บทที่ 68

โจชัวยกยิ้ม “นั่นก็จริง”

จากนั้นชายหนุ่มจึงมองลูน่า “แต่ฉันไม่สนว่าเธอจะทำอะไรกับออร่า ฉันอยากจะรอดูมากกว่าว่าใครจะชนะ”

ลูน่ารู้สึกผิดหวัง ไม่แปลกใจที่ก่อนหน้านี้เขาจะไม่พูดถึงออร่า เพราะเขารอให้เธอเป็นคนพูดออกมาเอง

เขาอยากเห็นว่าใครจะชนะระหว่างเธอกับออร่าเหรอ? ลูน่าเองก็อยากรู้เหมือนกัน

บางทีโจชัวแค่พยายามให้ออร่าได้รู้สึกถึงความหวาดหวั่นเสียบ้าง เพราะเขารู้สึกว่าตามใจเธอมากเกิน อย่างนั้นเหรอ?

อย่างไรก็ตาม โจชัวก็เต็มใจฆ่าลูน่าที่กำลังตั้งครรภ์ลูกทั้งสามคนในตอนนั้นเพราะออร่า จะมีอะไรมากไปกว่านั้นได้อีก?

โชคไม่ดีที่ตอนนั้นโจชัวพยายามเอาใจออร่าและมันเป็นการทรมานเธอ ยิ่งเขาพยายามทำดีกับออร่ามากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งเจ็บปวดมากเท่านั้น

ลูน่าไม่สามารถทำอะไรได้ เธอรู้สึกขมขื่นทุกครั้งเมื่อนึกถึงมัน แต่รอยยิ้มของเธอกลับไม่เคยจางหายไป “ถ้าให้ฉันเดา ฉันคงจะเอาชนะคุณกิบสันไม่ได้หรอกค่ะ”

ไม่ว่าจะหกปีก่อนหน้าหรือหกปีต่อจากนี้ เธอจะพ่ายแพ้ให้กับออร่าเสมอ

“นั่นไม่จำเป็นหรอก” โจชัวปิดเปลือกตาลง เขาค่อย ๆ นวดบีบคลึงระหว่างคิ้วที่รู้สึกว่าเส้นเลือดกำลังเต้นตุบ ๆ “ดึกแล้ว กลับบ้านเถอะ พาเนลลี่กลับไ