เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 14
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-28 19:32:25สามี (14)
"ว่าไงครับคุณไฟผู้คิวยาวยิ่งกว่าดารา" ทันทีที่เจเดินเข้ามาในห้องประชุม ที่มีเพื่อนสนิทนั่งรออยู่....คำแซวที่เอ่ยขึ้นจนไฟคุ้นชินเพราะนานทีเขาจะเข้าบริษัท ที่เหลือก็ปล่อยให้คุณพ่อเจผู้ฉลาดและเก่งกาจดูแล
"ธรรมดาเพื่อนรัก...แล้วนี่ลูกค้านัดกี่โมงวะ"
"บ่ายสอง อีกสักพักคงมา" เจบอกกล่าวพรางสายตามองไปยังนาฬิกาที่แขวนผนัง
"พี่เจคะ ลูกค้ามาแล้วค่ะ" แจงเลขาสาวสวยเอ่ยบอก
"อ่า...เชิญมาเลยครับ" เจที่ได้รับรายงาน สั่งการต่อไปพร้อมกับนำพาตัวเองเดินไปนั่งยังหัวโต๊ะเพื่อรอคุยงาน
.....ประตูห้องประชุมเปิดออก เผยให้เห็นบุคคลที่มาใหม่ ไฟ เจ และแนนลุกยืนแทบพร้อมกันอย่างให้การต้อนรับ
หญิงสาวที่ดูมาดมั่นในชุดสีเเดงเพลิง งามสง่าดุจนางพญาก็ไม่ปาน เดินนวยนาดวางท่าเข้ามาใกล้ ความงามที่เห็นทำเอาไฟเพื่อนสนิทพ่อเจนั้นตาค้างตะลึง
"สวัสดีครับ คุณไอรดา" เป็นเจที่เดินไปต้อนรับก่อนที่เธอจะเดินมาถึงที่นั่งที่จัดเตรียมพร้อมกล่าวทักทายอย่างสุภาพ ในแบบคนรุ่นราวคราวเดียวกัน
"สวัสดีค่ะ" ไอรดาตอบรับคำทักทายด้วยรอยยิ้ม
"สวัสดีครับ ผมอภิชาติ...เชิญคุณไอรดานั่งก่อนครับ" ไฟที่ได้สติจากการตะลึงรีบบึ่งทักทาย พรางผายมือเชื้อเชิญหญิงสาวผู้มาใหม่
"ขอบคุณค่ะ"
....แก้วกาแฟใบหรูสำหรับต้อนรับแขกที่มาเยือนถูกวางลงตรงหน้าของไอรดาด้วยฝีมือของแจง เธอยิ้มตอบรับอย่างขอบคุณแต่ไม่พูดใด ๆ
"เรามาเริ่มกันค่ะ...พอดีฉันมีธุระต่อ" ไอรดาว่ากล่าว
"ครับ จุดนี้ทางคุณไอรดาต้องการวางแอดลักษณะไหนครับ" เป็นเจผู้ที่เชี่ยวชาญกว่าไฟพูดขึ้น สายตาเฉี่ยวของไอรดาจ้องมองคนพูดอย่างจับจ้องและตั้งใจ
"เรียกว่าไอซ์ก็พอค่ะ" เธอพูดเสนอพร้อมเปรยยิ้มแก่เจ ที่ตอนนี้ต้องนิ่งหยุดเสนองานเมื่อเธอทักท้วง
"อ่อครับคุณไอซ์....อยากให้ทางผมวางแผนการลงแบบไหนดีครับ เป็นลักษณะแบรนด์เนอร์หรือว่ายิงแอดโฆษณาทางสื่อมีเดีย" เจเสนอและถามความเห็น
"คุณว่าแบบไหนเหมาะกับธุรกิจของไอซ์คะ?" ไอรดาพูดด้วยน้ำเสียงจริตหญิง สายตามองตรงดิ่งไปยังคนพูดอย่างหว่านเสน่ห์ เธอให้ความสนใจกับชายตรงหน้าเพียงสายตาแรกที่มองเห็น
"ธุรกิจคุณไอซ์เป็นเครื่องสำอาง ผมว่าลงสื่อมีเดียแบบไทน์อิน คนจะเห็นเยอะกว่านะครับ แล้วก็......"
"ไอซ์เอาตามนั้นเลยค่ะ"
ยังไม่ทันที่เจจะพูดจบ ไอรดาก็ว่ากล่าวขึ้นแทรกทันที ทำเอาคนที่ร่วมการประชุมเงยหน้ามองเร็วพลันอย่างงวยงง
"มีปัญหาอะไรกันหรือเปล่าคะ?" ไอรดาย้อนถาม เมื่อเห็นสีหน้าเหล่าผู้คนจ้องมองกัน
"ไม่มีครับคุณไอซ์"
"ไอรดาค่ะ"
ไฟที่แทบเสียหลักยืน เมื่อไอรดามีความสองมาตรฐานในการเรียกขาน ทั้งที่เธอนั้นเพิ่งสั่งเจให้เรียกอีกแบบ แต่กลับเพื่อสนิทที่นั่งเคียงข้างเจ กลับให้เรียกอีกแบบที่เป็นทางการ
"เอ่อ...ครับคุณไอรดา ทางเราไม่มีปัญหาอะไร สิ่งที่คุณต้องการทางเราดำเนินให้ได้แน่นอนครับ" ไฟรีบแก้ต่างทันที แต่ในใจพร่ำบ่นอุบอิบเมื่อถูกหักหน้า
"ไอซ์ตกลงตามที่คุณเจเสนอนะคะ..." เธอไม่ได้สนใจในสิ่งที่ไฟนั้นพูดออกมา แต่เบือนสายตาและหันไปให้ความสนใจอีกคนที่นั่งหัวโต๊ะ
"ครับ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวผมจะออกแบบและส่งคอนเทนท์ไปให้คุณไอซ์ตรวจทางเมลนะครับ" เจเริ่มเข้าเรื่องต่อ
"ได้ค่ะไม่มีปัญหา...ว่าแต่เย็นนี้คุณเจมีนัดไหมคะ ให้เกียติร่วมมื้อเย็นกับไอซ์สักมื้อได้ไหมคะ?" สิ่งที่พูดโดยไม่ได้สนใจคนรอบข้าง ก็ในเมื่อสนใจก็ไม่จำเป็นต้องรีรอ
....พฤติกรรมที่ไอรดาแสดงออกมาอย่างเปิดเผย ทำเอาแจงเลขาสาวนั้นหมั่นไส้ แต่เธอก็ไม่สามารถแสดงกิริยาออกไป เพราะนั่นคือเม็ดเงินหลักล้านที่จะเข้าบริษัท จึงทำได้เพียงหมั่นไส้ในใจ
"เอ่อ...ได้ครับเดี๋ยวผมเป็นเจ้ามือเองครับ"
"ค่ะ...." ไอรดายกยิ้มอย่างพอใจ เมื่อเจตอบรับเรื่องงานที่ต้องการจะเจรจาตอนไหนก็ย่อมได้ เธอแบมือไปตรงหน้าอย่างร้องขอ
เจที่รู้กับสิ่งที่เธอนั้นสื่อความหมายจึงยื่นเครื่องมือสื่อสารลงฝ่ามือเรียวของเธอ
"แล้วเจอกันนะคะคุณเจ"
"ครับ"
"ฉันขอตัวนะคะ"
ทุกคนที่อยู่ภายในตอบรับการลาจากของไอรดา ด้วยสีหน้าปั้นแต่งก่อนจะปรับเข้าสู่สีหน้าที่เก็บกั้นอยู่นาน
"เหมือนพวกกูเป็นลมเย็นจากแอร์ เหมือนมีแค่มึงสองคนอะเนอะ" และเป็นไฟที่แซวขึ้น หลังจากที่ส่งไอรดาเรียบร้อย
"นั่นสิคะพี่ไฟ เหมือนเราสามคนเนี้ยเป็นธาตุอากาศงั้นแหละ...ออกตัวแรงงงงงงง" แจงเสริมทัพอย่างหมั่นไส้
"ลูกค้า....แยกย้ายไปทำงาน"
"เบื่อพ่อหม้ายมหาเสน่ห์....เราไปกันเถอะน้องแจง น้องแนน" ไฟที่ตีเนียนเดินแทรกกลางระหว่างแนนกับแจง โอบไหล่คนทั้งสองผ่านหน้าเจไป
"ตีเนียนเลยนะมึง ปล่อยน้อง!" เจสาวเท้าเดินแล้วกระชากไฟออกจากร่างของหญิงทั้งสองอย่างแรงจนหลุด ก่อนที่ตัวเองจะเดินมือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋านำหน้า
(("ไอ้เจ...ไอ้พ่อเทพบุตรมาจุติ หมั่นไส้โว้ย"))
เสียงของไฟตะโกนตามหลัง เมื่อเขานั้นเสียหลักล้มด้วยแรงกระชากของเจ รีบดีดตัวลุกแล้วแหกปากอย่างเจ็บใจ
บทที่เกี่ยวข้อง
สามี 1 ตอนที่ 15
สามี (15)"คุณเจนี่เก่งจังเลยนะคะ " ไอรดาเอ่ยปากพรางสายตาจ้องมองคุณพ่อลูกติดด้วยสายตายั่วยวน"ครับ?" เจที่ตั้งท่าจะตักข้าวเข้าปากต้องค้างไว้ทันที และเบนสายตามองหญิงสาวสวยราวนางพญาตรงหน้าอย่างงวยงง"พอดีไอซ์ทราบมาว่าคุณเจต้องทำงานและก็ต้องเลี้ยงลูกด้วย เก่งจังค่ะไอซ์ไม่ค่อยเห็นผู้ชายที่สนใจดูแลลูกเท่าไหร่เมื่อหย่าร้าง..." ไอรดาเปรยออกมายาวเหยียด"ผมก็แค่ทำให้ดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ครับ...ลูกคือที่หนึ่งของผม" เขาไม่นึกอายที่จะบอก แม้ไอรดาจะเป็นหญิงงามเขาก็ไม่ได้สนใจในเชิงชู้สาว ด้วยพื้นฐานนิสัยเป็นชายรักเดียวและไม่เจ้าชู้ การมีคู่ครองใหม่เขาจึงไม่ได้สนใจเพียงฉาบฉวย แต่หญิงผู้นั้นจะต้องเอ็นดูและรักลูกสาวของเขาด้วย"แล้วคุณเจไม่คิดจะแต่งงานใหม่บ้างเหรอคะ?" ปากสวยที่ฉาบด้วยลิปสติกที่สดเปรยออกมาด้วยรอยยิ้มบาง มือเรียวก็พรางเอื้อมไปจับมือของชายหนุ่มที่วางอยู่บนโต๊ะสายตาคมเข้มของเจชายมองมือหญิงสาว เขาไม่ชักมือหลบการกระทำของเธอแต่อย่างใด ปล่อยให้เธอหมุนวนเรียวนิ้วจนอิ่มพอครืด ครืด เสียงสั่นของโทรศัพท์มือถือของชายหนุ่มดังส่งสัญญาณ ทำให้ไอรดานั้นดึงมือกลับเข้าที่ สายตาที่จ้องมองบ่งบอกว่าเสียด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามี 1 ตอนที่ 16
สามี(16)"คูมพ่อกลับมาแล้ว เย้ ๆ" เด็กหญิงไอติมที่กำลังนั่งเล่นกับแจงและแนน กระโดดโลดเต้นชูสองมืออย่างดีใจ พร้อมกับรีบวิ่งตรงดิ่งเข้าไปกอดคุณพ่อที่เธอนั้นแสนจะคิดถึง"กินข้าวหรือยังคะคนเก่ง....ฟอด หื้ม แก้มลูกสาวห๊อมหอม" ผู้เป็นพ่อที่แสนจะเหนื่อยล้าจากการทำงาน เมื่อมาบ้านเห็นหน้าลูกสาวความเหนื่อยล้าก็คลายหายไปทันที"ยังเลยค่ะ น้องไอติมรอกินข้าวอร่อย ๆ กับคูมพ่อ" เด็กหญิงว่ากล่าวอย่างเดียงสา"พี่แจงกับพี่แนนกลับหรือยัง?" ผู้เป็นพ่อเอ่ยถาม"ยังเลยค่ะ อยู่ในครัวกับยายปริก" เด็กหญิงให้คำตอบแก่ผู้เป็นพ่อ"จอยเก็บของให้ค่ะ" จอยพี่เลี้ยงสาวเดินมาใกล้พร้อมกับเสนอทำหน้าที่เก็บของในมือของผู้เป็นนาย"ขอบใจ...เอ้อจอยพรุ่งนี้น้องหยุดเดี๋ยวเตรียมของให้น้องด้วยนะ พี่จะพาน้องไปทำงานด้วย" คุณพ่อเจสั่งการแก่พี่เลี้ยงสาว"แล้วจอยต้องไปกับน้องไอติมไหมคะ?" จอยถามต่อและเธอก็ตั้งตารอคำตอบด้วยสีหน้านิ่ง ๆ แต่ในใจนั้นลุ้นระทึก"ไอติมไม่ดื้อ น้องอยู่ได้จอยไม่ต้องไปหรอก...อยู่ช่วยงานป้าปริกที่บ้านดีกว่า" คุณพ่อเจบอกกล่าวเพราะเขาตั้งใจจะพาลูกสาวไปเที่ยวเล่นต่อให้ผ่อนคลาย"เย้ ๆ พรุ่งนี้น้องไอติมจะได้ไปทำงานกับคู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามี 1 ตอนที่ 17
สามี(17)"หิวจังเลยค่ะคูมพ่อ" เด็กหญิงเอ่ยบอกขณะที่นั่งรถไปทำงานกับผู้เป็นพ่อในเช้าของวันใหม่เด็กหญิงดีใจและตื่นเต้นเมื่อเธอนั้นตั้งหวังจะได้พบกับคนที่เธอนั้นสนิทชิดเชื้อ"เมื่อเช้าหนูไม่กินข้าวเหรอ....พ่อเห็นยายปริกบอกจะทำของโปรดให้หนูนี่คะ" คุณพ่อเจย้อนถาม สายตาพรางหันมองลูกสาวที่นั่งคาดเข็มขัดเบาะข้าง"กินกุ้งแช่น้ำไปฉองตัวค่ะ" เด็กหญิงเอ่ยบอก"ทำไมกินน้อยจังล่ะ.....อิ่มเหรอ?" คุณพ่อเจย้อนถาม เพราะปกติของโปรดปรานลูกสาวจะกินจนทำหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ"เอาไปฝากพี่แนนค่ะ.....อยากกินกับพี่แนน" เด็กหญิงบอกกล่าวทำเอาคนเป็นพ่อนั้นหันควับมามอง ก่อนจะหันเหสายตามองตามท้องถนน มือบังคับพวงมาลัย ก็ลูกสาววัยสดใสเล่นติดผู้ช่วยเลขายิ่งกว่าเงาตามตัวแม้แนนจะกลับบ้านหลังจากทานมื้อเย็นเสร็จ ไม่วายที่ลูกสาวตัวจิ๋วพูดพร่ำอย่างนึกถึง เธอมักจะเอ่ยชมพี่แนนของเธอให้พ่อฟังจนกว่าเธอนั้นจะหลับใหลถึงเงียบปากสนิทไป"น้องไอติมชอบพี่แนน พี่แนนใจดีและสวย แก้มพี่แนนก็ห๊อมหอม ไอติมหอมแล้ว คูมพ่อหอมหรือยังคะ" เด็กหญิงพูดร่ายยาวอย่างมีความสุข หัวเล็กๆ เอียงจนได้มุมองศา สายตาจ้องมองผู้เป็นพ่ออย่างจดจ่อรอคำตอบคำถามที่ลู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามี 1 ตอนที่ 18
สามี(18)"วันนี้น้องไอติมห้ามซนเเล้วก็ห้ามกวนพี่แนนกับพี่แจงด้วยนะ" คุณพ่อเจเอ่ยย้ำแก่ลูกสาวเมื่อก้าวขาเดินเข้ามาในตัวอาคารสำนักงาน"โธ่ คูมพ่อขา.....น้องไอติมจำได้ค่ะ คูมพ่อขี้บ่น น้องไอติมจะไม่ดื้อไม่ซนเป็นเด็กดีแน่นอนค่ะ" เด็กหญิงเดินจับมือผู้เป็นพร้อม พร้อมเสียงเล็กๆ ที่เอ่ยอย่างสร้างความมั่นใจแก่พ่อเจ"เก่งมากค่ะ....""น้องไอติมกลัวพี่แนนไม่รัก แฮ่ ๆ ..." เด็กหญิงหัวเราะเจื่อนพร้อมเงยหน้ามองคุณพ่อเจที่เดินจับมือ ส่วนมืออีกข้างก็ถือสัมภาระและของกินให้ลูกสาวตัวน้อย"หื้ม....คำก็พี่แนนสองคำก็พี่แนนนะเดี๋ยวนี้" คุณพ่อเจแซวลูกสาวพรางลอบยิ้ม เดี๋ยวนี้ลูกสาวตัวน้อยยิ้มบ่อยขึ้น ใบหน้าดูสดใสกว่าแต่ก่อนดั่งเธอนั้นมีความเปี่ยมล้นจากภายใน"รักพี่แนนค่ะ...น้องไอติมชอบพี่แนน""ปากหวานจริงลูกสาวพ่อ""ปากหวานเหรอคะคูมพ่อ....งื้อต้องฟันผุแน่ ๆ ครูบอกว่ากินของหวานฟันจะผุ ไม่เอาไม่อยากปากหวานกลัวฟันผุ.....คูมพ่อขาไม่เอา ๆๆๆ" เด็กหญิงโวยวายเมื่อเเปลงความหมายผิดเพี้ยนไปตามประสาและจินตนาการ"ฮ่า ฮ่า .....ไม่ใช่แบบนั้นค่ะไอติม" ผู้เป็นพ่อถึงกับขำลั่นกับจินตนาการของลูกสาว((พี่เจสวัสดีค่ะ/ครับ)) ระหว่าง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามี 1 ตอนที่ 19
สามี(19)((ทำเป็นใกล้ชิดสนิทสนมกับลูกสาวเจ้านาย ใฝ่สูงอยากได้พ่อหรือเปล่านะ))((นั่นสิแก))((ฉันล่ะหมั่นไส้มัน....แกดูสิมาฝึกงานแค่ไม่กี่อาทิตย์ ให้พี่เจไปส่งถึงบ้าน ไปกินข้าวด้วยกัน พอดีวันนั้นฉันไปเดินซื้อของเห็นเข้าพอดี))((จริงดิ))((ก็จริงน่ะสิ ทำเป็นเรียบร้อยที่ไหนได้ แรดเงียบ!))((พี่เจไม่สนใจหรอก...ถ้าเขาอยากแต่งงานป่านนี้แต่งไปนานแล้ว มันแห้วแน่นอน))ฮ่า ฮ่ะ ฮ่า....เสียงพูดคุยอย่างออกรส เสียงเสวนาที่ดังเข้ามาในหูของแนนที่นั่งทำธุระส่วนตัวอยู่ในห้องน้ำ การพูดถึงที่มีเธอเป็นตัวแปร แม้จะไม่เอ่ยชื่อแต่ด้วยเหตุการณ์ที่เล่าบอกย่อมเดาออกว่ามันคือเธอแกร๊ก~~~ แนนเปิดประตูห้องน้ำออกมา เสี้ยวสายตามองหน้าผู้หญิงสองคนที่ยืนตรงอ่างล้างมือ แนนไม่สนใจแม้จะถูกพูดถึงในทางเสียหาย เพราะสิ่งที่ทำเธอรู้ดีแก่ใจว่าไม่เคยคิดลบให้ร้ายใครรุ่นพี่สองคนเมื่อเห็นแนนเดินออกจากห้องน้ำคับแคบ สีหน้าตระหนกตกใจชั่วครู่ ไม่คิดว่าคนที่กำลังนินทาจะมาอยู่ในพื้นที่เดียวกัน ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติด้วยรุ่นใหญ่กว่า(ทำเป็นนิ่ง) หญิงรุ่นพี่คนหนึ่งพูดขึ้น แต่แนนก็ไม่ได้คิดสนใจ เธอไม่อยากจะมีปัญหาเพราะอาจจะกระทบกับผล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามี 1 ตอนที่ 20
สามี (20)กริ่ง กริ่ง เสียงโทรศัพท์ตรงโต๊ะเลขาดัง เเจงจึงรีบยกหูโทรศัพท์รับสายทันที((บอกแนนเข้ามาที)) เสียงผู้เป็นนายลอดผ่านสายโทรศัพท์"ค่ะ"....แนนที่รีบจัดทรงเสื้อผ้าให้เข้าที่เป็นปกติ แขนเสื้อข้างซ้ายที่ขาดวิ่น เธอพยายามที่จะหันหลบสายตาคนอื่น ยืนถอนหายใจแรงเมื่อเดินมาใกล้โต๊ะทำงานคู่กับแจง"พี่เจเรียกแนนไปพบนะ" แจงบอกกล่าวโดยไม่ทันสังเกตทันทีที่เห็นแนนเดินมา"อ่อค่ะ...แนนเข้าพบเลยไหมคะ""ไปเลยจ๊ะ" แจงหันมาส่งยิ้มก่อนจะก้มหน้าทำงานต่อก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูอย่างขออนุญาต ก่อนที่ร่างเสลาในชุดนักศึกษาจะเดินเข้าไปด้านใน แขนเสื้อที่มีรอยขาดเธอพยายามจัดทรงให้ตีเนียนเพื่อไม่ให้ใครสังเกตเห็น"พี่แนนขา...สวัสดีค่ะ" เสียงใส ๆ ของเด็กหญิงไอติมเอ่ยทันทีเมื่อเห็นแนนก้าวขาเข้ามา...เธอดีใจและตั้งตารอคอยอย่างใจจดจ่อ"สวัสดีค่ะ วันนี้มาทำงานกับคุณพ่อด้วย""คิดถึงพี่แนนเลยตามคูมพ่อมา""ปากหวานจังเลยน้า" แนนเอ่ยชมพร้อมมือลูบหัวเด็กหญิงอย่างเอ็นดู"ปากหวานอีกแล้ว งื้ออออ ไอติมกลัวฟันผุ" เด็กหญิงให้เหตุผลตามจินตนาการของเธอ"หื้ม?" แนนฉงนใจสงสัยในสิ่งที่เด็กหญิงสื่อ"ไอติมคะ กวนพี่แนนอีกแล้วนะ"
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามี 1 ตอนที่ 21
สามี (21)"แจงพี่วานหน่อยสิ" เสียงของผู้เป็นนายเอ่ยขึ้นเมื่อเดินออกมาจากห้องทำงานหยุดยืนข้างโต๊ะทำงานของเลขา"ค่ะพี่เจ" แจงรีบรับคำ"ไปซื้อเสื้อขนาดตัวเท่าแนนมาให้หน่อย" เจสั่งการออกไปตามตรงดั่งที่ตั้งใจ จะให้แนนนั้นทำงานด้วยการใส่เสื้อที่ขาดวิ่นแบบนั้นทั้งวันได้อย่างไร เนื้อแขนขาว ๆ ที่โชว์หราคงไม่เป็นการดี"เสื้อเหรอคะ?" แจงย้อนแย้งขึ้นอย่างสงสัยพรางส่งสายตามองหน้าผู้เป็นนายอย่างจับจ้อง"อืม....พอดีเสื้อแนนขาดถ้าให้น้องใส่เสื้อแบบนั้นนั่งทำงานทั้งวันคงจะดูไม่ดี แจงไปหาซื้อมาให้น้องที" เจว่ากล่าวแม้ลึก ๆ จะรู้สึกเขินอาย เมื่อสายตาของเลขาสาวนั้นจ้องมองอย่างจับพิรุธและลอบยิ้มอ่อน"พี่เจ......ฮั่นแน่" เเจงมองหน้าผู้เป็นนายพร้อมรอยยิ้ม พรางชี้นิ้วส่ายไปมาอย่างแซว ๆ"อะไร ๆ รีบไปเร็ว ๆ จะได้มาทำงานต่อ" เจที่มีอาการเขินอายเมื่อเลขานั้นแซวจนต้องหาทางบ่ายเบี่ยงแก้เขิน"ค่ะ ๆ .... ไปหามาประเคนเดี๋ยวนี้ค่ะเจ้านายสุดหล่อ" แจงพูดพร่ำพร้อมกับสะพายกระเป๋าใบโปรด"รีบไปสิมามองหน้าพี่ทำไม?" เจย้อนถามเมื่อแจงนั้นเหมือนเตรียมตัวแล้วเสร็จแต่ยังจ้องมองหน้าเขาอยู่"ไปยังไม่ได้ค่ะ...เงินไม่มาเลขาก้าวขาไม่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28สามี 1 ตอนที่ 22
สามี(22)ถุงกระดาษสกรีนชื่อยี่ห้อสีน้ำตาล ถูกยื่นไปตรงหน้าแนนโดยที่คนยื่นให้ไม่ได้พูดอะไร นอกจากจ้องมองเท่านั้น"อะไรคะ?" แนนที่นั่งป้อนเกี๊ยวกุ้งให้เด็กหญิงไอติมเงยหน้ามองคนที่ตัวสูง"ว๊าว...คูมพ่อซื้อให้พี่แนน" เด็กหญิงปากกำลังเคี้ยวเกี๊ยวกุ้งตุ้ย ๆ จนเต็มปากเอ่ยทักขึ้นด้วยแววตาลุกวาว"เสื้อ...เอาไปเปลี่ยนสิ จะใส่เสื้อขาดแบบนี้ทำงานทั้งวันหรือไง" คุณพ่อเจเอ่ยบอกพร้อมกับวางถุงเสื้อลงกับโต๊ะเมื่อแนนนั้นไม่รับถุงเสียที"แต่แนน.....""เอาไปเปลี่ยนแล้วก็ออกไปเตรียมตัวกับพี่แจง วันนี้พี่มีนัดคุยงานกับลูกค้าข้างนอกตอนสิบเอ็ดโมง" เขาพูดสวนขึ้นทันทีทั้งที่แนนยังพูดไม่จบประโยคขายาวก้าวเดินมายังโต๊ะทำงานพร้อมปากที่เอ่ยพร่ำอย่างสั่งการ โดยไม่สนใจว่าแนนนั้นจะมีอาการอย่างไร"คูมพ่อดุพี่แนนอีกแล้วนะคะ" เด็กหญิงที่เห็นท่าทางผู้เป็นพ่อซึ่งผิดแปลกไป เธอจึงทักท้วงขึ้นอย่างเดียงสา"แล้วไอติมคิดว่าคนที่ โกหก!...สมควรถูกลงโทษยังไง?" ผู้เป็นพ่อพูดขึ้นอย่างเน้นหนักคำว่าโกหก กับลูกสาวที่เดียงสา อย่างสื่อความหมายไปหาอีกคนที่นั่งข้าง ๆ มือวางปากกาที่ขีดเขียน นั่งเอนหลังพิงไปกับพนักเก้าอี้ สายตาเพ่งมองไปยังหญ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
บทล่าสุด
สามี 1 สามี - (พิเศษ) ส่งท้ายจบบริบูรณ์
สามี - (พิเศษ) ส่งท้าย(("อ้วก แอะ โอก"))"แม่แนน...แม่แนนเป็นอะไรคะ" เสียงแหลมใสของเด็กหญิงไอติม วิ่งตามแม่แนนเข้ามายังห้องน้ำ เธอตกใจกับการผลีผลามวิ่งแจ้นมือปิดปากของผู้เป็นแม่(("อ้วก อ้วก")) แม้จะได้ยินเสียงของลูกสาวร้องไห้ อยากจะกอดปลอบแทบขาดใจแต่ก็ไม่สามารถทำได้ เมื่ออาการที่เป็นยังไม่บรรเทา"ฮือ แม่แนน...งือ แม่แนนไม่ฉบาย" เด็กหญิงร้องไห้โฮเมื่อเห็นอาการของผู้เป็นแม่...เธอสงสารเมื่อแม่นั้นเอาแต่อาเจียนตัวโยน"แม่ไม่เป็นไรลูก...อ้วก โอก" เธอยังคงอาเจียนต่อ แม้จะพยายามอดทนกลั้นใจพูดกับลูกสาว"น้องไอติมจะไปตามคูมพ่อ" เด็กหญิงพูดจบทั้งน้ำตา ก็ก้าวขาสั้น ๆ ของเธอวิ่งไปด้วยความเร็ว((คูมพ่อขา อึก ฮือ...คูมพ่อ!...คูมพ่อได้ยินน้องไอติมไหม...คูมพ่ออยู่ไหนคะ ฮือ)) เด็กหญิงเดินน้ำตานองหน้า จับราวบันไดก้าวขาสั้น ๆ อย่างระมัดระวังทั้งที่ในใจนั้นห่วงใหญ่ผู้เป็นแม่เหลือแสน น้ำเสียงแหลมเล็กตะโกนเรียกผู้เป็นพ่อเน้นเสียงสูง เมื่อเรียกยังไงพ่อก็ไม่ขานรับเสียที ห่วงแม่แนนจะแย่"ไอติมเป็นอะไรลูก!" ผู้เป็นพ่อที่ยืนคุยโทรศัพท์ต้องรีบวางสาย ปรี่เข้าหาลูกสาวที่กำลังเดินร้องไห้มาหา"ฮึก อึก คูมพ่อแม่แนน
สามี 1 สามี - พิเศษ 10
สามี - พิเศษ 10สองปีผ่านไป....เด็กหญิงไอติมผู้แสบสันเลื่อนชั้นขึ้นอนุบาลสาม และยังมีเพื่อนร่วมชั้นที่สนิทใจกันเล่นด้วยกันเพียงคนเดียวนั่นคือเจท เด็กชายผมสีทองที่คอยปกป้องและอยู่เคียงข้างมาเสมอตั้งแต่ที่ได้พบเจอกัน"เจท!" เด็กหญิงไอติมเรียกขานเพื่อนชายคนสนิท ที่นั่งเล่นตรงม้าหินอ่อนหลังจากที่ทานมื้อกลางวันเสร็จสิ้น"ไอติม" เด็กชายมองหน้าเพื่อนหญิงแล้วยิ้ม มือที่หมุนลูกคิวบิกเล่นต้องหยุดชะงักเมื่อเพื่อนหญิงนั้นเรียกหา"ไอติมมีขนม...เจทมากินด้วยกัน" เด็กหญิงใบหน้ากลมมนพูดบอกและปีนป่ายขึ้นม้าหินอ่อนนั่งเคียงข้างกับเด็กชายเจท"ไอติมไปซื้อมาเหรอ?" เด็กชายหันไปย้อนถาม"ใช่...ไอติมเดินไปซื้อที่โรงอาหาร วันนี้คูมพ่อให้เงินมาเหรียญทองกับใบสีเขียว แต่ไอติมเอาไปฝากออมทรัพย์กับครูไอซ์เหลือใบสีเขียว ไอติมก็เลยไปซื้อขนมแล้วก็ซื้อมาเผื่อเจทด้วย...กินสิ" เด็กหญิงเล่ายาวเป็นฉาก ๆ แม้เพื่อนจะไม่ได้เอ่ยถามก็ตามทีวันเวลาแม้จะยังผ่านเลยไปนานเป็นปีการพูดจาของเด็กหญิงไอติมก็ยังไม่ค่อยชัดถ้อยคำสักเท่าไหร่ แต่บางคำเธอก็พูดชัดเจนแล้ว ยังมีหลงเหลือแค่บางคำที่ยังไม่ชัดและหลัก ๆ คงเป็นคำว่า คุณพ่อ ที่เธอมักจะเอ่
สามี 1 สามี - พิเศษ 9
สามี - พิเศษ 9"ตื่นแล้วได้แล้วครับแนน...เขาบอกว่าโดนน้ำแล้วจะสดชื่น นี่พี่ให้แนนทั้งคืนเลยนะทำไมนอนไม่ยอมตื่นอีกล่ะ" ชายหนุ่มที่ตื่นนอนในยามเช้าก่อนใครทั้งแฟนสาวและลูกสาวก็ยังนอนจมเตียงอยู่ หลังจากที่จัดการชำระร่างกายจนแล้วเสร็จ เขาเดินมานั่งบนพื้นเตียงนอนเคียงข้างหญิงสาวที่ยังคงหลับใหล อีกฟากฝั่งเตียงก็เป็นลูกสาวตัวน้อยนอนกอดตุ๊กตาหมีตัวโปรดหลับตาสนิทอ้าปากหว๋อ"อื้อ...แนนง่วง" หญิงสาวตอบอย่างงัวเงียและพลิกตัวหนี เมื่อมือหนาของชายหนุ่มนั้นลูกหัวของเธอ"เช้าแล้วนะ ไม่สิสายแล้วไม่หิวเหรอ" เขายังคงถามต่อพร้อมขยับตัวเข้าหา เอนร่างหนานอนเคียงแล้วดึงร่างเสลานั้นเข้ามากอด"ยังไม่หิว...นอนง่วงพี่เจอย่ากวน" หญิงสาวต่อว่าเมื่อเริ่มหงุดหงิดกับการที่ถูกก่อกวนเวลานอน ก็ชายหนุ่มเล่นบรรเลงเพลงรักกับเธอตั้งสามรอบกว่าจะได้นอนเล่นเอาเกือบฟ้าสราง ที่ริมหาดยังไม่พอ แถมมาต่อที่ห้องน้ำอีกสองรอบ ร่างกายบอบบางก็เพลียแรงแทบยืนไม่ไหว สุดท้ายต้องเป็นเขาที่ชำระร่างกายให้ และอุ้มเธอมาส่งที่เตียงนอนในถัดมา เล่นเธอซะขาอ่อนขาล้ายังมีหน้ามาปลุก"ขี้เซาทั้งแม่ทั้งลูกเลย" ชายหนุ่มยังคงพูดต่อชิดหูไม่ขยับปล่อยกอดตามที่
สามี 1 สามี - พิเศษ 8
สามี - พิเศษ 8"มานั่งทำอะไรตรงนี้คะ?" หญิงสาวที่พาเด็กหญิงตัวน้อยเข้านอนจนเธอหลับใหลสนิท แต่ไม่เห็นชายวันสามสิบเอ็ดจึงเดินตามหา จนมาพบเขาที่นั่งเล่นตรงโขดหินสูงริมชายชายหาดที่มีม้านั่งตัวยาวสีขาว"เห็นว่าแนนพาไอติมเข้านอนพี่เลยออกมาสูดอากาศเล่น...ทะเลกลางคืนนี่สงบและสวยดีเนอะ" ชายหนุ่มเงยหน้ามองและจับมือหญิงสาวนั่งลงเคียงข้าง"อารมณ์ไหนคะเนี้ย...แนนว่าอากาศเย็นแล้ว เข้าไปนั่งในบ้านดีกว่านะเดี๋ยวจะไม่สบายเอา""อย่าเพิ่งเข้าไปเลยนะ...นั่งเป็นเพื่อนพี่อีกสักพัก" ชายหนุ่มขอร้องด้วยน้ำเสียงละมุน"ก็ได้ค่ะ..." หญิงสาวส่งยิ้มหวานหันหน้ามองชายหนุ่มด้วยแววตาหวานหยด ก่อนที่ร่างหนาจะเอนลงนอนหนุนตักของหญิงสาว จับมือเรียวสวยแนบกับแก้ม แล้วหลับตาพริ้มรับรสความรู้สึกที่มีต่อหญิงตรงหน้า"เป็นอะไรไปคะ" หญิงสาวเอื้อนเอ่ยพลางใช้มือลูบแก้มเขาเบา ๆ ก้มมองหน้าชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มกับท่าทีของเขาที่เป็น"พี่รักแนนนะ...พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงได้ถูกใจแนนทั้งที่พี่ปิดกั้นตัวเองมาตลอด ไม่มองผู้หญิงคนไหน? แต่พอเห็นแนนเข้ากับลูกพี่ได้ดี มันทำให้พี่รู้เลยว่าแนนจะเข้ามาอยู่ในพื้นที่หัวใจของพี่...พี่รักไอติมมากเธอ
สามี 1 สามี - พิเศษ 7
สามี - พิเศษ 7...วันไปทะเล..."ว๊าว ทะเล๊ ทะเล ล่าลั่นลาลั่นลา เย้ ๆ..." น้ำเสียงดีใจของเด็กหญิงไอติมพูดอยู่ในรถที่กำลังขับเคลื่อนไปตามถนน ด้านข้างที่มองเห็นพื้นน้ำสีฟ้าสวยกระทบกับแสงแดดจนระยิบระยับ ร่างกายเล็กที่จัดเต็มด้วยเครื่องแต่งกายน่ารัก เพราะแม่แนนเป็นคนสรรหาใส่ให้เธอ ชุดเดรสกระโปรงสีฟ้าเป็นชั้นกับทรงผมที่ถักเปียสองข้างติดกิ๊บสีฟ้าลายเจ้าหญิงที่เธอชอบ หมวกใบเล็กน่ารักมีหูเหมือนหมีถูกสวมบนหัวเล็ก ทำให้ลับขลับเข้ากับใบหน้ากลมของเด็กหญิงจนน่ารักและสดใส"ดีใจจังเลยนะคะ" เสียงหวาน ๆ ของแนนเอ่ยแซวเมื่อเด็กหญิงนั้นแสดงความดีใจจนออกนอกหน้า"แม่แนนขา...พอไปถึงทะเลเราใส่ชุดว่ายน้ำไปเล่นน้ำกันนะคะ""ไม่ได้!!" เสียงเข้มของพ่อเจดังแทรกระหว่างบทสนทนาของลูกสาวที่พูดชวนแม่แนนของเธอ"คูมพ่อ!! ทำไมต้องเสียงดังน้องไอติมตกใจหมด" เด็กหญิงที่สะดุ้งเฮือกตกใจ จากที่ยิ้มร่าต้องหุบยิ้มทันทีพลางหันไปต่อว่าผู้เป็นพ่อที่พูดกระแทกเสียงดังใส่"นั่นสิคะพี่เจ...ชอบเสียงดังลูกตกใจหมด" หญิงสาวที่ตกใจไม่แพ้เด็กหญิงหันไปต่อว่าเสริมทัพ"ไอติมพ่อขอโทษ...แต่ว่าพ่อไม่ให้แม่แนนใส่ชุดว่ายน้ำนะ" คนเป็นพ่อพูดเสียงด้วยน้
สามี 1 สามี - พิเศษ 6
สามี - พิเศษ 6"ตื่นมาทำไมแต่เช้าขนาดนี้" ผู้เป็นพ่อเดินมาเปิดประตูห้องน้ำ ไม่วายบ่นอุบให้ลูกสาวที่ขัดตลอด ขัดดียิ่งกว่าสองขานั่งขัดสมาธิเสียอีก"ก็น้องไอติมปวดฉี่...งื้อคูมพ่อ ถอดกางเกงไม่ได้" เด็กหญิงที่ปวดฉี่หนัก ยืนกระทืบเท้าไปมา พร้อมมือเล็กๆ พยายามถอดกางเกงไปด้วย ความร้อนรนมันจึงทำให้การถอดกางเกงดูยุ่งยาก"มาๆ พ่อช่วย"จ๊าก~~~ แปะ แปะยังไม่ทันที่ผู้เป็นพ่อจะได้ช่วยเหลือถอดกางเกงจนสุดขา เพียงเด็กหญิงยกขาขึ้นข้างเดียว ของเหลวที่ทำให้เด็กหญิงเป็นทุกข์ก็ไหลลงมา อาบตามลำขาบ้างเพราะอดกลั้นไว้ไม่ไหว"ไอติม!" เสียงผู้เป็นพ่อร้องขึ้นตกใจ เมื่อลูกสาวฉี่ราดใส่กางเกงแถมเลอะพื้นหน้าห้องน้ำอีกต่างหาก"งื้อ...คูมพ่อดุ ก็น้องไอติมทนไม่ไหว คูมพ่อเข้าห้องน้ำนาน" เด็กหญิงยืนฉี่ต่อหน้าผู้เป็นพ่อและบอกถึงเหตุผล"พี่เจก็ชอบดุลูก" เสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยตามหลัง พร้อมร่างกายที่สวมทับเสื้อผ้าตัวเดิมเรียบร้อย แม้จะมีรอยเปียกชื้นอยู่ประปรายเล็กน้อย"เอ๋??" เด็กหญิงไอติมเอียงคอมองหน้าผู้ใหญ่ทั้งสองอย่างสงสัย กรอกสายตามองหน้าสลับกันไปมา จนทั้งพ่อเจและแม่แนนนั้นเกิดหน้าแดง "ทำไมคูมพ่อกับแม่แนนฉี่พร้อมกัน นั
สามี 1 สามี - พิเศษ 5
สามี - พิเศษ 5"พี่เจไม่เล่นนะคะ" หญิงสาวทักท้วงเมื่อถูกวางให้ยืนมั่นในห้องน้ำ ที่ชายหนุ่มอุ้มเธอมา ก่อนจะยกตัวเธอนั่งบนแท่นปูนหนาของอ่างล้างหน้า"พี่ก็ไม่ได้จะเล่นนะ...ไหนมาให้พี่ดูหน่อย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับนั่งยอง ๆ ลงตรงหน้า ยกขาข้างหนึ่งของเธอพาดบ่า"อ๊ะ! พี่เจไม่เอาค่ะ...แนนอาย" หญิงสาวใช้มือปิดส่วนลับที่สวยงาม เมื่อมันเผยต่อสายตาชายตรงหน้า"อายทำไมพี่เห็นมาทั้งคืน" ชายหนุ่มหยัดตัวลุกยืนแทรกกลางตรงหว่างขาหญิงสาว โอบกอดรอบเอวคอดดึงเข้าหาตัว จ้องมองหน้าสวยที่เขินอายด้วยรอยยิ้มเพี๊ยะ!!"พี่เจ!...นี่คือตัวจริงพี่เหรอ" หญิงสาวฟาดฝ่ามือลงอกแกร่ง แต่ไม่ได้แรงจนต้องโอดโอย ทำให้ชายหนุ่มที่มองการกระทำนั้นยิ้มกริ่มชอบใจต่อความเขินอายที่น่ารัก"พี่น่ารักใช่ไหม...หื้ม" ชายหนุ่มพูดออกเซาะและใช้ปลายจมูกถูไถกับจมูกเล็กนั้นอย่างหยอกเย้า“ใครบอกคะ? เอาตาส่วนไหนมองถึงบอกว่าพี่เจน่ารัก” หญิงสาวสวนกลับทันควันยกยิ้มร้ายอย่างไม่ยอมปรน“โห...พูดแบบนี้สงสัยอยากนอนติดเตียง” ชายหนุ่มที่ถูกหยาม พูดขึ้นเสียงเข้ม จ้องมองหน้าหญิงสาวด้วยแววตาแข็งกร้าว ก่อนจะยกยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจดุจคนเจ้าเล่ห์“ดะ เดี๋ยว จะท
สามี 1 สามี - พิเศษ 4
สามี - พิเศษ 4ปัง ปัง(คูมพ่อขา! คูมพ่อ ฮือ ฮือ...คูมพ่อ)เสียงเคาะประตูห้องนอนที่ล็อกจากด้านใน เสียงแหลมใสของลูกสาวเรียกสั่นเครือ แต่คนที่นอนในห้องยังไม่รู้สึกตัวเพราะบทรักที่ยาวนานนั้นทำร่างกายเพลีย(คูมพ่อ ช่วยน้องไอติมด้วย)เสียงแหลมตะโกนดังอีกครั้ง และร้องขอการช่วยเหลือ ทำเอาผู้เป็นพ่อนั้นต้องลืมตาตื่นแล้วลุกจากที่นอน ปล่อยให้หญิงสาวนอนหลับพักผ่อนเต็มที่เพราะค่ำคืนที่ผ่านมาใช้ร่างกายเธอหนัก กว่าจะได้นอนก็ตีสามเข้าไปแล้ว"ตื่นมาทำไมคะยังไม่เช้าเลยนะ แล้วร้องไห้ทำไมคะ" ผู้เป็นพ่อเปิดประตูพร้อมอุ้มลูกสาวที่น้ำตานองหน้าขึ้นแนบอก"คูมพ่อขา อึก อึก มะ แม่แนนหายตัวไป น้องไอติมตื่นมาไม่เจอ น้องไอติมเสียใจ ฮึก" เด็กหญิงกอดคอผู้เป็นพ่อร้องไห้ พูดพร่ำออกมาทั้งน้ำตาน้ำเสียงสะอื้นสั่นเครือ"โอ๋ ๆ ไม่ร้องนะคะ...แม่แนนนอนอยู่ตรงนั้น" ผู้เป็นพ่อพูดปลอบพร้อมชี้นิ้วไปยังคนที่นอนหลับสนิท"ทำไมแม่แนนมานอนกับคูมพ่อ...คูมพ่อขโมยแม่แนนของน้องไอติม ฮือ~~~" เด็กหญิงปล่อยโฮร้องไห้พร้อมกับต่อว่าผู้เป็นพ่อ"เอ่อ กะ ก็เมื่อคืนแม่แนนไม่สบาย พ่อกลัวน้องไอติมติดไข้เลยต้องพาแม่แนนมาที่นี่ไงคะ...หยุดร้องนะ ตอนนี
สามี 1 สามี - พิเศษ 3
สามี - พิเศษ 3ฝ่ามือหนาลากไล้ไปตามเนื้อผิวและสัดส่วนเว้าโค้งอย่างแผ่วเบา ทำเอาหญิงสาวนั้นหายใจติดขัดไม่เป็นจังหวะกับการสัมผัสนี้ สองขาเรียวถูกดันแยกออกห่าง ร่างกายหนาทาบทับแทรกกลางตรงหว่างขา มือหนาค่อย ๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าจนหลุดร่วงไม่มีเหลือ หญิงสาวที่นอนราบเปลือยเปล่า ส่วนเว้าโค้งและหน้าท้องแบนราบกระทบกับแสงไฟสลัว ยิ่งทำให้ความเป็นชายนั้นกระสันซ่านเสียวพองตัวอย่างไม่อาจทานทนได้ไหว"พี่เจแนนอาย" หญิงสาวใช้มือปิดคลุมส่วนสงวนและเนินอก เอื้อนเอ่ยด้วยความอายเมื่อสายตาของชายหนุ่มนั้นกำลังโลมเลียเธอ"ไม่จำเป็นต้องอายเพราะเเนนสวยมาก" กายชายที่ไร้เสื้อปิดคลุมค่อย ๆ ทาบทับแนบเนื้อสาวอย่างละมุน กดตรึงข้อมือเล็กกับพื้นที่นอนนุ่ม ก่อนจะใช้ปากครอบครองยอดออกที่อวบอิ่ม ดูดดึงอย่างคลอเคลียจนร่างกายสาวขนลุกชันกับการสัมผัสที่แปลกใหม่ ที่เธอนั้นยังไม่เคยลิ้มลอง"พี่เจ...มัน อื้อ" หญิงสาวที่ถูกปลายลิ้นหนาตวัดยอดปทุมถันที่ชูชัน การสัมผัสที่ลึกซึ้งแบบนี้มันทำให้เธอนั้นปั่นป่วนตรงกายสาวแรกแย้ม"พี่สัญญาจะเบามือ" ชายหนุ่มพูดปลอบโน้มใบหน้าเข้าใกล้และจ้องมองเข้าไปในดวงตาสวยที่มีความหวาดระแวง"อื้อ" เมื่อปลาย
