บทที่ 238

หญิงชรามองไปที่ซูไห่เฉาด้วยความรู้สึกโกรธเกรี้ยวและพูดขึ้นว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะนายไร้ความสามารถ ตำแหน่งของประธานกรรมการก็คงเป็นของนายไปนานแล้ว การที่นายสามารถเป็นประธานกรรมการได้ก็เพราะตระกูลซูมีนายเป็นหลานชายเพียงคนเดียว ไม่เช่นนั้นนายก็ไม่มีทางได้ครองตำแหน่งประธานบริษัทแน่นอน”

ประโยคนี้บอกว่าซูไห่เฉาไม่มีค่าอะไรเลย สิ่งนี้ทำให้เขาเกิดความเกลียดชังหญิงชราอย่างรุนแรง

“คุณย่าอยากเห็นซูหยิงเซี่ยมีตำแหน่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ ในบริษัทอย่างงั้นเหรอครับ?” ซูไห่เฉากัดฟันพูด

“ฉันมีวิธีจัดการกับเธอ หากนายอยากได้ตำแหน่งประธานกรรมการโดยเร็ว ก็พัฒนาความสามารถของตัวเองซะ ไม่อย่างนั้นก็รอวันที่ฉันหลับตาลงเท่านั้น” หญิงชรากล่าว

หลับตาอย่างงั้นเหรอ!

ได้ ฉันจะรอจนถึงวันที่คุณย่าหลับตา

หลังจากที่ซูไห่เฉาออกจากคฤหาสน์ ภายในใจก็ปกคลุมไปด้วยความอาฆาตแค้น ในเมื่อมีเพียงแค่ให้คุณย่าตายเท่านั้น เขาถึงจะได้นั่งบนตำแหน่งของประธานกรรมการได้ ถ้าอย่างนั้นคุณย่าก็ไปตายซะเถอะ!

ณ คฤหาสน์ใจกลางภูเขา เจี่ยงหลานกำลังพูดโน้มน้าวอยู่ในห้องของซูหยิงเซี่ย หญิงชราให้เวลาเพียงสามวันเท่านั้น หากทำสิ่งที่หญิงชราสั่งไว้ไม่ได้ ช