LOGINShare
ตอนที่ 32 นางคือผู้เดียวที่ข้ารัก
Last Updated:
2024-12-20 10:00:23ยามค่ำคืนแสงจันทร์สีนวลทรงกลด ผู้คนในเมืองหลวงต่างออกมาเดินเล่นเทศกาลประจำปีกันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง ตามบ้านเรือนและร้านค้าประดับไฟหลากสีสลับกัน บางจังหวะกระพริบวิบวับมีลูกเล่นตระการตา พ่อค้าแม่ค้าตั้งร้านเรียงรายสองข้างถนนตลอดทาง ทั้งยังมีการแสดงจากคณะละครคอยเรียกเสียงฮาจากผู้คนที่ผ่านไปมา
หลินเซินและคนอื่น ๆ เลือกที่จะดื่มฉลองกันที่โรงเตี๊ยมเพื่อหลีกหนีจากผู้คน ภายในโรงเตี๊ยม เฒ่าแก่ผู้เป็นเจ้าของก็จัดงานใหญ่โตไม่แพ้ที่อื่น หลินเซินได้ส่วนลดเพราะอาศัยอยู่ที่แห่งนี้มานานจนแทบจะเป็นบ้านหลังที่สองของเขาในเมืองนี้ คืนนี้จึงรับเป็นเจ้ามือเลี้ยงอาหารทุกคนโดยนำเงินเก็บที่ได้จากการทำงานเล็กน้อยอย่างขายโสมป่าและเห็ดหายากให้ร้านสมุนไพรในเมือง
ขณะที่ทุกคนเพลิดเพลินกับการแสดงร่ายระบำของหญิงสาวจากทางตะวันตก หลินเซินก็รับรู้ได้ว่าสายตาของนางผู้นั้นกำลังใกล้เข้ามา นางเดินมาทักทายเขาที่นั่งอยู่มุมโต๊ะอย่างมีเจตนา นางสวมชุดสีแดงสดกับเครื่องประดับสีทอง เสื้อผ้าพลิ้วไหวดูบางเบา เรือนผมยาวสยายสีดำขลับตัดกับผิวขาวนวลเนียน ทันทีที่เห็นสาวงามเข้าใกล้หลินเซินเกินควร เ
Related chapters
วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 33 หมิงเฟยร้องไห้
เช้าวันต่อมาเยี่ยนฟางมาหาหมิงเฟยที่ห้องเพราะทั้งสองต้องไปเก็บน้ำค้างยามเช้ามาให้หลินเซิน ปกติแล้วหมิงเฟยจะต้องออกไปรอนางที่หน้าห้อง เพียงแต่ว่าวันนี้เขากลับตื่นสายจนนางต้องมาตาม“หมิงเฟย ตื่นได้แล้ว” เยี่ยนฟางคิดว่าเขาคงจะเมาค้างจากฤทธิ์สุรา นางตั้งใจเดินมาปลุกเขาใกล้ ๆ แต่เมื่อเห็นเหงื่อผุดเต็มใบหน้า ทั้งยังสีหน้าของหมิงเฟยดูเจ็บปวด นางก็รีบปลุกเขาให้ตื่น “หมิงเฟย หมิงเฟย” กระนั้นเขาก็ยังไม่รู้สึกตัว เยี่ยนฟางจึงรีบวิ่งไปหาหลินเซินที่ห้องข้าง ๆ“ท่านพี่ หมิงเฟยเป็นอะไรไม่รู้” น้ำเสียงกังวลของนางทำให้หลินเซินรีบวิ่งไปดูเขา“ท่านพี่ หมิงเฟยเป็นอะไรหรือ” เยี่ยนฟางถามเขาด้วยความเป็นห่วง นางไม่เคยเห็นเขาเป็นเช่นนี้ เจียลี่จึงกอดนางเอาไว้รอฟังคำตอบของเขา“พวกเจ้าไม่ต้องกังวล ข้าพอจะรู้สาเหตุ ออกไปรอข้าข้างนอกเถิด จะได้ไม่กระวนกระวายใจมากนัก” เจียลี่พยักหน้าให้เขาแล้วพาเยี่ยนฟางออกไปรอที่ห้องของนาง“เจ้าทำให้เขาเป็นเช่นนี้หรือ” หลินเซินโพล่งออกมา เขา
Last Updated : 2024-12-22วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 34 กำลังใจจากคนรอบข้าง
“หลินเซิน ตื่นได้แล้ว” เสียงคุ้นเคยเรียกเขาดังขึ้น หลินเซินที่ยืนมองบุรุษหน้าเหมือนตนเองจึงรู้สึกตัวว่ายังอยู่ในความฝัน หากแต่เขาหาประตูทางออกไม่เจอ ทันใดนั้นหิ่งห้อยที่วนเวียนเมื่อครู่ก็บินมาอยู่ด้านหน้าของเขาเฉกเช่นเดียวกัน หิ่งห้อยตัวนั้นพาเขามาส่งที่ประตูความฝันก่อนจะหายลับไป“หลินเซิน ตื่นได้แล้ว” เจียลี่ยังคงเรียกเขาไม่หยุด นางเห็นว่าหมิงเฟยกลับมาแล้วแต่เขายังคงนอนไม่ตื่นจึงเป็นห่วงกลัวจะเจอเรื่องร้ายแรงครั้นเมื่อลืมตาขึ้นได้พบหน้าเจียลี่จึงบอกนางให้โล่งใจ “หมิงเฟยเล่า เป็นอย่างไรบ้าง”“ยังน่าเป็นห่วง อย่างไรก็ต้องช่วยให้เขาผ่านพ้นไปให้ได้” เจียลี่ถอนหายใจเมื่อได้เห็นอาการของเขา “เจอเรื่องอะไรมาหรือ ถึงได้เป็นเช่นนั้น” ตั้งแต่หมิงเฟยตื่นขึ้น เขายังไม่ได้เล่าเรื่องทุกอย่างให้ใครฟัง เอาแต่นั่งซึมน้ำตาคลออยู่คนเดียว เยี่ยนฟางจึงคอยอยู่ข้าง ๆ“เรื่องในอดีตของเขา เพียงแต่วนไปซ้ำมาจนจำรายละเอียดทุกอย่างได้ คงจะคิดว่าเป็นความผิดของตนเองที่ทำให้คนรอบข้างต้องเจอเรื่อ
Last Updated : 2024-12-24วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 35 อันตรายคืบคลาน
หลินเซินและหมิงเฟยเลือกเดินทางไปยังสถานที่เมื่อตอนเป็นเด็กเพื่อจะเริ่มสืบหาเบาะแสตั้งแต่ต้น พวกเขาร่ายเวทเพื่อย่นระยะเวลาในการเดินทางจนมาถึงหมู่บ้านแรกที่บิดาของหมิงเฟยลงหลักปักฐานสภาพบ้านหลังเล็กถูกปล่อยทิ้งร้างมามากกว่าสามร้อยปีแล้ว เหลือเพียงซากปรักหักพังไว้เป็นของต่างหน้า หมิงเฟยเดินผ่านประตูรั้วเข้าไปด้านใน ความทรงจำในวันที่แสนธรรมดาเริ่มปรากฏขึ้น หลินเซินเห็นเช่นนั้นจึงเดินมาแตะไหล่ ก่อนจะเริ่มค้นหาสิ่งที่หลงเหลืออยู่ทว่าบ้านนี้กลับเป็นแค่สถานที่ธรรมดา ไม่มีสิ่งที่เชื่อมโยงกับเรื่องราวใด ๆ แม้แต่น้อย ทั้งคู่จึงมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านที่สองที่มารดาของเขาพาไปหลบซ่อนตัวด้านเฉิงซานและน้องชายวางแผนปลอมตัวเป็นทหารแทรกซึมเข้าไปในค่าย ชีวิตของจิ้งจอกแดงในที่กักกันแห่งนี้ดูไม่เข้มงวดเท่ากับที่กักกันของเขา หากทำตามกฎแล้วก็จะไม่ถูกลงโทษ แต่การที่ต้องอยู่ในค่ายกักกันนี้หลายร้อยปีไม่ใช่เรื่องที่จะยอมรับได้ พวกเขาไม่ได้ทำชั่วร้าย เป็นเพียงแค่ชาวบ้านธรรมดา ทำไมถึงไม่มีสิทธิ์เลือกจะใช้ชีวิตพวกเขาทำทีเดินสอดส่องตามกระโจมในค่ายเหมือนทหารคน
Last Updated : 2024-12-26วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 36 โกรธจนห้ามไม่อยู่
ในขณะนั้น หลินเซินกำลังตรวจสอบหมู่บ้านที่สามกับหมิงเฟยได้รับสารด่วนจากเยี่ยนฟาง เขารีบร่ายเวทย่นระยะทางกลับมาที่เมืองหลวงแคว้นเป่ยในทันที เวลานั้นจึงได้พบกับเฉิงซานที่มาถึงก่อนหน้าไม่นานนัก“ไม่ทันเสียแล้ว พวกทหารบุกจับนางไป” เฉิงซานค้นหาพรรคพวกของเขาที่รอดชีวิตแต่พบเพียงแค่หลิวอิงที่บาดเจ็บสาหัส“ดินแดนจิ้งจอกใช่หรือไม่” หลินเซินถามเสียงเย็นชา เขากำลังสะกดอารมณ์เดือดพลุ่งพล่านของตนเอง สายตาจ้องมองไปยังหยดเลือดที่อยู่บนพื้นห้อง โดยเฉพาะรอยเลือดของเจียลี่และเยี่ยนฟาง“อื้ม” เฉิงเซียวพยักหน้า“ระบุเจาะจงได้หรือไม่” หลินเซินถามให้แน่ชัด ดินแดนจิ้งจอกกว้างขวางสุดลูกหูลูกตา เขาไม่อยากเสียเวลากับสิ่งไม่จำเป็น ในใจคิดว่าจะต้องไปช่วยพวกนางให้เร็วที่สุด“ข้าคิดว่าอยู่ทางปีกตะวันตกของวังหลวง คนที่สั่งการคือจักรพรรดิจิ้งจอก” เฉิงซานบอกเขา ไม่คิดว่าเขาจะใจร้อนถึงขนาดไม่วางแผน“เช่นนั้นรีบไปเถอะ” หลินเซินร่ายเวทย่นระยะเวลาเดินทางอีกรอบเตรียมจะพุ่งตัวผ่านเขตแดน แต่เฉิงซานห้ามเขาเอาไว้
Last Updated : 2024-12-28วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 37 ศัตรูที่แข็งแกร่ง
ด้านเฉิงซานได้ยินเสียงระเบิดดังมาจากวังหลวงเข้าใจได้ในทันทีว่าเกิดเรื่องไม่เป็นไปตามคาด ทหารที่รักษาการณ์คุมค่ายถูกเรียกตัวให้ป้องกันเมืองหลวงและเชื้อพระวงศ์จากการลอบโจมตีจนรอบนอกค่ายเหลือทหารยามไม่กี่คน พรรคพวกของเขาที่หนีมาพร้อมกับหมิงเฟยเข้ามาเสริมกำลังกับพวกเขาที่ค่ายกักกัน“ข้าคิดว่า เราต้องเร่งอพยพกันให้เร็วที่สุด” เฉิงซานคิดฉวยโอกาสนี้ หากวังหลวงเกิดวิกฤต ย่อมไม่มีผู้ใดสนใจค่ายเชลยแห่งนี้ “เร็วเข้า” ทุกคนช่วยกันทยอยพาคนในค่ายหนีเริ่มจากผู้อาวุโส ผู้หญิง ปิดท้ายด้วยพรรคพวกของเขาเวลานั้นที่หลินเซินหายตัวไป จักรพรรดิจิ้งจอกปรากฏตัวขึ้นที่ปีกตะวันตกด้วยความเดือดดาล “มันผู้ใดกล้าทำลายของของข้า” เสียงเกรี้ยวกราดของเขาทำให้ทหารรายงานเหตุการณ์เสียงตะกุกตะกัก“พรรคพวกของเฉิงซานพ่ะย่ะค่ะ” เขารีบถอยหลังรักษาชีวิตของตนเองเอาไว้ ในเวลานั้นแม่ทัพใหญ่ของดินแดนจิ้งจอกรอรับคำสั่งของเขาอยู่ ครั้นได้ยินว่าเป็นพรรคพวกของนักโทษจึงรีบบึ่งไปที่ค่ายกักกันในพริบตาทันทีที่มาถึงทหารในกองทัพต่างบุกประชิดตัวพรรคพวกเฉิงซานไม่ให้
Last Updated : 2024-12-30วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 38 สูญเสีย
หลินเซินร่ายเวททำลายร่างของจักรพรรดิจิ้งจอกและหยุดการดูดกลืนพลังชีวิตของชาวบ้านเอาไว้ได้ แต่ในม่านหมอกกลับไร้การเคลื่อนไหวใด ๆ หมิงเฟยใจไม่ดีมองไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา จึงวิ่งเข้าไปหาใกล้ ๆ พลันได้เห็นร่างของคนผู้หนึ่งนอนอยู่บนพื้น“ท่านพี่...” หมิงเฟยร้องเรียกเขาแล้วรีบเข้าไปประคอง เพียงแต่ว่าร่างนั้นกลับไม่ใช่หลินเซินที่เขารู้จัก “ท่านพี่ เกิดอะไรขึ้น ทำไม...” แม้จะสวมเสื้อผ้าอาภรณ์ สีผมเทาชมพู หน้าตาที่คลับคล้ายคลับคลาแต่มีบางอย่างเปลี่ยนไปเฉิงซานที่เดินตามเข้ามาพูดกับหมิงเฟยว่า “เมื่อครู่เขาใช้พลังไปมากนัก รีบพาเขาไปรักษาตัวดีกว่า” หลังจากพูดจบ หมิงเฟยช้อนมืออุ้มร่างของหลินเซินเดินข้ามผ่านประตูเวทด้านหน้าห้อง หยางมี่ยืนพูดคุยเรื่องอาการของหลินเซินกับทุกคนเพื่อให้คลายกังวลใจ“อีกนานแค่ไหนถึงจะหายหรือเจ้าคะ” เยี่ยนฟางถามนางด้วยความเป็นห่วง“อย่างที่เฉิงซานบอก เขาใช้พลังเซียนมากเกินไปเพื่อกำจัดสิ่งชั่วร้าย ข้าบอกไม่ได้ว่าเขาจะกลับมาเป็นดังเดิมเมื่อใด แต่อาการตอนนี้ไม่มีอะไรต้องกังวล เพียงแค่ว่
Last Updated : 2025-01-01วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 39 วันมงคลของหมิงเฟย
หมิงเฟยเงยหน้ามองท้องฟ้าสีครามไร้ก้อนเมฆบดบัง รอยยิ้มสดใสของเขาทำให้ถังลี่ฮวานึกสงสัยว่าเขากำลังคิดสิ่งใดอยู่ เวลานี้ความรักของทั้งคู่ราวกับดอกไม้ผลิบานในหัวใจ แววตาแห่งความสุขเอ่อล้น หมิงเฟยหันมาหาถังลี่ฮวาแล้วกุมมือทั้งสองข้างของนางเอาไว้“ถังลี่ฮวา เจ้ายินดีแต่งงานกับข้าหรือไม่” หมิงเฟยไม่อ้อมค้อม เขาคิดเรื่องนี้มาพักหนึ่งแล้ว“จู่ ๆ ก็ถามเช่นนี้เลยหรือ” ถังลี่ฮวาคาดไม่ถึง เช้าวันนี้เขาแค่ชวนนางออกมาเก็บผลไม้ป่าตามปกติ ก่อนกลับบ้านจึงแวะนั่งเล่นที่ประจำเท่านั้น“ข้าอยากใช้ชีวิตที่เหลือร่วมกับเจ้า” หมิงเฟยสบตานาง ท่าทางจริงจังรอฟังคำตอบ“อื้ม” ถังลี่ฮวาพยักหน้าตกลง เพียงเท่านี้ก็ทำให้เขายิ้มจนตาหยีด้วยความดีใจ“เช่นนั้น รีบไปบอกพวกเขาดีกว่าเนอะ เจ้าว่าเราจัดงานอาทิตย์หน้ากันเลยดีหรือไม่” หมิงเฟยที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวมาตลอดนึกไม่ออกว่าการจัดงานแต่งงานครั้งหนึ่งจะต้องทำอะไรบ้าง เขาขมวดคิ้วนึกถึงสิ่งที่ต้องทำ“หมิงเฟย เจ้าไม่ต้องรีบร้อน ข้าไม่หนีเจ้าไปท
Last Updated : 2025-01-03วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 40 เหตุการณ์ไม่คาดฝัน
ในช่วงเวลาที่ทุกคนไม่คาดคิด หลินเซินพาตัวเจียลี่และเยี่ยนฟางที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หนีมาจากที่ตรงนั้นได้ทันท่วงทีจึงไม่ได้รับอันตราย จากนั้นจึงรีบกลับไปช่วยคนอื่นที่อยู่ในงาน เฉิงซานร่ายเวทป้องกันหยางมี่และหลิวอิง แขนของเขาบาดเจ็บจากคมฝนจนแทบจะยกไม่ขึ้น เฉิงเซียวจึงรับช่วงต่อพาทั้งหมดหนีออกจากใจกลางความวุ่นวายหลินเซินกลับเข้ามาในงาน เขาร่ายม่านเขตแดนปกป้องหมิงเฟยและร่างของถังลี่ฮวาเอาไว้ ทันทีที่หลินเซินปรากฏตัว ร่างดำทะมึนจึงค่อย ๆ เผยโฉมของตน“จักรพรรดิจิ้งจอก” เฉิงเซียวตะโกนเสียงดังจากด้านหลัง สิ้นเสียงของเขา คนผู้นั้นระเบิดเวทสายสีดำรัดตัวเฉิงเซียวแน่น ค่อย ๆ บีบที่ลำคอจนเส้นเลือดปูดโปน พลังของจักรพรรดิจิ้งจอกเปลี่ยนไปมาก ทั้งรุนแรงและชั่วร้ายบีบอัดคนที่ตกอยู่ในเงื้อมมือจนร่างแทบจะแหลกเหลวไปตามแรง เยี่ยนฟางโผล่ออกมาจากที่ซ่อนตัวเพื่อตามหาหมิงเฟยเห็นเฉิงเซียวไม่อาจหนีได้จึงร่ายเวทตัดพลังช่วยเฉิงเซียวได้อย่างหวุดหวิดทันใดนั้น ทหารจิ้งจอกหลายสิบคนโผล่ออกมาจากหลุมดำ รัศมีความชั่วร้ายปกคลุมร่างพวกเขา ดวงตาสีขาวโพลนสร้างความหวาดกลัวให้ผู้พบเห็น พวกมันเริ่ม
Last Updated : 2025-01-05
Latest chapter
วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 48 คำสาปสะท้อนกลับ
ทันใดนั้นเหล่าลูกสมุนของคนผู้นั้นก็ขึ้นมาจากกองกระดูกด้านล่าง พลังมืดปกคลุมรอบตัวส่งกลิ่นอายความกระหายเลือดเนื้อของคนเป็น เจียลี่บาดเจ็บจากการโจมตีครั้งสุดท้ายมากนัก นางพยายามคลานหนีจากหุ่นเชิดสังหารแต่แรงที่มีกลับถดถอยลงเจียลี่เห็นอาวุธแหลมคมกำลังพุ่งมาทางนาง ทว่ากลับไร้เรี่ยวแรงแม้แต่จะพลิกตัวหลบ คิดในใจว่าสายไปเสียแล้ว ชีวิตของนางคงสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้ นางหลับตาพร้อมยอมรับชะตากรรมจู่ ๆ มีดบินสามเล่มก็กระทบกับลูกธนู เยี่ยนฟางเหลือบเห็นเหตุการณ์พอดีจึงช่วยนางไว้ได้ทัน“ท่านพี่!” เมื่อได้ยินเสียงเรียกของเยี่ยนฟาง เจียลี่ลืมตาขึ้นถอนหายใจ แล้วเสียงลึกลับก็ดังขึ้นอีกครั้ง“เฮ้อ น่าเสียดาย ๆ” เขาดูจะพอใจที่ได้เห็นเรื่องราวความเป็นความตายของผู้อื่นยิ่งนักเยี่ยนฟางที่เห็นสภาพของเจียลี่เช่นนั้น พยายามหลบหลีกจากการปะทะกับซิ่วอิงให้เร็วที่สุด แต่นางกลับกัดไม่ปล่อย ซิ่วอิงไม่เปิดจังหวะแม้แต่น้อย นางจึงตะโกนบอกหมิงเฟยให้ร่ายม่านเขตแดนปกป้องเจียลี่เพราะพลังเซียนของนางกำลังถดถอยเมื่อมีม่านเขตแดนของหมิงเฟยเป็นเกราะกำบัง ลูกสม
วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 47 ของเล่น
ขณะที่เยี่ยนฟางและเจียลี่กำลังช่วยกันหาทางออกจากหุบเขากองกระดูกอยู่ข้างบน จู่ ๆ ซิ่วอิงโผล่มาตวัดแส้รัดข้อเท้าของเจียลี่แล้วลากนางลอยออกมาอย่างรวดเร็วจนเยี่ยนฟางคว้าไว้ไม่ทัน ร่างของเจียลี่กระแทกไปตามพื้นขรุขระจนได้แผล“วันนี้ข้าจะฆ่าเจ้าให้ได้” ซิ่วอิงคิดจะแก้แค้นที่เซียวอวี้เทียนสังหารหนิงเหอ นางเอาความโกรธมาลงที่เจียลี่เพราะรู้ว่าเซียวอวี้เทียนรักเจียลี่มากเพียงใด อีกทั้งคนผู้นั้นยังเห็นดีเห็นงามด้วยเพราะนางเป็นคนที่หลินเซินรักมากเช่นกัน หากทำลายนางได้แล้ว หลินเซินคงจะแตกสลายไปเองโดยที่เขาไม่ต้องทำอะไร เพียงเท่านี้ก็จะไม่มีใครขัดขวางแผนการของเขาได้อีก“ฝันไปเถอะ” เยี่ยนฟางปามีดบินใส่นางจนเผลอปล่อยเจียลี่ “กล้าทำร้ายนาง ไม่กลัวเขาหรืออย่างไร” นางเตือนสติซิ่วอิงถึงสิ่งที่หลินเซินเคยพูดไว้“หลินเซินผู้นั้น ไม่มีทางทำอะไรข้าได้หรอก เวลานี้แม้แต่จะออกจากความฝันยังทำไม่ได้” ซิ่วอิงไม่มีความเกรงกลัวสิ่งใดเหลืออยู่ นางโกรธแค้นจนอยากจะกำจัดทุกสิ่งที่ทำร้ายเผ่าของนางเยี่ยนฟางกันเจียลี่ไว้ข้างหลัง นางถือมีดบินสามเล
วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 46 หุบเขากองกระดูก
ผู้คนที่ถูกมือลึกลับดึงผ่านหลุมดำต่างปรากฏตัวอยู่ที่หุบเขากองกระดูกด้วยความมึนงง ภาพสยดสยองของโครงกระดูกกองพะเนินเป็นภูเขา อีกทั้งร่างเหือดแห้งไร้เลือดเนื้อยังทำให้คนที่พบเห็นแทบจะคลื่นเหียนอาเจียนออกมาในทันใด มนุษย์ธรรมดาล้มทั้งยืนปล่อยให้ลูกสมุนของคนผู้นั้นดูดกลืนพลังชีวิตได้โดยง่าย แต่เผ่าพันธุ์อื่น ๆ และเทพเซียนดินแดนสวรรค์ยังพอจะตั้งสติได้เร็วกว่าจึงปกป้องตัวเองได้บ้าง“เยี่ยนฟาง” หลังจากที่ตกลงมาพร้อมกัน ทั้งคู่กระเด็นไปคนละทาง เจียลี่พยายามวิ่งหลบลูกสมุนที่กำลังเล่นโยนหัวกระโหลกสนุกสนานไปอีกทาง“ท่านพี่ ท่านมาหลบอยู่หลังข้า” นางดึงมือเจียลี่แล้วร่ายม่านเขตแดนที่หลินเซินเคยสอนเอาไว้ แม้ยามนี้จะกลัวพลังมืดที่อยู่ตรงหน้าแต่นางก็พร้อมสู้ไม่หวั่น“หาทางหนีออกจากที่นี่ก่อนเถิด” เจียลี่กระซิบบอกนางให้ถอยหลังไปตรงที่ไม่มีใครอยู่เพื่อดูลาดเลา เสียงร้องโหยหวนสลับกับเสียงหัวเราะของผู้ที่เหนือกว่าดังสลับกันเป็นระยะคล้ายกับเสียงหลอกหลอนจนแทบจะประคองสติไว้ไม่อยู่ทันทีที่หมิงเฟยโฟล่มายังที่แห่งนี้ จักรพรรดิจิ้งจอกไม่รอให้เขาได
วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 45 สวรรค์ปั่นป่วน
ดินแดนสวรรค์เวลานี้กำลังโกลาหลวุ่นวายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน คำสาปของเซียวอวี้เทียนได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว แววตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีดำคล้ายกำลังถูกควบคุมจิตใจเมื่อช่วงเช้า เซียนน้อยในตำหนักกำลังยืนกวาดใบไม้บนลานกว้างอยู่ดี ๆ กลับถูกเซียวอวี้เทียนร่ายเวทปลิดชีวิตในท่วงที กระนั้นเพียงแค่ชีวิตเดียวยังคงไม่หนำใจ เขาหายตัวไปหาอีกคนที่กำลังยืนตะลึงงันกับสิ่งที่เขาทำกับสหายเซียนแล้วใช้มือข้างขวาเสียบทะลุร่างของเซียนที่น่าสงสารไม่อาจหนีได้ทัน จากนั้นทุกคนที่อยู่ในตำหนักต่างพากันหนีจ้าละหวั่น“เทพสงครามพ่ะย่ะค่ะ” แม่ทัพใหญ่กองทัพสวรรค์เข้ามารายงานเหตุการณ์“เกิดเรื่องใด” เทียนจวินนึกสงสัยว่าสิ่งใดทำให้ท่านแม่ทัพเหงื่อตกได้เพียงนี้“เซียวอวี้เทียนกำลังไล่สังหารเหล่าเซียนในตำหนัก ข้าส่งทหารไปคุมคุมตัวเขาแล้ว แต่ไม่อาจหยุดยั้งได้ เวลานี้เทพวายุพยายามต้านทานเขาไว้พ่ะย่ะค่ะ” เขาปาดเหงื่อที่ผุดเต็มใบหน้า เทพสงครามที่เก่งกาจที่สุดไล่ฆ่าผู้คนในสวรรค์จะมีสักกี่คนที่สู้กับเขาได้“เทียนจวิน เทพสงครามกำลังมา
วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 44 ผนึก
ดินแดนสวรรค์เทียนจวินได้ข่าวว่าบุตรสาวของตนได้รับบาดเจ็บรีบรุดมาหาด้วยความเป็นห่วง พอได้ตรวจดวงจิตของนางจึงได้รู้ว่าพลังของคนผู้นั้นกลับมาอีกแล้ว เขาร่ายเวทของตนเองลบล้างพลังที่ครอบงำจิตของบุตรสาวอยู่หนึ่งชั่วยามจนพลังของเขาอ่อนแอลงครั้งอดีต คนผู้นั้นเคยล่อลวงซ่งอี้ในวัยเด็กให้สละชีวิตของตนเองให้เขาเพราะพลังของนางยิ่งใหญ่เหลือคณาจนสามารถฟื้นร่างเซียนและพลังทั้งหมดของเขาได้ มารดาซ่งอี้จึงสละชีวิตของตนเองร่ายผนึกเพื่อปกป้องบุตรสาว เวลานั้นเทียนจวินทั้งรู้สึกเสียใจที่สูญเสียคนรักและสงสารบุตรสาวที่กำพร้ามารดาจึงเลี้ยงดูนางตามใจมาโดยตลอด“เสด็จพ่อ ข้า...” ซ่งอี้ที่ฟื้นได้สติมองหน้าบิดาด้วยความสำนึกผิด เมื่อหลุดจากการครอบงำ ซ่งอี้เริ่มจำได้ว่านางทำสิ่งเลวร้ายใดลงไปบ้าง น้ำตาของนางเอ่อล้นเสียใจ ก้มลงมองดูมือที่เปื้อนเลือดชีวิตคนบริสุทธิ์และเหล่าเซียนน้อยที่รับใช้นาง“ซ่งอี้ เจ้าอย่างเพิ่งพูดสิ่งใด” เทียนจวินกอดปลอบนางนึกสงสารบุตรสาวจนต้องร่ายเวทอีกครั้งหนึ่งเพื่อให้นางจมสู่ภวังค์ด้านเซียวอวี้เทียนเองก็ไ
วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 43 ฝันลวง
ในเวลานั้น ซ่งอี้แอบตามเซียวอวี้เทียนลงมายังดินแดนมนุษย์เช่นเดียวกัน นางมองเขาอยู่ห่าง ๆ รู้สึกไม่สบอารมณ์ยิ่งนักที่เห็นเขาคอยวนเวียนอยู่กับเจียลี่ผู้เป็นศัตรูหัวใจของนาง ครั้นพอตกกลางคืนซ่งอี้ได้เข้าไปในความฝันของเซียวอวี้เทียนโดยไม่รู้ตัว นางเห็นภาพในอดีตทุกอย่างของเขา โดยเฉพาะยามที่เซียวอวี้เทียนอยู่กับหยางซือซือที่ตำหนักโคมดวงจิต พลันในใจเกิดความอิจฉาเข้าครอบงำอยากได้รอยยิ้ม ความรัก ความห่วงใยเช่นนั้นจากเขาบ้าง“บอกข้ามาเถิด ความปรารถนาของเจ้าคือสิ่งใด” เสียงลึกลับพูดกับนางในความฝัน พยายามหลอกล่อให้นางติดกับดัก“เจ้าเป็นใคร” นางยืนอยู่ในความมืด หันซ้ายแลขวาถามคนที่แอบซ่อนอยู่ในเงา“ความปรารถนาของเจ้า ข้าช่วยได้” เงามืดขยับไหวรอบตัวนางพลางพูดถึงสิ่งที่นางเห็นในความฝันซ้ำ ๆ จนนางไม่อาจต้านทานความรู้สึกของตนเองได้ คนที่มีด้ายแดงผูกกับเขาคือนางแต่ทำไมแม้แต่หน้าของนางเขากลับไม่อยากมอง นางคนนั้นแม้จะมีคนรักในชาตินี้ เขาก็ยินดีที่จะอยู่เคียงข้างนางโดยไม่หวังสิ่งใด ซ่งอี้ผู้นี้มีทุกสิ่งดังใจแต่ไม่อาจครอบค
วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 42 สามีของข้า
หลังจากนั้นไม่นาน ผู้คนในแคว้นต่าง ๆ เริ่มหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยทีละคนสองคน หลายหมู่บ้านอยู่กันอย่างหวาดกลัวคิดว่ามีปีศาจออกอาละวาดจนไม่กล้าออกไปทำมาหากิน ไม่เพียงแค่มนุษย์เท่านั้น เผ่าพันธุ์อื่น ๆ ต่างประสบปัญหาเดียวกัน แม้จะมีการสืบหาที่มาแต่ทำอย่างไรก็ไม่พบ คนที่ส่งออกตามหาข่าวย่อมสูญหายเช่นเดียวกันเซียวอวี้เทียนได้รับรายงานจากหลายตำหนักว่าเซียนน้อยที่ลงมาทำภารกิจบนดินแดนมนุษย์ไม่กลับขึ้นสวรรค์ตามกำหนด เทียนจวินจึงสั่งให้เขาลงมาสืบหาสาเหตุ เขาตัดสินใจเริ่มต้นหาข่าวในหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนเกิดพลังเวทขุมใหญ่คอยดูดกลืนพลังชีวิตผู้คน เมื่อได้เห็นว่าเป็นหมู่บ้านจิ้งจอกแดงจึงคอยดูความเคลื่อนไหวอยู่รอบนอกครั้นได้เห็นว่าเจียลี่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้จึงปลอมตัวปะปนเข้าไปในหมู่บ้านด้วย“แม่นาง ให้ข้าช่วยถือหรือไม่” เขาเอ่ยถามน้ำเสียงสุภาพ“ไม่รบกวนท่านดีกว่า เดินอีกนิดเดียวก็ถึงแล้ว” นางตอบปฏิเสธ แล้วหันหลังจะเดินต่อแต่สะดุดบางอย่าง เซียวอวี้เทียนรีบคว้าเอวของนางไว้ไม่ให้ล้มคะมำแล้วรับตะ
วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 41 อดีตของลู่ฟางหรง
เช้าวันรุ่งขึ้น พิธีศพของผู้วายชนม์ได้จัดขึ้นอย่างเรียบง่าย ผู้คนพยายามตั้งสติของตนเพื่อรับมือกับการสูญเสียคนรัก บรรยากาศรอบตัวอึมครึม เสียงร้องไห้คร่ำครวญสลับกับเสียงปลอบใจดังมาเป็นระยะ แม้กระทั่งท้องฟ้ายังมืดมัวมีเมฆครึ้มส่อเค้าฝนหมิงเฟยมองดูร่างของถังลี่ฮวาบนแท่นไม้ที่ก่อเอาไว้ด้วยใจที่แตกสลาย คนที่เขาเพิ่งจะจูงมือเข้าพิธีแต่งงาน ก้มลงคำนับฟ้าดินเพื่ออยู่ด้วยกันจนแก่ชราจากเขาไปแล้ว น้ำตาเอ่อคลอนึกถึงวันวานที่เคยหัวเราะด้วยกันยามที่ได้ฟังนางบรรเลงเพลงพิณ รอยยิ้มสดใสของนางยังคงชัดเจนในใจของเขาเสมอ บัดนี้กลายเป็นเพียงความทรงจำที่หลงเหลืออยู่ เขาบอกลานางเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะวางของแทนใจไว้ข้าง ๆ หวังว่าเกิดชาติหน้าจะมีวาสนาได้พบกันอีกครั้นเสร็จสิ้นพิธีส่งดวงวิญญาณ คนที่เหลืออยู่ก็เริ่มหันมารักษาบาดแผลของตนเองที่ยังไม่หายดี ต่างคนต่างคอยให้กำลังใจกันเพื่อที่จะผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งความสูญเสียไปให้ได้ นอกจากนั้นยังมีเรื่องหนึ่งที่พวกเขายังคงหนักใจ การกลับมาของจักรพรรดิจิ้งจอกทำให้พวกเขาอกสั่นขวัญหนีต้องรีบฟื้นพลังของตนเตรียมรับมือหากต้องเผ
วสันตกาลพานพบ ตอนที่ 40 เหตุการณ์ไม่คาดฝัน
ในช่วงเวลาที่ทุกคนไม่คาดคิด หลินเซินพาตัวเจียลี่และเยี่ยนฟางที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หนีมาจากที่ตรงนั้นได้ทันท่วงทีจึงไม่ได้รับอันตราย จากนั้นจึงรีบกลับไปช่วยคนอื่นที่อยู่ในงาน เฉิงซานร่ายเวทป้องกันหยางมี่และหลิวอิง แขนของเขาบาดเจ็บจากคมฝนจนแทบจะยกไม่ขึ้น เฉิงเซียวจึงรับช่วงต่อพาทั้งหมดหนีออกจากใจกลางความวุ่นวายหลินเซินกลับเข้ามาในงาน เขาร่ายม่านเขตแดนปกป้องหมิงเฟยและร่างของถังลี่ฮวาเอาไว้ ทันทีที่หลินเซินปรากฏตัว ร่างดำทะมึนจึงค่อย ๆ เผยโฉมของตน“จักรพรรดิจิ้งจอก” เฉิงเซียวตะโกนเสียงดังจากด้านหลัง สิ้นเสียงของเขา คนผู้นั้นระเบิดเวทสายสีดำรัดตัวเฉิงเซียวแน่น ค่อย ๆ บีบที่ลำคอจนเส้นเลือดปูดโปน พลังของจักรพรรดิจิ้งจอกเปลี่ยนไปมาก ทั้งรุนแรงและชั่วร้ายบีบอัดคนที่ตกอยู่ในเงื้อมมือจนร่างแทบจะแหลกเหลวไปตามแรง เยี่ยนฟางโผล่ออกมาจากที่ซ่อนตัวเพื่อตามหาหมิงเฟยเห็นเฉิงเซียวไม่อาจหนีได้จึงร่ายเวทตัดพลังช่วยเฉิงเซียวได้อย่างหวุดหวิดทันใดนั้น ทหารจิ้งจอกหลายสิบคนโผล่ออกมาจากหลุมดำ รัศมีความชั่วร้ายปกคลุมร่างพวกเขา ดวงตาสีขาวโพลนสร้างความหวาดกลัวให้ผู้พบเห็น พวกมันเริ่ม
