Share
บทที่ 713
Related chapter
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 714
“เธอใจเย็น ๆ ก่อน อยากรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น?” ซูหยิงเซี่ยพูดอย่างใจเย็น “เธอรีบบอกมาสิ ถ้าไอ้สารเลวนี้ทำอะไรเธอ ฉันจะฆ่าเขาทันที” เฉินหลิงเหยายกแขนเสื้อขึ้นด้วยท่าทางโกรธจัด ซูหยิงเซี่ยยิ้มเจื่อน ความหวังดีของเฉินหลิงเหยาที่มีต่อเธอไม่เปลี่ยนไปเลย ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ แต่เธอก็ตระหนักมากขึ้นว่า หัวใจของหานซานเฉียนที่มีต่อเธอนั้นไม่ได้เปลี่ยนไปเหมือนกัน และเธอยังเชื่อด้วยซ้ำว่าการที่หานซานเฉียนตัดสินใจแบบนี้ หัวใจของหานซานเฉียนก็เจ็บปวดมากเช่นกัน เมื่อซูหยิงเซี่ยเล่าให้เฉินหลิงเหยาฟังทั้งหมด ในที่สุดเฉินหลิงเหยาก็ใจเย็นลง “อย่างนี้นี่เอง เขาไม่ได้มีผู้หญิงคนอื่นหรอกเหรอ?” เฉินหลิงเหยาสงสัย “มีบางอย่างที่ฉันยังบอกเธอตอนนี้ไม่ได้ แต่มันก็ประมาณเดียวกัน” ซูหยิงเซี่ยปกปิดตัวตนของหานซานเฉียน แต่พูดแค่ว่าหานซานเฉียนมีความบาดหมางกับหาน กรุ๊ป ดังนั้นจึงไม่สามารถทำให้เฉินหลิงเหยาเข้าใจได้ถ่องแท้ ถ้าเธอบอกเฉินหลิงเหยาเกี่ยวกับตัวตนของหานซานเฉียน เธอคงจะไม่สงสัยเลย แต่ซูหยิงเซี่ยไม่ทำแบบนั้น เพราะหานซานเฉียนไม่ต้องการให้โลกภายนอกรู้จักตัวตนของเขา และซูหยิงเซี่ยรู้ดีว่าเฉินหลิงเหย
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 715
“พี่เฟยเอ๋อร์ มีข่าวใหม่เรื่องหานซานเฉียนกับซูหยิงเซี่ยค่ะ” ตอนที่หยางเหมิงกำลังทำอาหารเย็น เธอรีบวิ่งไปที่ห้องนั่งเล่น และพูดกับมี่เฟยเอ๋อร์ ผู้หญิงมักชอบซุบซิบ ยิ่งเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งหยุนเฉิงตกใจ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย ดังนั้นมี่เฟยเอ๋อร์จึงกังวลอย่างมากเกี่ยวกับพัฒนาการของเรื่องนี้ “คนหน้าด้านไร้ยางอายแบบนี้ คิดว่าจะเปลี่ยนได้เหรอ?” มี่เฟยเอ๋อร์พูดอย่างเหยียดหยาม “ไม่มีทางเปลี่ยน แต่มีคนบอกว่าพวกเขาสองคนแต่งงานกันมานานหลายปีแล้ว และซูหยิงเซี่ยไม่เคยถูกหานซานเฉียนแตะต้องเลย” หยางเหมิงกล่าว มี่เฟยเอ๋อร์กล่าวน้ำเสียงเย็นชา “ถ้าเป็นฉัน ฉันก็ไม่ปล่อยให้สวะแบบนี้มาแตะต้องฉันเหมือนกัน ดีแล้วที่ซูหยิงเซี่ยทำแบบนี้ สวะแบบนี้สมควรได้รับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้” “พี่เฟยเอ๋อร์ หานซานเฉียนแย่ขนาดนั้นเลยเหรอคะ?” หยางเหมิงสงสัย แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองเป็นอย่างไร แต่เธอก็รู้สึกว่าหานซานเฉียนถูกต่อว่ามาหลายปีแล้ว เธอรู้สึกน่าสงสารมาก “เธอไม่เคยได้ยินเรื่องคฤหาสน์จินเฉียวเลยเหรอ คนที่ไปสถานที่แบบนี้จะเป็นคนดีได้ยังไง?” มี่เฟยเอ๋อร์พูด หยางเหมิงพยักหน้าและพูดว่า “นั
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 716
สามปี! หลังจากแต่งงานมาสามปีเต็ม เขา...ไม่เคยแตะต้องซูหยิงเซี่ยเลย หานเหยียนหัวเราะออกมาดัง ๆ ครู่หนึ่ง แม้แต่หานชิงก็หัวเราะอย่างหนักจนท้องแข็ง “ไม่หรอกมั้ง หานซานเฉียนน่าขยะแขยงขนาดนั้นเหรอ? เขาไม่ได้แตะต้องภรรยาของตัวเองด้วยซ้ำ” หานเหยียนเช็ดน้ำตาที่หางตา หานชิงหมอบลงกับพื้นพลางกุมท้องส่วนล่างของเธอ และพูดว่า “คุณหนู ฉันหัวเราะจนปวดท้อง คนประเภทนี้อยู่รอดมาจนถึงตอนนี้ได้ยังไง? ไร้ประโยชน์สิ้นดี” “นี่คงไม่ใช่ข่าวปลอมหรอกนะ?” หานเหยียนไม่ค่อยเชื่อ ผ่านมาสามปีแล้ว อาจกล่าวได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองไม่ค่อยดีนัก แต่กลับไม่มีความสัมพันธ์กันระหว่างสามีภรรยาเกินจริงไปจริง ๆ “เรื่องจริง ฉันพยายามสืบเต็มที่” หานเฟิงพูดอย่างจริงจัง ถ้าเป็นผู้หญิงโสเภณีที่หานซานเฉียนเล่นด้วยมาเป็นเวลาสามปี ไม่ว่ามันจะสวยแค่ไหน เขาก็ไม่สนใจ หลังจากคำพูดนั้นออกมา หานเฟิงก็สนใจทันที และเขาต้องการตรวจสอบความถูกต้องของเรื่องนี้ด้วย สำหรับวิธีการตรวจสอบมีเพียงวิธีเดียว หานเหยียนส่ายหน้าและพูดว่า “ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมพ่อถึงยืนยันที่จะเปลี่ยนนามสกุลของเขา สวะแบบนี้ทำให้ตระกูลหานของเราอับอา
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 717
หลังจากซูหยิงเซี่ยและเฉินหลิงเหยาเลิกงาน พวกเขาก็จับมือกันเดินออกจากบริษัท ไม่จำเป็นต้องพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างสองคนนี้สนิทกันมาเป็นเวลาหลายปี ยิ่งไปกว่านั้น เด็กผู้หญิงจะไม่รู้สึกขัดขืนเมื่อเดินจับมือกันบนถนน ซึ่งเด็กผู้ชายไม่สามารถทำได้ เมื่อเฉินหลิงเหยาเห็นรถสปอร์ตจอดอยู่หน้าบริษัท เธอก็ประหลาดใจเล็กน้อย เธอไม่คิดว่ารถคันหรูคันนี้จะมุ่งเป้ามาที่เธอ แต่ข่าวการหย่าร้างของซูหยิงเซี่ยเพิ่งแพร่กระจาย จะมีคนมาไล่ตามเธอเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่น่าเชื่อ “หยิงเซี่ย เสน่ห์ของเธอยังแรงเหมือนเดิมเลยนะ เธอเพิ่งหย่าก็มีคนไล่ตามจีบแล้ว” เฉินหลิงเหยากล่าวด้วยรอยยิ้ม สำหรับผู้หญิงคนอื่น ๆ เธออาจจะพอใจกับเรื่องนี้ แต่สำหรับซูหยิงเซี่ยแล้ว ไม่ใช่สิ่งที่น่ายินดี แต่มันจะกลายเป็นปัญหาและเป็นภาระของเธอ แต่การหย่าแบบนี้ ก็เป็นวิธีปกป้องเธอของหานซานเฉียน เป็นไปไม่ได้อย่างยิ่งที่ซูหยิงเซี่ยจะยอมรับความรักของผู้ชายคนอื่นในเวลานี้ หานเฟิงยืนพิงประตูรถ ฉากของหนุ่มหล่อกับรถหรูดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมาย เด็กสาวหลายคนในบริษัทต่างพากันอิจฉา ใครจะไม่อยากมีแฟนรวยและหล่อแบบนี้? แต่พวกเธอก็รู้ว่าเขาอยู่ระด
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 718
“ไม่ ไม่มีอะไร แค่พูดลอย ๆ” เฉินหลิงเหยารีบปกปิดมัน แล้วเปลี่ยนเรื่องและถามว่า “เธอคิดว่าวันนี้อีหยุนจะมาในรูปแบบไหน ครั้งที่แล้วเธอสวยมากถึงขนาดที่ แม้แต่ฉันเองก็ยังละอายใจ” เมื่อพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งล่าสุด ซูหยิงเซี่ยยิ้มเล็กน้อย เมื่อฉี๋อีหยุนถอดแว่นตา เธอช่างงดงามอย่างน่าอัศจรรย์จริง ๆ แม้แต่เธอก็ไม่กล้าเปรียบเทียบ แต่คนเหล่านี้คือเพื่อนรักของเธอเอง ซูหยิงเซี่ยจึงไม่รู้สึกถึงภัยคุกคามใด ๆ ตรงกันข้าม เธอมีความสุขมาก ยิ่งฉี๋อีหยุนสวยมากเท่าไหร่ การหาคนที่ดีก็ง่ายขึ้นเท่านั้น ตอนที่ซูหยิงเซี่ยยังเรียนอยู่ เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าฉี๋อีหยุนจะเจอผู้ชายที่ดี ที่จะแต่งงานกันในอนาคตเพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องทนทุกข์ไปตลอดชีวิต “ฉันหวังว่าเธอจะไม่ใส่แว่น จะได้หาแฟนได้ง่ายขึ้น” ซูหยิงเซี่ยกล่าว “ไม่เพียงแต่ง่ายเท่านั้น ยังมีแมลงวันมากมายที่ต้องการจะบินวนรอบตัวเธออีกด้วย” หลังจากที่เฉินหลิงเหยาพูดจบ เธอก็ถอนหายใจและพูดต่อว่า “ไม่เหมือนฉัน ไม่ว่าฉันจะแต่งตัวสวยแค่ไหน ฉันก็ถูกเธอสองคนบดบังอยู่ดี สงสัยฉันคงต้องเป็นโสดตลอดชีวิตแล้วล่ะ” ซูหยิงเซี่ยมองไปที่เฉินหลิงเหยาด้วยรอยยิ้มและพูดว
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 719
เห็นได้ชัดว่าคำพูดของเฉินหลิงเหยากระทบกับฉี๋อีหยุน แต่ฉี๋อีหยุนไม่หวั่นไหวเลยแม้แต่น้อย เพราะเธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเรื่องนี้น่าลำบากใจแค่ไหน และความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคนนี้ไม่สามารถถูกทำลายได้ด้วยการแทรกกลาง ยิ่งไปกว่านั้น ความรักของหานซานเฉียนที่มีต่อซูหยิงเซี่ยนั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าทองคำ แม้ว่าจุดประสงค์ของการติดต่อครั้งแรกของฉี๋อีหยุนกับหานซานเฉียน คือการให้หานซานเฉียนช่วยเหลือตระกูลฉี๋ บางครั้งฉี๋อีหยุนยังถามตัวเองว่าเธอมีความรู้สึกต่อหานซานเฉียนจริง ๆ หรือไม่ เธอไม่สามารถให้คำตอบกับตัวเองได้ ฉี๋อีหยุนก็เข้าใจว่าความตั้งใจเดิมของตัวเองสั่นคลอน และไม่ต้องการเพียงแค่ใช้หานซานเฉียนอีกต่อไป ในระหว่างมื้ออาหาร เฉินหลิงเหยาเริ่มพูดถึงหัวข้อนี้ และหลีกเลี่ยงการพูดถึงเรื่องที่เกี่ยวข้องกับหานซานเฉียน หลังจากรับประทานอาหารแล้ว เฉินหลิงเหยาไปส่งฉี๋อีหยุนกลับไปที่โรงแรม และปล่อยให้ซูหยิงเซี่ยกลับบ้านไปพักผ่อนก่อน เมื่อใดก็ตามที่ซูหยิงเซี่ยนึกถึงคำว่ากลับบ้าน เธอจะรู้สึกว่างเปล่าในใจ เพราะไม่เห็นหานซานเฉียนในบ้านนั้นอีก จึงทำให้ซูหยิงเซี่ยไม่มีความรู้สึกเป็นเจ้าของอีกต่อไป จนกระทั
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 720
ลิฟต์ปิดลงอย่างช้า ๆ หัวใจของมี่เฟยเอ๋อร์จุกอยู่ที่ลำคอ เพราะกลัวว่าจะมีใครเดินเข้ามา จนกระทั่งประตูลิฟต์ปิดสนิท มี่เฟยเอ๋อร์ก็โล่งอก และรู้สึกได้ทันทีว่าโลกทั้งใบสดใสขึ้นมาก กลับถึงบ้าน หยางเหมิงได้เตรียมอาหารเช้าไว้แล้ว และกำลังมองคอมพิวเตอร์บนโต๊ะอาหารพร้อมกับขมวดคิ้ว “เธอเป็นอะไรหรือเปล่า? หน้าบึ้งแต่เช้า เธอไม่กลัวเป็นริ้วรอยเหรอ” มี่เฟยเอ๋อร์ถามหยางเหมิง “พี่เฟยเอ๋อร์ ใครเป็นเจ้านายของบริษัทเรา ทำไมฉันหาไม่เจอเลย” หยางเหมิงถามมี่เฟยเอ๋อร์อย่างสงสัย เธอไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉวมาก่อน แต่ตอนนี้เธอกำลังจะไปที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉว ในการทำงาน เธอต้องเข้าใจสถานการณ์ของบริษัทก่อน แต่เมื่อค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉวบนอินเทอร์เน็ต กลับพบว่าคอลัมน์ของประธานว่างเปล่า ไม่มีชื่อของใครสักคน และคนที่มีอำนาจมากที่สุดคือจงเหลียง ไม่ใช่เจ้านายตัวจริง “เธอโง่เหรอ ลืมไปแล้วเหรอที่ฉันเคยบอกเธอเรื่องเบื้องหลังของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉว?” มี่เฟยเอ๋อร์พูดอย่างหมดหนทาง “แน่นอนฉันจำได้ ไม่ใช่ตระกูลหานในเหยียนจิงเหรอ ฉันพยายามค้นหาแล้ว
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 721
"หยางเหมิง ฉันเตือนเธอแล้ว อย่าเข้าใกล้คนแบบนี้มากเกินไป เขาแค่แสแสร้งแกล้งทำเป็นเป็นคนใสซื่อ เพื่อโกหกผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แบบเธอ" มี่เฟยเอ๋อร์เตือนหยางเหมิง "พี่เฟยเอ๋อร์ ทำไมพี่ต้องอคติกับเขาขนาดนี้" หยางเหมิงถามอย่างไม่เข้าใจ ตั้งแต่เธอได้พบกับหานซานเฉียนเป็นครั้งแรก มี่เฟยเอ๋อร์ก็เกลียดหานซานเฉียนมาก แต่ในความเห็นของหยางเหมิง หานซานเฉียนกลับไม่ 'ไม่ได้มีอะไรที่ผิดปกติ เขาแตกต่างจากผู้ชายคนอื่นด้วยซ้ำ และเขาไม่ได้มองพวกเธอด้วยสายตาว่างเปล่า หยางเหมิงชอบหานซานเฉียนที่เป็นแบบนี้ แต่ดูเหมือนว่ามีเฟยเอ๋อร์จะรู้สึกแตกต่างไปจากเธออย่างสิ้นเชิง มี่เฟยเอ๋อร์ไม่รู้ว่าเธอเริ่มเกลียดหานซานเฉียนมาจากไหน อันที่จริงลึก ๆ ในใจของเธอนั้น ได้ซ่อนหัวใจที่อยากอยู่ภายใต้แสงสปอตไลท์ แม้ว่าเธอจะไม่ยอมรับ แต่เธอก็หวังว่าจะเป็นจุดสนใจในทุก ๆ ที่ที่เธอไป แต่เมื่อเธอได้พบกับหานซานเฉียน ครั้งแรกหานซานเฉียนไม่ได้มองเธอด้วยซ้ำ ซึ่งทำให้มี่เฟยเอ๋อร์อารมณ์เสียอย่างมาก แต่เธอก็คิดแค่ว่าหานซานเฉียนแสร้งทำเป็นจริงจัง และแล้วหมาป่าในคราบลูกแกะแบบนี้ มี่เฟยเอ๋อร์ก็ระบุว่าเป็นบุคคลอันตราย ตามธรรมชาติของเธอ นี่แ
Latest chapter
