LOGINShare
ตอนที่ 36 ทนไม่ไหว 3
Last Updated:
2025-03-06 22:40:07“ท่านหิวหรือไม่ ข้าไปหาอะไรมาให้ท่านกินดีกว่า” หลิงเวยเอ่ยถามคนตัวโตก่อนจะรีบเปลี่ยนเส้นทางการเดินหันหน้าไปทางกระโจมที่แปลงเป็นโรงครัวชั่วคราวที่อยู่ถัดออกไปอีกหลายสิบจั้งในทันที โดยไม่มีการรีรอคำตอบรับอันใดเนื่องจากนางก็หิวเช่นกัน เขาดูดกลืนพลังของนางไปจนหมดเมื่อครู่ใหญ่ที่ผ่านมา
ฟงชินหยางจึงหยุดเดินแล้วมองหาโต๊ะที่มีตั่งนั่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากหน้ากระโจมของเขา
เมื่อนั่งลงเรียบร้อยเขาจึงสังเกตได้ว่าเหล่าผู้คนทั้งหลายต่างพากันนอนหลับพักผ่อนไปแล้วยังกระโจมใครกระโจมมัน เหลือเพียงเสียงสรวลเสเฮฮาดังออกมาจากบางกระโจมแค่เพียงเท่านั้น โดยรอบบริเวณยังคงมีทหารเดินยามตามปกติ
ชายหนุ่มพลันหรี่สายตาคมลงเพียงนิดเมื่อรู้สึกได้ถึงสายตาของใครบางคนส่งตรงมาทางเขา
คนที่แอบมองเขาอยู่เป็นสตรี เขาสังเกตอยู่เป็นนานแล้วตั้งแต่เขากำลังใช้เวลาส่วนตัวอยู่กับภรรยา สตรีนางนั้นจ้องมองมาตลอดเวลาคล้ายกับพวกโรคจิตมีความวิปริตไม่ธรรมดา
สตรีบ้าอะไรแอบมองคนอื่นพลอดรักกัน!
อวี้ถิงคือสตรีนางนั้น
นางเริ่มทนไม่ได้อีกต่อไป หลังจากที่นางต้องไปนั่งเฝ้าองค์หญิงยู่ว์เจินปลดทุกข์พร้อมคอยหอบหญ้าเหมาเฉ่าเอาไปปิดปากหลุมให้องค์หญิงอยู่เป็นนาน แทนที่องค์หญิงอะไรนั่นจะใช้กวนฝางส่วนพระองค์ในกระโจมส่วนตัว กลับมาเรียกใช้นางให้นางต้องกลั้นหายใจจนใกล้ตาย
สมุนไพรทั้งหลายช่างมีฤทธิ์รุนแรงยิ่งนัก องค์หญิงนั่นปลดทุกข์จนนางอยากจะตายให้รู้แล้วรู้รอด ปากขององค์หญิงก็พร่ำบ่นว่าไม่กล้าสู้หน้าผู้ใดและจะหนีไปบวชชี นางอยากจะจับองค์หญิงโกนหัวเสียประเดี๋ยวนั้นเลยเชียว และในระหว่างนั้นนางจึงได้เห็นการสารภาพรักกัน สตรีนางนั้นสารภาพรักกับฟงชินหยางของนาง
ต่อมานางยังต้องทนมองฟงชินหยางบุรุษในดวงใจกำลังร่วมรักกับสตรีที่บังอาจมาสวมรอยนาง
ในคืนนั้นที่โรงเตี๊ยมอี้ฉางควรเป็นนางที่ได้อยู่ใต้ร่างของเขา และควรเป็นนางที่เขาจักรับผิดชอบตบแต่งให้เป็นภรรยา มิใช่สตรีหน้าหนาที่ถือโอกาสมาแย่งตำแหน่งของนางไป
อวี้ถิงจึงตัดสินใจปรากฏกายออกมาเมื่อรู้ดีแล้วว่าฟงชินหยางเองก็รู้ตัวเช่นกันว่านางกำลังแอบตามเขาอยู่
นางเดินมาหาเขาอย่างแน่วแน่ก้าวเท้าหนักๆ อย่างมั่นคง
ฟงชินหยางเพียงนั่งอยู่นิ่งๆ ไม่ไหวติงใดๆ พลางปรายสายตาคมดำมองสตรีแปลกประหลาดอย่างต้องการหยั่งเชิง
“ท่านแม่ทัพฟง” อวี้ถิงเอ่ยเสียงเบาเมื่อค่อยๆ เดินออกมาจากความมืดมิดจนมาหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าของฟงชินหยาง
ชายหนุ่มจึงได้เห็นใบหน้าของนางแบบเต็มๆ
สตรีนางนี้เขาพอจะจำได้ นางเป็นคนที่ติดตามเขาเมื่อหลายวันก่อนยามเข้าเมืองมารายงานตัวก่อนหน้าที่เขาจะเจอกับหลิงเวยและเป็นคนที่เขาทำเรื่องให้ย้ายมาประจำการที่เมืองหลวง นางกำลังทำเขาแปลกใจ...
เมื่ออวี้ถิงเดินมายืนอยู่ตรงด้านหน้าของฟงชินหยางแล้วได้เห็นเขาจ้องมองมาทางนางในแบบที่ไม่เคยเป็นอย่างนั้น
เขาจ้องมองใบหน้าของนางแบบจำนางได้
เขาจำนางได้แล้ว!
เมื่ออวี้ถิงคิดได้อย่างนั้นนางจึงคุกเข่าลงตรงหน้าของเขาแล้วเงยหน้าขึ้นมองเขาที่กำลังนั่งตระหง่านสูงใหญ่ทรงอำนาจอยู่เบื้องหน้าของนาง เขาช่างดูดีในทุกอิริยาบถ ความน่ากลัวทรงพลังของเขาคือสิ่งที่นางชมชอบยิ่งนัก
นางไม่อยากทนอีกแล้ว นางเกินจะกลั้นแล้วจริงๆ นางต้องการบอกรักเขา นางตัดสินใจแล้ว
ในเมื่อสตรีนางนั้นทำได้ นางเองก็เช่นเดียวกัน เห็นได้ชัดแล้วว่าการสารภาพรักเป็นอาวุธชั้นดี นางอาจจะมีหวัง
เห็นได้ชัดจากการกระทำของสตรีนามว่าหลิงเวย ที่กล้าบอกรักเขาในค่ำคืนนี้ และเขาก็ตอบรับสตรีนางนั้นเป็นอย่างดี
“เจ้าเป็นใคร?” เสียงทุ้มต่ำพลันดัง
อวี้ถิงที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าถึงกับหลุดออกจากภวังค์เงยหน้าขึ้นมองอย่างทดท้อละเหี่ยใจ
เขาไม่เคยจำนามของนางได้สักที!
Related chapters
ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 37 สารภาพ1
ตั่งยาวหน้ากระโจมที่ยังคงมีบุรุษตัวโตนั่งอยู่นิ่งงันเพื่อรอฟังความจากสตรีตรงหน้าอย่างใจเย็นฟงชินหยางนั่งรอฟังคำจากสตรีตรงหน้าพลางหรี่ตามองนางด้วยสายตาแฝงความรังเกียจเด่นชัด สตรีนางนี้แอบมองเขากับหลิงเวยร่วมรักกัน น่ารังเกียจยิ่ง! “ข้าชอบท่าน” อวี้ถิงถอนหายใจหนึ่งคราแล้วเริ่มเอ่ยคำอย่างเชื่องช้า “ข้าชอบท่านตั้งแต่แรกเห็น ข้าชมชอบท่านมานาน ท่านแม่ทัพฟง” นางตัดสินใจแล้ว นางควรบอกความจริง นางจะไม่ทนอีกต่อไป การแอบรักมันทรมาน การผิดแผนช่างทรมานยิ่งฟงชินหยางยังคงนั่งนิ่งเฉยชา เขายังคงหรี่ตามองนางเพื่อรอฟังคำของนางนิ่งๆ อยากพล่ามอันใดก็พล่ามมา “ควรเป็นข้าที่ได้แต่งงานกับท่าน ไม่ควรเป็นสตรีนางใด”ฟงชินหยางได้ฟังถึงกับเลิกคิ้วขึ้น แต่ยังคงเงียบงันพลันประมวลผล“สตรีนางนั้นน่าไม่อาย นางบังอาจเข้ามาสวมรอยข้าบนเตียงนอนของท่าน” อวี้ถิงเปล่งเสียงสั่นพร่านัยน์ตาเริ่มแวววาวฉายความแค้นเคืองเกินเก็บข่ม ฟงชินหยางเริ่มหรี่ตามองอีกคราพลางกอดอกเคาะนิ้วมือเป็นจังหวะอย่างต้องการประเมินสตรีตรงหน้า“ควรเป็นข้าที่ได้เป็นภรรยาของท่าน เราควรได้เป็นสามีภรรยากัน ควรเป็นข้ากับท่าน มิใช่สตรีนางนั้น ท่านแม่ทั
Last Updated : 2025-03-07ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 37 สารภาพ2
เฉินหยางหลงยังคงเงียบงันตีหน้ามึน หลิงเวยจึงรีบเอ่ยคำย้ำเตือนอย่างเจาะจงมากยิ่งขึ้น“บุรุษสูงศักดิ์ชาติกำเนิดสูงส่งย่อมเข้าใจได้ไม่ยากเพคะ”“...”เฉินหยางหลงยิ่งฟังยิ่งหางคิ้วกระตุกแต่ยังมึนไม่ยินยอม“ข้าไม่เข้าใจ”“...”ครานี้เป็นหลิงเวยบ้างที่คิ้วกระตุก“หากเจ้าเปิดโอกาสให้ข้า รับรองว่าข้าไม่มีทางแพ้อาหยางแน่ๆ” เขามั่นใจในความเป็นบุรุษเพศของตนเองยิ่งนัก“ไม่มีโอกาสนั้นเพคะ”“...”“สำหรับหม่อมฉันต้องชินหยางเท่านั้น”“...”หลิงเวยแสดงความกล้าหาญออกมาได้อย่างน่าชมนอกจากนางไม่คิดที่จะหนีแต่อย่างใดนางยังกล้ายืนจ้องมองเข้ามาในดวงตาคู่คมของบุรุษสูงศักดิ์ตรงหน้า ไร้แววสั่นไหวแม้แต่น้อยสตรีขี้กลัวที่เอาแต่หลบตาเดินหนี หน้าแดงหูแดงน้ำใสปริ่มๆ อยู่เต็มขอบตาตลอดเวลาในตลาดวันนั้นได้หายไปแล้วเฉินหยางหลงได้แต่ยืนนิ่งด้วยคาดไม่ถึงว่านางจะกล้าเอ่ยคำตัดรอนเขาถึงเพียงนี้ สมแล้วที่เป็นภรรยาของฟงชินหยางเจ้าสหายบ้าเลือดของเขา...บุรุษร่างสูงในอาภรณ์บ่งบอกฐานันดรสูงศักดิ์กำลังเดินมาตามทางผ่านกระโจมประจำตำแหน่งอ๋องไป ด้วยภายในใจคิดจะไปกระโจมของสหายเพื่อร่ำสุราค่ำคืนนี้เขารู้สึกอารมณ์ดียิ่งนัก เขากำล
Last Updated : 2025-03-08ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 37 สารภาพ3
ภายในกระโจมโรงครัวปรากฏเงาร่างของพ่อครัวและแม่ครัวพากันหลับใหลเฝ้าอาหารอยู่ในกระโจมแห่งนี้ตามหน้าที่อย่างแข็งขัน พวกเขาพากันหลับใหลอยู่ข้างๆ ถังใส่อาหารเฝ้าอาหารกันเป็นอย่างดีครั้นพอหลิงเวยเดินเข้ามาพ่อครัวกับแม่ครัวจึงพากันรีบตื่นลืมตาแล้วลุกขึ้นมาทำความเคารพในทันที“ท่านต้องการอะไรเพิ่มหรือเจ้าคะ” แม่ครัวถามขึ้นอย่างพยายามจะกระตือรือร้นนัยน์ตาหรี่ปรือง่วงงุนมากมาย“ข้าเพียงต้องการน้ำชากับขนมว่างสักสองอย่าง” หลิงเวยเอ่ยคำตามตรงไปทางแม่ครัว“ท่านแค่สั่งมาเจ้าค่ะ ข้าน้อยจะนำไปให้ที่กระโจม” สาวใช้นางหนึ่งเอ่ยคำอย่างนอบน้อมหญิงสาวคลี่ยิ้มงดงามออกมาแล้วเอ่ย “ไม่เป็นไร ยามนี้ดึกมาแล้ว พวกเจ้านอนเถิด ประเดี๋ยวข้าถือไปเอง”แม่ครัวรีบหันหน้าไปจัดการตามคำสั่งก่อนจะยกทั้งถาดส่งให้สาวใช้เดินถือออกมาหลิงเวยทำท่าจะรับถาดน้ำชาและขนมมาถือเอาไว้เสียเอง แต่ทว่าทันใดนั้นแผ่นหลังของนางพลันอุ่นวาบจากวงแขนหนั่นแน่นสัมผัสของบุรุษที่มีกลิ่นกายอันคุ้นชิน “ท่าน!” หลิงเวยเอ่ยเรียกฟงชินหยางอย่างตกอกตกใจที่จู่ๆ เขาก็เข้ามากอดนางจากทางด้านหลังอย่างนี้พ่อครัวและแม่ครัวที่เพียงสลึมสลือเมื่อครู่พลันเบิกตากว้างข
Last Updated : 2025-03-09ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 38 บุปผาเคียงหินผา กลางธารา1
ยามรุ่งสางแสงตะวันยังไม่ทันโผล่พ้นขอบฟ้าภายในกระโจมหลังหนึ่งร่างสองร่างที่กำลังนอนปีนเกลียวพัลวันจนร่างสองร่างคล้ายกับงูสองตัวพันกันกลับผงกหัวลุกขึ้นมาก่อนจะหยัดกายแกร่งเพียงครึ่งลำตัวคงเหลือไว้เพียงครึ่งลำตัวที่ยังคงกดตรึงอีกร่างเอาไว้อย่างแนบแน่นจนจมที่นอนอึดใจเสียงแผ่วหวานเริ่มเอ่ย “พอก่อน...”“ไม่นาน...” เสียงแหบต่ำเอ่ยออกมาพร้อมลมหายใจกรุ่นร้อนพ่นใส่ใบหน้าของอีกคนที่อยู่ใต้ร่าง“เช้าแล้ว ไม่เอา” หลิงเวยยังคงปฏิเสธเนื่องจากเกรงว่าอาจจะมีผู้คนเดินผ่านไปผ่านมาอยู่นอกกระโจมแล้วเกิดได้ยินเสียงต่างๆ ระหว่างนางกับเขา“อีกครู่เดียว” ฟงชินหยางยังคงเอาแต่ใจ เขาหยัดกายเพียงนิดก่อนแทรกกายแกร่งแล้วกระชับเริ่มควบขยับกลางลำตัวให้เกิดจังหวะเนิบนาบสร้างความเสียวซ่านได้อย่างต่อเนื่องตั้งแต่เมื่อคืนจนกระทั่งยามนี้ สตรีใต้ร่างเริ่มระทดระทวยอยู่ใต้ร่างของฟงชินหยางโดยกลางลำตัวถูกเขาครอบครองจนจมมิด นางทำได้เพียงแอ่นอกยกกายขยับสะโพกตามจังหวะรัญจวนที่เขามอบให้โดยกลั้นหายใจกลั้นเสียงครางเอาไว้อย่างสุดกำลัง “เบาๆ ประเดี๋ยวใครได้ยิน” นางเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วหวิวแต่ลมหายใจสั่นไหวรุนแรงตามจังหวะโย
Last Updated : 2025-03-09ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 38 บุปผาเคียงหินผา กลางธารา2
ภายใต้ท้องฟ้าที่แสงตะวันเจิดจ้ากำลังสาดส่องเกิดเป็นแสงสีทองสวยอร่ามงามตากำลังมีสตรีนางหนึ่งอยู่ในอาภรณ์สีฟ้าอ่อนปักลายสีขาวนวลเกล้าผมเรียบร้อยเผยใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพรา ยามเมื่อสายลมพัดโชยพาอาภรณ์ปลิดปลิวโบกสะบัดไปตามแรงลมเกิดเป็นภาพสตรีร่างระหงงดงามจับตา นางเพียงยืนอยู่นิ่งๆ ปล่อยให้สายลมไล้อยู่ตามยอดหญ้ากระทั่งไล้มาถึงลำตัวของนางนางกำลังยืนอยู่อย่างนั้นคล้ายกับกำลังไว้อาลัยกับภาพเบื้องหน้า ภาพของผืนป่าโอบล้อมสายน้ำที่อยู่ไกลลับตาเหล่าทหารยามที่เดินไปเดินมาพากันเดินสะดุดหยุดเท้าฉับพลันเมื่อมองมาแล้วเห็นสตรีงดงามนางหนึ่งกำลังยืนอยู่อย่างสวยงามภายใต้ท้องฟ้าท่ามกลางต้นหญ้าท้าลมท้าแดดเกิดเป็นภาพงดงามเหนือชั้นได้อย่างนั้นหากจำไม่ผิด สตรีนางนี้คือภรรยาของท่านแม่ทัพนามว่าฟงชินหยาง ไม่น่าเชื่อว่าจอมมารอย่างนั้นจะมีภรรยาเป็นนางฟ้าได้อย่างนี้...อึดใจเหล่าทหารพลันสะดุ้งเฮือกใหญ่เมื่อจู่ๆ มีทั้งกระต่ายป่าและนกตัวใหญ่จำนวนหลายสิบตัวถูกโยนลงมาบนพื้นเสียงดังตุ้บแรงๆ ตามด้วยเส้นเสียงทุ้มใหญ่เอื้อนเอ่ยคำราม“เอาไปนับ!”“…!!!”เหล่าทหารรีบเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของสัตว์ป่าและเสียงห้าวใหญ่น่ากลัว พวกเ
Last Updated : 2025-03-10ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 40 สตรีร้ายกาจ 1
เวลาผ่านไปหลายวันฟงชินหยางและหลิงเวยจึงเดินทางกลับมาถึงจวนตระกูลฟงสองสามีภรรยาจึงพากันไปทำความเคารพทักทายบิดามารดาภายในห้องโถงของเรือนกลางก่อนจะสั่งการบ่าวไพร่ให้นำสินรางวัลที่ฮ่องเต้กับฮองเฮาทรงพระราชทานส่งมอบให้มารดาได้จัดการในลำดับต่อไป“หยางเอ๋อร์เจ้าพาเวยเอ๋อร์ไปพักผ่อนก่อนเถิด ทางนี้แม่จัดการให้เอง” ฟงฮูหยินกล่าวคำไปทางฟงชินหยางและหลิงเวย เมื่อสังเกตเห็นสองสามีภรรยามีใบหน้าอิดโรยคล้ายกับผ่านการเคี่ยวกรำบางอย่างมา โดยเฉพาะหลิงเวยที่มีใบหน้าอ่อนล้าเหลือเกิน มิรู้ว่าพวกเขาเจอพายุระหว่างเดินทางมาหรือไร ไยทำท่าอ่อนแรงปานนั้นหลิงเวยสังเกตเห็นสายตาของแม่สามีมองมาอย่างใคร่รู้จึงทำได้แค่ยิ้มหวานๆ ส่งไปก่อนจะก้มหน้าลงอย่างเขินอายเป็นที่สุดผิดกับฟงชินหยางที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อิ่มเอิมเหลือประมาณเห็นได้ชัดว่าพวกเขาเจอพายุประเภทใดตลอดการเดินทาง หากจะมีพายุที่รุนแรงที่สุดในใต้หล้าคงไม่พ้นพายุอารมณ์ที่เกิดจากกำหนัดของสองสามีภรรยาคู่นี้เมื่อบุตรชายพาสะใภ้เดินออกจากห้องโถงไปแล้วจึงหันหน้าไปสั่งให้สาวใช้ข้างกายได้ต้มยาบำรุงตามไปให้ทั้งสองได้ดื่มกินในทันที นางจักต้องบำรุงสะใภ้เสียหน่อยเห็นได้
Last Updated : 2025-03-11ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 40 สตรีร้ายกาจ 2
เวลาวันคืนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ฟงชินหยางที่ได้รางวัลหลังสิ้นศึกเป็นวันหยุดยาวนานสามเดือนจึงสิ้นสุดลงสิ่งที่ฟงชินหยางไม่อยากเห็นมากที่สุดพลันบังเกิดเมื่อเขาจำต้องเดินทางไปประจำการยังค่ายทหารชายแดนอันที่จริงค่ายทหารชายแดนของเมืองชางอี้อยู่ห่างออกไปจากตัวเมืองแห่งนี้เพียงเจ็ดลี้เท่านั้น แต่ทว่าหลิงเวยมิอาจข่มกลั้นน้ำตาได้แต่อย่างใด นางกำลังยืนร่ำไห้จนน้ำตากลายเป็นม่านน้ำตกยามที่ฟงชินหยางขี่ม้าตัวใหญ่ควบตะบึงออกไปจากจวน“อาซ้อเป็นสตรีที่ร้ายกาจยิ่งนัก” ฟงลี่หลินหรี่ตามองหลิงเวยพลางกระซิบกระซาบกับมารดาที่ยืนอยู่ข้างกันตรงหน้าเรือนกลางที่มองเห็นหลิงเวยยืนอาลัยอาวรณ์พี่ใหญ่อยู่หน้าประตูจวนนางสังเกตเห็นพี่สะใภ้จัดการพี่ใหญ่ผู้น่ากลัวได้อยู่หมัด จนเป็นเหตุให้พี่ใหญ่ของนางอยู่ไม่สุขได้สักวัน ในบางวันพี่ใหญ่ของนางยังต้องนั่งเป็นรูปปั้นยักษ์ให้พี่สะใภ้วาดภาพ ในบางวันพี่ใหญ่ของนางยังต้องใส่เสื้อผ้าปักลวดลายแปลกประหลาดในแบบที่ไม่เคยเป็น และในบางวันยังหนักหนาถึงขั้นรำดาบเคล้าเสียงเพลงพิณ ทำเอาเหล่าบ่าวไพร่ถึงกับขวัญผวาไปตามๆ กันนี่เรียกได้ว่าพญามัจจุราชกลับใจใช่หรือไม่“ท่านแม่ ข้าว่าอาซ้อน่ากลั
Last Updated : 2025-03-11ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 40 สตรีร้ายกาจ 3
“ลี่หลินช่วยเป็นแบบให้พี่วาดภาพหน่อยเถิด” หลิงเวยเอ่ยคำอ่อนหวานไปทางฟงลี่หลินที่นั่งอยู่ใกล้ๆ กันฟงลี่หลินกะพริบตาปริบๆ นางไม่กล้าขัดใจพี่สะใภ้แน่ๆ ขนาดพี่ใหญ่ผู้น่าเกรงขามยังยอมลงให้นางทุกสิ่งทุกอย่าง“วาดข้าให้งามที่สุดในใต้หล้าเลยนะเจ้าคะ” ฟงลี่หลินไม่ขออะไรมากจริงๆ นางรีบลุกขึ้นยืนแล้วมานั่งยังฝั่งตรงกันข้ามกับหลิงเวยในทันทีเวลาผ่านไปเพียงครึ่งชั่วยามภาพวาดของฟงลี่หลินพลันเสร็จสิ้นไป หลิงเวยจึงต้องการบรรเลงพิณ นางกล่าวขออนุญาตอีกครา เสี่ยวชุ่ยจึงวิ่งออกไปถามฟงฮูหยินแล้วกลับมาพร้อมพิณงดงามในอีกครั้ง “เจ้าสนใจร่ายรำหรือไม่” อีกครั้งที่หลิงเวยเอ่ยถามฟงลี่หลิน ทำให้ฟงลี่หลินได้แต่กล้ำกลืนตามใจสตรีตั้งครรภ์“ข้าจะพยายามนะเจ้าคะ อาซ้อ” ภายในศาลาริมสระบัวพลันปรากฏภาพของสตรีนางน้อยผู้เป็นน้องคนเล็กของบ้านที่มักจะชอบฟันดาบปีนหลังคาเรือนกลับต้องมานั่งนิ่งๆ เยี่ยงผ้าพับไว้ทั้งยังต้องร่ายรำให้งดงามอ่อนหวาน บางวันยังต้องนั่งปักผ้าเป็นเพื่อนพี่สะใภ้จนหน้ามืดตาลายเห็นได้ชัดว่านางกำลังถูกครอบงำไม่ต่างจากบุรุษผู้เป็นพี่ชายของนาง...พี่สะใภ้นางนี้ช่างร้ายกาจยิ่งแล้ว...ค่ำคืนในยามรัติกาลอัน
Last Updated : 2025-03-12
Latest chapter
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคปลายตอน2 เสียงเตือนจากเหล่าฮูหยิน 4
กับบุตรชายทั้งสองเขาเองก็แทบจะไม่ผูกพันเนื่องจากเขาต้องเดินทางเคลื่อนพลไปในขณะที่บุตรชายคนโตอายุเพียงสี่เดือนและบุตรชายคนเล็กยังอยู่ในครรภ์ของนางนี่มิใช่ว่าสายสัมพันธ์ระหว่างเราช่างเปราะบางหรอกหรือก่อนเจอกันและแต่งงานกันยังไม่เคยทำความรู้จักสร้างความผูกพันกันด้วยซ้ำ จนเมื่อตั้งครรภ์ก็ยังใช้เวลาแค่เพียงไม่นานอยู่ร่วมเรือนชาน ทั้งยังต้องอยู่ห่างไกลกันนานถึงห้าปีสายสัมพันธ์บางเบามิจืดจางลงแล้วหรือไร…มิใช่ว่าเขามีสตรีข้างกายที่สานสัมพันธ์กันอย่างยาวนานอยู่เคียงข้างหรอกหรือนั่น!กับตัวของฟงชินหยางอาจจะหนักแน่นไม่สนใจใคร หากแต่มีสตรีมากมายที่สนใจเขาการศึกอันดุเดือดยาวนานหากเขาได้รับบาดเจ็บแล้วคนที่ทำแผลให้เขาเป็นสตรีนางหนึ่งที่ปักใจกับเขาและถ้าหากว่ามีสตรีงดงามคิดวางยาเขาจนเขาจักต้องรับผิดชอบและสร้างสายสัมพันธ์เส้นใหม่กับเขาอยู่ทางนั้นเล่า อา...หลิงเวยยิ่งคิดยิ่งดำดิ่งลึกล้ำเกิดหลุมทมิฬขนาดใหญ่ภายในจิตใจยากเกินบรรยายจู่ๆ หญิงสาวพลันนึกถึงพระชายาฮุ่ยจินขึ้นมา พระชายาฮุ่ยจินนั้นเป็นสตรีผู้ครองวังหลังทั้งยังครองใจของอ๋องเฉินเพียงหนึ่งเดียว หากแต่อ๋องเฉินมีนิสัยเจ้าชู้เจ้าสำราญปานใด
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคปลายตอน2 เสียงเตือนจากเหล่าฮูหยิน 3
ครานี้ไม่เหมือนคราแรก ฮูหยินท่านนี้มีบุตรแล้วและสามีเดินทางไกลนานหลายเดือนเสียงของฮูหยินอีกท่านหนึ่งพลันเอ่ยต่อไม่ยินยอมให้เกิดความเงียบนาน “ส่วนข้านะ สามีเป็นทหารไปประจำการยังชายแดนนานร่วมปี”และแล้วเสียงอื้ออึงของเหล่าฮูหยินพลันดังขึ้นมาอีกครั้งทว่าครานี้มีเสียงของหลิงเวยรวมอยู่ด้วย นางร้องครางเลยทีเดียวการเจอะเจอกันของเหล่าฮูหยินทั้งหลายเป็นการปลดเปลื้องความอัดอั้นตันใจอย่างแท้จริง สตรีหัวอกเดียวกันทั้งนั้นฮูหยินผู้เป็นภรรยาของนายทหารเริ่มเอ่ยต่อ “สามีของข้านั้นเขาเป็นทหารประจำชายแดนที่ห่างเหินอิสตรีนานเป็นปีๆ เมื่อกลับบ้านมาก็มักจะรักข้าหนักหนาไม่หลับไม่นอน แต่ทว่าครั้งนี้ช่างแตกต่าง เขาไปประจำการยังชายแดนห่างไกลนานสามปี ข้าจึงให้ญาติของข้าทางนั้นแอบสืบข่าวของเขา และแล้วข้าจึงได้รับรู้ว่าเขาอดใจไม่ได้จนต้องไปเที่ยวหอนางโลม” ฮูหยินท่านหนึ่งพลันเอ่ยแทรก “นับว่าเป็นเรื่องธรรมดาสามัญมากๆ นะเจ้าคะ ฮูหยินหาน...”ฮูหยินหานเจ้าของเรื่องราวรอบนี้ส่ายหน้าไปมาแล้วเอ่ยต่อทันที “มันเป็นเรื่องธรรมดาของบุรุษ สามีของข้าก็เช่นเดียวกัน หากแต่กับสตรีในหอโคมเขียวนางนั้นกลับไม่ธรรมดา”“อา...นึ
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคปลายตอน2 เสียงเตือนจากเหล่าฮูหยิน 2
ฮูหยินท่านนั้นรีบตอบความ “ยังไม่มีข่าวดีแต่อย่างใด แต่ประเด็นเริ่มเปลี่ยนไป มันมิใช่ประเด็นการสร้างทายาทอีกแล้ว”“อย่างไรหรือ?” ฮูหยินอีกท่านรีบต่อความ “สามีของข้าร่วมรักกับภรรยาใหม่ของเขานางนั้นในทุกๆ คืน พวกเขาร่วมรักกันทั้งยังร้องร่ำคร่ำครวญอย่างรัญจวนจนข้านอนไม่หลับเลยสักคืนเยี่ยงนั้นอยู่เป็นนานหลายเดือนก็ยังไม่มีข่าวดีแต่อย่างใด สตรีนางนั้นยังคงไม่ตั้งครรภ์เสียที แม่สามีจึงหาสตรีงดงามให้แต่งเข้าบ้านมาอีกนางหนึ่ง ครานี้เสียงครวญครางและเสียงเตียงยังคงดังโครมครามจนรุ่งสางในทุกค่ำคืน แต่สตรีนางนั้นก็ยังไม่ตั้งครรภ์ จนกระทั่งแต่งภรรยาใหม่เข้ามาอีกนาง เสียงครวญครางยังคงดังระงมในทุกค่ำคืนหากแต่ข่าวดีก็ยังไม่มีเฉกเช่นดังเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือจิตใจของสามีที่บอกว่ารักข้าเพียงหนึ่งเดียว เขาเริ่มเปลี่ยนไป... ในยามนี้เขาไม่ใคร่ใส่ใจกับการมีบุตรเสียแล้ว เขาช่างรื่นเริงบันเทิงอย่างที่สุดในทุกค่ำคืน” “อา...” เสียงคราฮือฮาพลันดังลั่นอย่างพร้อมเพรียงเห็นได้ชัดว่าจิตใจของบุรุษช่างไม่แน่นอนเมื่อเจอสตรีงดงามและได้ร่วมรักหลากหลายหลิงเวยได้แต่เงียบฟังด้วยใจตั้งมั่นเม้มปากแน่นแน่นอนว่าฟงชิ
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคปลายตอน2 เสียงเตือนจากเหล่าฮูหยิน 1
ยามค่ำคืนมาเยือน...ภายในงานเลี้ยงน้ำชาแห่งจวนของท่านเจ้าเมืองชางอี้ผู้ทรงอิทธิพลที่บัดนี้คลาคล่ำไปด้วยเหล่าบุรุษแลสตรีมากหน้าหลายตาที่ถูกเทียบเชิญให้มาร่วมงานอันมีเกียรติไม่ต่างจากงานในวัง เพียงแต่เป็นงานนอกวังและนอกเมืองที่มีแต่สตรีออกเรือนแค่เท่านั้น โดยฟงซือหลางกำลังนั่งร่ำสุราอยู่กับท่านเจ้าเมืองด้วยเป็นสหายสนิทกันมานานปีพร้อมกับมองหลานชายสุดที่รักทั้งสองฟงหนิงอันและฟงหนิงเฉิงวิ่งเล่นกันในขณะที่ซินหรูนั่งจิบชามองตามหลานชายทั้งสองอย่างรักใคร่ไม่ห่างไป ถัดออกมายังอุทยานที่ใช้ในการจัดงานเลี้ยงน้ำชาแห่งค่ำคืนนี้มีกลุ่มของสตรีกลุ่มหนึ่งกำลังนั่งสนทนาพาทีกันอย่างออกรสออกชาติ โดยในกลุ่มของสตรีออกเรือนกลุ่มนี้นั้นมีหลิงเวยนั่งร่วมวงเป็นฮูหยินที่อายุน้อยที่สุดในกลุ่มนั่งรวมอยู่ด้วยกัน และในยามนี้กำลังมีฮูหยินท่านหนึ่งนั่งจิบชาไปบ่นเรื่องราวแห่งตนไป“ข้านะช้ำใจยิ่งนักยิ่งคิดยิ่งอยากร่ำไห้ไม่ต้องการเอื้อนเอ่ยแม้เพียงครึ่งคำ” ฮูหยินท่านนั้นเริ่มเอ่ยวาจาหลังจากจิบชาประหนึ่งว่าดื่มเหล้าไปจนหมดหนึ่งจอกแล้วเว้นประโยคเอาไว้แค่เพียงเท่านั้น แต่ในเมื่อนางเกริ่นนำแล้วถึงเพียงนี้ เสียงอื้ออึงในวงส
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคปลายตอน1 นกน้อยในกรงเล็ก 3
ฟงหนิงเฉิงพยักหน้าหงึกหงักตอบรับทันกันถึงแม้ว่าเขาจะยังอยู่ในครรภ์มารดาเมื่อบิดาเดินทางจากไป “ท่านพ่อของเรา”หลิงเวยถึงกับใบหน้าหม่นแสงลงทันใดเมื่อได้ยินคำว่าพี่ใหญ่ซึ่งหมายถึงฟงชินหยางผู้เป็นสามีที่นางคิดถึงแทบขาดใจในทุกๆ วันทุกยามเวลา และยิ่งรู้สึกเจ็บปวดหนักหนาเมื่อลูกชายทั้งสองเอ่ยคำว่า ท่านพ่อ ทั้งๆ ที่พวกเขายังไม่เคยมีโอกาสเรียกอย่างนั้นต่อหน้าฟงชินหยางเสียด้วยซ้ำ ฟงลี่หลินที่รู้ตัวแล้วว่าเผลอไผลสะกิดใจพี่สะใภ้ถึงกับชะงักงันเมื่อมองเห็นสามคนแม่ลูกตรงหน้าที่ทำท่าน่าเห็นใจอึดใจหญิงสาวพลันต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อถูกซินหรูตีไหล่ของนางเบาๆ ไปหนึ่งทีเป็นการลงโทษ ซินหรูที่มักจะตามติดหลานชายทั้งสองตลอดเวลาจึงรีบเข้าไปช่วยแก้สถานการณ์หม่นหมองให้สะใภ้ของตนอย่างเข้าใจในหัวอกเดียวกันอย่างทันทีเนื่องจากนางเองก็เคยผ่านช่วงเวลาเยี่ยงนี้มาแล้วทั้งสิ้น ในยามนั้นนางต้องเลี้ยงลูกน้อยเพียงลำพังในขณะที่สามีไปออกรบนานหลายปีเช่นเดียวกัน“เวยเอ๋อร์” ซินหรูเอ่ยเรียกสะใภ้เสียงเบา “คืนนี้มีงานเลี้ยงน้ำชาที่จวนท่านเจ้าเมือง เจ้าช่วยไปเป็นเพื่อนแม่ได้หรือไม่” การไปพบปะสังสรรค์กับเหล่าผู้คนย่อมนับว่าดียิ่ง
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคปลายตอน1 นกน้อยในกรงเล็ก 2
ในยามนั้นนางกำลังตั้งครรภ์บุตรคนที่สองได้สามเดือน และบุตรชายคนแรกที่คลอดออกมาอายุได้เพียงสี่เดือนเท่านั้นเมื่อสิ้นศึกครานั้นที่ใช้เวลาจัดการร่วมสามปี ฟงชินหยางยังคงต้องอยู่ประจำการที่ค่ายทหารชายแดนเพื่อสะสางดินแดนร่วมกับชินอ๋องผู้ครองหัวเมืองหลักของแคว้นนามว่าเฉินจิ้นเหอพระอนุชาคนสนิทของฮ่องเต้เฉินหยางหมิงเซียนตามคำสั่งของพระองค์ที่ต้องการรวบรวมดินแดนให้เป็นปึกแผ่นภายใต้การปกครองหนึ่งเดียวแห่งพระองค์ หลังจากนางตั้งครรภ์บุตรคนที่สองแล้วคลอดเขาออกมา จนกระทั่งยามนี้นับเป็นเวลาถึงห้าปีแล้วที่สามีของนางยังคงต้องทำภารกิจทางการทหารกระทั่งอยู่ประจำการที่ค่ายทหารชายแดนทางตอนเหนืออันห่างไกล เพื่อคอยเคียงข้างเป็นทัพหน้าแด่เฉินชินอ๋องสะสางดินแดนตามคำสั่งของฮ่องเต้เฉินหยางหมิงเซียนและมันยังเป็นห้าปีที่ทรมานนางจนแทบขาดใจ นางต้องทนเหงาหงอยกับการนอนอย่างเดียวดายบนเตียงใหญ่เพียงลำพังนานถึงห้าปีหากนางยังไม่เคยมีสามีนางคงนอนได้สบาย แต่ในเมื่อนางมีสามีแล้วและนอนร่วมเตียงกับเขาทุกคืนก่อนหน้านั้นนางจึงได้เปลี่ยนไปคืนแรกยังไม่ทรมานเท่าไหร่ คืนต่อๆ มาก็ยังพอทนได้ปีแรกนางเริ่มทรมานเป็นเรื่องเป็นราว ปีต่
ร้ายพ่ายกลายรัก ภาคปลายตอน1 นกน้อยในกรงเล็ก 1
กลางลานฝึกอันกว้างขวางหลังจวนตระกูลฟง...เสียงดาบหอกทวนกระบี่ยังคงดังโชร้งเชร้งเคล้งคล้างผสมปนเปกันเหมือนดังเช่นทุกๆ ครั้งที่มีการฝึกหนักประจำวันจากบุรุษทั้งหลายของจวน ไม่ว่าจะเป็นประมุขแห่งจวนฟงซือหลาง บุตรชายคนรองฟงจินหมิงและทหารยามพร้อมกับองครักษ์กระทั่งบ่าวชายประจำจวนแต่ที่แตกต่างกันคือมีเสียงของดาบไม้ด้ามน้อยๆ กระทบกันดังผัวะผะถี่ๆ เพิ่มขึ้นมาอีกสองเสียงด้วยลีลาการต่อสู้คล้ายการฟันดาบของผู้ใหญ่เนื่องจากว่าวันนี้เป็นวันแรกที่ทายาทตัวน้อยที่เป็นบุตรชายทั้งสองของหลิงเวยและฟงชินหยางได้รับอนุญาตให้มาฝึกปรือฝีมืออยู่ข้างๆ สนามประลองกับอาสาวคนงามฟงลี่หลินได้เป็นวันแรกตั้งแต่พวกเขาถือกำเนิดมาบุตรชายคนแรกของหลิงเวยนามว่าฟงหนิงอันอายุห้าขวบและบุตรชายคนที่สองนามว่าฟงหนิงเฉิงอายุสี่ขวบได้รับอาวุธประจำกายเป็นดาบไม้เนื้อจันทราที่หาได้ยากยิ่งและแกะสลักจากฝีมืออันทรงเกียรติของท่านปู่ฟงซือหลางผู้รักหลานชายยิ่งกว่าใคร เมื่อฟงซือหลางได้รับไม้เนื้อดีที่ใช้เวลาหามานานปีและได้ลงมือขึ้นรูปเองกับมือจนกลายเป็นดาบไม้ด้ามแรกของหลานชายทั้งสอง พวกเขาจึงไม่มีการรีรอให้ช้าไปกว่านี้ เด็กน้อยทั้งสองรีบวิ่งกระ
ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 40 สตรีร้ายกาจ 4
กระทั่งถึงที่หมายอันเป็นชายแดนทางเหนือ การตายของแม่ทัพคนเก่าสร้างขวัญกำลังใจให้ฝ่ายศัตรูกำลังผยองขึ้นผงาดฟงชินหยางใช้แผนการอันร้ายกาจเข้าปลุกปั่นขุมกำลังให้คุ้มคลั่งแค้นเคืองเข้าฟาดฟันเหล่าศัตรูด้วยเพลิงแห่งโทสะ ความพินาศย่อยยับจึงบังเกิด พวกที่กำลังได้ใจเจอพวกที่คุ้มคลั่งเข้าไปความตายอนาถจึงเกิดเป็นภาพที่สวยงาม ฟงชินหยางไม่คิดที่จะยืนเป็นรูปปั้นยักษ์ใหญ่อยู่บนหอบัญชาการอีกต่อไปด้วยใจที่ต้องการทำศึกให้เสร็จสิ้นในเร็ววันเขาคิดถึงเมียเต็มที!ความบ้าพลังดิบเถื่อนที่มีมาแต่ไหนแต่ไรกลับบ้าระห่ำยิ่งขึ้นแบบคูณทวีเพื่อเป้าหมายใหม่ในชีวิตที่มิใช่แค่เพียงชัยชนะยิ่งเวลานี้ยิ่งไม่คิดจะเสียเวลาแม้สักเสี้ยว เขาจักรีบกลับไปหาเมียหาลูกของเขา ใครหน้าไหนอย่าแม้แต่จะคิดมายื้อเวลาเชียว ชายหนุ่มจึงพลิกกายใหญ่หนาพุ่งทะยานขึ้นบนหลังอาชาศึกตัวดำทมิฬใหญ่ยักษ์ไม่แพ้กันแบกเกราะหนาหนักพร้อมอาวุธสีดำคู่กายนำพากองทัพขนาดใหญ่มากมายเข้าฟาดฟันอย่างบ้าระห่ำนำพาความหายนะเข้าครอบคลุมทุกพื้นที่เหล่าศัตรูแค่เพียงได้ยินนามของปีศาจสงครามพิชิตชายแดนยังนึกหวาดหวั่นขึ้นมา ขวัญกล้าเทียมฟ้าอย่างไรยังต้องถอยหลังกลับไ
ร้ายพ่ายกลายรัก ตอนที่ 40 สตรีร้ายกาจ 3
“ลี่หลินช่วยเป็นแบบให้พี่วาดภาพหน่อยเถิด” หลิงเวยเอ่ยคำอ่อนหวานไปทางฟงลี่หลินที่นั่งอยู่ใกล้ๆ กันฟงลี่หลินกะพริบตาปริบๆ นางไม่กล้าขัดใจพี่สะใภ้แน่ๆ ขนาดพี่ใหญ่ผู้น่าเกรงขามยังยอมลงให้นางทุกสิ่งทุกอย่าง“วาดข้าให้งามที่สุดในใต้หล้าเลยนะเจ้าคะ” ฟงลี่หลินไม่ขออะไรมากจริงๆ นางรีบลุกขึ้นยืนแล้วมานั่งยังฝั่งตรงกันข้ามกับหลิงเวยในทันทีเวลาผ่านไปเพียงครึ่งชั่วยามภาพวาดของฟงลี่หลินพลันเสร็จสิ้นไป หลิงเวยจึงต้องการบรรเลงพิณ นางกล่าวขออนุญาตอีกครา เสี่ยวชุ่ยจึงวิ่งออกไปถามฟงฮูหยินแล้วกลับมาพร้อมพิณงดงามในอีกครั้ง “เจ้าสนใจร่ายรำหรือไม่” อีกครั้งที่หลิงเวยเอ่ยถามฟงลี่หลิน ทำให้ฟงลี่หลินได้แต่กล้ำกลืนตามใจสตรีตั้งครรภ์“ข้าจะพยายามนะเจ้าคะ อาซ้อ” ภายในศาลาริมสระบัวพลันปรากฏภาพของสตรีนางน้อยผู้เป็นน้องคนเล็กของบ้านที่มักจะชอบฟันดาบปีนหลังคาเรือนกลับต้องมานั่งนิ่งๆ เยี่ยงผ้าพับไว้ทั้งยังต้องร่ายรำให้งดงามอ่อนหวาน บางวันยังต้องนั่งปักผ้าเป็นเพื่อนพี่สะใภ้จนหน้ามืดตาลายเห็นได้ชัดว่านางกำลังถูกครอบงำไม่ต่างจากบุรุษผู้เป็นพี่ชายของนาง...พี่สะใภ้นางนี้ช่างร้ายกาจยิ่งแล้ว...ค่ำคืนในยามรัติกาลอัน
