Share

ตอนที่10-รูปหลุด

last update Dernière mise à jour: 2025-03-29 23:15:10

'เเกเห็นรูปนั้นหรือยังอ่ะ!'

'อ๋อผู้หญิงคนใหม่ของพี่โรมใช่ไหม'

'เข้าผับด้วยกันเเล้วคงไม่เหลือเเหละ'

'ควบสองเลยนะยะร่าน!'

'ฉันพนันเลยคนนี้ไม่ถึงสามวัน'

'ฉันพนันสองวันเลยหึ'

'ยัยคนนี่หรือเปล่าน่ะ / หน้าตาก็ไม่เท่าไหร่หนิเหอะ!'

เสียงซุบซิบดังไปทั่วขณะที่บลูย่างเท้าเข้ามายังอาคารเรียน สายตาของคนรอบข้างเพ่งมองมาทางเธออย่างผิดปกตินี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น...

"เอ้าหวัดดีริท!" บลูรีบโบกมือทักทายริทที่นั่งรออาจารย์อยู่

"ยิ้มเเบบนี้ยังไม่รู้เรื่องอีกใช่ไหม?" บลูทำหน้างงๆทันทีที่ริทเอ่ยถาม

"เรื่องอะไรกัน..?"

"เห้อ~ เอาไปดูเองเเล้วกัน" ริทยื่นโทรศัพท์มาทางบลูก่อนที่เธอจะรับมันมาเเละเลื่อนดูโพสโพสหนึ่ง

"อะไรกันเนี่ย.." บลูพึมพัมออกมาด้วยความตกใจนั่นมันเป็นรูปเธอตอนอยู่กับโรมที่ผับ ทำไมเธอถึงกอดเเขนลูบอกเขาไปมาเเบบนั้นล่ะ....

"ตายเเล้ว!" บลูเบิกตากว้างกว่าเดิมเป็นสองเท่าเมื่อเห็นตัวเองกำลังใช้หัวถูอกของเเบล็คไปมาอย่างไม่เขินอายเเม้เเต่นิดเดียว...เธอทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย..

"สรุปมันยังไง?...ไอ่พี่โรมคนนี้น่ะเหรอที่บลูบอกว่าปฏิเสธไม่ได้น่ะ"

งึกงึก~ บลูพยักหน้าเบาๆยอมรับความจริง ใครมันเป็นคนถ่ายรูปเเละวิดีโ
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Related chapter

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่1-วันไนท์สเเตนด์

    ณ ผับxxx"เเกยังไหวใช่ไหมยัยบลู~" เสียงของน้ำเพื่อนสนิทอันเป็นที่รักของเธอดังขึ้น"หวาย~" บลูลากเสียงยาว ปากบอกว่าไหวเเต่เปลือกตาของเธอตอนนี้เเทบจะปิดเเล้ว"อึก พวกเเกดื่มกันไปก่อนน้า ฉันปวดฉี่ไม่หวายเเล้ว" บลูค่อยๆพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นเดินพร้อมกับร่างกายที่เซไปเซมา"ฉันไปส่งไหมยัยบลู!" ริทพูดขึ้นอีกเสียง เพราะดูจากท่าทางคนเป็นเพื่อนไม่น่าไหวเเล้ว เเถมนี่ยังเป็นครั้งเเรกที่พามาเที่ยวผับอีก"ฉันหวายน่า~ กินๆไปเลย เดี๋ยวฉันมา""เออ ดีๆนะเเกน่ะ""โอเคร~" บลูค่อยๆพยุงตัวเองมาเข้าห้องน้ำพร้อมกับปรือตามองทาง ทำไมพื้นถึงได้หมุนไปมาอย่างกับเธอลอยได้ยังไงอย่างงั้น"ปึก!! / อ้ะ!" ด้วยความซุ่มซ่ามเธอก็ดันไปชนอกเเกร่งของใครบางคนเข้า"เป็นอะไรหรือเปล่า?" เสียงทุ้มนั้นทำหญิงสาวค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองให้ชัดๆ"พระเจ้า!" ชายหนุ่มตกใจเล็กน้อยทันทีที่คนตัวเล็กอุทาน"......" บลูมองชายตรงหน้าตาไม่กระพริบ คนบ้าอะไรหล่อวัวตายควายล้มขนาดนี้! ทุกอย่างบนใบหน้าเขามันคือสเปคของเธอชัดๆ"ฉันขอโทษค่ะ! ฉันไม่ได้ตั้งใจชนคุณ!"".....""อย่าโกรธฉันเลยน้าฉันขอโทษ~" มือเรียวเล็กพนมมือขอโทษชายเเปลกหน้าอย่างเลิ่กลั่ก ไม่เดาก็

    Dernière mise à jour : 2025-03-14
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่2-ของหาย

    เช้าวันต่อมา"เฮือก!" หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นด้วยความตกใจ นี่มันไม่ใช่ห้องของเธอ"มันไม่จริงใช่ไหม..." บลูเลื่อนสายตาลงต่ำมองสภาพเปลือยเปล่าของตัวเอง"บ้าจริง!" เธออุทานออกมาอย่างเสียใจ เธอดันพลาดไปมีอะไรกับชายเเปลกหน้าได้ยังไงกัน...ความบริสุทธิ์ที่เธอรักษามาถูกพรากไปโดยชายเเปลกหน้าที่ไหนก็ไม่รู้ เธอไม่รู้เเม้เเต่ชื่อ ที่อยู่ ไม่รู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเขาเลยบลูรีบตั้งสติให้ดีก่อนจะเข้าห้องน้ำไปชำระล้างร่างกายให้สะอาด เเต่ที่เเย่ไปกว่านั้นคือ"รอยอะไรกัน!" บลูถูรอยเเดงบนร่างกายเเละลำคอของตัวเองไปมา เเต่ก็ไร้ผลมันเช็ดเท่าไหร่ก็เช็ดไม่ออกถ้าพ่อเเม่ของเธอรู้เรื่องนี้เข้าคงต้องเสียใจเป็นอย่างมากเธอจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย...."ยัยบลูเอ้ย!" บลูเขกหัวตัวเองเบาๆณ มหาลัยxxx"เอ้ายัยบลู!" เสียงของน้ำดังมาเเต่ไกล"หวัดดียัยน้ำ" บลูทักทายพร้อมกับยกยิ้มอย่างทุกวัน เธอต้องทำตัวให้เป็นปกติที่สุด"เเกไม่สบายเหรอ?" น้ำขมวดคิ้วก่อนจะมองคนเป็นเพื่อนที่ใส่เสื้อคอเต่าคลุมอย่างมิดชิด"เออ..ใช่รู้สึกหนาวๆน่ะ" บลูเเถไปตามน้ำ อันที่จริงเธอใส่มันเพื่อปิดรอยเเดงต่างหากล่ะ"เมื่อคืนเเกเป็นอะไรหรือเปล่าบอกว่าไปเข้า

    Dernière mise à jour : 2025-03-14
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่3-พบกันอีกครั้ง

    วันต่อมาณ โรงอาหารมหาลัยxx"ฉันว่าเเกเตรียมตัวย้ายไปจีนเลยเหอะบลู" ริทที่กำลังกินข้าวอยู่พูดขึ้น"ปากนะไอ่ริท! ยัยบลูมันยิ่งเครียดๆอยู่" มือเรียวเล็กยื่นไปตบปากริทเบาๆ"เลิกตีกันเถอะหน่า...ริทมันก็พูดถูก" บลูเขี่ยข้าวในจานไปมาอย่างตัดพ้อ ถ้าไม่มีเเฟรชไดร์ฟ เธอก็ไม่มีงานส่ง พอไม่มีงานส่งเธอก็จะติดF พอติดF ม๊าก็จะพาเธอไปอยู่กับเจ๊ที่จีน มันคงเป็นไปตามโชคชะตาจริงๆ"อย่าพึ่งตัดพ้อน่ะ ฉันว่าเเกลองกลับไปหาดูดีๆ...เอางี้ไหม? เดี๋ยวเย็นนี้ฉันไปช่วยเเกหาด้วยเป็นไง?""อืม..ก็ดี""งั้นฉันช่วยหาอีกเเรง" ริทพูดขึ้นอีกเสียง"ขอบใจพวกเเกมากๆเลยนะ เห้อ~" บลูค่อยๆหยิบขวดน้ำขึ้นมาเปิดฝาก่อนจะยกมันดื่มอย่างไร้เรี่ยวเเรงกรี้ด~ พี่โรม! หล่อมาก!! กรี้ด!! เทพบุตรชัดๆ!!"เเค่กๆๆ!!" บลูสะดุ้งตกใจทันทีที่เสียงกรี้ดกร้าดของพวกผู้หญิงดังขึ้น จู่ๆก็กรี้ดขึ้นมาทำเธอสำลักน้ำหมด"นั่นมันพี่โรมหนิ!" น้ำชี้นิ้วไปทางชายคนหนึ่งในชุดนักศึกษา ทั้งขาว ทั้งสูง คิ้วเข้มหน้าคม นี่มันใบหน้าฟ้าประทานชัดๆ"ดะเดี๋ยวนะ!" บลูเบิกตากว้างอีกครั้งทันทีที่นึกใบหน้าของชายคนนี้ออก เขาคือผู้ชายในคืนนั้นผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไป

    Dernière mise à jour : 2025-03-14
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่4-ข้อเเม้

    ฝีเท้าเรียวเล็กมุ่งหน้าไปทางลานจอดรถของมหาลัยหลังเลิกเรียน ก่อนจะมุ่งหน้าไปทางรถสปอร์ตสีดำเงาคันหรูตู้ด ตู้ด ~ติ้ด!!'ฮัลโหลยัยน้ำ คือฉันอยากถามว่ารถสปอร์ตสีดำเงาที่จอดอยู่ในลานวีไอพีของมหาลัยคือรถของพี่โรมใช่ไหม?''อื้มใช่!! เเกมีอะไรหรือเปล่า?''ก็...ฉันเเค่ถามเฉยๆน่ะ''หึ เเน่ใจนะว่าเเกเเค่ถามเฉยๆ ไม่ได้จะไปขอร้องให้พี่เขาช่วยเเกอ่ะ''เปล้า...ฉันถามเฉยๆจริงๆ ไม่ได้จะไปหาหรือไปดักเจอพี่เขาสักหน่อย''จ้า...ขอให้มันจริง''เเม่เจ้า!! อุ้บส์!' บลูอุทานออกมาเสียงดังด้วยความตกใจก่อนจะรีบเม้มปากเข้าหากันในทันที'เเม่เจ้าอะไรยัยบลู มีอะไรงั้นเหรอ?''......' บลูยังคงนิ่งเงียบด้วยความอึ้ง'นี่เเกฟังฉันอยู่ป่ะเนี่ย!''เออ...ฟังๆ! เเต่ฉันต้องวางสายเเล้วยัยน้ำ''เอ้าอย่าพึ่งสิ เมื่อกี้เเกอุทานอะไร เเกเห็นอะไร?''เวรเเล้วไง!!' บลูอุทานออกมาเสียงดังอีกครั้งทันทีที่เห็นว่าผู้หญิงหุ่นอวบอึ๋มที่นั่งคร่อมตักของชายบนรถสปร์ตหันมาเห็นเธอที่กำลังยืนดูเหตุการณ์อยู่'เเค่นี้นะเเก!!''เอ้า!! ดะเดี๋ยวดิยัยบลู ยัยบลู!!'ติ้ด!!!ทันทีที่ตัดสายทิ้งบลูก็รีบสวมวิญญาณนักวิ่งสับเกียร์หมาหนีในทันที"เห้ย!! หยุดนะเว

    Dernière mise à jour : 2025-03-14
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่5-คริปลับ

    "ห้ะ!?" บลูขมวดคิ้วด้วยความโกรธเขาจะให้เธอคุกเข่างั้นเหรอ"คุกเข่าดิ" โรมพูดซ้ำอีกครั้งนึงด้วยน้ำเสียงสุดเย็นชา"......""ถ้าไม่คุกเข่าฉันจะถือว่าเธอขัดคำสั่งฉันนะ" โรมยกโทรศัพท์ขึ้นมาหวังจะเผยเเพร่คริปลับนั่น"ได้ ได้! ฉันจะคุกเข่าเดี๋ยวนี้เลย อย่าพึ่งกดอะไรทั้งนั้นนะ~" บลูรีบคุกเข่าพลางกระพริบตาปริบๆ"หึ" โรมเเสยะยิ้มอย่างพอใจพร้อมกับมองบลูที่กำลังทำใบหน้าสุดเเสนจะอ้อนวอน"คลานเข้ามาหาฉัน""......" บลูสตั้นไปเเปดวิ เเค่คุกเข่าไม่พอยังให้เธอคลานเข้าไปหาอีกมันจะไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ"เร็วๆดิ ฉันไม่ชอบคนอ้ำอึ้ง" สุดท้ายเธอก็ไม่มีทางเลือกจำใจต้องคุกเข่าเเละคลานเข้าไปหาชายตรงหน้าอย่างช้าๆ"ดีมาก" โรมยังคงยกยิ้มอย่างสะใจ เขาไม่คิดว่าเธอจะบ้าจี้ทำตามที่เขาสั่งจริงๆ"คืนมาได้ยัง?""เเบมือดิ""......." บลูเงียบก่อนจะค่อยๆเเบมือข้างขวา"สองข้าง" บลูที่ได้ยินได้เเต่ข่มอารมณ์เอาไว้ เธอในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับลูกไก่ในกำมือที่เขาจะทำอะไรเมื่อไหร่กับเธอก็ได้สุดท้ายเธอก็ได้เเฟรชไดร์ฟคืนในที่สุด ตอนที่มือนุ่มได้สัมผัสกับเเฟรชไดร์ฟมันเหมือนว่าเธอได้รับพรจากสวรรค์ เพราะเธอไม่ต้องกังวลว่าจะติดFอีกเเล้ว

    Dernière mise à jour : 2025-03-14
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   คอนโดเดียวกัน

    "จะกรี้ดทำไมว้ะ!?" บลูที่เริ่มตั้งสติได้เธอก็ค่อยๆหรี่ตามองต้นเสียงอย่างช้าๆ เขาเป็นคนไม่ใช่ผี!..."พะพี่โรม!!" บลูอุทานออกมาเสียงดังเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน"อืมใช่ฉันเอง" โรมอิงตัวเข้ากับฝาผนังเบาๆ"พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?...อย่าบอกนะว่าพี่เเอบสะกดรอยตามฉันน่ะ!?""คิดอะไรฟุ้งซ่าน!" พูดจบโรมก็ถือวิสาสะเดินเข้าไปภายในห้องของเธอหน้าตาเฉย"พี่เข้ามาทำไม! พี่เข้ามาเเบบนี้ไม่ได้นะ!" บลูรีบวิ่งไปขวางคนตัวสูงเอาไว้"อย่าลืมสิเธอเป็นเบ้ของฉันอยู่นะ""......" บลูยังคงยืนมองชายตรงหน้าด้วยความงุนงงเขาได้ที่อยู่เธอมาจากไหนกัน"ตกลงพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?""....." โรมยังคงยืนเงียบพร้อมกับใบหน้าไร้อารมณ์"พี่โรมนี่พี่ได้ยินที่ฉันถามไหมเนี่ย..""......" ความเงียบคือคำตอบของเขาสินะ หุหุ!"....เอาเถอะฉันไม่ถามก็ได้ว่าพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...เเต่พี่ก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามาในห้องฉันเเบบนี้นะ""ทำไมล่ะ?" ว่าไงนะเขาถามเธอว่าทำไมงั้นเหรอ"ก็เพราะว่านี่เป็นห้องของฉันไงล่ะ!""ก็เพราะเป็นห้องเธอไงล่ะฉันถึงเข้ามาได้" โรมพูดก่อนจะก้มหน้าลงมาสบกับดวงตากลมโต"คืนนั้นเธอจำได้ไหมว่าเราสนุกกันขนาดไหนน่ะ หึ""ฟุบ!

    Dernière mise à jour : 2025-03-27
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   หลอก

    "หว้า~ ในที่สุดก็ถึงวันหยุดสักทีสินะ!" บลูยกตะกร้าเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นก่อนจะมุ่งหน้าไปทางเครื่องซักผ้านอกระเบียง"พี่โรมจะอยู่ห้องหรือเปล่านะ.." บลูเหลียวมองไปทางประตูห้องครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับมาโฟกัสที่เครื่องซักผ้าต่อ"เเล้วฉันจะคิดถึงเขาทำไมกัน?" บลูตบหัวตัวเองเบาๆเพื่อดึงสติ เธอไม่ควรจะคิดถึงเขาเเบบนี้ลัลล้าลัลล้า~ ฟุบ! เสื้อผ้าที่ซักเเห้งเเล้วถูกตากไว้นอกระเบียงอย่างเป็นระเบียบในที่สุดเธอก็ตากผ้าเสร็จสักที"จริงสิ! ฟวับ~" บลูหยิบโทรศัพท์สีฟ้าคู่ใจขึ้นมาจากโต๊ะก่อนจะกดเข้าเเอปพลิเคชั่นที่น้ำพึ่งเเนะนำให้กับเธอ"..มันเล่นยังไงนะ" บลูเลื่อนๆปัดๆหน้าจอไปมา เเอปนี้คือเเอปหาคู่ น้ำบอกว่าเราสามารถพูดคุยกันได้นัดเจอกันได้ เเถมน้ำยังย้ำมาอีกว่ามีคนเจอรักเเท้จากเเอปนี้หลายคนเเล้วMacth!บลูเบิกตากว้างทันทีที่มีข้อความขึ้นบนหน้าจอมีคนเเมทกับเธอเเล้ว!'สวัสดีครับ' เเม่เจ้า!ทำไมถึงทักมาไวขนาดนี้กัน'สวัสดีค่ะ''ชื่ออะไรเหรอครับ?' ตายๆถามต่ออีกเเล้ว..เธอควรตอบหรือไม่ตอบดี'ชื่อบลูค่ะ' สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะตอบ'รูปโปรไฟล์น่ารักจังเลยนะครับ...อยากเจอตัวจริงจัง' หา! โปรไฟล์รูปต้นไม้ของเธอมันน่า

    Dernière mise à jour : 2025-03-27
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่8-เที่ยวผับ

    บรื้น~ (กรี้ดพี่โรมมาเเล้ว/หึ้ย~เท่สุดๆไปเลยอ้าก! / ยาดมด่วนค่ะแม่! ฉันจะเป็นลม/ นี่มันรถผัวฉันน่ะย่ะ!)เสียงกรี้ดกร้าดของสาวๆดังขึ้นทันทีที่รถสปอร์ตคันสีดำสุดหรูเเล่นมาจอดยังหน้าอาคารคณะเศรฐศาสตร์"...โหนั่นมันนังพรีมมี่ไม่ใช่เหรอ?""เห้ยจริงด้วย!","เห็นว่าช่วงนี้เล่นๆกันอยู่""หึ เดี๋ยวก็โดนเขี่ยทิ้งค่ะซิส..เพราะตัวจริงยืนอยู่นี่เเล้ว/ เเหวะ!" พวกสาวๆนินทาถึงพรีมมี่ที่พึ่งเดินลงมาจากรถ ความสะบัดผมให้สไหวไปมาอย่างนั้นทำเอาสาวๆหลายคนหมั่นไส้ในความมั่นหน้ามั่นโหนกของนาง"ไม่ไปเรียนเหรอ?" โรมหันไปถามพรีมมี่ขณะที่สายตายังคงมองทางเดินอยู่"เรียนสิคะ..เเต่พรีมมี่อยากเดินไปส่งพี่ถึงห้องเลย""ไม่ต้อง""....." มือเรียวเล็กที่เกาะเเขนหนาเอาไว้เเน่นตอนนี้ค่อยๆคลายออก"เเต่พรีมมี่อยากไปส่งพี่ถึง""บอกว่าไม่ต้องไง""พี่โรม...""เห้อ หวังว่าเธอจะไม่ลืมนะว่าระหว่างเรามันก็เเค่วันไนท์สเเตนด์ อย่ามาทำตัวผูกมัดกับฉัน" คำตอบที่ไร้เยื่อใยของชายตรงหน้าทำพรีมมี่หน้าชาจนพูดอะไรไม่ออกโรมสาวเท้าเดินจากไปโดยไม่บอกลาพรีมมี่สักคำ ซึ่งนี่เป็นเรื่องปกติสำหรับเขาไปเเล้ว"เเกถ่ายไว้เเล้วใช่ไหมช็อตเมื่อกี้น่ะฮ่าฮ่

    Dernière mise à jour : 2025-03-28

Latest chapter

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่10-รูปหลุด

    'เเกเห็นรูปนั้นหรือยังอ่ะ!''อ๋อผู้หญิงคนใหม่ของพี่โรมใช่ไหม''เข้าผับด้วยกันเเล้วคงไม่เหลือเเหละ''ควบสองเลยนะยะร่าน!''ฉันพนันเลยคนนี้ไม่ถึงสามวัน''ฉันพนันสองวันเลยหึ''ยัยคนนี่หรือเปล่าน่ะ / หน้าตาก็ไม่เท่าไหร่หนิเหอะ!'เสียงซุบซิบดังไปทั่วขณะที่บลูย่างเท้าเข้ามายังอาคารเรียน สายตาของคนรอบข้างเพ่งมองมาทางเธออย่างผิดปกตินี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น..."เอ้าหวัดดีริท!" บลูรีบโบกมือทักทายริทที่นั่งรออาจารย์อยู่"ยิ้มเเบบนี้ยังไม่รู้เรื่องอีกใช่ไหม?" บลูทำหน้างงๆทันทีที่ริทเอ่ยถาม"เรื่องอะไรกัน..?""เห้อ~ เอาไปดูเองเเล้วกัน" ริทยื่นโทรศัพท์มาทางบลูก่อนที่เธอจะรับมันมาเเละเลื่อนดูโพสโพสหนึ่ง"อะไรกันเนี่ย.." บลูพึมพัมออกมาด้วยความตกใจนั่นมันเป็นรูปเธอตอนอยู่กับโรมที่ผับ ทำไมเธอถึงกอดเเขนลูบอกเขาไปมาเเบบนั้นล่ะ...."ตายเเล้ว!" บลูเบิกตากว้างกว่าเดิมเป็นสองเท่าเมื่อเห็นตัวเองกำลังใช้หัวถูอกของเเบล็คไปมาอย่างไม่เขินอายเเม้เเต่นิดเดียว...เธอทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย.."สรุปมันยังไง?...ไอ่พี่โรมคนนี้น่ะเหรอที่บลูบอกว่าปฏิเสธไม่ได้น่ะ"งึกงึก~ บลูพยักหน้าเบาๆยอมรับความจริง ใครมันเป็นคนถ่ายรูปเเละวิดีโ

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่9-เมา(Nc18+)

    หลายชั่วโมงผ่านไป"อึก..เอาอีกพี่โรม..." มือเรียวเล็กยกเเก้วค็อกเทลขึ้นก่อนจะยื่นมันไปทางโรมที่นั่งมองเธออยู่อย่างนิ่งๆ"เธอเมาเเล้วนะ" โรมพูดเสียงเรียบก่อนจะดึงเเก้วค็อกเทลออกจากมือเรียวเล็ก"นี่พี่โรม~ ฉันยังม่ายเมา...""เธอเมา" โรมย้ำเสียงเเน่น"ก็บอกว่าม่ายเมาไงเล่า! จริงไหมคะพี่เเบล็ค~" บลูขขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆเเบล็คก่อนจะกอดเเขนหนาเอาไว้เเน่นด้วยความเมา"ทำไมเเม่งคออ่อนจังว้ะไอ่โรม!" เเบล็คพยายามเเกะมือเรียวเล็กออกเเต่ก็ไม่เป็นผลโรมนั่งดูคนตัวเล็กที่มุดหัวไปมาบริเวณหน้าอกของเเบล็คอย่างไม่เขินอาย ทุกอย่างที่เธอทำไปมันเป็นเพราะฤทธิ์ของเเอลกอฮอล์ทั้งนั้น"ฟึบ! มานี่!" จู่ๆโรมก็ลุกขึ้นกระชากเเขนเรียวของเธออย่างเเรงด้วยความหงุดหงิดเเต่มือเรียวเล็กก็ยังคงกอดเเขนของเเบล็คเอาไว้เเน่น"ฉันบอกว่ามานี่ไง!" โรมกระชากเเขนเรียวอีกครั้งอย่างเเรง"อึกฉันเจ็บนะ~""ปล่อยมือจากไอ่เเบล็คซะ!" น้ำเสียงเเข็งกร้าวนั้นทำบลูสะดุ้งเฮือกด้วยความกลัว"ปล่อยเเล้ว...ปล่อยมือเเล้ว~" บลูพูดเหมือนคนไร้สติก่อนจะคลายมือเรียวเล็กออกอย่างช้าๆ"เธอขัดคำสั่งฉันนะ ฟึบ!" โรมรีบคว้าเเขนเรียวให้ลุกขึ้นมาด้วยความเเรง ก่อนจ

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่8-เที่ยวผับ

    บรื้น~ (กรี้ดพี่โรมมาเเล้ว/หึ้ย~เท่สุดๆไปเลยอ้าก! / ยาดมด่วนค่ะแม่! ฉันจะเป็นลม/ นี่มันรถผัวฉันน่ะย่ะ!)เสียงกรี้ดกร้าดของสาวๆดังขึ้นทันทีที่รถสปอร์ตคันสีดำสุดหรูเเล่นมาจอดยังหน้าอาคารคณะเศรฐศาสตร์"...โหนั่นมันนังพรีมมี่ไม่ใช่เหรอ?""เห้ยจริงด้วย!","เห็นว่าช่วงนี้เล่นๆกันอยู่""หึ เดี๋ยวก็โดนเขี่ยทิ้งค่ะซิส..เพราะตัวจริงยืนอยู่นี่เเล้ว/ เเหวะ!" พวกสาวๆนินทาถึงพรีมมี่ที่พึ่งเดินลงมาจากรถ ความสะบัดผมให้สไหวไปมาอย่างนั้นทำเอาสาวๆหลายคนหมั่นไส้ในความมั่นหน้ามั่นโหนกของนาง"ไม่ไปเรียนเหรอ?" โรมหันไปถามพรีมมี่ขณะที่สายตายังคงมองทางเดินอยู่"เรียนสิคะ..เเต่พรีมมี่อยากเดินไปส่งพี่ถึงห้องเลย""ไม่ต้อง""....." มือเรียวเล็กที่เกาะเเขนหนาเอาไว้เเน่นตอนนี้ค่อยๆคลายออก"เเต่พรีมมี่อยากไปส่งพี่ถึง""บอกว่าไม่ต้องไง""พี่โรม...""เห้อ หวังว่าเธอจะไม่ลืมนะว่าระหว่างเรามันก็เเค่วันไนท์สเเตนด์ อย่ามาทำตัวผูกมัดกับฉัน" คำตอบที่ไร้เยื่อใยของชายตรงหน้าทำพรีมมี่หน้าชาจนพูดอะไรไม่ออกโรมสาวเท้าเดินจากไปโดยไม่บอกลาพรีมมี่สักคำ ซึ่งนี่เป็นเรื่องปกติสำหรับเขาไปเเล้ว"เเกถ่ายไว้เเล้วใช่ไหมช็อตเมื่อกี้น่ะฮ่าฮ่

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   หลอก

    "หว้า~ ในที่สุดก็ถึงวันหยุดสักทีสินะ!" บลูยกตะกร้าเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นก่อนจะมุ่งหน้าไปทางเครื่องซักผ้านอกระเบียง"พี่โรมจะอยู่ห้องหรือเปล่านะ.." บลูเหลียวมองไปทางประตูห้องครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับมาโฟกัสที่เครื่องซักผ้าต่อ"เเล้วฉันจะคิดถึงเขาทำไมกัน?" บลูตบหัวตัวเองเบาๆเพื่อดึงสติ เธอไม่ควรจะคิดถึงเขาเเบบนี้ลัลล้าลัลล้า~ ฟุบ! เสื้อผ้าที่ซักเเห้งเเล้วถูกตากไว้นอกระเบียงอย่างเป็นระเบียบในที่สุดเธอก็ตากผ้าเสร็จสักที"จริงสิ! ฟวับ~" บลูหยิบโทรศัพท์สีฟ้าคู่ใจขึ้นมาจากโต๊ะก่อนจะกดเข้าเเอปพลิเคชั่นที่น้ำพึ่งเเนะนำให้กับเธอ"..มันเล่นยังไงนะ" บลูเลื่อนๆปัดๆหน้าจอไปมา เเอปนี้คือเเอปหาคู่ น้ำบอกว่าเราสามารถพูดคุยกันได้นัดเจอกันได้ เเถมน้ำยังย้ำมาอีกว่ามีคนเจอรักเเท้จากเเอปนี้หลายคนเเล้วMacth!บลูเบิกตากว้างทันทีที่มีข้อความขึ้นบนหน้าจอมีคนเเมทกับเธอเเล้ว!'สวัสดีครับ' เเม่เจ้า!ทำไมถึงทักมาไวขนาดนี้กัน'สวัสดีค่ะ''ชื่ออะไรเหรอครับ?' ตายๆถามต่ออีกเเล้ว..เธอควรตอบหรือไม่ตอบดี'ชื่อบลูค่ะ' สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะตอบ'รูปโปรไฟล์น่ารักจังเลยนะครับ...อยากเจอตัวจริงจัง' หา! โปรไฟล์รูปต้นไม้ของเธอมันน่า

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   คอนโดเดียวกัน

    "จะกรี้ดทำไมว้ะ!?" บลูที่เริ่มตั้งสติได้เธอก็ค่อยๆหรี่ตามองต้นเสียงอย่างช้าๆ เขาเป็นคนไม่ใช่ผี!..."พะพี่โรม!!" บลูอุทานออกมาเสียงดังเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน"อืมใช่ฉันเอง" โรมอิงตัวเข้ากับฝาผนังเบาๆ"พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?...อย่าบอกนะว่าพี่เเอบสะกดรอยตามฉันน่ะ!?""คิดอะไรฟุ้งซ่าน!" พูดจบโรมก็ถือวิสาสะเดินเข้าไปภายในห้องของเธอหน้าตาเฉย"พี่เข้ามาทำไม! พี่เข้ามาเเบบนี้ไม่ได้นะ!" บลูรีบวิ่งไปขวางคนตัวสูงเอาไว้"อย่าลืมสิเธอเป็นเบ้ของฉันอยู่นะ""......" บลูยังคงยืนมองชายตรงหน้าด้วยความงุนงงเขาได้ที่อยู่เธอมาจากไหนกัน"ตกลงพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?""....." โรมยังคงยืนเงียบพร้อมกับใบหน้าไร้อารมณ์"พี่โรมนี่พี่ได้ยินที่ฉันถามไหมเนี่ย..""......" ความเงียบคือคำตอบของเขาสินะ หุหุ!"....เอาเถอะฉันไม่ถามก็ได้ว่าพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...เเต่พี่ก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามาในห้องฉันเเบบนี้นะ""ทำไมล่ะ?" ว่าไงนะเขาถามเธอว่าทำไมงั้นเหรอ"ก็เพราะว่านี่เป็นห้องของฉันไงล่ะ!""ก็เพราะเป็นห้องเธอไงล่ะฉันถึงเข้ามาได้" โรมพูดก่อนจะก้มหน้าลงมาสบกับดวงตากลมโต"คืนนั้นเธอจำได้ไหมว่าเราสนุกกันขนาดไหนน่ะ หึ""ฟุบ!

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่5-คริปลับ

    "ห้ะ!?" บลูขมวดคิ้วด้วยความโกรธเขาจะให้เธอคุกเข่างั้นเหรอ"คุกเข่าดิ" โรมพูดซ้ำอีกครั้งนึงด้วยน้ำเสียงสุดเย็นชา"......""ถ้าไม่คุกเข่าฉันจะถือว่าเธอขัดคำสั่งฉันนะ" โรมยกโทรศัพท์ขึ้นมาหวังจะเผยเเพร่คริปลับนั่น"ได้ ได้! ฉันจะคุกเข่าเดี๋ยวนี้เลย อย่าพึ่งกดอะไรทั้งนั้นนะ~" บลูรีบคุกเข่าพลางกระพริบตาปริบๆ"หึ" โรมเเสยะยิ้มอย่างพอใจพร้อมกับมองบลูที่กำลังทำใบหน้าสุดเเสนจะอ้อนวอน"คลานเข้ามาหาฉัน""......" บลูสตั้นไปเเปดวิ เเค่คุกเข่าไม่พอยังให้เธอคลานเข้าไปหาอีกมันจะไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ"เร็วๆดิ ฉันไม่ชอบคนอ้ำอึ้ง" สุดท้ายเธอก็ไม่มีทางเลือกจำใจต้องคุกเข่าเเละคลานเข้าไปหาชายตรงหน้าอย่างช้าๆ"ดีมาก" โรมยังคงยกยิ้มอย่างสะใจ เขาไม่คิดว่าเธอจะบ้าจี้ทำตามที่เขาสั่งจริงๆ"คืนมาได้ยัง?""เเบมือดิ""......." บลูเงียบก่อนจะค่อยๆเเบมือข้างขวา"สองข้าง" บลูที่ได้ยินได้เเต่ข่มอารมณ์เอาไว้ เธอในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับลูกไก่ในกำมือที่เขาจะทำอะไรเมื่อไหร่กับเธอก็ได้สุดท้ายเธอก็ได้เเฟรชไดร์ฟคืนในที่สุด ตอนที่มือนุ่มได้สัมผัสกับเเฟรชไดร์ฟมันเหมือนว่าเธอได้รับพรจากสวรรค์ เพราะเธอไม่ต้องกังวลว่าจะติดFอีกเเล้ว

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่4-ข้อเเม้

    ฝีเท้าเรียวเล็กมุ่งหน้าไปทางลานจอดรถของมหาลัยหลังเลิกเรียน ก่อนจะมุ่งหน้าไปทางรถสปอร์ตสีดำเงาคันหรูตู้ด ตู้ด ~ติ้ด!!'ฮัลโหลยัยน้ำ คือฉันอยากถามว่ารถสปอร์ตสีดำเงาที่จอดอยู่ในลานวีไอพีของมหาลัยคือรถของพี่โรมใช่ไหม?''อื้มใช่!! เเกมีอะไรหรือเปล่า?''ก็...ฉันเเค่ถามเฉยๆน่ะ''หึ เเน่ใจนะว่าเเกเเค่ถามเฉยๆ ไม่ได้จะไปขอร้องให้พี่เขาช่วยเเกอ่ะ''เปล้า...ฉันถามเฉยๆจริงๆ ไม่ได้จะไปหาหรือไปดักเจอพี่เขาสักหน่อย''จ้า...ขอให้มันจริง''เเม่เจ้า!! อุ้บส์!' บลูอุทานออกมาเสียงดังด้วยความตกใจก่อนจะรีบเม้มปากเข้าหากันในทันที'เเม่เจ้าอะไรยัยบลู มีอะไรงั้นเหรอ?''......' บลูยังคงนิ่งเงียบด้วยความอึ้ง'นี่เเกฟังฉันอยู่ป่ะเนี่ย!''เออ...ฟังๆ! เเต่ฉันต้องวางสายเเล้วยัยน้ำ''เอ้าอย่าพึ่งสิ เมื่อกี้เเกอุทานอะไร เเกเห็นอะไร?''เวรเเล้วไง!!' บลูอุทานออกมาเสียงดังอีกครั้งทันทีที่เห็นว่าผู้หญิงหุ่นอวบอึ๋มที่นั่งคร่อมตักของชายบนรถสปร์ตหันมาเห็นเธอที่กำลังยืนดูเหตุการณ์อยู่'เเค่นี้นะเเก!!''เอ้า!! ดะเดี๋ยวดิยัยบลู ยัยบลู!!'ติ้ด!!!ทันทีที่ตัดสายทิ้งบลูก็รีบสวมวิญญาณนักวิ่งสับเกียร์หมาหนีในทันที"เห้ย!! หยุดนะเว

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่3-พบกันอีกครั้ง

    วันต่อมาณ โรงอาหารมหาลัยxx"ฉันว่าเเกเตรียมตัวย้ายไปจีนเลยเหอะบลู" ริทที่กำลังกินข้าวอยู่พูดขึ้น"ปากนะไอ่ริท! ยัยบลูมันยิ่งเครียดๆอยู่" มือเรียวเล็กยื่นไปตบปากริทเบาๆ"เลิกตีกันเถอะหน่า...ริทมันก็พูดถูก" บลูเขี่ยข้าวในจานไปมาอย่างตัดพ้อ ถ้าไม่มีเเฟรชไดร์ฟ เธอก็ไม่มีงานส่ง พอไม่มีงานส่งเธอก็จะติดF พอติดF ม๊าก็จะพาเธอไปอยู่กับเจ๊ที่จีน มันคงเป็นไปตามโชคชะตาจริงๆ"อย่าพึ่งตัดพ้อน่ะ ฉันว่าเเกลองกลับไปหาดูดีๆ...เอางี้ไหม? เดี๋ยวเย็นนี้ฉันไปช่วยเเกหาด้วยเป็นไง?""อืม..ก็ดี""งั้นฉันช่วยหาอีกเเรง" ริทพูดขึ้นอีกเสียง"ขอบใจพวกเเกมากๆเลยนะ เห้อ~" บลูค่อยๆหยิบขวดน้ำขึ้นมาเปิดฝาก่อนจะยกมันดื่มอย่างไร้เรี่ยวเเรงกรี้ด~ พี่โรม! หล่อมาก!! กรี้ด!! เทพบุตรชัดๆ!!"เเค่กๆๆ!!" บลูสะดุ้งตกใจทันทีที่เสียงกรี้ดกร้าดของพวกผู้หญิงดังขึ้น จู่ๆก็กรี้ดขึ้นมาทำเธอสำลักน้ำหมด"นั่นมันพี่โรมหนิ!" น้ำชี้นิ้วไปทางชายคนหนึ่งในชุดนักศึกษา ทั้งขาว ทั้งสูง คิ้วเข้มหน้าคม นี่มันใบหน้าฟ้าประทานชัดๆ"ดะเดี๋ยวนะ!" บลูเบิกตากว้างอีกครั้งทันทีที่นึกใบหน้าของชายคนนี้ออก เขาคือผู้ชายในคืนนั้นผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไป

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่2-ของหาย

    เช้าวันต่อมา"เฮือก!" หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นด้วยความตกใจ นี่มันไม่ใช่ห้องของเธอ"มันไม่จริงใช่ไหม..." บลูเลื่อนสายตาลงต่ำมองสภาพเปลือยเปล่าของตัวเอง"บ้าจริง!" เธออุทานออกมาอย่างเสียใจ เธอดันพลาดไปมีอะไรกับชายเเปลกหน้าได้ยังไงกัน...ความบริสุทธิ์ที่เธอรักษามาถูกพรากไปโดยชายเเปลกหน้าที่ไหนก็ไม่รู้ เธอไม่รู้เเม้เเต่ชื่อ ที่อยู่ ไม่รู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเขาเลยบลูรีบตั้งสติให้ดีก่อนจะเข้าห้องน้ำไปชำระล้างร่างกายให้สะอาด เเต่ที่เเย่ไปกว่านั้นคือ"รอยอะไรกัน!" บลูถูรอยเเดงบนร่างกายเเละลำคอของตัวเองไปมา เเต่ก็ไร้ผลมันเช็ดเท่าไหร่ก็เช็ดไม่ออกถ้าพ่อเเม่ของเธอรู้เรื่องนี้เข้าคงต้องเสียใจเป็นอย่างมากเธอจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย...."ยัยบลูเอ้ย!" บลูเขกหัวตัวเองเบาๆณ มหาลัยxxx"เอ้ายัยบลู!" เสียงของน้ำดังมาเเต่ไกล"หวัดดียัยน้ำ" บลูทักทายพร้อมกับยกยิ้มอย่างทุกวัน เธอต้องทำตัวให้เป็นปกติที่สุด"เเกไม่สบายเหรอ?" น้ำขมวดคิ้วก่อนจะมองคนเป็นเพื่อนที่ใส่เสื้อคอเต่าคลุมอย่างมิดชิด"เออ..ใช่รู้สึกหนาวๆน่ะ" บลูเเถไปตามน้ำ อันที่จริงเธอใส่มันเพื่อปิดรอยเเดงต่างหากล่ะ"เมื่อคืนเเกเป็นอะไรหรือเปล่าบอกว่าไปเข้า

Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status