บทที่ 136

กลางวันของวันต่อมา เวินเหลียงเดินชมทิวทัศน์กับเพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ และถ่ายรูปจำนวนหนึ่งกลับมา

เที่ยงครึ่งเหมาสามโต๊ะที่ห้องอาหารชั้นสอง ร่วมกินปิ้งย่างกับพนักงานทุกคน

พวกผู้หญิงหนึ่งโต๊ะ ผู้ชายสองโต๊ะ

พวกผู้หญิงเปิดน้ำผลไม้สองสามขวด ส่วนเพื่อนร่วมงานผู้ชายเปิดเบียร์สองลัง

ทุกคนเฮฮาปาร์ตี้ถึงขนาดว่าบางคนดื่มไปสองแก้วก็ใจกล้าพูดล้อเล่นลามปามไปถึงฟู่เจิง

ฟู่เจิงหัวเราะเล็กน้อย ไม่ได้โกรธ เหล่าพนักงานจึงปล่อยตัวตามสบายมากกว่าเดิม

หลังจากกินมื้อเที่ยงเสร็จ มีคนเสนอเล่นเกม

พวกพนักงานสนุกสนานติดลมบน กำลังคึกคักจึงตกลงกันเป็นแถว

“เอาสิ เล่นก็เล่น จะเล่นอะไรล่ะ?”

“เอาที่ง่ายที่สุดแล้วกัน เล่นหมุนขวดเหล้า” มีคนถือขวดเบียร์เปล่าวางนอนไว้บนโต๊ะ “ปากขวดชี้ไปที่ใคร คนนั้นต้องเลือกว่าจะพูดความจริงหรือจะรับความท้าทาย”

“ได้” พนักงานจำนวนไม่น้อยต่างตอบรับ

ประธานฟู่อยู่ ไม่มีใครบอกว่าไม่เล่นแบบไม่รู้จักดูสถานการณ์ ถึงจะไม่อยากเล่นอย่างไรก็ต้องฝืนใจเล่น

ผู้อำนวยการเฉินของฝ่ายเอ็มเอฟถาม “ประธานฟู่ครับ คุณจะเล่นด้วยกันไหมครับ? เล่นกับพวกเราสักเกม? ทุกคนอยากเล่นกับคุณแน่ะ ได้ไหมครับ?”

“นั่นสิ ๆ