บทที่ 244

ฉู่เฉินนวดศีรษะ บ่นว่า "อย่าพูดถึงเลย ข้ากำลังหลับสบาย องครักษ์ลับสองคนนั่นกระโดดเข้ามาทางหน้าต่าง แล้วเอาเงินขว้างใส่ข้าเลย"

เจียงซุ่ยฮวนหลุดขำพรวด พอหัวเราะจบก็นึกขึ้นได้ว่านี่เหมือนเป็นความคิดของนางเอง

แต่องครักษ์ลับสองคนนั้นก็ช่างซื่อเกินไป นางบอกให้เอาเงินขว้าง พวกเขาก็เอาเงินขว้างจริงๆ อย่างน้อยก็เปลี่ยนเป็นธนบัตรสิ

ฉู่เฉินเห็นนางหัวเราะอย่างสนุก จึงถามอย่างหงุดหงิด "พูดมาเถอะ เรียกข้ามามีธุระอะไร?"

กู้จิ่นเอ่ยว่า "เสวียหลิงเพิ่งรู้สึกตัว ข้าตั้งใจจะให้เขาดูตัวคนบางคน เลยเชิญท่านมาด้วย หากเกิดเหตุไม่คาดคิด ท่านอาจช่วยได้"

"อ้อ" ฉู่เฉินไม่กล้าเรียกร้องต่อหน้ากู้จิ่น จึงสะกิดไหล่เจียงซุ่ยฮวนพูดว่า "คราวหน้ามีเรื่องแบบนี้อีก จำไว้ว่าให้ธนบัตรเลย"

เจียงซุ่ยฮวนยักไหล่ "บอกข้าไม่มีประโยชน์หรอก ข้าไม่มีเงินนี่"

ฉู่เฉินชายตามองนาง "ดูเจ้าไร้น้ำยาเสียจริง คู่อื่นเขาให้ฝ่ายหญิงเป็นคนจัด... อื้อๆ!"

นางไวพอจะปิดปากฉู่เฉิน หัวเราะแห้งๆ "ฮ่ะๆ เข้าไปกันก่อนเถอะ เดี๋ยวเสวียหลิงจะไม่รู้สึกตัวอีก"

ทุกคนเข้าไปในห้อง เห็นเสวียหลิงนั่งอยู่บนเตียง สีหน้างุนงง มองไม่ออกว่ารู้สึกตัวหรือไม่

เจี