Share

บทที่ 72

Author: น้ำหมึกหิมะ
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
ผ่านไปครู่หนึ่งโจชัวจึงโบกมือ “ออกไปได้แล้ว”

ลูคัสพยักหน้า ก่อนจะหันและเดินออกไป เขาปิดประตูลงตามหลัง

โจชัวหรี่ตามองเอกสารการสืบสวนสอบสวนทั้งสองฉบับซึ่งวางอยู่เบื้องหน้าขณะทุบโต๊ะ

ไม่นานเขาก็ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น

เมื่อนำเอกสารทั้งสองมารวมกัน มีอยู่ชื่อเดียวเท่านั้นที่ปรากฏอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง ออร่า กิบสัน

เธออยากให้เนลลี่ตาย อยากกำจัดทุกคนที่พยายามทำดีกับเด็กหญิงตัวน้อย

โจชัวหลับตาลง

ออร่าคือน้องสาวสุดที่รักของลูน่า กิบสัน แม้ก่อนจะจากไป ลูน่ายังเขียนพินัยกรรมขอร้องให้โจชัวดูแลน้องสาวของตัวเองอย่างดีที่สุด

ส่วนอีกคนคือลูกสาวของเขาที่เกิดกับลูน่า กิบสัน

“ลูน่า คุณให้โจทย์ที่แก้ยากที่สุดกับผมซะแล้ว”

ณ คฤหาสน์ลินช์

ออร่านั่งรออยู่ที่ห้องโถงเกือบครึ่งชั่วโมงขณะถือกล่องของขวัญซึ่งห่ออย่างประณีตไว้ในอ้อมแขน

“คุณย่าลินช์ยังไม่ตื่นอีกเหรอ?”

เมื่อเห็นบรรดาคนใช้ทั้งหลายมัวเดินเอ้อระเหยอยู่รอบ ๆ คฤหาสน์ ออร่าก็ชักหมดความอดทน

คนรับใช้มองเธอด้วยสายตาดูหมิ่น “ท่านใกล้ตื่นแล้วค่ะ คุณกิบสัน ถ้าไม่อยากรอก็เชิญคุณกลับไปก่อนได้เลยค่ะ คุณย่าลินช์ไม่ชอบพบแขกแต่หัววันแบบนี้ค่ะ”

ออร่ากัดริมฝี
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Sarinya Van
จบอย่างนี้นะเหรอครึ่งๆกลางๆ เริ่มเบื่อหล่ะหนังสือของ เวฟนี้น่ะ เฮ้อ เบื่อ
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 73

    “เหลวไหล!”น้ำตาของออร่าทำให้คุณย่าลินช์มีน้ำโห หญิงชรากระแทกถ้วยชาลงกับโต๊ะกาแฟอย่างเดือดดาล“ย้อนกลับไปตอนที่โจชัวอยากหมั้นหมายกับเธอ ไม่มีใครในตระกูลเห็นด้วยเลยสักคน แต่เจ้าตัวก็ยืนยันเสียงแข็งจะหมั้นให้ได้ อ้างว่าตัวเองกำลังทำตามความต้องการของลูน่า!”“พอถึงตอนนี้ก็ผ่านมาห้าปี ครอบครัวของเราก็ยอมรับเธอได้แล้ว หมอนั่นกลับคิดจะยกเลิกงานแต่งอย่างนั้นเหรอ? เขาคิดว่ากำลังเล่นพ่อแม่ลูกอยู่หรือยังไง?”คุณย่าลินช์มองดูเครื่องประดับบนโต๊ะก่อนหันไปทางออร่าอย่างมีเมตตา “ออร่า อย่ากังวลเลย เธอเป็นคนกตัญญู ฉันจะช่วยเหลือเธอเอง โจชัวก็แค่โดนสาวใช้คนนั้นยั่วยวน เขาถึงได้สับสนจนบอกว่าอยากถอนหมั้นกับเธอ ไม่ต้องคิดมาก ฉันจะไม่ยอมให้โจชัวล้มเลิกงานแต่งแน่นอน”ออร่ากัดปากขณะที่ความรู้สึกเต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์ “คุณย่าคะ หนูรู้สึกโล่งใจที่ได้ยินแบบนี้ คุณย่าช่างใจดีกับหนู...”จากนั้น ออร่าก็เช็ดน้ำตา “เป็นเพราะคุณย่าใจดีกับหนูมาก หนูก็ต้องทำดีกับคุณย่าเหมือนกัน โปรดรับของขวัญชิ้นนี้ไว้เถอะนะคะ หนูจำได้ว่ายังมีเครื่องเพชรของคุณวายอีกชุดหนึ่ง หนูจะซื้อเป็นของขวัญวันเกิดให้คุณย่า ดีไหมคะ?”เมื่อค

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 74

    “ไม่ต้องหรอก”ลูน่ายิ้ม “เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ น่ะ” จากนั้นเธอจึงหันหลังเดินไปหาบอดี้การ์ดสองคนอย่างงามสง่า “ไปกันเถอะ”ด้วยกิริยาอาการอันนุ่มนวลและเด็ดเดี่ยวของหญิงสาว เล่นเอาบอดี้การ์ดทั้งสองตกตะลึง แม้แต่คนขับรถเองก็เช่นกันผู้หญิงคนนี้เป็นแค่แม่บ้านจริง ๆ น่ะเหรอ? ทำไมถึงดูเป็นผู้รากมากดี แถมรับมือเหตุไม่คาดฝันได้อย่างใจเย็นขนาดนี้ได้?“ไปกันได้แล้ว”ขณะที่เหล่าบอดี้การ์ดยังคงอึ้งตะลึงงัน ลูน่าจึงเดินผ่านพวกเขาและมุ่งหน้าไปยังรถเก๋งซึ่งจอดอยู่ข้าง ๆ พร้อมกับเปิดประตูก้าวขึ้นรถทันทีที่สองบอดี้การ์ดรู้สึกตัว ทั้งคู่จึงรีบขึ้นรถก่อนจะขับออกไปเมื่อรถเก๋งหายลับไปจากสายตา คนขับรถจึงค่อย ๆ ยกโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาลูคัส “คุณบีนครับ...”...คุณย่าลินช์กำลังรอลูน่าอยู่ภายในห้องรับประทานอาหารส่วนตัวของภัตตาคารแห่งหนึ่งบอดี้การ์ดผลักประตูให้เปิดออกก่อนลูน่าจะเดินเข้ามาอย่างสุขุม เธอนั่งลงตรงหน้าคุณย่าลินช์ “สวัสดีค่ะ”“เธอคือลูน่าสินะ?”คิ้วของคุณย่าลินช์ขมวดเข้าหากันเล็กน้อยขณะพิจารณาสุภาพสตรีเจ้าของใบหน้างดงามละเอียดลออตรงหน้า “คิดไว้ไม่ผิด เธอเป็นคนใช้หน้าตาดึงดูดคนอื่นสินะ”ไ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 75

    ลูน่าหยิบเช็คขึ้นมาดูใกล้ ๆ ด้วยสายตาห่างเหิน “เงินสิบล้านนี่ไม่ใช่น้อย ๆ เลยนะคะ”“ก็ใช่น่ะสิ” คุณย่าลินช์ขึ้นเสียงอย่างเย็นชา “เอาเงินไปและเก็บไว้ให้ดี แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน!”“ที่ท่านพูดก็มีเหตุผลค่ะ” ลูน่ารีบเก็บเช็คลงกระเป๋าอย่างรวดเร็ว“แต่สร้อยคอปลอม ๆ บนคอท่านอาจราคาไม่ถึงสิบล้านก็ได้ จริงไหมคะ?”เมื่อถูกทักว่าสร้อยคอเป็นของปลอม คุณย่าลินช์ถึงกับนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนจะหัวเราะเยาะเย้ย “ยัยคนร้ายกาจ เธอนี่เจ้าเล่ห์จริง ๆ แค่เพราะได้ยินว่าหลานสะใภ้ของฉันให้สร้อยคอเส้นนี้มา เธอเลยจงใจบอกว่ามันเป็นของเก๊อย่างนั้นเหรอ?”คุณย่าลินช์กลอกตามองลูน่าอย่างเหยียดหยาม “สาวใช้ต่ำตมอย่างเธอรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับของปลอม? ว่าที่หลานสะใภ้ของฉันน่ะเป็นเด็กเรียบร้อยสมบูรณ์แบบ ไม่มีทางซื้อของเก๊หรอก! เธอเองต่างหากที่ไม่รู้จักมูลค่าของมัน!”คุณย่าลินช์ถลึงตามองลูน่าอย่างขุ่นเคือง “ถ้าเธอรับเงินก้อนนี้ไป ฉันจะถือว่าเธอให้คำสัญญาแล้ว ไปหาข้อแก้ตัวลาออกจากบลูเบย์วิลล่าภายในสามวันซะ! ไม่อย่างนั้น อย่ามาโทษว่าฉันเสียมารยาทล่ะ!”ทันใดนั้นเอง หญิงชราก็ลุกขึ้นยืนและเดินจากไปอย่างงามสง่าโดยมีคนรับใช้

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 76

    “ใช่ค่ะ”ลูน่ามองชายหนุ่มด้วยสายตาจริงจัง “ถึงยังไงสำหรับตระกูลลินช์นั้น ฉันมีค่าตัวถึงสิบล้านบาท ขอขึ้นเงินเดือนคงไม่มากไปหรอกใช่ไหมคะ?”“ไม่เลย” โจชัววางเช็คลงแล้วนั่งเอนหลัง เขาเปลี่ยนมาอยู่ในอิริยาบถสบาย ๆ พร้อมทั้งมองไปที่ลูน่า “เธอเอาเช็คนี่มาให้ฉันเพื่อขอค่าจ้างเพิ่มงั้นเหรอ?”ระหว่างพวกเขาทั้งสอง โจชัวคือฝ่ายนั่ง ส่วนเธอคือฝ่ายยืน ทว่า ชายหนุ่มกลับแผ่รังสีความเหนือกว่าออกมา จนลูน่ารู้สึกว่าตัวเองคือคนที่โดนดูถูกหญิงสาวพยักหน้า “ใช่แล้วค่ะ” ใบหน้าเธอไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ “ฉันมีเป้าหมายเล็ก ๆ และอยากให้คุณลินช์ขึ้นเงินเดือน เงินล้านมันเยอะไปสำหรับสาวใช้อย่างฉัน ฉันรู้สึกผิดที่ได้รับมันค่ะ”โจชัวยืนขึ้นและเดินตรงมายังเธอทีละก้าว “อย่างนั้นเหรอ?”“ค่ะ”เขาเอื้อมมือออกไปและเชยคางของลูน่าขึ้นด้วยสองนิ้ว เขาบังคับให้อีกฝ่ายมองเข้าไปในดวงตาลุ่มลึกไร้ที่สิ้นสุดของตัวเอง“เธอปฏิเสธเงินก้อนนี้ไม่ใช่เพราะรู้สึกผิด แต่เป็นเพราะเธอไม่อยากจากฉันไปใช่หรือเปล่า?”เสียงของเขาทุ้มต่ำชวนฟัง น่าหลงใหลและดึงดูดใจถึงแม้ว่าลูน่าจะไม่หลงเหลือความรู้สึก ๆ ใดให้โจชัวอีกต่อไปแล้ว แต่เสียงของเขายัง

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 77

    “ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา”โจชัวพ่นลมหายใจเบา ๆ “เนลลี่ไม่พร้อมปล่อยเธอไป การเปลี่ยนพี่เลี้ยงจะต้องค่อยเป็นค่อยไป”ลูคัสมองดูโจชัวด้วยคิ้วที่ขมวดแน่นเข้าหากัน เขาสงสัยว่าเนลลี่เป็นคนเดียวที่ตัดใจจากลูน่าไม่ได้ หรือว่าโจชัวเองก็ตัดใจไม่ได้เหมือนกันหลังจากลูน่า กิบสันจากไปแล้ว โจชัวไม่เคยมีสาว ๆ คนไหนเคียงข้างกายมาเกือบหกปี ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่มีชีวิตอยู่แล้ว ลูคัสคิดว่าสาวใช้ลูน่าคือตัวเลือกที่เหมาะเลยทีเดียว เพราะอย่างน้อยเนลลี่ก็ชอบเธอ และโจชัวเองก็ไม่ได้รังเกียจเธออีกด้วยอย่างไรก็ตาม...ลูคัสสูดลมหายใจเข้ายาว เขาคงจะทำอะไรมากไม่ได้นอกจากเตือนสติเจ้านาย “นายท่านครับ อย่าลืมนะครับว่าคุณยังต้องตามหาคุณผู้หญิงกลับมา”โจชัวเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มชวนสงสัย “นายพยายามจะสอนอะไรฉัน?”สายตาของโจชัวช่างเย็นยะเยือกจนลูคัสขนลุกซู่ในทันที“ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าผมจะต้องไปทำงานต่อ”พูดจบ ลูคัสก็รีบเปิดประตูหนีเอาชีวิตรอดไป ประตูห้องทำงานปิดลงอีกครั้งโจชัวดูรูปต่าง ๆ บนจอคอมพิวเตอร์และถอนหายใจเฮือกใหญ่ลูน่าส่งลูกสาวกลับมา แต่เธอกลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยได้อย่างไรกัน? ลูน่า กิบสัน...

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 78

    “ก็ได้ครับ ถ้าอย่างนั้นผมจะทำแบบนั้นกับคุณย่าบ้าง คุณย่าใช้เงินสิบล้านเพื่อไล่ลูน่าไปจากผมเพราะคำพูดของออร่า แต่ว่า...“ฟังผมให้ดีนะครับ คุณย่าลินช์ ต่อให้ไม่มีลูน่าและต่อให้เธอรับเงินสิบล้านนี่และจากไป ผมก็ยังจะถอนหมั้นกับออร่าอยู่ดี เรื่องนี้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจของผม เพราะฉะนั้นเก็บเงินของคุณย่าเอาไว้เถอะครับ”จากนั้นโจชัวก็ลุกขึ้นและเดินออกไป“โจชัว ลินช์!” คุณย่าลินช์ผู้เกรี้ยวกราดหยิบถ้วยชาบนโต๊ะกาแฟเขวี้ยงใส่โจชัวทันที เพล้ง!ถ้วยชาตกลงใกล้เท้าของชายหนุ่ม มันแตกเป็นเสี่ยง ๆ ขณะที่น้ำชากระเด็นเปรอะเปื้อนกางเกงของเขาโจชัวหยุดอยู่กับที่ แต่ไม่ได้เหลียวกลับไปมองคุณย่าลินช์ขบฟันแน่น “แกคิดจะทำบ้าอะไรกันแน่? ตอนนั้นแกยืนยันที่จะตบแต่งลูน่า กิบสันเข้ามาในตระกูลลินช์โดยไม่ฟังเสียงคัดค้านของพวกเรา เธอแต่งงานเป็นสะใภ้ของบ้านหลังนี้ตั้งหลายปี แต่กลับไม่มีลูกให้แกสักคน แล้วสุดท้ายเธอก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไป” “พอเธอจากไปแล้ว แกก็ปฏิเสธผู้หญิงทุกคนที่ครอบครัวจัดหาให้ แกยืนยันหนักแน่นที่จะให้ออร่าเป็นคู่หมั้น แต่พอเวลาผ่านมาห้าปีจนถึงตอนนี้ แกกลับคิดที่จะล้มเลิกง

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 79

    “คุณย่าใจดีที่สุดในโลกเลยค่ะ!”ออร่าส่งกล่องเพชรในมือให้คุณย่าลินช์ด้วยความตื่นเต้น “ดูสิคะ คุณย่า นี่เป็นผลงานของคุณวาย ชุดเดียวกับสร้อยคอคุณย่าเลย สวยไหมคะ?”“สวยสิ” คุณย่าลินช์ชื่นชอบสร้อยคอ แต่จู่ ๆ คำพูดของสาวใช้ลูน่ากลับดังก้องเต็มสองหูของหญิงชราอย่างช่วยไม่ได้‘แต่สร้อยคอปลอม ๆ บนคอของคุณท่านอาจมีราคาไม่ถึงสิบล้านก็ได้ จริงไหมคะ?’คุณย่าลินช์ย่นคิ้วในขณะที่มองออร่าอย่างไม่สบายใจ “ออร่า สร้อยคอเธอน่ะ... ของเก๊หรือเปล่า?”ช่วงสองปีที่ผ่านมา คุณวายเป็นนักออกแบบอัญมณีผู้มีชื่อเสียงในต่างประเทศ ความโด่งดังของเขาเป็นรองนักออกแบบนามว่าออคุสที่โด่งดังที่สุดเท่านั้น แต่แล้วคุณวายกลับทิ้งวงการเครื่องประดับไปอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เพราะอย่างนั้นจึงทำให้ราคาเครื่องประดับที่เขาออกแบบพุ่งสูงขึ้น จากเดิมที่ราคาเพียงหลักล้านก็กลายเป็นสิบล้านในทันที คุณย่าลินช์เคยเห็นข่าวนี้มาก่อน นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมหญิงชราจึงมอบเงินจำนวนสิบล้านให้แก่ลูน่าเพราะเห็นแก่ว่าที่หลานสะใภ้คนนี้อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ลูน่าพูดเมื่อวันก่อนเปรียบเสมือนหนามยอกอก ตลอดเวลาที่คุณย่าลินช์นึกถึงถ้อยคำดังกล่าว เธอจะเริ่ม

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 80

    อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดได้ว่าคุณย่าลินช์คือความหวังสุดท้ายที่จะทำให้เธอได้อยู่เคียงข้างโจชัว...ออร่ากัดฟันกรอดพร้อมกับกระทืบเท้า “ช่วยหาให้ฉันที”“อย่าเสียเวลาเลย” ผู้หญิงที่อยู่ปลายสายถอนหายใจยาว “คุณวายมีผลงานการออกแบบไม่มากมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แถมพวกเรายังซื้อชุดเครื่องประดับเก๊พวกนั้นจากคนที่ไม่รู้จักเจ้าของตัวจริง ส่วนเครื่องประดับที่เหลือก็ตกเป็นของคนอื่นไปแล้ว แต่ฉันได้ยินมาว่า ประธานควินน์กรุ๊ปที่ชื่อมัลคอล์ม ควินน์ มีเครื่องเพชรอยู่ชุดหนึ่ง เดี๋ยวฉันจะลองถามเขาดูให้”“โอเค”…ณ บลูเบย์วิลล่าฝนตกหนักตลอดทั้งคืน พอรุ่งสางอากาศจึงค่อนข้างเย็น ลูน่าใช้เวลาทั้งเช้าจัดการกับตู้เสื้อผ้าของเนลลี่ หญิงสาวซักทำความสะอาดเครื่องแต่งกายหน้าร้อนและจัดเก็บเข้าตู้แม้ว่าเนลลี่เพิ่งจะมาอยู่กับโจชัวได้ไม่ถึงเดือน แต่จำนวนชุดที่เด็กหญิงมีก็มากกว่าที่เคยมีเมื่อปีก่อนไปแล้วลูน่ารู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับการจัดการตู้เสื้อผ้าของเนลลี่ จนเธอแทบจะลุกขึ้นยืนไม่ไหวเธอใช้มือทุบเบา ๆ บริเวณแผ่นหลังส่วนล่างและเหยียดตัวนอนลงบนเตียงเพื่อพักผ่อน ก่อนที่โทรศัพท์ของเธอจะดังขึ้นเป็นสายจากมัลคอล์ม ควินน์

Latest chapter

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 450

    “งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 449

    “เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 448

    ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 447

    โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 446

    “คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 445

    บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 444

    วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 443

    มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ

  • ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก   บทที่ 442

    “คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ

DMCA.com Protection Status