แมทธิวและไอรดากลับมาถึงบ้านเกือบสามทุ่ม เธอจึงเข้าไปอาบน้ำก่อน แมทธิวเปิดโน้ตบุ๊คเพื่อทำงานต่อที่ห้องนั่งเล่น งานนอกที่เขารับทำ สามารถทำเงินได้พอสมควร แม้จะเหนื่อยและเสียสุขภาพไปบ้าง แต่เขาอยากทำเพื่อเธอและอนาคต เขาได้ยินเสียงโทรศัพท์ของไอรดาสั่นอย่างแรงในกระเป๋าสะพาย เลยเอามาดู เป็นเบอร์ที่ไม่ได้บันทึกว่าเป็นใคร ตามเวลาในไทยคือ หกโมงเช้า เขาจึงเก็บโทรศัพท์ไว้ที่เดิม พอได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิด เขาจะเดินเข้าไปในห้องนอน แต่ก็ชะงักเท้ายืนแอบดูที่ประตูแทน ไอรดานั่งทาโลชั่น อยู่ในชุดนอนผ้าซาติน ชุดด้านในและเสื้อคลุมนอกสีน้ำตาลทองผ้าลื่นมันเงาที่เซ็กซี่ มือเธอลูบไล้ทรวงอกที่เปิดเผยเพื่อทาครีมนั้น ทำเอาเขาใจเต้นไปหมด นี่เขาเป็นพวกถ้ำมองหรือยังไงกัน…แล้วคืนนี้จะอดทนไหวมั้ย… “อาย มีคนโทรมาหา ได้ยินเสียงสั่นในกระเป๋าน่ะ”ไอรดาที่นั่งอยู่ปลายเตียงหันตัวมามองเขา “รบกวนเอาโทรศัพท์ให้ทีได้มั้ย? แมทธิว”เธอจงใจพูดด้วยเสียงอ้อน กะพริบตาปริบๆให้ เขารีบไปเอามาอย่างไว พร้อมกับนั่งข้างๆเธอ ในขณะที่ไอรดาทำหน้าสงสัยเบอร์แปลก จึงกดโทรกลับ“อาเชษเองนะ หลานสบายดีไหม? โทษทีที่โทรมาแต่เช้า พอดีมีเรื่อ
แมทธิวโอบเธอให้ลงมาซบเขาที่เอนหลังบนโซฟา อึกมือหนึ่งจับเอวเธอให้โยกเป็นจังหวะช้าๆ หน้าอกอวบอูมที่ถูไถอกกว้าง แรงกระแทกที่เธอขยับนั่งทับจนแนบสนิทนั้น ทำให้อารมณ์ของเขายิ่งเพิ่มสูงขึ้น ไอรดาหายใจหอบ ขย่มอยู่บนตัวเขาที่หน้าและหูแดงจัดลามไปถึงคอ เสียงในลำคอเบาๆของเขา แสดงออกถึงความรู้สึกสุขสมอย่างลึกซึ้ง เธอจุกนิดหน่อยกับท่าทางอิริยาบถแบบนี้ แต่ความรู้สึกกระสันนั้นมีมากกว่าจนไม่สนใจอะไรอีก ฉันค้นพบพื้นที่ปลอดภัยแล้ว…ในอ้อมกอดของคุณ…แมทธิว…“อ๊ะ..แป็บนึง ที่รัก”เขาจับเอวเธอให้หยุดเพราะใกล้จะเสร็จ ไอรดายิ้มให้แล้วกระซิบเบาๆ“โทษที มันรู้สึกดีมากไปหน่อย ฉันชอบที่ได้อยู่บนตัวคุณจัง”เธอกล่าวอย่างอายๆ พลางซบอ้อนเหมือนลูกแมวน้อยไม่เหลือแล้วหัวใจเขา…ยอมให้เธอทุกอย่าง….เขาเริ่มขยับเอวอยู่ใต้ตัวเธอช้าๆ แขนที่แข็งแรงกอดเอวเธอแน่น จนกระทั่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ เร่งอีก..ไม่หยุด…“จะไม่ไหว…อื้ออ”“ผมจะเสร็จแล้ว…อาา”แมทธิวเร่งจนไอรดาร้องเสียงดัง ลุกขึ้นเอามือยันอกกว้าง หน้าอกกระเพื่อมอยู่ตรงหน้า จนเขารีบคว้าเอาออกจากน้องสาวเธอเกือบไม่ทัน… ของเหลวสีขาวขุ่นจัด อยู่บนหน้าท้องของเขา ที่ส่งเสียงแห่งความสุ
ไอรดาและแมทธิวจับมือกันเดินเล่นที่ชายหาดตรง The Wedding Bowl ด้วยกันในช่วงเวลาที่สงบสุข ถึงแม้ว่าในตอนกลางคืนเจตสุวีย์จะชอบโทรมาหาเธอทุกคืนเวลาเดิมทุกวัน นั่นทำให้เขาหึงแต่ไอรดาขอให้อดทนและเธอไม่ได้พูดจาเกินเลยชู้สาวหรือให้ความหวังอะไร“คุณแพทริคตรงสเปคเลยล่ะสิ ผมนี่คิดว่าคุณจะกรี๊ดออกมาซะแล้ว”เขาพูดขำ จนไอรดาเอาไหล่ชนต้นแขนเขาเบาๆ“บ้าเหรอ กรี๊ดสามีคุณอุษาเนี่ยนะ คิดได้ไง แต่พวกเขาดูเหมาะสมกันมาก นับถือเลยที่เธอเอาเขาอยู่ ดูรู้เลยว่าสามีรักมาก”เธอหยุดเดินแล้วหันมายืนคุย“แมทธิว..คุณไม่รู้ตัวเหรอว่าจริงๆแล้วคุณหน้าตาดี โอเค..เวลาคุณอยู่ที่นี่ อาจจะเจอแบบคุณแพทริค เลยรู้สึกว่าตัวเองธรรมดา จริงๆแล้ว…ถ้าจับคุณแต่งตัวบ้าง..”แมทธิวส่ายหน้ายิ้มๆ เขาดูเจียมตัว“แค่เขาคนนั้นผมก็สู้ไม่ได้แล้ว อาศัยลูกตื้อเอาความจริงใจเข้าสู้ หวังว่าคุณจะมีใจให้บ้าง” ไอรดานับนิ้วมือ ทำเหมือนคำนวณอะไรสักอย่างจนเขาสงสัย“หืม…อะไรเหรอ?”“ฉันอยู่มาแปดวัน เราทำไปแล้วสิบครั้ง แบบนี้เรียกว่าฉันไม่มีใจ…จริงสิ?”“ผิด…14 ต่างหาก”เธอถึงกับหน้าแดง ยิ้มเขินๆแล้วหันไปทางอื่น“มั่วแหละ…”“เดือนหน้าคุณต้องไปหัดเรียนรู้งาน
แมทธิวรอจนเขาเลิกงานและขับรถกลับบ้านก็วีดีโอคอลหาไอรดา ซึ่งกำลังทานข้าวเย็นอยู่ที่ร้านอาหารไทยชื่อ Aroi ที่อุษาแนะนำให้เธอ “ท่าทางอร่อย เห็นคุณมีความสุขผมก็โอเคแล้วล่ะ”“แล้วมื้อเย็นคุณมีหรือยัง?”“คงทำเองที่บ้าน แต่ผมยังไม่หิว กลับไปจะนอนพักสักหน่อย เมื่อเช้าตื่นเช้าแล้วทำงานต่อเลย”“นั่นสิ…ก็ว่าอยู่ ยังคิดว่าจะไปบาร์หลังเลิกงานทำไม ยิ่งนอนน้อย ดูตาคุณสิ ไม่บอกนึกว่าหมีแพนด้า”“มีแต่ผมที่คิดถึงคุณ…แต่คุณคงกำลังปลื้มที่เขามาคอมเมนต์ในไอจีแบบนั้น” หน้าตาเขาดูเหนื่อยล้าผสมกับความหึง จนไอรดาเห็นได้ชัด ส่วนเธอที่ไม่ได้คบใครแบบจริงจังมาก่อน พอมาเจอแมทธิวพูดประชดแบบนี้เลยไม่ชอบใจนัก“โอเค งั้นฉันจะไม่โพสต์อะไรอีกแล้ว ทุกคนก็คอมเมนต์กันทั้งนั้น ฉันเองก็ชมเพื่อนๆแบบนี้เยอะแยะไป คุณต้องไม่พอใจทุกคนด้วยใช่มั้ย?” “คุณกินข้าวเถอะ อย่าทะเลาะกันเลย ผมขอโทษแล้วกัน”เขาวางสายใส่เธอก่อน จนไอรดาลมออกหู กินไปอีกนิดหน่อยก็เช็กบิลและเดินกลับโรงแรมทางด้านกานต์วิภา พอเลิกงานก็เห็นในไอจีของไอรดาที่เธอติดตามไว้ จึงเกิดหมั่นไส้ขึ้นมา ตอนนี้ได้แต่ทำใจร่มๆเพราะกลัวแมทธิวถอนชื่อจากความเป็นพ่อของลูกสาวของเธอ
ไอรดาใจอ่อนลงทันที แค่เขากอดและลูบไล้ แผ่นหลังของเธอก็กอดตอบเขาแล้ว “กลับไปที่นั่นได้มั้ย? ที่คุณพาฉันไปตอนออกจากสนามบิน”“ทำไมอยากไป ลมแรงออก คุณจะหนาวนะ”“แล้วพาฉันไปทำไมล่ะ? ฉันยังไม่ได้เที่ยวไหนเลย แต่คุณแอบเที่ยว”“ผมไม่ได้แอบ อยู่บ้านเห็นแต่ของๆคุณ จะอยู่ยังไงไหว แล้วแต่งตัวแบบไหนผมก็ไม่เห็น กลัวคนจะฉุดคุณไปน่ะสิ”เขาแต่งตัวใหม่ เสื้อยืดกางเกงยีน รองเท้าผ้าใบ สไตล์เรียบง่ายทำให้ดูเด็กลง ส่วนไอรดาใส่เสื้อแขนกุดตัวเล็ก กางเกงยีนขายาวเข้ารูป แต่เขาขับพาเธอไปที่บาร์ที่เขามาก่อนจะไปรับเธอ ซึ่งตอนนี้ยังไม่ปิด “อยากดื่มอะไรมั้ย? พอมีเวลา”“จะมอมฉันเหรอ ฝันไปเถอะ”เขาจูงมือเธอมานั่งที่บาร์ และสั่งค็อกเทล Mai Tai Peachmaker ให้ ส่วนเขาดื่มแค่ Gin กับ มะกอกดอง แมทธิวรู้ว่ามีผู้ชายบางคนแอบมองเธอ เพราะเป็นคนเอเชีย เอวเล็กแต่หน้าอกหน้าใจนั้นดึงดูด แม้จะใส่เสื้อแขนกุดที่ปิดถึงคอ บวกกับหน้าตาที่ดูขี้อ้อนและมีเสน่ห์“หน้าเริ่มแดงๆ Sweetie”เธอหันมายิ้มให้ ดูอารมณ์ดีขึ้น แววตาไม่โกรธอีกแล้ว เขาเรียกเช็กบิลแล้วขับรถไปที่ Seal Point Park เข้าไปจอดในที่จอดรถยนต์ ซึ่งมีห้องน้ำสาธารณะและเห็นอ่าวได
สิ่งที่เธอซื้อให้เขานั้น แม้จะเป็นสิ่งของแต่ทำให้เขาดีใจและซาบซึ้งมาก “ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนให้ผมแบบนี้ จริงๆ..มันเป็นสิ่งที่ผู้ชายควรทรีทผู้หญิงมากกว่า ผมรู้สึก..อับอายที่ดูแลคุณไม่ดีพอ”เธอซบเขาที่เดินถือของพะรุงพะรังแบบนั้นไปด้วยกัน “ไม่ต้องคิดมาก ในเมื่อคุณกล้าให้ ฉันก็ให้กลับได้ ไม่เกี่ยวว่าผู้ชายต้องให้ฝ่ายเดียว ฉันไม่ได้รู้จักแค่รับอย่างเดียว แล้วก็เหมือนกัน ฉันไม่เคยให้ใครแบบนี้มาก่อน..อะไรที่คุณได้ไป” กลับมาถึง Apartment ไอรดาเก็บของจนเสร็จ และเลือกจะใช้กระเป๋าที่เขาซื้อให้ใส่ของและถือกลับ โดยมีแมทธิวนั่งอยู่บนเตียงดูเธอเงียบๆ เธอรู้ตัวตลอดว่าเขามอง แต่เลือกที่จะไม่มองเขาและตั้งหน้าตั้งตาเก็บของ เพราะไม่อยากให้รู้ว่าข้างในเธอนั้นก็เศร้า“ผมจำไม่ได้แล้วว่าอยู่คนเดียวมันเป็นยังไง”ไอรดาแกล้งหัวเราะเบาๆ แสร้งทำเป็นว่าไม่คิดอะไร อย่าพูดแบบนั้นให้ฉันใจอ่อนสิ…“ไม่กี่วัน…คุณอาจจะลืมฉันแล้วก็ได้”เขาลุกมานั่งใกล้ จับมือเธอแน่น แต่เธอก็ยังไม่ยอมมองเขาอยู่ดี “ครึ่งชีวิตของผมคือครอบครัว อีกครึ่ง..คือคุณ ที่ผมจะใช้ชีวิตที่เหลือด้วย ไม่ใช่คุณก็ไม่ต้องการใครอีกแล้ว”เสียงเขาสั่นจนเธ
เจตสุวีย์กลับมาที่รถก็เจอน้องสาวพูดขึ้นทันที“พี่โจหึงอายล่ะสิ แต่ไม่ต้องทำอะไรหรอก อยู่ไกลขนาดนั้นแถมเจอกันที่บาร์ สักพักก็หายไปเอง ยิ่งตอนนี้จะยุ่งเรื่องเรียนรู้งานที่บริษัทด้วย”เขายิ้มให้น้องสาวที่ไร้เดียงสา ก่อนจะขับรถออกจากคอนโดเพื่อไปส่งเธอที่บ้านก่อนจะไปที่บาร์ “จูนเชื่อเหรอว่าอายไปเชียงใหม่?”“หือ…คือยังไงพี่โจ?”จูนถึงกับถลึงตาหันมาจ้องพี่ชายที่สนใจมองแต่ถนน“เขาฉลาดนะ คุยได้ไม่นานแต่ทำให้อายเป็นฝ่ายไปหาเขาได้ พี่รู้เพราะรูปที่ถ่ายในสระว่ายน้ำนั่นไม่ใช่ที่เชียงใหม่ ถึงถ่ายไม่ติดคนแต่จำโรงแรมนั้นได้ พี่ไปพักหลายครั้งเวลาไปหาเพื่อนที่ซานดิเอโก้”“ห่ะ…แล้วอายจะโกหกทำไม?”“ยิ่งอายไม่บอกตามตรง ก็แสดงว่ากลัวพี่รู้น่ะสิ พี่บอกอายไปตรงๆว่าจะเดินหน้าสานสัมพันธ์อีกครั้ง แล้วที่ไม่รับสายเพราะอยู่กับเขานั่นแหละ”“แล้ว…ที่ไปส่งอายถึงห้อง พี่พูดเรื่องนี้มั้ยว่า…พี่รู้”“ก็ดูตกใจอยู่นะ แต่หน้าตาดื้อมาก พยายามทำเฉยไม่ยอมรับ ลึกๆคงช็อกนิดหน่อยที่โดนจับโกหกได้ เด็กน้อยที่ดื้อเงียบแบบนี้ค่อยเหมาะสมกับพี่หน่อย…ลูกคนเดียวกับพี่คนโตงั้นเหรอ มาดูสิว่าใครจะชนะ”ไอรดายังตกใจที่เขาจูบแบบกะทันหันแถมจ
ไอรดากลับมาถึงคอนโด ทำสิ่งต่างๆจนเสร็จก่อนจะมานั่งรอเวลาที่แมทธิวจะตื่นแล้วโทรหาเธอ จนเกือบสี่ทุ่มเขาก็วีดีโอคอลมาหา“ที่รัก ทำงานเหนื่อยมั้ย? คุยนานไม่ได้เดี๋ยวคุณนอนดึก”“ฉันเหนื่อยใจนิดหน่อย การคุยกับคุณทำให้รู้สึกดีขึ้น อยากให้คุณอยู่ตรงนี้จัง”สีหน้าเธอดูเหนื่อยจริงๆ เท่าที่เขาเห็นเธอนอนตะแคงคุดคู้บนเตียง“อยากระบายมั้ย? Sweetie”“แมทธิว…การที่คนเราจะแต่งงานกัน ต้องรักกันขนาดไหน? ถึงอยากอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต?”เขาแปลกใจคำถาม ซึ่งไม่แน่ใจว่าเกี่ยวข้องกับเขาหรือไม่ เธอไปทำงานแค่วันเดียวก็มีอะไรแปลกๆที่เขารู้สึกได้“สำหรับคนอื่นไม่รู้คิดยังไง ส่วนตัวผมเวลารักแล้วจะอยากใช้ชีวิตกับผู้หญิงที่รัก ถ้าแน่ใจในกันและกันก็แต่งงานเลย มีความปรารถนาดีให้ มีความสุขที่ได้ดูแลห่วงใย”“คุณคิดถึงเธอบ้างมั้ย?..”น้ำเสียงและหน้าตาที่ดูเศร้า ทำให้เขาเริ่มไม่เข้าใจ “เธอมารบกวนหรือติดต่อพูดอะไรกับคุณอีกหรือเปล่า?”ไอรดามองเขาผ่านกล้องนั้น แต่เงียบไม่ตอบ“ผมไม่คิดอะไรกับอดีตอีกแล้วก่อนเจอคุณด้วยซ้ำไป เรื่องที่พลาดไปหลังหย่าเพราะสับสนเหมือนทั้งรักทั้งเกลียดในตอนนั้น พอตัดแล้วตัดเลย ก็ไม่มีอะไรต่อกันอีก ย
แมทธิวกลับมาพร้อมกับข่าวดีที่จะทำให้ภรรยาของเขาได้สบายใจ จากที่เธอกังวลมาตลอดเก้าเดือนเต็ม เขายื่นโทรศัพท์ให้ไอรดาเพื่อให้แจ้งข่าวนี้ไปถึงคนที่เขาเกลียดที่สุด“ผมดูแลลูกเอง คุณพักก่อนเถอะ แล้วบอกพวกเขาซะ จะได้ขาดกันเสียที”ไอรดารับโทรศัพท์มาพร้อมกับยิ้มอย่างโล่งอก พลางเดินออกไปหน้าบ้านเพื่อสูดอากาศที่สดชื่นเป็นพิเศษสายเข้าจากไอรดา ทำให้เจตสุวีย์ที่กำลังกินมื้อเย็นอย่างหดหู่กลับตื่นเต้นขึ้นมาจนต้องขอตัวจากโต๊ะอาหารขึ้นไปคุยที่ห้องส่วนตัวที่ชั้นสอง “พี่คิดถึงหนูมาก เฝ้ารอว่าหนูจะโทรกลับหรือส่งข้อความมาสักนิดก็ยังดี” “เปิดกล้องหน่อยดีมั้ยคะ เพราะมันอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราอาจจะได้คุยกัน” พื้นที่ใต้เท้าเขาเหมือนมันถล่มดูดกลืนร่างของเขาให้จมลงในธรณีนี่จะเป็นการคุยผ่านวีดีโอคอลครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเขาแบบนั้นสินะ..“พี่ขอโทษทุกอย่างที่ทำลงไป..ใจพี่เป็นของหนูไปแล้วตั้งแต่แรกที่ได้เจอเด็กสาวคนนั้นที่บ้านที่เชียงใหม่ สุดท้าย..พี่พยายามทำทุกอย่างให้หนูเป็นของพี่ แต่จริงๆแล้วพี่ต่างหากที่เป็นของหนู”ไอรดาเห็นเขาที่ดูหน้าตอบลงอย่างเห็นได้ชัด แววตาเขาเศร้าหมองและใต้ตาคล้ำ ต่างกับหนุ่มเ
เจตสุวีย์อัพเดทเรื่องของไอรดาผ่านน้องสาวอยู่ตลอด ตอนนี้เธอตั้งครรภ์เข้าเดือนที่สอง แล้ว เขาเริ่มเข้าข้างโอกาสสุดท้ายของตัวเองว่าเด็กในท้องต้องเป็นลูกของเขา แต่ทว่าช่วงนี้ เขาเริ่มเจอปัญหาในโรงงานที่พึ่งจะก่อตั้งและลงทุนไปเยอะมาก เงินที่ขายหุ้นไปได้เป็นแค่ส่วนหนึ่งของที่ลงทุนไปเท่านั้น เจตสุวีย์ได้ยินเรื่องการดีลและซื้อขายวัตถุดิบที่เหมือนกับที่เขาใช้ในโรงงานไปเป็นจำนวนมากทั้งในประเทศและแถบอาเซียน มีการวิ่งเสนอราคาให้ลูกค้าทั้งต่อหน้าและตัดราคาลับหลัง โดยบริษัทหนึ่งที่เขาไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน ไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาสงสัยนั้นจะตรงกับที่เคยเห็นครอบครัวที่มากับไอรดาหรือไม่ เธอไปรู้จักคนพวกนั้นได้ยังไง? พวกเขาเป็นใครกันแน่? เขาสั่งให้เลขานุการไปหาข้อมูลจาก ชื่อและนามสกุลของหุ้นส่วนใหญ่คนใหม่ของไอรดา และแล้วเจตสุวีย์ก็ได้เห็นว่า สามีของผู้หญิงที่ชื่ออุษา คือ แพทริค แอรอน สมิธ ครอบครัวนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จและมั่งคั่งระดับ Billionaire เบอร์ต้นของแคลิฟอร์เนีย ธุรกิจในมือของแพทริคมีมากกว่า 20 แบรนด์อยู่ในมือ หลายหลายธุรกิจทั้งขาวและเทา กระจายอยู่ในยุโรปและอเมริกา บริษัท Startup ในซิลิค
จูนมองหน้าพี่ชายด้วยความผิดหวังอย่างที่สุด ก่อนจะมองตามหลังเพื่อนสนิทที่เดินออกไป“พี่โจใช้คนตามพวกเขาเหรอ? ที่มันเข้าข่ายคุกคามนะ แล้วเรื่องบริษัท จูนพึ่งรู้ว่าพี่จะทิ้งบริษัทไป แล้วเอาแต่เงินทุนออกเพื่อเอาตัวรอด ป๊ายกให้พี่โจตอนไหน? ทำไมจูนไม่รู้เรื่อง? แล้วป๊ากับม๊ารู้หรือยังว่าพี่โจถอนหุ้นทิ้งอายเอาไว้คนเดียว”เจตสุวีย์เหลือบตามองน้องสาวจอมดื้อของตัวเองที่ตั้งคำถามรัวไปหมด พลางถอนหายใจ“ก็ไม่ได้อยากทำหรอก พี่เสนอทางเลือกให้ก็ไม่เอา ยังจะไปกับไอ้นั่นอีก”“พี่โจ..ฟังนะ พวกเขาจดทะเบียนสมรสที่อเมริกาไปแล้ว พี่อยากเป็นชู้รึไง? บ้าจริง ปล่อยเพื่อนจูนไปเถอะ พอได้แล้ว”“จดหลังจากเป็นเมียพี่แล้ว ไม่ตลกไปหน่อยเหรอ อยากประชดพี่เรื่องเมียเก่าไอ้นั่นมั้ง”“พวกเขารักกันจริงๆไม่ได้ประชดพี่ เชื่อจูนสิ”“ว่าแต่เราเถอะ อย่าให้พี่เห็นหน้ามันอีกแล้วกัน ผู้ชายมีตั้งเยอะตั้งแยะ”“นั่นสิพี่โจ ผู้หญิงก็มีตั้งเยอะตั้งแยะเหมือนกัน”เจตสุวีย์เมินใส่น้องสาวที่พูดประชดประชัน เขาสั่งเช็คบิลแทน แล้วให้ลูกน้องพาไปที่บาร์ของเขาต่อ ส่วนจูนนั้นแยกไปหาแฟนหนุ่มแทนเพราะสงสารที่โดนพี่ชายเธอไล่วันต่อมาไอรดากับแมทธิวไปท
ทั้งสี่คนเมื่อถึงที่บ้านที่เชียงใหม่ ป้ารินที่รออยู่ก็ยิ้มแป้น โดยที่เด็กน้อยรีบโผเข้าไปกอด“หนูกลับมาแล้วววว คุณป้าขา”ทำเอาคุณย่าของเธอทำหน้าสลดลงนิดหน่อย ส่วนแมทธิวอาสาเอากระเป๋าของทุกคนไปเก็บ “แมทธิว ให้คุณย่านอนกับวีวี่นะ ให้พวกเขาได้คุ้นเคยกันอีกหน่อยเพราะเวลามีไม่มาก”ไอรดารีบเอ่ยปากชวนคุณย่าคุยต่อที่ห้องรับแขก ส่วนป้ารินออกไปข้างนอกกับวีวี่ที่จับจักรยานสีชมพูไปปั่นรอบๆบ้าน “ท่าทางคุณย่าเสียใจนะคะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าได้คลุกคลีหรือพบเจอกันบ่อยๆ เธอคงคุ้นเคยไปเอง แกยังเด็กรับอะไรได้ง่ายกว่าถ้าโตแล้ว”“เด็กวัยรุ่นมันไม่รู้จักโตกัน พอท้องมาก็รับผิดชอบไม่ไหว แต่งงานมัดมือกันไปหม้อข้าวไม่ทันดำก็เลิก ทางนู้นไม่ให้มาเจอจะเอาแต่เงิน ทางนี้ส่งเงินให้ก็ไม่ได้มาก ทุกคนก็ช่วยๆกันเพราะลูกชายก็เรียนอยู่ตอนนั้น มารู้อีกทีแม่เด็กตัดขาดบอกไม่ต้องยุ่งเพราะแต่งงานมีผัวใหม่จะไปได้ดิบได้ดีที่ต่างประเทศ”“เอ่อ…แฟนหนู คือ สามีเก่าของเธอเอง แต่เขารักหลานของคุณย่าเหมือนลูกแท้ๆ หนูไม่รู้จะทำไง เขารักใครหนูก็รักด้วย”คุณย่าถึงกับมึนในความสัมพันธ์แปลกๆที่ยุ่งเยิงไปหมด “เลิกกันนานหรือยังก่อนมาเจอหนูน่ะ”
ขณะอยู่ในรถหลังจากมื้อเที่ยงเสร็จสิ้นลง และทั้งคู่กำลังไปโรงพยาบาลอยู่นั้น ก็มีโทรศัพท์เข้ามาหาไอรดา“ดี…คุณเป็นพ่อที่ดีมาก มันต้องแบบนี้สิ แล้ววันที่ไปน่ะ ซื้อของไปเยอะๆ เข้าใจมั้ย ให้ภรรยาเก่าประหลาดใจไปเลย เข้าใจหรือยัง? แล้วฉันจะไปรับที่บ้านคุณ ส่งโลเคชั่นทิ้งไว้ในไลน์ให้ฉันด้วยแล้วกัน”พอวางสาย ไอรดารีบโอนเงินไปห้าหมื่น แล้วส่งสลิปให้ปลายทางเพื่อยืนยันการโอน “พรุ่งนี้เราต้องบินแต่เช้านะ ไปขอนแก่น” แมทธิวที่ขับรถอยู่ถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก “เอ้า ไม่ต้องงง ขับรถดีๆ เดี๋ยวรถก็ชนหรอก”“ที่รัก แล้วคุณคุยกับใครเมื่อกี้? พอวางสายก็บอกไปขอนแก่น”“พ่อของยัยเด็กดื้อน่ะสิ ใช้เขาให้ไปเอาเด็กมา แกล้งบอกว่าบ้านนั้นอยากอยู่กับหลานบ้าง ตอนแรกภรรยาเก่าคุณก็อิดออด แต่ฉันวางแผนไว้แล้วว่า ให้เขาแกล้งเสนอจะเอาเงินให้กานต์วิภาไปสองหมื่น เธอเลยตกลงง่ายหน่อย ส่วนเขา..ฉันให้สามหมื่นไปใช้เล่นๆ” “เสียเงินอีกแล้วที่รัก ไม่ดีเลยแบบนี้”แมทธิวพูดเสียงอ่อยๆ เขาก็มีส่วนที่ทำให้เธอต้องเสียเงินติดสินบนคนพวกนี้“คุณจองตั๋วด้วยแล้วกัน เลิกพูดเรื่องนี้กันดีกว่า hubby”ไอรดาเอาศีรษะมาซบไหล่เขาอ้อนๆ แค่นี้เขาก็ลืมอะ
แมทธิวเฝ้าดูแลไอรดาให้กินยาจนหลับไป แล้วเอาโน้ตบุ๊คคู่ใจขึ้นมาทำงานบนเตียง เขาแอบปรึกษาพ่อแม่และอากงอาม่าถึงสิ่งที่ไอรดากำลังประสบปัญหาอยู่ในแชทกลุ่มครอบครัว ซึ่งทุกคนพร้อมจะเสี่ยงกับเขา แต่ไปๆมาๆ เขามองว่า มันต้องใช้เงินเยอะมากและทุกคนไม่มีความรู้เกี่ยวกับคาร์บอนเชิงกล กราไฟต์ หรือมอเตอร์อะไรต่างๆ จนกระทั่งเขาได้พิมพ์ชื่อโรงงานนี้ในกูเกิ้ล ได้เห็นความสำเร็จมากมาย มีลูกค้าชั้นนำทั้งในและต่างประเทศ ก่อนจะเริ่มอ่านข้อมูลต่างๆอย่างละเอียด เขาเริ่มใช้ความรู้เกี่ยวกับการเป็น Developer ทำแผนงานขึ้นมาและสร้าง Presentation คร่าวๆ เพื่อเสนอให้ใครบางคนที่มีหัวธุรกิจ ร่ำรวยและกล้าได้กล้าเสียมากพอ เขากดส่งทั้งหมดพร้อมกับภาวนาให้คุณพ่อคุณแม่ของไอรดาได้ช่วยเขาอีกครั้ง เหมือนตอนที่เขาขอเพื่อจะได้รักเธอขอให้สำเร็จกับสิ่งที่ผมอยากกอบกู้มันขึ้นมาเพื่อช่วยเธอ..ได้โปรด..Kensington,London Englandแพทริคที่กำลังทานมื้อเย็นกับภรรยาและลูกสาว เห็นแจ้งเตือนมีเมลเข้ามาจากในโทรศัพท์ “ขนาดอยู่ไทย ดึกแล้วยังขยันทำงาน”อุษาที่กำลังอุ้มอลิชาเพื่อป้อนข้าวอยู่นั้น เธอแค่ฟังแต่ไม่ได้ถามอะไรต่อ แพทริคทำสีหน้าสนใจอะ
ในช่วงหนึ่งอาทิตย์ที่ไอรดาไม่อยู่ จูนถูกสั่งไม่ให้ต้องเข้ามาทำงาน เพราะพี่ชายของเธอสั่งว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงภายใน ส่วนแฟนหนุ่มของเธอถูกบอกเลิกจ้างและจ่ายค่าชดเชยตามกฎหมาย ทำให้จูนโกรธมาก และส่งข้อความบอกไอรดาให้รู้ตัว“เกิดอะไร ทำไมเป็นแบบนี้จูน?”“ตั้งแต่เธอไม่อยู่ได้สามสี่วัน พี่โจสั่งให้ฉันไม่ต้องเข้าไปที่ออฟฟิศ แต่ให้ไปทำอีกบริษัทของพี่โจแทน ฉันก็ไม่คิดอะไร แล้วอีกวันพี่บิวถูกบอกเลิกจ้างหน้าตาเฉย พอฉันบอกป๊าเรื่องที่พี่โจบอกเลิกจ้างแบบไม่มีเหตุผล กลับกลายเป็นว่าป๊ารู้แล้วว่าฉันคบกับพี่บิว ทุกคนเห็นด้วยกับพี่โจกันหมด..ฉันคิดว่าจะหนีไปจากที่นี่”“บ้าเหรอจูน แล้วม๊าล่ะ? ไม่ว่ายังไงเลยเหรอ?”“หม่าม๊าเข้าใจ แต่ไม่มีแอคชั่นอะไรกับเรื่องพี่บิว ฉันรู้ว่าม๊าก็คิดแบบทุกคนนั่นแหละ คิดว่าพี่บิวจะมาหลอกคบฉัน บางที..ฉันก็อยากเป็นเธอนะ ก็แค่หนีไป ไม่มีใครให้ต้องแคร์”“ฉันจะกลับไปไม่กี่วันนี้ แต่อย่าพึ่งบอกใครนะ ขอไปดูอะไรให้แน่ใจเสียก่อน รอฉันก่อนจูน อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม”เธอนั่งบนตักของแมทธิวเพื่อคุยโทรศัพท์กับจูนอยู่พักหนึ่ง สีหน้าและน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความวิตกกังวล ทำให้เขารับรู้ได้“มีอะไรหรื
ไอรดานอนตะแคงหันหลังให้แล้วร้องไห้เงียบๆ แมทธิวมีน้ำตาที่ไหลออกมา เขากำมือแน่น โกรธ เสียใจและแค้นที่ผู้ชายคนนั้นทำร้ายคนรักของเขา แมทธิวคว้าโทรศัพท์ออกไปนอกห้อง แล้วโทรหาภรรยาเก่าซึ่งที่ไทยคือ สี่ทุ่มครึ่ง“เขาใช้คุณให้มาบอกผม แล้วพูดอะไรอีก?”“นี่เขาก็โทรมาหลายรอบแล้ว มาถามแต่ว่าคุณติดต่อกลับมามั้ย เขาอยากรู้ว่าคุณอยู่ที่ไหน เพราะเขาติดต่อภรรยาของเขาไม่ได้ ฉันบอกว่าไม่รู้เพราะบอกคุณแล้วแต่คุณไม่ตอบกลับมา”“ภรรยาบ้าบออะไรกัน แค่นี้นะ”“พี่แมท..สุดท้ายพี่ก็เป็นชู้ภรรยาคนอื่น เหมือนที่เคยว่าหนูว่ามีชู้นั่นแหละ บาปกรรมตามทันไวดีนะ”“คุณรู้แก่ใจดี..กานต์วิภา หลักฐานเกี่ยวกับตัวคุณมีชัดเจนว่าเล่นชู้ลับหลังผม ที่ไม่ฟ้องหย่าก็เพราะสงสารลูก แต่สำหรับไอรดา ผมเป็นผู้ชายคนแรกที่เธอมีอะไรด้วย เพราะฉะนั้นคนที่อยากเป็นมือที่สามก็คือเขา ไม่ใช่ผม ก็บอกให้เขาระวังตัวให้ดีแล้วกัน จงรู้เอาไว้..พวกคุณนั่นแหละที่เหมาะสมกันดี ไม่แปลกที่คุณจะนอนกับคนแบบนั้นเพื่อผลประโยชน์แล้วยังขูดรีดผมตลอดเพื่อไม่ให้มีชีวิตใหม่”แมทธิวที่ไม่เคยต่อว่าเธอมาก่อน โกรธก็แค่เงียบ แม้แต่ตอนที่จับได้ว่าคุยกับคนอื่นจนถึงวันหย่าก็ไ
คำถามที่ไม่มีคำตอบให้นั้น ทำให้เจตสุวีย์รู้ว่าเขาได้เปรียบเธอ แต่เขาห่วงที่เธอไม่สบายแล้วต้องอยู่คนเดียวมากกว่า “หนูไปอยู่บ้านพี่อยู่กับจูนสักพักดีมั้ยคะ? มีแม่บ้านคอยดูแลด้วย” เธอส่ายหน้าปฏิเสธ อดทนแค่คืนนี้ พรุ่งนี้เที่ยง คนรักของเธอก็จะมาแล้ว…“หนูกินอะไรเมื่อวาน? เหมือนคนไม่มีแรงเลย พี่พาไปกินอะไรเบาๆก่อนดีกว่า”“ฉันแค่อยากพัก”เจตสุวีย์ดึงเธอเข้ามากอดอย่างง่ายดาย เขาหยุดคิดถึงร่างกายนี้ไม่ได้อีกเลยตั้งแต่ได้ครอบครองเธอในคืนนั้น “พี่ไปส่งหนูดีกว่านะคะ”“พอเถอะ หยุดทำแบบนี้ ให้ฉันมีช่องว่างหายใจบ้างได้มั้ย?”เธอผลักเขา แล้วเดินกลับไปที่ห้องทำงานเพื่อเอากระเป๋าและกุญแจรถ จูนรีบถามเพื่อนรักในทันที “อาย..เกิดอะไรขึ้น?” ไอรดามองไปที่เจตสุวีย์ที่เดินตามเข้ามา “ถามเขาสิ ว่าทำอะไรลงไป? ฉันกลับก่อนนะ ขอไปพักหน่อย”“พี่โจ ทำไมน่ะ พี่ทำอะไรอายหรือเปล่า?”“น้องอายกับพี่มีอะไรกันคืนวันเสาร์…จนถึงเช้า แล้วสัญญาว่าจะเลิกกับพ่อม่ายนั่น” ไอรดาทำหน้าเครียด ก่อนจะโต้กลับ“คุณขืนใจฉันแล้วขู่จะบอกเขา บิดเบือนแบบนี้ได้ยังไง?”จูนตกใจกับทุกอย่าง และโกรธที่พี่ชายทำแบบนี้กับเพื่อนเธอได้ลงคอ“พี่โจ