Share
บทที่ 367
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 368
เมื่อเห็นเวินเหลียงและถังซือซือขึ้นมาบนรถบัส ภายในรถก็เงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเสียงพูดคุยเจื้อยแจ้วก็ดังขึ้นต่อเวินเหลียงและถังซือซือเลือกที่นั่งแล้วนั่งลงข้างกันชายหนุ่มตรงที่นั่งด้านหน้ายิ้มแย้มพร้อมทั้งทักทายพวกเธอ “พี่สาวทั้งสองคน พวกพี่เป็นคนที่ไหนเหรอ? มาออสเตรเลียนี่มาทำงานหรือมาเที่ยวเหรอครับ?”เพื่อนที่นั่งข้างชายหนุ่มมองเวินเหลียงสองสามที ทว่าไม่ได้พูดอะไร จากนั้นก็หันหน้าไปคุณลุงที่อยู่หน้าชายหนุ่มเองก็เป็นมิตรเช่นเดียวกัน “ดูจากอายุของพวกเธอสองคนแล้ว ไม่เหมือนนักเรียน”ถังซือซือยิ้มพลางเอ่ยว่า “พวกเรามาที่นี่เพื่อมาเที่ยวค่ะ บ้านเดิมอยู่ที่เมืองเจียงเฉิง พวกนายล่ะ”เมื่อพูดถึงบ้านเดิม นักท่องเที่ยวที่อยู่ในรถก็ครึกครื้นขึ้นมาทันที พร้อมทั้งรายงานมณฑลของตัวเอง ยอมรับว่าเป็นคนบ้านเดียวกันบ้าง หากไม่ใช่คนบ้านเดียวกันก็ตีสนิท อย่างเช่น “ผมมีเพื่อนคนหนึ่งเป็นคนบ้านเดียวกับพวกคุณเลย...”หลังจากนั้นก็มีคนขึ้นมาบนรถอีกเจ็ดแปดคน ไกด์นำเที่ยวเช็กชื่อ ก่อนจะปิดประตูและออกเดินทางหลังรถเริ่มขับเคลื่อน ภายในห้องโดยสารเงียบลงไปมาก ที่ควรทำอะไรก็ทำอย่างนั้นไปบางคนก็พูดคุยกับเ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 369
“นี่จะได้ยังไง? ถึงยังไงก็มาทำด้วยกันเถอะ” เวินเหลียงเอ่ยเธอถอดรองเท้าแตะออก จากนั้นก็นั่งลงไปบนชายหาด ปัด ๆ มือ ก่อนจะเริ่มเสียบชิ้นเนื้อและอาหารทะเลไกด์นำเที่ยวเตรียมแผ่นขนมปัง ผักกาดหอม หมูสามชั้นและไส้กรอกเป็นต้น ส่วนอาหารทะเลนั้นเพิ่งซื้อมาจากตำบลเล็ก ๆ ที่อยู่ข้าง ๆ สิ่งที่นำมาปิ้งย่างส่วนใหญ่แล้วจะเป็นปลา กุ้งและหอยเชลล์หมูสามชั้นถูกตัดออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ เรียบร้อยแล้ว เพียงแค่ต้องลงมือเสียบไม้ด้วยตนเอง อาหารทะเลก็เช่นกันได้ลงมือทำเองแถมมีอาหารหลากหลาย รับลมทะเลไปพลางพูดคุยกับนักท่องเที่ยวแปลกหน้าและเตรียมปิ้งย่างไปพลางบนชายหาด ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ยากจะลืมได้ลงเรื่องหนึ่งเช่นกันขณะที่กำลังพูดคุยกัน ชายหนุ่มก็บอกว่าเขาชื่อเฮ่อหมิง ส่วนเพื่อนของเขาชื่อว่าจางชวนเดิมทีกว่าจะรอเสียบหมูสามชั้นและอาหารทะเลเสร็จนั้นไม่ทันใจอยู่แล้ว เฮ่อหมิงจึงเสนอแนะขึ้นว่า “พี่ครับ ผมว่าแบบนี้มันค่อนข้างช้า ไม่งั้นเสียบไม้ไปปิ้งไปดีไหมครับ?”“ได้สิ”“งั้นพวกพี่เสียบไม้ไป เดี๋ยวผมย่างเอง พวกพี่ชอบกินอะไร ก็เสียบมาให้เยอะหน่อย เดี๋ยวผมย่างให้พวกพี่กินเอง” เฮ่อหมิงฉีกยิ้มพลางพูด จนเผยฟันขาวเร
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 370
“ไม่ใช่ ก็ฉันเห็นว่าเจ้าเฮ่อหมิงนี่ก็ดูจะมีใจให้เธอ อาเหลียง เธอดูสิ หลังจากหย่า ดวงเรื่องความรักของเธอก็รุ่งพุ่งแรงสุด ๆ!”เวินเหลียงลูบหว่างคิ้ว “ไม่ว่าจะเป็นใคร ตอนนี้ฉันก็ไม่มีกะจิตกะใจมาคิดพรรค์นี้”“เอาเถอะ” ถังซือซือถอนหายใจ “สลัดทิ้งไปตามอำเภอใจไม่รู้จักหวงแหนบ้างเลย”“ถ้าเธอรู้สึกเสียดาย ไม่งั้นเธอก็ลุยเอง?”“ฉันก็อยากลุยอยู่หรอก แต่คนที่พวกเขาชอบดันไม่ใช่ฉันน่ะสิ”“ถ้าเธอคิดผิดล่ะ?”“ไม่มีทาง เขาดูปฏิบัติกับเราเหมือนกัน แต่ทุกครั้งที่พูดคุยจะเอาแต่มองเธอ”เวินเหลียง “...”“จริงสิ ตอนนี้เธอได้ติดต่อกับเมิ่งเซ่อบ้างหรือเปล่า?”“ไมค่อยเท่าไร”เมิ่งเซ่อมักจะทักมาชวนเธอคุย แต่เธอตอบกลับน้อยมาก หากไม่ใช่เพราะเมิ่งเซ่อเป็นคนเมืองเจียงเฉินเหมือนกัน และต่อไปอาจได้เจอกันอีก ไม่แน่ว่าเธออาจลบคอนแท็กต์ของเมิ่งเซ่อทิ้งไปแล้ว“ดูสิ บนท้องฟ้ามีเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่ง!” จู่ ๆ นักท่องเที่ยวคนหนึ่งก็ชี้ไปบนท้องฟ้าพลางเอ่ยขึ้นด้วยความตกตะลึงฉะนั้นนักท่องเที่ยวทุกคนจึงพากันมองขึ้นไปจากนอกหน้าต่าง เห็นว่าบนท้องฟ้าไม่ไกลมีเฮลิคอปเตอร์อยู่ลำหนึ่งจริง ๆ กำลังบินอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลไกด์นำเที่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 371
เมื่อกลับจากประภาคารไปถึงยังพื้นที่ตั้งแคมป์ในป่า ไกด์นำเที่ยวได้เคลียร์พื้นที่หนึ่งกับนักท่องเที่ยวคนอื่น ๆ เรียบร้อยแล้ว เพื่อเตรียมก่อกองไฟเวินเหลียงและถังซือซือพกข้าวกล่องอุ่นร้อนด้วยตัวเองมาด้วย เครื่องเคียงเป็นเนื้อแดดเดียว กินคู่กับของย่างเสียบไม้ อยู่กลางแจ้งแต่มีของเหล่านี้ได้ ก็เป็นที่น่าพอใจมากแล้วเฮ่อหมิงช่วยไกด์นำเที่ยวจัดสรรอาหาร“พี่สาวทั้งสอง นี่กาแฟของพวกพี่ครับ” เฮ่อหมิงยกแก้วกระดาษมาสองใบ ให้เวินเหลียงและถังซือซือคนละใบ “ถ้าดื่มไม่พอไปเอาทางนั้นได้นะครับ”“โอเค ขอบคุณนะ” เวินเหลียงรับมาแล้วจิบอึกหนึ่ง ก่อนจะวางไว้ข้าง ๆนัยน์ตาของเฮ่อหมิงประกายแสงดำมืดสายหนึ่งจางชวนมีอาการปวดประสาทเล็กน้อย ออกจากบ้านต้องพกยานอนหลับมาด้วย ไม่นึกเลยว่าหลังออกมาท่องเที่ยวแล้วอาการนอนไม่หลับจะดีวันดีคืน เขายังพูดว่าพกยานอนหลับมาเสียเปล่าแล้วนี่ก็ได้ใช้แล้วไม่ใช่เหรอ?หลังกินข้าวมื้อค่ำเสร็จ มือของเวินเหลียงก็ถือกาแฟพลางจิบไปด้วยไกด์นำเที่ยวหิ้วเบียร์ลงมาจากรถสองสามกระป๋อง จากนั้นก็ถามเหล่านักท่องเที่ยวที่อยู่ข้างกองไฟว่า “ตรงนี้มีเบียร์ มีใครอยากได้เบียร์ไหมครับ?”คนที่อยา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 372
เมื่อเห็นเวินเหลียงหลับสนิท เฮ่อหมิงก็ยื่นมือไปถอดเสื้อผ้าของเวินเหลียงออกอย่างระมัดระวังเขาเองก็เพิ่งจะเคยทำเรื่องพรรค์นี้เป็นครั้งแรกเช่นกัน สองมือสั่นเทาไม่หยุด“ร้อนจัง...”เวินเหลียงส่งเสียงออกมาอย่างแผ่วเบา เธอยกมือขึ้นไปเช็ดตรงหน้าผาก ทว่าบนหน้าผากไม่มีเหงื่อเลยสักหยดครั้นไม่สามารถขจัดความรุ่มร้อนภายในร่างกายออกไปได้ จึงทำให้เธอรู้สึกไม่สบายตัวเป็นอย่างมากเฮ่อหมิงสั่นไปทั้งเนื้อตัว กลัวว่าจะทำให้เวินเหลียงตกใจจนสะดุ้งตื่น เขาจึงไม่กล้ากระดุกกระดิกยาออกฤทธิ์แล้วเหรอ?ที่อ่าวอะพอลโลมีตำบลเล็ก ๆ อยู่ตำบลหนึ่ง มีคนที่มาท่องเที่ยวที่นี่มากมาย ในตำบลเล็ก ๆ เองก็เจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างมาก บางทีอาจเป็นเพราะมีคู่รักมาท่องเที่ยวค่อนข้างเยอะ และอาจเป็นเพราะในต่างประเทศแนวคิดค่อนข้างเปิดกว้าง กระทั่งยังมีร้านขายของเล่นผู้ใหญ่ร้านหนึ่ง หลังเขากลับมาจากประภาคาร ก็ไปมาเที่ยวหนึ่ง...ขณะเวินเหลียงชักมือกลับ ดันไปแตะแขนของเฮ่อหมิงโดยไม่ได้ตั้งใจเข้า ความเย็นสายหนึ่งวาบขึ้นมาในหัวของเธอมึนงงไม่สามารถแบ่งได้อย่างชัดเจน เบลอไปหมด เธออดไม่ได้ที่จะยื่นมือออกไปควานหาแหล่งที่มาของความเย็น
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 373
อาการง่วงนอนของเฮ่อหมิงพลันสลายหายไปในฉับพลันคนที่ลากเวินเหลียงออกไปจากเต็นท์ไม่ใช่ถังซือซือ?!!เฮ่อหมิงหัวเสียเป็นอย่างมาก ไม่นึกเลยว่าคนอย่างเขาจะปล่อยให้คนอื่นมาลากเวินเหลียงไปจากข้างกายเขาได้!คนคนนั้นควานเข้าไปในเต็นท์ของเวินเหลียงกลางดึก คงไม่ได้มีเจตนาดีแน่ ๆ ไม่แน่ว่าอาจมีแผนแบบเดียวกับเขาก็เป็นได้!ทั้งหมดที่เขาทำ ดันเป็นการทำแทนคนอื่นตัวเองลำบากเสียเปล่าซะนั้น!หากเขารั้งเวินเหลียงเอาไว้ แล้วใส่ร้ายว่าคนคนนั้นวางยา ไม่แน่ว่าพอเวินเหลียงรู้สึกตัว อาจจะอยู่กับเขาก็ได้!พลาดโอกาสอันดี เฮ่อหมิงนึกเสียใจอย่างไร้ที่เปรียบไกด์นำเที่ยวมองไปในเต็นท์ที่ถูกเปิดเอาไว้ทีหนึ่ง ข้างในว่างเปล่าอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ “เอาโทรศัพท์ไปหรือเปล่า?”“ไม่ได้เอาไปค่ะ!”โทรศัพท์ของเวินเหลียงยังวางอยู่ในเต็นท์“ไปเข้าห้องน้ำในป่าหรือเปล่า?” ไกด์นำเที่ยวคาดเดาพวกคนขับรถเองก็ล้อมเข้ามาดูคุณลุงคนหนึ่งพูดปลอบ “อย่าเพิ่งร้อนใจไปเลย พวกเรารออยู่ตรงนี้สักเดี๋ยวเก่อนเถอะ ถ้าผ่านไปสิบนาทีแล้วเธอยังไม่กลับมา พวกเราค่อยไปตามหา”ในจังหวะนี้เองเฮ่อหมิงก็เดินมา แล้วเสนอความคิดของตน “โทรศัพท์ก็อยู่ตร
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 374
ที่เกรตโอเชียนโรดมีนักท่องเที่ยวมากมาย ฉะนั้นในทุกอำเภอเล็ก ๆ ระหว่างทางจึงมีศูนย์นักท่องเที่ยวอยู่ศูนย์นักท่องเที่ยวของอ่าวอะพอลโลอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ไม่นานตำรวจก็มาถึงจุดเกิดเหตุ…ในวินาทีนี้ บนเฮลิคอปเตอร์ เวินหลียงพาดอยู่บนตัวฟู่เจิงราวกับหมึกยักษ์ตัวยาว“ร้อนจัง...”เธอบ่นพึมพำด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาพลางล้วงเข้าไปในเสื้อเชิ้ตของฟู่เจิง ลูบกล้ามเนื้อแสนแน่นของเขาไปตามอำเภอใจอืม...สบายตัวจัง...แต่มันยังไม่พอเธอฉีกเสื้อเชิ้ตของฟู่เจิงโดยไม่รู้สึกตัว กระดุมสองเม็ดบนสุดของเสื้อเชิ้ตฟู่เจิงปริออก เวินเหลียงแนบหน้าเข้าไปเลยคนที่ใจถวิลหาอยู่ในอ้อมอกของตน ร่างกายอรชรอ้อนแอ้นแสนประณีตบิดไปบิดมา ฟู่เจิงควบคุมไม่อยู่ ส่วนลึกในร่างกายมีไฟชั่วร้ายลุกโชนขึ้นมาสายหนึ่ง แทบอยากจะสำเร็จโทษเวินเหลียงเสียตรงนี้เลยทว่าเมื่อนึกถึงที่เวินเหลียงตำหนิทั้งน้ำตาเมื่อวาน เขาก็ไม่กล้าไปถึงขั้นนั้นภายในสถานการณ์ที่เธอไม่รู้สึกตัว เขากลัวว่าจะไปร้ายเธอเข้า กลัวว่าเธอจะเกลียดเขาเมื่อครู่ตอนเห็นฉากพรรค์นั้นในเต็นท์ ฟู่เจิงก็เดือดพล่านจนแทบจะระเบิดแล้ว หากไม่ใช่เพราะสติบอกเขาว่าเวินเหลียงรอไม่ได้แล้
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 375
“อืม...” เวินเหลียงหลับตาลง มือทั้งสองอดไม่ได้ที่จะโอบคอของฟู่เจิงเอาไว้ และตอบสนองเขากลับอย่างเร่าร้อนทั้งสองคนแลกของเหลวซึ่งกันและกัน ฟู่เจิงค่อย ๆ ผละออกจากริมฝีปากของเวินเหลียง ระหว่างนั้นเส้นเงินอุ่นโปร่งแสงสายหนึ่งก็ถูกชักออกมา สุดท้ายก็ขาดช่วงจากตรงกลางบนหน้าเขาแฝงไปด้วยสีหน้าของความอดกลั้น กดคิ้วจนต่ำสุด นัยน์ตาทั้งสองจ้องสีหน้าของเวินเหลียง ปรับจังหวะที่มือนัยน์ตาทั้งสองของเวินเหลียงหรี่ลงเล็กน้อย ตาปรือ สีหน้าแดงระเรื่อ ริมฝีปากที่ทั้งแดงและชุ่มชื้นเผยอออกเล็กน้อย พร้อมทั้งเปล่งเสียงครางทรงเสน่ห์ออกมาเสียงหนึ่งมืออีกข้างของฟู่เจิงรีบเอามาปิดไว้บนริมฝีปากของเวินเหลียงในทันที สกัดเสียงครางเบา ๆ ที่ยังไม่ทันได้เปล่งออกมาของเธอกลับเข้าไปคิ้วอันงดงามของเวินเหลียงขมวดเล็กน้อยเธอหลับตาลง เสียงลมหายใจรัวถี่ขึ้นเรื่อย ๆ ในลำคอพลางเปล่งเสียงครางแผ่วเบาอย่างยากจะอดกลั้นเอาไว้ออกมาทันใดนั้นเธอก็แข็งทื่อไปทั้งตัว นัยน์ตาทั้งสองหลับปี๋ สีหน้าสวยเพริศแพร้วดุจบุปผา ทั้งเนื้อทั้งตัวอ่อนปวกเปียกจนทรงตัวไม่อยู่ มือทั้งสองข้างไหลลงมาจากคอของฟู่เจิงอย่างไร้เรี่ยวแรง เกือบจะล้มลงไปบน
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 701
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 700
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 699
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 698
