บทที่ 139

ใช้ตาตุ่มคิดยังรู้เลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เวินเหลียงตอบกลับไปทันที “ไม่ไป ฉันอยากพักค่ะ”

“แน่ใจว่าไม่มา? เหลือเวลาอยู่ที่นี่แค่พรุ่งนี้วันเดียวแล้วนะ หรือว่าเธอจะไปแช่ออนเซ็นบ่อใหญ่?”

เวินเหลียงคิดหนักอยู่ค่อนวันจึงจะตอบ “กลางคืนฉันจะไปแช่สักหน่อยแล้วกัน”

“มีเศษอาหารอยู่ก้นบ่อ ทางที่พักประกาศว่าห้ามแช่ไปด้วยกินไปด้วย”

ฟู่เจิงกลัวว่าเธอจะแช่ไปด้วยกินไปด้วย พอกินเสร็จก็หนีอีก

“ก็ได้ค่ะ งั้นฉันกินเสร็จแล้วค่อยไป”

เวินเหลียงนิ่งพิงหัวเตียง เล่นมือถืออย่างสบาย ๆ

ฉู่ซืออี๋ติดการค้นหายอดฮิต : #ภาษาเยอรมันฉู่ซืออี๋#

เวินเหลียงกดเข้าไปดู

หลังจากฉู่ซืออี๋กลับประเทศก็ร่วมรายการวาไรตี้หนึ่ง วันนี้เป็นวันที่รายการนี้ออกอากาศ

ในการค้นหายอดฮิตเป็นคลิปวาไรตี้ช่วงหนึ่ง ฉู่ซืออี๋แนะนำตัวเองเป็นภาษาเยอรมัน

แขกรับเชิญคนอื่น ๆ ให้เธอลองพูดนิดหน่อย ฉู่ซืออี๋จึงพูด “งั้นฉันจะเล่านิทานเป็นภาษาเยอรมันก็แล้วกันนะคะ”

ถัดมาคือการพูดภาษาเยอรมันเป็นพรวนของฉู่ซืออี๋

คงเพราะเคยฟังฟู่เจิงเล่านิทานเป็นภาษาเยอรมันมาเยอะ เวินเหลียงจึงรู้สึกคุ้น ๆ

ฉู่ซืออี๋พูด “นี่เป็นนิทานที่คลาสสิกมากค่ะ อีกากับสุนัขจิ้ง