LOGINShare
บทที่ 715
Related chapters
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 716
สามปี! หลังจากแต่งงานมาสามปีเต็ม เขา...ไม่เคยแตะต้องซูหยิงเซี่ยเลย หานเหยียนหัวเราะออกมาดัง ๆ ครู่หนึ่ง แม้แต่หานชิงก็หัวเราะอย่างหนักจนท้องแข็ง “ไม่หรอกมั้ง หานซานเฉียนน่าขยะแขยงขนาดนั้นเหรอ? เขาไม่ได้แตะต้องภรรยาของตัวเองด้วยซ้ำ” หานเหยียนเช็ดน้ำตาที่หางตา หานชิงหมอบลงกับพื้นพลางกุมท้องส่วนล่างของเธอ และพูดว่า “คุณหนู ฉันหัวเราะจนปวดท้อง คนประเภทนี้อยู่รอดมาจนถึงตอนนี้ได้ยังไง? ไร้ประโยชน์สิ้นดี” “นี่คงไม่ใช่ข่าวปลอมหรอกนะ?” หานเหยียนไม่ค่อยเชื่อ ผ่านมาสามปีแล้ว อาจกล่าวได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองไม่ค่อยดีนัก แต่กลับไม่มีความสัมพันธ์กันระหว่างสามีภรรยาเกินจริงไปจริง ๆ “เรื่องจริง ฉันพยายามสืบเต็มที่” หานเฟิงพูดอย่างจริงจัง ถ้าเป็นผู้หญิงโสเภณีที่หานซานเฉียนเล่นด้วยมาเป็นเวลาสามปี ไม่ว่ามันจะสวยแค่ไหน เขาก็ไม่สนใจ หลังจากคำพูดนั้นออกมา หานเฟิงก็สนใจทันที และเขาต้องการตรวจสอบความถูกต้องของเรื่องนี้ด้วย สำหรับวิธีการตรวจสอบมีเพียงวิธีเดียว หานเหยียนส่ายหน้าและพูดว่า “ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมพ่อถึงยืนยันที่จะเปลี่ยนนามสกุลของเขา สวะแบบนี้ทำให้ตระกูลหานของเราอับอา
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 717
หลังจากซูหยิงเซี่ยและเฉินหลิงเหยาเลิกงาน พวกเขาก็จับมือกันเดินออกจากบริษัท ไม่จำเป็นต้องพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างสองคนนี้สนิทกันมาเป็นเวลาหลายปี ยิ่งไปกว่านั้น เด็กผู้หญิงจะไม่รู้สึกขัดขืนเมื่อเดินจับมือกันบนถนน ซึ่งเด็กผู้ชายไม่สามารถทำได้ เมื่อเฉินหลิงเหยาเห็นรถสปอร์ตจอดอยู่หน้าบริษัท เธอก็ประหลาดใจเล็กน้อย เธอไม่คิดว่ารถคันหรูคันนี้จะมุ่งเป้ามาที่เธอ แต่ข่าวการหย่าร้างของซูหยิงเซี่ยเพิ่งแพร่กระจาย จะมีคนมาไล่ตามเธอเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่น่าเชื่อ “หยิงเซี่ย เสน่ห์ของเธอยังแรงเหมือนเดิมเลยนะ เธอเพิ่งหย่าก็มีคนไล่ตามจีบแล้ว” เฉินหลิงเหยากล่าวด้วยรอยยิ้ม สำหรับผู้หญิงคนอื่น ๆ เธออาจจะพอใจกับเรื่องนี้ แต่สำหรับซูหยิงเซี่ยแล้ว ไม่ใช่สิ่งที่น่ายินดี แต่มันจะกลายเป็นปัญหาและเป็นภาระของเธอ แต่การหย่าแบบนี้ ก็เป็นวิธีปกป้องเธอของหานซานเฉียน เป็นไปไม่ได้อย่างยิ่งที่ซูหยิงเซี่ยจะยอมรับความรักของผู้ชายคนอื่นในเวลานี้ หานเฟิงยืนพิงประตูรถ ฉากของหนุ่มหล่อกับรถหรูดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมาย เด็กสาวหลายคนในบริษัทต่างพากันอิจฉา ใครจะไม่อยากมีแฟนรวยและหล่อแบบนี้? แต่พวกเธอก็รู้ว่าเขาอยู่ระด
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 718
“ไม่ ไม่มีอะไร แค่พูดลอย ๆ” เฉินหลิงเหยารีบปกปิดมัน แล้วเปลี่ยนเรื่องและถามว่า “เธอคิดว่าวันนี้อีหยุนจะมาในรูปแบบไหน ครั้งที่แล้วเธอสวยมากถึงขนาดที่ แม้แต่ฉันเองก็ยังละอายใจ” เมื่อพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งล่าสุด ซูหยิงเซี่ยยิ้มเล็กน้อย เมื่อฉี๋อีหยุนถอดแว่นตา เธอช่างงดงามอย่างน่าอัศจรรย์จริง ๆ แม้แต่เธอก็ไม่กล้าเปรียบเทียบ แต่คนเหล่านี้คือเพื่อนรักของเธอเอง ซูหยิงเซี่ยจึงไม่รู้สึกถึงภัยคุกคามใด ๆ ตรงกันข้าม เธอมีความสุขมาก ยิ่งฉี๋อีหยุนสวยมากเท่าไหร่ การหาคนที่ดีก็ง่ายขึ้นเท่านั้น ตอนที่ซูหยิงเซี่ยยังเรียนอยู่ เธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าฉี๋อีหยุนจะเจอผู้ชายที่ดี ที่จะแต่งงานกันในอนาคตเพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องทนทุกข์ไปตลอดชีวิต “ฉันหวังว่าเธอจะไม่ใส่แว่น จะได้หาแฟนได้ง่ายขึ้น” ซูหยิงเซี่ยกล่าว “ไม่เพียงแต่ง่ายเท่านั้น ยังมีแมลงวันมากมายที่ต้องการจะบินวนรอบตัวเธออีกด้วย” หลังจากที่เฉินหลิงเหยาพูดจบ เธอก็ถอนหายใจและพูดต่อว่า “ไม่เหมือนฉัน ไม่ว่าฉันจะแต่งตัวสวยแค่ไหน ฉันก็ถูกเธอสองคนบดบังอยู่ดี สงสัยฉันคงต้องเป็นโสดตลอดชีวิตแล้วล่ะ” ซูหยิงเซี่ยมองไปที่เฉินหลิงเหยาด้วยรอยยิ้มและพูดว
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 719
เห็นได้ชัดว่าคำพูดของเฉินหลิงเหยากระทบกับฉี๋อีหยุน แต่ฉี๋อีหยุนไม่หวั่นไหวเลยแม้แต่น้อย เพราะเธอรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเรื่องนี้น่าลำบากใจแค่ไหน และความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคนนี้ไม่สามารถถูกทำลายได้ด้วยการแทรกกลาง ยิ่งไปกว่านั้น ความรักของหานซานเฉียนที่มีต่อซูหยิงเซี่ยนั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าทองคำ แม้ว่าจุดประสงค์ของการติดต่อครั้งแรกของฉี๋อีหยุนกับหานซานเฉียน คือการให้หานซานเฉียนช่วยเหลือตระกูลฉี๋ บางครั้งฉี๋อีหยุนยังถามตัวเองว่าเธอมีความรู้สึกต่อหานซานเฉียนจริง ๆ หรือไม่ เธอไม่สามารถให้คำตอบกับตัวเองได้ ฉี๋อีหยุนก็เข้าใจว่าความตั้งใจเดิมของตัวเองสั่นคลอน และไม่ต้องการเพียงแค่ใช้หานซานเฉียนอีกต่อไป ในระหว่างมื้ออาหาร เฉินหลิงเหยาเริ่มพูดถึงหัวข้อนี้ และหลีกเลี่ยงการพูดถึงเรื่องที่เกี่ยวข้องกับหานซานเฉียน หลังจากรับประทานอาหารแล้ว เฉินหลิงเหยาไปส่งฉี๋อีหยุนกลับไปที่โรงแรม และปล่อยให้ซูหยิงเซี่ยกลับบ้านไปพักผ่อนก่อน เมื่อใดก็ตามที่ซูหยิงเซี่ยนึกถึงคำว่ากลับบ้าน เธอจะรู้สึกว่างเปล่าในใจ เพราะไม่เห็นหานซานเฉียนในบ้านนั้นอีก จึงทำให้ซูหยิงเซี่ยไม่มีความรู้สึกเป็นเจ้าของอีกต่อไป จนกระทั
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 720
ลิฟต์ปิดลงอย่างช้า ๆ หัวใจของมี่เฟยเอ๋อร์จุกอยู่ที่ลำคอ เพราะกลัวว่าจะมีใครเดินเข้ามา จนกระทั่งประตูลิฟต์ปิดสนิท มี่เฟยเอ๋อร์ก็โล่งอก และรู้สึกได้ทันทีว่าโลกทั้งใบสดใสขึ้นมาก กลับถึงบ้าน หยางเหมิงได้เตรียมอาหารเช้าไว้แล้ว และกำลังมองคอมพิวเตอร์บนโต๊ะอาหารพร้อมกับขมวดคิ้ว “เธอเป็นอะไรหรือเปล่า? หน้าบึ้งแต่เช้า เธอไม่กลัวเป็นริ้วรอยเหรอ” มี่เฟยเอ๋อร์ถามหยางเหมิง “พี่เฟยเอ๋อร์ ใครเป็นเจ้านายของบริษัทเรา ทำไมฉันหาไม่เจอเลย” หยางเหมิงถามมี่เฟยเอ๋อร์อย่างสงสัย เธอไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉวมาก่อน แต่ตอนนี้เธอกำลังจะไปที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉว ในการทำงาน เธอต้องเข้าใจสถานการณ์ของบริษัทก่อน แต่เมื่อค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉวบนอินเทอร์เน็ต กลับพบว่าคอลัมน์ของประธานว่างเปล่า ไม่มีชื่อของใครสักคน และคนที่มีอำนาจมากที่สุดคือจงเหลียง ไม่ใช่เจ้านายตัวจริง “เธอโง่เหรอ ลืมไปแล้วเหรอที่ฉันเคยบอกเธอเรื่องเบื้องหลังของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉว?” มี่เฟยเอ๋อร์พูดอย่างหมดหนทาง “แน่นอนฉันจำได้ ไม่ใช่ตระกูลหานในเหยียนจิงเหรอ ฉันพยายามค้นหาแล้ว
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 721
"หยางเหมิง ฉันเตือนเธอแล้ว อย่าเข้าใกล้คนแบบนี้มากเกินไป เขาแค่แสแสร้งแกล้งทำเป็นเป็นคนใสซื่อ เพื่อโกหกผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แบบเธอ" มี่เฟยเอ๋อร์เตือนหยางเหมิง "พี่เฟยเอ๋อร์ ทำไมพี่ต้องอคติกับเขาขนาดนี้" หยางเหมิงถามอย่างไม่เข้าใจ ตั้งแต่เธอได้พบกับหานซานเฉียนเป็นครั้งแรก มี่เฟยเอ๋อร์ก็เกลียดหานซานเฉียนมาก แต่ในความเห็นของหยางเหมิง หานซานเฉียนกลับไม่ 'ไม่ได้มีอะไรที่ผิดปกติ เขาแตกต่างจากผู้ชายคนอื่นด้วยซ้ำ และเขาไม่ได้มองพวกเธอด้วยสายตาว่างเปล่า หยางเหมิงชอบหานซานเฉียนที่เป็นแบบนี้ แต่ดูเหมือนว่ามีเฟยเอ๋อร์จะรู้สึกแตกต่างไปจากเธออย่างสิ้นเชิง มี่เฟยเอ๋อร์ไม่รู้ว่าเธอเริ่มเกลียดหานซานเฉียนมาจากไหน อันที่จริงลึก ๆ ในใจของเธอนั้น ได้ซ่อนหัวใจที่อยากอยู่ภายใต้แสงสปอตไลท์ แม้ว่าเธอจะไม่ยอมรับ แต่เธอก็หวังว่าจะเป็นจุดสนใจในทุก ๆ ที่ที่เธอไป แต่เมื่อเธอได้พบกับหานซานเฉียน ครั้งแรกหานซานเฉียนไม่ได้มองเธอด้วยซ้ำ ซึ่งทำให้มี่เฟยเอ๋อร์อารมณ์เสียอย่างมาก แต่เธอก็คิดแค่ว่าหานซานเฉียนแสร้งทำเป็นจริงจัง และแล้วหมาป่าในคราบลูกแกะแบบนี้ มี่เฟยเอ๋อร์ก็ระบุว่าเป็นบุคคลอันตราย ตามธรรมชาติของเธอ นี่แ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 722
เมื่อชิงอวิ๋นเห็นหานซานเฉียน น้ำมูกน้ำตาของเขาก็ไหลออกมา และที่ประตูสถานกักกัน เขากอดต้นขาของหานซานเฉียนและร้องไห้อย่างขมขื่น จ้องมองเจ้าหน้าที่ของรัฐด้วยความงุนงง คงจะสงสัยว่าผู้ชายคนนี้บ้าหรือเปล่า “พี่ ในที่สุดพี่ก็มาสักที พี่ไม่รู้หรอกว่าฉันถูกทำร้ายมามากขนาดไหน และฉันก็เกือบถูกข่มขืน” ชิงอวิ๋นเช็ดน้ำตา ดูเหมือนเจ็บปวดหัวใจ "นายสมควรได้รับการลงโทษ แม้แต่คนที่อยู่ในห้องขังก็ทนไม่ได้ในสิ่งที่นายทำ" หานซานเฉียนพูดอย่างเหยียดหยาม แม้ว่าจะเป็นนักโทษในสถานกักกัน หรือเรือนจำ แต่ก็มีการแบ่งชนชั้นเช่นกัน ซึ่งที่ชิงอวิ๋นโดนก็ถือเป็นเรื่องปกติที่จะถูกดูถูกรังแกอยู่ข้างใน “พี่ครับ ผมไม่ได้ทำอย่างนั้นจริง ๆ ผมผิดเอง พวกเธอจีบผมก่อน แต่เมื่อเห็นว่าผมไม่มีเงิน ไม่อยากโดนเอาเปรียบ พวกเขาเลยลอบกัดผม" ชิงอวิ๋นร้องไห้อย่างอดไม่ได้ "โลกนี้มีของฟรีด้วยเหรอ? นายคิดว่านายเป็นผู้ชายที่หล่อจนไม่มีใครเทียบได้ และผู้หญิงทุกคนจะยอมตกอยู่ในอ้อมแขนของนาย" หานซานเฉียนกล่าว ชิงอวิ๋นถอนหายใจและพูดว่า "พี่ ถ้าฉันมีรูปร่างหน้าตาของพี่ ฉันก็คงกอดซ้ายกอดขวาได้อย่างง่ายดาย น่าเสียดายที่เรามันช่างต่างกันเหลือเ
ลูกเขยฟ้าประทาน บทที่ 723
วันนี้ในหยุนเฉิง มีคนมากมายที่จับตามองซูหยิงเซี่ย นี่ไม่ใช่คำพูดที่ตื่นตระหนกของม่อหย่าง ในฐานะผู้หญิงที่สวยที่สุดในหยุนเฉิง ซูหยิงเซี่ยมีอิทธิพลอย่างมาก แม้ว่าจะมีข่าวลือว่ามีผู้หญิงที่สวยกว่า แต่คนส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นด้วยตาของตัวเอง ดังนั้นในใจของหลาย ๆ คน ซูหยิงเซี่ยยังคงเป็นเทพธิดาอันดับหนึ่ง นอกจากนี้การพัฒนาของบริษัทตระกูลซูในหยุนเฉิงนั้นดีขึ้นกว่าเดิมมาก ในฐานะประธาน ซูหยิงเซี่ยจึงเป็นที่ต้องการของผู้คนจำนวนมากขึ้นไปอีก สาวสวยที่มีอาชีพการงานกลับมาโสดอีกครั้ง แล้วจะไม่มีใครไล่ตามจีบเธอได้อย่างไร? สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ข่าวที่เผยแพร่โดยเจี่ยงหลานได้ดึงดูดคู่ครองเหล่านั้น เทพธิดาในระดับนี้ยังคงสมบูรณ์แบบ และไม่มีอะไรหรือสิ่งใดสามารถเทียบเทียมได้ อย่างไรก็ตาม หานซานเฉียนไม่ได้คำนึงถึงประเด็นเหล่านี้ เขาเชื่อในตัวซูหยิงเซี่ย และการบ่มเพาะความสัมพันธ์เป็นเวลาสามปี ไม่ใช่สิ่งที่ใคร ๆ จะสามารถมีได้ คลับเมจิกซิตี้เปิดตรงเวลาเก้าโมงเช้า และมีคิวยาวที่ประตูตั้งแต่ตอนแปดโมงครึ่ง ในหยุนเฉิงไม่มีไนต์คลับที่ใดที่จะสามารถสร้างความตื่นเต้น และไม่ธรรมดาแบบนี้ได้ "เฟยเอ๋อร์ คืนนี้เราจ
Latest chapter
