แชร์

สาวน้อยกับการค้าขาย 1

ผู้เขียน: พิมพ์สีทอง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-08 14:42:37

หลังจากทดลองทำตลาดมาระยะหนึ่งก็ได้กระแสตอบรับที่ดีมาก สามารถวางใจได้ว่าจะผลิตออกมาและขายได้อย่างราบรื่น ฉินหลิวซีทำสีทาเปลือกตาและสีทาคิ้วเพิ่ม จำนวนสินค้าที่ผลิตได้ตลอดหนึ่งเดือนที่ปิดร้านมีเพียงห้าพันชิ้น บางอย่างนางไม่ได้ขายแพงมากเพื่อให้ชาวบ้านธรรมดามีโอกาสเอื้อมถึง

หลังจากจัดการงานประจำวันของตัวเองเสร็จแล้วนางก็ไปที่หอกระจายข่าวเพื่อดื่มชาและกินของว่าง ทุกคนที่สาขานี้คุ้นเคยกับนางหมดแล้ว

ฉินหลิวซีเดินขึ้นมาบนชั้นสองของหอชิงขุย ก่อนจะถึงห้องทำงานของหลี่เจิ้นหัวจะมีห้องว่างอยู่สองห้องที่ใช่รับรองแขก และห้องที่อยู่ใกล้กับห้องเขาที่สุดก็มักจะเป็นสถานที่นัดพบที่มีของว่างและน้ำชาวางเอาไว้ให้เสมอ

"ไง"

"ไง" ทั้งสองเอ่ยทักทายกันด้วยถ้อยคำเดิม ๆ แต่กลับไม่รู้สึกเบื่อเลย

หลี่เจิ้นหัวเลื่อนจานขนมมาตรงหน้าและรินชาให้นาง มองลงไปก็ยังเห็นลูกค้าเวียนเข้าออกร้านสม่ำเสมอ ถือว่าประสบความสำเร็จในธุรกิจได้รวดเร็วเกินคาด

"เจ้าเตรียมตัวจะกลับเมืองหลวงอย่างนั้นหรือ"

"เจ้ารู้ได้อย่างไร ข้าจำได้ว่ายังไม่ได้บอก..."

"คิดว่าข้าเป็นใครกันล่ะ เรื่องแค่นี้ต้องรู้อยู่แล้ว อีกอย่างแม่ของเจ้าคงไม่ยอมให้ออกมานานนัก
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   สาวน้อยกับการค้าขาย 2

    สาวใช้คนนี้สามารถให้หลี่เจิ้นหัวที่สนิทกับเจ้าของร้านอย่างนางช่วยออกหน้าซื้อโดยไม่ต้องต่อแถวก็ได้ แต่นางก็ยังต่อแถวตามกฎของร้านหรือไม่บ่นสักคำ นั่นทำให้ฉินหลิวซีรู้สึกประทับใจข้อเสนอนี้ไม่ได้เสียเปรียบอีกทั้งยังช่วยขยายกิจการของนางให้สามารถส่งออกไปต่างเมืองได้ง่ายขึ้น ไม่มีเหตุผลที่นางต้องยอมเงียบปากและปล่อยผ่านโอกาสนี้ไปเฉย ๆสาวใช้คนนั้นมีท่าทีลังเลแต่สุดท้ายก็สนใจ แต่นางไม่สามารถตัดสินใจได้โดยพลการ"ข้าขอปรึกษานายน้อยก่อนเจ้าค่ะ""ไม่มีปัญหา" ฉินหลิวซีตอบออกมาอย่างใจกว้างสาวใช้คนนั้นกลับไปแล้ว ตอนนี้นางแค่รอคำตอบก็พอวันถัดมาหลี่เจิ้นหัวก็มาขอพบนางที่คฤหาสน์ นางรู้อยู่ว่าเขาจะมาแต่ก็ไม่รู้จะมาตอนไหนหรือวันไหน ถึงอย่างนั้นคฤหาสน์หลังนี้ก็ไม่เคยขาดของที่ต้องใช้ต้อนรับแขก"วันนี้ได้ต้อนรับคุณชายหลี่เสียที รู้สึกแปลกจริง ๆ เลย""ไม่เอาน่า พูดเหมือนเดิมเถอะ แบบนี้ข้าเกร็งนะ"ฉินหลิวซีหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะกลับมาพูดอย่างเป็นกันเอง "เจ้าคิดว่าอย่างไรบ้างล่ะ ข้อเสนอข้าไม่เลวเลยใช่ไหม""ก็น่าสนใจจริง ๆ ข้ามาวันนี้เพราะอยากรู้เงื่อนไขและส่วนแบ่ง"สาวน้อยตรงหน้าเวลาต้องทำเป็นการเป็นงานก็มีบรรย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08
  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   สาวน้อยเติบโตเป็นสาวงามสะพรั่ง 1

    "แม้แต่ตัวข้าที่อายุเกินเกณฑ์ก็ยังใช้อย่างระมัดระวังแม้ว่าจะเป็นวัตถุดิบจากธรรมชาติ"นางสอนทุกคนให้พูดถึงคุณสมบัติและข้อห้ามของมันจนจำได้ขึ้นใจราวกับเป็นนกแก้วนกขุนทอง กล่าวหากันแต่เพียงฝ่ายเดียวแบบนี้นางไม่อาจยอมได้ นี่คือการทำธุรกิจที่นางก็ต้องปกป้องตัวเองและผลประโยชน์ของร้านเหมือนกันเรื่องอาการแพ้ใช่ว่าจะปล่อยผ่านไปเฉย ๆ ถึงเรื่องนี้นางจะไม่ผิดก็ต้องไปดูเด็กคนนั้นเสียหน่อย หากร้ายแรงมากจะได้รีบรักษา หลังจากที่โดนชาวบ้านรุมนินทาต่อหน้า ชายผู้มาโวยวายคนนั้นก็พูดไม่ออก"พาข้าไปพบนางเสียหน่อย หากไม่ร้ายแรงมากย่อมรักษาได้""ทางนี้" เขาเอ่ยด้วยท่าทีกระอักกระอ่วน ใจจริงอยากจะตะคอกใส่เพราะใจปักไปแล้วว่าเป็นความผิดของสตรีผู้นี้ อีกทั้งยังโดนชาวบ้านรุมนินทา แต่ก็ยอมพานางไปเพราะเป็นห่วงบุตรสาวของตนมากกว่าฉินหลิวซีมาถึงบ้านหลังหนึ่ง เดินมาถึงเรือนใหญ่ก็พบคนที่น่าจะเป็นบุตรสาวของลูกค้าคนนี้นั่งเล่นอยู่ที่ระเบียง พอเห็นคนแปลกหน้านางก็ตกใจแต่เมื่อจำได้ว่าสตรีผู้นี้เป็นเจ้าของร้านเครื่องประทินโฉมที่นางใช้ก็ลดอาการประหม่าลงพ่อของนางมองฉินหลิวซีด้วยความระแวงอยู่ตลอดเวลา"อาการแพ้เป็นอย่างไรบ้าง ไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08
  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   สาวน้อยเติบโตเป็นสาวงามสะพรั่ง 2

    และที่จะกลับชุมชนคราวนี้ก็จะไปบอกท่านพ่อกับท่านแม่เรื่องธุระของนางที่ต่างเมืองด้วยเช่นกัน ฉินหลิวซีกลับมาทีไรก็จะมีชาวบ้านมาเดินตามด้วยความอยากรู้อยากเห็นโดยไม่สนใจมารยาทอยู่ตลอด ทำให้หญิงสาวอึดอัดจนไม่อยากกลับมา ทว่าฉินหลิวซีก็ได้พบหน้าพ่อกับแม่อยู่เป็นประจำ พวกท่านมาช่วยดูแลร้านโอสถตลอดแม้ว่าส่วนใหญ่จะอยู่ที่หลังร้านก็ตาม ฉินหลิวซีชวนพ่อกับแม่และเหล่าญาติไปอาศัยที่คฤหาสน์อยู่หลายครั้ง แต่พวกเขาก็ดึงดันปฏิเสธเพราะว่าไม่อยากรบกวนนาง อีกทั้งพวกตนก็อาศัยอยู่ในชุมชนจนคุ้นเคยเป็นหนึ่งเดียวกับวิถีชีวิตแล้ว ระดับฝึกตนของแต่ละคนก็เพิ่มขึ้นอย่างสม่ำเสมอแต่ไม่ได้รวดเร็วเท่านาง อยู่ในเกณฑ์ปกติของคนทั่วไปที่ได้รับการปลุกพลังผ่านยา นึกย้อนไปถึงตอนนั้นหากนางไม่มีน้ำพุวิญญาณอยู่ก็ไม่มีความคิดที่จะให้พวกเขาพึ่งพายานี่เลย ความเสี่ยงสูงมากจนนางไม่กล้าหากไม่มีตัวช่วยใครต่อใครต่างเข้าใจว่าหลี่เจิ้นหัวกับฉินหลิวซีเป็นคนรักกันแล้ว ซึ่งนางก็ไม่เถียงในข้อนั้น เพียงแต่ว่านางยังขอเวลาเขาอยู่และไม่ได้ผลักไสเขาไป ความรู้สึกดี ๆ ที่มีต่อกัน ตอนนี้เหลือแค่รอนางตอบรับก็เท่านั้นทันทีที่เห็นรั้วบ้าน น้าหญิงเล็กที

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08
  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   สาวน้อยเติบโตเป็นสาวงามสะพรั่ง 3

    สองวันต่อมาคนสกุลชิวและฉินก่วงก็ขนสัมภาระมาที่คฤหาสน์หลังใหม่ หลังจากเปิดประตูเข้าไปก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่ามีบ่าวรับใช้อยู่หลายคน ฉินหลิวซีก็รอต้อนรับครอบครัวอยู่ที่นั่นด้วย"นี่มันอะไรกันหรือ" ฉินก่วงดวงตาเบิกกว้าง เพราะบุตรสาวไม่ได้บอกเอาไว้พวกเขาจึงตกใจอย่างมากนางแบ่งทาสส่วนหนึ่งของตนมาที่นี่และไปซื้อทาสใหม่มาเพิ่ม คนบ้านนามสกุลชิวเห็นภาพเหตุการณ์นี้ก็พากันอึ้งจนพูดไม่ออก"นี่คือคนที่จะมาช่วยดูแลคฤหาสน์เจ้าค่ะ" หลานสาวของบ้านยิ้มหวาน นางเกลี้ยกล่อมอยู่ตั้งนานในที่สุดเพราะเขาก็ยอมย้ายมา ถึงแม้คำที่ใช้โน้มน้าวจะแอบบิดเบือนไปจากเดิมก็ตามเพราะนางบอกไปว่าต้องการให้น้าหญิงเล็กมาช่วยดูแลคฤหาสน์หลังนี้ แต่ตอนนี้มีคนงานมาช่วยดูเพิ่มแล้ว แทบจะไม่ต้องให้พวกเขาทำงานลงแรงอะไรมากมายนอกจากเป็นกำลังหลักให้นางเรื่องการค้าขายความรู้สึกเหมือนโดนมัดมือชกชวนตะขิดตะขวงใจแต่ก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมาเพราะยังรู้สึกมึนงง ฉินหลิวซีอาศัยจังหวะนี้รีบรวบรัดตัดความให้พวกทาสแนะนำตัว ส่วนนางก็เอ่ยแนะนำคนจากครอบครัวว่าใครเป็นใครบ้าง จนกระทั่งฉินหลิวซีบอกให้พวกเขายกจอกยาพิษที่พึ่งให้ไปขึ้นดื่ม"นั่นอะไรน่ะลูก" ผู้เป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-08
  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   เตรียมตัวเดินทางอีกครั้ง 1

    "แม่เข้าใจแล้ว เจ้าไปเตรียมตัวเดินทางเถอะ""ถ้ามีอะไรเร่งด่วนส่งข่าวมานะเจ้าคะ"ความกลัวจะลืมพูดเรื่องนี้ก่อนเดินทางจึงบอกเอาไว้เสียตั้งแต่ตอนนี้ ฉินหลิวซีเตรียมสัมภาระของตัวเอง นับตั้งแต่ผ่านพิธีปักปิ่นมานางก็ทำอะไรได้คล่องขึ้น ถึงก่อนหน้านี้นางจะใช้ชีวิตค่อนข้างอิสระได้ตามใจเพราะเป็นสาวชาวบ้าน มีแต่เรื่องพิธีการต่าง ๆ หรือทำธุรกรรมที่นางยังต้องให้ผู้ใหญ่ออกหน้าช่วย"ไหนดู ข้าต้องเอาอะไรไปเพิ่มอีกนะ" หญิงสาวลูบคางอย่างคนใช้ความคิดพลางกวาดตามองหีบห่อสัมภาระทั้งหลายของตนเองจากที่นี่ไปเมืองหลวงนั้นไกลด้วยระยะทางไม่น้อย ใช้เวลาก็นาน จากการเดินทางสองสามครั้งที่ผ่านมาก็ทำให้นางเริ่มจับทางได้ว่าควรจะเอาอะไรไปบ้าง แต่ความต่างกันของฤดูกาลมีแต่ละครั้งก็ส่งผลให้การเดินทางล่าช้าหรือเร็วขึ้นได้เพียงเพราะอากาศที่เปลี่ยนไปปีนี้หนาวแฮะ เอาผ้าห่มไปเพิ่มดีกว่า"อาหารแห้งที่เป็นเสบียงสำรอง..."ถึงทุกครั้งจะไม่ได้ใช้ก็เถอะแต่สังหรณ์ว่าควรเอาไปจะดีกว่าพอตัดใจว่าไม่เอาบางอย่างไปแล้วเกิดเหตุฉุกเฉินที่ต้องใช้มันจริง ๆ ก็ทำให้ต้องเสียใจทีหลังอยู่หลาย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-09
  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   เตรียมตัวเดินทางอีกครั้ง 2

    ตอนนี้นางฝากฝังทางบ้านให้ดูแลกิจการช่วยแล้วจึงไม่ห่วงอะไรมาก ถึงจะไม่ดีเท่าไหร่ในแง่ของการที่นางเป็นเจ้าของกิจการนั้นแต่ต้องจากที่ทำงานไปหลายเดือนการที่นางจ้างคนมากมายและฝึกฝนพวกเขาให้ช่วยงานก็ทุ่นแรงได้เป็นอย่างดี ในเมื่อสามารถฝากให้คนอื่นดูแลได้เพราะนางจะได้เอาเวลาไปทำอย่างอีกหลาย ๆ เรื่อง แล้วทำไมหญิงสาวจะไม่ทำแล้ว ฉินหลิวซียินดีที่จะมองข้ามเรื่องเล็กน้อยไป ส่วนร้านน้ำชาของนางที่วางแผนไว้กลับมาจึงจะทำให้มันเป็นรูปเป็นร่าง นั่นคือสิ่งที่วางแผนไว้"เรื่องที่จะไปกับข้า เจ้าตัดสินใจดีแล้วแน่นะ" หลี่เจิ้นหัวถามย้ำนางอยู่หลายครั้งพี่ว่าจะไปกับเขาจริง ๆ จะไม่เป็นไรแน่หรือการเดินทางครั้งนี้นอกจากเพื่อฝึกฝนตนเองแล้ว ชายหนุ่มก็จะได้ใช้เวลาอยู่กับหญิงสาวผู้เป็นที่รักด้วย ทำให้ตนไม่อยากจะเชื่อเท่าไหร่ว่าไม่ได้ฝันอยู่ ตอนที่นางตอบตกลงเดินทางฝึกฝนด้วยการครั้งนี้ทำให้เขานอนไม่หลับไปหลายวันเลยทีเดียว"ข้าตัดสินใจไปแล้วน่า เจ้าจะถามอีกสักกี่ครั้งกัน" นางบอกตัดรำคาญ ที่เขาถามก็ทำให้นางดีใจอยู่หรอกแต่พอถามบ่อยเข้าก็ทำให้รำคาญไม่น้อย ต้องให้นางตบแต่งเข้าบ้านเขาไปเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-09
  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   ถูกลอบสังหาร 1

    หลังจากเดินทางอยู่หลายวัน ในที่สุดก็มาถึงเมืองถัดไปที่เป็นทางผ่านจนได้ ขบวนรถของนางอยู่ที่หน้าประตูแล้วแต่ขบวนของผู้ติดตามยังมาไม่ถึง เจ้านายทั้งสองรั้งรอขบวนด้านหลังอยู่นานแต่ก็ไม่มาเสียที พวกเขาเริ่มรับรู้ได้ถึงความผิดปกติบางอย่าง"มีอะไรแปลก ๆ นะ ทำไมจนป่านนี้แล้วพวกเขายังไม่มา"ถึงจะล่าช้าอย่างไรก็ไม่ควรนานถึงขนาดนี้ ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นแน่ หลี่เจิ้นหัวเองก็กังวลใจ ถึงเวลาที่พวกเขาต้องเข้ารับการตรวจค้นแล้ว จะให้ของที่นำมาก่อนตกค้างอยู่ที่นี่ก็กระไร"จะทำอย่างไรกันดีล่ะ ให้พวกเขาเข้าไปก่อนอย่างนั้นหรือ""คนมาด้วยกันตั้งเยอะตั้งแยะ ฝากไว้กับคนของเจ้าก่อนไม่ได้หรือ""นั่นก็ได้อยู่หรอก ถ้าเจ้าว่าอย่างนั้นข้าก็ไม่มีปัญหา""เจ้าจะไม่ตามใจข้าเกินไปหน่อยหรือไง""ตามใจเจ้าก็ไม่เห็นไม่ดีตรงไหนนี่นา เจ้าก็ชอบไม่ใช่หรือไง" บุรุษข้างกายยกมือรองท้ายทอยด้วยท่าทีสบาย ๆ หยอกเย้านางไม่หยุดหย่อน พูดเรื่องจริงจังกันได้อยู่ไม่กี่คำก็หาเรื่องมาแซวนางอีกแล้ว"ชอบมันก็ชอบอยู่หรอก แต่ถ้าเจ้าทำแบบนี้ต่อหน้าคนอื่นบ่อย ๆ ข่าวต้องถึงหูแม่เจ้าแน่" นางบ่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-09
  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   ถูกลอบสังหาร 2

    ไม่รู้หรอกนะว่าใครเป็นคนส่งนักฆ่ากลุ่มนี้มา แต่คนคนนั้นช่างไม่รู้จักการทำงานของอาชีพมือสังหารเอาเสียเลย ส่งมาเป็นกลุ่มแบบนี้อีกไม่นานต้องขัดขากันเองแน่ การเพิ่มจำนวนรังแต่จะสร้างภาระให้คนในกลุ่มด้วยกันเองเท่านั้นมือสังหารแต่ละคนมีวิธีจัดการต่างกัน หากอะไรผิดแผนไปสักเล็กน้อยก็นำมาซึ่งความผิดพลาด และเมื่อไหร่ก็ตามที่ผิดพลาด พวกเขาก็จะเปลี่ยนแผนทันทีและนั่นจะทำให้ผลลัพธ์ที่ควรต้องแน่นอนจากหนึ่งเหลือแค่ศูนย์ได้เลยทันทีที่คิดแบบนั้นก็เกิดสถานการณ์ที่ช่วยยืนยันว่าความคิดนั้นของนางถูกต้องหนึ่งในกลุ่มคนพวกนั้นซัดมีดบินออกมา แล้วอีกด้านหนึ่งก็ซักเข็มพิษออกมาพร้อมกัน สุดท้ายอาวุธทั้งสองก็ปะทะกันก่อนจะถึงตัวนางทำให้การโจมตีครั้งนี้ล้มเหลว เจ้าของอาวุธทั้งสองหันมองอีกฝ่ายด้วยแววตาขุ่นเคือง แม้จะปิดซ่อนใบหน้าไว้ใต้ผ้าคลุมแต่ก็ยังมองเห็นดวงตา"หลี่เจิ้นหัว ทางนั้นเป็นอย่างไรบ้าง!" นางตะโกนถามโดยไม่หันไปมอง ได้ยินแต่เสียงกระบี่ฟาดฟันกันไปมา จะหันไปมองด้วยตัวเองก็ละสายตาไปจากศัตรูตรงหน้าไม่ได้"ข้าไม่เป็นไร!"เพียงได้ยินเสียงก็รู้ตำแหน่งกันและกัน ตอนนี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-09

บทล่าสุด

  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   ตอนพิเศษ 7 หงส์ไฟผู้ทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยง 2

    "ท่านแม่ทำยา""อุ๊บ! ฮ่า ๆ ๆ ขอโทษด้วยนะ แต่แม่ไม่ได้เป็นกระต่ายหรอก" ฉินหลิวซีขำพรืดก่อนเอี้ยวตัวมาลูบศีรษะบุตรชายด้วยความเอ็นดู"ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ แต่เสี่ยวไป๋สามารถเป็นได้ทุกอย่างที่ลูกอยากเป็นเลย จะเป็นกระต่ายหรือดวงดาวก็ได้ แม้จะเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ก็อย่าได้ทิ้งสิ่งนี้ที่อยู่ในใจของลูกไปเลยนะ"เมื่อการเติบโตทำให้ความรับผิดชอบมากขึ้น ความสุขที่ไขว่คว้าได้ก็น้อยลง ต้องยอมปล่อยมือจากสิ่งที่รักและหวงแหน ต้องสละบางอย่างเพื่อสิ่งที่อาจไม่ปรารถนาแต่จำเป็นต้องมี วัฏจักรของมนุษย์ดำเนินไปเช่นนั้นฉินหลิวซีปรารถนาให้ลูกของตนไม่ถูกกลืนกินจากมัน แต่สุดท้ายก็คงไม่มีใครรอดพ้นอยู่ดี ดังนั้นก็จงทนุถนอมเอาไว้ให้ยาวนานเท่าที่ได้เถิดหลังจากบินเล่นจนพอใจแล้วหงส์แดงเพลิงก็ร่อนลงตรงที่กว้างสักแห่ง เจ้านายเปิดมิติให้ทุกคนก็เข้าไปพักผ่อน แต่เจ้าตัวสีทองนั่นยังบินเพลินไม่ยอมกลับเข้ามา เดือดร้อนคนรักของเจ้านายต้องออกไปตามอีกรอบมันเดินเตาะแตะมานอนซุกตัวข้างตัวบ้าน มิตินี้ไม่เคยถูกคนนอกรุกล้ำเข้ามาได้ แต่หากเกิดเหตุไม่คาดฝัน ผู้บุกรุกเหล่านั้นก็จะต้องรับมือมันก่อน

  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   ตอนพิเศษ 7 หงส์ไฟผู้ทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยง 1

    ทันทีที่มันลืมตาตื่นขึ้นมาบนโลกใบนี้ มันก็รู้ได้ด้วยสัญชาตญาณว่าการต่อสู้คือความสามารถและวิถีของมันทุกครั้งที่ฟักออกจากไข่ ความทรงจำเกี่ยวกับเจ้านายคนก่อนจะหายไป ไม่ว่าความผูกพันธ์นั้นจะมีหรือไม่มี ก็จะถูกลบหายไปอย่างเท่าเทียมตั้งแต่ครั้งที่สามหรือสี่ที่รู้ตัวว่าเป็นแบบนั้น มันจึงใช้เวลากับเจ้านายใหม่เป็นตัวเองอย่างเต็มที่ เมื่อถูกปลุกขึ้นมา หลังถวายความภักดีให้ก็จะถูกใช้ไปสู้กับตัวอื่น ๆ บ้างก็แพ้บ้างก็ชนะ เคยถูกล่าม ถูกขัง และถูกเลี้ยงปล่อยเป็นอิสระด้วยเช่นกันการต้องจดจำเรื่องเหล่านั้นทุกครั้งที่ตื่นก็ดูเหนื่อยเกินไปจริง ๆ มันเริ่มรู้สึกเห็นด้วยที่ความทรงจำเกี่ยวกับเจ้านายถูกลบหาย เห็นเป็นเพียงเงาร่างเลือนที่นึกไม่ออกทั้งชื่อและหน้าเจ้านายแต่ละคนปฏิบัติกับมันและมอบบทบาทให้มันไม่เหมือนกันคิดว่าครั้งต่อไปจะให้มันทำอะไรก็ไม่เกินความสามารถ แต่ก็ไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่าสัตว์อสูรในตำนานอย่างมันต้องมาทำหน้าที่พี่เลี้ยงเด็กแกว้ก!"เสี่ยวฮั่วเล่นกับ ๆ อยู่ตรงนี้นะ ข้าจะไปรดน้ำแปลงสมุนไพร" วางทารกกับเด็กเล็กหนึ่งคนพิงตัวมันเสร็จก็เดินหนีไปยุคสมัยท

  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   ตอนพิเศษ 6 ได้พบน้องสะใภ้ 2

    "เจ้าค่ะ!""เรื่องนั้นไม่ต้องพูดก็ได้" ซือหยวนจะตะครุบปากภรรยาเอาไว้ตอนนี้ก็ไม่ทันฉินหลิวซีประติดประต่อเรื่องราว ในที่สุดก็ได้ข้อสรุปในใจตัวเอง เอ่ยออกมาทั้งรอยยิ้มพลางปรายตามองน้องชายร่วมสายเลือด"อย่างนี้เอง ข้าเข้าใจแล้ว"อยากให้ยุคนี้มีกล้องจริง ๆ เลยเชียวเพราะเหยื่อล้วนไปที่หอนางโลมนั้น สาเหตุการตายมาจากพิษ คนร้ายต้องเป็นคนใน หากจะหาเบาะแสก็ต้องแฝงตัวเข้าไปไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่หอนางโลมนั้นผู้ชายจะเข้าไปได้ก็ในฐานะลูกค้า ไม่สามารถเป็นคนที่ทำงานในหอนั้นได้ ขอบเขตของเบาะที่หามาย่อมเจอทางตัน สุดท้ายก็ต้องปลอมตัวไปเป็นคนในเสียเองในฐานะสตรีผู้หนึ่ง ฉินหลิวซีทั้งรู้สึกแย่และรู้สึกดีกับเรื่องนี้ในคนละมุมมอง แต่มันเป็นที่ผ่านมาเนิ่นนานแล้ว จะไปคิดมากก็ดูใช้พลังชีวิตเกินความจำเป็นดูจากตอนนี้ทั้งคู่ก็มีความสุขดี นางคงไม่ยื่นมือไปทำอะไรทั้งนั้น ตั้งใจว่าจะกลับมาเยี่ยมแต่โดนทำให้ตกใจเสียได้"พี่หญิงจะค้างที่นี่กี่วันหรือคะ ข้าจะให้คนจัดห้องให้""ไม่ต้องค้าง กลับไปเลย""พี่สาวเจ้ามาหาทำไมทำตัวแบบนี้ นางอุตส่าห์มาเยี่ยมเจ้า

  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   ตอนพิเศษ 6 ได้พบน้องสะใภ้ 1

    เมื่อหลายปีก่อนมีสำนักคุ้มภัยเกิดขึ้นในเมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง เมืองที่อยู่ห่างไกลเมืองหลวงเช่นนี้มักไม่ค่อยมีขุนนางน้ำดีแวะเวียนมาเพราะหาประโยชน์กอบโกยไม่ได้แต่แล้วก็มีเซียนโอสถน้อยผู้หนึ่งกำเนิดขึ้นที่นี่ นางกับน้องชายจากบ้านเกิดไปหลายปีเพื่อร่ำเรียนกับหมอเทวดา ครานั้นผู้คนในเมืองยังคิดกันอยู่เลยว่ามันไม่จริง เหมือนฝันอันห่างไกลที่เมืองแห่งนี้จะเจริญขึ้นได้การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นทีละน้อย เริ่มมีสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่ในที่ดินใกล้ที่ว่าการซึ่งปล่อยทิ้งร้าง มีร้านโอสถที่ขายยาหายาก เครื่องประทินโฉมอันเลื่องชื่อที่โด่งดังไปถึงต่างแดน"และคนที่เป็นเจ้าของสามในสี่อย่างที่ว่ามานี้ก็คือ ข้าเอง!"เสียงวางไหเหล้ากระแทกโต๊ะดังโครม ทุกคนเงียบกริบ เบนสายตาจากคนที่กำลังอวดอ้างตนเองมายังคนพเนจรร่างผอมบาง ผู้ที่มองไม่ออกว่าเป็นหญิงหรือชายเพราะสวมผ้าคลุมและหมวกสานปิดหน้าอาไว้"อะไร จะหาเรื่องกันรึ?" ผู้เป็นจุดศูนย์กลางของเรื่องเล่ามองเขม็งไม่สบอารมณ์"ได้ข่าวว่าสามสถานที่นั้นเป็นของเจ้าเพียงหนึ่งมิใช่รึ จะอ้างของใครก็ให้มันน้อย ๆ หน่อยคุณชายฉิน" เสียง

  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   ตอนพิเศษ 5 ลักพาตัว 4

    หลี่ไป๋ได้ยินก็หูผึ่ง ต้องเป็นคนของบิดาเขาแน่ เวลาขนาดนี้ท่านแม่ก็น่าจะกลับมาจากออกล่าแล้วเช่นกัน แถมยังกำลังตามหาพวกเขาอยู่ หลี่ไป๋เริ่มมีความหวัง"ย้ายที่กันก่อน รีบพาสินค้าไปจุดรับของ" แม้จะร้อนใจจากเรื่องที่พึ่งได้ยินแต่หัวหน้าคนชั่วก็สั่งด้วยความใจเย็นหลี่ไป๋ขมวดคิ้ว พวกนั้นรีบร้อนแบบนี้ที่นี่คงอยู่ใกล้ ๆ เมือง เขาต้องหาทางถ่วงเวลา"เสี่ยวหนิง" เขากระซิบเรียกน้องสาวที่ยังนอนกลิ้งหนีความจริงไม่เลิก"หือ?" เชือกมัดปากก็ไม่ยอมแกะทำเป็นเล่นจริง ๆ ให้ตายสิแต่ก็ดีกว่านางร้องไห้ ไม่อย่างนั้นพวกเขาได้หูแตกแน่ แถมเหมืองยังจะถล่มแน่นอนอีกด้วย"ช่วยพี่ชายหน่อยสิ เดี๋ยวซื้อเปาจื่อให้สามลูก"พอเอาของกินมาล่อนางก็พยักหน้าทันทีพวกมันขนสัมภาระขึ้นเกวียนอย่างรวดเร็วแล้วออกเดินทางจากเมือง ผ่านอุโมงค์ทอดยาวจนมาถึงด้านนอกในที่สุด ตอนนี้เป็นเวลาเย็นแล้วท้องฟ้าจึงเริ่มเปลี่ยนเวลาที่ใช้ไปกว่าจะออกมาข้างนอกไม่นาน หมายความว่าเมืองแห่งนี้ไม่ได้ลึกอย่างที่คิดหลี่หวานหนิงมองหน้าพี่ชาย พออีกฝ่ายพยักหน้านางก็กรีดร้องเสียงดัง"กร

  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   ตอนพิเศษ 5 ลักพาตัว 3

    "สามีที่รัก…การกลับมาอย่างรีบร้อนของข้าเหมือนจะไม่ได้รับผลลัพธ์ที่ดีเท่าไรเลยนะ"เหนืออาคารของหอกระจายข่าวคล้ายมีเมฆครึ้มทั้งที่ท้องฟ้าส่วนอื่นยังแจ่มใสถ้าไม่นับนายท่านที่พึ่งกลับมาได้จังหวะพอดิบพอดีคนอื่น ๆ ล้วนกำลังตามหาร่องรอยคนร้าย หัวหน้าหอแห่งอวิ๋นซีจึงเป็นผู้ร่วมชะตากรรมหนึ่งเดียวที่ต้องมานั่งคุกเข่าสำนึกผิดต่อหน้าฮูหยินอยู่ตอนนี้แต่เป็นใครมาอยู่ตรงนี้เฟยหลางก็คิดว่ายอมศิโรราบกันหมดตั้งแต่นางเดินเข้ามาประตูมาอยู่ดี ลองเห็นภาพนางลากคอไก่ฟ้าตัวขนาดพอ ๆ หงส์แดงเพลิงเข้ามาใครจะไม่ผวาบ้างหลี่เจิ้นหัวหน้าซีดตัวหดเหลือสองชุ่น"ยะ ยอดรักจ๋า""ไม่เคยเห็นในเมืองวุ่นวายขนาดนี้ แถมยังเป็นคนของหอกระจายข่าวอีก คิดว่าจะปิดบังได้หรือไง""ก็…ไม่หรอก แต่ข้าอยากรีบหาตัวให้เจอก่อนเจ้ามา"ก่อนมาถึงอาคารนี้นางก็จับคนมาถามความแล้วจึงรู้เรื่อง ไม่ได้แปลกใจอะไร ปญหามันอยู่ต่อจากนี้ต่างหากฉินหลิวซีเอาอาวุธคู่กายทั้งสองออกมา โยนงานจิปาถะให้คนอื่นทำ"ไก่ฟ้านี่ฝากชำแหละหน่อย เดี๋ยวข้ากลับมา"ว่าแล้วก็โดดออกทางหน้าต่างข

  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   ตอนพิเศษ 5 ลักพาตัว 2

    "โฮ่ คุณหนูน้อยสองคนคุยเรื่องรูปสลักในร้านยายกันใหญ่เชียว ทำไมไม่เลือกมันเล่า""น้องข้ามีเยอะแล้ว ให้นางเท่านี้ก็พอขอรับ" หลี่ไป๋ตอบกลับอย่างสุภาพ หญิงชราเจ้าของร้านงึมงำอะไรบางอย่างที่เขาฟังไม่เข้าใจหลี่ไป๋เอาถุงเงินออกมาเตรียม แต่ลืมไปว่าฝากไว้ที่เฟยหลาง"พี่เฟย - ""ขอรับคุณชาย…คุณชาย?"เฟยหลางหันซ้ายหันขวา รอบตัวเขาไม่มีใครอยู่เลย แต่เมื่อครู่มั่นใจว่าคุณชายน้อยเรียกเขาแน่ ๆ ร้านแผงลอยก็ปราศจากเจ้าของ เฟยหลางหน้าซีด"ซวยแล้ว…"หลี่หวานหนิงร้องอู้อี้เพราะถูกมัดมือมัดเท้าเอาไว้ ที่ปากก็มีเชือกผูกไม่ให้ส่งเสียง เพียงพริบตาเดียวที่สายตาหลุดจากหญิงชราตรงหน้าไป พวกเขาก็ถูกพามาที่ไหนสักแห่งด้วยยันต์เคลื่อนย้าย ทันทีที่ร่วงกระแทกพื้นพวกมันก็กรูกันเข้ามาจับมัดทันที แต่เพราะเห็นเป็นเด็กจึงไม่ได้มัดแน่นหนาอะไรหลี่หวานหนิงกระดึ๊บซ้ายทีขวาทีราวกับหนอนยักษ์ นางค่อนจะ…ไม่รู้ร้อนรู้หนาวเกินไปสำหรับเด็กที่ถูกขโมยตัวมา แต่จะว่านางก็เหมือนถ่มน้ำลายใส่หน้าตัวเอง เพราะคนที่สงบนิ่งยิ่งกว่าใครก็คือหลี่ไป๋เองนอกจากพวกเ

  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   ตอนพิเศษ 5 ลักพาตัว 1

    "หมายความว่าอย่างไรโดนลักพาตัว!""ขออภัยขอรับนายท่าน ข้าคลาดสายตาไปเพียงนิดเดียวพวกเขาก็ไม่อยู่แล้ว"หลี่เจิ้นหัวตะโกนเสียงดัง "คิดว่าข้ออ้างแบบนั้นจะแก้ตัวขึ้นหรือไง รีบไปตามหาเดี๋ยวนี้เลย!"คนของหอกระจายข่าวสาขาประจำเมืองกระจายกำลังกันไปอย่างรวดเร็ว จะมีอะไรเป็นเรื่องเร่งด่วนไปกว่าเรื่องที่บุตรทั้งสองของนายท่านหายตัวไป แถมยังเป็นความสะเพร่าซึ่งเกิดขึ้นตอนฮูหยินไม่อยู่ หากจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยไม่ได้ ไม่แน่ว่าสิ่งที่อยู่ในหม้อต้มยาจะไม่ใช่วัตถุดิบสมุนไพรแต่เป็นกระดูกพวกเขาต่างหากเด็กเก้าขวบกับห้าขวบตัวไม่ใช่เล็ก ๆ จะหายไปทันทีได้อย่างไร อีกทั้งดูเหมือนจะไม่ใช่แค่เพียงการเล่นสนุกของเด็ก ๆ คนที่ทำเรื่องอย่างนี้ต้องมีมากกว่าสอง หรืออาจจะทำกันเป็นกลุ่มใหญ่เลยก็ได้ ต้องรีบหาให้เจอภายใต้เงาของเมืองอันเงียบสงบคนของหอกระจายข่าวกำลังเคลื่อนไหว เกิดเรื่องที่ไหนไม่เกิดมาเกิดที่เมืองพวกเขาเสียได้ สาขาของหอกระจายข่าวมีตั้งมากดันเลือกมาเกิดที่เมืองที่สงบสุขที่สุดในแคว้นช่างน่าเวทนาผู้ไม่ประสงค์ดีกลุ่มนั้นเหลือเกิน…หลี่เจิ้นหั

  • สาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง   ตอนพิเศษ 4 เป็นลูกชายคนโตช่างหนักใจจริงๆ 2

    นายท่านหอชิงขุยจัดการแยกงานที่ต้องทำด่วนจะทำทีหลังได้ออกจากกันเป็นสองกอง พอไม่ได้เข้ามาที่หอนานแบบนี้งานก็กองสุมการจนล้นมือไปหมด พอมีลูกสองคนแล้วเขาก็ยิ่งขยันทำงานมากขึ้นคงต้องเข้ามาที่หอชิงขุยบ่อยกว่านี้แล้วล่ะ"ฉินหลิวซีไม่อยู่แบบนี้คือช่วงเวลาพิสูจน์ฝีมือสินะ"เมื่อนางกลับมาจะต้องภูมิใจในตัวสามีร่วมงานคนนี้ ที่เขาเลี้ยงลูกได้ไม่มีขาดตกบกพร่อง คิดแล้วก็เผลอยิ้มออกมา"ท่านพ่อ ทำหน้าตาพิลึกจัง""พิลึก!" พอโดนเด็กทักแบบนี้ทำเอาใจแป้วเลยทีเดียว นี่เขายิ้มแล้วหน้าตาพิลึกหรอกหรือ"หรือจริง ๆ แล้วข้าไม่ได้รูปงาม แต่หน้าตาแปลกพิสดาร?"ท่านแม่ รีบกลับมาทีขอรับ"เสี่ยวไป๋…ทำไมมองพ่อด้วยสายตาเย็นชาแบบนั้นล่ะลูก"คำถามของเขาไม่ได้รับคำตอบ บุตรชายเอียงคอมองหน้างง ๆ คล้ายไม่เข้าใจ ทำให้ยิ่งเกิดคำถามขึ้นมาในหัวว่าหรือจริง ๆ แล้วเขาเอง เป็นเขาเองที่แปลก"อ้ะ แต่ถ้านางชอบ แปลกก็ดีแล้วนี่นา"ท่านแม่…ไม่รู้ด้วยเหตุใดแต่บุตรคนแรกของเขาดูจะมีความคิดที่โตเกินวัยไปสักหน่อย รวมถึงคำพูดคำจาที่เด็กวัยเดียวกันไม่น่าคิด

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status