Share
บทที่ 591
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 592
เวินเหลียงไม่ได้สนใจฟู่ชิงเยว่ เธอมุ่งหน้าตรงไปยังสถานีตำรวจเลยตอนนี้ฉู่ซืออี๋ยังคงถูกคุมขังอยู่ในห้องขังเจ้าหน้าที่พาเวินเหลียงไปห้องสอบสวนห้องหนึ่ง ฉู่ซืออี๋กำลังนั่งอยู่ตรงหน้าโต๊ะ ถูกใส่กุญแจมือไว้บนโต๊ะเมื่อเห็นเวินเหลียงเข้ามา เธอก็จ้องเวินเหลียงด้วยสายตาเปล่งประกาย ราวกับมีอะไรอยากจะโพล่งพูดออกมา ทว่าเมื่อเห็นเจ้าหน้าที่ที่อยู่ข้าง ๆ ก็อดกลั้นเอาไว้อีกครั้ง“พวกคุณสองคนพูดคุยกันเลยครับ ผมขอตัวออกไปก่อน อย่าให้นานเกินไปล่ะ” เจ้าหน้าที่พูดจบก็ผลักเปิดประตูออกไปภายในห้องสอบสอน ฉู่ซืออี๋จ้องเวินเหลียงเขม็ง นัยน์ตาประกายความอำมหิตออกมาสายหนึ่ง แฝงความกระหืดกระหอบอยู่หน่อย ๆ “เวินเหลียง ตกลงกันเรียบร้อยแล้วไงว่าวันรุ่งขึ้นฉันจะไประบุตัวคนร้ายให้ ไม่นึกเลยว่าเธอจะกล้าผิดสัญญา แล้วแจ้งตำรวจจริง ๆ?!”เวินเหลียงยิ้มเยาะเสียงหนึ่ง ก่อนจะจับพนักพิงเก้าอี้ลากไปข้างหลัง แล้วนั่งลงตรงหน้าฉู่ซืออี๋ “คนที่ผิดสัญญาไม่ใช่เธอหรือไง? เธอคิดว่าฉันไม่รู้เหรอ เธอเตะถ่วงเวลาระบุตัวคนร้ายแล้วลอบส่งข่าวให้เมิ่งจินถัง เธอไม่เคยคิดจะออกหน้ามาระบุตัวคนร้ายตั้งแต่แรกอยู่แล้ว!”ฉู่ซืออี๋ “น่าขำจริง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 593
มาถึงขั้นนี้แล้ว ฉู่ซืออี๋สลัดข้อตกลงที่ทำไว้กับฟู่เจิงทิ้งไปตั้งนานแล้วเธอรู้แค่ว่าตัวเองจะถูกตัดสินจำคุกไม่ได้!เวินเหลียงเผยสีหน้าฉงนออกมา เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “เพราะงั้นในมือของเธอมีจุดอ่อนของฉันอยู่สองจุดอ่อน?”ในใจเธอสงสัยเป็นอย่างมากเธอคิดไม่ออกเลยจริง ๆ ว่าตัวเธอจะมีจุดอ่อนอะไรให้ตกไปอยู่ในมือของฉู่ซืออี๋ได้ กระทั่งยังมีตั้งสองจุดอ่อนแน่ะ!“จะว่าแบบนี้ก็ได้” ฉู่ซืออี๋พิงพนักที่นั่งด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยสีหน้าว่ามีแผนอยู่ในใจเวินเหลียงเงียบไปสองสามวินาที ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “โอเค ฉันรับปากเธอ เธอบอกฉันมาก่อนเรื่องหนึ่ง หลังฉันไปสืบหาหลักฐานมาแล้ว ถ้าหากมันเป็นเรื่องจริง ฉันจะมาหาเธออีกครั้งแน่นอน”ฉู่ซืออี๋เลิกคิ้ว “งั้นฉันจะบอกเธอก่อนเรื่องหนึ่ง อันที่จริงเดิมทีเธอไม่ใช่...”พูดไปได้แค่ครึ่งเดียว จู่ ๆ เจ้าหน้าที่คนหนึ่งก็ผลักประตูเข้ามา “หมดเวลาแล้วครับ คุณเวินออกมาเถอะครับ”เวินเหลียง “...”เธอเบือนศีรษะไปมองเจ้าหน้าที่ทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นทั้งยิ้มแย้มว่า “อนุโลมให้อีกหน่อยได้ไหมคะ ขอเวลาให้ฉันอีกห้านาที?”เจ้าหน้าที่ส่ายหน้า “ขอโทษครับ นี่เป็นคำสั่ง”เวินเหลี
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 594
ฟู่เจิงมองใบหน้าของเวินเหลียงอย่างมีความรู้สึกลึกซึ้ง มุมปากเผยรอยยิ้มที่ยิ้มแต่เหมือนไม่ยิ้ม “ไหน ๆ เธอก็อยากรู้แล้ว ไปทำข้อตกลงกับเขาไม่สู้มาทำข้อตกลงกับฉันดีกว่าไหม เทียบกับเขาแล้วฉันไม่มีทางทำร้ายเธอแน่”ไอ้โรคปากไม่ตรงกับใจของเธอ ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยโชคดีที่ไม่เปลี่ยนเขาชอบโดยเฉพาะตอนที่เธอตะโกนว่า ‘อย่านะ’ บนเตียงเวินเหลียงเงยหน้าถลึงตาใส่เขาทีหนึ่งเขานี่ช่างเสนอเก่งจริง ๆแต่จะว่าไปแล้วทำข้อตกลงกับฟู่เจิง ก็คุ้มค่ากว่าทำข้อตกลงกับฉู่ซืออี๋จริง ๆถึงยังไงความเกลียดแค้นที่ฉู่ซืออี๋มีแต่เธอก็มาก่อนหน้าโจรเรียกค่าไถ่ ถ้าให้อภัยฉู่ซืออี๋ไป ใครจะรู้ได้ว่าฉู่ซืออี๋จะทำเรื่องที่ทำร้ายเธอออกมาหรือเปล่าส่วนฟู่เจิง เขาอยากแลกเปลี่ยนอะไร ก็พอจะเดาออกได้ไม่ยาก ไม่มีอะไรมากไปกว่าเรื่องเล็กน้อยระหว่างชายหญิงนั่นเห็นเวินเหลียงเงียบไป ฟู่เจิงก็หุบรอยยิ้มบนหน้าไปในทันใด “เธอคงไม่ได้คิดจะเขียนหนังสือยอมความให้ฉู่ซืออี๋จริง ๆ ใช่ไหม?”เวินเหลียงรีบพูดขึ้นว่า “แน่นอนว่าไม่มีทางอยู่แล้ว ฉันไม่ใช่คนโง่ซะหน่อย”พูดจบดวงตากลมโตของเธอก็หันไปมองฟู่เจิง “ฟู่เจิง ถึงยังไงเขาก็เป็นแฟนเก่าของ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 595
เวินเหลียงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ก็ได้”เดิมทีเธอไม่อยากไปบริษัทสักเท่าไรที่นั่นมีคนรู้จักมักคุ้นเยอะ เวินเหลียงไม่อยากให้พวกเขาเห็นเธอเดินอยู่กับฟู่เจิงหลังจากนั้นพอมาคิดไปคิดมา เธอหย่ากับฟู่เจิงแล้ว แต่ก็ใช่ว่าจะไม่ติดต่อกันไปทั้งชีวิตสักหน่อย ทั้งสองคนถูกผูกมัดกันด้วยตระกูลฟู่ ปรากฏตัวพร้อมกันคงไม่มีอะไรเธอรู้สึกอ่อนไหวง่ายเล็กน้อยคนขับรถขับรถแล่นเข้าไปในลานจอดรถใต้ดินเลยเวินเหลียงและฟู่เจิงขึ้นลิฟต์วีไอพีตรงไปยังชั้นห้องทำงานประธานกรรมการใหญ่ห้องทำงานประธานกรรมการใหญ่อยู่สูงกว่าห้องทำงานประธานกรรมการหนึ่งชั้น และเพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงเพื่อนร่วมงานเก่าของเวินเหลียงด้วยเลขาของฟู่เจิงส่วนใหญ่ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลง แต่ละคนจัดการสีหน้าได้ยอดเยี่ยมเป็นอย่างมากเมื่อเห็นฟู่เจิงเดินออกมาจากลิฟต์พร้อมกับเวินเหลียง บรรดาเลขาที่กำลังทำงานอยู่ก็พร้อมใจกันเงยหน้าขึ้นมา แล้วทักทายอย่างมีมารยาท ไม่ได้มองเพิ่มกันอีกทีสองทีเลยนอกจากเลขาหยางเธอเดาไม่ผิดเลยประธานฟู่รีบร้อนออกไปจากบริษัท เพราะจะไปเจอเวินเหลียงอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆฟู่เจิงพยักหน้าให้บรรดาเลขา แล้วเอ่ยขึ้นว่า “ชงกา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 596
ในช่วงเวลาที่แต่งงานกัน พวกเขาไม่เคยเปิดตัวต่อสาธารณะ นอกจากสายของเลขาหยางแล้ว เวินเหลียงจะไม่มีทางรับสายคนอื่นเป็นอันขาด แต่เธอเองก็จะไม่ละเลยโทรศัพท์ของเขาเช่นกันเพียงแต่นับตั้งแต่วันครบรอบแต่งงานในวันนั้น เธอก็ไม่ดูโทรศัพท์ของเขาอีกเลยราวกับว่าไม่รู้เริ่มตั้งแต่ตอนไหน เธอไม่เคยเปิดไฟรอเขาตอนเขากลับดึกอีกเลย ไม่จัดเตรียมของที่ต้องสวมใส่ต้องพกติดตัวไปในวันต่อมาอีกเลย ไม่สนใจว่าเขาจะกินข้าวตรงเวลาหรือเปล่าอีกเลย และไม่เรียกเขาว่า ‘อาเจิง’ อีกเลย...เธอค่อย ๆ ตีตัวออกห่างจากเขาทว่าเขากลับไม่เคยสังเกตเห็นอะไรเลย แถมยังเพ้อฝันว่าจะรั้งให้เธออยู่ได้เวินเหลียงเห็นสีหน้าของฟู่เจิงแปลก ๆ ไป จึงเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยว่า “เป็นอะไรเหรอ? ผลการประชุมไม่เป็นอย่างที่คิด?”“เปล่า” ฟู่เจิงชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบเมื่อเขาปัดหน้าจอขึ้นเพื่อปลดล็อก ก็เห็นสายไม่ได้รับของลู่เย่าสายหนึ่ง เขากดโทรกลับไปเวินเหลียงปิดนิตยสารที่อยู่ในมือลง ก่อนจะลวดวางไว้บนโต๊ะ “ตอนนี้คุณว่างแล้วเหรอ?”“เดี๋ยวก่อน”หลังปลายสายรับโทรศัพท์ ฟู่เจิงก็ส่งสัญญาณมือ พร้อมแนบโทรศัพท์ไปข้างหู “ฮัลโหล มีเรื่องอะไรเหรอ?
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 597
ฟู่เจิงนั่งไขว่ห้างพิงพนักเบาะที่นั่ง ขมวดคิ้วมุ่น มือใหญ่ ๆ กำเข้าหากันจนเป็นหมัดแน่น ออกแรงจนกระดูกข้อนิ้วขาวซีด ทั้งตัวคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นอายของความอึมครึมและอึดอัดใจไฟโทสะลุกโชนขึ้นมาอย่างไร้เสียง ทว่าก็มีความกระตือรือร้นผิดปกติเพิ่มมาอีก ใกล้จะกลืนกินสติสัมปชัญญะของเขาไปจนหมดสิ้นแล้วฟู่เยว่ปรากฏตัวขึ้นที่สถานีตำรวจเพื่อมาพบกับฉู่ซืออี๋ เรียกได้ว่าเป็นหลักฐานพิสูจน์การคาดเดาของฟู่เจิง!หลังลู่เย่าสืบเจอความสัมพันธ์ที่เป็นความลับที่ว่า ฉู่ซืออี๋เคยตามจีบฟู่เยว่ตอนอยู่มหาวิทยาลัย ในใจของฟู่เจิงก็เข้าใจอะไรบางอย่างแล้ว เพียงแต่ใจเขายังคงโอบกอดความหวังสายหนึ่งเอาไว้!นั่นคือพี่ใหญ่ของเขา!เป็นคนที่แม้ทำความผิดเขาก็จะเคารพไปตลอดชีวิต!ทำไมเขาถึงทำแบบนี้นะ?!ท่าทางของฟู่เยว่ที่อยู่ข้าง ๆ ผ่อนคลายสงบเยือกเย็นเรื่องราวมันมาถึงขั้นในตอนนี้แล้ว ที่ฟู่เจิงควรรู้ก็รู้ทั้งหมดแล้ว ขืนปิดบังต่อไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรเรื่องชั่วที่เคยทำไว้ ยังไงก็ต้องปรากฏขึ้นสักวันในตอนแรกเริ่มที่เวินเหลียงเริ่มสืบเรื่องคดีลักพาตัว เขาก็เตรียมใจเอาไว้แล้วว่าเรื่องมันต้องแดงขึ้นมา“ทำไม?”ภายในห้องโด
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 598
“ทำไมน่ะเหรอ?”ฟู่เยว่พูดซ้ำด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “เพราะนายเป็นแค่ลูกชู้ลูกนอกสมรส แต่คุณปู่ดันเข้าข้างนายไปหมดซะทุกเรื่อง กระทั่งยังคิดยกบริษัทให้นายอีก! ทำไมกัน? ฉันต่างหากที่เป็นผู้สืบทอดในอนาคตของตระกูลฟู่!”“เพราะงั้นแสดงว่าพี่ไม่เคยเห็นผมเป็นพี่น้องเลย แต่เป็นศัตรูที่ทำให้พ่อแม่ของพี่ต้องตาย และช่วงชิงตระกูลฟู่กับพี่?” ฟู่เจิงก้มหน้ามองเขาฟู่เยว่แค่นเสียงฮึทีหนึ่ง พลางมองฟู่เจิงด้วยความเย็นชา “หรือว่าไม่ใช่หรือไง?”ไม่ว่าจะอยู่ที่บ้านหรือนอกบ้าน ภาพลักษณ์ที่ฟู่เยว่แสดงให้ผู้คนได้เห็นล้วนมีแต่ความอ่อนโยนและความสง่างามเสมอมา ดุจดั่งสายลมยามวสันต์ฟู่เจิงคิดว่าสายตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชาและเคียดแค้นเช่นนี้ไม่มีทางปรากฏขึ้นบนตัวเขาอีกครั้งก่อนฟู่เยว่เคยเผยสายตาเช่นนี้ออกมา ทว่ายังเป็นตอนอยู่ประถม เขาโยนกระเป๋าหนังสือของฟู่เจิงลงไปในแม่น้ำ ตอนที่ฟู่เจิงถือท่อนไม้ไปเกี่ยวกระเป๋าขึ้นมา เขายังไปผลักฟู่เจิงให้ตกลงไปซ้ำอีก และหลังจากฟู่เจิงอ้อนวอนอยากจะปีนขึ้นมาสมดังใจแล้ว ก็ขู่เขาไม่ให้ไปบอกคุณปู่หลังกลับไป เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเสื้อผ้าที่เปียกโชก การอธิบายของฟู่เจิงคือตัวเขาไม่ท
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 599
นั่นคือพี่ชายคนโตที่เติบโตมาพร้อมกับเขา จะให้ฟู่เจิงส่งเขาเข้าคุกกับมือตัวเอง ในใจของฟู่เจิงก็เจ็บปวดอย่างไร้ที่เปรียบ ทำไมฟู่เยว่ต้องทำแบบนี้ด้วย ทำให้เขาต้องตกไปอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก!“เพราะงั้นพี่ก็รู้สาเหตุการตายของพ่อเวินเหลียงมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว?!” ฟู่เจิงขมวดคิ้วมุ่นจนผูกโบ เขาจ้องฟู่เยว่เขม็งพลางถามไปชะงักไปฟู่เยว่เอ่ย “จะว่าใช่ก็ได้ พอพูดขึ้นมานายอาจต้องขอบคุณฉันด้วยซ้ำ ไม่อย่างนั้นนายอาจจะไม่ได้เจอกับเวินเหลียงก็ได้”ฟู่เจิงกำหมัดทั้งสองแน่น แล้วเตะไปบนขาฟู่เยว่อย่างแรงทีหนึ่ง “ตกลงมันเรื่องอะไรกันแน่ ผมอยากรู้รายละเอียด! นับตั้งแต่ตอนนี้ พี่เล่าให้ผมฟังอย่างละเอียดอย่าให้ตกหล่นแม้แต่ตัวเดียว!”จุดเริ่มต้นของเรื่องราวเรียบง่ายมาก ๆตอนนั้นตระกูลฉู่เป็นเพียงแค่โรงงานเล็ก ๆ ฉู่เจี้ยนจวินเองก็เป็นแค่เจ้าของโรงงานคนหนึ่งเท่านั้นเงื่อนไขภูมิหลังครอบครัวของฉู่ซืออี๋นั้นเทียบกับคนทั่วไปแล้วก็ไม่เลวทีเดียว ทว่าเมื่อเทียบกับคนมีชื่อเสียงของเจียงเฉิงแล้ว เดิมทีไม่พอให้เหลียวแลอยู่แล้วพ่อแม่ดูเหมือนจะปรองดองกันทว่าความจริงแตกแยก แม่เอาแต่โอดครวญ พ่อนอกใจ บางครั้งยังเ
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 714
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 713
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 712
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 711
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 710
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 709
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 708
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 707
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
