Share

บทที่ 590

“เธอมาที่บ้านฉันสิ ฉันจะกระหืดกระหอบให้เธอฟังเป็นยังไง?” ฟู่เจิงเอ่ย

“หึ ฝันหวานเชียวนะ”

หัวข้อบทสนทนานี้ทำเอาเวินเหลียงอายม้วน เธอไม่อยากพูดอะไรมากมาย จึงทำได้เพียงพูดหาข้ออ้าง “ดึกแล้ว ฉันจะนอนแล้ว แค่นี้นะ”

“ฝันดี” ฟู่เจิงพูดขึ้นโดยไร้ซึ่งความอาลัยอาวรณ์

“เดี๋ยวก่อน ฉันนึกขึ้นได้อีกเรื่องหนึ่ง”

“เธอว่ามาสิ”

“วันนี้ฉันเจอพี่สะใภ้ใหญ่ที่บ้านใหญ่ พี่สะใภ้ใหญ่ตั้งท้องแล้ว แต่เธอบอกกับฉันว่า พี่ใหญ่ยังติดต่อกับผู้หญิงที่อยู่ข้างนอกคนนั้นอยู่ ไม่งั้นคุณให้คนไปสืบดูหน่อยสิว่าตกลงผู้หญิงที่อยู่ข้างนอกนั่นเป็นใครกันแน่” เวินเหลียงเอ่ย

ฟู่เจิงพลันประหลาดใจ “แน่ใจนะว่าพี่ใหญ่ยังติดต่อกับเขาอยู่?”

“พี่สะใภ้ใหญ่ได้ยินเขาคุยโทรศัพท์กับมากับหู”

“โอเค ฉันรู้แล้ว ฉันจะให้คนไปสืบหาหลักฐานดู”

หลังวางสาย เวินเหลียงก็วางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะหัวเตียง แล้วปิดไฟนอน

ส่วนฟู่เจิง พอเขามองบันทึกการโทรที่แสดงอยู่บนหน้าจอ มุมปากก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกรอยยิ้มออกมา เหมือนยิ้มทว่าก็ไม่ได้ยิ้ม

นึกถึงคำพูดของเวินเหลียงเมื่อครู่แล้ว นัยน์ตาของฟู่เจิงก็ลึกซึ้ง จมดิ่งไปในความคิด

หลังจากรู้ว่าคนขับรถของฟู่เยว่น่าส
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status