บทที่ 1159

ในมุมมองของหลี่ซานเฟิง การข่มขู่ของเขาจะทำให้ฉี๋อีหยุนกลัวอย่างแน่นอน และเธอจะต้องร้องขอความเมตตาจากเขา ให้โอกาสเขาได้แสดงความสงสารต่อเธอ และเธอจะเริ่มรู้สึกดีกับเขา

แต่ความจริงกลับไม่ใช่อย่างที่เขาคิด

ฉี๋อีหยุนไม่ได้มีสีหน้าแสดงออกถึงความกลัวใด ๆ แต่เธอกลับมองเขาด้วยสายตาเยาะเย้ย

“เธอไม่กลัวเหรอ?” หลี่ซานเฟิงพูดพร้อมกับกัดฟัน

ในไม่ช้าลายนิ้วมือสีแดงสดหลายรอยก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฉี๋อีหยุน แต่ความกลัวไม่ได้เกิดขึ้นในใจของเธอเลย เพราะในสายตาของเธอ คนไร้ความสามารถอย่างหลี่ซานเฟิง ไม่ได้มีคุณสมบัติที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของหานซานเฉียน และเธอก็เชื่อว่าหานซานเฉียนจะต้องมาช่วยเธอ

ยังมีอีกสิ่งหนึ่งคือ ฉี๋อีหยุนรู้สึกขอบคุณหลี่ซานเฟิงที่จับเธอมา เพราะตั้งแต่ที่เธอออกจากบ้านของหานซานเฉียน ฉี๋อีหยุนก็ไม่มีข้ออ้างในการติดต่อกับหานซานเฉียนเลย แต่คราวนี้เธอมีโอกาสที่จะได้พบกับเขาอีกครั้ง

แม้ว่าโอกาสในการพบกันนี้จะต้องแลกมาด้วยอันตรายของเธอเอง แต่ในมุมมองของฉี๋อีหยุน ขอแค่เธอได้พบกับหานซานเฉียน มันก็คุ้มค่า

“ทำไมฉันจะต้องกลัวด้วย?” ฉี๋อีหยุนถาม

หลี่ซานเฟิงไม่ได้รับการอ้อนวอนขอความเมตตาจากฉี๋อีหยุ