“เมื่อนายเผชิญหน้ากับความยากลำบาก ฉันหวังว่าฉันจะสามารถเป็นต้นฝ้ายที่ยืนเคียงข้างนาย ฉันต้องการเป็นกำลังของนาย คอยสนับสนุนนายอย่างกล้าหาญเมื่อนายเผชิญกับบททดสอบต่าง ๆ และยังคงมอบไหล่ให้นายได้เอนพิงแทนที่จะกลายเป็นตัวภาระ ฉันอยากให้นายคิดเสมอว่านายจะปกป้องฉันในที่ที่ปลอดภัยได้ยังไง”“นายเข้าใจที่ฉันพูดไหม? ไม่ว่าจะขมขื่นหรือหวานชื่น ฉันแค่อยากจะแบ่งเบาภาระกับคนที่ฉันรัก”...เจย์จ้องมองไปที่แองเจลีนอย่างว่างเปล่า จู่ ๆ เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่เขาวางไว้ในมือก็เติบโตขึ้นอย่างไม่คาดคิดเธอกลายเป็นสิ่งที่เขาชื่นชอบ แข็งแกร่ง กล้าหาญ ซื่อสัตย์ และไม่เกรงกลัวความทุกข์ทรมานลำคอของเขาติดขัดและเขาไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้เป็นเวลานานแองเจลีนพูดอีกครั้งว่า “ถ้านายมีปัญหาอะไรแต่ไม่เต็มใจที่จะเล่าให้ฉันฟัง ฉันจะรู้สึกว่านายไม่เชื่อใจฉันมากพอ หรือไม่ก็ฉันไม่มีความสามารถพอที่จะเป็นภรรยาของนายได้ ถ้าอย่างนั้นแล้วฉันก็เลือกที่จะทิ้งนายไปนะ”หลังจากหยุดไปพักหนึ่ง ดวงตาของเธอก็กลายเป็นสีแดงก่ำ แต่ละคำและแต่ละประโยคนั้นล้วนมีพลัง “ถึงแม้ว่ามันจะเจ็บปวดที่ต้องทิ้งนายไป แต่ฉันจะทิ้งนายและไม่มีวันให้โอกา
ในอดีต เธอคงจะพูดแค่ว่าที่เธออารมณ์เสียเป็นเพราะเขาตามใจเธอ อารมณ์เสียนี่กลายเป็นเรื่องปกติในตอนนี้แล้วงั้นเหรอ?เธอจะทิ้งอดีตของพวกเขาจริง ๆ ใช่ไหม?ฟินนขึ้นมายังชั้นบนและพูดว่า “ท่านประธานอาเรส รถพร้อมแล้วครับ”เจย์พยักหน้า “ไปกันเถอะ”แองเจลีน เซเวียร์กล่าวอย่างเยือกเย็นว่า “ท่านอาเรส ได้โปรดหยุดเถอะ”เธอปฏิเสธที่จะให้เขาไปส่งเธอเจย์จ้องเธออย่างชั่วร้าย “เธอจะเอาแบบนี้ใช่ไหม?”แองเจลีนกล่าว “ฉันจะจำสัญญาของฉันกับท่านอาเรส ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่ท่านอาเรสต้องการอะไรในเรื่องนั้น ฉันจะพร้อม แต่ในเวลาอื่น ๆ ฉันหวังว่าเราจะมีเวลาส่วนตัวบ้าง!”“แองเจลีน เซเวียร์”จู่ ๆ เจย์ก็พูดอย่างโกรธเคือง “ฉันไม่มีอะไรจะสารภาพ สิ่งที่เรียกว่าความยากลำบากที่พูดไม่ได้พวกนั้นก็เป็นแค่การคาดเดาของเธอ และ-”ปากบาง ๆ ของเจย์ก็ยกขึ้น และหลังจากที่ได้พูดและทำไปหมดแล้ว เขาจึงพูดคำพูดที่โหดร้ายที่ซ่อนอยู่ในใจของเขาออกมา“วิธีที่เธอทดสอบความรักของเราเมื่อคืนก่อนมันหยาบคาย เธอต้องรู้ว่าผู้ชายแตกต่างจากผู้หญิงนะ ผู้ชายสามารถแยกเซ็กส์ออกจากความรักได้ แต่ผู้หญิงไม่ พูดให้ตรงคือ เธอแยกไม่ได้”ดูเหมือนว่าเขากำ
คุณนายเซเวียร์ยิ้มและพยักหน้าอยู่ข้าง ๆ เธอ เห็นได้ว่าเธอชอบเชอร์ลี่ย์เอามาก ๆ แอนเปล่งเสียงทางจมูกอย่างดูถูก “ลูกสาวของสามัญชนคนนี้จะเทียบกับลูกสาวของตระกูลเศรษฐีได้ยังไง?”แองเจลีนมีท่าทีที่ผิดหวัง “ฉันจะถือคำพูดแย่ ๆ ของคุณอาเป็นสำคัญ ลูกสะใภ้ของตระกูลเซเวียร์ของเราควรถูกปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน วันนี้ฉันจะให้ 2 หมื่นล้านสำหรับงานแต่งงานของเซธ เมื่อตระกูลเซเวียร์ไม่ขายหน้าอีกต่อไป ฉันจะชดเชยให้กับเซย์นและเชอร์ลี่ย์เป็นเงินหนึ่งหมื่นล้านสำหรับงานของพวกเขา เมื่อเวลามาถึง คุณอาก็หยุดไม่ได้”ทันใดนั้น แอนก็หรี่ตาพร้อมกับหัวเราะ “2 หมื่นล้านเลยเหรอ? โอ้ นั่นมันเป็นสองเท่าของสิ่งที่ตระกูลไททัสกำลังเรียกมา ตอนนี้ เซธของฉันจะไม่ถูกวิจารณ์และจะไม่มีใครพูดวาเขากำลังเกาะผู้หญิงกิน”หล่อนเปลี่ยนท่าทีเป็นประจบสอพลอในทันทีและมองแองเจลีน “ตามที่นายหญิงบอกเลยค่ะ”แองเจลีนให้คำมั่นต่อเรื่องของเชอร์ลี่ย์และพูดอย่างรู้สึกผิดว่า “พี่สะใภ้คะ ไม่ต้องห่วงนะ ตระกูลเซเวียร์ของเราจะชดเชยให้กับพี่ด้วยงานแต่งงานที่งดงามอย่างแน่นอน”เชอร์ลี่ย์รู้สึกน้ำตาไหล “แองเจลีน เธอไม่ควรทำให้ตัวเองลำบากนะ”แองเจลี
“ผมไม่ได้ร้อง”“ชัดเจนอยู่ว่าลูกกำลังจะร้อง!” เจย์กล่าวเจนสันสงบสติอารมณ์ของเขาเจย์ถามเขาว่า “ตอนนี้ บอกคุณพ่อมาว่าลูกจะไปที่ไหน? ลูกจะทำอะไร?”เจนสันประหลาดใจ “คุณพ่อไม่รู้จริง ๆ เหรอ?”"คุณพ่อไม่ใช่หมอดู” เจย์กล่าว“ผมไม่เชื่อ คุณพ่อทำเรื่องนี้อย่างแน่นอน! คุณพ่อทำให้ได้เข้าไปที่วิทยาลัยเยาชนในตำนาน ใช่ไหม?”“ยินดีด้วย! คุณพ่อไม่รู้เรื่องนี้จริง ๆ คุณพ่อไม่มีความสามารถพอที่จะทำให้วิทยาลัยเยาชนในตำนานอันดับหนึ่งของโลกเปิดประตูรับลูกชายของคุณพ่อได้หรอกนะ”“ผมรู้ แต่คุณพ่อแอบส่งอีเมลงานของผมเข้าไป ไม่ใช่เหรอ?”เจย์พูดว่า “โอ้ คุณพ่อขอให้คุณลุงเกรสันทำให้น่ะ”“มันก็แค่ทดสอบระดับของลูก คุณพ่อไม่คิดว่าพวกเขาจะรับลูก” เจย์กล่าวหลังจากนั้น เขาก็มีท่าทีเชิงประชาธิปไตย “ลูกก็เลือกได้ว่าจะไปหรือไม่ไป”“ในเมื่อนี่คือสิ่งที่ตุณพ่อต้องการ ผมจะไป” เจนสันเสียงเบา“หืม” เจย์พูดว่า “ลูกชาย คุณพ่อภูมิใจในตัวลูกนะ”และแล้วเวลาก็ผ่านไป ในที่สุดกำหนดการวันแต่งงานของเซธและยูมิก็มาถึงแองเจลีนยุ่งมาก ๆ ในวันนั้น มากพอที่เธอจนเธอไม่ได้บอกลากับเจนสันอย่างไรก็ตาม เธอใช้เวลาในช่วงสองสามวันที
เทมเพสยิ้มและพูดว่า “คุณไม่ชอบผมเพราะไม่ได้หุ่นยนต์อัจฉริยะใช่ไหม? และมันเป็นแบบ 99 ดอลลาร์”เจนสันมีท่าทีที่พ่ายแพ้ “นานแค่ไหนก่อนที่ผมจะกลับบ้านได้?”เทมเพสงุนงงเล็กน้อย“เอิ่ม มันก็ขึ้นอยู่กับช่วงเวลาพักร้อนละโรงเรียนน่ะ”เจนสันมองเขาอย่างสงสัย “คุณทำตัวตื่นตะหนกเรื่องอะไร?”เทมเพสเล่นลิ้น “เปล่าซะหน่อย!”เจนสันพูดว่า “คุณดูออกอย่างชัดเจนเลยนะ”เทมเพสตอบกลับ “อะไรก็ช่าง”เจสันพูดไม่ออกเขาหันหัวเล็ก ๆ ไปยังนอกหน้าต่างของเครื่องบินและมองไปที่ท้องฟ้าสีครามและเมฆขาวข้างนอก แต่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยน้ำตา อย่างไรก็ตาม เขาฝืนที่จะกระพริบตากลับ“เจนส์ ไม่เป็นไรที่จะร้องไห้ถ้าคุณคิดถึงคุณแม่กับคุณพ่อ คุณอาจะไม่หัวเราะเยาะคุณหรอก” เทมเพสรู้สึกว่าหัวใจของเขาขุ่นมัวเจนสันหันหลังและจ้องไปที่ชายคนนั้น “ใครบอกว่าผมจะร้องไห้? หลังจากที่คุณพาผมไปที่โรงเรียน คุณก็กลับไปที่เมืองอิมพีเรียลในทันทีเถอะ”เทมเพสกำลังจะร้องไห้ “เจนสัน คุณไม่ชอบผมใช่ไหม?”“ผมไม่ได้เกลียดคุณ”“แต่คุณไม่ชอบใช่ไหม?”“คุณพ่อต้องการคุณมากกว่าผม”เทมเพส “...”“เจนส์ คุณรู้บางอย่างงั้นเหรอ?” เทมเพสไถ่ถามอย่างระมัด
พูดเช่นนี้ เธอยื่นบัตรเชิญให้กับตระกูลไททัสเซย์นไม่สบายใจอย่างมาก “เราเลี้ยงดูคนเนรคุณ”เซร่าเดินอย่างนวยนาดจนกระทั่งเธออยู่ตรงหน้าของแองเจลีน เธอแต่งกายในชุดลิมิเต็ดอิดิชั่นของเหล่าสตรีผู้มั่งคั่ง ทั้งตัวเธอดูเหมือนจะเปล่งประกายความสง่างามอันทรงเสน่ห์ของสตรีที่เหมาะสมด้วยเครื่องแต่งกายและเครื่องประดับแสนอลังการของเธอ“แองเจลีน ยินดีกับการได้เป็นนายท่านของตระกูลเซเวียร์ด้วยนะ” เธอจงใจยื่นมือออกไปเพื่อเผยให้มือที่สวมแหวนเพชรขนาดเท่ากับไข่ของนกพิราบที่กกอยู่แองเจลีนที่ไม่ถือตัวกำลังจะยื่นมือของเธอออกไปแต่ก็ถูกตบกลับโดยเซย์น “จับมือแล้วได้อะไร? เธอต้องพิจารณาก่อนว่าอีกคนเป็นใครก่อนที่จะจับมือ สิ่งสกปรกจะจับมือกับนายหญิงของตระกูลเซเวียร์ได้ยังไง?”เซร่าโกรธมากแต่ก็หัวเราะออกมา “ฮ่าฮ่า ฉันสกปรก แล้วไงล่ะ? มีอะไรแตกต่างระหว่างคุณกับฉันงั้นเหรอ? ชายและหญิงที่แต่งงานแล้วที่ไม่มีการจัดงานแต่งทั้งคู่ ฮ่าฮ่า”ท่าทีของแองเจลีนดูขายหน้าเล็กน้อยในตอนนี้ มีเสียงคำรามของรถสปอร์ต เสียงของมันดูดุดัน สะเทือนภูเขาสายตาของทุกคนถูกดึงดูดด้วยเสียงดังกะทันหันจากทีมรถสปอร์ตสุดทางคือรถสปอร์ตลิมิตเ
เมื่อเจย์รีบไปยัง ‘ทุ่งดอกไม้แห้งความโรแมนติก’ รถโรลส์รอยซ์ ซิลเวอร์ แองเจิลโปรไฟล์ต่ำของเขาถูกขัดขวางโดยรถสปอร์ตแถวยาวเบื้องหน้าเขา“ใครทำเรื่องโง่ ๆ แบบนี้?” เจย์ทำหน้าบูดบึ้งและตั้งคำถามถึงไอคิวของโคล ผู้ก่อเหตุเกรย์สันที่ขับรถอยู่กำลังพยายามหลีกเลี่ยงอารมณ์เสียของประธานอาเรสอย่างที่เขามักจะมีเหมือนกับเต่านินจาหลังจากการเช็คแผนที่ ฟินนแนะนำว่า “ท่านประธานอาเรสครับ ยังคงอีกประมาณ 1,300 หลาที่จะไปยังทุ่งดอกไม้ ถ้าคุณรีบ เราอาจจะเดินเข้าไปก็ได้นะครับ”“ได้” เจย์พยักหน้าฟินน์ดเข็นรถเข็นของเจย์และจากไปในขณะที่เกรย์สันอยู่ในรถทันทีที่ประธานอาเรสออกไป ความดื้อด้านที่ไม่อาจยับยั้งได้ในตัวกเกรสันถูกปลดปล่อยออกมาทั้งหมดและเขาเริ่มตะโกนด่าคนทำผิดที่เป็นต้นเหตุให้รถติด “ไอ้โง่เอ๊ย แกมาที่นี่เพื่อร่วมงานแต่งงาน ไม่ใช่มาอวดรถหรูของแก มันก็แค่แลนด์ โรเวอร์ไม่ใช่รึไง? มันจะเจ๋งแค่ไหนกันเชียว? คนบ้าที่ไหนที่มาร่วมงานแต่งงานนี่ที่จะไม่เคยเห็นรถแลนด์ โรเวอร์? โธ่เว้ย! โง่สุด ๆ !”ฟินน์เข็นเจย์ไปยังทางเข้าของทุ่งดอกไม้ แองเจลีนแสร้งเป็นไม่เห็นว่าเจย์มาและเธอยังทำเป็นคุยกับโคล“โคล ขอบคุณที่
เซย์นจ้องที่โคลด้วยความสบประมาท “จากนี้เป็นต้นไป น้องสาวของผมจะครอบงำคุณในทุก ๆ วัน คุณจะรับมันได้เหรอ?”แองเจลีนเหวี่ยงกำปั้นไปที่เซย์น “เซย์น นายพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่?” โคลคิดย้อนไปถึงตอนที่แองเจลีนครอบงำเขาและหูของเขาก็เริ่มร้อนเซย์นตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด “เธอชกฉันเพื่ออะไร? ฉันกำลังช่วยเธอเรื่องชีวิตรักอยู่นะ โถ ทำไมเธอถึงโง่งมงายจนไม่รู้อะไรถูกและอะไรผิดเลยล่ะ? ตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้เธอก็ยังเลือกคนผิดไม่พออีกรึไง? คนไหนไม่ใช่ก็ตัดออกไปโดยไม่ต้องให้ฉันช่วยได้ไหม?”แองเจลีนเริ่มโกรธหนัก “ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไม่ฉันไม่เคยได้รับจดหมายรักตั้งแต่ยังเด็ก ฉันไม่เคยได้รับดอกกุหลาบสักดอกในวันวาเลนไทน์เลยด้วยซ้ำ กลายเป็นว่า นายเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนั่นนี่เอง”บางทีมันอาจเป็นเพราะเธอไม่เคยมีความสัมพันธ์กับผู้ชายเลยตั้งแต่วัยเด็ก ดังนั้นเธอจึงหวงแหนความสัมพันธ์ของเธอกับเจย์มาก เธอเชิดชูเขาราวกับว่าเขาคือพระเจ้าและเริ่มเสพติดกับการรักเขาตอนนี้การที่เจย์ทิ้งเธอไป เธอจึงเจ็บปวดมากจนเธอแทบหายใจไม่ไหวเซย์นที่ถูกน้องสาวของเขาชก สารภาพหลังจากนั้นว่า “เจย์ทำให้พี่ต้องทำแบบนั้น”แอง