เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 819
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 820
ท่านประธานอาเรสนึกถึงพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของเขา ทั้งคู่น่าสงสารที่ได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ทันทีที่พวกเขากลับมาพบกับลูกชายของพวกเขาเพียงไม่นานไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่จะเกินความเจ็บปวดเช่นนี้ได้อีกแล้วณ เมืองอิมพีเรียล ในคฤหาสน์หุบเขาเมื่อเสือไม่อยู่ ลิงจะประกาศตนเป็นกษัตริย์คาร์สันกำลังจัดปาร์ตี้แชมเปญกับกลุ่มเพื่อน ๆ ที่ไม่น่าไว้วางใจ“นายน้อยออกไปเดทกับนายหญิงเซเวียร์ในคืนนี้ นายคิดว่าเขาจะได้มีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นไหม?” คาร์สันพูดและหัวเราะ พร้อมดื่มแชมเปญเข้าไปทันทีที่ยกแก้วขึ้นประตูถูกผลักเปิดอย่างกะทันหันคาร์สันยืนหันหลังให้ประตูอยู่ และเขายังคงพูดต่อไปอย่างเพลิดเพลิน “เมื่อนายน้อยและนายหญิงเซเวียร์ ทั้งคู่ได้แต่งงานกันสำเร็จ จะมีคนเข้ามาตั้งระเบียบกับนายน้อยในอนาคต ในส่วนของนายหญิงเซเวียร์จะเป็นแม่เสือโคร่ง ฉันก็จะไม่เรียกตัวเองว่าคาร์สันเลยคอยดูถ้านายน้อยไม่ถูกลงโทษทุกวัน”คนอื่น ๆ ทำหน้านิ่งและกลัวที่จะพูดอะไรสักคำออกมา พวกเขาก้มหน้าและดื่มแชมเปญเหมือนกำลังดื่มน้ำเปล่า“พูดอะไรหน่อยเถอะ พวกนายน่ะ” คาร์สันรู้สึกสับสน “ทำไมพวกนายไม่ตอบไม่พูดล่ะ?”ทันใดนั้น ก็มีมือท
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 821
“นายน้อย ทุกคนต่างก็บอกว่าผู้หญิงรักคนเลว… ในความคิดของผม คุณเซเวียร์ไม่ชอบสุภาพบุรุษอย่างคุณหรอก!”โคลขมวดคิ้ว “คิดว่าฉันดูเป็นคนดีงั้นเหรอ?”เอ่อ คาร์สันพึมพำอย่างฉุนเฉียวหลังจากหยุดเงียบไปนาน คาร์สันก็พูดเสริมอย่างไม่เต็มใจว่า “คุณเป็นปีศาจชัดเจนอยู่แล้ว นายน้อย แต่คุณแฝงกายอยู่ในร่างที่เป็นมิตร แล้วคุณเซเวียร์จะเห็นด้านที่แท้จริงของคุณได้ยังไง?”โคลกล่าวว่า “นายต้องการให้ฉันแสดงด้านที่แท้จริงของฉันให้เธอเห็นงั้นเหรอ? ถ้าฉันทำให้เธอตกใจล่ะ?”แผนนี้ใช้ไม่ได้ผล!คาร์สันครุ่นคิดอยู่นานมาก “คุณเซเวียร์จะเป็นคนตัดสินเองได้ไหม?”โคลสัมผัสใบหน้าตัวเองแล้วถามด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “ฉันดูแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?”เมื่อโคลมองเห็นแววตาที่ ‘อธิบายไม่ได้’ อันละเอียดอ่อนของคาร์สัน เขาคร่ำครวญและแสดงความไม่พอใจว่าทำไมสวรรค์ถึงสร้างเจย์ขึ้นมาหลังจากสร้างโคลคาร์สันพูดอย่างระมัดระวัง “คุณดูดีอยู่แล้ว นายน้อย แต่คุณเป็นวัยรุ่นที่แย่กว่าเจย์ที่ดูดีจากโลกภายนอกเล็กน้อย”โคลถามอย่างเคร่งขรึม “นายแน่ใจอย่างนั้นเหรอ?”เอ่อคาร์สันอึดอัดกับคำพูดของเขาในทันใด เขาครุ่นคิดอยู่นานเมื่อความคิดในหัวของเขากระจ่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 822
“เท่าไหร่?”บางทีตระกูลยอร์กอาจรวยเกินไป ดังนั้นทุกครั้งที่ลูกหลานขอเงิน คุณท่านจะไม่ถามเหตุผลว่าทำไมคาร์สันมองไปที่โคล “นายน้อย คุณท่านถามคุณว่าต้องการเท่าไหร่ครับ?”โคลตอบว่า “ไม่จำกัด”คาร์สันเปลี่ยนคำพูดของโคลว่า “นายน้อยบอกว่ายิ่งมากยิ่งดี”คุณท่านรู้สึกรำคาญ “ในที่สุดเจ้าโง่ก็รู้วิธีใช้เงินแล้วสินะ?”คาร์สันถึงกับพูดไม่ออก จากนั้นเขาก็มองโคลอย่างระมัดระวังคุณท่านมักจะบ่นอยู่เสมอว่านายน้อยไม่รู้ว่าจะใช้เงินอย่างไร แต่นายน้อยทำตามเป้าหมายอยู่เสมอ ดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาใช้จ่ายเงินมากนักดังนั้นคุณท่านจึงตั้งฉายาว่า 'เจ้าโง่' ให้โคลคุณท่านรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาจึงถามว่า “ทำไมเขาถึงต้องการเงินมากขนาดนั้น?”คาร์สันตอบอย่างตื่นเต้น “คุณท่านครับ นายน้อยกำลังมีความรัก”โคลจ้องไปที่คาร์สันอย่างโกรธจัด “หุบปาก”ที่นั่น คุณท่านทุบมือลงบนโต๊ะอย่างตื่นเต้น จากนั้น เขาก็ร้องส่งเสียงด้วยความเจ็บปวด “โอ้! ในที่สุดความเห็นแจ้งได้เกิดขึ้นกับนายแล้ว! หากนายไม่ได้เริ่มมองหาผู้หญิง เราจะเริ่มสงสัยรสนิยมทางเพศของนายแล้วจริง ๆ ยอดเยี่ยม! ลูกฉันก็เป็นคนปกติเหมือนชาวบ้านเขานะเนี่ย!”
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 823
แอนร้องอุทานว่า “มันไม่ใช่แค่ได้ผลนะ แต่มันเหมือนกับเวทมนตร์ต่างหาก! แผลที่ตัวเซร่าของฉันหายในคืนเดียวเลยล่ะ”แองเจลีนรู้สึกประหลาดใจ เธอไม่คิดว่าคำพูดไร้สาระของโคลจะเป็นจริงแองเจลีนปฏิเสธทางอ้อม “คุณอาคอนเนอร์ ฉันยังคงใช้ยารักษานั้นอยู่ ดังนั้นฉันให้คุณไม่ได้หรอก”เธอกำลังนึกถึงเจย์อยู่ คนที่มีสถานะแบบเขามักจะมีคนเข้ามาขู่ทำร้ายเขา ดังนั้นเขาจะต้องได้รับบาดเจ็บอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เธอต้องการเก็บยานี้ไว้ให้เขาทว่า เธอกังวลว่าแอนจะรู้สึกไม่ดี แองเจลีนจึงหยิบยาอีกตัวหนึ่งข้าง ๆ เธอยัดเข้าไปในมือ “นี่ของคุณ”สำหรับแอนแล้ว มันเหมือนกับการได้ของที่หายไปวนกลับคืนมา แล้วเธอก็จากไปอย่างมีความสุขแองเจลีนมองดูยาและอาหารเสริมขณะที่เธอนึกถึงสิ่งที่โคลพูด “ยาเหล่านี้เป็นยาทั้งหมดที่คุณหาไม่ได้ในตลาด”ทันใดนั้น เธอตระหนักได้ว่าเธอต้องการซ่อนยาที่มีค่าเหล่านี้ สักวันหนึ่ง เธอจะนำสิ่งเหล่านี้ไปที่แกรนด์เอเซียเพื่อทำการวิจัย บางทีเธออาจมีส่วนสนับสนุนอย่างมากต่ออุตสาหกรรมการแพทย์ของแกรนด์เซียสินะ?แองเจลีนเก็บยามีค่านี้ทั้งหมดของเธอไว้ในตู้เสื้อผ้า และล็อกไว้ด้วยกุญแจขนาดใหญ่สองอันก่อนที่จะร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 824
น้ำเสียงของจอร์จอ่อนลง ถึงอย่างนั้น เขายังคงฟังดูน้ำเสียงแข็ง ๆ เมื่อเขากล่าวว่า “พวกเซเวียร์และไททัสเข้ากันไม่ได้โดยสิ้นเชิง เด็ก ๆ ในตระกูลเซเวียร์ไม่ได้รับอนุญาตให้แต่งงานกับพวกไททัส!”แองเจลีนนั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งและเฝ้าดูสิ่งนี้ที่เกิดขึ้นอย่างเฉยเมยคำพูดของเซธรู้สึกเหมือนมีหนามทิ่มบนหลังของเธอเพื่อขโมยความลับทางการค้าของอีกฝ่าย เขาถึงกับพยายามเปลี่ยนการแสดงเป็นละครปลอม ๆ นี้ให้กลายเป็นความจริงกับยูมิมันคุ้มค่าไหมที่จะสละชีวิตแต่งงานของเขาเพื่อให้ได้มาซึ่งชื่อเสียงและผลกำไร?เซธตัดสินใจนำไพ่ที่เหนือกว่าออกมา “พ่อครับ ยูมิมีลูกกับผม ผมจะต้องแต่งงานกับเธอไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม”จอร์จตกตะลึงกับข่าวนี้มากจนยืนนิ่งจนแทบไม่ไหว “นายพูดว่าอะไรนะ?”เซธกล่าวว่า “ผมกับยูมิอยู่ด้วยกันแล้ว โยเซมิตีรู้เรื่องนี้แล้วด้วย เขายอมให้ยูมิแต่งงานกับผมด้วยซ้ำ”จอร์จตะคอก “ไม่ได้! ฉันไม่มีเงิน!”เซธคิดว่าจอร์จจงใจทำให้ทุกอย่างยุ่งยากสำหรับเขา เซธจึงจ้องมาที่เขาด้วยตาสีแดง“ผมรู้แล้ว คุณมีลูกชายคนเดียวในดวงใจสินะ เซย์นยังใช้เงินจำนวนมากเพื่อเริ่มต้นธุรกิจ และท้ายที่สุด เขามีบริษัทเล็ก ๆ เพ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 825
"ฮี่ฮี่” แอนหัวเราะอย่างชั่วร้าย “นายหญิง ถ้าเธอยังไม่หย่ากับท่านอาเรส แน่นอนว่าเราจะไม่หัวแข็งถึงขนาดคิดเอาเงินของเธอไปหรอกนะ ถึงอย่างนั้น ตอนนี้เธอหย่าร้างแล้ว และเธอกำลังอาศัยอยู่ในบ้านที่ซื้อมาโดยตระกูลเซเวียร์และกินอาหารที่ตรกูลเซเวียร์จัดหาให้อยู่ เธอยังคิดว่าเราแบ่งเป็นสองครอบครัวอยู่อีกงั้นเหรอ?”“นั่นคือความคิดของพวกหัวขโมย!” แองเจลีนพูดอย่างโกรธจัดยิ่งแอนพูดมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งพอใจในตัวเองมากขึ้นเท่านั้น “ฉันผิดเหรอ? เธอเองที่พาลูก ๆ มาที่คฤหาสน์เซเวียร์ ดังนั้นเธอควรปฏิบัติต่อที่นี่เสมือนเป็นบ้านของเธอและผ่านวิกฤตนี้ไปพร้อมกับเรา คุณท่าน คิดว่าฉันพูดถูกไหม?”จอร์จเงียบไปในขณะนั้น ทุกคนที่เข้าข้างภรรยารองต่างจ้องมองไปที่แองเจลีนราวกับว่าเธอเป็นศัตรูของกลุ่มสาธารณชนในตอนนี้ทันใดนั้น มีเสียงรถบีบแตรอยู่ด้านนอก มันทำลายบรรยากาศตึงเครียดภายในบ้านทันทีเชอร์ลี่ย์ลุกขึ้นไปต้อนรับแขกไม่นานฟินน์ก็เข็นเจย์เข้ามาในบ้านข้างหลังพวกเขาเป็นผู้หญิงสองคนในชุดทำอาหารเมื่อแอนเห็นแม่ครัว เธอเริ่มมีแววตาประหลาดใจ“โอ้ เรายังสงสัยว่าใครจะเป็นคนทำอาหารให้เราอยู่เลย ท่านอาเรส นายกำ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 826
เซร่ารู้สึกพึงพอใจเมื่อเห็นแองเจลีนพยายามจะอธิบายให้เจย์ฟังอย่างดีที่สุดเธอเคยคิดว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาแข็งแกร่งและไม่มีทางแตกหัก อย่างไรก็ตาม เธอไม่คิดว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะพังทลายขนาดนี้แองเจลีนสูญเสียการสนับสนุนอย่างยิ่งใหญ่จากเจย์ และเซร่ารู้สึกว่าหล่อนไม่ได้ร่ำรวยอย่างที่เคยเป็นมาดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความรังเกียจและดูถูกแองเจลีน“แองเจลีน ฉันคิดว่าเธอมีอำนาจที่จะใช้ค่าเลี้ยงดูสำหรับเด็ก ๆ ตามที่เธอต้องการได้หนิ ใครจะรู้ว่าเธอจะเอาเงินมาใช้ลับหลังท่านอาเรสกันล่ะ” คำพูดของเซร่าเต็มไปด้วยความรังเกียจต่อแองเจลีน ในเวลาเดียวกัน ดูเหมือนเธอกำลังบ่นเรื่องแองเจลีนกับเจย์เซร่ามั่นใจว่าถ้าเจย์รู้เรื่องที่แองเจลีนใช้เงิน เขาจะหน้าซีดแน่ ๆจากนี้ไปคงเป็นเรื่องยากสำหรับแองเจลีนที่จะได้รับเงินจากเจย์อีกแองเจลีนจะเป็นคนยากจน...เจย์มองแองเจลีนด้วยหางตา เมื่อย้อนกลับไปตอนนั้น เขารู้สึกว่าเธอไม่เคยผิดเลย ถ้ามีใครรังแกเธอ เธอจะโกรธมากทว่า ตอนนี้เธอดูขี้ขลาดราวกับเต่าความเฉียบขาดของเธอหายไปหมดแล้ว เหลือแต่ความอดทนเจย์รู้สึกเสียใจอย่างยิ่งมากกับแองเจลีน ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่ส
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 827
แอนเริ่มโวยวาย “ทำไมชีวิตฉันถึงยุ่งยากแบบนี้? เมื่อฉันยังวัยรุ่น คุณท่านก็ห้ามไม่ให้ฉันก้าวเข้าไปในคฤหาสน์เซเวียร์ ฉันทนทุกข์ทรมานกับลูก ๆ ของฉันอยู่ที่นั่นมาก ตอนนี้ฉันแก่แล้วและในที่สุดก็มีสถานะเป็นของตัวเอง ครอบครัวเซเวียร์ก็กลับมาล้มละลาย ฉันสูญเสียบ้านไปและฉันต้องอยู่ใต้หลังคาของคนอื่นเพื่อรับความทุกข์ทรมานจากลูกหลานที่ผลักไสฉันออกไป ฉันไม่อยากมีชีวิตแบบนี้อีกแล้ว”หลังจากพูดอย่างนั้น แอนก็รีบวิ่งไปอย่างโกรธจัดเพื่อเอาหัวโขกกำแพงท่าทางของจอร์จเปลี่ยนไปเมื่อเขาเริ่มตะโกนว่า “หยุดเธอซะ!”เซร่าและเซธวิ่งเข้าไปหยุดเธออย่างทันที เซร่าร้องไห้หนักมาก “คุณแม่ ถ้าคุณไม่อยากมีชีวิตอยู่ แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับฉันและเซธล่ะ?”เจย์ขมวดคิ้วและมองดูการแสดงอันน่าสยดสยองของครอบครัวนี้ เขาเริ่มรู้สึกปวดหัวเมื่อแองเจลีนสร้างการแสดง เธอจะทำตัวงุ่มง่ามและทำตัวน่ารัก ๆ เพื่อพยายามที่จะได้รับการกอดโอ๋ เธอน่ารักจนใจจะละลายเมื่อครอบครัวนี้สร้างการแสดงขึ้นมา เขารู้สึกขยะแขยงจนอยากจะอ้วกเขากังวลเล็กน้อย ตามระดับการแสดงของพวกเขา แองเจลีนดูสง่างาม ในขณะที่ แอนดูหยาบคายอย่างสุดจะทนเจย์เริ่มรู้สึกปวดห
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
คุณท่านยอร์กหัวเราะดังลั่น “เจ้าหนูอย่าได้เอาเรื่องวันนี้ไปพูดกับใครเชียวล่ะ”“ทำไมถึงได้โหดร้ายขนาดนี้ คุณท่านยอร์ก…”คุณท่านยอร์กเอามือไขว้หลังและเดินอย่างสบาย ๆ ไปยังห้องสมุดในห้องสมุดตรงส่วน 48 นั้นดูเละเทะมาก บรรณารักษ์พยายามเก็บกวาดมานานมากและตอนนี้ก็กำลังหอบเพราะความเหนื่อยคุณท่านยอร์กพูดด้วยสีหน้าอึมครึมว่า “แค่มาขโมยหนังสือต้องทำให้ที่นี่เละเทะขนาดนี้เลยเหรอ? ดูสิว่าหมอนั่นทำให้ลูกศิษย์ของฉันต้องเหนื่อยแค่ไหน…”หลังจากแสร้งทำท่าเป็นห่วงเป็นใยเสร็จแล้ว คุณท่านยอร์กก็ถาม “มีอะไรหายไปบ้าง?”บรรณารักษ์ตอบอย่างสงบเสงี่ยม “สมุดบันทึกรายชื่อผู้อาศัยหายไปครับคุณท่าน”สีหน้าคุณท่านยอร์กเคร่งเครียดทันที “ดูเหมือนว่าเขาจะมาที่นี่เพราะองค์กรโลกาวินาศ”จากนั้นเขาก็เดินจากไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียดขณะเดียวกันเจย์ก็ตามมาอยู่กับเซย์นขณะที่เขากำลังขุดเม็ดต้นชุมเห็ดและรวบรวมดอกสายน้ำผึ้งก่อนที่จะมุ่งหน้ากลับทันทีที่พวกเขามาถึงสวนสายลมสดชื่น เจย์กับเซย์นก็โดนพวกคอร์เวตต์ของป้อม 48 ล้อมไว้“โคลเป็นคนสั่งเหรอ?” เจย์ถามนิ่ง ๆคาร์สันเดินออกมาจากกลุ่มคอร์เวตต์โดยที่มีมือหนึ่งกุมท้องไว้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
คาร์สันกลืนน้ำลาย เขารู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในถ้ำสิงโต เขาตอบไปด้วยเสียงสั่นเทา “พูดตามตรงนะครับคุณเซเวียร์ เรื่องโชคร้ายและการล่มสลายของตระกูลอาเรสเมื่อสามปีก่อน คุณเองก็อยู่ในรายชื่อที่ต้องโดนจัดการด้วยเพราะว่าคุณเป็นลูกสะใภ้ของพวกเขา แต่ว่านายน้อยนั้นหลงรักคุณหัวปักหัวปำจนเขายอมสละนิ้วก้อยของตัวเองเพื่อช่วยคุณไว้”“ส่วนลูก ๆ ของคุณนั้น นายน้อยก็ตั้งใจว่าจะหักนิ้วตัวเองสามนิ้วเพื่อช่วยพวกเขาไว้ แต่ต้องขอบคุณที่คุณบอกความจริงมาในตอนท้าย เพราะว่าในตัวของนายน้อยและคุณหนูพวกนั้นมีสายเลือดของยอร์กไหลเวียนอยู่ ทำให้พวกเขาได้รับการถอดชื่อออกจากรายการสังหาร”“ตอนที่นายน้อยจากมา เขาไม่ได้พาใครกลับมากับเขาด้วย”แองเจลีนสั่นสะท้านเมื่อได้ยินเรื่องที่เขาบอก“ถ้าเป็นแบบนั้น มีคนชื่อปีศาจอยู่ในป้อมตระกูลยอร์กไหม?” แองเจลีนถามอีกครั้งคาร์สันพึมพำ “ปีศาจ” เขาส่ายหน้าอย่างแรง “ไม่มีคนแบบนั้นในป้อมตระกูลยอร์กนะครับ คุณเซเวียร์”มือแองเจลีนที่ซุกอยู่ใต้แขนเสื้อสั่นเทา “ฉันเชื่อนายได้ใช่ไหมคาร์สัน?”คาร์สันสาบาน “ผมไม่มีความกล้าพอที่จะโกหกคุณหรอกครับคุณเซเวียร์ ใครจะรู้ว่าสักวันคุณอาจจะกลายเป็นนาย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
หากมีใครต้องการหาหนังสือสักเล่มแบบเฉพาะเจาะจงในนี้ก็คงไม่ต่างอะไรกับงมเข็มในมหาสมุทร โชคดีที่เจย์มีแผนที่ในหัวคอยนำทาง เขารู้ว่าสมุดบันทึกรายชื่อประชากรอยู่ในชั้นหนังสือส่วนของป้อม 48ตอนนั้นมีคนเหมือนตุ๊กแกตัวใหญ่เกาะอยู่ที่ชั้นหนังสือตู้ที่ 48 ขาของเขาเลือดไหลไม่หยุด เขาหยิบชุดปฐมพยาบาลที่พกติดตัวออกมาจากนั้นก็ทายาและพันผ้าพันแผลเพื่อหยุดเลือดเจย์เดินผ่านยามห้องสมุดและแอบเข้ามาด้านในเมื่อเข้ามาถึงตู้หนังสือส่วนของป้อม 48 เจย์ก็เริ่มมองหาสมุดบันทึกรายชื่อประชากรบนชั้นหนังสือ ทันใดนั้นก็มีร่องรอยสีแดงเลือดบนหน้าหนังสือที่สะดุดตาเจย์ เขาแตะรอยสีแดงบนหน้าหนังสือนั้นด้วยนิ้วมือและรู้สึกได้ถึงความชื้น เจย์ตื่นตัวระวังภัยทันใดนักฆ่าที่บาดเจ็บต้องซ่อนอยู่ข้างบนแน่เขาคาดเดาเช่นนั้นทันใดนั้นเจย์ก็มีความคิดดี ๆ แวบเข้ามาในหัว เขารวบรวมกำลังและฟาดมือใส่ชั้นหนังสือทันทีทันใด รังสีสังหารอย่างรุนแรงก็พุ่งตรงเข้ามาใส่เขาเจย์หมุนตัวด้วยความเร็วแสงและหลบพ้นคมมีดของนักฆ่าไปได้เจย์มองนักฆ่าที่ใส่ชุดพรางตัวสีดำพร้อมดึงหมวดฮู้ดขึ้นคลุมศีรษะ ทั้งปาก จมูก และตาต่างก็ปกปิดไว้มิดชิด ความคิดที่ว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
จู่ ๆ เซย์นก็ยกมือกุมหน้าผากและบอกว่า “ผมมึนหัว”จากนั้นเขาก็ทรุดลงตรงหน้าเจย์ดังตึงเจย์แหย่ว่า “ชาดีจริง ๆ ตาเฒ่า มันทำคนสลบได้เร็วมากจนผมแปลกใจเลย”ชายชรามองเจย์อย่างพิจารณา ชายหนุ่มคนนี้รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับน้ำชาแต่ว่ายังคงคุยกับตาเฒ่าต่อเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอที่คนกล้าเยาะเย้ยเขาอย่างไม่ร้อนรนในอาณาเขตของตระกูลยอร์กเช่นนี้ชายชราชื่นชมความใจเด็ดและกล้าหาญของเจย์“บุคลิกท่าทางของแกถูกใจฉันมากเจ้าหนุ่ม ฉันชื่นชม แกชื่ออะไร?”เจย์ยิ้มออกมาเล็กน้อย “เบ็น”ชายชราถามอย่างงงงวย “ไม่มีนามสกุลเหรอ?”เจย์พยักหน้าและตอบอย่างไม่แยแส “มี”เขาพูดต่อ “ผมนามสกุลยอร์ก”ชายชรามองเจย์อย่างไม่พอใจ “หากว่าแกอยากจะหลอกฉัน อย่างน้อยก็ต้องทำให้มันถูกหน่อย”เจย์เทน้ำชาเย็นชืดทั้งหมดในกาออก จากนั้นก็เติมเองจากนั้นเขาก็ทำท่าเอาอกเอาใจชายชรา “ชาที่ผมชงนี้สดชื่นกว่าของคุณ อยากจะลองชิมสักถ้วยไหม?”ชายชราคว้าใบชามาเต็มกำ ก่อนหยิบส่วนหนึ่งใส่ในกาน้ำชาและบอกว่า “นี่ไง สมบูรณ์แบบแล้ว”เจย์ยกถ้วยชาขึ้นมา “โชคชะตานำพาเรามาพบกันตาเฒ่า ขอชนแก้วให้กับโชคชะตาอันน่าทึ่ง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
เพื่อให้แน่ใจว่าโคลจะไม่เข้ามาขวางทาง แองเจลีนก็บอกกับคาร์สันอีกครั้ง “เข้ามาสิคาร์สัน เข้ามาคุยกันหน่อย”คาร์สันมองเจย์และเซย์นที่ตอนนี้เดินจากไปไกล หลังจากใจลอยไปชั่วครู่ เขาก็เดินตามแองเจลีนเข้าไปในบ้าน“โจเซฟิน ช่วยเอาชามาให้คาร์สันหน่อย”โจเซฟินใช้เวลาพักหนึ่งในการรินชาและส่งถ้วยให้คาร์สัน คาร์สันวางถ้วยชาลงบนโต๊ะและบอกว่า “คุณเก่งเรื่องหันเหความสนใจใช่ไหมครับ คุณเซเวียร์?”แองเจลีนไม่ได้รู้สึกร้อนรนอะไรแม้ว่าคาร์สันจะมองแผนเธอออก เธอบอกว่า “ฉันก็แค่อยากจะคุยกับเพื่อนเก่าเท่านั้นคาร์สัน นายวัดหัวใจของคนที่ยอดเยี่ยมด้วยหัวใจแสนทรามได้ยังไงกัน? ฉันเองก็คงไม่ได้คาดหวังกับคนกระจอกอย่างนายไว้สูงหรอก”คาร์สันทำปากง้ำ เขาคงลืมไหว้ขอความโชคดีก่อนออกจากบ้านมาเมื่อเช้าแน่ เพราะพอตื่นขึ้นมา เขาก็เจอแต่เรื่องแย่ ๆ และคำพูดทิ่มแทงของทั้งเบ็นและแองเจลีน“คุณเซเวียร์ ให้ผมบอกความจริงก็คือว่าในป่านั้นมีสัตว์ป่ามากมาย หากว่าไม่มีคนของผมนำทางไป บอดี้การ์ดของคุณก็อาจจะหาทางออกจากป่าไม่ได้เมื่อเข้าไปแล้ว”ในใจของแองเจลีนนั้นตื่นตระหนกไปวูบหนึ่ง แต่เมื่อเธอจำได้ว่าเจย์บี้มีแผนที่ของโคลอี้เป็นตั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
เจ้าชั่วโคลนั่นส่งคนมาคอยเฝ้าที่นี่ไว้โดยทำทีว่ามาคอยเฝ้ายามที่สวนสายลมสดชื่นเจย์เริ่มคิดหาหนทางจะหนีออกไปจากสวนสายลมสดชื่นเพื่อที่ว่าเขาจะได้ไปหาทะเบียนรายชื่อของผู้อาศัยในป้อมยอร์กแองเจลีนเรียกเขาเบา ๆ “เบ็น” เสียงเธอนั้นอ่อนโยนและแฝงความรักใคร่เจย์หันหลังมาและเดินเข้าไปหา“แองเจลีน”แองเจลีนจับสังเกตทิศทางจากเสียงและเดินเข้าไปหาเขาเจย์รีบเร่งฝีเท้าและคว้ามือเธอไว้พร้อมกระซิบว่า “จากที่ฉันเห็นตอนนี้ นายท่านยอร์กคงสงสัยว่าเรามีส่วนเกี่ยวข้องกับนักฆ่าเมื่อคืนนี้ เขาส่งคนมาคอยเฝ้าล้อมสวนสายลมสดชื่นไว้แล้วเช้านี้”แองเจลีนวิเคราะห์สถานการณ์และบอกว่า “นายท่านยอร์กนั้นรับผิดชอบส่วนหน้าของป้อมตระกูลยอร์กแล้วเขาก็ไม่มีเวลามาเฝ้าป้อม 48 หรอก ดังนั้นโคลยังเป็นคนรับผิดชอบที่นี่ ทำไมเราไม่ล่อเขาไปที่อื่นล่ะ? ฉันจะหาวิธีดึงไว้ให้โคลไม่ว่างมาสนใจตอนที่คุณออกไปทำทีเป็นว่าหาสมุนไพรมาให้ฉัน…”เจย์บีบแก้มแดงปลั่งของแองเจลีนเบา ๆ “เธอนี่มันฉลาดขึ้นทุกวันเลยใช่ไหมเนี่ย?”แม้ในใจเขาจะเห็นว่าเธอเป็นเพียงแกะน้อยไม่รู้เรื่องราวใด ๆ ในโลกนี้แองเจลีนยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณสอนฉันมาดีนี่คะ”
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
โคลรู้สึกใจคอปั่นป่วนขึ้นมาเมื่อเห็นแววตากระหายเลือดของสเปนเซอร์ “พ่อ แองเจลีนเป็นแค่ผู้หญิงอ่อนแอ พ่อก็เห็นว่าตอนนี้สายตาเธอมองไม่เห็นด้วยซ้ำ”ตอนที่เขาพูดเรื่อง ‘สายตามองไม่เห็น’ โคลก็อารมณ์ท่วมท้นจนสะอึก “มันเป็นความผิดของผมเอง ผมฆ่าสามีของเธอ แล้วเธอก็ร้องไห้จนตาบอด ผมติดค้างเธอมากเหลือเกิน”สเปนเซอร์พูดอย่างโกรธเกรี้ยว “แกมันใจอ่อนไป แกเองก็เห็นว่าบอดี้การ์ดของเธอไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน ดูจากทักษะของผู้ชายที่ชื่อเบ็นนั่น เขาสามารถก่อยิ่งกว่าหายนะให้กับป้อมตระกูลยอร์กแน่”โคลอธิบาย “เธอตาบอด เธอก็ต้องมีคนแบบนั้นไว้คอยปกป้องสิ”สเปนเซอร์บอกว่า “ฉันคิดว่าความรักทำให้แกตาบอดแล้ว ลองคิดดูสิ ผู้ชายชื่อเบ็นนั่นด้วยความสามารถของเขาสามารถไปได้ไกลมากแน่ แต่ทำไมเขาถึงเลือกที่จะอยู่ข้างกายผู้หญิงเหมือนพวกขี้ขลาดไร้ประโยชน์ด้วย?”โคลบอกว่า “ถ้าผมเดาไม่ผิด เบ็นอาจจะเป็นบอดี้การ์ดที่หลานชายคนโตของตระกูลอาเรส เจย์ อาเรส มอบไว้ให้แองเจลีน เจย์นั้นเป็นคนก่อตั้งหน่วยภูติผี หลังจากที่เขาตายพวกสมาชิกหน่วยภูตผีก็สาบานว่าจะภักดีและทุ่มเทให้แองเจลีน”สเปนเซอร์นั้นโมโหมากจนเขาคว้ากาน้ำชาปาใส่โคล “แก ไอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
พวกคอร์เวตต์หากันทั้งคืนแต่ว่าก็หานักฆ่าไม่เจอ ราวกับว่าเขาระเหยหายตัวไปในอากาศวันต่อมาสเปนเซอร์ก็มาที่ป้อม 48เขาเรียกโคลไปที่ห้องลับและถามด้วยสีหน้าจริงจังว่า “โคล นักฆ่าเมื่อคืนมันผ่านกับดักหลายชั้นที่เราติดตั้งไว้ในเขามุกเข้ามาได้ เห็นได้ชัดว่าเป็นนักสู้ที่ฝึกมาเป็นอย่างดี พอมาคิดเรื่องนี้แล้ว นักฆ่าโผล่มาทันทีหลังจากที่แองเจลีนมา เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาร่วมมือกันประสานจากด้านใน?”โคลยังคงนิ่งเงียบ…สเปนเซอร์ดูงงงวย “แองเจลีนก็เป็นแค่นักธุรกิจหญิงเก่งฉกาจจากเมืองอิมพีเรียล แต่ว่าบอดี้การ์ดของเธอก็เก่งพอที่จะคว้ามีดสั้นของฉันได้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเธอถึงต้องมีคนเก่งกาจขนาดนั้นอยู่ข้างกายด้วย?”โคลก็ยังคงนิ่งเงียบ…เมื่อสเปนเซอร์เห็นว่าโคลไม่ยอมพูดอะไรสักคำ ดวงตาเขาก็ยิ่งฉายแววสงสัย “นี่แกกำลังปิดบังอะไรฉันอยู่หรือเปล่าโคล?”มีแววอ่อนล้าในน้ำเสียงของโคล “ผมบอกเรื่องที่ควรบอกไปหมดแล้ว”สเปนเซอร์มองโคลอย่างไม่พอใจ “หมายความว่ายังไงที่ว่าบอกเรื่องที่ควรบอกไปหมดแล้ว? แกอยู่ที่เมืองอิมพีเรียลตั้งครึ่งปี แล้วพอแกกลับมาบ้านแกก็พูดแค่สามเรื่อง แกบอกว่าทำลายตระกูลอาเรสกับอสังหาริมทร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
เด็กหนุ่มซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเธอร็อบบี้น้อยก็ทำแบบเดียวกันเวลาที่เขาทำอะไรผิดมา เขามักจะกอดเอวเธอแน่นที่สุดเท่าที่ทำได้และทำท่าเป็นเด็กขี้อ้อนเอาแต่ใจ ‘ผมผิดไปแล้วแม่จ๋า อย่าโกรธผมเลยนะ’ เขาจะพูดแบบนี้จากนั้นเธอก็ตัดสินใจอย่างบุ่มบ่ามโดยการฉีกเสื้อเธอออกเผยให้เห็นหน้าอกเปลือยเปล่า เธอยื่นแขนออกมานอกผ้าห่มแล้วเธอก็แสร้งทำเป็นร้องถามเสียงงัวเงีย “เกิดอะไรขึ้นเหรอเบ็น?”พอเจย์ได้ยินเสียงแองเจลีน เขาก็เปิดประตูเข้ามาเมื่อได้เห็นหน้าอกและแขนของเธอยื่นออกมานอกผ้าห่อม เจย์ก็ปิดประตูอย่างรวดเร็วแต่ถึงอย่างนั้นโคลก็ยังแอบเห็นภาพน่าตื่นตาภายในห้องอยู่ดีเจย์จ้องโคลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อโคลครุ่นคิดว่าหากแองเจลีนไม่ได้ตาบอด เมื่อกี้เธอจะต้องกรีดร้องออกมาเพราะความอับอายเป็นแน่โคลถามอย่างสงสัย “เกิดอะไรขึ้นกับดวงตาเธอกันแน่?”“เธอร้องไห้มากจนตาบอด” เจย์ตอบห้วน ๆน้ำเสียงเขาแฝงโทสะและความรู้สึกโทษตัวเองโคลอี้งไปเล็กน้อย จากนั้นสีหน้าเขาก็ฉายความรู้สึกผิดจังหวะนั้นพวกคอร์เวตต์ที่ค้นหาบริเวณบ้านก็เดินส่ายหน้าออกมา “เราไม่เจออะไรผิดปกติ”โคลสั่ง “ไปหาที่อื่นต่อ”เมื่อพวกคอร์เ
