공유

ตอนที่8-เที่ยวผับ

last update 최신 업데이트: 2025-03-28 21:33:02

บรื้น~ (กรี้ดพี่โรมมาเเล้ว/หึ้ย~เท่สุดๆไปเลยอ้าก! / ยาดมด่วนค่ะแม่! ฉันจะเป็นลม/ นี่มันรถผัวฉันน่ะย่ะ!)

เสียงกรี้ดกร้าดของสาวๆดังขึ้นทันทีที่รถสปอร์ตคันสีดำสุดหรูเเล่นมาจอดยังหน้าอาคารคณะเศรฐศาสตร์

"...โหนั่นมันนังพรีมมี่ไม่ใช่เหรอ?"

"เห้ยจริงด้วย!",

"เห็นว่าช่วงนี้เล่นๆกันอยู่"

"หึ เดี๋ยวก็โดนเขี่ยทิ้งค่ะซิส..เพราะตัวจริงยืนอยู่นี่เเล้ว/ เเหวะ!" พวกสาวๆนินทาถึงพรีมมี่ที่พึ่งเดินลงมาจากรถ ความสะบัดผมให้สไหวไปมาอย่างนั้นทำเอาสาวๆหลายคนหมั่นไส้ในความมั่นหน้ามั่นโหนกของนาง

"ไม่ไปเรียนเหรอ?" โรมหันไปถามพรีมมี่ขณะที่สายตายังคงมองทางเดินอยู่

"เรียนสิคะ..เเต่พรีมมี่อยากเดินไปส่งพี่ถึงห้องเลย"

"ไม่ต้อง"

"....." มือเรียวเล็กที่เกาะเเขนหนาเอาไว้เเน่นตอนนี้ค่อยๆคลายออก

"เเต่พรีมมี่อยากไปส่งพี่ถึง"

"บอกว่าไม่ต้องไง"

"พี่โรม..."

"เห้อ หวังว่าเธอจะไม่ลืมนะว่าระหว่างเรามันก็เเค่วันไนท์สเเตนด์ อย่ามาทำตัวผูกมัดกับฉัน" คำตอบที่ไร้เยื่อใยของชายตรงหน้าทำพรีมมี่หน้าชาจนพูดอะไรไม่ออก

โรมสาวเท้าเดินจากไปโดยไม่บอกลาพรีมมี่สักคำ ซึ่งนี่เป็นเรื่องปกติสำหรับเขาไปเเล้ว

"เเกถ่ายไว้เเล้วใช่ไหมช็อตเมื่อกี้น่ะฮ่าฮ่า" เสียงหัวเราะเยาะเย้ยของผู้หญิงคนอื่นๆที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ดังขึ้น

"สะใจจริงๆ มั่นหน้าดีนักสุดท้ายก็โดนเขี่ยทิ้งเหมือนคนอื่นๆหึ"

"พวกเเกหุบปากเเล้วหยุดถ่ายเดี๋ยวนี้เลยนะ!!" พรีมมี่ชี้นิ้วด่าคนพวกนั้น

"ไม่หยุดเเล้วจะทำไมค้า...โดนเขี่ยทิ้งเเล้วอย่ามาพาล!"

"ปากเก่งนักนะพวกเเก!"

"ก็มาสิย่ะ!"

"...." พรีมมี่ที่เห็นก็รีบเก็บมือเรียวของตัวเองลงเพราะเธอคนเดียวคงสู้ยัยพวกนั้นไม่ไหวอีกอย่างหน้าเธอก็ทำมาหลายเเสนด้วย!

ณ คลาสเรียนวิทยาศาสตร์

"ฮ่าฮ่าสะใจจริงๆ!" น้ำหัวเราะออกมาเสียงดังพลางชี้นิ้วไปที่หน้าจอโทรศัพท์ด้วยความสะใจ

"สะใจอะไรอ่ะน้ำ?" บลูรีบเอียงคอเข้าไปดู

"ก็ยัยพรีมมี่เอกการเเสดงโดนพี่โรมเขี่ยทิ้งเหมือนหมาข้างถนนเเล้วน่ะสิ!"

"โดนเขี่ยทิ้งงั้นเหรอ!?" บลูตกใจเล็กน้อยก็ไหนเมื่อวันก่อนยังดูรักกันดีอยู่เลยหนิพาไปช็อปไปกินซะขนาดนั้น

"ก็ไม่เเปลกหรอกนะที่จะโดนพี่โรมเขี่ยทิ้งน่ะ"

"ทำไมล่ะ?"

"ก็พี่โรมไม่เคยผูกมัดกับผู้หญิงคนไหนสักคนเลยน่ะสิ! ควงผู้หญิงคนนึงไม่เคยถึงอาทิตย์สักคน"

"....." บลูถึงกับอ้าปากค้างกลางอากาศ คนบ้าอะไรจะฮ็อตขนาดนั้น

"อีกอย่างนะถ้าเกิดว่าพี่เเกได้กินเเล้วอ่ะ! ฟันธงได้เลยว่าวันต่อมาโดนเขี่ยทิ้งเเน่นอน"

"โห...เลวสุดๆ!" บลูสบถออกมาอย่างเอือมๆ

"นี่ๆอย่ามาด่าสามีของเพื่อนเเบบนี้สิยัยบลู!"

"...??"

"อย่างพี่โรมน่ะเรียกเเบดบอยน่าจะดีกว่านะ..อึ๋ยเท่สุดๆพ่อเเบดบอยพ่อของลูกฉัน"

"เเกเอาจริงเหรอเนี่ย..?"

"หึ ยังไงพี่โรมก็คือเทพบุตรผู้เเสนดีของฉันอยู่ดีนะ"

"เห้อ~" บลูถอนหายใจพลางสะบัดหัวไปมา ก็เห็นๆกันอยู่ว่าโรมนิสัยเเย่...เเต่ก็ยังเรียกเทพบุตรโรมอยู่สินะ สองมาตรฐานสุดๆ

A-3 room

"มึงดังอีกเเล้วนะไอ่โรม" เพิร์ธพูดก่อนจะโชว์โทรศัพท์ให้กับเพื่อนทั้งสองได้ดู

"คนนี้พึ่งสองวันเองไม่ใช่เหรอว้ะ?" เเบล็คหันไปถามโรมที่กำลังยืนเเทงสนุ๊กเกอร์อยู่ข้างๆด้วยความชิว

"ก็เข้ามาหากูเองหนิ" โรมพูดพลางยักไหล่ทั้งสองข้างเบาๆ

"เเม่งฮ็อตจริงไรจริงเพื่อนกู!" เพิร์ธเก็บโทรศัพท์กลับไปในกระเป๋ากางเกงอย่างเดิม

"คืนนี้ไปตี้กันไหม?" เพิร์ธหันไปถามเพื่อนทั้งสองของตนอย่างรวดเร็ว

"ของขาดอีกเเล้วเหรอมึงน่ะ!"

"อย่ามามั่วไอ่เเบล็ค! กูพี่เพิร์ธคนฮ็อตไม่มีของขาด!"

"หึ" โรมหลุดขำเบาๆ

"อย่ามาขำกูนะไอ่โรม!"

"กูเปล่าขำนะ" โรมรีบเบือนสายตาไปทางเเบล็ค

"เเล้วตกลงยังไง ไปไหม!?"

"ไปดิว้ะ!" เเบล็คตอบก่อนจะยักคิ้วไปหนึ่งที

"ไอ่โรมล่ะว่าไง?"

"อืม"

"อืมนี่คือไป?" เพิร์ธถามต่อ

"เอ่อไป!"

"ให้มันได้อย่างงี้สิว้ะฮ่าฮ่า!" พูดจบเพิร์ธก็หยิบเเอปเปิ้ลขึ้นมากัดกินอย่างมีความสุข ขณะที่โรมกับเเบล็คได้เเต่สะบัดหัวไปมาให้กับคนเป็นเพื่อน

ครืดครืด! เสียงข้อความสั่นดังออกมาจากกระเป๋าสะพายข้างสีฟ้าคู่ใจ

ก่อนที่บลูจะค่อยๆควานหาโทรศัพท์เเละหยิบมันขึ้นมาเพื่อเปิดเเชทอ่าน

พี่โรม :

'รีบอาบน้ำเเต่งตัวอีกหนึ่งชั่วโมงฉันจะไปรับเธอที่คอนโด' อ่านเเล้ว

'พี่จะพาฉันไปไหนงั้นเหรอ' อ่านเเล้ว

จบการสนทนา

"อ่านเเล้วไม่ตอบ..ไร้มารยาทสุดๆ! เห้อ~" บลูรีบเดินขึ้นไปยังคอนโดอย่างเร่งรีบ หนึ่งชั่วโมงจะมารับเธองั้นเหรอ?...เเสดงว่าเขาคงไม่อยู่คอนโดสินะ

ณ ผับ dark-x

"พี่พาฉันมาที่นี่ทำไม...?" บลูกวาดตามองไปรอบๆ เธอยังจำผับนี้ได้ดีมันเป็นที่ที่เธอกับโรมเจอกันครั้งเเรก

"พาเธอมาเที่ยวไงล่ะ"

"เที่ยวที่นี่น่ะเหรอ?" บลูปรายตาไปมองบอร์ดี้การ์ดสองคนที่ยืนเฝ้าประตูอยู่อย่างเข้มขรึม

"ทำไม? ไม่ชอบเหรอ?"

"เออ..ก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่น่ะฮึ~" บลูยิ้มเเห้งๆ

"หรือเธอจะไม่เข้าไปกับฉันก็ได้นะ"

"เเปลว่าฉันกลับได้เลยใช่ไหม!?"

"เเต่ฉันจะถือว่าเธอขัดคำสั่งฉัน"

"....พี่โรม"

"เอาไงจะไปหรือจะขัดคำสั่ง?"

"ก็ต้องไปอยู่เเล้วสิ..." บลูทำหน้าหงอยๆ ก่อนจะเดินตามโรมเข้าไปอย่างเซ็งๆ ยังไงเธอก็ยังไม่อยากเป็นซุปตาร์ชั่วข้ามคืนเพราะคริปหลุดนั่นหรอกนะ..

ตื้ด ตึ่ง ตึ้ง ตึ่ง!! เสียงดนตรีดังกระหน่ำลั่นผับ ผู้คนมากมายต่างโยกย้ายส่ายเอวกันอย่างเมามันส์

“คนเยอะมากเลยนะพี่โรม!” บลูพูดพลางเเหวกผู้คนเดินตามโรมไปอย่างทุลักทุเล

“ทางนี้ไอ่โรม!” เพิร์ธกวักมือเรียกโรมเบาๆ

ฟึบ!!โรมคว้ามือเรียวเอาไว้เเน่นก่อนจะมุ่งหน้าไปทางโต๊ะวีไอพีที่เพิร์ธเตรียมเอาไว้ให้

"สวัสดีค่ะพี่โรม" ยังไม่ทันที่โรมจะได้นั่งเสียงของสาวสวยสุดเซ็กซี่ก็ดังขึ้น

"เเล้วนี่...มึงพามาเหรอว้ะ?" เพิร์ธเหลียวไปมองบลูอย่าง งงๆ

"อืม กูพามาเอง"

"....." เพิร์ธขมวดคิ้วอย่างประหลาดใจ

"เออ...สวัสดีค่ะฉันชื่อบลูนะคะ" บลูกล่าวทักทายอย่างเป็นมิตรก่อนจะหย่อนก้นลงบนเก้าอี้ข้างๆโรม

"พาเด็กมาเองทำไมไม่บอกว้ะกูจะได้ไม่ต้องเตรียมไว้ให้" โรมยกเเก้วค็อกเทลขึ้นมาดื่มอย่างไม่สนใจคำพูดของเพิร์ธ

"หน้าคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหน.." เเบล็คพึมพัมเบาๆ

"เป็นรุ่นน้องใช่ไหม?" เเบล็คหันไปถามบลูที่เอาเเต่นั่งเงียบ

"อืมใช่ค่ะ!" บลูยิ้มจางๆ

"เเต่งตัวมิดชิดดีนะเราน่ะ" เพิร์ธเอ่ยเเซวบลูที่ใส่เสื้อไหมพรมเเขนยาวกับกางเกงยีนส์ตัวโปรด ใครจะไปคิดล่ะว่าโรมจะพาเธอมาเที่ยวผับน่ะ

"หึ..มันสบายตัวดีน่ะค่ะ"

"หึเหรอครับ...พี่ชอบนะ" เพิร์ธยกยิ้มร้ายก่อนจะหันไปโฟกัสสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่คอยประกบทั้งซ้ายทั้งขวา

"....." บลูยังคงเงียบขณะที่สายตายังคงจ้องมองผู้หญิงสี่คนตรงหน้า เสื้อรัดรูปสุดเเหวกกับท่าทางยั่วยวนนั้นทำเอาบลูต้องเลื่อนสายตาไปมองทางอื่นเเทน

"นี่ของเธอ" โรมยื่นเเก้วค็อกเทลให้กับบลูที่นั่งเกร็งๆ

"อืมขอบคุณ" บลูรับมันมาอย่างไม่ค่อยเต็มใจนักเธอจะต้องทนอยู่ในสถานการณ์อึดอัดเเบบนี้ไปอีกนานเเค่ไหนกัน...

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

관련 챕터

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่9-เมา(Nc18+)

    หลายชั่วโมงผ่านไป"อึก..เอาอีกพี่โรม..." มือเรียวเล็กยกเเก้วค็อกเทลขึ้นก่อนจะยื่นมันไปทางโรมที่นั่งมองเธออยู่อย่างนิ่งๆ"เธอเมาเเล้วนะ" โรมพูดเสียงเรียบก่อนจะดึงเเก้วค็อกเทลออกจากมือเรียวเล็ก"นี่พี่โรม~ ฉันยังม่ายเมา...""เธอเมา" โรมย้ำเสียงเเน่น"ก็บอกว่าม่ายเมาไงเล่า! จริงไหมคะพี่เเบล็ค~" บลูขขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆเเบล็คก่อนจะกอดเเขนหนาเอาไว้เเน่นด้วยความเมา"ทำไมเเม่งคออ่อนจังว้ะไอ่โรม!" เเบล็คพยายามเเกะมือเรียวเล็กออกเเต่ก็ไม่เป็นผลโรมนั่งดูคนตัวเล็กที่มุดหัวไปมาบริเวณหน้าอกของเเบล็คอย่างไม่เขินอาย ทุกอย่างที่เธอทำไปมันเป็นเพราะฤทธิ์ของเเอลกอฮอล์ทั้งนั้น"ฟึบ! มานี่!" จู่ๆโรมก็ลุกขึ้นกระชากเเขนเรียวของเธออย่างเเรงด้วยความหงุดหงิดเเต่มือเรียวเล็กก็ยังคงกอดเเขนของเเบล็คเอาไว้เเน่น"ฉันบอกว่ามานี่ไง!" โรมกระชากเเขนเรียวอีกครั้งอย่างเเรง"อึกฉันเจ็บนะ~""ปล่อยมือจากไอ่เเบล็คซะ!" น้ำเสียงเเข็งกร้าวนั้นทำบลูสะดุ้งเฮือกด้วยความกลัว"ปล่อยเเล้ว...ปล่อยมือเเล้ว~" บลูพูดเหมือนคนไร้สติก่อนจะคลายมือเรียวเล็กออกอย่างช้าๆ"เธอขัดคำสั่งฉันนะ ฟึบ!" โรมรีบคว้าเเขนเรียวให้ลุกขึ้นมาด้วยความเเรง ก่อนจ

    최신 업데이트 : 2025-03-28
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่10-รูปหลุด

    'เเกเห็นรูปนั้นหรือยังอ่ะ!''อ๋อผู้หญิงคนใหม่ของพี่โรมใช่ไหม''เข้าผับด้วยกันเเล้วคงไม่เหลือเเหละ''ควบสองเลยนะยะร่าน!''ฉันพนันเลยคนนี้ไม่ถึงสามวัน''ฉันพนันสองวันเลยหึ''ยัยคนนี่หรือเปล่าน่ะ / หน้าตาก็ไม่เท่าไหร่หนิเหอะ!'เสียงซุบซิบดังไปทั่วขณะที่บลูย่างเท้าเข้ามายังอาคารเรียน สายตาของคนรอบข้างเพ่งมองมาทางเธออย่างผิดปกตินี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น..."เอ้าหวัดดีริท!" บลูรีบโบกมือทักทายริทที่นั่งรออาจารย์อยู่"ยิ้มเเบบนี้ยังไม่รู้เรื่องอีกใช่ไหม?" บลูทำหน้างงๆทันทีที่ริทเอ่ยถาม"เรื่องอะไรกัน..?""เห้อ~ เอาไปดูเองเเล้วกัน" ริทยื่นโทรศัพท์มาทางบลูก่อนที่เธอจะรับมันมาเเละเลื่อนดูโพสโพสหนึ่ง"อะไรกันเนี่ย.." บลูพึมพัมออกมาด้วยความตกใจนั่นมันเป็นรูปเธอตอนอยู่กับโรมที่ผับ ทำไมเธอถึงกอดเเขนลูบอกเขาไปมาเเบบนั้นล่ะ...."ตายเเล้ว!" บลูเบิกตากว้างกว่าเดิมเป็นสองเท่าเมื่อเห็นตัวเองกำลังใช้หัวถูอกของเเบล็คไปมาอย่างไม่เขินอายเเม้เเต่นิดเดียว...เธอทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย.."สรุปมันยังไง?...ไอ่พี่โรมคนนี้น่ะเหรอที่บลูบอกว่าปฏิเสธไม่ได้น่ะ"งึกงึก~ บลูพยักหน้าเบาๆยอมรับความจริง ใครมันเป็นคนถ่ายรูปเเละวิดีโ

    최신 업데이트 : 2025-03-29
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่1-วันไนท์สเเตนด์

    ณ ผับxxx"เเกยังไหวใช่ไหมยัยบลู~" เสียงของน้ำเพื่อนสนิทอันเป็นที่รักของเธอดังขึ้น"หวาย~" บลูลากเสียงยาว ปากบอกว่าไหวเเต่เปลือกตาของเธอตอนนี้เเทบจะปิดเเล้ว"อึก พวกเเกดื่มกันไปก่อนน้า ฉันปวดฉี่ไม่หวายเเล้ว" บลูค่อยๆพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นเดินพร้อมกับร่างกายที่เซไปเซมา"ฉันไปส่งไหมยัยบลู!" ริทพูดขึ้นอีกเสียง เพราะดูจากท่าทางคนเป็นเพื่อนไม่น่าไหวเเล้ว เเถมนี่ยังเป็นครั้งเเรกที่พามาเที่ยวผับอีก"ฉันหวายน่า~ กินๆไปเลย เดี๋ยวฉันมา""เออ ดีๆนะเเกน่ะ""โอเคร~" บลูค่อยๆพยุงตัวเองมาเข้าห้องน้ำพร้อมกับปรือตามองทาง ทำไมพื้นถึงได้หมุนไปมาอย่างกับเธอลอยได้ยังไงอย่างงั้น"ปึก!! / อ้ะ!" ด้วยความซุ่มซ่ามเธอก็ดันไปชนอกเเกร่งของใครบางคนเข้า"เป็นอะไรหรือเปล่า?" เสียงทุ้มนั้นทำหญิงสาวค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองให้ชัดๆ"พระเจ้า!" ชายหนุ่มตกใจเล็กน้อยทันทีที่คนตัวเล็กอุทาน"......" บลูมองชายตรงหน้าตาไม่กระพริบ คนบ้าอะไรหล่อวัวตายควายล้มขนาดนี้! ทุกอย่างบนใบหน้าเขามันคือสเปคของเธอชัดๆ"ฉันขอโทษค่ะ! ฉันไม่ได้ตั้งใจชนคุณ!"".....""อย่าโกรธฉันเลยน้าฉันขอโทษ~" มือเรียวเล็กพนมมือขอโทษชายเเปลกหน้าอย่างเลิ่กลั่ก ไม่เดาก็

    최신 업데이트 : 2025-03-14
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่2-ของหาย

    เช้าวันต่อมา"เฮือก!" หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นด้วยความตกใจ นี่มันไม่ใช่ห้องของเธอ"มันไม่จริงใช่ไหม..." บลูเลื่อนสายตาลงต่ำมองสภาพเปลือยเปล่าของตัวเอง"บ้าจริง!" เธออุทานออกมาอย่างเสียใจ เธอดันพลาดไปมีอะไรกับชายเเปลกหน้าได้ยังไงกัน...ความบริสุทธิ์ที่เธอรักษามาถูกพรากไปโดยชายเเปลกหน้าที่ไหนก็ไม่รู้ เธอไม่รู้เเม้เเต่ชื่อ ที่อยู่ ไม่รู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเขาเลยบลูรีบตั้งสติให้ดีก่อนจะเข้าห้องน้ำไปชำระล้างร่างกายให้สะอาด เเต่ที่เเย่ไปกว่านั้นคือ"รอยอะไรกัน!" บลูถูรอยเเดงบนร่างกายเเละลำคอของตัวเองไปมา เเต่ก็ไร้ผลมันเช็ดเท่าไหร่ก็เช็ดไม่ออกถ้าพ่อเเม่ของเธอรู้เรื่องนี้เข้าคงต้องเสียใจเป็นอย่างมากเธอจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย...."ยัยบลูเอ้ย!" บลูเขกหัวตัวเองเบาๆณ มหาลัยxxx"เอ้ายัยบลู!" เสียงของน้ำดังมาเเต่ไกล"หวัดดียัยน้ำ" บลูทักทายพร้อมกับยกยิ้มอย่างทุกวัน เธอต้องทำตัวให้เป็นปกติที่สุด"เเกไม่สบายเหรอ?" น้ำขมวดคิ้วก่อนจะมองคนเป็นเพื่อนที่ใส่เสื้อคอเต่าคลุมอย่างมิดชิด"เออ..ใช่รู้สึกหนาวๆน่ะ" บลูเเถไปตามน้ำ อันที่จริงเธอใส่มันเพื่อปิดรอยเเดงต่างหากล่ะ"เมื่อคืนเเกเป็นอะไรหรือเปล่าบอกว่าไปเข้า

    최신 업데이트 : 2025-03-14
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่3-พบกันอีกครั้ง

    วันต่อมาณ โรงอาหารมหาลัยxx"ฉันว่าเเกเตรียมตัวย้ายไปจีนเลยเหอะบลู" ริทที่กำลังกินข้าวอยู่พูดขึ้น"ปากนะไอ่ริท! ยัยบลูมันยิ่งเครียดๆอยู่" มือเรียวเล็กยื่นไปตบปากริทเบาๆ"เลิกตีกันเถอะหน่า...ริทมันก็พูดถูก" บลูเขี่ยข้าวในจานไปมาอย่างตัดพ้อ ถ้าไม่มีเเฟรชไดร์ฟ เธอก็ไม่มีงานส่ง พอไม่มีงานส่งเธอก็จะติดF พอติดF ม๊าก็จะพาเธอไปอยู่กับเจ๊ที่จีน มันคงเป็นไปตามโชคชะตาจริงๆ"อย่าพึ่งตัดพ้อน่ะ ฉันว่าเเกลองกลับไปหาดูดีๆ...เอางี้ไหม? เดี๋ยวเย็นนี้ฉันไปช่วยเเกหาด้วยเป็นไง?""อืม..ก็ดี""งั้นฉันช่วยหาอีกเเรง" ริทพูดขึ้นอีกเสียง"ขอบใจพวกเเกมากๆเลยนะ เห้อ~" บลูค่อยๆหยิบขวดน้ำขึ้นมาเปิดฝาก่อนจะยกมันดื่มอย่างไร้เรี่ยวเเรงกรี้ด~ พี่โรม! หล่อมาก!! กรี้ด!! เทพบุตรชัดๆ!!"เเค่กๆๆ!!" บลูสะดุ้งตกใจทันทีที่เสียงกรี้ดกร้าดของพวกผู้หญิงดังขึ้น จู่ๆก็กรี้ดขึ้นมาทำเธอสำลักน้ำหมด"นั่นมันพี่โรมหนิ!" น้ำชี้นิ้วไปทางชายคนหนึ่งในชุดนักศึกษา ทั้งขาว ทั้งสูง คิ้วเข้มหน้าคม นี่มันใบหน้าฟ้าประทานชัดๆ"ดะเดี๋ยวนะ!" บลูเบิกตากว้างอีกครั้งทันทีที่นึกใบหน้าของชายคนนี้ออก เขาคือผู้ชายในคืนนั้นผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไป

    최신 업데이트 : 2025-03-14
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่4-ข้อเเม้

    ฝีเท้าเรียวเล็กมุ่งหน้าไปทางลานจอดรถของมหาลัยหลังเลิกเรียน ก่อนจะมุ่งหน้าไปทางรถสปอร์ตสีดำเงาคันหรูตู้ด ตู้ด ~ติ้ด!!'ฮัลโหลยัยน้ำ คือฉันอยากถามว่ารถสปอร์ตสีดำเงาที่จอดอยู่ในลานวีไอพีของมหาลัยคือรถของพี่โรมใช่ไหม?''อื้มใช่!! เเกมีอะไรหรือเปล่า?''ก็...ฉันเเค่ถามเฉยๆน่ะ''หึ เเน่ใจนะว่าเเกเเค่ถามเฉยๆ ไม่ได้จะไปขอร้องให้พี่เขาช่วยเเกอ่ะ''เปล้า...ฉันถามเฉยๆจริงๆ ไม่ได้จะไปหาหรือไปดักเจอพี่เขาสักหน่อย''จ้า...ขอให้มันจริง''เเม่เจ้า!! อุ้บส์!' บลูอุทานออกมาเสียงดังด้วยความตกใจก่อนจะรีบเม้มปากเข้าหากันในทันที'เเม่เจ้าอะไรยัยบลู มีอะไรงั้นเหรอ?''......' บลูยังคงนิ่งเงียบด้วยความอึ้ง'นี่เเกฟังฉันอยู่ป่ะเนี่ย!''เออ...ฟังๆ! เเต่ฉันต้องวางสายเเล้วยัยน้ำ''เอ้าอย่าพึ่งสิ เมื่อกี้เเกอุทานอะไร เเกเห็นอะไร?''เวรเเล้วไง!!' บลูอุทานออกมาเสียงดังอีกครั้งทันทีที่เห็นว่าผู้หญิงหุ่นอวบอึ๋มที่นั่งคร่อมตักของชายบนรถสปร์ตหันมาเห็นเธอที่กำลังยืนดูเหตุการณ์อยู่'เเค่นี้นะเเก!!''เอ้า!! ดะเดี๋ยวดิยัยบลู ยัยบลู!!'ติ้ด!!!ทันทีที่ตัดสายทิ้งบลูก็รีบสวมวิญญาณนักวิ่งสับเกียร์หมาหนีในทันที"เห้ย!! หยุดนะเว

    최신 업데이트 : 2025-03-14
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่5-คริปลับ

    "ห้ะ!?" บลูขมวดคิ้วด้วยความโกรธเขาจะให้เธอคุกเข่างั้นเหรอ"คุกเข่าดิ" โรมพูดซ้ำอีกครั้งนึงด้วยน้ำเสียงสุดเย็นชา"......""ถ้าไม่คุกเข่าฉันจะถือว่าเธอขัดคำสั่งฉันนะ" โรมยกโทรศัพท์ขึ้นมาหวังจะเผยเเพร่คริปลับนั่น"ได้ ได้! ฉันจะคุกเข่าเดี๋ยวนี้เลย อย่าพึ่งกดอะไรทั้งนั้นนะ~" บลูรีบคุกเข่าพลางกระพริบตาปริบๆ"หึ" โรมเเสยะยิ้มอย่างพอใจพร้อมกับมองบลูที่กำลังทำใบหน้าสุดเเสนจะอ้อนวอน"คลานเข้ามาหาฉัน""......" บลูสตั้นไปเเปดวิ เเค่คุกเข่าไม่พอยังให้เธอคลานเข้าไปหาอีกมันจะไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ"เร็วๆดิ ฉันไม่ชอบคนอ้ำอึ้ง" สุดท้ายเธอก็ไม่มีทางเลือกจำใจต้องคุกเข่าเเละคลานเข้าไปหาชายตรงหน้าอย่างช้าๆ"ดีมาก" โรมยังคงยกยิ้มอย่างสะใจ เขาไม่คิดว่าเธอจะบ้าจี้ทำตามที่เขาสั่งจริงๆ"คืนมาได้ยัง?""เเบมือดิ""......." บลูเงียบก่อนจะค่อยๆเเบมือข้างขวา"สองข้าง" บลูที่ได้ยินได้เเต่ข่มอารมณ์เอาไว้ เธอในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับลูกไก่ในกำมือที่เขาจะทำอะไรเมื่อไหร่กับเธอก็ได้สุดท้ายเธอก็ได้เเฟรชไดร์ฟคืนในที่สุด ตอนที่มือนุ่มได้สัมผัสกับเเฟรชไดร์ฟมันเหมือนว่าเธอได้รับพรจากสวรรค์ เพราะเธอไม่ต้องกังวลว่าจะติดFอีกเเล้ว

    최신 업데이트 : 2025-03-14
  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   คอนโดเดียวกัน

    "จะกรี้ดทำไมว้ะ!?" บลูที่เริ่มตั้งสติได้เธอก็ค่อยๆหรี่ตามองต้นเสียงอย่างช้าๆ เขาเป็นคนไม่ใช่ผี!..."พะพี่โรม!!" บลูอุทานออกมาเสียงดังเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน"อืมใช่ฉันเอง" โรมอิงตัวเข้ากับฝาผนังเบาๆ"พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?...อย่าบอกนะว่าพี่เเอบสะกดรอยตามฉันน่ะ!?""คิดอะไรฟุ้งซ่าน!" พูดจบโรมก็ถือวิสาสะเดินเข้าไปภายในห้องของเธอหน้าตาเฉย"พี่เข้ามาทำไม! พี่เข้ามาเเบบนี้ไม่ได้นะ!" บลูรีบวิ่งไปขวางคนตัวสูงเอาไว้"อย่าลืมสิเธอเป็นเบ้ของฉันอยู่นะ""......" บลูยังคงยืนมองชายตรงหน้าด้วยความงุนงงเขาได้ที่อยู่เธอมาจากไหนกัน"ตกลงพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?""....." โรมยังคงยืนเงียบพร้อมกับใบหน้าไร้อารมณ์"พี่โรมนี่พี่ได้ยินที่ฉันถามไหมเนี่ย..""......" ความเงียบคือคำตอบของเขาสินะ หุหุ!"....เอาเถอะฉันไม่ถามก็ได้ว่าพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...เเต่พี่ก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามาในห้องฉันเเบบนี้นะ""ทำไมล่ะ?" ว่าไงนะเขาถามเธอว่าทำไมงั้นเหรอ"ก็เพราะว่านี่เป็นห้องของฉันไงล่ะ!""ก็เพราะเป็นห้องเธอไงล่ะฉันถึงเข้ามาได้" โรมพูดก่อนจะก้มหน้าลงมาสบกับดวงตากลมโต"คืนนั้นเธอจำได้ไหมว่าเราสนุกกันขนาดไหนน่ะ หึ""ฟุบ!

    최신 업데이트 : 2025-03-27

최신 챕터

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่10-รูปหลุด

    'เเกเห็นรูปนั้นหรือยังอ่ะ!''อ๋อผู้หญิงคนใหม่ของพี่โรมใช่ไหม''เข้าผับด้วยกันเเล้วคงไม่เหลือเเหละ''ควบสองเลยนะยะร่าน!''ฉันพนันเลยคนนี้ไม่ถึงสามวัน''ฉันพนันสองวันเลยหึ''ยัยคนนี่หรือเปล่าน่ะ / หน้าตาก็ไม่เท่าไหร่หนิเหอะ!'เสียงซุบซิบดังไปทั่วขณะที่บลูย่างเท้าเข้ามายังอาคารเรียน สายตาของคนรอบข้างเพ่งมองมาทางเธออย่างผิดปกตินี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น..."เอ้าหวัดดีริท!" บลูรีบโบกมือทักทายริทที่นั่งรออาจารย์อยู่"ยิ้มเเบบนี้ยังไม่รู้เรื่องอีกใช่ไหม?" บลูทำหน้างงๆทันทีที่ริทเอ่ยถาม"เรื่องอะไรกัน..?""เห้อ~ เอาไปดูเองเเล้วกัน" ริทยื่นโทรศัพท์มาทางบลูก่อนที่เธอจะรับมันมาเเละเลื่อนดูโพสโพสหนึ่ง"อะไรกันเนี่ย.." บลูพึมพัมออกมาด้วยความตกใจนั่นมันเป็นรูปเธอตอนอยู่กับโรมที่ผับ ทำไมเธอถึงกอดเเขนลูบอกเขาไปมาเเบบนั้นล่ะ...."ตายเเล้ว!" บลูเบิกตากว้างกว่าเดิมเป็นสองเท่าเมื่อเห็นตัวเองกำลังใช้หัวถูอกของเเบล็คไปมาอย่างไม่เขินอายเเม้เเต่นิดเดียว...เธอทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย.."สรุปมันยังไง?...ไอ่พี่โรมคนนี้น่ะเหรอที่บลูบอกว่าปฏิเสธไม่ได้น่ะ"งึกงึก~ บลูพยักหน้าเบาๆยอมรับความจริง ใครมันเป็นคนถ่ายรูปเเละวิดีโ

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่9-เมา(Nc18+)

    หลายชั่วโมงผ่านไป"อึก..เอาอีกพี่โรม..." มือเรียวเล็กยกเเก้วค็อกเทลขึ้นก่อนจะยื่นมันไปทางโรมที่นั่งมองเธออยู่อย่างนิ่งๆ"เธอเมาเเล้วนะ" โรมพูดเสียงเรียบก่อนจะดึงเเก้วค็อกเทลออกจากมือเรียวเล็ก"นี่พี่โรม~ ฉันยังม่ายเมา...""เธอเมา" โรมย้ำเสียงเเน่น"ก็บอกว่าม่ายเมาไงเล่า! จริงไหมคะพี่เเบล็ค~" บลูขขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆเเบล็คก่อนจะกอดเเขนหนาเอาไว้เเน่นด้วยความเมา"ทำไมเเม่งคออ่อนจังว้ะไอ่โรม!" เเบล็คพยายามเเกะมือเรียวเล็กออกเเต่ก็ไม่เป็นผลโรมนั่งดูคนตัวเล็กที่มุดหัวไปมาบริเวณหน้าอกของเเบล็คอย่างไม่เขินอาย ทุกอย่างที่เธอทำไปมันเป็นเพราะฤทธิ์ของเเอลกอฮอล์ทั้งนั้น"ฟึบ! มานี่!" จู่ๆโรมก็ลุกขึ้นกระชากเเขนเรียวของเธออย่างเเรงด้วยความหงุดหงิดเเต่มือเรียวเล็กก็ยังคงกอดเเขนของเเบล็คเอาไว้เเน่น"ฉันบอกว่ามานี่ไง!" โรมกระชากเเขนเรียวอีกครั้งอย่างเเรง"อึกฉันเจ็บนะ~""ปล่อยมือจากไอ่เเบล็คซะ!" น้ำเสียงเเข็งกร้าวนั้นทำบลูสะดุ้งเฮือกด้วยความกลัว"ปล่อยเเล้ว...ปล่อยมือเเล้ว~" บลูพูดเหมือนคนไร้สติก่อนจะคลายมือเรียวเล็กออกอย่างช้าๆ"เธอขัดคำสั่งฉันนะ ฟึบ!" โรมรีบคว้าเเขนเรียวให้ลุกขึ้นมาด้วยความเเรง ก่อนจ

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่8-เที่ยวผับ

    บรื้น~ (กรี้ดพี่โรมมาเเล้ว/หึ้ย~เท่สุดๆไปเลยอ้าก! / ยาดมด่วนค่ะแม่! ฉันจะเป็นลม/ นี่มันรถผัวฉันน่ะย่ะ!)เสียงกรี้ดกร้าดของสาวๆดังขึ้นทันทีที่รถสปอร์ตคันสีดำสุดหรูเเล่นมาจอดยังหน้าอาคารคณะเศรฐศาสตร์"...โหนั่นมันนังพรีมมี่ไม่ใช่เหรอ?""เห้ยจริงด้วย!","เห็นว่าช่วงนี้เล่นๆกันอยู่""หึ เดี๋ยวก็โดนเขี่ยทิ้งค่ะซิส..เพราะตัวจริงยืนอยู่นี่เเล้ว/ เเหวะ!" พวกสาวๆนินทาถึงพรีมมี่ที่พึ่งเดินลงมาจากรถ ความสะบัดผมให้สไหวไปมาอย่างนั้นทำเอาสาวๆหลายคนหมั่นไส้ในความมั่นหน้ามั่นโหนกของนาง"ไม่ไปเรียนเหรอ?" โรมหันไปถามพรีมมี่ขณะที่สายตายังคงมองทางเดินอยู่"เรียนสิคะ..เเต่พรีมมี่อยากเดินไปส่งพี่ถึงห้องเลย""ไม่ต้อง""....." มือเรียวเล็กที่เกาะเเขนหนาเอาไว้เเน่นตอนนี้ค่อยๆคลายออก"เเต่พรีมมี่อยากไปส่งพี่ถึง""บอกว่าไม่ต้องไง""พี่โรม...""เห้อ หวังว่าเธอจะไม่ลืมนะว่าระหว่างเรามันก็เเค่วันไนท์สเเตนด์ อย่ามาทำตัวผูกมัดกับฉัน" คำตอบที่ไร้เยื่อใยของชายตรงหน้าทำพรีมมี่หน้าชาจนพูดอะไรไม่ออกโรมสาวเท้าเดินจากไปโดยไม่บอกลาพรีมมี่สักคำ ซึ่งนี่เป็นเรื่องปกติสำหรับเขาไปเเล้ว"เเกถ่ายไว้เเล้วใช่ไหมช็อตเมื่อกี้น่ะฮ่าฮ่

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   หลอก

    "หว้า~ ในที่สุดก็ถึงวันหยุดสักทีสินะ!" บลูยกตะกร้าเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นก่อนจะมุ่งหน้าไปทางเครื่องซักผ้านอกระเบียง"พี่โรมจะอยู่ห้องหรือเปล่านะ.." บลูเหลียวมองไปทางประตูห้องครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับมาโฟกัสที่เครื่องซักผ้าต่อ"เเล้วฉันจะคิดถึงเขาทำไมกัน?" บลูตบหัวตัวเองเบาๆเพื่อดึงสติ เธอไม่ควรจะคิดถึงเขาเเบบนี้ลัลล้าลัลล้า~ ฟุบ! เสื้อผ้าที่ซักเเห้งเเล้วถูกตากไว้นอกระเบียงอย่างเป็นระเบียบในที่สุดเธอก็ตากผ้าเสร็จสักที"จริงสิ! ฟวับ~" บลูหยิบโทรศัพท์สีฟ้าคู่ใจขึ้นมาจากโต๊ะก่อนจะกดเข้าเเอปพลิเคชั่นที่น้ำพึ่งเเนะนำให้กับเธอ"..มันเล่นยังไงนะ" บลูเลื่อนๆปัดๆหน้าจอไปมา เเอปนี้คือเเอปหาคู่ น้ำบอกว่าเราสามารถพูดคุยกันได้นัดเจอกันได้ เเถมน้ำยังย้ำมาอีกว่ามีคนเจอรักเเท้จากเเอปนี้หลายคนเเล้วMacth!บลูเบิกตากว้างทันทีที่มีข้อความขึ้นบนหน้าจอมีคนเเมทกับเธอเเล้ว!'สวัสดีครับ' เเม่เจ้า!ทำไมถึงทักมาไวขนาดนี้กัน'สวัสดีค่ะ''ชื่ออะไรเหรอครับ?' ตายๆถามต่ออีกเเล้ว..เธอควรตอบหรือไม่ตอบดี'ชื่อบลูค่ะ' สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะตอบ'รูปโปรไฟล์น่ารักจังเลยนะครับ...อยากเจอตัวจริงจัง' หา! โปรไฟล์รูปต้นไม้ของเธอมันน่า

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   คอนโดเดียวกัน

    "จะกรี้ดทำไมว้ะ!?" บลูที่เริ่มตั้งสติได้เธอก็ค่อยๆหรี่ตามองต้นเสียงอย่างช้าๆ เขาเป็นคนไม่ใช่ผี!..."พะพี่โรม!!" บลูอุทานออกมาเสียงดังเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน"อืมใช่ฉันเอง" โรมอิงตัวเข้ากับฝาผนังเบาๆ"พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?...อย่าบอกนะว่าพี่เเอบสะกดรอยตามฉันน่ะ!?""คิดอะไรฟุ้งซ่าน!" พูดจบโรมก็ถือวิสาสะเดินเข้าไปภายในห้องของเธอหน้าตาเฉย"พี่เข้ามาทำไม! พี่เข้ามาเเบบนี้ไม่ได้นะ!" บลูรีบวิ่งไปขวางคนตัวสูงเอาไว้"อย่าลืมสิเธอเป็นเบ้ของฉันอยู่นะ""......" บลูยังคงยืนมองชายตรงหน้าด้วยความงุนงงเขาได้ที่อยู่เธอมาจากไหนกัน"ตกลงพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?""....." โรมยังคงยืนเงียบพร้อมกับใบหน้าไร้อารมณ์"พี่โรมนี่พี่ได้ยินที่ฉันถามไหมเนี่ย..""......" ความเงียบคือคำตอบของเขาสินะ หุหุ!"....เอาเถอะฉันไม่ถามก็ได้ว่าพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...เเต่พี่ก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามาในห้องฉันเเบบนี้นะ""ทำไมล่ะ?" ว่าไงนะเขาถามเธอว่าทำไมงั้นเหรอ"ก็เพราะว่านี่เป็นห้องของฉันไงล่ะ!""ก็เพราะเป็นห้องเธอไงล่ะฉันถึงเข้ามาได้" โรมพูดก่อนจะก้มหน้าลงมาสบกับดวงตากลมโต"คืนนั้นเธอจำได้ไหมว่าเราสนุกกันขนาดไหนน่ะ หึ""ฟุบ!

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่5-คริปลับ

    "ห้ะ!?" บลูขมวดคิ้วด้วยความโกรธเขาจะให้เธอคุกเข่างั้นเหรอ"คุกเข่าดิ" โรมพูดซ้ำอีกครั้งนึงด้วยน้ำเสียงสุดเย็นชา"......""ถ้าไม่คุกเข่าฉันจะถือว่าเธอขัดคำสั่งฉันนะ" โรมยกโทรศัพท์ขึ้นมาหวังจะเผยเเพร่คริปลับนั่น"ได้ ได้! ฉันจะคุกเข่าเดี๋ยวนี้เลย อย่าพึ่งกดอะไรทั้งนั้นนะ~" บลูรีบคุกเข่าพลางกระพริบตาปริบๆ"หึ" โรมเเสยะยิ้มอย่างพอใจพร้อมกับมองบลูที่กำลังทำใบหน้าสุดเเสนจะอ้อนวอน"คลานเข้ามาหาฉัน""......" บลูสตั้นไปเเปดวิ เเค่คุกเข่าไม่พอยังให้เธอคลานเข้าไปหาอีกมันจะไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ"เร็วๆดิ ฉันไม่ชอบคนอ้ำอึ้ง" สุดท้ายเธอก็ไม่มีทางเลือกจำใจต้องคุกเข่าเเละคลานเข้าไปหาชายตรงหน้าอย่างช้าๆ"ดีมาก" โรมยังคงยกยิ้มอย่างสะใจ เขาไม่คิดว่าเธอจะบ้าจี้ทำตามที่เขาสั่งจริงๆ"คืนมาได้ยัง?""เเบมือดิ""......." บลูเงียบก่อนจะค่อยๆเเบมือข้างขวา"สองข้าง" บลูที่ได้ยินได้เเต่ข่มอารมณ์เอาไว้ เธอในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับลูกไก่ในกำมือที่เขาจะทำอะไรเมื่อไหร่กับเธอก็ได้สุดท้ายเธอก็ได้เเฟรชไดร์ฟคืนในที่สุด ตอนที่มือนุ่มได้สัมผัสกับเเฟรชไดร์ฟมันเหมือนว่าเธอได้รับพรจากสวรรค์ เพราะเธอไม่ต้องกังวลว่าจะติดFอีกเเล้ว

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่4-ข้อเเม้

    ฝีเท้าเรียวเล็กมุ่งหน้าไปทางลานจอดรถของมหาลัยหลังเลิกเรียน ก่อนจะมุ่งหน้าไปทางรถสปอร์ตสีดำเงาคันหรูตู้ด ตู้ด ~ติ้ด!!'ฮัลโหลยัยน้ำ คือฉันอยากถามว่ารถสปอร์ตสีดำเงาที่จอดอยู่ในลานวีไอพีของมหาลัยคือรถของพี่โรมใช่ไหม?''อื้มใช่!! เเกมีอะไรหรือเปล่า?''ก็...ฉันเเค่ถามเฉยๆน่ะ''หึ เเน่ใจนะว่าเเกเเค่ถามเฉยๆ ไม่ได้จะไปขอร้องให้พี่เขาช่วยเเกอ่ะ''เปล้า...ฉันถามเฉยๆจริงๆ ไม่ได้จะไปหาหรือไปดักเจอพี่เขาสักหน่อย''จ้า...ขอให้มันจริง''เเม่เจ้า!! อุ้บส์!' บลูอุทานออกมาเสียงดังด้วยความตกใจก่อนจะรีบเม้มปากเข้าหากันในทันที'เเม่เจ้าอะไรยัยบลู มีอะไรงั้นเหรอ?''......' บลูยังคงนิ่งเงียบด้วยความอึ้ง'นี่เเกฟังฉันอยู่ป่ะเนี่ย!''เออ...ฟังๆ! เเต่ฉันต้องวางสายเเล้วยัยน้ำ''เอ้าอย่าพึ่งสิ เมื่อกี้เเกอุทานอะไร เเกเห็นอะไร?''เวรเเล้วไง!!' บลูอุทานออกมาเสียงดังอีกครั้งทันทีที่เห็นว่าผู้หญิงหุ่นอวบอึ๋มที่นั่งคร่อมตักของชายบนรถสปร์ตหันมาเห็นเธอที่กำลังยืนดูเหตุการณ์อยู่'เเค่นี้นะเเก!!''เอ้า!! ดะเดี๋ยวดิยัยบลู ยัยบลู!!'ติ้ด!!!ทันทีที่ตัดสายทิ้งบลูก็รีบสวมวิญญาณนักวิ่งสับเกียร์หมาหนีในทันที"เห้ย!! หยุดนะเว

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่3-พบกันอีกครั้ง

    วันต่อมาณ โรงอาหารมหาลัยxx"ฉันว่าเเกเตรียมตัวย้ายไปจีนเลยเหอะบลู" ริทที่กำลังกินข้าวอยู่พูดขึ้น"ปากนะไอ่ริท! ยัยบลูมันยิ่งเครียดๆอยู่" มือเรียวเล็กยื่นไปตบปากริทเบาๆ"เลิกตีกันเถอะหน่า...ริทมันก็พูดถูก" บลูเขี่ยข้าวในจานไปมาอย่างตัดพ้อ ถ้าไม่มีเเฟรชไดร์ฟ เธอก็ไม่มีงานส่ง พอไม่มีงานส่งเธอก็จะติดF พอติดF ม๊าก็จะพาเธอไปอยู่กับเจ๊ที่จีน มันคงเป็นไปตามโชคชะตาจริงๆ"อย่าพึ่งตัดพ้อน่ะ ฉันว่าเเกลองกลับไปหาดูดีๆ...เอางี้ไหม? เดี๋ยวเย็นนี้ฉันไปช่วยเเกหาด้วยเป็นไง?""อืม..ก็ดี""งั้นฉันช่วยหาอีกเเรง" ริทพูดขึ้นอีกเสียง"ขอบใจพวกเเกมากๆเลยนะ เห้อ~" บลูค่อยๆหยิบขวดน้ำขึ้นมาเปิดฝาก่อนจะยกมันดื่มอย่างไร้เรี่ยวเเรงกรี้ด~ พี่โรม! หล่อมาก!! กรี้ด!! เทพบุตรชัดๆ!!"เเค่กๆๆ!!" บลูสะดุ้งตกใจทันทีที่เสียงกรี้ดกร้าดของพวกผู้หญิงดังขึ้น จู่ๆก็กรี้ดขึ้นมาทำเธอสำลักน้ำหมด"นั่นมันพี่โรมหนิ!" น้ำชี้นิ้วไปทางชายคนหนึ่งในชุดนักศึกษา ทั้งขาว ทั้งสูง คิ้วเข้มหน้าคม นี่มันใบหน้าฟ้าประทานชัดๆ"ดะเดี๋ยวนะ!" บลูเบิกตากว้างอีกครั้งทันทีที่นึกใบหน้าของชายคนนี้ออก เขาคือผู้ชายในคืนนั้นผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไป

  • ลวงรักวันไนท์สแตนด์   ตอนที่2-ของหาย

    เช้าวันต่อมา"เฮือก!" หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นด้วยความตกใจ นี่มันไม่ใช่ห้องของเธอ"มันไม่จริงใช่ไหม..." บลูเลื่อนสายตาลงต่ำมองสภาพเปลือยเปล่าของตัวเอง"บ้าจริง!" เธออุทานออกมาอย่างเสียใจ เธอดันพลาดไปมีอะไรกับชายเเปลกหน้าได้ยังไงกัน...ความบริสุทธิ์ที่เธอรักษามาถูกพรากไปโดยชายเเปลกหน้าที่ไหนก็ไม่รู้ เธอไม่รู้เเม้เเต่ชื่อ ที่อยู่ ไม่รู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเขาเลยบลูรีบตั้งสติให้ดีก่อนจะเข้าห้องน้ำไปชำระล้างร่างกายให้สะอาด เเต่ที่เเย่ไปกว่านั้นคือ"รอยอะไรกัน!" บลูถูรอยเเดงบนร่างกายเเละลำคอของตัวเองไปมา เเต่ก็ไร้ผลมันเช็ดเท่าไหร่ก็เช็ดไม่ออกถ้าพ่อเเม่ของเธอรู้เรื่องนี้เข้าคงต้องเสียใจเป็นอย่างมากเธอจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย...."ยัยบลูเอ้ย!" บลูเขกหัวตัวเองเบาๆณ มหาลัยxxx"เอ้ายัยบลู!" เสียงของน้ำดังมาเเต่ไกล"หวัดดียัยน้ำ" บลูทักทายพร้อมกับยกยิ้มอย่างทุกวัน เธอต้องทำตัวให้เป็นปกติที่สุด"เเกไม่สบายเหรอ?" น้ำขมวดคิ้วก่อนจะมองคนเป็นเพื่อนที่ใส่เสื้อคอเต่าคลุมอย่างมิดชิด"เออ..ใช่รู้สึกหนาวๆน่ะ" บลูเเถไปตามน้ำ อันที่จริงเธอใส่มันเพื่อปิดรอยเเดงต่างหากล่ะ"เมื่อคืนเเกเป็นอะไรหรือเปล่าบอกว่าไปเข้า

좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status