Share

บทที่ 587

เลขาหยางถอนหายใจ “ค่ะ ขอบคุณนะคะคุณเวิน”

เมื่อเวินเหลียงขับรถกลับมาถึงบ้าน เธอก็ไปเปิดไลฟ์คอร์สเรียนถ่ายภาพในห้องทำงานก่อนเป็นอันดับแรก

น้ำเสียงของฮั่วตงเฉิงแว่วดังออกมาจากลำโพง

เสียงเขาแหบเล็กน้อย น้ำเสียงราบเรียบ พูดออกมาเจื้อยแจ้วไพเราะน่าฟัง ไม่นานก็ทำเอาเธอจมดิ่งไปอยู่ในความรู้ของการถ่ายภาพฉบับมืออาชีพ

เวินเหลียงจดบันทึกอย่างตั้งใจ

กระทั่งเรียนมาถึงเรื่องหนึ่ง ฮั่วตงเฉิงก็หยุดชะงักไป เขาไอเบา ๆ สองที ก่อนจะดื่มน้ำอีกอึกหนึ่ง แล้วกลับมาสอนต่อ

ไม่รู้ว่าเวินเหลียงรู้สึกไปเองหรือเปล่า เธอรู้สึกว่าฮั่วตงเฉิงดูเหนื่อยล้าเล็กน้อย

คาบเรียนถ่ายภาพจบลง การเล่นซ้ำไลฟ์ถูกสร้างขึ้นโดยอัตโนมัติ เวินเหลียงเปิดวิดีโอ แล้วเรียนชดเชยในส่วนหน้าที่ตนพลาดไป

มีเสียงติ๊งดิงแว่วดังขึ้นมาจากโทรศัพท์ มีข้อความไลน์เด้งเข้ามา

ฮั่วตงเฉิง : “วันนี้ตั้งใจเข้าเรียนหรือเปล่า?”

เวินเหลียง : “มาเข้าเรียนตอนข้างหน้าไม่ทัน กำลังเล่นไลฟ์ซ้ำเรียนชดอยู่”

ฮั่วตงเฉิง : “มีอะไรที่ไม่เข้าใจก็มาถามฉันนะ”

เวินเหลียง : “ฉันทราบแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ พี่ตงเฉิง ฉันฟังจากเสียงคุณดูไม่ค่อยสบาย? อย่าลืมใส่เสื้อผ้าหนาหน่อย ด
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status