เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 997
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 998
อย่างไรก็ตาม มาริลินก็ดึงเขากลับมาสู่ความเป็นจริงที่โหดร้าย ทำให้เขารู้ตัวว่าเขาด้อยค่าและไม่สำคัญแค่ไหนเมื่ออยู่ต่อหน้าแองเจลีนที่ไร้ที่ติ“ไปกันเถอะ” เขาจับมือของมาริลินและออกในทันทีหลังจากที่เจย์ออกไป โจเซฟีนก็เดินออกมาจากความมืด สายตาที่เห็นใจของเธอก็มองตามเจย์ไปขณะที่เธอตีปากตัวเองและถอนหายใจ “ผู้ชายที่น่าภาคภูมิใจอย่างเขาลงเอยกับผู้หญิงที่ต้อยต่ำและหยาบกระด้างแบบนั้นได้ยังไงนะ?”ตาของแองเจลีนพล่ามัวไปด้วยน้ำตา “นั่นคือชะตากรรมของเขาในที่สุด”โจเซฟีนรับบัตรสมาชิกระดับสูงสุดจากพนักงานขายและตักเตือนเธอว่า “หล่อนรู้ไหมว่าเธอเป็นใคร?”พนักงานขายดูตกตะลึงงัน “ประธานของแกรนด์ เอเซียค่ะ”พนักงานขายคนนั้นชำเลืองมองแองเจลีนเล็กน้อย จากนั้นจึงรีบขอโทษเธอ “ขออภัยค่ะ ดิฉันขออภัยจริง ๆ ดิฉัน…”โจเซฟีนหันไปมองเจย์ จากนั้นก็ถามอีกครั้ง “หล่อนรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร?”พนักงานขายคนนั้นดูงุนงงโจเซฟีนตอบว่า “ประธานคนก่อนของแกรนด์ เอเซีย”พนักงานขายคนนั้นตกใจมากจนอ้าปากค้าง มีความบังเอิญแบบนี้ด้วยเหรอ? เธอเจอกับประธานของแกรนด์ เอเซียสองคนในวันเดียวจริง ๆ ใช่ไหม?"เธอรู้ใช่ไหมว่าตอนนี้ต้องทำอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 999
สายตาที่เหมือนกับเหยี่ยวของเจย์หรี่ลงอย่างกะทันหัน เขารีบส่งไทเกอร์ให้กับมาริลินอย่างไรก็ตาม มาริลินจับมือของเขาแน่นขณะที่ประกายของความกังวลก็ออกมาจากแววตาของเธอ “ที่รัก!”เจย์พูดว่า “เธอช่วยเรานะ ผมก็ควรจะตอบแทนเธอ”อย่างไรก็ตาม มาริลินไม่ยอมปล่อย น้ำตาก็เริ่มคลอเบ้าขณะที่เธอถามว่า “คุณตกหลุมรักเธอเข้าแล้วงั้นเหรอ?”เจย์ “...”“วิธีที่คุณมองเธอเมื่อกี้… มันแตกต่าง!”เจย์ตกใจเล็กน้อย เขาประหลาดใจที่รู้ว่าเขาที่เป็นคนที่ไม่เคยแสดงความรู้สึกออกทางสีหน้า ล้มเหลวในการปิดบังว่าเขาชอบผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหนเขาแทบจะไม่ละสายตาไปจากเธอที่มากไปกว่านั้น เธอช่วยเขาในสถานการณ์ที่น่าขายหน้าอย่างใจกว้างและฉลาดมาก โดยคำนึงถึงศักดิ์ศรีความเป็นลูกผู้ชายของเขา เขาต้องยอมรับว่าเขาคิดวว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะขัดขืนผู้หญิงที่ช่างอ่อนโยนและงดงามอย่างเธอเจย์มองแองเจลีนขณะที่เธอยืนอยู่กลางสายฝน เขาเห็นว่าชุดสีเขียวของเธอเปียกชุ่มแค่ไหนและเธอยืนอยู่ตรงนั้นเหมือนหนูที่เปียกน้ำอย่างไรท่าทีความงุนงงและหมดหนทางถูกเขียนทั่วใบหน้าชายหนุ่มเจย์สลัดหลุดออกจากมือของมาริลิน…อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ จู่ ๆ รถเม
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1000
คิ้วแบบเดียวกันเป๊ะความอ่อนโยนเหมือนกันเป๊ะ ดวงตาที่งดงามและรอยยิ้มที่สดใสแบบเดียวกันเป๊ะ!ความอ่อนเยาว์และมีชีวิตชีวาแบบเดียวกันเป๊ะ งดงามจนซึมซับในคราวเดียวไม่ได้!เธอดูเหมือนกับรูปปั้นที่ถูกแช่แข็งไว้ทันเวลา!เขาต้องยอมรับว่าความงามที่เลอค่าเช่นนี้ได้ทำให้เขาหยุดหายใจด้วยเหตุผลบางอย่าง เขารู้สึกมีความสุขจริง ๆ ในตอนที่เห็นหน้าผู้หญิงคนนี้ มันเหมือนกับแสงอาทิตย์ที่แผดเผาได้หลอมละลายน้ำแข็งและหิมะของฤดูหนาวเจย์ยืนนิ่งด้วยความสับสนในฐานะผู้ชายที่ฉลาดและรอบคอบ เขาคาดการณ์ว่าเหตุผลที่เขาสามารถวาดภาพเปล่าของแองเจลีนจากอากาศที่เบาบางได้เป็นเพราะเธอคงอยู่ในความทรงจำของเขามาริลินเข้ามาในห้องพร้อมกับอุ้มไทเกอร์ในอ้อมแขน เมื่อเธอสังเกตเห็นเจย์กำลังจ้องภาพอย่างเหม่อลอย เธอก็เดินเข้าไปหาด้วยความสงสัยเมื่อมาริลินเห็นภาพ เธอก็โพล่งออกมาด้วยความประหลาดใจ “นี่มันผู้หญิงตาบอดที่เราเจอวันนี้นี่คะ?”สายตาของเจย์หันไปมองที่ภาพ ดวงตาคู่นั่นเป็นคู่ที่พิเศษและมีชีวิตชีวา ดึงดูดใจใคร ๆ ด้วยแสงอันเจิดจ้าและสีสันสดใสอย่างไรก็ตาม…ดวงตาในภาพไม่ได้บอด!เจย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขารู้สึกปวดร้าว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1001
มาริลินตอบคำถามของเขาลงรายละเอียดทุกสิ่งไม่มีผิดพลาดเหมือนท่องหนังสือ “ที่รักคะ ก็เมื่อสามปีก่อนคุณไปยืมเงินจากพวกปล่อยเงินกู้นอกระบบ พวกนั้นไล่ตามทวงหนี้คุณ ตอนที่คุณกับเทมเพสพยายามขับรถหนี พวกเจ้าหนี้ก็ชนรถคุณตกหน้าผา”เจย์มีสีหน้าสับสนและไม่แน่ใจ เขาคิดหาเหตุผลที่ตัวเองต้องไปยืมเงินจากพวกปล่อยกู้นอกระบบไม่ได้เขาชิงชังพวกขี้เกียจสันหลังยาวคอยหาประโยชน์จากคนที่ขยันทำมาหากินไม่ได้ แล้วตัวเขาจะไปยุ่งกับพวกนั้นได้อย่างไรกัน“ทำไมผมถึงต้องไปกู้เงินนอกระบบล่ะ” เจย์ขมวดคิ้วถาม“ใครจะรู้ล่ะคะว่าคุณทำอะไรบ้าง? ไม่กี่ปีก่อนนี้คุณออกไปทำงานข้างนอกแล้วกลับมาบ้านแค่ปีละครั้ง ทุกครั้งที่คุณกลับมาคุณก็จะแต่งตัวดูดี ฉันเองก็คิดว่าคุณก็เป็นแค่คนซื่อตรงทำงานสุจริต ฉันก็ไม่คิดว่าคุณจะไปกู้เงินจากเจ้าพวกนั้น”เจย์ถอนใจเบา ๆเมื่อเขาพยายามถามรายละเอียดเพิ่มเติม มาริลินก็น้ำตาไหลพรากก่อนตอบอย่างเจ็บปวดใจว่า “ตอนนั้นฉันตั้งท้องไทเกอร์อยู่ พอคุณเกิดเรื่องพ่อแม่ฉันก็คิดว่าคุณคงร่อแร่หมดหวังแล้ว พวกเขาก็บังคับให้ฉันแต่งงานกับตาแก่หมู่บ้านข้าง ๆ แต่ฉันท้องอยู่ก็เลยยืนกรานไม่ยอมแต่งงานใหม่ พอพวกเขาบังคับ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1002
เซย์นหัวเราะจนน้ำตาไหล “แค่เพราะว่าเจย์อยู่ที่ห้าง พวกเธอเลยวางแผนทำร้ายตัวเองแบบนี้เพื่อดึงดูดความสนใจของเจ้าชายรูปงามเนี่ยนะ?”เซย์นเหลือบมองแองเจลีนที่นั่งปวกเปียกอยู่บนโซฟา พลันเขาก็โมโหขึ้นมา “เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ไปยืนตากฝนที่ตกหนักขนาดนั้นเพื่อให้เจย์สงสารเนี่ยนะ?”คำพูดรุนแรงเสียดแทงของเขาทำให้ทั้งแองเจลีนและโจเซฟินรู้สึกผิดขึ้นมาเซย์นไม่ยอมปล่อยให้เรื่องนี้จบลงง่าย ๆ “นี่มันก็แค่การเจอกันครั้งเดียว ถ้าครั้งนี้ทำไม่สำเร็จคราวหน้าก็ลองใหม่สิ ทำไมเธอถึงต้องเอาสุขภาพตัวเองมาเสี่ยงแบบนี้ด้วย? แองเจลีน เซเวียร์เธอคิดว่าตัวเองแข็งแรงนักหรือไง? ให้ดีเธอภาวนาให้พรุ่งนี้เธอไม่เป็นไข้หวัดเถอะ ไม่งั้นฉันไล่เธอไปแน่”ด้วยความที่เป็นพี่ชาย เซย์นมักมีบุคลิกที่ดูสบาย ๆ ไม่เคร่งเครียด ดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจอะไรนักไม่ว่าเมื่อไหร่ที่น้องสาวหรือโจเซฟินกลั่นแกล้งเขา เขาก็มักจะโอนอ่อนผ่อนตามปล่อยให้พวกเธอได้ทำตามใจ เขามักจะทำตัวเป็นชายอ่อนโยนอารมณ์ดีเสมอแต่เมื่อใดก็ตามที่มีคนล้ำเส้น เขาจะเกรี้ยวกราดทันทีตัวตนในอดีตสมัยเขาเป็นตัวปัญหา เป็นนักเลงเมื่อหลายปีก่อนก็จะเผยออกมาทั้งโจเซฟินและแอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1003
เซย์นมองสาวสองคนนี้ด้วยสายตารังเกียจ “อย่างน้อยก็ให้เกียรติเจย์บี้ของเธอมั่งได้ไหม? ที่เธอด่าอยู่นั่นเมียเขานะ เลิกมีอคติสักทีเถอะ”แองเจลีนกับโจเซฟินพากันเงียบกริบอันที่จริงภรรยาของเจย์นั้นไม่เพียงแค่สวยน่ารักแต่ยังดูอ่อนโยนไร้พิษภัยอีกด้วย หล่อนเป็นผู้หญิงที่ผู้ชายคนไหนก็ต้องชอบพวกเธอแค่รู้สึกหวาดหวั่นเลยจ้องสนใจแต่จุดอ่อนของเจ้าหล่อนเสียใหญ่โตพอเห็นว่าทั้งสองสาวเลิกทำตัวมีปัญหาแล้ว เซย์นก็เตือนพวกเธออย่างเคร่งขรึมว่า “ไปนอนเถอะ พรุ่งนี้ฉันจะพาเธอไปตรวจตาที่โรงพยาบาล แล้วเราก็จะตรวจหูเธอด้วย”แองเจลีนพูด “แต่หูฉันไม่ได้เป็นอะไรนี่”ตั้งแต่เมื่อหมอบอกเซย์นเรื่องสาเหตุและอาการของภาวะโซมาติก (โรคทางจิตเวชชนิดหนึ่งซึ่งผู้ป่วยมีอาการทางกายจริง) เขาก็กังวลเกี่ยวกับสุขภาพของแองเจลีนมาตลอดเพราะมีประสบการณ์เลวร้ายจากอาการภาวะโซมาติกของนายท่านเซเวียร์ เซย์นก็วิตกว่าอาการป่วยของน้องสาวอาจจะแพร่ไปส่วนอื่นของร่างกายได้“ฉันเรียกเธอตั้งหลายหน แต่เธอก็ไม่ได้ยิน อย่างน้อยก็ไปตรวจดูหน่อยหน่อยฉันจะได้สบายใจ” เซย์นพูดแองเจลีนถอนใจอย่างไม่เห็นด้วยเซย์นหันไปมองโจเซฟิน “คืนนี้ฉันจะค้างที่น
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1004
โจเซฟินหยุดคิดก่อนหยิบรูปออกมาแล้วเซ็นชื่อในวงการของเธอลงไปเธอส่งรูปให้เซย์น “แค่รูปเดียว เอาหรือไม่เอาก็ตามใจ”เซย์นรับมา เมื่อเห็นลายเซ็นยึกยือบนรูปก็เบ้หน้า “ทำไมดูเซ็นส่ง ๆ แบบนี้ล่ะ? ใช่ชื่อเธอแน่เหรอ?”โจเซฟินทำหน้างง “ถ้านายไม่ชอบก็เอาคืนมา”เซย์นเอารูปใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อก่อนหัวเราะ “บางทีฉันอาจจะใช่เป็นยันต์ไล่วิญญาณร้ายได้”โจเซฟินโมโหจนแทบเต้นเร่าเซย์นลุกขึ้นก่อนลาทั้งคู่ “ถ้าเธอจะค้างที่นี่คอยดูแลแองเจลีน ฉันก็จะออกไปดื่มกับเพื่อนแล้วกัน พรุ่งนี้เช้าฉันจะกลับมารับเธอ”เขาพูดพร้อมหยิบเสื้อโค้ดจากโซฟาขึ้นมาพาดบ่าอย่างไม่มีพิธีรีตองก่อนจากไปโจเซฟินมองเซย์นจากไปตาละห้อยทันทีที่ก้าวออกจากห้อง สีหน้าของเซย์นก็เปลี่ยนจากขี้เล่นเป็นหม่นหมองขณะที่เดินออกไปจากสวนบันทึกรักเขายกมือขึ้นตบกระเป๋าเสื้อตรงอกซ้ายเบา ๆ ให้แน่ใจว่ารูปถ่ายบาง ๆ นั้นยังอยู่ก่อนถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกหลังเข้ามาในรถเมอร์เซเดส-เบนซ์และแน่ใจว่าด้านนอกมองผ่านกระจกเข้ามาไม่เห็น เซย์นก็เปิดไฟในรถ เขาหยิบรูปถ่ายออกมาและจ้องไปที่หญิงสาวในรูป แม้ว่าเธอจะดูแสนสวยและเย้ายวน แต่เธอก็ไม่สามารถปกปิดแววตาใสซื
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1005
ท่ามกลางความมืดดวงตาดำสนิทของแองเจลีนก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ “อะไรนะพี่ชายของฉันบอกว่าเขาเสี่ยงชีวิตเพื่อเธอเหรอ?”โจเซฟินพยักหน้า แองเจลีนลุกขึ้นจากเตียง “เธอไม่รู้ว่าพี่ชายของฉันช่วยเธอไว้เหรอ?”โจเซฟินเงียบสนิท เงียบจนน่ากลัวทันใดนั้นก็เหมือนมีความคิดบางอย่างเกิดขึ้นในหัว แองเจลีนพุ่งเข้ามาจับมือโจเซฟินในความมืดก่อนจะพบว่ามือของเธอเย็นเฉียบ“โจเซฟินเธอเคยบอกฉันว่า หลังจากที่เธอถูกทำให้อับอายมากในปีนั้น เธอก็ไปต่างประเทศอยู่ 2-3 ปีเหตุผลที่เธอไปต่างประเทศไม่ได้เพียงเพื่อจะหนีจากเรื่องสะเทือนใจใช่ไหม? แต่เธอ…”โจเซฟินจับมือแองเจลีนแน่นจนแองเจลีนรู้สึกเจ็บนิ้วและความเจ็บนั้นพุ่งเข้าไปถึงหัวใจ “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้นแองเจลีน ฉันคิดว่าพี่ชายของฉันแค่พยายามจะช่วยฉันให้รับมือกับเรื่องกระทบกระเทือนใจเขาก็เลยส่งให้ฉันไปต่างประเทศ จนกระทั่งเซย์นพูดแบบนั้นออกมาฉันถึงเพิ่งเริ่มมาคิดทบทวนเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วก็ได้รู้ว่ามันน่ากลัวขนาดไหน ฉันได้รู้เงื่อนงำเล็ก ๆ บางอย่างด้วย”แองเจลีนถาม “เงื่อนงำอะไร?”“หลังจากที่ฉันต้องอับอายตอนนั้น ฉันก็หมดสติไปตรงนั้นเลย ฉันค่อนข้างแ
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
