ตอนที่ 2 ฉันจะเอาคืน

"นิ! แกก็ฟังพี่เต เขาหน่อยสิ เรื่องที่เกิดขึ้นน่ะ มันเป็นแค่อุบัติเหตุ เราสองคนก็แค่บังเอิญเจอกัน แล้วก็..." คำพูดเหมือนจะอธิบายให้ฟังว่าตัวเองไม่ได้ตั้งใจ แต่น้ำเสียงกับเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน

เล่นเอาอารมณ์ที่คุกรุ่นมากอยู่แล้ว เริ่มปะทุขึ้นมาอีกรอบ ไม่อาจจะต้านทานโทสะที่ข่มไว้ได้ไหว หันหน้ากลับไปตวาดลั่นใส่หน้าเพื่อนสาวคนสนิท

"เงียบทำไม มีอะไร มึงก็เล่ามาให้หมดสิ เล่ามาเลยนะ พวกมึงเจอกันยังไง เอากันท่าไหน มึงเล่าออกมา เล่าออกมาให้หมด เล่า!" น้ำเสียงเยือกเย็นตะคอกถามอย่างรุนแรง ทำเอาบีบีหายใจไม่ทั่วท้อง เงียบปากลงแทบทันที

"บี๋" เตชินเรียกเสียงอ่อน พยายามจะเข้าไปใกล้นิรณาอีกครั้ง หวังใช้ไม้อ่อนเพื่อปลอบประโลม ทำท่าจะดึงตัวเธอมากอดไว้ แต่แล้วคนกำลังโมโหกลับหันหน้ามา มองเขาตาดุ นัยน์ตาฉายแววทั้งตำหนิ และผิดหวังในตัวของชายที่รัก

"กูไม่ดีตรงไหนเหรอ..มึงถึงได้ทำแบบนี้ ห๊ะ! ตรงไหนที่กูสู้มันไม่ได้ หรือมันใสซื่อดูบริสุทธิ์ มึงถึงได้..เห้ออออ" นิรณาเอ่ยถามใจเจ็บปวด ความรู้สึกด้านในนั้นพังเละ ไม่เหลือชิ้นดี

"เห็นมันซื่อ ๆ ใส ๆ อย่าหลงคิดว่าได้กินของดีซะล่ะ มึงมันก็เป็นแค่..อีกแต้มที่อดีตเพื่อนชั่ว ๆ กูเก็บได้" อดีตเพื่อนสนิทแฉยับ เล่นเอาบันนิดาหน้าถอดสี กลัวเตชินจะเข้าใจตัวเองผิด ๆ เร่งรีบเปล่งวาจาออกมา "มะ..ไม่จริงนะคะ" แล้วพอสิ้นคำ จึงส่ายหน้าไปอีกหลายครั้ง ยืนยันในคำตอบตัวเอง

"เหอะ..อย่าคิดว่ากูไม่รู้ธาตุแท้ร่าน ๆ ของมึงนะ..บีบี เอากับอาจารย์ในห้องเรียน กูก็เคยเห็นมาแล้ว"

"นิ!..แกอย่ามาพูดจามั่ว ๆ นะ!" เสียงเล็กแวดใส่หน้า

"อยากจะให้กูร่ายรายชื่อบรรดาผัว ๆ มึงไหม เหอะ มีตั้งแต่….." ยังพูดไม่ทันจบประโยค นังเพื่อนรัก คนทรยศ ดันกล่าวแทรกขึ้นมาเสียก่อน

"เตค่ะ บีบีไม่เคยทำอะไรแบบนั้น เตอย่าไปเชื่อมันนะ" คนบนเตียงพยายามปฏิเสธเสียงสั่นเครือ

"นิ! เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นแค่ความผิดพลาด เตไม่ได้ตั้งใจ" เตชินอธิบายสุดฤทธิ์และทำท่าจะเข้ามาใกล้เธออีกครั้ง

"เต" บีบีเรียกเสียงอ่อน

ทว่าเขากลับไม่ได้สนใจ ยังไงเสียผู้หญิงที่รักก็คือนิรณา แม้ว่าส่วนหนึ่งในนั้นจะเป็นเงินของเธอไปมากกว่าครึ่ง

"เตสัญญา เตจะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกครั้ง นับแต่นี้ต่อไปเตจะมีแค่นิคนเดียว” ชายคนรักพูดพร้อม ชูนิ้วก้อยขึ้นมาทำท่าจะเกี่ยวก้อยสัญญา

ทว่าสิ่งนั้น กลับยิ่งทำให้นิรณารู้สึกสิ้นหวังเหลือเกิน สิ้นหวังจนแทบอยากจะปล่อยโฮออกมา

แต่กลับทำได้เพียงพยายามกล้ำกลืนฝืนทนไว้ ไม่อยากให้พวกมันทั้งสองได้เห็นด้านอ่อนแอของตัวเอง

ตัดใจปฏิเสธหนักแน่น "ไม่! กูไม่นิยมใช้ของร่วมคนอื่น"

ใช้ไม้อ่อนก็แล้ว ไม้แก่นั้น ยิ่งไปใหญ่ สุดท้ายปีศาจร้ายค่อย ๆ เผยด้านชั่วช้าออกมา ถามกลับน้ำเสียงยียวน

"แล้วยังไง ในเมื่อมึงไม่ยอมให้กูเอาเองนี่หว่า กูก็แค่หาที่ระบาย มึงจะเรื่องมากทำไม ห๊ะ! เรื่องเล็ก ๆ แค่นี้ อย่าชวนทะเลาะได้ป่ะ!" ถ้อยคำผรุสวาทที่เล็ดลอด ออกจากปากชายคนรัก ทำให้นิรณาได้เห็นถึงธาตุแท้อันแสนดำมืดของเขา

เล่นเอาเธอรู้สึกสิ้นหวัง หมดศรัทธาในตัวคนตรงหน้าลงเสียดื้อ ๆ จากตอนแรกที่รู้สึกขัดอกขัดใจมากอยู่แล้ว เกิดแปรเปลี่ยนเป็นชังน้ำหน้ายิ่งกว่าเดิม

"เรื่องเล็ก ๆ เฮอะ..กูถามหน่อยเถอะ มึงใช้สมองส่วนไหนคิด ห๊ะ! เตชิน ลองให้กูไปเอากับเพื่อนมึงสักครั้งดูไหม?" เสียงสั่นพร่าถามด้วยความเดือดดาลภายในใจสุด ๆ

"เอ่อ แบบนั้นก็ดีสิวะ..เซ็กซ์หมู่ แม่ง! มันส์จะตาย" เตชินลอยหน้าลอยตาตอบไร้ซึ่งยางอาย ไม่ได้รู้สึกสำนึกผิดเลยสักนิดกับสิ่งที่ตัวเขาได้ทำลงไปว่ามันร้ายแรงขนาดไหน

สิ่งที่ได้ยิน ทำเอานิรณาจุก จนพูดอะไรไม่ออก คำด่ามากมายติดอยู่ในลำคอ นึกเสียดายที่เคยหลงใหลในความหล่อเหลา จนมองข้ามธาตุแท้อันดำมืดของคนหลายใจ ชอบเกาะผู้หญิงกินไปเป็นวัน ๆ แบบไอ้แมงดาชาติชั่วคนนี้

"เราเลิกกันเถอะ แล้วมึงจะไปเอากับใครก็เชิญ"

"ฟังให้ดี ๆ นะ กูไม่เลิกเด็ดขาด ถ้ากูเลิก แล้วกูจะเอาอะไรกิน!" เขายังคงกวนประสาท

"นั้นมันเป็นเรื่องของมึง แต่ถ้ามึงไม่เลิก กูยิง!" นิรณาขู่ มือเอื้อมไปเปิดลิ้นชักข้างหัวเตียง หยิบปืนพก ขึ้นมาจ่อหัวอดีตคนรักด้วยอารมณ์ไม่แน่นอน

แววตาแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำด้วยกลั้นน้ำตาไว้นาน จนดูน่ากลัว พร้อมกดลั่นไกได้ตลอดเวลา

ทำเอาคนปากดีเงียบกริบ

"ออกไป!" เสียงตวาดไล่..ลั่นห้อง

ทำให้ชายโฉดหญิงชั่วคู่นั้น รีบยกมือขึ้นเหนือหัว เชิงว่ายอมแพ้และไม่ขัดขืน เร่งถอยตีนหลังออกไป ให้เร็วที่สุด ลืมหมดทั้งเสื้อทั้งกางเกง เปิดตูดโกยแนบไม่สนฟ้าสนผี ขอแค่ได้มีชีวิตรอดออกไปจากห้องนี้ก่อนก็เพียงพอ

เพียงไม่นาน หลังจากที่ทั้งห้อง เงียบสงบ ไร้ซึ่งผู้อื่นนอกเหนือจากตัวเอง ความหมองเศร้าค่อย ๆ เข้าปกคลุมจิตใจทีละนิด ๆ เล่นเอาขาสั่น ถึงกับทรงตัวไม่อยู่ ไม่อาจทนกลั้นเก็บความเจ็บใจได้ไหว ปล่อยโฮออกมาด้วยความชอกช้ำใจ ภาพวันวานฉายชัดเจนเข้ามาในหัวสมอง ความทรงจำดี ๆ มากมายนับหมื่น นับแสนชั่วโมงกลับถูกทำลายลง..เพราะความสัมพันธ์เชิงชู้สาว ช่างเป็นอะไรที่น่าอดสู เกินกว่าจะรับไหว ได้แต่ทรุดนั่งลงกับพื้นคร่ำครวญด้วยความทรมานจับจิต

หมายมั่นปฏิญาณกับตัวเองไว้

ไม่ว่าต้องแลกด้วยสิ่งใด

ในเมื่อพวกมันกล้าสวมเขาให้

"ฉันจะใช้ชีวิตต่อจากนี้ ทำให้พวกแกไม่มีความสุข"