Share
บทที่ 451
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 452
หลังกินข้าวเช้าเสร็จ เวินเหลียงก็ต่อสายโทรไปหาที่บ้านใหญ่ก่อน เพื่อยืนยันว่าฟู่เจิงไม่ได้อยู่ที่บ้านใหญ่ ถึงค่อยพาฟู่ซือฝานไปส่ง ก่อนจะไปซื้อของขวัญติดไม้ติดมือนิดหน่อยไปเยี่ยมหลานของป้าหวังที่โรงพยาบาลคนเดียวหลังออกมาจากห้องผู้ป่วย เวินเหลียงก็เดินไปที่ลานจอดรถเธอมองไปรอบ ๆ พลันชำเลืองไปเห็นเงาร่างที่คุ้นเคยเงาร่างหนึ่งโดยไม่ตั้งใจ สูงตระหง่านดุจภูเขา เหมือนจะเป็นฟู่เจิงขณะเธอเพ่งเล็งไป เงาคนก็เดินผ่านตรงมุมถนนไปแล้ว เงาร่างหายไปวับไปฟู่เจิงป่วยงั้นเหรอ?เวินเหลียงชักสายตากลับ ก่อนจะเดินไปที่รถยนต์ของตัวเอง พลางลวดปลดล็อกรถเธอเปิดประตูรถแล้วเข้านั่งในตำแหน่งคนขับ ก่อนจะสตาร์ตรถอย่างไม่รีบร้อน และหยิบโทรศัพท์ออกมาดูทีหนึ่งเมิ่งเซ่อส่งข้อความตอบกลับมา “พี่ครับ ขอโทษทีนะครับ ช่วงนี้ยุ่งอยู่นิดหน่อยจริง ๆ แต่ว่าไม่ได้ยุ่งในเรื่องงานนะครับ”เวินเหลียงตอบกลับ “เกิดเรื่องอะไรขึ้นงั้นเหรอ? ถ้ามีปัญหาอะไร ก็มาบอกกับฉันได้นะ”เมิ่งเซ่อส่งมีมตัวหนึ่งมา สัมผัสได้ถึงความลิงโลดดีใจของเขาผ่านหน้าจอ“ขอบคุณในความปรารถนาดีของพี่ด้วยนะครับ ผมจัดการเองได้ครับ วางใจเถอะ”“สู้ ๆ นะ ถ้าจัด
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 453
ทว่าเมิ่งเซ่อไม่ได้คิดแบบนี้ เด็กหนุ่มไฟแรง มุ่งหน้าอย่างองอาจกล้าหาญ รับไม่ได้ที่ถูกกล่าวหาอย่างไม่ยุติธรรม เจ้าของจงใจโยนความผิดใส่ร้าย เขาทนไม่ได้ เขาอยากไปยื่นคำร้องขอให้ตรวจสอบใหม่อีกครั้งกับหน่วยงานไหนสักหน่วยเมิ่งจินถังถอนหายใจ แล้วพูดโน้มน้าวเขาว่า “แกไปก็ไม่มีประโยชน์อะไร พ่อมีชีวิตอยู่มาสิบปี เข้าใจเหตุผลนี้ตั้งนานแล้ว แกไม่มีเงินไร้อำนาจ ก็ต้องเสียเปรียบแบบนี้แหละ! วัสดุของเราไม่มีปัญหาอะไร พวกเขาก็ยังทำให้เกิดปัญหาได้ ผิดก็ว่าเป็นถูกได้ แกจะมีแต่เสียเวลาเสียแรงเปล่า ไม่มีประโยชน์”เมิ่งเซ่อ “พ่อ พ่อไม่น่าไปปรึกษาหารือร่วมกันตั้งแต่แรกเลย น่าจะยืนกรานกัดฟันไปว่าคนประเมินมีปัญหา ตอนนี้ไปพูดโต้แย้งกับคนประเมินอีก กลัวว่าจะสายเกินไปหน่อย”ทว่าวันเสาร์เมิ่งเซ่อก็ยังไปหาฝ่ายที่เกี่ยวข้องฝ่ายหนึ่งอยู่ดี ข้อร้องให้เปลี่ยนคนแล้วทำการตรวจสอบใหม่อีกครั้งเจ้าหน้าที่บอกเขาอย่างหนักแน่นว่า รายงานการตรวจสอบไม่ผิด ไม่สนับสนุนให้มีการตรวจสอบใหม่อีกครั้งปล่อยให้เมิ่งเซ่อพูดจนปากเปียกปากแฉะ ผลก็ออกมาเป็นแบบนี้อยู่ดีเสียเวลาไปตลอดทั้งบ่าย เขาเดินออกมาจากโถงประตูหน่วยงานอย่างเหน็ดเหนื
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 454
ขณะได้ยินเมิ่งเซ่อพูดถึง ‘พ่อเขา’ หัวใจของเวินเหลียงก็เต้นผิดจังหวะไปเลยเธอก้มหน้าคีบกุ้งตัวใหญ่มาตัวหนึ่ง จากนั้นค่อย ๆ ปอกเปลือกมันออก และยัดเข้าไปในปากพอเมิ่งเซ่อเล่าจบ เวินเหลียงก็ครุ่นคิด แล้วกลืนอาหารที่อยู่ในปากลงไป “ฟังจากที่นายเล่า ดูเหมือนจะจงใจหาเรื่องอยู่หน่อยจริง ๆ”เมิ่งเซ่อพยักหน้า “ต้องใช่แน่ ๆ เขาทำให้ผมรู้สึกว่า เขาไม่ได้อยากแก้ปัญหา แต่เขาแค่อยากจัดการพ่อผม”เวินเหลียงถูกการพูดพรรค์นี้ของเมิ่งเซ่อทำให้โพล่งขำออกมา“แต่ว่า ต่อให้วัสดุมีปัญหาจริง ๆ ผู้รับผิดชอบในเรื่องนี้ก็ไม่ควรเป็นบริษัทตกแต่ง?”เมิ่งเซ่ออธิบาย “บริษัทก็แค่อยู่ในสังกัดเท่านั้นครับ ทางด้านวัสดุพ่อผมเป็นคนรับผิดชอบ”เวินเหลียงพยักหน้าอย่างเข้าใจแล้ว จากนั้นก็คีบกุ้งตัวใหญ่มาอีกตัวหนึ่ง พลางเงยหน้ามองนัยน์ตาของเมิ่งเซ่อ เธอเม้มปากก่อนจะเอ่ยว่า “ขอละลาบละล้วงถามข้อหนึ่งนะ วัสดุตกแต่งที่พวกพ่อนายใช้ไม่มีปัญหาจริง ๆ ใช่ไหม? ไม่ใช่ว่าฉันไม่เชื่อนายนะ แต่เรื่องนี้เป็นจุดสำคัญเลย”เมิ่งจินถังเป็นคนร้ายลักพาตัวคนหนึ่ง ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่คนทำผิดกฎหมายจะใช้วัสดุที่ไม่ได้มาตรฐานทว่าในสายตาของเมิ่ง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 455
ดูแล้วค่อนข้างไร้เดียงสาจริง ๆดูออกว่าเมิ่งเซ่อไม่เคยคิดสงสัยในตัวพ่อของตนเลยว่าพูดโกหกหรือเปล่าเขาเป็นเด็กหนุ่ม ประสบการณ์ยังน้อยเกินไปถ้าเป็นเพื่อนทั่ว ๆ ไปยังพอไหว แต่ถ้าให้เลือกมาเป็นครึ่งชีวิตในอนาคต เวินเหลียงไม่มีทางเลือกเขาเป็นอันขาดเธอไม่มีความสนใจจะเติบโตเป็นเพื่อนใครถ้าไม่ใช่เพราะเมิ่งเซ่อเป็นลูกชายของเมิ่งจินถัง เกรงว่าตอนนี้เธอคงหันหลังให้และเดินออกไปแล้วหลังกินข้าวเสร็จ ทั้งสองคนก็ไปดูหนังกันที่โรงหนังในห้างยังไม่ถึงเวลาหนังฉาย เมิ่งเซ่อส่งป๊อปคอร์นที่เพิ่งซื้อมาให้เวินเหลียง “พี่ครับ พี่ไปนั่งตรงนั้นก่อนนะ ผมจะไปห้องน้ำหน่อย”เวินเหลียงพยักหน้าเมิ่งเซ่อออกมาจากโรงหนัง เดินไปห้องน้ำตามสัญลักษณ์ภายในห้างห้องน้ำของห้างอยู่ในมุมลับมุมหนึ่งขณะเมิ่งเซ่อเดินผ่านมุมโค้ง พลันไปชนเข้ากับคนคนหนึ่งหลังจากนั้นก็มีเสียง ‘ตึก’ ดังขึ้นเสียงหนึ่ง ชานมร่วมหล่นลงบนพื้น ตามมาด้วยเสียงแผละ แก้วบรรจุภัณฑ์แตก ชานมสาดกระจายเมิ่งเซ่อถอยหลังสองก้าวตามสัญชาตญาณ มองชานมที่สาดกระจายอยู่เต็มพื้น ก่อนจะรีบเงยหน้าขึ้นแล้วเอ่ยว่า “ขอโทษครับ ๆ”คนตรงหน้าเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง ผิวขาว
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 456
หลังออกมาจากโรงหนัง เวินเหลียงยื่นมือสอดนิ้วเข้าไปในผมตรงจอนที่หูด้านล่าง ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “ที่บ้านนายยังมีวัสดุที่ถูกตัดสินว่าไม่ได้มาตรฐานอยู่อีกไหม?”เมิ่งเซ่อพยักหน้า “ที่บ้านยังมีอีกล็อตหนึ่ง ทีแรกคิดจะส่งไปบ้านเจ้าของ ยังไม่ทันได้ส่งก็ถูกรายงานแล้ว”“งั้นเราไปเอาที่บ้านนายมาสักส่วนละกัน”“ได้ครับ”ทั้งสองคนมายังลานจอดรถ เวินเหลียงนั่งลงในตำแหน่งคนขับ ส่วนเมิ่งเซ่อนั่งตรงที่นั่งข้างคนขับเขาคาดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อยแล้ว เมื่อเห็นเวินเหลียงที่กำลังสตาร์ตรถ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกผิดขึ้นมาเล็กน้อย “พี่ครับ ไม่งั้นให้ผมขับรถให้ดีไหมครับ?”เวินเหลียงหันหน้าไปพลางยิ้ม “ฉันขับดีกว่า ใบขับขี่สากลของนายจะใช้ในประเทศได้ก็ต่อเมื่อต้องยื่นเรื่องให้เสร็จก่อน”“ผมค่อยไปยื่นเรื่องวันหลังก็แล้วกัน” เมิ่งเซ่อเอ่ย…ผ่านไปครึ่งชั่วโมง เวินเหลียงก็มาจอดรถตรงพื้นที่จอดรถสาธารณะหน้าประตูย่านบ้านเมิ่งเซ่อ “นายไปเอาเถอะ ฉันขอไม่ลงไปแล้วกันนะ”“งั้นพี่ก็รอผมอยู่ที่นี่นะครับ เดี๋ยวผมออกมา”เมื่อเมิ่งเซ่อพูดจบ เขาก็ปลดเข็มขัดนิรภัยออกแล้วเดินลงจากรถไปขณะกำลังจะปิดประตูรถ เวินเหลียงก็เรียกให้เขา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 457
หลังสบกับสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวังของเมิ่งเซ่อ เวินเหลียงก็พยักหน้าเบา ๆทั้งสองคนเดินเคียงคู่กันออกไป เดินไปทางสแควร์ที่อยู่ใกล้ ๆ อย่างช้า ๆ ราวกับเดินเล่นข้างถนนคนเดินสัญจรไปมากันอย่างรีบเร่ง มีแค่พวกเขาสองคนที่เดินไปเบื้องหน้าอย่างเชื่องช้า พูดคุยกันไปเรื่อยเปื่อย ทันใดนั้น ขณะที่แขนของเมิ่งเซ่อกำลังแกว่งอยู่ก็ไปแตะถูกมือของเวินเหลียงเข้าเวินเหลียงชักกลับโดยอัตโนมัติ แล้วเดินหน้าต่อไป ปากก็พลางเอ่ยขึ้นว่า “...ฉันเคยลองชิมของร้านเค้กที่อยู่ที่จินติงสองสามร้าน...”เมิ่งเซ่อก้มหน้า เขาไม่ได้สนใจเลยว่าเวินเหลียงกำลังพูดอะไรอยู่หูเขาแดงระเรื่อ เขาหลับตาลง รวบรวมความกล้าให้ตัวเองอยู่ในใจ ทันใดนั้นเขาก็จับมือน้อย ๆ แสนเรียวเล็กและนุ่มนิ่มของเวินเหลียงเอาไว้แน่นมือของเขาใหญ่กว่าเวินเหลียงเบอร์หนึ่ง กุมมือของเธอเอาไว้แน่นความรู้สึกการสัมผัสผิวหนังที่แผ่ขึ้นมา ทำเอาเวินเหลียงอึ้งไปครู่หนึ่ง คิดจะสะบัดออกตามสัญชาตญาณเพียงแต่เธออดกลั้นเอาไว้เวินเหลียงเม้มริมฝีปาก พลางก้มหน้า ไม่พูดอะไรทั้งสิ้นในวินาทีนี้เธอรู้สึกเพียงอิหลักอิเหลื่อ จิตใจพะว้าพะวงอยู่ไม่เป็นสุขในหัววาบ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 458
สองวันผ่านไป เวินเหลียงได้รับรายงานการตรวจสอบเกี่ยวกับวัสดุที่ไม่ได้มาตรฐานที่เมิ่งจินถังใช้สองฉบับฉบับหนึ่งออกมาจากองค์กรตรวจสอบเอกชน ฉบับหนึ่งมาจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้ทำการตรวจสอบอีกครั้งในรายงานสองฉบับอธิบายแตกต่างกันเล็กน้อย ทว่าท้ายที่สุดแล้วก็ลงข้อสรุปเหมือนกัน...วัสดุมีปัญหาจริง ๆเวินเหลียงคาดเดาเมิ่งจินถังด้วยความอคติแบบสุดขีด เขาต้องรู้แน่ ๆ ว่าวัสดุมีปัญหา ทว่ากลับจงใจทำเป็นไม่รู้ กระทั่งให้เมิ่งเซ่อเอาไปตรวจสอบเพื่อมาพิสูจน์ว่าตนไม่รู้เรื่องจริง ๆ อย่างหน้าตาเฉยจากในข้อมูลที่อวิ๋นเฉียวให้มาก่อนหน้านี้นั้นเห็นได้ชัดเจนว่า เมิ่งจินถังพาทั้งครอบครัวอพยพไปอยู่ต่างประเทศด้วยเหตุผลว่าโยกย้ายงาน ในสองสามปีที่เพิ่งไปถึงต่างประเทศนั้นใช้ชีวิตอย่างอู้ฟู่ มันเกินกว่าที่เงินเดือนของเขาจะเอื้อมถึง แต่ดั้งแต่เดิมตระกูลเมิ่งก็ไม่ใช่ครอบครัวร่ำรวยอะไร แม้จะมีเงินออมแต่ก็ไม่เยอะหลังจากนั้นชีวิตของตระกูลเมิ่งก็ค่อย ๆ ตกต่ำลงเรื่อย ๆ กระทั่งก่อนกลับประเทศ เรียกได้ว่ากลับไปอยู่ในระดับเดิมอย่างตอนที่อยู่ในประเทศเลยด้วยซ้ำว่ากันตามเหตุผลแล้ว ปีนั้นตระกูลเมิ่งขายบ้านแล้วออกนอกประเท
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 459
ถังซือซือลุกขึ้นยืน เก็บพาเลทตาและแปรงแต่งหน้า “ได้ ฝากเธอมาจัดการตรงนี้หน่อยนะ”“ได้ พี่รีบไปเถอะค่ะ คุณโจวอยู่ห้องแต่งตัวหมายเลขสาม”“อืม”เมื่อถังซือซือจัดการกระเป๋าเครื่องสำอางของตัวเองเสร็จ ก็รีบเดินไปที่ห้องแต่งตัวหมายเลขสามทันทีเงื่อนไขของห้องแต่งตัวหมายเลขสามย่อมมีมากกว่าห้องแต่งตัวส่วนรวมอยู่แล้ว มีนักแสดงสองคนใช้ร่วมกัน คนหนึ่งคือโจวอวี่ที่ผู้ช่วยบอก ส่วนอีกคนเป็นไอดอลหน้าใหม่ประตูห้องแต่งตัวเปิดอยู่ ถังซือซือเคาะประตู แล้วเดินเข้าไปเลย เธอเดินไปทางโจวอวี่ที่นั่งอยู่หน้ากระจกผู้ช่วยของโจวอวี่รีบส่งกาแฟมาแก้วหนึ่ง “คุณถัง ลำบากคุณแล้วนะคะ จู่ ๆ พี่ซินดี้ก็ปวดท้องต้องไปโรงพยาบาลด่วน”“วางไว้บนโต๊ะก่อนแล้วกัน เขาจะซ้อมใหญ่เมื่อไร?” ถังซือซือวางกระเป๋าเครื่องสำอางบนโต๊ะเครื่องแป้งหน้ากระจก“อีกหนึ่งชั่วโมง ลายเซ็นที่คุณอยากได้” โจวอวี่ชี้ไปที่โปสต์การ์ดสองสามแผ่นที่อยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง “อย่าลืมล่ะ”“ได้เลย ขอบคุณค่ะ” ถังซือซือเปิดกระเป๋าเครื่องสำอาง เอาแปรงแต่งหน้าที่ใช้ประจำออกมาสองสามชุดไปด้วยพลางยิ้มและเอ่ยขึ้นว่า “วันนั้นต้องขอบคุณคุณมากจริง ๆ นะคะ โชคดีที่เดินผิ
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 710
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 709
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 708
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 707
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
