Share
บทที่ 22
Related chapters
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 23
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉู่เหมียนก็มองตรงไปที่ใบหน้าบึ้งตึงของกู้ว่างเชินแล้วรู้สึกสนุกขึ้นมา เธอขยับมุมปากยกขึ้นเล็กน้อยแล้วเดินอ้อมโต๊ะไปหาหานซือหลี่ ก่อนจะเอื้อมแขนไปคล้องแขนเขาไว้ ฉู่เหมียนเงยหน้าขึ้น มองหานซือหลี่ด้วยรอยยิ้ม ดวงตาเรียวเล็กของเธอเป็นประกายระยิบระยับราวกับนางฟ้าตัวน้อย ถามว่า "คุณหานคะ ในเมื่อคุณหนูลู่ออกปากเองว่าเราเหมาะสมกันอย่างนี้ งั้นเรามาลองคบหากันดูสักพักดีไหมคะ?"หานซือหลี่หรี่ตาลง เขามองไปที่กู้ว่างเชินและลู่เจียว ใบหน้าของกู้ว่างเชินดำคล้ำลงจนแทบจะเป็นสีดำ หานซือหลี่ดูเหมือนจะเข้าใจความหมายของฉู่เหมียนถ้าอย่างนั้นก็เล่นละครกับเธอไปเลยแล้วกันหานซือหลี่เอื้อมมือไปโอบเอวคอดของฉู่เหมียนแล้วดึงเธอเข้ามากอด เสียงทุ้มต่ำของเขาไพเราะราวกับเสียงเชลโล "คุณฉู่หมายความว่า คุณยอมให้ผมจีบแล้วเหรอครับ?"ฉู่เหมียนพยักหน้า ปลายนิ้วของเธอวนเล่นอยู่กับปลายเน็กไทของหานซือหลี่ด้วยท่าทางเจ้าชู้และเย้ายวน หานซือหลี่หัวเราะเบา ๆ เขาจงใจแนบหูกับฉู่เหมียนแล้วพูดว่า "เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ"หานซือหลี่ลืมตาขึ้น มองไปที่กู้ว่างเชิน ใบหน้าของกู้ว่างเชินย่ำแย่มาก ดวงตาสีเข้มของเขา
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 24
"ตระกูลหานมาเยี่ยมเราครั้งแรกเลยนะ ทำไมลูกถึงใส่ชุดนี้ล่ะ เหมียนเหมียน?!""เสี่ยวหว่าน ผลไม้น้อยเกินไป เตรียมเพิ่มอีกหน่อย!""เหมียนเหมียน เร็วเข้า ๆ ๆ กางเกงยีนส์ตัวนี้ไม่สวยเลย เปลี่ยนไปใส่กระโปรงสิ!"เซิ่งฉิงมือไม้พันกันวุ่นวายไปหมด เสื้อยืดสีขาวและกางเกงยีนส์ที่ฉู่เหมียนใส่เป็นประจำกลายเป็นปัญหาขึ้นมาทันที"ไปสิ เชื่อแม่เถอะ" ฉู่เทียนเหอเอื้อมมือไปผลักฉู่เหมียนเล็กน้อย ส่งสัญญาณให้เธอไปเปลี่ยนชุดเสียชุดแบบนี้ไม่เหมาะกับโอกาสที่กำลังจะมาถึงเลยสักนิดฉู่เหมียนยืนอยู่หน้ากระจกมองตัวเองในกระจกแล้วเบ้ปากไม่สวยตรงไหน?สวยจะตายไป เธอเกิดมาเพื่อเป็นไม้แขวนเสื้อโดยเฉพาะ ใส่ชุดอะไรก็สวย!ฉู่เหมียนกำลังจะเดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ก็ได้ยินเสียงคนพูดดังมาจากหน้าประตู "คุณผู้หญิงคะ ตระกูลหานมาแล้วค่ะ!"แขนของฉู่เหมียนถูกเซิ่งฉิงจับไว้ทันที "ไม่ต้องเปลี่ยนแล้ว แขกมาแล้ว"ฉู่เหมียนถูกเซิ่งฉิงลากออกไปข้างนอกหลังจากนั้นฉู่เหมียน "..."ทำไมเธอรู้สึกว่าพ่อกับแม่ดูตื่นเต้นจัง?เมื่อก่อนเวลาต้อนรับแขกไม่เห็นจะเป็นแบบนี้เลยการมาเยี่ยมของตระกูลหานครั้งนี้ดูเหมือนจะมีความหม
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 25
“ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้ ผมขอเป็นเจ้าภาพเอง!”“งั้น… ไหน ๆ พวกเราก็ว่างตรงกันพอดี เราไปตีกอล์ฟกันไหม?” จู่ ๆ ฉู่เทียนเหอก็เสนอขึ้นมาหานเฉิงพยักหน้าทันที “ดีเหมือนกัน!”“เหมียนเหมียนตีกอล์ฟเป็นหรือเปล่า?” หานเฉิงถามฉู่เหมียนฉู่เหมียนส่ายหน้า เธอทำอะไรได้หลายอย่างมีแค่การตีกอล์ฟที่เธอทำไม่ได้สิ่งนี้ต้องใช้สมาธิและความอดทนสูงมากเธอเป็นคนไม่ค่อยอดทนอยู่แล้ว ยกเว้นเรื่องตามจีบกู้ว่างเชินหานเฉิงได้ยินว่าฉู่เหมียนตีไม่เป็นก็ดีใจมาก “พอดีเลย ซื่อหลี่ของฉันตีกอล์ฟเก่งมาก! ให้เขาสอนแล้วกัน”หานซือหลี่ก็พยักหน้าให้ฉู่เหมียน “ถ้าเธอยินดีนะครับ”ฉู่เหมียนเห็นฉู่เทียนเหอกระตือรือร้นมาก จึงไม่อยากทำให้เสียบรรยากาศ ตอบตกลงไปสนามกอล์ฟที่ใหญ่ที่สุดในเมืองอวิ๋นอยู่แถบชานเมืองหานซือหลี่ขับรถพาพวกเขานั่งมาด้วยกันระหว่างทางฉู่เทียนเหอก็พูดคุยเรื่องเก่า ๆ กับหานเฉิง ทั้งสองคุยกันอย่างสนุกสนานฉู่เหมียนนั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับ บางครั้งก็กินของว่างไปพลาง บางครั้งก็คุยกับหานซือหลี่ด้านนอกสนามกอล์ฟมีรถหรูจอดอยู่มากมาย ฉู่เหมียนเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ตรงกับวันหยุดสุดสัปดาห์คุณหนูคุณชายตระกู
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 26
กู้ว่างเชินสวมชุดสีเทาทั้งตัว เป็นชุดลำลองที่ดูกระฉับกระเฉง สบาย ๆแต่เมื่อเห็นฉู่เหมียน ชั่วพริบตาคิ้วที่คมเข้มก็ขมวดเข้าหากันทันที สายตาของเขาแลไปที่หานซือหลี่ แล้วสังเกตท่าทางของหานซือหลี่ที่กำลังยืนซ้อนอยู่ข้างหลังฉู่เหมียน พลางกุมมือฉู่เหมียนไว้ทั้งสองข้าง สีหน้ามีอารมณ์ความรู้สึกซ่อนอยู่ในนั้นเป็นพิเศษลู่เจียวสูดหายใจเข้าแรง ๆ ไม่คิดว่าจะได้พบกับฉู่เหมียนและหานซือหลี่ที่นี่อีกเธอแค่ต้องการใช้เวลาสองต่อสองอยู่กับกู้ว่างเชินเท่านั้นเอง!หานซือหลี่ปล่อยฉู่เหมียน แล้วถอยหลังสองก้าวมายืนอยู่ข้างฉู่เหมียนตามเดิม"บังเอิญจริง ๆ เลยนะครับ" กู้ว่างเชินเป็นคนพูดก่อน น้ำเสียงแฝงความเสียดสีเล็กน้อยฉู่เหมียนเหลือบมองเขา ตอบรับคำพูดเสแสร้งและประชดประชันของเขา "ใช่ค่ะ บังเอิญจริง ๆ เลยนะคะ คุณกู้"กู้ว่างเชินเหลือบมองเธอ คำว่าคุณกู้คำเดียวทำให้ความโกรธของเขาพุ่งสูงฉู่เหมียนหันไปมองหานซือหลี่ ยิ้มแย้ม "ซือหลี่ เราเล่นต่อกันเถอะค่ะ"กู้ว่างเชินหรี่ตา ซือหลี่?เมื่อวานเพิ่งจะนัดเดตกันเอง วันนี้ถึงกับเรียกชื่อกันสนิทสนมขนาดนี้แล้วเหรอ"ได้ครับ" หานซือหลี่ยิ้มอ่อนโยนอ่อนหวานต่อเธอเป็น
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 27
บรรยากาศตึงเครียดขึ้นมาทันที ลู่เจียวรีบพูดว่า "อาเชิน ทำไมเจอหน้าเหมียนเหมียนทีไรก็ทะเลาะกับเธอทุกทีเลยคะ"กู้ว่างเชินถอนสายตาออก สีหน้ามืดมัวลู่เจียวฝืนยิ้มแล้วพูดต่อ "คำโบราณว่าไว้ แม้จะเป็นสามีภรรยากันเพียงวันเดียว ก็ยังมีความผูกพันเสมือนร้อยวัน คุณอาจจะไม่มีความรู้สึกอะไรกับเธอก็จริงแต่ยังไงเหมียนเหมียนก็เป็นผู้หญิงนะคะ... จะยอมอ่อนให้เธอหน่อยไม่ได้เลยเหรอ?"ฉู่เหมียนไม่อยากฟังลู่เจียวพูดเลยอยากจะเกลี้ยกล่อมกู้ว่างเชินก็เกลี้ยกล่อมไปสิ ทำไมต้องเหยียบย่ำเธอด้วย‘คุณอาจจะไม่มีความรู้สึกอะไรกับเธอ’ ตัวเธอเองหรือจะไม่รู้ว่ากู้ว่างเชินรู้สึกอะไรยังไง ต้องให้คนอย่างหล่อนมาเน้นย้ำอีกหรือ?น่ารำคาญจริง ๆ"ไหน ๆ ก็เจอกันที่นี่แล้วถือว่าเป็นโชคชะตา เหมียนเหมียน เรามาแข่งกันสักรอบไหม? คนแพ้ต้องทำอะไรที่เสี่ยงหน่อยเป็นไง?" ลู่เจียวเดินมาหาฉู่เหมียนด้วยท่าทางเป็นมิตรฉู่เหมียนเหยียดยิ้ม นี่หล่อนเสแสร้งเป็นคนดีอีกแล้วลู่เจียวรู้ดีที่สุดว่าฉู่เหมียนถนัดอะไรบ้างและกอล์ฟเป็นสิ่งเดียวที่เธอไม่ถนัดคิดจะแข่งกับเธอไปเพื่ออะไร?ลู่เจียวกะพริบตาปริบ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ "เหมียนเหมียนไม่กล้า
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 28
"ลู่เจียว คุณชักจะเกินไปแล้วนะ!" หานซือหลี่ต่อว่าเธอทันทีลู่เจียวเชิดหน้าขึ้นมองเขา เกินไปยังไงมิทราบ"นี่เล่นพนันกันนะคะ ถ้าไม่มีเดิมพันที่เร้าใจจะเรียกว่าพนันได้ยังไง?" ลู่เจียวขยับข้อมือ มองหานซือหลี่ด้วยรอยยิ้ม สีหน้าดูบริสุทธิ์และไร้พิษภัยหานซือหลี่ขมวดคิ้ว มือขวากำหมัดแน่นปกติเขาไม่ค่อยได้ติดต่อกับลู่เจียวมากนัก วันนี้ถือว่าได้รู้จักตัวตนของเธอแล้ว คุณหนูลู่คนนี้ไร้เหตุผลที่สุด!"เอาสิ" ฉู่เหมียนเดินเข้ามาอยู่ข้างลู่เจียว"เหมียนเหมียน คุณไม่ต้องแข่งก็ได้นะครับ" หานซือหลี่เตือนฉู่เหมียนฉู่เหมียนไม่ใช่คนที่กลัวเรื่องแบบนี้เธอออกปากแล้วว่าจะแข่งก็ต้องแข่ง"แค่จูบเอง มีอะไรต้องกลัวคะ ใช่ว่าฉันไม่เคยจูบคนอื่นซะหน่อย" ฉู่เหมียนขยับคิ้ว คำพูดของเธอแฝงความหมายบางอย่างเอาไว้ดวงตาสีเข้มของกู้ว่างเชินหรี่ลงเล็กน้อย แววตาเย็นชาเป็นพิเศษ คำพูดของเธอหมายความว่ายังไงแน่"ฉู่เหมียน" กู้ว่างเชินเรียกเธอทันทีฉู่เหมียนเงยหน้าขึ้น ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนของเธอสงบ"คิดดีแล้วใช่ไหมที่จะแข่งกับเจียวเจียว?" สีหน้าของกู้ว่างเชินยิ่งลึกลับมากขึ้น แม้กระทั่งโทนเสียงก็ต่ำลงฉู่เหมียนจ้องกู้ว
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 29
ซึ่งก็ยังไม่เข้า"ตั้งสติไว้ อย่าใจร้อน" หานซือหลี่เตือนฉู่เหมียนฉู่เหมียนพยักหน้า ยิ้มให้หานซือหลี่รอยยิ้มนั้นทำให้หัวใจของกู้ว่างเชินรู้สึกเหมือนถูกอะไรบางอย่างเกี่ยวรั้งแต่ไม่นานเขาก็กลับมาสงบเช่นเคยตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะที่เขาเริ่มสนใจการกระทำของฉู่เหมียน...ตอนนี้เขาไม่ควรจะมุ่งความสนใจไปที่ลู่เจียวหรอกเหรอลู่เจียวตีลูกลงหลุมอย่างรวดเร็ว ท่าทางดูคล่องแคล่ว เห็นได้ชัดเจนว่าเธอเป็นคนที่เล่นกอล์ฟเป็นประจำกู้ว่างเชินฝืนข่มใจตัวเองให้หันกลับไปสนใจลู่เจียวแล้วปรบมือให้เธอ "เก่งมากเลยเจียวเจียว"ลู่เจียวส่งจูบให้กู้ว่างเชิน หัวเราะคิกคักเสียงหวานแหวว "รักนะ พี่อาเชิน"ฉู่เหมียนจดจ่ออยู่กับเกม แต่คำพูดของลู่เจียวยังลอยเข้าหูเธอทำให้เธอรู้สึกอยากอาเจียนจนกระทั่งจบเกม ฉู่เหมียนตีลูกลงหลุมได้แค่สองลูกลู่เจียวโยนไม้กอล์ฟไปด้านข้าง ก่อนดื่มน้ำทำท่าเหมือนเป็นราชินีผู้หยิ่งผยอง "เธอแพ้แล้ว""เดิมพันต้องเป็นเดิมพัน" ฉู่เหมียนใช้หลังมือปาดเหงื่อ น้ำเสียงสงบกู้ว่างเชินเฝ้ามองฉู่เหมียนเดินออกไปเธอจะไปจูบผู้ชายคนอื่นตามที่ลู่เจียวบอกจริง ๆ เหรอ?ลู่เจียวจับมือกู้ว่างเชินแล้
สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ บทที่ 30
"ยังไงเธอก็ยังเป็นคุณผู้หญิงตระกูลกู้ เธออาจหน้าไม่อายแต่ฉันอาย!" เขาขมวดคิ้ว พูดประโยคนี้พร้อมกับขบฟันแน่นอีกอย่างถ้าเรื่องนี้ลอยไปถึงหูคุณย่าของเขา เรื่องที่พวกเขาหย่ากันจะปกปิดไว้ไม่มิดอีกต่อไปดังนั้นกู้ว่างเชินจึงไม่ยอมให้เรื่องขายหน้าแบบนี้เกิดขึ้นต่อหน้าเขาเด็ดขาด!ตราบใดที่พวกเขายังไม่ได้จดทะเบียนหย่ากัน ฉู่เหมียนจะต้องอยู่ในกรอบที่เขาขีดไว้"ทีคุณกู้ยังพาว่าที่คู่หมั้นใหม่มาพลอดรักกันต่อหน้าคนอื่นอย่างไม่รู้จักละอาย แค่ฉันจูบคนอื่นถึงกับทำให้คุณอับอายขายหน้าขนาดนั้นเลยเหรอ" ฉู่เหมียนย้อนถามกู้ว่างเชินอย่างแข็งกร้าวกู้ว่างเชินคอแห้งผาก เขาจ้องเขม็งมองฉู่เหมียนด้วยสายตาโหดเหี้ยม มือของเขากำแน่นขึ้นเรื่อย ๆแล้วใช้เสียงต่ำเตือนฉู่เหมียน "ฉู่เหมียน ฉันกำลังให้โอกาสเธออยู่ อย่าหัวรั้นให้มาก!"เธอคิดจะจูบผู้ชายคนนั้นจริง ๆ เหรอ?เมื่อเห็นกู้ว่างเชินโกรธเป็นฟืนไฟ ฉู่เหมียนก็ยิ้มเย้ายวน"นี่คือการให้โอกาส หรือคุณแค่กังวลเรื่องอื่น" มุมปากของฉู่เหมียนยกขึ้น ดวงตาคู่สวยจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของกู้ว่างเชินอย่างพิจารณากู้ว่างเชินขมวดคิ้ว รู้สึกหงุดหงิดที่เธอเดาใจเขาออกเขากลื
Latest chapter
