Share

บทที่ 156

“ผมคิดว่าที่นี่อาจไม่เหมาะกับคุณ คุณเพิ่งกลับมาได้ไม่นานก็ป่วยหลายครั้ง ผมคิดว่าสภาพแวดล้อมของเมืองนอกน่าจะเหมาะกับคุณมากกว่า”

“ไม่นะ...ที่ฉันกลับมาก็เพื่อคุณ อาเจิง ไม่เอาอย่างนี้”

“อย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้เลย ในเมื่อคุณไม่ได้เป็นอะไรมาก งั้นผมขอตัวกลับก่อน”

ฉู่ซืออี๋ยังกอดเขา ไม่ยอมให้เขาไป

เธอเงยหน้า สบกับสายตาของฟู่เจิง ทันใดนั้นร่างกายสะท้าน ปล่อยมือออกแบบไม่รู้ตัว

ฟู่เจิงหมุนตัวออกจากห้องพักผู้ป่วย

เขาขับรถกลับบริษัท ตรงดิ่งไปยังห้องทำงานของเวินเหลียง

ห้องทำงานของเวินเหลียงไม่มีคน คอมพิวเตอร์ปิดอยู่

เขาเรียกพนักงานของเอ็มคิวมาคนหนึ่งแล้วสอบถาม “ผู้อำนวยการเวินของพวกคุณล่ะ?”

“ไม่ทราบค่ะ วันนี้ผู้อำนวยการเวินไม่ได้มาทำงาน เหมือนว่าจะขอลาแล้ว”

“โอเค ผมรู้แล้ว”

เขาขับรถกลับบ้านทันที

“คุณผู้ชายกลับมาแล้วเหรอคะ” แม่บ้านทัก

เขาย่างเท้าขึ้นชั้นบนพร้อมถาม “คุณผู้หญิงล่ะ?”

“คุณผู้หญิงไปดูงานแล้วค่ะ”

ฟู่เจิงชะงักฝีเท้า “ไปดูงาน?”

“ค่ะ ไปดูงาน ไปกับผู้ช่วย”

ฟู่เจิงนิ่งเงียบ เดินไปนั่งตรงโซฟาและพิงพนักเก้าอี้ ยื่นมือนวดหว่างคิ้ว

เขารู้ว่าวันนี้เวินเหลียงไม่มีโปรแกรมดูงานแน่นอน
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status