เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 952 ดูเหมือนพวกเราทำให้พวกเขาตกใจจนวิ่งหนีไป
บทที่เกี่ยวข้อง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 953 เขาพูดสิ่งใดผิดไปหรือ
กวนเซี่ยวมองแววตาออก เมื่อเห็นอินชิงเสวียนเดินออกไป จึงเดินตามไปทันทีเดินมาเรื่อยๆ จนถึงหน้าห้องพักของพวกเขา อินชิงเสวียนจึงหยุดลงกวนเซี่ยวน้อมตัวพูดว่า “ท่านปู่บอกว่าเขามีอาการวิงเวียนศีรษะเล็กน้อย และปวดท้ายทอยมาก อาจเป็นเพราะเมื่อคืนนอนหลับไม่ดี หากว่าหวงกุ้ยเฟยยังมียาครั้งก่อนอยู่อีก กวนเซี่ยวอยากขอสักหน่อย เหนียงเหนียงได้โปรดประทานให้ด้วยพ่ะย่ะค่ะ”กวนเซี่ยวสะบัดชุดคลุมเตรียมจะคุกเข่าลง อินชิงเสวียนเอื้อมมือมาดึงเขาไว้“ข้ายังมียาอยู่ แต่ยาเหล่านั้นรักษาตามอาการ ไม่ใช่การรักษาที่ต้นเหตุ อีกสักครู่ข้าจะไปเยี่ยมที่จวน ดูว่าอัคราจารย์ยังมีอาการอื่นอีกหรือไม่”“อาการอื่น?”กวนเซี่ยวเงยศีรษะขึ้นด้วยความตื่นตกใจอินชิงเสวียนพูดปลอบใจว่า “เจ้าอย่าคิดฟุ้งซ่านไป อัคราจารย์เป็นผู้ฝึกการต่อสู้มายาวนาน ร่างกายของเขาไม่มีปัญหาอะไรหรอก บางทีเขาอาจโกรธข้าอยู่ ข้าควรจะไปแสดงความขอโทษด้วยตัวเอง”กวนเซี่ยวเข้าใจในสิ่งที่อินชิงเสวียนพูด ซึ่งก็คือเรื่องที่ฟางรั่วเข้ามาในโรงเรียนสอนการต่อสู้ ท่านผู้เฒ่าไม่พอใจต่อเรื่องนี้อย่างมาก“ความจริง เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของหวงกุ้ยเฟยเลย ท่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 954 เลือดเป็ดคือสิ่งใด
เย่ไห่ถังวิ่งไม่เร็วมากนัก ในใจหวังว่าอินปู้อวี่จะยื้อตัวเองไว้ แต่นางก็ต้องผิดหวังเมื่อหันกลับไปแอบมอง อินปู้อวี่ยังคงยืนอยู่ที่เดิมอย่างงุนงง“ช่างซื่อบื้อเสียจริง!”เย่ไห่ถังเตะหินบนพื้นด้วยความโกรธ จึงวิ่งไปที่ลานด้านหน้าโดยไม่หันกลับมาอีกเลยอินชิงเสวียนกำลังพูดคุยอยู่กับกวนเซี่ยว เมื่อเห็นเย่ไห่ถังวิ่งออกมาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ จึงเกิดความสงสัยอย่างอดไม่ได้ หรือพี่รองแสนซื่อบื้อของนางเปิดหูเปิดตาแล้ว และมีเรื่องบางอย่างที่ใกล้ชิดกันเกิดขึ้นกับเย่ไห่ถัง? “เสด็จพี่สะใภ้ พวกเรากลับกันเถอะ ที่นี่ไม่มีอะไรน่าดูหรอกเพคะ”เย่ไห่ถังดึงมืออินชิงเสวียนเดินออกไปด้านนอกทันที อินชิงเสวียนทำได้เพียงพูดกับกวนเซี่ยวว่า “ฝากบอกฟางรั่วแทนข้าด้วย วันหลังข้าจะมาเยี่ยมนางใหม่”กวนเซี่ยวรีบโน้มตัวแสดงความเคารพ“พ่ะย่ะค่ะ กวนเซี่ยวเชิญเสด็จหวงกุ้ยเฟย เชิญเสด็จองค์หญิงไห่ถัง”เมื่อออกจากประตูของโรงเรียนสอนการต่อสู้ อินชิงเสวียนก็ถามด้วยความแปลกใจ“ทำไมหรือ หรือว่าพี่รองของข้าล่วงเกินท่าน?”เย่ไห่ถังหน้าแดงเล็กน้อย นางเบ้ปากเล็กสีแดงสดแล้วพูดว่า “ล่วงเกินอะไรกันเล่า เขาเหมือนกับก้อน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 955 ฮั่วเทียนเฉิงกลับเป่ยไห่
กวนฮั่นหลินยื่นแขนออกมาอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง อินชิงเสวียนเปิดกล่องออกมาอย่างเป็นระเบียบ นำสายคาดรัดไว้ที่แขนของกวนฮั่นหลินเมื่อกดปุ่มอิเล็กทรอนิกส์ สายรัดจะสูบลมเข้ามาทันทีและจะนูนขึ้นอย่างรวดเร็วเย่ไห่ถังรู้สึกประหลาดใจอย่างอดไม่ได้เสด็จพี่สะใภ้เป็นเทพลงมาจุติหรือไม่ เหตุใดจึงมีของแปลกประหลาดเยอะแยะไปหมดกวนฮั่นหลินกลับรู้สึกตื่นตกใจเล็กน้อย รู้สึกราวกับว่าของสิ่งนั้นจะบีบแขนของเขาออกเป็นสองท่อน หากไม่ใช่เพราะรู้ว่าอินชิงเสวียนไม่มีทางทำร้ายตัวเอง เขาคงใช้ฝ่ามือสับของสิ่งนี้ออกเป็นสองท่อนไปนานแล้วโชคดีที่ความรู้สึกบีบอัดนั้นมีอยู่ไม่นาน เพียงไม่กี่อึดใจก็ค่อยๆ หดตัวกลับไป ค่าที่เกี่ยวข้องก็ปรากฏขึ้นบนเครื่องวัดความดันโลหิตด้วยค่าต่ำ70 ค่าสูง170 ค่าความดันนี้ทำให้น่าตกใจอย่างมาก โดยเฉพาะความดันที่มีค่าต่างกันมากเป็นพิเศษ จำได้ว่าหมอที่โรงพยาบาลบอกว่า ผู้สูงอายุที่มีความดันต่างกันมาก ส่วนใหญ่จะมีภาวะสมองตาย ท่านผู้เฒ่ากวนอายุมากขนาดนี้แล้วจึงไม่อาจเลี่ยงได้แต่ว่า หากไม่ได้ใช้เครื่องวัดค่าอย่างละเอียดก่อน อินชิงเสวียนก็ไม่กล้าจ่ายยาให้เขามั่วซั่ว จึงหยิบยาลดควา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 956 ข้ากำลังคิดถึงผู้หญิงคนหนึ่ง
ณ ริมชายฝั่งการก่อสร้างเรือขนาดยักษ์ได้เข้าสู่ตอนท้ายแล้วนับตั้งแต่วันนั้นที่เย่จิ่งหลานได้แสดงอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ ทุกคนก็เลื่อมใสศรัทธาเขามากขึ้นไม่แปลกใจที่หอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์รับเขาเป็นศิษย์ และยังส่งฮวาเชียนมาเป็นผู้ช่วย อีกทั้งหนังสือล้ำค่ามากมายที่ได้เห็นในมิติวันนั้น ทั้งหมดนี้บ่งชี้ว่าตัวตนของคุณชายน้อยเย่ผู้นี้ไม่ธรรมดาสามัญยิ่งไม่ต้องพูดถึงชีวิตความเป็นอยู่ที่มีในทุกวันนี้ ล้วนเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน อีกทั้งเย่จิ่งหลานยังรักษาอาการป่วยได้ ประชาชนจำนวนมากที่กลับมาเป่ยไห่ก็ได้รับการรักษาจากเขา ชาวบ้านที่ได้รับความเมตตาจากเขาก็มาช่วยเหลือด้วยตัวเองเช่นกันเมื่อเห็นว่ากองกำลังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ เย่จิ่งหลานก็พึงพอใจอย่างมากความจริงแล้ว ความตั้งใจเดิมของเขาไม่ได้สูงส่งขนาดนั้น เขารักษาโรคให้ประชาชนก็เพียงเพื่อให้ได้คะแนนมากขึ้น และให้หลักประกันที่มากขึ้นกับตัวเอง แต่เมื่อเขาเห็นชาวบ้านธรรมดาเหล่านี้ช่วยสร้างเรือตลอดวันและคืน ในใจของเขาก็รู้สึกซาบซึ้งมากขึ้นบางทีอินชิงเสวียนอาจพูดถูก เพราะเขาใช้ชีวิตของตัวเองแบ่งแยกมากเกินไป ขอเพียงยินดีที่จะให้ จ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 957 อินชิงเสวียนและเย่จิ่งอวี้ตายแล้ว
“หา?”ฮั่วเทียนเฉิงแปลกใจเล็กน้อย“สิ่งที่ได้เห็นตามทาง สำนักต่างๆ ถอยออกไปหมด ประชาชนก็กลับมายังตงไห่แล้ว เหตุใดจึงยังไม่จบลงอีก?”เย่จิ่งหลานลุกขึ้นยืนและถอนหายใจพูดว่า “สงครามครั้งนี้ฆ่าผีแคระตงหลิวตายไปจำนวนไม่น้อย แต่ก็มีกลุ่มคนจำนวนหนึ่งที่ข้ามทะเลหนีกลับไปได้”เขามองไปยังด้านหน้า แสดงสีหน้ารำพึงฟ้าเวทนาคนออกมา“เคยได้ยินหรือไม่ว่า ไฟป่าเผาผลาญแต่ไม่สูญสิ้น ลมวสันต์จะพัดโบกปลุกชีวิตฟื้น! เกรงว่าไม่ถึงยี่สิบปี ก็จะมีชาวตงหลิวอีกกลุ่มที่ขึ้นบกมาล้างแค้น พวกข้าอยู่ที่เป่ยไห่ก็เพื่อทำลายล้างตงหลิวให้สิ้นซาก และกำจัดหายนะที่จะเกิดขึ้นในภายหลังกับประชาชนเป่ยไห่”ฮั่วเทียนเฉิงพยักหน้า“เช่นนี้นี่เอง”เขาเหลือบมองลูกศิษย์แต่ละสำนักที่กำลังยุ่งวุ่นวายอยู่ที่ริมชายฝั่ง เขาเข้าใจแล้วว่าคนเหล่านี้อาจถูกเลือกจากสำนักต่างๆ เพื่อตามเก็บงานในภายหลัง หากไม่ใช่เพราะเขามีธุระติดตัว คงยินดีที่จะร่วมออกทะเลไปกับเย่จิ่งหลาน และทำสิ่งดีๆ ให้แก่ชาวบ้านธรรมดาเหล่านี้น่าเสียดายที่ตำหนักเทพหอทองคำและเพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิงจะประลองยุทธ์กันในไม่ช้า ฮั่วเทียนเฉิงจึงไม่มีเวลาว่างมาเล่นสนุกนั
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 958 แสดงเก่ง
“ท่ามกลางสำนักทั้งหลาย มีเพียงเจ้าสักนักเฮ่ออวิ๋นทงแห่งสำนักกระบี่สังหารที่เชี่ยวชาญค่ายกล แต่ก็รู้เพียงค่ายกลที่ง่ายดาย เล่ากันว่าค่ายกลแปดทิศสร้างตามตำหนักทั้งเก้า ด้านในมียังมีการยับยั้งและการสร้างในความสัมพันธ์ของปัญจธาตุ การฝังตัวของแผนภูมิสวรรค์ การเปลี่ยนแปลงของกลุ่มดาวและอื่นๆ หากไม่ใช่ยอดฝีมือก็ทำลายได้ยาก แม้เป่ยไห่จะชนะสงครามครั้งนี้ แต่ก็บาดเจ็บล้มตายสาหัส สาเหตุที่แต่ละสำนักรีบเดินทางไป ก็เพราะบาดเจ็บสาหัสค่อนข้างมาก จึงรีบกลับสำนักไปรักษาตัว เหตุผลที่ข้าอยากไปตงหลิวก็เพื่อแก้แค้นให้พี่ใหญ่และพี่สะใภ้”เมื่อพูดถึงประโยคสุดท้าย เสียงของเย่จิ่งหลานก็สั่นเทา รอบดวงตาแดงก่ำ น้ำตาที่พร่างพราวไหลออกมาจากดวงตาของเขา ดูเหมือนว่าเขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อระงับความเศร้าเอาไว้ฮั่วเทียนเฉิงได้ยินก็ต้องสับสนมึนงง เพื่อเปิดประตูแห่งวิถีแห่งสวรรค์ เขาก็เคยศึกษาค่ายกลมาบ้าง กลับไม่เคยได้ยินค่ายกลที่ซับซ้อนเช่นนี้มาก่อน ไม่แปลกที่จะมีคนตายมากมายเช่นนี้... เพียงแต่ หากอินชิงเสวียนตายแล้วจริงๆ เขาจะไปหาพลังวิญญาณได้จากที่ใดอีก? ระหว่างที่ครุ่นคิด จู่ๆ ก็ได้กลิ่นหอมของอาหาร ต่งจื่อ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 959 นักพรตเต๋าย่อมมีแผนการที่ดี
ฮั่วเทียนเฉิงวางชามลง พูดกับโจวหนิงและต้วนจื่อฉู่ที่ตามอยู่ด้านหลังมาตลอดว่า “ไป พวกเราไปดูกันเถอะ”เย่จิ่งหลานพูดขึ้นด้านหลังว่า “ท่านฮั่ว ท่านคงไม่ไปขุดสุสานหรอกใช่ไหม สิ่งที่ฝังอยู่ในสุสานแห่งนี้ล้วนแต่เป็นวีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ที่เสียชีวิตในการต่อสู้เพื่อประชาชน ท่านฮั่วไม่กลัวว่าจะเป็นการทำผิดศีลธรรมงั้นหรือ?”ฮั่วเทียนเฉิงชะงักฝีเท้า ยิ้มแล้วพูดว่า “คุณชายน้อยเย่คิดมากแล้ว ข้าและพี่ใหญ่กับพี่สะใภ้เคยรู้จักกัน ข้าเพียงไปสักการะพวกเขาเท่านั้น”เย่จิ่งหลานพยักหน้ารับ“เช่นนั้นก็ตามสบายเลย หากเป็นไปได้ ข้ายังคงหวังให้ท่านฮั่วออกทะเลไปพร้อมกับพวกข้า กวาดล้างชาวตงหลิวให้สิ้น”“เรื่องนี้คงต้องพูดกันคราวหลัง ข้าก็มีเรื่องที่อยากเจรจากับคุณชายน้อยเย่เช่นกัน”ฮั่วเทียนเฉิงโบกมือ นำโจวหนิงและต้วนจื่อฉู่เดินตรงไปยังด้านตะวันออกของภูเขาใหญ่ฮวาเชียนยืนอยู่แต่ไกลมาตลอด เมื่อเห็นพวกเขาเดินจากไปไกลแล้ว นางจึงเดินเข้ามาทันที“พวกเขามาทำอะไรที่นี่?”ความทรงจำที่นางมีต่อฮั่วเทียนเฉิงไม่นับว่าแย่ แต่ก็ไม่ใช่ความทรงจำที่ดี เพราะว่าไม่ได้คุ้นเคยกัน จึงไม่สามารถคาดเดาอะไรได้เย่จิ่งหลา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 960 พวกข้าต้องการท่าน
เย่จิ่งหลานเพิ่งกินข้าวต้มทะเลเสร็จ ฮั่วเทียนเฉิงและคนอื่นๆ ก็กลับมายังริมชายฝั่งอารมณ์ของทั้งสามคนดูไม่มีความสุขนัก สีหน้าและแววตาเต็มไปด้วยความเศร้าโศก“คุณชายน้อยเย่ ออกไปคุยกันหน่อยได้หรือไม่”ฮั่วเทียนเฉิงเผยรอยยิ้มออกมา ราวกับผู้อาวุโสที่จิตใจอ่อนโยน“ได้สิ”เย่จิ่งหลานหยิบผ้าเช็ดมือเล็กๆ ออกมาหนึ่งผืน เขาเช็ดมืออย่างสง่างามครู่หนึ่ง และตามฮั่วเทียนเฉิงมายังริมหินประหลาดก้อนหนึ่งเขารักษาระยะห่างจากฮั่วเทียนเฉิงห้าก้าวอยู่เสมอ เพื่อสะดวกที่จะหนีเข้าไปในมิติอินชิงเสวียนเคยบอกว่า เมื่อเผชิญหน้ากับยอดฝีมือขั้นสูง มิติจะถูกพลังอำนาจปิดกั้นไว้ ซึ่งเข้าไปได้ยาก เย่จิ่งหลานจดจำอยู่เสมอ ตอนนี้เรือใกล้สร้างเสร็จแล้ว เขาก็ไม่ต้องการให้มีปัญหาใหม่เกิดขึ้นอีกเช่นกัน“ท่านฮั่วมีเรื่องอะไรงั้นหรือ?”ฮั่วเทียนเฉิงยิ้มแล้วพูดว่า “เมื่อครู่ข้าเห็นแม่นางคนหนึ่ง คงเป็นสาวรับใช้คุ้มกันของผู้คุมตราเซี่ยวสินะ มีนางอยู่ด้วยก็คงไม่ยากที่จะเข้าสู่เกาะตงหลิว”เขาชะงักไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ดังนั้น ข้าอยากเชิญคุณชายน้อยเย่ไปกับข้าสักครั้ง”“ท่านฮั่วจะพาข้าไปที่ใดกันแน่ และเหตุใดต้อง
บทล่าสุด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1456 ปัญหาที่แก้ไขไม่ได้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1455 การทดสอบของพ่อหนุ่มน้อย
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1454 คนสวย คุณเป็นใคร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1453 หนุ่มรูปงามน่าทึ่ง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1452 งานที่มีรายได้สูง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1451 เขาคือใคร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1450 ผู้มาเยือนจากต้าโจว
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1449 เขาอยู่ไหน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1448 เจ้ายังอยากหนีอยู่หรือเปล่า
