บทที่ 975

เซี่ยงผิงวิ่งเข้าไปและเมื่อเห็นว่าม่านขององค์หญิงใหญ่ถูกเปิดออก จากนั้นก็ชัดสีหน้าดุอันหวินหลูด้วยความโกรธว่า "ช่างบังอาจ จะปล่อยให้ชายนอกมาเห็นท่าทางการนอนหลับขององค์หญิงใหญ่ได้อย่างไร?"

นางต้องการก้าวไปข้างหน้าเพื่อปิดม่านลง และขับไล่หมอมหัศจรรย์ดันออกไป แต่กลับถูกอันหวินหลูหยุดเธอไว้ "ในเมื่อเห็นแล้ว งั้นก็ทำการวินิจฉัยให้ละเอียดจะดีกว่า"

"อันหวินหลู!" เซี่ยงผิงจ้องมองด้วยความโกรธเกรี้ยว "เจ้าบังอาจ!"

อันหวินหลูมีภูมิหลังที่ธรรมดามาก ระดับขุนนางก็ต่ำกว่าอีกฝ่าย หลังจากถูกนางขึ้นอารมณ์ใส่แล้วก็อึ้งไปพักหนึ่ง จากนั้นยังคงพูดอย่างหนักแน่นว่า "ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าสุขภาพขององค์หญิงใหญ่ องค์หญิงใหญ่หมดสติไปนานกว่าสองชั่วยามแล้ว หากยังตรวจสอบสาเหตุไม่ได้ เกรงว่ามันจะอันตรายต่อร่างกายขององค์หญิงใหญ่"

ขุนนางหญิงฮั่วหย้าถิงก็มาสนับสนุนอันหวินหลูด้วยเช่นกัน "ไหนๆ ก็มาแล้วงั้นก็คอยให้ตรวจดูสักหน่อย เจ้าจะเอาแต่คัดค้านอะไรอยู่? ข้าว่าดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่ค่อยเป็นห่วงองค์หญิงใหญ่สินะ"

เซี่ยงผิงทำท่าเอาจริงเอาจัง "อย่ามาพูดไปเรื่อย ข้าจะไม่ห่วงใยองค์หญิงใหญ่ได้อย่างไร ชาวซางเป็นคนเจ้าเล่ห์และเ