บทที่ 1324

เทียนหลิงเอ๋อร์คว้าผมของซูอี้หาน และบังคับให้เธอเงยหน้าขึ้น ก่อนจะตบหน้าเธอเต็มแรง

ในไม่ช้า แก้มของซูอี้หานก็บวมแดง มือของเทียนหลิงเอ๋อร์เองก็แดงเช่นกัน

มือของเทียนหลิงเอ๋อร์เจ็บจากการตบ แต่เธอไม่คิดที่จะหยุด เพราะความโกรธในใจของเธอมันยังระบายออกมาไม่พอ

นับตั้งแต่หานซานเฉียนจากไป เทียนหลิงเอ๋อร์ก็แอบสาบานว่าจะปกป้องซูหยิงเซี่ยและหานเนี่ยน นี่ไม่ใช่แค่ความรับผิดชอบของม่อหยางเท่านั้น เธอเองก็จะไม่ยอมให้ใครมารังแกสองแม่ลูกนี้ได้เช่นกัน

สำหรับเทียนหลิงเอ๋อร์ หากเธอไม่สามารถเป็นคนรักของหานซานเฉียนได้ งั้นเธอก็จะเป็นน้องสาวที่ดี และปฏิบัติต่อหานซานเฉียนด้วยความจริงใจ เพราะนี่คือผู้ชายคนแรกที่ทำให้หัวใจเธอเต้นแรง

“หยุดนะ หยุดได้แล้ว” ซูอี้หานถูกตบจนมึนหัวไปหมดแล้ว และเธอไม่สามารถต้านทานได้ ดังนั้นเธอจึงได้แต่เริ่มร้องขอความเมตตา

แต่ดูเหมือนว่าเทียนหลิงเอ๋อร์จะไม่ได้ยินอะไรเลย เธอยังคงโจมตีอย่างไร้ความปราณี แม้แต่เฉินอี้ที่อยู่นอกประตูก็รู้สึกเย็นไปทั้งหัวใจ

เทียนหลิงเอ๋อร์ในฐานะคุณหนูแห่งตระกูลเทียน ไม่ว่าจะเป็นสถานะในอดีตหรือปัจจุบันก็มีน้อยคนที่กล้ายั่วยุเธอ ดังนั้นเฉินอี้จึงไม่ค่อย