Share

บทที่ 158

ฟู่เจิงหน้าหัน แววตาไม่แน่ชัด กุมใบหน้าด้านซ้ายที่ถูกตบ “ได้ ฉันไป...ฉันจะไป...”

เวินเหลียงยืนอึ้งอยู่กับที่เหมือนกัน

เธอไม่คิดจะตบเขา แต่กำลังว้าวุ่นใจเลยตบใส่ผู้ชายสารเลวไปฉาดหนึ่ง

ฟู่เจิงถอยหลังสองสามก้าว ก่อนจะออกจากประตูและหมุนตัวจากไป

ผู้ช่วยเพิ่งได้สติ ฟู่เจิงเดินไปถึงหน้าลิฟต์แล้ว

เธอยืนอยู่กับที่ มองเงาหลังของฟู่เจิง จากนั้นก็มองเวินเหลียงที่อยู่ในห้องอีกที่ ทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย

เมื่อกี้ตอนประธานฟู่เดินออกมาดูเหมือนจะน้อยใจอยู่หน่อย ๆ

พอเห็นเวินเหลียงมองมา ผู้ช่วยจึงรีบอธิบาย “ผู้อำนวยการเวิน ประธานฟู่โทรมาถามที่อยู่โรงแรมเรา ให้ฉันเคาะประตู ฉันปฏิเสธไม่ได้ค่ะ”

เวินเหลียงพยักหน้าเล็กน้อย ถอนหายใจยาว “ฉันรู้แล้ว คุณกลับไปพักเถอะ”

“ค่ะ”

หลังจากผู้ช่วยจากไป เวินเหลียงปิดประตู ไม่มีอารมณ์ดูละครน้ำเน่าอีก

ทั้งที่เธอไม่อยากนึกถึงเรื่องเมื่อคืน

แต่ฟู่เจิงต้องมาตอกย้ำเธอให้ได้ เมื่อวานตอนเธอที่ถูกเพื่อนของเขาเหยียดหยามเขาเพิกเฉย ทิ้งเธอเพื่อฉู่ซืออี๋

ที่น่าหัวเราะคือ เขายังอยากอธิบาย กระทั่งว่าตามมาอธิบายถึงเมืองบี

จะอธิบายอะไรได้? เขาก็แค่เป็นห่วงฉู่ซืออี๋ ต้องไปตรวจส
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Nongrat
สนุกมากค่ะ ยิ่งอ่านยิ่งติด ลุ้นให้นางเอกใจแข็งสักที
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status