บทที่ 301 ชำระวิญญาณล้างไขกระดูก

เย่จิ่งอวี้หัวเราะร่าเสียงดังอย่างอดไม่ได้

“พูดดีทีเดียว”

เขาก้าวเข้าไปในถังไม้ และรู้สึกว่าน้ำเย็นชุ่มชื่นเมื่อสัมผัสร่างกาย แต่กลับไม่รู้สึกหนาว มันมีความอบอุ่นที่อธิบายไม่ได้ ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ

“น้ำนี่แปลกจริงเชียว”

อินชิงเสวียนแอบหันกลับไปเหลือบมอง เมื่อเห็นว่าเขานั่งลงในถังแล้ว จึงถามขึ้นอย่างอดไม่ได้ “มีสิ่งใดน่าแปลกหรือเพคะ?”

เย่จิ่งอวี้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ในความเย็นชุ่มชื่นกลับมีความอบอุ่น แม้มีความเย็นเฉียบ แต่ยังให้ความรู้สึกถึงความร้อน”

อินชิงเสวียนกระตุกยิ้มมุมปาก เขาพรรณนาได้ดีทีเดียว มันเป็นความรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ

อุณหภูมิของน้ำพุวิญญาณอาจทำให้คนรู้สึกขัดแย้งกัน แต่กลับสบายเป็นอย่างมาก

นางแขวนเสื้อผ้าไว้บนเก้าอี้ ยิ้มและพูดว่า “ฝ่าบาทชอบก็ดีแล้วเพคะ”

เย่จิ่งอวี้พยักหน้า “พอได้แช่น้ำนี้แล้ว จู่ๆ ข้าก็รู้สึกง่วง”

“เช่นนั้นก็หลับสักครู่เถอะเพคะ”

อินชิงเสวียนมาที่ด้านหลังของเย่จิ่งอวี้ นำเส้นผมที่ชุ่มน้ำของเขาไว้ด้านนอกถัง และหยิบหมอนมาหนึ่งใบเพื่อให้เขาพิง

เมื่อถูกอินชิงเสวียนจัดทรงผมให้ เย่จิ่งอวี้ก็ยิ่งรู้สึกง่วงจนลืมตาไม่ขึ