แชร์

ตอนที่ 10 งานแนะมูล (2)

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-28 08:03:48

หลี่เหม่ยถิงเพียงหันมอง แต่เหอจิ้นเต๋อผู้มีตำแหน่งร้อยตรีไม่อาจนิ่งนอนใจ มาเยือนถิ่นผู้อื่นคงต้องแล้วแต่เจ้าบ้าน ทั้งสองเดินไปดูที่มาของเสียง

และเป็นจริงตามแรงสังหรณ์ทิศทางเดินยิ่งก้าวยิ่งใกล้วิญญาณโชกเลือด

เฮ้อ!

“เกิดอะไรขึ้น ใครกล้ามาก่อเรื่องเขตทหาร” เสียงถามเข้มดุดันตามแบบทหารถามนายทหารชั้นผู้น้อยที่กำลังเข้าระงับเหตุ

“รายงานครับ! ผู้เห็นเหตุการณ์แจ้งว่าพ่อค้าและผู้ซื้อตกลงกันไม่ได้จึงเกิดการถกเถียงกันครับ”

ความว่าพ่อค้านามเจิ้งหลี่เผิงและครอบครัว มาตั้งแผงขายแจกันโบราณมรดกตกทอดของปู่ทวด ตั้งราคาไว้ 250,000 หยวน ยืนยันว่าเป็นของสมัยราชวงศ์หมิง

แจกันทรงสูงมีฝาปิด รูปทรงนั้นเหมือนกับเครื่องเคลือบสมัยราชวงศ์หมิง แต่พื้นผิวภายนอกกลับดูเป็นเพียงดินเผาธรรมดา มองแวบแรกใครต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ‘ของปลอม’

แต่ออร่ารวมถึงวิญญาณตามติด ทำให้เธอรู้ว่านี่คือ ‘ของจริง’

หลี่เหม่ยถิงยกยิ้มมุมปากเพียงยืนรอรับชมเรื่องสนุก สายตากวาดประเมินท่าทีของผู้ซื้อ

แจกันที่คนทั่วไปลงความเห็นว่าไร้ราคา จะไปเข้าตาพ่อค้าของเก่าจนเกิดวิวาทได้ยังไง คงไม่ใช่มีเพียงแค่เธอเสียแล้วที่รู้คุณค่าของแจกันนี่

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 11 สร้างชื่อ เป็นที่จดจำ (1)

    เสียงตื่นเต้นของอาวุโสจินปลุกความตื่นตัวของอาวุโสท่านอื่น ๆ ตอนแรกสีหน้าของอาวุโสจินจากฉงนสงสัย เปลี่ยนเป็นไม่แน่ใจ แล้วก็ตามมาด้วยตื่นเต้นปนตื่นตะลึง“มีอะไรเรอะเฒ่าจิน” ผู้อำนวยการฟานรีบเดินมาหา“ดูนี่ ตรงนี้” ศีรษะแซมขาวของสองผู้เฒ่าสุมรวมกัน ใบหน้าขยับจนจมูกแทบจะชนขอบแจกัน ดวงตาพยายามเบิกกว้าง “โอ้! นี่มัน นี่มัน” สองผู้เฒ่าหันไปพยักหน้าให้กันรัว ๆ ท่าทางตื่นเต้นแบบลืมวางมาดอาวุโสหมดสิ้นหลี่เหม่ยถิงก้าวเข้ามาในจังหวะนี้“ผู้อาวุโสทั้งสองมีคำแนะนำดี ๆ ให้ฉันไหมคะ ตอนได้แจกันนี้มาฉันก็กลัดกลุ้มเลือกไม่ได้ว่าจะจัดการอย่างไร เลือกทางใดก็เสียดายจริง ๆ ได้แต่ทอดถอนใจเชียวค่ะ”“อ่า…นั่นสิ น่าเสียดายอย่างว่าจริง ๆ ตาเฒ่าคิดว่าไง” ประธานฟานหันไปถามอาวุโสจิน“นี่…ไฮ้… ค่อยคิด ๆ”ท่าทางรู้กันเพียง 3 คน ทำเอาคนที่เหลือในโต๊ะแทบทนสงสัยต่อไม่ไหวแต่ไม่สามารถวางหน้าตนลงมาถามได้ จึงได้แต่นั่งไม่ติดเก้าอี้ “ผู้อำนวยการฟาน ผู้อาวุโสจิน แจกันนี่มีอะไรพิเศษเหรอครับ” เหอจิ้นเต๋อรับหน้าเป็นคนถามเพื่อหาทางลงให้กับเหล่าผู้อาวุโส“เพ้ย! เจ้าเด็กไม่รู้ความ แจกันนี่มันสมบัติของชาติชัด ๆ มันมีควา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 11 สร้างชื่อเป็นที่จดจำ (2)

    หลี่เหม่ยถิงกำลังประสบปัญหาการสร้างชื่อและการเผยความสามารถเป็นดาบสองคมโดยแท้!เธอมองสินค้าที่ถูกประมูลตัดหน้าเป็นชิ้นที่สองหลุดลอยไปด้วยความปวดใจ นั่นมันเงินทั้งนั้น มากน้อยก็เงิน!ทั้งสองชิ้นแม้ไม่ใช่ของที่จะทำเงินได้มากอย่างสองชิ้นที่ขายออกไป มันก็ยังสุดแสนจะน่าเสียดาย ดวงตาดอกท้อปรายตาเรียบเฉยไปยังกลุ่มลูกศิษย์ของอาวุโส พวกนี้เห็นเธอประมูลชิ้นไหนก็ลงราคาตาม ดี ดี ดี ‘ในเมื่ออยากเล่นสนุกกับเธอนัก ก็เล่นกันให้สมใจอยากนะ’เรียวปากอิ่มแสยะยิ้มร้าย ตั้งแต่มาซานตงหลี่เหม่ยถิงเพิ่งแสดงสีหน้ามาดร้ายเช่นนี้ครั้งแรก เหอจิ้นเต๋อถึงกับสันหลังเย็นวาบ ก้าวถอยหลังไปเองโดยไม่รู้ตัว‘รอยยิ้มรับชมความโชคร้ายของคนอื่นว่าน่ากลัวแล้ว รอยยิ้มมุ่งทำลายนี่น่าสยองกว่าร้อยเท่า’แล้วก็เป็นจริงตามความคิดของเหอจิ้นเต๋อ เขายืนมองเหล่าคนที่อยากลองดีมาตัดหน้าประมูลของกับหลี่เหม่ยถิงหน้าเขียวคล้ำกัดฟันกรอด แต่ทำสิ่งใดไม่ได้เพราะคนลงราคาก็พวกเขาเองทั้งนั้นหลี่เหม่ยถิงเลือกสิ่งของที่ภายนอกดูไม่แย่ แต่หากนำไปขายจริงใช่ว่าจะได้กำไร ทั้งทุนอาจจะจมอยู่นานกว่าจะขายออกลงราคาเริ่มต้น ทำทีให้ความสนใจ จนพวกน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 12 ขยับความสัมพันธ์ (1)

    “ภาพวาดขุนนางสมัยราชวงศ์ชิง”ของชิ้นนี้ราคาประมูลตั้งต้นที่ 100,000 หยวน พอผู้จัดการประมูลขานราคากลับไม่มีใครยกป้าย บางคนเพียงหันมองเล็กน้อยแล้วกลับไปพูดคุยกันต่อไม่ใช่ของทุกชิ้นที่ขึ้นประมูลจะขายออก โดยเฉพาะใครจะอยากเอาภาพวาดคนอื่นที่ไม่ใช่บรรพบุรุษมาประดับในบ้าน แค่คิดก็สยองแล้วหลี่เหม่ยถิงทำท่าลูบคางใช้ความคิด เอียงคอมองทางกลุ่มลูกศิษย์เหล่าอาวุโส เลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถามว่าใครจะลงแข่งกับเธอมือเรียวยกป้าย ‘47’ ขึ้นเป็นการเปิดประมูล มืออีกข้างหงายขึ้นกวักเรียกท้าทายอีกคำรบแทนที่จะมีคนประมูลแข่ง กลับได้ท่าทางพ่นลมกลอกตากลับมา‘พวกเขาไม่ได้โง่นะ เห็นกันอยู่ว่าของชิ้นนี้มันไม่มีราคาในตลาด’“หมายเลข 47 ให้ราคาเปิดแล้วครับ มีใครให้มาก โอ้ ชั้นบน หมายเลข 88 ให้ 200,000”ร่างบางชะงักกึก ประกายตาเปลี่ยนเป็นเรียบนิ่งทันที แต่ท่าเอนตัวยังคงดูเรื่อยเฉื่อยไม่อินังขังขอบ‘ใครบ้ามาประมูลแข่งกับเธอกัน’“ดูสิ มีคนโง่สองคนลงประมูลด้วย ใครไม่รู้บ้างว่าภาพเหมือนพวกนี้มันตลาดตาย ขนาดทายาทบางทียังไม่อยากจะเก็บไว้เลย”เสียงซุบซิบนินทาปนหัวเราะขบขันดังอยู่ทั่วลานประมูล“210,000 หมายเลข 47

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 12 ขยับความสัมพันธ์ (2)

    “ภาพวาดขุนนางนั่น เดี๋ยวฉันให้คนไปรับมาให้” นั่งเงียบกันสักพัก ฉินเฟยหลงก็พูดทำลายบรรยากาศหยุดนิ่งขึ้นมา“เอ๊ะ! ไม่ต้องหรอกค่ะ พี่ใหญ่ฉินประมูลได้ไปแล้วนี่คะ”“ฉันประมูลให้เธอ ทำไม? ไม่อยากได้แล้ว?”หลี่เหม่ยถิงที่อ้าปากตาโต ใบหน้าติดจะร้องไห้อยู่ร่อมร่อ ทำเอาฉินเฟยหลงเชิดหน้ารอรับคำขอบคุณด้วยความซาบซึ้ง“โถ่ แล้วพี่ใหญ่ฉินใส่ราคาแพงขนาดนั้นทำไมกันคะ!”“ฮือ แพงกว่าที่คิดจะซื้อตั้งสามแสน ถ้าคุณไม่ยกป้ายฉันก็ซื้อได้ในราคาแสนเดียวแล้ว” ปากอิ่มเล็กต่อว่าไม่หยุด คำเรียกพี่ก็ไม่เรียกหาอีกแฮ่ม…‘เขาแค่จะหยอกเล่นนิดเดียวเท่านั้น’มีเงินก็เรียกน้องมีทองยังเรียกพี่ แต่นี่ทำเธอเสียเงินฟรี ไม่เรียกน้าให้ก็ดีถมถืด สายตาค้อนส่งมาไม่หยุดบั้นท้ายน้อย ๆ ก็ขยับเก้าอี้ถอยห่าง “เงินทองพอใช้ไหม เอาไปพกไว้อีกสัก 10 ล้านเผื่อขาดเหลือก็แล้วกัน”‘นี่่คิดว่าเธอซื้อได้ด้วยเงิน?’มุมปากของหลี่เหม่ยถิงเรียบตึง ดวงตาวาววับจ้องเขม็ง‘พี่คิดถูกแล้วค่ะ’เด็กน้อยที่รีบขยับเก้าอี้กลับมานั่งสงบเป็นกระต่ายเชื่องทำฉินเฟยหลงมุมปากกระตุก อยากยกนิ้วมาเคาะหน้าผากอีกสักที‘ท่าทางที่เห็นก็รู้ว่าคิดถึงแต่เงินของเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 13 ภาพแขวนที่ไร้คนต้องการ? (1)

    เช้าวันต่อมาหลังลงไปกินอาหารเช้ากับพี่ใหญ่ฉิน หลี่เหม่ยถิงก็กลับขึ้นไปนอนต่อบนห้อง ตื่นมาอีกครั้งก็สายมากแล้ว วันนี้เธอไม่คิดลงไปแข่งวาสนาแย่งชิงสินค้าไฮไลต์ในงานประมูลของพวกนั้นทำเงินได้มหาศาล แต่ก็สร้างศัตรูนับร้อยนับพันพูดให้ดูดีไปอย่างนั้นเอง เหตุผลแท้จริงคือ เธอ ไม่ มี เงิน!ราคาแต่ละชิ้นเงินในมือเธอไม่พอซื้อหรอก“คุณหนูหลี่” การ์ดที่เฝ้าอารักขาหน้าห้องทักทายเธออีกรอบ “คุณหนูรอสักครู่ครับ นายฝากของไว้ให้นำมามอบให้หลังคุณหนูตื่น” การ์ดคนหนึ่ง รีบเดินไปห้องของฉินเฟยหลง หยิบกล่องใส่ภาพแขวนพร้อมกระเป๋าเก็บเงิน 2 ใบออกมา ยื่นภาพให้หลี่เหม่ยถิงแล้ววางกระเป๋าตรงปลายเท้า เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋าที่เหลืออีก 3 ใบมากองรวมกัน“นายให้พาคุณหนูไปฝากเงินก่อนครับ”หลี่เหม่ยถิงมองดูเงินห้าสิบล้านที่กองอยู่ตรงปลายเท้า อย่างร้องไห้ไม่ได้หัวเราะไม่ออก รีบหันกลับเอาภาพแขวนไปเก็บในห้อง เธอไม่กลัวของหาย ทุกห้องทางฝั่งขวาของลิฟต์พี่ใหญ่ฉินจองไว้ทั้งหมด คนจะผ่านเข้ามาต้องผ่านบอดี้การ์ดก่อน“คุณหนูจะไปไหนต่อครับ”หลังฝากเงินเสร็จ หลี่เหม่ยถิงนั่งมองเงินในบัญชีด้วยตาส่องประกาย ต่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 13 ภาพแขวนที่ไร้คนต้องการ?  (2)

    1 เดือนให้หลังท่าอากาศยานแห่งชาติเหอเป่ย“ประธานคะ ทุกคนขึ้นประจำที่บนรถโดยสารเรียบร้อยแล้วค่ะ” จ้าวลี่จูมารายงานผลการตรวจนับจำนวนคนในคณะตัวแทนนักกีฬาจากโรงเรียนงานนี้ไม่ได้มีแต่พวกชมรมกรีฑาเจ้าปัญหานั่น แต่รวมถึงชมรมกีฬาทุกชมรม งานใหญ่ระดับประเทศที่จัด 3 ปีครั้ง ทำเอาประธานและคณะสภานักเรียนแทบไม่ได้หลับนอนมาร่วมเดือน“พร้อมแล้วพวกเธอก็ไปเถอะ ถึงโรงแรมที่พักเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี”หลี่เหม่ยถิงจัดการประสานงานทุกอย่างไว้แล้ว พร้อมทั้งมีจ้าวลี่จูมาดูแลต่อ เธอจึงลอยตัวจากงานนี้ไปแล้ว ที่ตามมาด้วยเป็นการส่วนตัวไม่ได้มีรายชื่ออยู่ในคณะเดินทาง นักเรียนที่จบการศึกษาแล้วไม่มีสิทธิเข้าร่วมอยู่แล้วใช่ไหมล่ะติ๊ด ติ๊ด‘พี่ใหญ่ฉิน ฉันถึงเหอเป่ยแล้วค่ะ’‘รออยู่ที่นั่น เดี๋ยวมีคนไปรับ’ไม่นานก็มีบอดี้การ์ดร่างใหญ่คุ้นหน้าเดินตรงเข้ามาหา“คุณหนูหลี่ สวัสดีครับ”“โอ้ คุณการ์ดเกาอี้ เจอกันอีกแล้วนะคะ”“ครับ เพราะถ้าส่งคนอื่นมานายกลัวคุณหนูจะไม่คุ้นหน้าครับ ส่งกระเป๋ามาเถอะครับรถจอดอยู่ตรงลานจอดชั้น 2 นายให้พาคุณหนูเข้าพักที่โรงแรมก่อน”เดือนที่แล้วหลังตัดสินใจจะมาเหอเป่ย นอกจากวิ่งวุ่นเรื่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 14 มีศิษย์มีอาจารย์ (1)

    เกาอี้กลับเข้ามาพร้อมด้วยกล่องไม้ฉลุบุด้วยผ้าไหม“เดิมทีฉันตั้งใจว่า หากได้รับการยอมรับเป็นศิษย์จะมอบภาพที่ประมูลมาได้จากซานตงเป็นของขวัญคารวะ”พูดพลางพร้อมแสร้งถอนหายใจอย่างสุดแสนเสียดาย มือเรียวเลื่อนไปยกกล่องมาจากมือเกาอี้“ต้องขอโทษคุณหนูหลี่ด้วยจริง ๆ พบพานเป็นวาสนา แต่ศิษย์อาจารย์ต้องมีชะตาต้อง...พรูดดดด!”ท่านผู้เฒ่าที่กำลังจับฝาถ้วยชาก้ายหว่าน ยกชาขึ้นจิบพ่นน้ำชาพุ่งตรงมาด้านหน้า เกาอี้รีบยืนขึ้นบังหลี่เหม่ยถิงที่ปลดริบบิ้นออกจากม้วนภาพ จนภาพด้านในกางปรากฏสู่สายตา นายบ่าวบ้านติง“นายท่านครับ นี่...”พ่อบ้านตระกูลติงหันมองหลี่เหม่ยถิงที่ยืนยิ้มเหมือนแมวอิ่มครีมถือภาพวาด วาดมือไปซ้ายป่ายมาขวา กับนายท่านของตนที่ดวงตาถลนมองตามภาพวาดจนคอหัน“โอ้ ศิษย์รัก มายกน้ำชาเถอะ”“พ่อบ้านไปเอาน้ำชาคารวะมาเร็วเข้า”“ท่านผู้เฒ่าจะดีหรือคะ ศิษย์อาจารย์วันเดียวก็ผูกสัมพันธ์ตลอดไป ควรต้องมีชะตาต้องกัน เกรงว่าผู้เยาว์จะไร้วาสนา” พรึ่บ! ภาพวาดถูกม้วนเก็บพันริบบิ้น ใส่ลงกล่องแล้วยกให้เกาอี้ถือไว้ หลี่เหม่ยถิงเดินย่างเท้าหย่อนตัวลงนั่ง ทำหน้าเสียใจที่ไร้วาสนา‘จิ้งจอกน้อยนี่ ไร้ยางอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28
  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 14 มีศิษย์มีอาจารย์  (2)

    เช้าวันถัดมา“อาจารย์คะ อีก 2 วัน ถิงเออร์ต้องกลับแล้วค่ะ” ดวงตาระยิบระยับ ริมฝีปากหยักโค้ง คำเรียกสนิทสนม ทั้งหมดนี้รวมกันเป็นแผ่นป้ายแปะหน้าหลี่เหม่ยถิงการลาจาก ต้องมีของติดไม้ติดมือ!อย่ามาล้อเล่น เธอโดนท่านอาจารย์โขกสับจนปวดเมื่อยไปทั้งตัว ของขวัญพบหน้าก็ยังไม่ได้ ของขวัญลาจากจึงต้องมีติงมู่หยางมองเมินงิ้วหลงโรงนี่ ทำทีเดินย่างอย่างสุขุมเข้าไปด้านใน แล้วสาวเท้าเร็วปรี่กลับเข้าเรือนหลัง‘เขารับศิษย์หรือเจ้ากรรมนายเวร ตามติดทวงของยิ่งกว่าเขาไปติดหนี้มาสัก 10 ชาติ’“คุณหนูหลี่ ท่านผู้เฒ่าบอกให้คุณหนูกลับไปก่อน ท่านไม่สบายต้องการพักผ่อนครับ ท่านผู้เฒ่ายังบอกอีกว่าเดินทางปลอดภัยล่ะ”หลี่เหม่ยถิงที่นั่งยิ้มกริ่มเพราะกลั่นแกล้งท่านผู้เฒ่าได้ กลับโดนไล่กลับทั้งแบบนั้น ได้แต่ทำตาโตตกตะลึง อ้าปากหวอปึง!“เดี๋ยว! ท่านอาจารย์ศิษย์ล้อเล่น ไม่ทวงของแล้วก็ได้ กลับมาสอนก่อนนนนน....อาจารย์!”บทเรียนนี้สอนให้รู้ว่า อย่าติดเล่นซุกซนเกินไป หลี่เหม่ยถิงและเกาอี้โดนพ่อบ้านตระกูลติงต้อนออกไปข้างนอกแล้วปิดประตูใส่หน้า“เอายังไงต่อครับคุณหนู” “คุณการ์ดเกา นั่งรอก่อนดีกว่าค่ะ เผื่ออาจารย์จะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28

บทล่าสุด

  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 36 ผู้บงการ (2)

    อือ…“คุณหนู ฟื้นแล้วเหรอครับ” หยางฝูเหว่ยและเกาอี้นั่งรออยู่ในห้องพักพิเศษตั้งแต่มาถึงโรงพยาบาล สองหนุ่มผู้ดูแลลุกขึ้นเดินเข้าหาอย่างระมัดระวัง สายตาของหยางฝูเหว่ยมองเข้าไปในหน่วยลึกของดวงตาดอกท้อ ขนตาหนาเป็นแพกระพือถี่อย่างพยายามปรับโฟกัส ความหม่นในดวงตาค่อยกระจ่างขึ้น ถูกแทนที่ด้วยความมึนงง สับสน“เกิดอะไรขึ้นคะ?” ข้อมือเล็กพยายามขยับ แต่กลับไม่สามารถยกขึ้นได้ ความปวดตึงทำให้หลี่เหม่ยถิงหันไปมองทางข้อมือขวา เห็นว่ามันถูกพันธนาการติดกับขอบเตียง จึงย้ายสายตาสำรวจร่างกายทีละส่วนสมองเริ่มกระจ่างตามเวลาที่ผ่านไป ความทรงจำก่อนหมดสติไหลกระแทกกลับเข้ามา ลมหายใจอันเกิดจากห้วงอารมณ์รุนแรงกระชั้นถี่จนทรวงอกภายใต้ผ้าห่มที่คลุมร่างกายยุบขึ้นลง “คุณหนูพยายามคุมสติคุมอารมณ์ตามวิธีที่นักบำบัดบอกไว้ครับ” ผู้ช่วยหนุ่มกดเสียงให้ราบเรียบพูดอย่างใจเย็น มีเกาอี้ยืนหายใจไม่เต็มปอดอยู่ข้าง ๆพวกเขาต้องพยายามทำให้บรรยากาศสงบนิ่งที่สุด เพื่อไม่ให้กระตุ้นอารมณ์คุณหนูไปมากกว่านี้20 นาทีต่อมา การปรับอารมณ์ก็เป็นผล หยางฝูเหว่ยจึงแจ้งพยาบาล จากนั้นก็มีแพทย์มาตรวจจนเสร็จกระบวนการ ผ้ายึดข้อมือก็ถูกถอดออ

  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 36 ผู้บงการ (1)

    หากไม่มีคุณหนู ตระกูลหลี่ก็ไร้ความหมายสองสามีภรรยาต่างมองหน้าสื่อความแล้วแยกย้ายกันไปจัดการงานที่ได้รับมอบหมายคนละทาง“ผู้เฒ่าติงครับ ผมคิดว่าเราควรถือวิสาสะอ่านจดหมายที่เป็นต้นเหตุของอาการครับ พ่อบ้านติงครับไปเก็บของเถอะครับ เราจะไปกันเดี๋ยวนี้เลย ผมจะให้เกาอี้เอารถมารอรับด้านหน้า”ท่านผู้เฒ่ารับจดหมายที่ยับย่นจากมือหยางฝูเหว่ยมาอ่านอย่างรีบร้อน ยิ่งอ่านใบหน้าเหี่ยวย่นด้วยวัยชรายิ่งดำทะมึนขึ้นตามตัวอักษรแต่ละคำลักพาตัวเด็ก!!!“สารเลว! ชั่วชาติเอ๊ย!”ท่านผู้เฒ่าสบถด่าออกมาอย่างดุเดือด ใบหน้าแดงก่ำจากความดันพุ่งขึ้นสูง อยากปาจดหมายลงพื้นแล้วกระทืบซ้ำ เสียแต่คนที่เขาอยากจัดการดันชิงตายไปเสียก่อนคิดแล้วว่าหลี่ซีซวนอะไรนี่ไม่ใช่ตัวดี!นี่มันกากเดนมนุษย์ในคราบหมอยังมีหน้ามาอวดอ้างความดีความชอบ มันลักพาตัวเด็กมาชัด ๆ ถุย! ปกปิดความผิดมาตลอดชีวิตจนตัวตาย ยังไม่กล้าเผชิญหน้าความจริงสงสารก็แต่ศิษย์น้อย ตกเป็นเหยื่อของชายเห็นแก่ตัว ยิ่งมองไปยังสภาพของศิษย์รักท่านผู้เฒ่ายิ่งสะเทือนใจ ถิงเออร์คงเจ็บปวดทรมานมากที่มารับรู้ว่าโศกนาฏกรรมในชีวิตเกิดจากคนที่เธอรักเคารพที่สุดพ่อบ้านติง

  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 35 ความจริงที่ยากเกินจะรับไหว  (2)

    ฮ่า ฮ่า ฮ่าติงหรูอี้หลุดเสียงหัวเราะสุขใจดังลั่นออกมา ไม่หลงเหลือหรือพยายามรักษาท่วงท่าสง่างาม หญิงกลางคนแทบจะลุกขึ้เต้นรำไปรอบห้อง‘มันไม่ใช่ลูกของหลี่ซีซวน ในที่สุดเธอก็ชนะผู้หญิงในใจคนนั้นแล้ว’หลี่เหม่ยหลินกลับมีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไม่รู้จะเอ่ยอะไรออกมา สมองมึนตื้อไปหมด เธอถูกแม่บอกเล่ามาเสมอว่าหลี่เหม่ยถิงคือลูกชู้ ลูกของผู้หญิงที่ทำแม่ของเธอเสียใจความจริงแบบนี้ต้องให้เธอรู้สึกยังไงหลี่เหม่ยถิงไม่มีเวลามาสนใจปฏิกิริยาหรือความรู้สึกของใครทั้งนั้น ตาจดจ้องเพียงจดหมายในมือไล่อ่านทีละคำทีละบรรทัดจนพบข้อความต่อจากที่หลี่เหม่ยหลินอ่าน“ใช่แล้วถิงเออร์ ลูกไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขของพ่อ แม้พ่ออยากจะให้เป็นสักแค่ไหนก็ตาม พ่อกับแม่ของลูกดำรงความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนนี้ตลอดระยะเวลาที่แม่ของลูกตั้งครรภ์แล้วเธอไปฝากท้องที่โรงพยาบาลนั้นแต่พ่อของลูกไม่เคยปรากฏตัว พ่อที่แอบรักแม่ของลูกเงียบ ๆ ในใจก็ไม่มีความกล้าพอที่จะบอกให้แม่ของลูกลืมผู้ชายคนนั้นเสีย เพราะทุกครั้งที่เธอพูดถึงสามีจะมีประกายตาแห่งความสุขไร้แววเศร้าหมอง เธอยังเชื่อมั่นจนลมหายใจสุดท้ายว่าเขาจะกลับมาหาวันที่ลูกเกิด

  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 35 ความจริงที่ยากเกินจะรับไหว (1)

    10 วันผ่านไป“ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะคุณนายหลี่ เสียใจด้วยนะคะคุณหนูใหญ่ คุณหนูรอง”แขกที่มาร่วมงานพิธีเคารพศพของหลี่ซีซวนวันสุดท้ายมีมากกว่า 9 วันที่ผ่านมา แขกชายจากตระกูลต่าง ๆ ในเฉิงตูไม่ได้แสดงท่าทีอะไรมากมาย แต่ไม่ใช่อย่างนั้นกับแขกฝ่ายหญิงประโยคเน้นคำเรียกคุณนายหลี่ คือสิ่งที่ตอกย้ำติงหรูอี้ซ้ำ ๆ เป็นสิบเป็นร้อยเป็นพันครั้งเธอเหมือนโดนหลี่เหม่ยถิงถีบออกมายืนท่ามกลางผู้คน ให้คนเหล่านั้นรุมเย้ยหยัน ตบหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากกัดฟันยิ้มสู้พอคล้อยหลังเธอ พวกสาวสังคมเหล่านั้นก็จับกลุ่มนินทาหัวเราะเยาะ เรื่องที่ไม่ได้จดทะเบียนสมรส มือเรียวเหล่านั้นชี้นิ้วมายังเธอด้วยอาการล้อเลียนติงหรูอี้ชำเลืองไปทางลูกเลี้ยงสาวด้วยสายตาอาฆาตปนแววสังหาร หลังจบงานนี้ไม่แน่หรอกนะว่าใครจะจัดการใคร‘อาอี้ อาจารย์ของนังเด็กนั่นไม่มีอำนาจอิทธิพลแน่ใช่ไหม ข่าวลือของเธอมันระงับไม่ได้เพราะมีคนคอยปล่อยข่าวซ้อนตลอดเลยนะ’ยิ่งคิดยิ่งแค้นใจ เธอต้องมาคอยยืนเป็นตัวตลกในงานให้คนหัวเราะตลอด 10 วันเพราะนังเด็กนี่แท้ ๆ‘พี่ช่วยฉันจัดการหน่อย ฉันไม่อยากเก็บมันไว้ให้รกหูรกตาอีกแล้ว’ ในเม

  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 34 ผลที่มาก่อนกาล (2)

    หลังจากจัดการหลี่เหม่ยหลินให้อยู่เป็นที่เป็นทางแล้ว ความอ่อนแอไร้เรี่ยวแรงก็กลืนกินทั่วร่างหลี่เหม่ยถิง จนเธอต้องเดินโซซัดโซเซไปหาจุดนั่งพัก ทางเดินของบันไดหนีไฟถูกเปิดออกร่างเล็กจ้อยนั่งขดตัวกอดเข่า ก้มหน้าปล่อยน้ำตาไหลอย่างเงียบเชียบ หยางฝูเหว่ยผู้แอบเดินตามหลังมารีบต่อสายหาเจ้านายอย่างเร่งด่วน“นายครับ คุณหนูแย่แล้ว” จากนั้นเขาจึงเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นช่วงบ่ายวันนี้ให้ฉินเฟยหลงฟัง มีเกาอี้เดินขยับมายืนข้างกัน จากนั้นชายหนุ่มก็ก้าววิ่งเหยาะ ๆ ไปแง้มบันไดหนีไฟ ยื่นเพียงมือที่ถือโทรศัพท์เข้าไปด้านใน“หลี่เหม่ยถิง ผมอยู่นี่ เธอไม่ต้องกลัว”เสียงทุ้มอ่อนโยนดังผ่านลำโพงที่เปิดเสียงไว้ ดวงหน้าที่ซุกซบบนเข่าจึงเงยขึ้นไปมองยังที่มาของเสียง มือสั่น ๆ ยื่นไปรับโทรศัพท์มาถือไว้“พี่ พี่ใหญ่ฉิน คุณมาหาฉันหน่อยได้ไหม” เสียงสั่นไร้ความหนักแน่นเรียกหา ตัวคนที่ถูกขอร้องถึงกับใจกระตุก“เธอรอไม่นานหรอก ผมกำลังไป” จบประโยคหนักแน่นนั่น สายก็ถูกตัดทันที หลี่เหม่ยถิงได้แต่กอดมือถือไว้แนบอก ดวงตาเปียกชื้นไม่มีน้ำตาอีกต่อไป“ศิษย์น้อย เรากลับกันก่อนเถอะนี่ก็ดึกแล้ว” เธอน่าจะนั่งอยู่แบบนั้นนาน

  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 34 ผลที่มาก่อนกาล (1)

    โรงพยาบาลเอกชนฝูต้านับเป็นเรื่องปกติของโรงพยาบาลที่จะมีคนไข้ฉุกเฉินถูกนำตัวมาส่งได้ตลอดเวลา แต่คราวนี้พิเศษกว่าทุกครั้งเพราะคนไข้คือเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้เหล่าผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ระดับสูงต่างได้รับการแจ้งเตือน คนไข้ถูกส่งตัวเข้าห้องผ่าตัดหลังแพทย์เวรตรวจอาการเบื้องต้นศัลยแพทย์หัวใจมือดีที่สุดของโรงพยาบาลถูกตามตัวเร่งด่วน โชคดีที่เขาไม่มีคิวผ่าตัดเวลานี้ ไฟห้องผ่าตัดสีแดงสว่างจ้าแยงตาของหลี่เหม่ยถิงมานับชั่วโมง ดวงตาดอกท้อแดงก่ำจ้องเขม็งไปในทิศทางเดียว ไม่สนใจว่าจะมีใครอื่นเดินวนเวียนอยู่รอบตัวร่างกายบอบบางยืนพิงผนังปูนสีขาว สองแขนกอดอกแน่น รังสีมืดดำเย็นชาพาบรรยากาศยิ่งหนักอึ้งไม่มีใครกล้าขยับเข้าไปใกล้หยางฝูเหว่ยเป็นคนขับรถพาทุกคนในความดูแลของเขามาโรงพยาบาล สายตาคมติดแววกังวลในหน่วยลึกกวาดมองผู้คนพลุกพล่านรอบตัว มีเจ้าหน้าที่ระดับสูงยืนจับกลุ่มกระซิบกระซาบกันทางหนึ่งติงหรูอี้ยืนเหยียดหลังตรงมีหลี่เหม่ยหลินร้องไห้กระซิกซบอกคนเป็นแม่ ท่านผู้เฒ่าติงกับพ่อบ้านติงนั่งอยู่ข้างกันบนเก้าอี้ที่พ่อบ้านฝูจัดหามาให้ พนักงานในโรงพยาบาล พยาบาล ผู้ช่วยหลายคนยืนชะเง้อยืดคอมองด้วย

  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 33 ภาพจำที่ไม่เลือนลาง  (2)

    “หลี่ซีซวนคนสารเลว คุณทำแบบนี้กับฉันและลูกได้ยังไง ต่อไปเราจะกล้าเงยหน้ามองใครได้อีก” พอตั้งสติได้คุณผู้หญิงของบ้านก็ลงมือตบตีประมุขของบ้านพัลวัน ชายผู้ยังรู้สึกผิดก็ยืนนิ่งให้ภรรยาทุบตีฉีฟ่านเข้ามาแยกทั้งสองคนออกแล้วจึงแนะนำให้ขึ้นไปคุยกันต่อบนห้องหนังสือ“ตอนนั้นคุณรับปากแล้วว่าจะไม่มีวันพูดเรื่องนี้กับใคร แค่ที่เราแต่งงานกันแต่คุณไม่ยอมจดทะเบียนยังเป็นการลงโทษฉันไม่พอรึไง ทำไมคุณถึงยังพูดมันออกมา ทำไม“ ติงหรูอี้ที่คุมอารมณ์ไม่อยู่ ถามคำถามเดิมซ้ำ ๆ“ถ้าคุณไม่วางยาผม เรื่องมันจะเกิดขึ้นรึไงกันล่ะ ตอนนั้นผมให้คุณมาเป็นแค่พยาบาลพี่เลี้ยงถิงเออร์เท่านั้นนะ อย่าลืมสิ แล้วที่ผมยอมแต่งเพราะคุณท้อง พี่ชายคุณมาขอร้องให้ช่วยรักษาหน้าของตระกูลติง เราถึงแต่งกันแค่ในนาม ข้อตกลงก็ร่างเป็นสัญญาเก็บไว้ไม่ใช่หรือไง”หลี่ซีซวนยังคงยึดถือข้อตกลงเดิมมาพูดถึง“เวลานานขนาดนี้แล้วคุณไม่คิดเปลี่ยนใจจะสร้างครอบครัวกับฉันบ้างเลยงั้นเหรอ ฉันทั้งดูแลคุณ ดูแลบ้าน ดูแลลูก ๆ ให้คุณ คอยสนับสนุนคุณทุกอย่าง” ติงหรูอี้ถามอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าเขาไม่คิดจะอ่อนลงเลย“ผมบอกคุณแล้วว่า ไม่รักก็คือไม่รัก คุณก็ยังรั้

  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 33 ภาพจำที่ไม่เลือนลาง (1)

    สวีอวี้เจ๋อมอบตัวแต่…คนที่เขาซัดทอดไปได้เป็นเพียงชายที่ชื่อปู้ข่าย หรือหมีดำฉายาที่คนบนท้องถนนเรียกเขา ชายคนนี้รับงานเป็นนายหน้าจัดการเรื่องสกปรกต่าง ๆ ให้กับใครก็ตามที่พร้อมจ่ายเงินให้ปู้ข่ายถูกจับกลับมากับพรรคพวกอีก 4 คน น่าเสียดายที่เบาะแสสะดุดหยุดลงตรงนี้อีกครั้งหมีดำรับงานไม่เป็นหลักแหล่งแน่ชัด ติดต่อผ่านทางเบอร์โทรที่ส่งต่อกันเฉพาะคนรู้จักหรือลูกค้าเก่าแนะนำมา รับเงินมัดจำครึ่งหนึ่งโดยโอนเข้าบัญชีธนาคารที่เขาระบุหมายเลขไปให้ ส่วนที่เหลือจ่ายหลังจากเขาส่งหลักฐานการทำงานก่อนลงมือขั้นสุดท้ายไปให้ หากลูกค้าเบี้ยวเขาก็จบงานไม่ทำต่อ“นี่คุณตำรวจผมบอกแล่วไง ว่าไม่รู้ ทำไปแค่นึกสนุกอยากฆ่าคนเล่นสุ่มไปเรื่อย คนจงคนจ้างไม่มีหรอก” ปู้ข่ายยังพยายามเล่นลิ้นน้ำเสียงยียวน“ถ้าไม่มีผู้จ้างวานเท่ากับนายอยู่เบื้องหลังทั้งหมด จะรับสารภาพตามนี้หรือเปล่าล่ะ ถ้ารับก็เซ็นเอกสารนี่นายได้ติดคุกหัวโตแน่” มือคล้ำแดดของนายตำรวจรุ่นใหญ่เลื่อนกระดานหนีบเอกสารไปฝั่งตรงข้าม ขณะที่เขากดหยุดเทปบันทึกคำให้การไปด้วย‘ก็แค่ติดคุก ทำอย่างกับเขาไม่เคยติด แค่ข้อหาจ้างวานกับพยายามฆ่า ลองหาพรรคพวกวิ่งเต้นนิดห

  • วัตถุโบราณตระกูลหลี่   ตอนที่ 32 รวบตัวสวีอวี้เจ๋อ (2)

    3 วันต่อมา“แชมป์เป็นคนของเฉิงตู ก็ต้องเป็นแชมป์ของเฉิงตูสิ”“แต่แชมป์ไปเรียนที่ซานซี สอบก็ส่งชื่อในนามของซานซี ก็เป็นแชมป์ของซานซีถูกแล้ว”“หลีกทางหน่อย ๆ ขอพบนักเรียนหลี่เหม่ยถิงหน่อยครับ”“เฮ้ย อย่าเบียดเข้ามาสิวะ”“เฉิงตูเดลี่ขอสัมภาษณ์นักเรียนหลี่เหม่ยถิงและครอบครัวหน่อยครับ”ฝูหย่งอันมองภาพความวุ่นวายหน้าประตูรั้วนอกบ้านด้วยสายตาภาคภูมิ ดูสิคุณหนูของบ้านเขาเก่งกาจขนาดไหน แม้แต่ผู้ว่าการสองมณฑลยังมายื้อแย่งผลสอบเกาเข่าอย่างเป็นทางการออกแล้ว!“คุณผู้ชายจะให้จัดการข้างนอกอย่างไรดีครับ มีผู้ว่าการมณฑลมาพร้อมธงประกาศเกียรติยศ นักข่าวมาขอสัมภาษณ์ แล้วก็คนจากมหาวิทยาลัยหลายแห่งมาขอพบคุณหนูใหญ่” พ่อบ้านชรากลับเข้ามายังห้องโถงใหญ่ของบ้าน ตอนนี้เจ้านายทุกคน รวมถึงอาจารย์และคุณผู้ดูแลของคุณหนูก็มากันครบ“ถิงเออร์ลูกเก่งมาก พ่อภูมิใจในตัวลูกมากจริงๆ ลูกจะให้จัดการยังไงวันนี้ปล่อยให้ลูกตัดสินใจได้เลย” หลี่ซีซวนออกปากชมไม่หยุด ท่าทางตื่นเต้นหน้าแดงมีเลือดฝาด รอยยิ้มกว้างไม่เคยหดหายนับตั้งแต่หลี่เหม่ยถิงเช็กผลคะแนนสอบเมื่อเช้าหลี่เหม่ยถิงยิ้มรับคำชมจนตาปิด วันนี้เธอใช้แว่นตากรอบบาง

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status