Share
บทที่ 1026 เคารพเลื่อมใส
Related chapters
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1027 ละอายใจต่อเสด็จอา
อินชิงเสวียนโค้งกายคำนับเล็กน้อย“ขอบคุณเสด็จอามาก ไม่ทราบว่าเหตุใดเสด็จอาถึงพบที่นี่ได้”เย่จั้นถอนหายใจกล่าวว่า “หลังจากออกจากเมืองหลวง ข้าก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน ได้ยินมาว่ามีหนังสือสวรรค์ไร้อักษรปรากฏขึ้นที่เทือกเขาเชื่อมเมฆา ชาวยุทธ์จำนวนมากมุ่งหน้ามาที่นี่ จึงลองเสี่ยงโชคดูเหมือนกัน”อินชิงเสวียนพยักหน้า“เป็นโอกาสดีเหมาะกับการมาสืบข่าวจริงๆ น่าเสียดายที่การเดินทางไปเป่ยไห่ สืบข่าวอะไรไม่ได้เลย น่าละอายใจต่อเสด็จอายิ่งนัก”เย่จั้นพูดอย่างอบอุ่น “ฮองเฮาไม่จำเป็นต้องตำหนิตัวเอง แม่นางอินหายตัวไปหลายปีแล้ว ข้ารู้ว่าการตามหามีความหวังเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ไม่อยากเสียใจภายหลัง ไม่ว่าจะผลลัพธ์จะออกมาเป็นเช่นไร ก็ควรพยายามทำให้ดีที่สุด”เขาหยุดครู่หนึ่ง แล้วขมวดคิ้วถามว่า “แต่ไม่รู้ว่าจะช่วยเหลือจ้าวเอ๋อร์ได้อย่างไร ฮองเฮาพอมีวิธีใดที่ให้ข้าขึ้นเขาไปกับเจ้าได้หรือไม่ จะได้ช่วยดูแล?”“ไม่ต้องหรอก ที่ข้ามาพบเสด็จอานั้น ประการแรกคือไม่ต้องการให้อาอวี้รู้เรื่องนี้ ประการที่สองไม่ต้องการให้เสด็จอาเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่ใช่ว่าข้าไม่เชื่อใจเสด็จอา แต่ผู้อาวุโสหันนั่นเจ้าเล่ห์เ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1028 ขึ้นเขา
ผู้อาวุโสหันแค่นเสียงหึอย่างเย็นชา“ถ้านางตาย นั่นก็เพราะว่ารนหาที่เอง ตลอดหลายปีที่นางทรยศหลบหนีออกไปข้างนอก ข้าไม่ได้คิดบัญชีกับนาง ก็นับว่าเมตตามากแล้ว”“ผู้อาวุโสหัน!”ฉุยอวี้ตะโกนอย่างไม่ยอมแพ้เสียงของผู้อาวุโสหันเข้มขึ้น“หุบปาก”อินชิงเสวียนตื่นจากภวังค์ทันทีดูเหมือนว่าตัวเองจะดูไม่ผิด โจรเฒ่าแซ่หันคนนี้ไม่ใช่คนดีจริงๆแต่มีสิ่งหนึ่งที่นางไม่เคยเข้าใจมาโดยตลอดในเมื่อตำหนักเทพหอทองคำสูงส่งเพียงนี้ ทั้งยังมีอำนาจทุกอย่าง ทำไมฉุยอวี้ถึงทรยศต่อสำนัก มาก่อตั้งสำนักที่มีชื่อเสียงฉาวโฉ่อย่างเช่นสำนักเซียวเหยา?โชคดีที่พรุ่งนี้ก็จะขึ้นเขาแล้ว ทุกสิ่งที่นางอยากรู้ จะต้องหาคำตอบให้กระจ่างขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น เสียงฝีเท้าก็มาถึงชั้นบนแล้วฉางเฮิ่นเทียนกล่าวด้วยความเคารพ “ผู้อาวุโสหัน แม่นางอินกลับมาแล้ว”ผู้อาวุโสหันถามด้วยเสียงแผ่วต่ำ “นางได้ไปหาฉุยอวี้หรือไม่”ฉางเฮิ่นเทียนกล่าวว่า “ไม่ขอรับ ซื้อของเล่นมาให้ลูก แล้วกลับไปพักผ่อนในห้องแล้ว”ผู้อาวุโสหันเหลือบมองที่ห้องของอินชิงเสวียน แล้วพูดเบาๆ “ดีมาก เฟิงอวิ๋นลี่ เจ้าเอาของกินไปให้นาง จำไว้ ระวังปากของเจ้าด้วย”“เจ้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1029 แม่ลูกได้อยู่ด้วยกัน
ในขณะเดียวกัน ก็ยังมีความหวังริบหรี่อยู่ในใจ บางทีการปรากฏตัวของอินชิงเสวียน อาจเป็นสิ่งดีที่สวรรค์ประทานให้พี่หญิงใหญ่ก็เป็นได้...อินชิงเสวียนก็คิดเช่นเดียวกันในตอนแรกที่โจรเฒ่าหันคนนี้ไปเมืองหลวง ก็เพื่อต้องการน้ำพุวิญญาณในตัวนาง ตอนนี้ก็ข่มขู่ตัวเองให้ขึ้นเขา อาจทำเพื่อเพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิงหากเฟิงเอ้อร์เหนียงพูดความจริง และเฮ่อยวนกับแม่ของเจ้าของร่างเดิมยังไม่ตาย จุดประสงค์ของโจรเฒ่า ก็คือให้ตัวเองและเฮ่อยวนต่อสู้ศึกสายเลือด เพื่อให้ตัวเองกอบโกยผลประโยชน์ช่างเป็นตาแก่ร้ายกาจจริงๆ แต่ว่า ตอนนี้แม่ของเจ้าของร่างเดิมอยู่ที่ไหนอินชิงเสวียนมองไปที่ฉุยอวี้ แต่กลับเห็นเฟิงเอ้อร์เหนียงเดินโซซัดโซเซ แบกฉุยอวี้ขึ้นบันไดหินขึ้นไปทีละก้าว แม้ว่าความประทับใจของนางที่มีต่อเฟิงเอ้อร์เหนียงและฉุยอวี้จะไม่ดีนัก แต่ในเวลานี้ยังคงรู้สึกว่าศิษย์พี่น้องคู่นี้น่าสงสารอยู่บ้าง“ไม่สู้...ให้ข้าช่วยแบกสักประเดี๋ยวเถอะ”เฟิงเอ้อร์เหนียงยิ้มอย่างซาบซึ้งใจ“ไม่ต้องหรอก ข้าไหว”อินชิงเสวียนความซับซ้อนในแววตาของนาง แต่ก็ไม่สามารถมองเห็นได้มากนัก จึงทำได้เพียงยอมแพ้ทุกคนเคลื่อนตัวไปข้างหน้า หลังจ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1030 เด็กดี
เสี่ยวหนานเฟิงยื่นมือเล็กป้อมออกมาทันที กอดคอของอินชิงเสวียน แล้วกดใบหน้าเล็กๆ ที่เรียบเนียนซุกคอของอินชิงเสวียน เฉกเช่นกระต่ายตัวน้อยที่รู้ความ“เด็จแม่ไม่ร้องไห้ ลูกไม่ลำบากเลย ถ้าท่านร้องไห้ ลูกจะไม่ชอบเอาน้า”เสี่ยวหนานเฟิงเกลือกใบหน้ากับตัวนาง จากนั้นถอยหลังเล็กน้อย ขมวดคิ้วมอง และเชิดริมฝีปากใส่อินชิงเสวียน แสดงท่าทางข่มขู่เล็กๆเมื่อเห็นเขาที่ดูเหมือนผู้ใหญ่ในร่างเด็ก อินชิงเสวียนก็หัวเราะออกมา“เจ้าตัวแสบ กล้าขู่แม่งั้นรึ”เสี่ยวหนานเฟิงซบตัวเข้าไปในอ้อมแขนของอินชิงเสวียนอีกครั้ง หอมแก้มนางอย่างอ่อนหวาน พูดด้วยเสียงเล็กๆ “ลูกไม่ขู่เด็จแม่เสียหน่อย ลูกชอบเด็จแม่ที่สุด คนแก่นั่นเป็นคนไม่ดี ลูกกลัวๆ”อินชิงเสวียนอุ้มเสี่ยวหนานเฟิงขึ้นมานั่งบนตัก แล้วพูดปลอบใจ “ไม่กลัวนะคนดี แม่จะแก้แค้นแทนลูกรักแน่นอน แต่ในช่วงนี้ เกรงว่าเจ้าจะเหงานิดหน่อย ต้องอยู่เล่นในนี้คนเดียวแล้ว”เสี่ยวหนานเฟิงเงยหน้าเล็กๆ ขึ้นมาแล้วถามว่า “เด็จแม่จะไปตีคนแก่ชั่วคนนั้นหรือ”“อื้ม แม่จะหาทางจัดการกับเขา แม่จะไม่ให้เจ้าอยู่คนเดียวนานเกินไป ถ้าเจ้าพูด แม่ยังได้ยินเสียงเจ้าอยู่”อินชิงเสวียนโบกมือ ทันใด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1031 การแสดงสมจริง
เด็กก็ยังเป็นเด็กอยู่วันยังค่ำ หลอกง่ายตลอดเสี่ยวหนานเฟิงกระโดดขึ้นมาอย่างมีความสุขอินชิงเสวียนเล่นกับลูกชายด้วยความรักและเอ็นดูอยู่พักหนึ่ง จากนั้นป้อนข้าวและเครื่องเคียงให้เขา แล้วอุ้มเขานอนบนเตียงหลังใหญ่เมื่อได้กลิ่นของผู้เป็นแม่ เสี่ยวหนานเฟิงก็รู้สึกปลอดภัยมาก จนหลับลึกไปในเวลาเพียงไม่นานอินชิงเสวียนดึงผ้าห่มคลุมตัวลูกชาย แล้วหายตัวออกจากมิตินางต้องแสดงละคร เพื่อให้พวกเขาคิดว่าเสี่ยวหนานเฟิงหายไปแล้วจริงๆ เพื่อกันไม่ให้กำลังภายในไม่เพียงพอ อินชิงเสวียนใช้พลังมิติอีก แล้วซัดฝ่ามือออกไปหนึ่งครั้ง ทันใดนั้นประตูหินหนาก็ถูกพังออกเป็นสองส่วน จากนั้นเหาะลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว และกระอักเลือดเต็มปาก“อ้าก! คืนลูกชายมาให้ข้า!”นางตะโกนเสียงแหลมเสียงร้องแหลมสูงดังก้องขึ้นกลางความเงียบสงบของยามค่ำคืนในทันที เสียงสะท้อนก้องกังวานท่ามกลางภูเขาปังอินชิงเสวียนชนต้นไม้โบราณขนาดสองคนโอบเข้าอย่างจัง ความเจ็บปวดสาหัสทำให้นางหายใจไม่ออกในไม่ช้าก็มีเสียงเสื้อผ้าแหวกอากาศดังขึ้นจากด้านบนผู้อาวุโสหันอุ้มนางขึ้นมา แล้วถามอย่างเย็นชา “เกิดอะไรขึ้น”ดวงตาของอินชิงเสวียนเป็นสีแดง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1032 ธิดาเทพแห่งตำหนักเทพ
เฟิงเอ้อร์เหนียงตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แสงในดวงตาค่อยๆ จางลงนางจ้องมองไปข้างหน้าอย่างว่างเปล่า แล้วพูดเสียงเบาหวิว “ศิษย์พี่เหมยเป็นศิษย์พี่หญิงของเรา ครั้งหนึ่งตอนที่นางลงเขาไปทำธุระ ก็ได้พบกับเฮ่อยวนเจ้าเมืองหนุ่มแห่งอิ๋นเฉิง นางตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็น มอบตัวให้กับเขา ต่อมาผู้อาวุโสหันทราบเรื่อง จึงกักขังศิษย์พี่เหมยไว้ในผาเฟิงเริ่น ต้องทุกข์ตรมต่อความเจ็บปวดจากการต้องลมหนาวเสียดกระดูกทุกวัน”ที่แท้เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นแบบนี้นี่เอง ดูเหมือนว่าแม้ว่าแม่ของเจ้าของร่างเดิมจะยังมีชีวิตอยู่ แต่ก็มีชีวิตอยู่แบบอยู่มิสู้ตาย“เหตุใดผู้อาวุโสหันจึงทำเช่นนี้”อินชิงเสวียนถามอีกครั้งเฟิงเอ้อร์เหนียงพูดด้วยทื่อๆ “หันเจิงหมิงลูกชายของเขาชอบพี่หญิงใหญ่ เขาอยากได้ศิษย์พี่เป็นลูกสะใภ้มาโดยตลอด เมื่อเขารู้ว่าพี่หญิงใหญ่มอบกายให้คนอื่นแล้ว หันเจิงหมิงก็ธาตุไฟเข้าแทรก นี่จึงเป็นสาเหตุที่ผู้อาวุโสเกลียดศิษย์พี่มาก”เมื่อพูดจบ นางก็กล่าวเสริมอีกว่า“นี่เป็นการคาดเดาของข้าเอง”“ผาเฟิงเริ่นอยู่ที่ไหน แล้ว...ลิ่นเซียวอาศัยอยู่ที่ไหน”เฟิงเอ้อร์เหนียงชี้ไปที่บนหัวเหมือนหุ่นเชิด“ผาเฟิงเริ่นอยู่ท
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1033 ได้พบลิ่นเซียวอีกครั้ง
ธิดาเทพคนใหม่?อินชิงเสวียน อดไม่ได้ที่จะมองผู้หญิงคนนั้นอีกครั้งนางสวมผ้าคลุมสีขาวบริสุทธิ์ วางมือทับกันด้านหน้าอก ทำให้คนรู้สึกถึงความศักดิ์สิทธิ์ ดวงตาทั้งคู่หลุบลงเล็กน้อย ทำให้ไม่สามารถตัดสินสีหน้าของนางได้แต่ดูจากรูปร่างแล้ว คงมีอายุไม่มากนักวินาทีต่อมา อินชิงเสวียนเห็นลิ่นเซียวที่มีผมสีขาวอยู่ท่ามกลางฝูงชนรูปร่างหน้าตาของเขายังคงหล่อเหลาเหมือนตอนที่พบครั้งแรก แต่แววตากลับดูวิปลาสกว่าตอนนั้นมีคนถามว่า “ผู้อาวุโสหัน เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงเรียกทุกคนมาที่นี่กลางดึก”ผู้อาวุโสหันยืนเอามือไพล่หลังอยู่บนแท่นสูง สายตาคมกริบดั่งสายฟ้า กวาดมองทุกคนทีละคน“วันนี้ข้าพาแม่ลูกคู่หนึ่งขึ้นมาบนเขา เมื่อสามสิบนาทีที่แล้ว เด็กคนนั้นถูกลักพาตัวไป ไม่ทราบว่าช่วงนี้มีใครออกไปข้างนอกบ้างหรือไม่”ทันทีที่ผู้อาวุโสหันพูดจบ ทุกคนก็มองหน้ากันด้วยความตกใจอาคันตุกะมักจะบำเพ็ญเพียรอยู่ในถ้ำของตน ยกเว้นศิษย์ที่ลาดตระเวนบนภูเขาแล้ว ก็แทบไม่มีใครเดินเพ่นพ่านในตอนกลางคืนลิ่นเซียวได้เห็นอินชิงเสวียนแล้ว จิตใจพลันเกิดความผันผวนทันทีเขาเหาะไปที่หน้าแท่น แล้วคว้าข้อมือของอินชิงเสวียนเขาถามด้วยน้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1034 การค้นพบที่น่าตกใจ
ความรู้สึกที่ได้จากตัวนางมีเพียงสองคำเท่านั้น นั่นคือเฉยเมยเหมือนกำลังหลุดพ้นจากโลกมนุษย์ ทั้งยังเหมือนว่าไม่มีอะไรสามารถเข้าไปอยู่ในสายตาของนางได้เปรียบเหมือนสระน้ำนิ่ง ขว้างก้อนหินใหญ่แค่ไหนก็ไม่เกิดระลอกคลื่น“อวิ๋นลี่ เจ้ากับเฮิ่นเทียนอยู่กับชิงเสวียนให้มาก อย่าให้นางเศร้าเสียใจเกินไป เด็กจะไม่มีทางหายไปทั้งแบบนี้แน่ แล้วข้าจะให้คำอธิบายแก่นาง”เสียงของผู้อาวุโสหันดังขัดจังหวะความคิดของอินชิงเสวียน นางยิ้มเยาะในใจ ให้คำอธิบายกะผีน่ะสิ ถ้าเขาพบเสี่ยวหนานเฟิง ก็แสดงว่ามีผีอยู่ในโลกนี้แล้วแต่พูดอย่างคล้อยตาม “ขอบคุณผู้อาวุโส ตราบใดที่ผู้อาวุโสสามารถช่วยผู้เยาว์ตามหาลูกได้ ผู้เยาว์จะตอบแทนพระคุณด้วยชีวิต”ดวงตาของผู้อาวุโสหันกวาดไปทั่วใบหน้าของนาง พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “คนครอบครัวเดียวกันไยต้องพูดเกรงใจเช่นนี้ ตราบใดที่เจ้าเต็มใจที่จะแจกจ่ายน้ำพุวิญญาณให้กับศิษย์ของตำหนักเทพหอทองคำ ข้าก็จะซาบซึ้งใจอย่างสูงแล้ว”เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้า ถอนหายใจแล้วพูดว่า “ยังเหลือเวลาอีกสองเดือน การประลองระหว่าง ตำหนักเทพหอทองคำและเพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิงก็กำลังจะเริ่มต้นขึ้น เฮ่อยวนในฐานะเจ้าเมือง
Latest chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1264 เจอหญิงงามลืมศีลธรรม
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1263 ซ่อนคม
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1262 ศพหนีไปเอง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1261 เจ้าคิดอย่างนั้นจริงๆ หรือ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1260 ยิ่งผู้หญิงอ่อนโยนก็ยิ่งมีแนวโน้มที่จะหลอกคน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1259 ฮั่วเทียนเฉิงเสียชีวิต
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1258 นี่คือความจริงใจของท่านที่มีต่อข้า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1257 ยอมรับความพ่ายแพ้แล้วหรือไม่
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1256 การประลองยุทธ์รอบแรก
