Share

บทที่ 704

สองทุ่มห้าสิบนาที ณ ซันเซ็ตบาร์

เวลาที่นัดกันไว้คือสองทุ่ม ถังซือซือกับเวินเหลียงจงใจมาสายกันเล็กน้อย

ตามที่ถังซือซือบอก หากอีกฝ่ายรอไปสักพักแล้วยังไม่เธอมาก็จะกลับไปเอง?

ภายในบาร์เสียงผู้คนจอกแจกจอแจ แสงสีเสียงเหล้าสุราพร้อมสรรพให้สราญรมย์

ทั้งสองคนหาล็อกที่นั่งด้านในนั่งลง ก่อนจะสั่งเครื่องดื่มสองแก้ว

ถังซือซือล้วงโทรศัพท์ออกมาส่งไลน์หาอีกฝ่าย “ฉันถึงแล้ว คุณอยู่ไหน?”

“ผมยังไม่ถึง รบกวนรอสักครู่นะครับ” อีกฝ่ายตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว

“โอคเค่ะ” ถังซือซือตอบกลับไปด้วยพลางบ่นกับเวินเหลียงไปด้วยว่า “แม่มันเถอะ ยังสายกว่าฉันได้อีก!”

ล็อกที่นั่งตรงมุมที่ห่างออกไปไม่ไกล เงาร่างสูงตระหง่านสายหนึ่งกำลังนั่งจิบเหล้าอยู่ในล็อกที่นั่งอย่างขี้เกียจและเบื่อหน่าย พร้อมมองไปทางหน้าประตูอยู่เป็นระยะ ราวกับกำลังรอใครบางคนอยู่

หน้าตาของเขาคมเข้มเป็นมุมมนชัดเจน สวมแว่นตากรอบทองอันหนึ่ง ทั้งตัวแผ่ความเป็นสุภาพบุรุษออกมา ออร่าที่ดูสะอาดสดชื่นทำให้คนรู้สึกปลื้ม จนอดไม่ได้ที่จะอยากเข้าใกล้

ในช่วงที่นั่งอยู่ตามลำพังนี้มีผู้คนเข้ามาชวนคุยไม่น้อยเลยทีเดียว มีทั้งผู้ชายและผู้หญิง ทว่าทุกคนต่างถูกเขาปฏิเส
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status