Share

บทที่ 149

เธอจะทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ

ซืออี๋ ซืออี๋ ในใจของเขาอะไรก็สู้ฉู่ซืออี๋ไม่ได้

เธอไม่อยากอดทนต่อไปแล้ว เธออิจฉา อิจฉาจนแทบคลั่งแล้ว

ให้เธอเป็นผู้หญิงเลวใจดำอำมหิตสักครั้งเถอะ

เธอแค่อยากให้วันนี้ฟู่เจิงเป็นของเธอโดยสมบูรณ์

ฟู่เจิงหยุดฝีเท้าแล้วหันไปมองเธอ “ฉันรู้ว่าวันนี้เป็นวันอะไร แต่ซืออี๋บาดเจ็บสาหัส ฉันต้องไปเยี่ยม” แล้วเขาก็เดินออกไปข้างนอก

“ฟู่เจิง! คุณจะไปจริงเหรอ?”

ฟู่เจิงไม่หยุด

“ได้ ฟู่เจิง ฉันขอบอกเลยนะ ถ้าวันนี้คุณเดินออกจากประตูนี้ไป พวกเราจบกัน!” เวินเหลียงจ้องเงาหลังของเขาด้วยสายตาเดือดดาล พูดออกมาแบบไม่ยั้งคิด

ฝีเท้าฟู่เจิงชะงัก แต่แล้วก็สาวเท้าเดินออกไปภายใต้การจดจ้องของเวินเหลียง

เห็นเงาร่างเขาหายไปจากตรงหน้า เวินเหลียงหมดเรี่ยวแรง ยันโต๊ะยืนด้วยความลำบาก ในดวงตาคือความหมดอาลัยตายอยาก

สุดท้ายเขาก็ไป

เธอใช้อนาคตระหว่างพวกเราขู่ แต่เขาก็ยังไปอยู่ดี

ที่แท้ความปรองดองในหลายวันนี้ก็เป็นแค่ภาพลวงตา

ระหว่างเธอกับฉู่ซืออี๋ เขายังคงเลือกฉู่ซืออี๋อย่างไม่ลังเลสักนิด

“ไปเถอะ ไม่ต้องแกล้งทำแล้ว มือที่สามทำสำออยอะไร? ซืออี๋นอนอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่แน่ะ”

“เพียะ!” เสียงหนึ่ง
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Wanida Pungrampan
เลือกคนที่เค้าแคร์เทอ เห็นคุณค่าในตัวตัวเทอดีกว่านะอาเหลียง
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status