Share
บทที่ 342
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 343
ตามแพลนเดิม ตอนนี้พวกเธอคงเพิ่งกลับจากเกาะซัมเมอร์ไอซ์แลนด์ตอนนี้มาก่อนกำหนดการตั้งหลายวัน ตอนนี้ทั้งสามคนจึงตัดสินใจเดินทางไปยังตำบลเฟิร์ธตำบลเฟิร์ธเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งที่อยู่ใต้การปกครองของทรอมโซที่นี่สามารถชมวิวอ่าวแคบอยู่ระหว่างผาสูงชันและแสงเหนืออันงดงามได้ในเวลานี้ตำบลเล็ก ๆ อย่างตำบลเฟิร์ธเองก็อยู่ในช่วงโพลาร์ไนท์เช่นกันพวกเธอเดินวนรอบตำบลเล็ก ๆ รอบหนึ่ง สัมผัสแนวชายฝั่งรุ่น ๆ และความงดงามของภูเขาหิมะแสนยิ่งใหญ่ ระหว่างนั้นถังซือซือและจูฝานก็คอยสังเกตทีท่าของเวินเหลียงอยู่เงียบ ๆเวินเหลียงเห็นพวกเธอทำท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ ก็หัวเราะออกมา “พวกเธอไม่ต้องเป็นกังวลหรอกน่า ฉันไม่เป็นไร แค่หลังจากเห็นเขาแล้วรู้สึกแย่นิดหน่อย แต่นี่ก็ปกติจะตายไป ผู้หญิงคนไหนเห็นสามีเก่าของตัวเองแล้วอารมณ์ดีบ้าง?”ถังซือซือตบไหล่ของเธอ “อาเหลียง ปล่อยวางได้ก็ดีแล้ว”หลังจากนั้นพวกเวินเหลียงทั้งสามคนก็กลับไปพักผ่อนที่โรงแรมในทรอมโซคืนหนึ่ง วันต่อมาเดินทางไปยังเกาะลิงกาสบางทีอาจจะรู้สึกเหนื่อยหน่ายกับวิวหิมะแล้ว พวกเธอไม่ได้ค้างคืนที่เกาะลิงกาส แต่กลับมายังทรอมโซในวันนั้นเลยได้เวลาก
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 344
“ขโมยเป็นคนมีฝีมือ มันฉวยโอกาสตอนที่คุณถ่ายรูปอยู่ที่เกาะลิงกาส ขโมยกระเป๋าสตางค์ของคุณไป แต่ผมบังเอิญไปเห็นเข้าพอดี”เวินเหลียงมองเขาทีหนึ่ง “พวกคุณก็ไปเกาะลิงกาสมาด้วยเหรอ?”มีอยู่แวบหนึ่ง เธอกระทั่งสงสัยว่าลู่เย่าเป็นคนเอากระเป๋าสตางค์ของตัวเธอไป เธอไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเอง แต่มันบังเอิญเกินไปแล้วจริง ๆ“อืม ไปมาเมื่อวานน่ะ”“แบบนี้นี่เอง งั้นต้องขอบคุณคุณด้วยนะคะ”วันนี้พวกเธอเพิ่งไปมาอาจเป็นแค่เรื่องบังเอิญจริง ๆ?“เกรงใจอะไรกัน เจอเพื่อนร่วมชาติที่ต่างแดน ที่ช่วยได้ก็ช่วย ๆ กัน” ลู่เย่าส่งกระเป๋าสตางค์มาเวินเหลียงรับกระเป๋าสตางค์มา กุมเอาไว้ในมือพลางเงยหน้ามองลู่เย่า แล้วพูดว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะคุณมาได้ทันเวลา ตอนนี้ฉันคงจองตั๋วเครื่องบินไปออสโลแล้ว เอาแบบนี้ก็แล้วกัน พรุ่งนี้ฉันจะเลี้ยงข้าวคุณ เป็นยังไง? ถ้าเพื่อนคุณไม่รังเกียจละก็ จะมาด้วยก็ได้นะ ฉันเลี้ยงพวกคุณเอง”ลู่เย่าเลิกคิ้ว “ค่อยว่ากันก็แล้วกัน ผมขอกลับไปถามเพื่อนผมก่อน”“เพื่อนคุณคนนี้ก็คุมเข้มเกินไปแล้วหรือเปล่า? ไม่เหมือนเป็นเพื่อนของคุณ แต่เหมือนภรรยาคุณมากกว่า กลัวว่าคุณออกไปแล้วจะมีคนเกาะแกะ” เวินเหลียงเอ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 345
ฉะนั้นเวินเหลียงจึงกำหนดเวลาเลี้ยงข้าวลู่เย่าตอนกลางคืนในตอนที่ลู่เย่าบอกว่าเขาจะเป็นคนเลือกร้านอาหารเอง เวินเหลียงก็เกิดความรู้สึกตงิดใจขึ้นมาแต่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธ เธอให้ลู่เย่าบอกเธอหลังจากที่เขาตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว…ขณะเจ็ดโมงครึ่งในเช้าวันต่อมา พวกเวินเหลียงทั้งสามคนก็มาถึงยังท่าเรือที่ระบุว่าให้นัดรวมตัวกันในตอนนี้มีคนมารออยู่ที่ท่าเรือค่อนข้างเยอะแล้ว มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นคนที่จองทัวร์ล่องเรือออกทะเลไปดูวาฬ ในบรรดาคนเหล่านั้นมีคนที่มีใบหน้าแบบคนเอเชียไม่น้อยทีเดียวที่พวกเธอจองมาเป็นเรือคาตามารัน ไกด์นำเที่ยวเป็นคนผิวขาว ในกรุ๊ปทัวร์สื่อสารโดยใช้ภาษาอังกฤษเริ่มขึ้นเรือตอนเจ็ดโมงสี่สิบนาที เมื่อถึงเวลาออกเดินทางตอนแปดโมง บนเรือของพวกเธอมีคนทั้งหมดสามสิบกว่าคนตัวเรือแล่นผ่าผิวน้ำ ฟองคลื่นสีขาวแยกออกไปทั้งสองข้าง เรือค่อย ๆ ออกห่างจากท่าเรือเวินเหลียงยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือ ลมทะเลตีเข้าหน้า ปนกลิ่นคาวและเค็มที่มีเอกลักษณ์อย่างหนึ่งเธอหันหลังกลับไปมอง ท่าเรือไกลออกไปเรื่อย ๆ ค่อย ๆ เลือนราง กระทั่งหายวับไปเธอมองไปรอบ ๆ รอบข้างล้วนเป็นน้ำทะเลกว้างใหญ่ไพศาล ที่เส้นขอ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 346
วันนี้เวินเหลียงไม่ได้ไปที่ออสโล และได้บอกเรื่องที่ลู่เย่าเอากระเป๋าสตางค์กลับมาให้เธอกับพวกถังซือซือทั้งสองคนแล้วถังซือซือใช้ไหล่กระทุ้งเวินเหลียงทีหนึ่ง ยิ้มจนใบหน้าเต็มไปด้วยความคลุมเครือ “ไม่ให้พวกเราตามไปจริง ๆ เหรอ?”“ฉันไปคนเดียวก็พอ” ริมฝีปากของเวินเหลียงกระตุกรอยยิ้มออกมาถ้าบอกว่าเป็นเพราะรู้สึกขอบคุณลู่เย่าก็เลยจะเลี้ยงข้าวลู่เย่า เวินเหลียงให้ถังซือซือกับจูฝานไปด้วยก็ได้แต่เธออยากไปคนเดียวถังซือซือคิดเพียงเวินเหลียงรู้สึกดีกับลู่เย่า เธอตบไหล่ของเวินเหลียง แล้วยักคิ้วให้เธอ “เอาละ สู้ ๆ นะ คืนนี้ต้องช่วงชิงมาให้ได้!”จูฝานเองก็คิดว่าเวินเหลียงชอบลู่เย่า เธอแอบรู้สึกเสียใจแทนโจวอวี่ “อาเหลียง เธอก็ระวังตัวหน่อยนะ ถึงยังไงพวกเราก็ไม่ได้รู้จักลู่เย่าเท่าไร ไม่รู้ว่าเขาเป็นคนยังไง”“ฉันเข้าใจ วางใจเถอะ ไม่ใช่อย่างที่พวกเธอคิดหรอก”เธอแค่รู้สึกว่าลู่เย่าแปลก อยากจะพิสูจน์การคาดเดาของตัวเองสักหน่อยถังซือซือทำหน้าอย่างเข้าใจทุกอย่าง “การอธิบายก็คือการปิดบัง...”เวินเหลียง “...”ร้านอาหารที่ลู่เย่าจอง เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นที่พวกเวินเหลียงทั้งสามคนไม่เคยมาด้านขวาสุดข
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 347
ข้อศอกของเวินเหลียงเท้าอยู่บนโต๊ะ มือทั้งสองเท้าอยู่ที่คาง พลางมองลู่เย่าด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความชื่นชม “พูดตามตรงนะ ฉันชอบคนอย่างคุณนี่แหละ!”‘แก๊ก…’มีเสียงอะไรบางอย่างแว่วดังมาจากห้องวีไอพีที่อยู่ข้าง ๆ อีกแล้วเวินเหลียงไม่ได้สนใจ เธอถอนหายใจเฮือกหนึ่ง แล้วพูดต่อว่า “เพราะเหตุผลของครอบครัว ฉันเลยมีนิสัยขี้ระแวง คอยควบคุมอารมณ์ของตัวเอง เพราะงั้นตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันอิจฉาคนที่คิดอยากจะทำอะไรก็ทำแบบพวกคุณมาก ไม่สนใจสายตาของคนในสังคม มีความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวบอกจะไปก็ไป ความคิดที่สามารถปล่อยวางทุกอย่างได้เพื่อความอิสระ เป็นสิ่งที่ไม่มีในตัวฉันเลย”เวินเหลียงดื่มน้ำอึกหนึ่งแล้วพูดต่อ “อีกอย่าง คุณยังเที่ยงธรรมขนาดนี้ ช่วยชิงกระเป๋าสตางค์ฉันกลับมายังไม่ต้องพูดถึง คุณไม่ยอมไปเตะถ่วงผู้หญิงคนอื่นนี่สิ ถ้าคิดจะเตะถ่วงคนอื่น คงอาศัยใบหน้านี้หว่านเสน่ห์ใส่ผู้หญิงไปทั่วตั้งนานแล้ว”“...ชมเกินไปแล้ว คุณประเมินผมสูงไป” ลู่เย่าเห็นสีหน้าจริงจังของเวินเหลียง สีหน้าบนหน้าเขาก็ค่อย ๆ แข็งทื่อเล็กน้อยเธอคงไม่ได้ชอบเขาจริง ๆ ใช่ไหม?คงไม่หรอกมั้ง?ลู่เย่ารู้สึกแค่เบื้องหลังเริ่มเย็นยะเยียบขึ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 348
‘เพล้ง...’ห้องข้าง ๆ มีอะไรบางอย่างตกลงบนพื้น แตกกระจายไปทั่ว หลังจากนั้นก็มีพนักงานรีบวิ่งเข้าไปเก็บกวาดลู่เย่าไม่สนใจความรู้สึกของฟู่เจิงแล้ว ทั้งใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความแข็งทื่อเวินเหลียงชอบเขา?!เวินเหลียงชอบเขาได้ยังไง?!มือใหญ่ ๆ ของเขาวางพาดอยู่บนเข่า เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เฮือกหนึ่ง พยายามสงบระลอกคลื่นภายในใจให้กลับมาสงบ จากนั้นก็ถามขึ้นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสับสน “คุณเวิน นี่คุณจริงจังหรือเปล่า?”“จริงจังสิ ไม่งั้นวันนี้ฉันจะมาคนเดียวทำไม?” เวินเหลียงกระตุกยิ้มริมฝีปาก ขนตายาวราวกับขนนกกะพริบลู่เย่าเกือบจะหายใจไม่ออก “คุณ...คุณเวิน ถึงยังไงผมก็ยังขอแนะนำให้คุณคิดให้รอบคอบ ผมเองก็ไม่รู้ว่าในตัวผมมีอะไรที่มันไปดึงดูดคุณเข้า สรุปก็คือ...”“คุณรังเกียจที่ฉันเคยแต่งงานมาก่อนใช่ไหม?” เวินเหลียงพูดแทรกคำพูดของเขา“เปล่าครับ...”“อันที่จริงจุดนี้คุณไม่ต้องกังวลเลย เดิมทีฟู่เจิงก็ไม่มีน้ำยาอยู่แล้ว”ลู่เย่าอ้าปากใหญ่ ๆ อย่างตกตะลึง “...”“ไม่เชื่อใช่ไหม? ตอนแรกฉันก็ไม่เชื่อเหมือนกัน ภายนอกดูแข็งแกร่ง แต่อันที่จริงเป็นคนไร้น้ำยาคนหนึ่ง ทั้งเคยผ่าตัดมาแล้ว ยาโด๊ปก
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 349
เวินเหลียงยืนกอดอก จากนั้นเธอก็ยกมือข้างหนึ่งมาปัดม่านร้อยด้วยไข่มุกออก พร้อมทั้งก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวด้วยท่าทางขึงขังและสงบจิตสงบใจ มองประเมินฟู่เจิงตั้งแต่หัวจรดเท้าสองที “คุณอย่าบอกฉันนะว่าคุณมาทำงานนอกสถานที่ที่นี่? และมากินข้าวกับลูกค้าที่นี่พอดี?”ฟู่เจิงเม้มริมฝีปากล่าง “...เธอเดาได้แล้ว?”เพราะงั้นคำพูดเหล่านั้นที่เวินเหลียงพูดกับลู่เย่าเมื่อกี้เธอก็จงใจพูดออกมา?“ลู่เย่าเป็นเพื่อนของคุณ หลายวันมานี้คุณตามฉันมาตลอด?!”ที่แท้ที่เวินเหลียงรู้สึกว่าลู่เย่าแปลก และน่าสงสัยอยู่เล็กน้อย แต่ก็ถูกคำพูดของถังซือซือตัดทอนความคิดไป ทว่าต่อมาฟู่เจิงปรากฏตัวที่สนามบิน เรื่องนี้ทำให้ในใจของเวินเหลียงเกิดความสงสัยขึ้นมาไม่มีเหตุผลอื่น ท่าทีของเขาในวันนั้น เห็นได้ชัดว่าไม่ได้มีทีท่าเหมือนเพิ่งถึงนอร์เวย์แต่อย่างใดมิหนำซ้ำ เธอเป็นฝ่ายแสดงออกก่อนว่ารู้สึกดี ทว่าปฏิกิริยาของลู่เย่านั้นไม่เหมือนชอบเธอเลยแม้แต่น้อย บางเรื่องก็พูดไม่ได้“ใช่” ฟู่เจิงสูดลมหายใจเข้าลึกเฮือกหนึ่ง พร้อมทั้งตอบขานรับด้วยน้ำเสียงขึงขังเขาค่อย ๆ เดินขึ้นหน้ามาก้าวหนึ่ง พลางจ้องเวินเหลียงด้วยนัยน์ตาเปล่งประกาย
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 350
ฟู่เจิงถูกมืออีกข้างหนึ่งของเวินเหลียงปิดปากเอาไว้ เขาหยุดพูด นัยน์ตาแฝงไปด้วยรอยยิ้มสองสามส่วนเวินเหลียงถอนหายใจเบา ๆ เฮือกหนึ่ง บนหน้าแดงระเรื่ออยู่เล็กน้อย จ้องฟู่เจิงเขม็งสองที “ถ้าฉันปล่อย คุณห้ามพูดไปเรื่อยอีกนะ”ฟู่เจิงราวกับยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม ไม่พยักหน้าและไม่ส่ายหน้าเวินเหลียงขมวดคิ้ว กำลังคิดจะพูดอะไรต่อ ทันใดนั้นก็รู้สึกคันฝ่ามือ ทั้งฝ่ามือเปียกชุ่มไปหมด“อ๊า...” เวินเหลียงรีบเอามือออก หลบไปไกล ๆ เช็ดฝ่ามือด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรังเกียจ “ฟู่เจิง คุณคลื่นไส้บ้างไหมเนี่ย?”ทว่าใบหน้าของฟู่เจิงกลับเต็มไปด้วยความไม่แยแส “ทำไมแค่นี้ก็คลื่นไส้แล้วเหรอ? เธอเป็นคนเอามือมาปิดเองนะ ทั้งร่างกายเธอตรงไหนบ้างที่ฉันไม่เคยสัมผัส อีกอย่างในห้องพักผู้ป่วยที่โรงพยาบาลครั้งนั้น...”“คุณหุบปากไปเลยนะ! เงียบไปซะ! เงียบไปเลย!” เวินเหลียงพูดแทรกคำพูดของเขา หูแดงระเรื่อไปหมด ยังจะมาพูดว่า ‘ทั้งร่างกายเธอตรงไหนบ้างที่ฉันไม่เคยสัมผัส’ อะไรอีก ไม่รู้จักมียางอายบ้างเลยหรือไงเธอเกลียดที่ตัวเองจำได้ชัดเจนเกินไป ตอนที่เขาพูดคำว่าห้องพักผู้ป่วยที่โรงพยาบาลแปดพยางค์ออกมา เพียงชั่วพริบตาในหัวข
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 701
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 700
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 699
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 698
