บทที่ 409

"อีกอย่าง อาจารย์เจ้าช่วยชีวิตเจ้า เจ้าใช้ชีวิตตนเองเป็นเครื่องสังเวยก็พอแล้ว ทารกพวกนั้นไม่ได้เป็นหนี้พวกเจ้า ไยต้องใช้ชีวิตของพวกเขามาชุบชีวิตอาจารย์เจ้าด้วย!"

"ชุบชีวิตได้!" ดวงตาของชายชุดดำแดงก่ำขึ้นเรื่อย ๆ "ข้าเพียงแต่ต้องฆ่าทารกหญิงหนึ่งร้อยคนและทารกชายหนึ่งร้อยคน อาจารย์ของข้าก็จะฟื้นคืนชีพได้!"

"พอแล้ว!" กู้จิ่นกลัวว่าชายชุดดำจะทำให้เจียงซุ่ยฮวนโกรธ จึงตวาดให้เขาหุบปาก

กู้จิ่นกล่าวกับเจียงซุ่ยฮวน "เจ้ารออยู่ที่นี่สักครู่ ข้าออกไปดูศพนั่น"

เจียงซุ่ยฮวนรู้ว่ากู้จิ่นเป็นห่วงนาง นางเพิ่งคลอดบุตรเสร็จ จะนำศพมาในห้องนางก็ไม่เป็นมงคลนัก

นางพยักหน้า "ได้"

กู้จิ่นลุกขึ้น เดินไปยังข้างชายชุดดำ กระชากเชือกที่มัดตัวเขา แล้วก้าวยาว ๆ ออกไป

ปู้กู่ตามออกไป ปิดประตูอย่างแน่นหนา

ในลานมีผู้คนมากมาย ล้วนเป็นองครักษ์ลับของกู้จิ่น ส่วนหยิ่งเถาและคนอื่น ๆ ได้หลีกไปแล้ว

องครักษ์ลับยืนล้อมเป็นวง ตรงกลางพื้นวางร่างศพชายผู้หนึ่ง บนร่างไม่มีบาดแผลชัดเจน เพียงแต่ใบหน้าบวมม่วง จนมองไม่ออกว่าเป็นใครและอายุเท่าใด

กู้จิ่นโยนชายชุดดำลงพื้น "อาจารย์ของเจ้าตายได้อย่างไร?"

ชายชุดดำยังไม่อยาก