38

“ซอนญ่า...ที่จริงคุณมีโอกาสจะฆ่าผมได้หลายครั้ง แต่คุณไม่ทำ ผมชักไม่แน่ใจว่าที่ผมสงสัยจะเป็นเรื่องจริง“

“ฉันคือออโซลย่า ฉันเป็นสายลับแห่งไซออนเนต”

“ผมไม่ถียงคุณหรอก...แต่...”

ร่างสูงใหญ่เว้นวรรคขณะปล่อยลมหายใจเป่ารดไปบนใบหน้าของร่างระหงที่กำลังจะหลอมละลายจากกระไอรอนแรงที่แผ่มาจากตัวเขา

“แต่อะไรคะแดน” อลินทิราถามอย่างใคร่รู้

“ทำไมตัวคุณถึงได้สั่นแบบนี้”

เสียงกระซิบแผ่วทว่าดุดันนั้นกระตุกประสาทรับรู้ของหญิงสาวให้ตื่นตัวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ อลินทิรากำลังนึกหวาดกลัวในส่วนลึก แดเนียลไม่ใช่คนโง่ และการอยู่ใกล้กันแนบสนิทเช่นนี้ทำให้เขาเริ่มมองเห็นหลายสิ่งหลายอย่างในตัวเธอได้เกือบจะทะลุปรุโปร่ง แม้แต่สิ่งที่จารชนสาวแอบซ่อนไว้ก็อาจไม่รอดพ้นจากความหลักแหลมของนักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หนุ่มซึ่งอาจค้นพบมันได้ในสักวัน

“ร่างกายของฉันอาจกำลังเรียกร้องยาของคุณอยู่ก็เป็นได้”

อลินทิราแสร้งบ่ายเบี่ยง เธอจะให้เขาล่วงรู้ได้อย่างไรว่าเรือนร่างกำยำที่กำลังบดเบียดทำใหกายสาวรวดร้าวมากแค่ไหน ถึงมียานั่นหญิงสาวก็รู้ดีว่ากำลังควบคุมตัวเองได้ยากขึ้นทุกที

“แน่ใจหรือว่าคุณต้องการมัน?”

แดเนียลก้มลงมาจนจมูกโด่งชนโหนกแก้มสีเรื่อ นอกจากจะสงสัยเรื่องการเป็นสายลับของอีกฝ่าย เขายังสงสัยตัวเองว่ากำลังติดบ่วงเสน่หาของออโซลย่าแล้วจริง ๆ

“แดน...” หญิงสาวเป็นฝ่ายเสนอริมฝีปากอุ่นร้อนให้ชายหนุ่มพร้อมกับรั้งต้นคอให้ใบหน้าทรงเสน่ห์ก้มลงรับความชุ่มฉ่ำในโพรงปากเล็ก เธอคิดว่าแดเนียลอาจลืมข้อกังขานั้นไปชั่วขณะ ทว่ากลับไม่เป็นดังคิดเมื่อเสี้ยวเวลาของความโรแมนติกต้องหยุดชะงักกะทันหันเมื่อร่างบางถูกช้อนไว้ในแขนแกร่งก่อนเขาจะโยนเธอลงบนเตียงหนา

“แดเนียล!” อลินทิราร้องเสียงแหลม ร่างบางไม่ทันหยัดตัวขึ้นนั่งก็ถูกตรึงไว้ด้วยแขนทรงพลังและร่างสูงหนักอึ้งซึ่งโถมตัวเข้ามาพร้อมทั้งกดขาเรียวด้วยเข่าทั้งสอง

“สู้ผม!...ออโซลย่า คุณอยากจะใช้วิธีการแบบไหนก็งัดออกมาให้หมด ผมแน่ใจว่าสายลับมือหนึ่งต้องเรียนรู้กลยุทธการเอาตัวรอดทุกวิถีทาง”

“แดน...คุณบ้าไปแล้วรึยังไง คุณจะมาบังคับฉันแบบนี้ไม่ได้นะคะ!”

สายลับสาวพยายามต่อต้าน เขากำลังล้วงลึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่จารชนอย่างเธอไม่อาจเปิดเผย

“ผมไม่ได้บังคับ แต่นี่คือโอกาสของคุณ ออโซลย่า”

ร่างสูงกำยำแบมือทั้งสองออกขณะยืดลำตัวขึ้นและเลื่อนเข่าทั้งสองค้ำบนที่นอนแต่ยังอยู่ในท่าคร่อมหญิงสาว อลินทิรามองแดเนียลอย่างไหวหวาด เขาอาจรู้แล้วว่าเธอไม่ได้มีฝีมือในการต่อสู้ระดับพระกาฬอย่างที่ใคร ๆ คิด นักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หนุ่มมองทุกอย่างได้ทะลุปรุโปร่งซึ่งเหนืออื่นใดเขากำลังมองเห็นเธอ

“ฉันอาจฆ่าคุณได้ค่ะ แดน” กล่าวพลางกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งเป็นผง สายลับสาวพยายามกลืนเก็บทุกอย่างแม้แต่น้ำรื้นรอบ ๆ เบ้าตาไม่ให้หลั่งไหล ทว่าภาพเจ้าของเรือนร่างงดงามที่นอนนิ่งและเรือนผมสีน้ำตาลหม่นแผ่สยายกลับสะกดหัวใจร่างสูงใหญ่ที่กำลังใช้วิธีคาดคั้นเธอทุกทาง อลินทิราไม่ทันสังเกตตัวเองด้วยซ้ำว่ากระดุมที่ยึดสาบเสื้อเชิ้ตทั้งสองข้างหลุดหายไปจนเผยให้เห็นเนื้อในอันอ่อนไหวกระเพื่อมขึ้นลงจนแทบล้นทะลักบราเซียลูกไม้ออกมาอวดสายตา

“ใช่...คุณมีโอกาสที่จะทำมันหลายครั้งหลายหน” ชายหนุ่มลดมือข้างหนึ่งลงบนที่นอนข้างไหล่บางสั่นระริกขณะโน้มใบหน้าลงต่ำ

“อาจเป็นตอนที่ผมหลับ หรือตอนที่ผม...กำลังจูบคุณ”

“และถ้ามันเกิดขึ้นจริงฉันอาจไม่ได้เห็นหน้าแม่ของฉันอีก คุณเป็นคนสร้างเงื่อนไขข้อนี้ขึ้นมา แล้วคิดหรือคะว่าฉันจะยอมเอาชีวิตแลกกับชีวิต”

“ถ้าคุณเลือกเส้นทางนี้ก็ต้องรู้จักกับคำว่าสูญเสีย การเป็นสายลับน่ะมันหมายถึงการที่คุณพร้อมจะยอมแลกกับทุกอย่าง ถ้าได้อย่างหนึ่งนั่นคอการยินดีเสียอีกอย่างหนึ่งไป คุณอาจลืมกฎการเป็นบุคคลที่ต้องแอบซ่อนอยู่ในที่มืดไปแล้วกระมัง”

“ฉันท่องจำมันขึ้นใจเสมอค่ะ แดเนียล...แต่คุณไม่มีวันเข้าใจในสิ่งที่ฉันเป็น”

“ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณไม่ตอบโต้ผม ถ้าคุณคือ...ออโซลย่า”

อีกครั้งที่ใบหน้าคมคร้ามก้มต่ำลงไปหาเจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาลแกมเขียวที่สะท้อนทั้งความสับสนระคนหวาดหวั่นเมื่อลิ้นหนาแทรกเข้าไปในเรียวปากเล็ก แดเนียลดูรุ่มร้อนขณะเลื่อนมือข้างหนึ่งขึ้นมาตะปบบนทรวงสวยและกอดรัดร่างกลมกลึงที่หายใจอยู่ใต้ร่างด้วยมืออีกข้าง