Share

บทที่ 154

Author: ธารดารา
last update Last Updated: 2024-05-21 10:50:12
ลู่ฉางคงรีบพูด “อาเจิง พี่เจิง นายอย่าพูดแบบนี้สิ ฉันก็ต้องเป็นเพื่อนนายอยู่แล้ว!”

“งั้นนายก็บอกความจริงฉันมา”

“ก่อนจะบอก ฉันมีเรื่องหนึ่งอยากถามนายหน่อย”

“ว่ามา”

“เมื่อวานหลังจากนายไปแล้ว เวินเหลียงบอกว่าเขาแต่งงานจดทะเบียนกับนายแล้ว พวกนายเป็นผัวเมียกัน จริงเหรอ?”

“ใช่” ฟู่เจิงตอบเสียงหนัก

ลู่ฉางคงอึ้ง คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเรื่องจริง “พี่ชาย นี่มันยังไงกัน? ตั้งแต่เมื่อไร? ทำไมฉันไม่รู้ล่ะ?”

“สามปีก่อน”

“สะ..สามปี?” ลู่ฉางคงไม่อยากจะเชื่อ หรือก็หมายถึงพวกเขาแต่งงานกันสามปีแล้ว

นี่ นี่เป็นไปได้ยังไง?

“งั้นก็หมายถึง อาเจิง ตอนนี้นาย...กำลังนอกใจ...”

“ตอบคำถามฉันมาก่อน เมื่อวานใครให้นายมาหาฉัน ใครบอกนายว่าซืออี๋บาดเจ็บสาหัส?”

“ฉันจะบอก นายอย่าเอาฉันไปขายนะ ซืออี๋ให้ฉันไปหานาย เขากลัวว่านายจะไม่มาก็เลยให้ฉันพูดเวอร์ ๆ หน่อย”

“ซืออี๋?”

“ใช่”

“เมื่อวานนายเจอเขาหลังบาดเจ็บเหรอ?”

“เปล่า เขาโทรหาฉัน บอกว่ามือถือนายปิดเครื่อง พี่ชาย เรื่องนี้นายจะโทษฉันไม่ได้นะ ซืออี๋บอกว่านายอยู่กับเวินเหลียง กลัวว่านายจะทิ้งเขา ร้องห่มร้องไห้ขอให้ฉันช่วย ฉันจะทำไงได้?”

“นายรู้หรือเปล่าว่าเมื่อว
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 155

    “หรือก็หมายถึง คุณฉู่ไม่ได้หมดสติ?”“ใช่ เมื่อวานตอนที่ส่งคุณฉู่มาถึงโรงพยาบาลยังมีสติดีอยู่”“โอเค ผมรู้แล้ว ขอบคุณครับ”ฟู่เจิงลุกขึ้นยืนแล้วออกจากห้องทำงานเขานึกถึงเมื่อวานตอนที่มาถึงโรงพยาบาลเป็นเวลาสามทุ่มกว่าจะสี่ทุ่มแล้ว เวลาที่ฉู่ซืออี๋ฟื้นคือตอนเช้า หนึ่งคืนพอดี ปกปิดมิดชิดฟู่เจิงยืนอยู่ตรงทางเดินนอกห้องพักผู้ป่วย ทอดสายตามองท้องฟ้าไกล ๆถ้าไม่ใช่ว่าเขาถามรู้มาเอง เขาจะไม่เชื่อเลยว่าฉู่ซืออี๋จะร่วมกับผู้จัดการส่วนตัวของเธอมาหลอกเขาทำไมพวกเธอต้องทำอย่างนี้?เขาพอเดาได้คร่าว ๆ แต่เขาอยากฟังฉู่ซืออี๋อธิบายฟู่เจิงเดินเข้าห้องพักผู้ป่วยฉู่ซืออี๋ยิ้มกับเขา “อาเจิง คุณกลับมาแล้วเหรอ ความจริงคุณไม่ต้องออกไปนานอย่างนั้นก็ได้ คนของกองถ่ายไม่ได้อยู่นานสักหน่อย”สีหน้าฟู่เจิงราบเรียบ “ออกไปเดินหน่อย เป็นยังไงบ้าง? ตอนนี้คุณยังเจ็บไหม?”“เจ็บ เจ็บมาก เพราะงั้นต้องอยู่เป็นเพื่อนฉันนะ ถ้าคุณอยู่เป็นเพื่อนฉัน ฉันจะไม่เจ็บ”ถ้าเขาไม่รู้ความจริงต้องอยู่เป็นเพื่อนเธอแน่ตอนนี้รู้ว่าเธอกำลังเล่นละครตบตา หากมองในมุมของคนนอกจะรู้ว่ามันจอมปลอมอยู่นิด ๆทักษะการแสดงยังไม่ดี ต้องฝึ

    Last Updated : 2024-05-21
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 156

    “ผมคิดว่าที่นี่อาจไม่เหมาะกับคุณ คุณเพิ่งกลับมาได้ไม่นานก็ป่วยหลายครั้ง ผมคิดว่าสภาพแวดล้อมของเมืองนอกน่าจะเหมาะกับคุณมากกว่า”“ไม่นะ...ที่ฉันกลับมาก็เพื่อคุณ อาเจิง ไม่เอาอย่างนี้”“อย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้เลย ในเมื่อคุณไม่ได้เป็นอะไรมาก งั้นผมขอตัวกลับก่อน”ฉู่ซืออี๋ยังกอดเขา ไม่ยอมให้เขาไปเธอเงยหน้า สบกับสายตาของฟู่เจิง ทันใดนั้นร่างกายสะท้าน ปล่อยมือออกแบบไม่รู้ตัวฟู่เจิงหมุนตัวออกจากห้องพักผู้ป่วยเขาขับรถกลับบริษัท ตรงดิ่งไปยังห้องทำงานของเวินเหลียงห้องทำงานของเวินเหลียงไม่มีคน คอมพิวเตอร์ปิดอยู่เขาเรียกพนักงานของเอ็มคิวมาคนหนึ่งแล้วสอบถาม “ผู้อำนวยการเวินของพวกคุณล่ะ?”“ไม่ทราบค่ะ วันนี้ผู้อำนวยการเวินไม่ได้มาทำงาน เหมือนว่าจะขอลาแล้ว”“โอเค ผมรู้แล้ว”เขาขับรถกลับบ้านทันที“คุณผู้ชายกลับมาแล้วเหรอคะ” แม่บ้านทักเขาย่างเท้าขึ้นชั้นบนพร้อมถาม “คุณผู้หญิงล่ะ?”“คุณผู้หญิงไปดูงานแล้วค่ะ”ฟู่เจิงชะงักฝีเท้า “ไปดูงาน?”“ค่ะ ไปดูงาน ไปกับผู้ช่วย”ฟู่เจิงนิ่งเงียบ เดินไปนั่งตรงโซฟาและพิงพนักเก้าอี้ ยื่นมือนวดหว่างคิ้วเขารู้ว่าวันนี้เวินเหลียงไม่มีโปรแกรมดูงานแน่นอน

    Last Updated : 2024-05-21
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 157

    เธอไม่ได้ฝันไป ประธานฟู่โทรศัพท์หาเธอ ประธานฟู่ถามโรงแรมของพวกเธอกับห้องของผู้อำนวยการเวินผู้ช่วยนึกถึงครั้งหนึ่งเมื่อก่อนหน้านี้ที่โทรศัพท์หาผู้อำนวยการเวิน โทรศัพท์กี่ครั้ง ๆ ก็ไม่มีคนรับ สุดท้ายมีคนรับ แต่ประธานฟู่เป็นคนรับตอนนั้นเธอก็คิดแล้วว่าประธานฟู่อาจคบหากับผู้อำนวยการเวินกอปรกับข่าวลือในบริษัทระยะนี้และการกระทำของประธานฟู่ในวันนี้ผู้ช่วยคิดว่ามันเป็นไปได้มากเล่นโทรศัพท์มือถือพักหนึ่ง ขณะกำลังจะไปอาบน้ำที่ห้องน้ำ จู่ ๆ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก เธอมองหน้าจอทีหนึ่ง ปรากฏว่าคนที่โทรคือประธานฟู่อีกแล้วเธอรับสายอย่างเร็วรี่ “ฮัลโหล ประธานฟู่”“ผมถึงโรงแรมของพวกคุณแล้ว คุณออกมาหน่อย”“หา? ค่ะ ๆ ประธานฟู่ คุณถึงหน้าโรงแรมแล้วเหรอ ฉันจะลงไปรับคุณเดี๋ยวนี้...” ว่าแล้วผู้ช่วยก็หยิบคีย์การ์ดและออกห้องไปทันทีใครจะรู้ พอเข้าออกมาก็เห็นฟู่เจิงยืนอยู่หน้าห้องของเวินเหลียงผู้ช่วยงงเป็นไก่ตาแตก ในเมื่อประธานฟู่มาถึงแล้ว ทำไมยังเรียกให้เธอออกมาล่ะ?“ประธานฟู่...”ในตอนที่ผู้ช่วยกำลังสับสน ฟู่เจิงชี้ที่ประตูห้องของเวินเหลียงแล้วพูดว่า “คุณเคาะประตู อย่าพูดถึงผม”ผู้ช่วยกระจ่าง

    Last Updated : 2024-05-21
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 158

    ฟู่เจิงหน้าหัน แววตาไม่แน่ชัด กุมใบหน้าด้านซ้ายที่ถูกตบ “ได้ ฉันไป...ฉันจะไป...”เวินเหลียงยืนอึ้งอยู่กับที่เหมือนกันเธอไม่คิดจะตบเขา แต่กำลังว้าวุ่นใจเลยตบใส่ผู้ชายสารเลวไปฉาดหนึ่งฟู่เจิงถอยหลังสองสามก้าว ก่อนจะออกจากประตูและหมุนตัวจากไปผู้ช่วยเพิ่งได้สติ ฟู่เจิงเดินไปถึงหน้าลิฟต์แล้วเธอยืนอยู่กับที่ มองเงาหลังของฟู่เจิง จากนั้นก็มองเวินเหลียงที่อยู่ในห้องอีกที่ ทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อยเมื่อกี้ตอนประธานฟู่เดินออกมาดูเหมือนจะน้อยใจอยู่หน่อย ๆพอเห็นเวินเหลียงมองมา ผู้ช่วยจึงรีบอธิบาย “ผู้อำนวยการเวิน ประธานฟู่โทรมาถามที่อยู่โรงแรมเรา ให้ฉันเคาะประตู ฉันปฏิเสธไม่ได้ค่ะ” เวินเหลียงพยักหน้าเล็กน้อย ถอนหายใจยาว “ฉันรู้แล้ว คุณกลับไปพักเถอะ”“ค่ะ”หลังจากผู้ช่วยจากไป เวินเหลียงปิดประตู ไม่มีอารมณ์ดูละครน้ำเน่าอีกทั้งที่เธอไม่อยากนึกถึงเรื่องเมื่อคืนแต่ฟู่เจิงต้องมาตอกย้ำเธอให้ได้ เมื่อวานตอนเธอที่ถูกเพื่อนของเขาเหยียดหยามเขาเพิกเฉย ทิ้งเธอเพื่อฉู่ซืออี๋ที่น่าหัวเราะคือ เขายังอยากอธิบาย กระทั่งว่าตามมาอธิบายถึงเมืองบีจะอธิบายอะไรได้? เขาก็แค่เป็นห่วงฉู่ซืออี๋ ต้องไปตรวจส

    Last Updated : 2024-05-21
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 159

    ……เลขาหยางเข้ามาสำรองประวัติการโทรกับคลิปเสียงของฟู่เจิงตามปกติและเพราะอย่างนี้ เลขาหยางจึงรู้ความลับของฟู่เจิงหลายเรื่องฟู่เจิงมอบโทรศัพท์มือถือให้เลขาหยาง“งั้นฉันจะเอาไปก๊อบปี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวจะเอามือถือมาคืนคุณ”เลขาหยางถือโทรศัพท์มือถือออกจากห้องทำงานและไปสำรองข้อมูลที่โต๊ะของตัวเองฟู่เจิงตอบรับเรียบ ๆ ดวงตามองหน้าจอคอมพิวเตอร์ไม่กะพริบ มือเคาะแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็วแต่แล้วจู่ ๆ ก็มีเสียงจากลำโพงบลูทูธเริ่มดังขึ้น“ฮัลโหล ประธานฟู่ ผมอู๋เจิ้นจากหงเหว่ยเทคโนโลยี แผนพลังงานรูปแบบใหม่ที่คุณเสนอเมื่อก่อนหน้านี้...”ฟู่เจิงขมวดคิ้ว มองลำโพงบลูทูธเนื้อหาที่ดังมาก็คือคลิปเสียงสนทนาของเขากับอู๋เจิ้นเมื่อก่อนหน้านี้น่าจะเป็นเพราะโทรศัพท์มือถือของเขาเชื่อมต่อกับลำโพงบลูทูธในห้องทำงาน และเลขาหยางไม่ทันระวังกดถูกตอนสำรองข้อมูลฟู่เจิงอิงพนักเก้าอี้ นวดระหว่างคิ้วในห้องมีแต่เสียงหัวเราะฮ่า ๆ ๆ ๆ ของอู๋เจิ้นฟู่เจิงลุกขึ้นยืน ขณะกำลังจะปิดสวิตช์ลำโพงบลูทูธ ใครจะรู้ว่าคลิปเสียงหนึ่งเล่นเสร็จจะเล่นคลิปต่อไปอัตโนมัติ“ฮัลโหล” นี่คือเสียงของฉู่ซืออี๋“ฉันเอง ฟู่เจิงล่ะ?” นี่คือ

    Last Updated : 2024-05-21
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 160

    ฟู่เจิงนวดหว่างคิ้ว ชั่วสะเก็ดไฟ ในหัวนึกถึงเมื่อก่อนตอนที่เขามีปากเสียงกับเวินเหลียงเพราะเรื่องฉู่ซืออี๋พาช่างแต่งหน้ามาด้วยเวินเหลียงบอกว่าการแต่งหน้าของฉู่ซืออี๋ไม่สอดคล้องกับที่ต้องการมาก และยืนยันที่จะไม่เปลี่ยน แถมสุดท้ายยังข่มขู่ว่าจะยุติความร่วมมือขณะนั้นเขาไม่เชื่อว่าฉู่ซืออี๋จะพูดว่ายุติความร่วมมือง่าย ๆแต่ตอนหลังการแต่งหน้าเกิดปัญหาจริง ๆดูจากเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างร่วมงาน จู่ ๆ ฟู่เจิงก็รู้สึกว่าเวินเหลียงพูดความจริง และฉู่ซืออี๋ก็เคยพูดยั่วยุบอกว่าจะยุติความร่วมมือจริง ๆหลังจากสำรองข้อมูลเสร็จ เลขาหยางนำโทรศัพท์มือถือมาคืนโทรศัพท์แสดงบอกว่ามีข้อความเสียงฟู่เจิงดูหน้าจอและกดเปิด เป็นข้อความที่ฉู่ซืออี๋ส่งมา“อาเจิง ขอโทษค่ะ ฉันไม่ควรหลอกคุณ คุณยกโทษให้ฉันได้ไหมคะ?”ฉู่ซืออี๋รู้ว่าตอนนี้ฟู่เจิงจะไม่รับสายโทรศัพท์ของเธอ หลายวันนี้จึงส่งข้อความมาเป็นระยะ ขอให้เขาอภัยให้ฟู่เจิงกำลังจะวางโทรศัพท์ลงแต่มีข้อความส่งมาอีก “อาเจิง พรุ่งนี้เป็นงานวันเกิดของฉัน คุณจะมาไหมคะ? นี่เป็นงานเลี้ยงวันเกิดครั้งแรกของฉันหลังจากกลับประเทศเลยนะ ฉันหวังว่าคุณจะมาได้นะคะ”ในข้อค

    Last Updated : 2024-05-21
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 161

    เธอดูราวกับจะชนะเวินเหลียงแล้ว แต่ในความเป็นจริงกลับแพ้ราบคาบ!ฟู่เจิงไม่ได้ตอบ “ถ้าไม่มีเรื่องอื่นแล้ว ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะ”เขากดปุ่มวางสายสีแดง จากนั้นวางโทรศัพท์ไว้ข้าง ๆมีสายโทรเข้ามาอีกครั้งฟู่เจิงกดปิดเสียง ก่อนจะคว่ำหน้าจอโทรศัพท์ลงไปบนโต๊ะเลยเขาพิงพนักพิงเก้าอี้พลางปลดคอเสื้อออก ในใจผ่อนคลายเป็นพิเศษบางทีอาจเป็นเพราะสภาพจิตใจไม่เหมือนเดิมแล้วฉู่ซืออี๋ที่อยู่ปลายสาย มองหน้าจอโทรศัพท์ที่ดับไป เจ็บปวดใจจนไม่สามารถหายใจได้!ทำไม?ทำไมถึงกลายเป็นอย่างตอนนี้ไปได้?ทั้ง ๆ ที่เดี๋ยวเขาก็จะหย่ากับเวินเหลียงแล้วทั้ง ๆ ที่เดี๋ยวเธอก็จะได้กลายเป็นคุณนายฟู่แล้วทั้ง ๆ ที่เดี๋ยวเธอก็จะได้กลายเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลกแล้วแต่ตอนนี้ทุกอย่างกลายเป็นฟองสบู่ เป็นเพียงภาพลวงตานัยน์ตาของฉู่ซืออี๋เต็มไปด้วยความเคียดแค้น เข้มค้นจนแทบจะทะลักออกมาเวินเหลียง!ทั้งหมดเป็นเพราะเวินเหลียง!ถ้าไม่ใช่เพราะเวินเหลียง เธอกับอาเจิงคงแต่งงานกันไปตั้งนานแล้ว!เธอไม่สบอารมณ์สุด ๆ!...กำหนดการเดินทางไปทำงานต่างถิ่นคราวนี้กินเวลาสี่วันทว่าตัวเนื้อหางานตอนบ่ายของวันที่สามก็เสร็

    Last Updated : 2024-05-21
  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 162

    “ฉู่ซืออี๋บาดเจ็บเพราะถูกไฟครอกอยู่ไม่ใช่เหรอ?”“วันนั้นตอนที่เกิดเรื่องขึ้นฉันก็ไปเยี่ยมมา ไม่รุนแรงมาก”“อ๋อ”แล้วทำไมตอนนั้นลู่ฉางคงทำท่าอย่างกับฉู่ซืออี๋จะตายเลยล่ะ?“ฉันว่าตอนนี้เธอก็ไม่ได้ติดธุระอะไร ไม่งั้นไปกับฉันไหม?”“แบบนี้จะไม่ค่อยดีหรือเปล่า”งานเลี้ยงวันเกิดของฉู่ซืออี๋ ฟู่เจิงต้องไปด้วยแน่นอนตอนนี้เวินเหลียงไม่อยากเจอหน้าเขา“มีอะไรไม่ดีกัน? ในการ์ดเชิญเขียนไว้ว่าสามารถพาคู่ควงไปได้ ประธานฟู่เป็นพี่รองของเธอ ต่อไปฉู่ซืออี๋ก็อาจกลายเป็นพี่สะใภ้รองของเธอ เธอไปมันเป็นเรื่องที่สมควรแล้วไม่ใช่เหรอ? ก็เหมือนกับที่งานแถลงข่าวคราวก่อน ยิ่งเธอหลบซ่อนพวกสื่อเขาก็ยิ่งเขียนข่าวมั่วซั่ว ถ้าเธอกล้าขึ้นอีกนิด พวกเขาก็ไม่กล้าจัดเรียงส่งเดชแล้ว”เวินเหลียงก้มหน้าพลางเม้มปากโจวอวี่มองเธอทีหนึ่ง ก่อนจะพูดต่อว่า “ฉันได้ยินมาว่า งานเลี้ยงวันเกิดของฉู่ซืออี๋ครั้งนี้ ประธานฟู่จ่ายเงินไปไม่น้อยเลยทีเดียว ถึงขั้นจ้างนักออกแบบชื่อดังระดับนานาชาติมาตกแต่งสถานที่โดยเฉพาะ ชุดราตรีเป็นรุ่นลิมิติดอิดิชัน ขนส่งมาทางอากาศเป็นพิเศษ แล้วก็เค้กวันเกิด นี่จ้างเชฟขนมหวานระดับนานาชาติมาเลย ยากจะได

    Last Updated : 2024-05-21

Latest chapter

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 945

    อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 944

    แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 943

    อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 942

    เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 941

    “เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 940

    เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 939

    “มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 938

    “เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 937

    เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง

DMCA.com Protection Status