LOGINShare
ตอนที่4-ข้อเเม้
Last Updated:
2025-03-14 13:56:08
Related chapters
ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่5-คริปลับ
"ห้ะ!?" บลูขมวดคิ้วด้วยความโกรธเขาจะให้เธอคุกเข่างั้นเหรอ"คุกเข่าดิ" โรมพูดซ้ำอีกครั้งนึงด้วยน้ำเสียงสุดเย็นชา"......""ถ้าไม่คุกเข่าฉันจะถือว่าเธอขัดคำสั่งฉันนะ" โรมยกโทรศัพท์ขึ้นมาหวังจะเผยเเพร่คริปลับนั่น"ได้ ได้! ฉันจะคุกเข่าเดี๋ยวนี้เลย อย่าพึ่งกดอะไรทั้งนั้นนะ~" บลูรีบคุกเข่าพลางกระพริบตาปริบๆ"หึ" โรมเเสยะยิ้มอย่างพอใจพร้อมกับมองบลูที่กำลังทำใบหน้าสุดเเสนจะอ้อนวอน"คลานเข้ามาหาฉัน""......" บลูสตั้นไปเเปดวิ เเค่คุกเข่าไม่พอยังให้เธอคลานเข้าไปหาอีกมันจะไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ"เร็วๆดิ ฉันไม่ชอบคนอ้ำอึ้ง" สุดท้ายเธอก็ไม่มีทางเลือกจำใจต้องคุกเข่าเเละคลานเข้าไปหาชายตรงหน้าอย่างช้าๆ"ดีมาก" โรมยังคงยกยิ้มอย่างสะใจ เขาไม่คิดว่าเธอจะบ้าจี้ทำตามที่เขาสั่งจริงๆ"คืนมาได้ยัง?""เเบมือดิ""......." บลูเงียบก่อนจะค่อยๆเเบมือข้างขวา"สองข้าง" บลูที่ได้ยินได้เเต่ข่มอารมณ์เอาไว้ เธอในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับลูกไก่ในกำมือที่เขาจะทำอะไรเมื่อไหร่กับเธอก็ได้สุดท้ายเธอก็ได้เเฟรชไดร์ฟคืนในที่สุด ตอนที่มือนุ่มได้สัมผัสกับเเฟรชไดร์ฟมันเหมือนว่าเธอได้รับพรจากสวรรค์ เพราะเธอไม่ต้องกังวลว่าจะติดFอีกเเล้ว
Last Updated : 2025-03-14ลวงรักวันไนท์สแตนด์ คอนโดเดียวกัน
"จะกรี้ดทำไมว้ะ!?" บลูที่เริ่มตั้งสติได้เธอก็ค่อยๆหรี่ตามองต้นเสียงอย่างช้าๆ เขาเป็นคนไม่ใช่ผี!..."พะพี่โรม!!" บลูอุทานออกมาเสียงดังเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน"อืมใช่ฉันเอง" โรมอิงตัวเข้ากับฝาผนังเบาๆ"พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?...อย่าบอกนะว่าพี่เเอบสะกดรอยตามฉันน่ะ!?""คิดอะไรฟุ้งซ่าน!" พูดจบโรมก็ถือวิสาสะเดินเข้าไปภายในห้องของเธอหน้าตาเฉย"พี่เข้ามาทำไม! พี่เข้ามาเเบบนี้ไม่ได้นะ!" บลูรีบวิ่งไปขวางคนตัวสูงเอาไว้"อย่าลืมสิเธอเป็นเบ้ของฉันอยู่นะ""......" บลูยังคงยืนมองชายตรงหน้าด้วยความงุนงงเขาได้ที่อยู่เธอมาจากไหนกัน"ตกลงพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?""....." โรมยังคงยืนเงียบพร้อมกับใบหน้าไร้อารมณ์"พี่โรมนี่พี่ได้ยินที่ฉันถามไหมเนี่ย..""......" ความเงียบคือคำตอบของเขาสินะ หุหุ!"....เอาเถอะฉันไม่ถามก็ได้ว่าพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...เเต่พี่ก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามาในห้องฉันเเบบนี้นะ""ทำไมล่ะ?" ว่าไงนะเขาถามเธอว่าทำไมงั้นเหรอ"ก็เพราะว่านี่เป็นห้องของฉันไงล่ะ!""ก็เพราะเป็นห้องเธอไงล่ะฉันถึงเข้ามาได้" โรมพูดก่อนจะก้มหน้าลงมาสบกับดวงตากลมโต"คืนนั้นเธอจำได้ไหมว่าเราสนุกกันขนาดไหนน่ะ หึ""ฟุบ!
Last Updated : 2025-03-27ลวงรักวันไนท์สแตนด์ หลอก
"หว้า~ ในที่สุดก็ถึงวันหยุดสักทีสินะ!" บลูยกตะกร้าเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นก่อนจะมุ่งหน้าไปทางเครื่องซักผ้านอกระเบียง"พี่โรมจะอยู่ห้องหรือเปล่านะ.." บลูเหลียวมองไปทางประตูห้องครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับมาโฟกัสที่เครื่องซักผ้าต่อ"เเล้วฉันจะคิดถึงเขาทำไมกัน?" บลูตบหัวตัวเองเบาๆเพื่อดึงสติ เธอไม่ควรจะคิดถึงเขาเเบบนี้ลัลล้าลัลล้า~ ฟุบ! เสื้อผ้าที่ซักเเห้งเเล้วถูกตากไว้นอกระเบียงอย่างเป็นระเบียบในที่สุดเธอก็ตากผ้าเสร็จสักที"จริงสิ! ฟวับ~" บลูหยิบโทรศัพท์สีฟ้าคู่ใจขึ้นมาจากโต๊ะก่อนจะกดเข้าเเอปพลิเคชั่นที่น้ำพึ่งเเนะนำให้กับเธอ"..มันเล่นยังไงนะ" บลูเลื่อนๆปัดๆหน้าจอไปมา เเอปนี้คือเเอปหาคู่ น้ำบอกว่าเราสามารถพูดคุยกันได้นัดเจอกันได้ เเถมน้ำยังย้ำมาอีกว่ามีคนเจอรักเเท้จากเเอปนี้หลายคนเเล้วMacth!บลูเบิกตากว้างทันทีที่มีข้อความขึ้นบนหน้าจอมีคนเเมทกับเธอเเล้ว!'สวัสดีครับ' เเม่เจ้า!ทำไมถึงทักมาไวขนาดนี้กัน'สวัสดีค่ะ''ชื่ออะไรเหรอครับ?' ตายๆถามต่ออีกเเล้ว..เธอควรตอบหรือไม่ตอบดี'ชื่อบลูค่ะ' สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะตอบ'รูปโปรไฟล์น่ารักจังเลยนะครับ...อยากเจอตัวจริงจัง' หา! โปรไฟล์รูปต้นไม้ของเธอมันน่า
Last Updated : 2025-03-27ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่8-เที่ยวผับ
บรื้น~ (กรี้ดพี่โรมมาเเล้ว/หึ้ย~เท่สุดๆไปเลยอ้าก! / ยาดมด่วนค่ะแม่! ฉันจะเป็นลม/ นี่มันรถผัวฉันน่ะย่ะ!)เสียงกรี้ดกร้าดของสาวๆดังขึ้นทันทีที่รถสปอร์ตคันสีดำสุดหรูเเล่นมาจอดยังหน้าอาคารคณะเศรฐศาสตร์"...โหนั่นมันนังพรีมมี่ไม่ใช่เหรอ?""เห้ยจริงด้วย!","เห็นว่าช่วงนี้เล่นๆกันอยู่""หึ เดี๋ยวก็โดนเขี่ยทิ้งค่ะซิส..เพราะตัวจริงยืนอยู่นี่เเล้ว/ เเหวะ!" พวกสาวๆนินทาถึงพรีมมี่ที่พึ่งเดินลงมาจากรถ ความสะบัดผมให้สไหวไปมาอย่างนั้นทำเอาสาวๆหลายคนหมั่นไส้ในความมั่นหน้ามั่นโหนกของนาง"ไม่ไปเรียนเหรอ?" โรมหันไปถามพรีมมี่ขณะที่สายตายังคงมองทางเดินอยู่"เรียนสิคะ..เเต่พรีมมี่อยากเดินไปส่งพี่ถึงห้องเลย""ไม่ต้อง""....." มือเรียวเล็กที่เกาะเเขนหนาเอาไว้เเน่นตอนนี้ค่อยๆคลายออก"เเต่พรีมมี่อยากไปส่งพี่ถึง""บอกว่าไม่ต้องไง""พี่โรม...""เห้อ หวังว่าเธอจะไม่ลืมนะว่าระหว่างเรามันก็เเค่วันไนท์สเเตนด์ อย่ามาทำตัวผูกมัดกับฉัน" คำตอบที่ไร้เยื่อใยของชายตรงหน้าทำพรีมมี่หน้าชาจนพูดอะไรไม่ออกโรมสาวเท้าเดินจากไปโดยไม่บอกลาพรีมมี่สักคำ ซึ่งนี่เป็นเรื่องปกติสำหรับเขาไปเเล้ว"เเกถ่ายไว้เเล้วใช่ไหมช็อตเมื่อกี้น่ะฮ่าฮ่
Last Updated : 2025-03-28ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่9-เมา(Nc18+)
หลายชั่วโมงผ่านไป"อึก..เอาอีกพี่โรม..." มือเรียวเล็กยกเเก้วค็อกเทลขึ้นก่อนจะยื่นมันไปทางโรมที่นั่งมองเธออยู่อย่างนิ่งๆ"เธอเมาเเล้วนะ" โรมพูดเสียงเรียบก่อนจะดึงเเก้วค็อกเทลออกจากมือเรียวเล็ก"นี่พี่โรม~ ฉันยังม่ายเมา...""เธอเมา" โรมย้ำเสียงเเน่น"ก็บอกว่าม่ายเมาไงเล่า! จริงไหมคะพี่เเบล็ค~" บลูขขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆเเบล็คก่อนจะกอดเเขนหนาเอาไว้เเน่นด้วยความเมา"ทำไมเเม่งคออ่อนจังว้ะไอ่โรม!" เเบล็คพยายามเเกะมือเรียวเล็กออกเเต่ก็ไม่เป็นผลโรมนั่งดูคนตัวเล็กที่มุดหัวไปมาบริเวณหน้าอกของเเบล็คอย่างไม่เขินอาย ทุกอย่างที่เธอทำไปมันเป็นเพราะฤทธิ์ของเเอลกอฮอล์ทั้งนั้น"ฟึบ! มานี่!" จู่ๆโรมก็ลุกขึ้นกระชากเเขนเรียวของเธออย่างเเรงด้วยความหงุดหงิดเเต่มือเรียวเล็กก็ยังคงกอดเเขนของเเบล็คเอาไว้เเน่น"ฉันบอกว่ามานี่ไง!" โรมกระชากเเขนเรียวอีกครั้งอย่างเเรง"อึกฉันเจ็บนะ~""ปล่อยมือจากไอ่เเบล็คซะ!" น้ำเสียงเเข็งกร้าวนั้นทำบลูสะดุ้งเฮือกด้วยความกลัว"ปล่อยเเล้ว...ปล่อยมือเเล้ว~" บลูพูดเหมือนคนไร้สติก่อนจะคลายมือเรียวเล็กออกอย่างช้าๆ"เธอขัดคำสั่งฉันนะ ฟึบ!" โรมรีบคว้าเเขนเรียวให้ลุกขึ้นมาด้วยความเเรง ก่อนจ
Last Updated : 2025-03-28ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่10-รูปหลุด
'เเกเห็นรูปนั้นหรือยังอ่ะ!''อ๋อผู้หญิงคนใหม่ของพี่โรมใช่ไหม''เข้าผับด้วยกันเเล้วคงไม่เหลือเเหละ''ควบสองเลยนะยะร่าน!''ฉันพนันเลยคนนี้ไม่ถึงสามวัน''ฉันพนันสองวันเลยหึ''ยัยคนนี่หรือเปล่าน่ะ / หน้าตาก็ไม่เท่าไหร่หนิเหอะ!'เสียงซุบซิบดังไปทั่วขณะที่บลูย่างเท้าเข้ามายังอาคารเรียน สายตาของคนรอบข้างเพ่งมองมาทางเธออย่างผิดปกตินี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น..."เอ้าหวัดดีริท!" บลูรีบโบกมือทักทายริทที่นั่งรออาจารย์อยู่"ยิ้มเเบบนี้ยังไม่รู้เรื่องอีกใช่ไหม?" บลูทำหน้างงๆทันทีที่ริทเอ่ยถาม"เรื่องอะไรกัน..?""เห้อ~ เอาไปดูเองเเล้วกัน" ริทยื่นโทรศัพท์มาทางบลูก่อนที่เธอจะรับมันมาเเละเลื่อนดูโพสโพสหนึ่ง"อะไรกันเนี่ย.." บลูพึมพัมออกมาด้วยความตกใจนั่นมันเป็นรูปเธอตอนอยู่กับโรมที่ผับ ทำไมเธอถึงกอดเเขนลูบอกเขาไปมาเเบบนั้นล่ะ...."ตายเเล้ว!" บลูเบิกตากว้างกว่าเดิมเป็นสองเท่าเมื่อเห็นตัวเองกำลังใช้หัวถูอกของเเบล็คไปมาอย่างไม่เขินอายเเม้เเต่นิดเดียว...เธอทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย.."สรุปมันยังไง?...ไอ่พี่โรมคนนี้น่ะเหรอที่บลูบอกว่าปฏิเสธไม่ได้น่ะ"งึกงึก~ บลูพยักหน้าเบาๆยอมรับความจริง ใครมันเป็นคนถ่ายรูปเเละวิดีโ
Last Updated : 2025-03-29ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่1-วันไนท์สเเตนด์
ณ ผับxxx"เเกยังไหวใช่ไหมยัยบลู~" เสียงของน้ำเพื่อนสนิทอันเป็นที่รักของเธอดังขึ้น"หวาย~" บลูลากเสียงยาว ปากบอกว่าไหวเเต่เปลือกตาของเธอตอนนี้เเทบจะปิดเเล้ว"อึก พวกเเกดื่มกันไปก่อนน้า ฉันปวดฉี่ไม่หวายเเล้ว" บลูค่อยๆพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นเดินพร้อมกับร่างกายที่เซไปเซมา"ฉันไปส่งไหมยัยบลู!" ริทพูดขึ้นอีกเสียง เพราะดูจากท่าทางคนเป็นเพื่อนไม่น่าไหวเเล้ว เเถมนี่ยังเป็นครั้งเเรกที่พามาเที่ยวผับอีก"ฉันหวายน่า~ กินๆไปเลย เดี๋ยวฉันมา""เออ ดีๆนะเเกน่ะ""โอเคร~" บลูค่อยๆพยุงตัวเองมาเข้าห้องน้ำพร้อมกับปรือตามองทาง ทำไมพื้นถึงได้หมุนไปมาอย่างกับเธอลอยได้ยังไงอย่างงั้น"ปึก!! / อ้ะ!" ด้วยความซุ่มซ่ามเธอก็ดันไปชนอกเเกร่งของใครบางคนเข้า"เป็นอะไรหรือเปล่า?" เสียงทุ้มนั้นทำหญิงสาวค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองให้ชัดๆ"พระเจ้า!" ชายหนุ่มตกใจเล็กน้อยทันทีที่คนตัวเล็กอุทาน"......" บลูมองชายตรงหน้าตาไม่กระพริบ คนบ้าอะไรหล่อวัวตายควายล้มขนาดนี้! ทุกอย่างบนใบหน้าเขามันคือสเปคของเธอชัดๆ"ฉันขอโทษค่ะ! ฉันไม่ได้ตั้งใจชนคุณ!"".....""อย่าโกรธฉันเลยน้าฉันขอโทษ~" มือเรียวเล็กพนมมือขอโทษชายเเปลกหน้าอย่างเลิ่กลั่ก ไม่เดาก็
Last Updated : 2025-03-14ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่2-ของหาย
เช้าวันต่อมา"เฮือก!" หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นด้วยความตกใจ นี่มันไม่ใช่ห้องของเธอ"มันไม่จริงใช่ไหม..." บลูเลื่อนสายตาลงต่ำมองสภาพเปลือยเปล่าของตัวเอง"บ้าจริง!" เธออุทานออกมาอย่างเสียใจ เธอดันพลาดไปมีอะไรกับชายเเปลกหน้าได้ยังไงกัน...ความบริสุทธิ์ที่เธอรักษามาถูกพรากไปโดยชายเเปลกหน้าที่ไหนก็ไม่รู้ เธอไม่รู้เเม้เเต่ชื่อ ที่อยู่ ไม่รู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเขาเลยบลูรีบตั้งสติให้ดีก่อนจะเข้าห้องน้ำไปชำระล้างร่างกายให้สะอาด เเต่ที่เเย่ไปกว่านั้นคือ"รอยอะไรกัน!" บลูถูรอยเเดงบนร่างกายเเละลำคอของตัวเองไปมา เเต่ก็ไร้ผลมันเช็ดเท่าไหร่ก็เช็ดไม่ออกถ้าพ่อเเม่ของเธอรู้เรื่องนี้เข้าคงต้องเสียใจเป็นอย่างมากเธอจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย...."ยัยบลูเอ้ย!" บลูเขกหัวตัวเองเบาๆณ มหาลัยxxx"เอ้ายัยบลู!" เสียงของน้ำดังมาเเต่ไกล"หวัดดียัยน้ำ" บลูทักทายพร้อมกับยกยิ้มอย่างทุกวัน เธอต้องทำตัวให้เป็นปกติที่สุด"เเกไม่สบายเหรอ?" น้ำขมวดคิ้วก่อนจะมองคนเป็นเพื่อนที่ใส่เสื้อคอเต่าคลุมอย่างมิดชิด"เออ..ใช่รู้สึกหนาวๆน่ะ" บลูเเถไปตามน้ำ อันที่จริงเธอใส่มันเพื่อปิดรอยเเดงต่างหากล่ะ"เมื่อคืนเเกเป็นอะไรหรือเปล่าบอกว่าไปเข้า
Last Updated : 2025-03-14
Latest chapter
ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่10-รูปหลุด
'เเกเห็นรูปนั้นหรือยังอ่ะ!''อ๋อผู้หญิงคนใหม่ของพี่โรมใช่ไหม''เข้าผับด้วยกันเเล้วคงไม่เหลือเเหละ''ควบสองเลยนะยะร่าน!''ฉันพนันเลยคนนี้ไม่ถึงสามวัน''ฉันพนันสองวันเลยหึ''ยัยคนนี่หรือเปล่าน่ะ / หน้าตาก็ไม่เท่าไหร่หนิเหอะ!'เสียงซุบซิบดังไปทั่วขณะที่บลูย่างเท้าเข้ามายังอาคารเรียน สายตาของคนรอบข้างเพ่งมองมาทางเธออย่างผิดปกตินี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น..."เอ้าหวัดดีริท!" บลูรีบโบกมือทักทายริทที่นั่งรออาจารย์อยู่"ยิ้มเเบบนี้ยังไม่รู้เรื่องอีกใช่ไหม?" บลูทำหน้างงๆทันทีที่ริทเอ่ยถาม"เรื่องอะไรกัน..?""เห้อ~ เอาไปดูเองเเล้วกัน" ริทยื่นโทรศัพท์มาทางบลูก่อนที่เธอจะรับมันมาเเละเลื่อนดูโพสโพสหนึ่ง"อะไรกันเนี่ย.." บลูพึมพัมออกมาด้วยความตกใจนั่นมันเป็นรูปเธอตอนอยู่กับโรมที่ผับ ทำไมเธอถึงกอดเเขนลูบอกเขาไปมาเเบบนั้นล่ะ...."ตายเเล้ว!" บลูเบิกตากว้างกว่าเดิมเป็นสองเท่าเมื่อเห็นตัวเองกำลังใช้หัวถูอกของเเบล็คไปมาอย่างไม่เขินอายเเม้เเต่นิดเดียว...เธอทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย.."สรุปมันยังไง?...ไอ่พี่โรมคนนี้น่ะเหรอที่บลูบอกว่าปฏิเสธไม่ได้น่ะ"งึกงึก~ บลูพยักหน้าเบาๆยอมรับความจริง ใครมันเป็นคนถ่ายรูปเเละวิดีโ
ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่9-เมา(Nc18+)
หลายชั่วโมงผ่านไป"อึก..เอาอีกพี่โรม..." มือเรียวเล็กยกเเก้วค็อกเทลขึ้นก่อนจะยื่นมันไปทางโรมที่นั่งมองเธออยู่อย่างนิ่งๆ"เธอเมาเเล้วนะ" โรมพูดเสียงเรียบก่อนจะดึงเเก้วค็อกเทลออกจากมือเรียวเล็ก"นี่พี่โรม~ ฉันยังม่ายเมา...""เธอเมา" โรมย้ำเสียงเเน่น"ก็บอกว่าม่ายเมาไงเล่า! จริงไหมคะพี่เเบล็ค~" บลูขขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆเเบล็คก่อนจะกอดเเขนหนาเอาไว้เเน่นด้วยความเมา"ทำไมเเม่งคออ่อนจังว้ะไอ่โรม!" เเบล็คพยายามเเกะมือเรียวเล็กออกเเต่ก็ไม่เป็นผลโรมนั่งดูคนตัวเล็กที่มุดหัวไปมาบริเวณหน้าอกของเเบล็คอย่างไม่เขินอาย ทุกอย่างที่เธอทำไปมันเป็นเพราะฤทธิ์ของเเอลกอฮอล์ทั้งนั้น"ฟึบ! มานี่!" จู่ๆโรมก็ลุกขึ้นกระชากเเขนเรียวของเธออย่างเเรงด้วยความหงุดหงิดเเต่มือเรียวเล็กก็ยังคงกอดเเขนของเเบล็คเอาไว้เเน่น"ฉันบอกว่ามานี่ไง!" โรมกระชากเเขนเรียวอีกครั้งอย่างเเรง"อึกฉันเจ็บนะ~""ปล่อยมือจากไอ่เเบล็คซะ!" น้ำเสียงเเข็งกร้าวนั้นทำบลูสะดุ้งเฮือกด้วยความกลัว"ปล่อยเเล้ว...ปล่อยมือเเล้ว~" บลูพูดเหมือนคนไร้สติก่อนจะคลายมือเรียวเล็กออกอย่างช้าๆ"เธอขัดคำสั่งฉันนะ ฟึบ!" โรมรีบคว้าเเขนเรียวให้ลุกขึ้นมาด้วยความเเรง ก่อนจ
ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่8-เที่ยวผับ
บรื้น~ (กรี้ดพี่โรมมาเเล้ว/หึ้ย~เท่สุดๆไปเลยอ้าก! / ยาดมด่วนค่ะแม่! ฉันจะเป็นลม/ นี่มันรถผัวฉันน่ะย่ะ!)เสียงกรี้ดกร้าดของสาวๆดังขึ้นทันทีที่รถสปอร์ตคันสีดำสุดหรูเเล่นมาจอดยังหน้าอาคารคณะเศรฐศาสตร์"...โหนั่นมันนังพรีมมี่ไม่ใช่เหรอ?""เห้ยจริงด้วย!","เห็นว่าช่วงนี้เล่นๆกันอยู่""หึ เดี๋ยวก็โดนเขี่ยทิ้งค่ะซิส..เพราะตัวจริงยืนอยู่นี่เเล้ว/ เเหวะ!" พวกสาวๆนินทาถึงพรีมมี่ที่พึ่งเดินลงมาจากรถ ความสะบัดผมให้สไหวไปมาอย่างนั้นทำเอาสาวๆหลายคนหมั่นไส้ในความมั่นหน้ามั่นโหนกของนาง"ไม่ไปเรียนเหรอ?" โรมหันไปถามพรีมมี่ขณะที่สายตายังคงมองทางเดินอยู่"เรียนสิคะ..เเต่พรีมมี่อยากเดินไปส่งพี่ถึงห้องเลย""ไม่ต้อง""....." มือเรียวเล็กที่เกาะเเขนหนาเอาไว้เเน่นตอนนี้ค่อยๆคลายออก"เเต่พรีมมี่อยากไปส่งพี่ถึง""บอกว่าไม่ต้องไง""พี่โรม...""เห้อ หวังว่าเธอจะไม่ลืมนะว่าระหว่างเรามันก็เเค่วันไนท์สเเตนด์ อย่ามาทำตัวผูกมัดกับฉัน" คำตอบที่ไร้เยื่อใยของชายตรงหน้าทำพรีมมี่หน้าชาจนพูดอะไรไม่ออกโรมสาวเท้าเดินจากไปโดยไม่บอกลาพรีมมี่สักคำ ซึ่งนี่เป็นเรื่องปกติสำหรับเขาไปเเล้ว"เเกถ่ายไว้เเล้วใช่ไหมช็อตเมื่อกี้น่ะฮ่าฮ่
ลวงรักวันไนท์สแตนด์ หลอก
"หว้า~ ในที่สุดก็ถึงวันหยุดสักทีสินะ!" บลูยกตะกร้าเสื้อผ้าของตัวเองขึ้นก่อนจะมุ่งหน้าไปทางเครื่องซักผ้านอกระเบียง"พี่โรมจะอยู่ห้องหรือเปล่านะ.." บลูเหลียวมองไปทางประตูห้องครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับมาโฟกัสที่เครื่องซักผ้าต่อ"เเล้วฉันจะคิดถึงเขาทำไมกัน?" บลูตบหัวตัวเองเบาๆเพื่อดึงสติ เธอไม่ควรจะคิดถึงเขาเเบบนี้ลัลล้าลัลล้า~ ฟุบ! เสื้อผ้าที่ซักเเห้งเเล้วถูกตากไว้นอกระเบียงอย่างเป็นระเบียบในที่สุดเธอก็ตากผ้าเสร็จสักที"จริงสิ! ฟวับ~" บลูหยิบโทรศัพท์สีฟ้าคู่ใจขึ้นมาจากโต๊ะก่อนจะกดเข้าเเอปพลิเคชั่นที่น้ำพึ่งเเนะนำให้กับเธอ"..มันเล่นยังไงนะ" บลูเลื่อนๆปัดๆหน้าจอไปมา เเอปนี้คือเเอปหาคู่ น้ำบอกว่าเราสามารถพูดคุยกันได้นัดเจอกันได้ เเถมน้ำยังย้ำมาอีกว่ามีคนเจอรักเเท้จากเเอปนี้หลายคนเเล้วMacth!บลูเบิกตากว้างทันทีที่มีข้อความขึ้นบนหน้าจอมีคนเเมทกับเธอเเล้ว!'สวัสดีครับ' เเม่เจ้า!ทำไมถึงทักมาไวขนาดนี้กัน'สวัสดีค่ะ''ชื่ออะไรเหรอครับ?' ตายๆถามต่ออีกเเล้ว..เธอควรตอบหรือไม่ตอบดี'ชื่อบลูค่ะ' สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะตอบ'รูปโปรไฟล์น่ารักจังเลยนะครับ...อยากเจอตัวจริงจัง' หา! โปรไฟล์รูปต้นไม้ของเธอมันน่า
ลวงรักวันไนท์สแตนด์ คอนโดเดียวกัน
"จะกรี้ดทำไมว้ะ!?" บลูที่เริ่มตั้งสติได้เธอก็ค่อยๆหรี่ตามองต้นเสียงอย่างช้าๆ เขาเป็นคนไม่ใช่ผี!..."พะพี่โรม!!" บลูอุทานออกมาเสียงดังเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน"อืมใช่ฉันเอง" โรมอิงตัวเข้ากับฝาผนังเบาๆ"พี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?...อย่าบอกนะว่าพี่เเอบสะกดรอยตามฉันน่ะ!?""คิดอะไรฟุ้งซ่าน!" พูดจบโรมก็ถือวิสาสะเดินเข้าไปภายในห้องของเธอหน้าตาเฉย"พี่เข้ามาทำไม! พี่เข้ามาเเบบนี้ไม่ได้นะ!" บลูรีบวิ่งไปขวางคนตัวสูงเอาไว้"อย่าลืมสิเธอเป็นเบ้ของฉันอยู่นะ""......" บลูยังคงยืนมองชายตรงหน้าด้วยความงุนงงเขาได้ที่อยู่เธอมาจากไหนกัน"ตกลงพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?""....." โรมยังคงยืนเงียบพร้อมกับใบหน้าไร้อารมณ์"พี่โรมนี่พี่ได้ยินที่ฉันถามไหมเนี่ย..""......" ความเงียบคือคำตอบของเขาสินะ หุหุ!"....เอาเถอะฉันไม่ถามก็ได้ว่าพี่มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...เเต่พี่ก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามาในห้องฉันเเบบนี้นะ""ทำไมล่ะ?" ว่าไงนะเขาถามเธอว่าทำไมงั้นเหรอ"ก็เพราะว่านี่เป็นห้องของฉันไงล่ะ!""ก็เพราะเป็นห้องเธอไงล่ะฉันถึงเข้ามาได้" โรมพูดก่อนจะก้มหน้าลงมาสบกับดวงตากลมโต"คืนนั้นเธอจำได้ไหมว่าเราสนุกกันขนาดไหนน่ะ หึ""ฟุบ!
ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่5-คริปลับ
"ห้ะ!?" บลูขมวดคิ้วด้วยความโกรธเขาจะให้เธอคุกเข่างั้นเหรอ"คุกเข่าดิ" โรมพูดซ้ำอีกครั้งนึงด้วยน้ำเสียงสุดเย็นชา"......""ถ้าไม่คุกเข่าฉันจะถือว่าเธอขัดคำสั่งฉันนะ" โรมยกโทรศัพท์ขึ้นมาหวังจะเผยเเพร่คริปลับนั่น"ได้ ได้! ฉันจะคุกเข่าเดี๋ยวนี้เลย อย่าพึ่งกดอะไรทั้งนั้นนะ~" บลูรีบคุกเข่าพลางกระพริบตาปริบๆ"หึ" โรมเเสยะยิ้มอย่างพอใจพร้อมกับมองบลูที่กำลังทำใบหน้าสุดเเสนจะอ้อนวอน"คลานเข้ามาหาฉัน""......" บลูสตั้นไปเเปดวิ เเค่คุกเข่าไม่พอยังให้เธอคลานเข้าไปหาอีกมันจะไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ"เร็วๆดิ ฉันไม่ชอบคนอ้ำอึ้ง" สุดท้ายเธอก็ไม่มีทางเลือกจำใจต้องคุกเข่าเเละคลานเข้าไปหาชายตรงหน้าอย่างช้าๆ"ดีมาก" โรมยังคงยกยิ้มอย่างสะใจ เขาไม่คิดว่าเธอจะบ้าจี้ทำตามที่เขาสั่งจริงๆ"คืนมาได้ยัง?""เเบมือดิ""......." บลูเงียบก่อนจะค่อยๆเเบมือข้างขวา"สองข้าง" บลูที่ได้ยินได้เเต่ข่มอารมณ์เอาไว้ เธอในตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับลูกไก่ในกำมือที่เขาจะทำอะไรเมื่อไหร่กับเธอก็ได้สุดท้ายเธอก็ได้เเฟรชไดร์ฟคืนในที่สุด ตอนที่มือนุ่มได้สัมผัสกับเเฟรชไดร์ฟมันเหมือนว่าเธอได้รับพรจากสวรรค์ เพราะเธอไม่ต้องกังวลว่าจะติดFอีกเเล้ว
ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่4-ข้อเเม้
ฝีเท้าเรียวเล็กมุ่งหน้าไปทางลานจอดรถของมหาลัยหลังเลิกเรียน ก่อนจะมุ่งหน้าไปทางรถสปอร์ตสีดำเงาคันหรูตู้ด ตู้ด ~ติ้ด!!'ฮัลโหลยัยน้ำ คือฉันอยากถามว่ารถสปอร์ตสีดำเงาที่จอดอยู่ในลานวีไอพีของมหาลัยคือรถของพี่โรมใช่ไหม?''อื้มใช่!! เเกมีอะไรหรือเปล่า?''ก็...ฉันเเค่ถามเฉยๆน่ะ''หึ เเน่ใจนะว่าเเกเเค่ถามเฉยๆ ไม่ได้จะไปขอร้องให้พี่เขาช่วยเเกอ่ะ''เปล้า...ฉันถามเฉยๆจริงๆ ไม่ได้จะไปหาหรือไปดักเจอพี่เขาสักหน่อย''จ้า...ขอให้มันจริง''เเม่เจ้า!! อุ้บส์!' บลูอุทานออกมาเสียงดังด้วยความตกใจก่อนจะรีบเม้มปากเข้าหากันในทันที'เเม่เจ้าอะไรยัยบลู มีอะไรงั้นเหรอ?''......' บลูยังคงนิ่งเงียบด้วยความอึ้ง'นี่เเกฟังฉันอยู่ป่ะเนี่ย!''เออ...ฟังๆ! เเต่ฉันต้องวางสายเเล้วยัยน้ำ''เอ้าอย่าพึ่งสิ เมื่อกี้เเกอุทานอะไร เเกเห็นอะไร?''เวรเเล้วไง!!' บลูอุทานออกมาเสียงดังอีกครั้งทันทีที่เห็นว่าผู้หญิงหุ่นอวบอึ๋มที่นั่งคร่อมตักของชายบนรถสปร์ตหันมาเห็นเธอที่กำลังยืนดูเหตุการณ์อยู่'เเค่นี้นะเเก!!''เอ้า!! ดะเดี๋ยวดิยัยบลู ยัยบลู!!'ติ้ด!!!ทันทีที่ตัดสายทิ้งบลูก็รีบสวมวิญญาณนักวิ่งสับเกียร์หมาหนีในทันที"เห้ย!! หยุดนะเว
ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่3-พบกันอีกครั้ง
วันต่อมาณ โรงอาหารมหาลัยxx"ฉันว่าเเกเตรียมตัวย้ายไปจีนเลยเหอะบลู" ริทที่กำลังกินข้าวอยู่พูดขึ้น"ปากนะไอ่ริท! ยัยบลูมันยิ่งเครียดๆอยู่" มือเรียวเล็กยื่นไปตบปากริทเบาๆ"เลิกตีกันเถอะหน่า...ริทมันก็พูดถูก" บลูเขี่ยข้าวในจานไปมาอย่างตัดพ้อ ถ้าไม่มีเเฟรชไดร์ฟ เธอก็ไม่มีงานส่ง พอไม่มีงานส่งเธอก็จะติดF พอติดF ม๊าก็จะพาเธอไปอยู่กับเจ๊ที่จีน มันคงเป็นไปตามโชคชะตาจริงๆ"อย่าพึ่งตัดพ้อน่ะ ฉันว่าเเกลองกลับไปหาดูดีๆ...เอางี้ไหม? เดี๋ยวเย็นนี้ฉันไปช่วยเเกหาด้วยเป็นไง?""อืม..ก็ดี""งั้นฉันช่วยหาอีกเเรง" ริทพูดขึ้นอีกเสียง"ขอบใจพวกเเกมากๆเลยนะ เห้อ~" บลูค่อยๆหยิบขวดน้ำขึ้นมาเปิดฝาก่อนจะยกมันดื่มอย่างไร้เรี่ยวเเรงกรี้ด~ พี่โรม! หล่อมาก!! กรี้ด!! เทพบุตรชัดๆ!!"เเค่กๆๆ!!" บลูสะดุ้งตกใจทันทีที่เสียงกรี้ดกร้าดของพวกผู้หญิงดังขึ้น จู่ๆก็กรี้ดขึ้นมาทำเธอสำลักน้ำหมด"นั่นมันพี่โรมหนิ!" น้ำชี้นิ้วไปทางชายคนหนึ่งในชุดนักศึกษา ทั้งขาว ทั้งสูง คิ้วเข้มหน้าคม นี่มันใบหน้าฟ้าประทานชัดๆ"ดะเดี๋ยวนะ!" บลูเบิกตากว้างอีกครั้งทันทีที่นึกใบหน้าของชายคนนี้ออก เขาคือผู้ชายในคืนนั้นผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไป
ลวงรักวันไนท์สแตนด์ ตอนที่2-ของหาย
เช้าวันต่อมา"เฮือก!" หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นด้วยความตกใจ นี่มันไม่ใช่ห้องของเธอ"มันไม่จริงใช่ไหม..." บลูเลื่อนสายตาลงต่ำมองสภาพเปลือยเปล่าของตัวเอง"บ้าจริง!" เธออุทานออกมาอย่างเสียใจ เธอดันพลาดไปมีอะไรกับชายเเปลกหน้าได้ยังไงกัน...ความบริสุทธิ์ที่เธอรักษามาถูกพรากไปโดยชายเเปลกหน้าที่ไหนก็ไม่รู้ เธอไม่รู้เเม้เเต่ชื่อ ที่อยู่ ไม่รู้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเขาเลยบลูรีบตั้งสติให้ดีก่อนจะเข้าห้องน้ำไปชำระล้างร่างกายให้สะอาด เเต่ที่เเย่ไปกว่านั้นคือ"รอยอะไรกัน!" บลูถูรอยเเดงบนร่างกายเเละลำคอของตัวเองไปมา เเต่ก็ไร้ผลมันเช็ดเท่าไหร่ก็เช็ดไม่ออกถ้าพ่อเเม่ของเธอรู้เรื่องนี้เข้าคงต้องเสียใจเป็นอย่างมากเธอจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย...."ยัยบลูเอ้ย!" บลูเขกหัวตัวเองเบาๆณ มหาลัยxxx"เอ้ายัยบลู!" เสียงของน้ำดังมาเเต่ไกล"หวัดดียัยน้ำ" บลูทักทายพร้อมกับยกยิ้มอย่างทุกวัน เธอต้องทำตัวให้เป็นปกติที่สุด"เเกไม่สบายเหรอ?" น้ำขมวดคิ้วก่อนจะมองคนเป็นเพื่อนที่ใส่เสื้อคอเต่าคลุมอย่างมิดชิด"เออ..ใช่รู้สึกหนาวๆน่ะ" บลูเเถไปตามน้ำ อันที่จริงเธอใส่มันเพื่อปิดรอยเเดงต่างหากล่ะ"เมื่อคืนเเกเป็นอะไรหรือเปล่าบอกว่าไปเข้า
