เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 825
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 826
เซร่ารู้สึกพึงพอใจเมื่อเห็นแองเจลีนพยายามจะอธิบายให้เจย์ฟังอย่างดีที่สุดเธอเคยคิดว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาแข็งแกร่งและไม่มีทางแตกหัก อย่างไรก็ตาม เธอไม่คิดว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะพังทลายขนาดนี้แองเจลีนสูญเสียการสนับสนุนอย่างยิ่งใหญ่จากเจย์ และเซร่ารู้สึกว่าหล่อนไม่ได้ร่ำรวยอย่างที่เคยเป็นมาดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความรังเกียจและดูถูกแองเจลีน“แองเจลีน ฉันคิดว่าเธอมีอำนาจที่จะใช้ค่าเลี้ยงดูสำหรับเด็ก ๆ ตามที่เธอต้องการได้หนิ ใครจะรู้ว่าเธอจะเอาเงินมาใช้ลับหลังท่านอาเรสกันล่ะ” คำพูดของเซร่าเต็มไปด้วยความรังเกียจต่อแองเจลีน ในเวลาเดียวกัน ดูเหมือนเธอกำลังบ่นเรื่องแองเจลีนกับเจย์เซร่ามั่นใจว่าถ้าเจย์รู้เรื่องที่แองเจลีนใช้เงิน เขาจะหน้าซีดแน่ ๆจากนี้ไปคงเป็นเรื่องยากสำหรับแองเจลีนที่จะได้รับเงินจากเจย์อีกแองเจลีนจะเป็นคนยากจน...เจย์มองแองเจลีนด้วยหางตา เมื่อย้อนกลับไปตอนนั้น เขารู้สึกว่าเธอไม่เคยผิดเลย ถ้ามีใครรังแกเธอ เธอจะโกรธมากทว่า ตอนนี้เธอดูขี้ขลาดราวกับเต่าความเฉียบขาดของเธอหายไปหมดแล้ว เหลือแต่ความอดทนเจย์รู้สึกเสียใจอย่างยิ่งมากกับแองเจลีน ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่ส
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 827
แอนเริ่มโวยวาย “ทำไมชีวิตฉันถึงยุ่งยากแบบนี้? เมื่อฉันยังวัยรุ่น คุณท่านก็ห้ามไม่ให้ฉันก้าวเข้าไปในคฤหาสน์เซเวียร์ ฉันทนทุกข์ทรมานกับลูก ๆ ของฉันอยู่ที่นั่นมาก ตอนนี้ฉันแก่แล้วและในที่สุดก็มีสถานะเป็นของตัวเอง ครอบครัวเซเวียร์ก็กลับมาล้มละลาย ฉันสูญเสียบ้านไปและฉันต้องอยู่ใต้หลังคาของคนอื่นเพื่อรับความทุกข์ทรมานจากลูกหลานที่ผลักไสฉันออกไป ฉันไม่อยากมีชีวิตแบบนี้อีกแล้ว”หลังจากพูดอย่างนั้น แอนก็รีบวิ่งไปอย่างโกรธจัดเพื่อเอาหัวโขกกำแพงท่าทางของจอร์จเปลี่ยนไปเมื่อเขาเริ่มตะโกนว่า “หยุดเธอซะ!”เซร่าและเซธวิ่งเข้าไปหยุดเธออย่างทันที เซร่าร้องไห้หนักมาก “คุณแม่ ถ้าคุณไม่อยากมีชีวิตอยู่ แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับฉันและเซธล่ะ?”เจย์ขมวดคิ้วและมองดูการแสดงอันน่าสยดสยองของครอบครัวนี้ เขาเริ่มรู้สึกปวดหัวเมื่อแองเจลีนสร้างการแสดง เธอจะทำตัวงุ่มง่ามและทำตัวน่ารัก ๆ เพื่อพยายามที่จะได้รับการกอดโอ๋ เธอน่ารักจนใจจะละลายเมื่อครอบครัวนี้สร้างการแสดงขึ้นมา เขารู้สึกขยะแขยงจนอยากจะอ้วกเขากังวลเล็กน้อย ตามระดับการแสดงของพวกเขา แองเจลีนดูสง่างาม ในขณะที่ แอนดูหยาบคายอย่างสุดจะทนเจย์เริ่มรู้สึกปวดห
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 828
“เจนส์ ใครสอนนายเรื่องนี้?” จอร์จคิดว่าต้องมีผู้ที่มีประสบการณ์สูงมาสอนการประมาณค่าที่แม่นยำและเป็นมืออาชีพกับเขาเจนสันมองเขาด้วยความรังเกียจ “ทำไมทุกคนต้องมาสอนผมเรื่องนี้ด้วย? ใครมีสมองก็บอกได้”จอร์จดูท่าทีอึดอัดขึ้นมาทันทีแอนวางแผนชั่วร้าย บ้านหลังนี้อยู่ภายใต้ชื่อของคุณนายเซเวียร์และไม่ได้เป็นของเธอ ถ้าเธอสามารถขายสถานที่แห่งนี้ได้ เธอก็จะสามารถมีเงินได้บางส่วน“ถ้าอย่างนั้น 3 หมื่นล้าน ยังไงเราเป็นครอบครัวกันอยู่แล้ว เราจะยอมขายสิ่งนี้โดยขาดทุนก็ได้” แอนดูมีความสุข ด้วยการบอกราคาที่เจนสันให้ออกมานั้นมากกว่าราคาตลาดหลายพันล้านโคลประทับใจทักษะการเจรจาต่อรองของเจนสันมากแม้ว่าเจนสันจะเย็นชาสำหรับเขาเสมอ แต่ก็ไม่ได้หยุดเขาจากการรู้สึกหลงรักเด็กคนนี้ “เจนส์ ให้ราคาแดดดี้หน่อย แดดดี้จะเลี้ยงอาหารนายในภายหลัง”คราวนี้ เจนสันไม่ได้โกรธเคือง ในอีกทางหนึ่ง เขาเปลี่ยนการจ้องมองของความสุขกับความทุกข์คนอื่นไปที่พ่อของเขาเองโคลอยากจะเป็นพ่อเลี้ยงของเขาด้วยซ้ำ เขาไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อที่แท้จริงของเด็กหรืออย่างไร?ความเป็นจริงแล้ว เจย์กำลังจ้องไปที่โคลด้วยรัศมีแห่งความตายอยู่รอบตัวเขา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 829
โคลพูดด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยการดูถูก “พิมพ์เงินได้งั้นเหรอ? หากเป็นกรณีนี้ เงินจะมาช้ามากเลยนะ!”เมื่อเขาพูดอย่างนั้น ทุกคนในบ้านก็มองเขาราวกับว่าเขาเป็นพระเจ้าผู้ชายคนนี้กำลังดูถูกโรงงานผลิตเงิน คนบ้าอะไรเนี่ย?เจย์พูดอย่างเป็นลางร้ายว่า “พวกนายใช้เงินเหมือนเงินเศษกระดาษปลอม ๆ ที่เผาเป็นเครื่องเซ่นไหว้คนตายได้เลยเหรอ?”แองเจลีนหัวเราะออกมาเจย์มีคำพูดที่ฉลาดมาก เขาสามารถทำให้คน ๆ หนึ่งโกรธเคืองได้เสมอโคลไม่ได้บ้า ในทางกลับกัน เขาเริ่มหัวเราะ “คุณนี่ช่างโง่จริง ๆ”คำเหล่านั้นราวกับตบหน้าเจย์อย่างหนักแอนไม่สนใจเรื่องการโต้เถียงที่เกิดขึ้นระหว่างทั้งสองคน เธอเพียงต้องการเงินสำหรับขายบ้านนี้ “ท่านอาเรส ในเมื่อนายต้องการให้เงิน 5 แสนล้านเพื่อซื้อบ้าน แล้วเราจะได้เงินเมื่อไหร่กัน?”แองเจลีนกลัวว่าเจย์จะโต้เถียงเรื่องราคาบ้านกับโคลเพราะเกิดจากการแข่งขันของเขาที่เป็นสิ่งกระตุ้น เธอกังวลว่าเขาจะไม่สามารถเอาเงินออกมาได้มากขนาดนั้น เธอจึงกล่าวว่า “ตระกูลเซเวียร์ล้วนเป็นนักธุรกิจที่ซื่อสัตย์และมีความรับผิดชอบ ราคาตลาดของบ้านหลังนี้อยู่ที่ประมาณ 2.6 หมื่นล้าน ต้องจ่ายในราคานี้เท่านั้น”
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 830
ฟินน์เข็นเจย์และจากไปโคลและคาร์สันก็เดินออกตามไปเช่นกัน พวกเขาเห็นแองเจลีนยืนมองดูเจย์จากไปอย่างโง่เขลา จากนั้นโคลก็พูดด้วยความหึงหวงว่า “แองเจลีน ผมจะไปแล้วนะ”แองเจลีนตอบเพียงสั้น ๆ ว่า "อืม”โคลรู้สึกว่าการกระทำของพวกเขามีความแตกต่างกันอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงเดินออกไปด้วยสีหน้ามืดมนเจนสันจึงโทรหาเกรย์สันหลังจากเกรย์สันรับสาย เขาก็พูดอย่างมีความสุขว่า “นายน้อย ทำไมจู่ ๆ ถึงนึกถึงผมขึ้นมาล่ะ? ผมมีความสุขมาก!”เจนสันพูดอย่างเย็นชา “หยุดเรื่องไร้สาระได้แล้ว”เกรย์สันเริ่มไอออกมา เมื่อได้ยินคำพวกนี้ทำไมเด็กคนนี้ถึงมีพฤติกรรมเหมือนท่านประธานของเขามากขึ้นเรื่อย ๆ?“ได้ครับ ๆ คุณต้องการอะไรครับ นายน้อย?” เกรย์สันถามขณะประจบเอาใจเขาเจนสันกล่าวว่า “ผมต้องการซื้อคฤหาสน์เซเวียร์ในเมืองนางแอ่น จัดการมันแทนผมเดี๋ยวนี้”น้ำเสียงที่สั่งการของเขาไม่ต่างจากน้ำเสียงของเจย์เกรย์สันลังเลและพูดว่า “คุณพ่อของคุณสนใจคฤหาสน์ที่ถนนแอปเปิ้ล ส่วนคุณก็สนใจคฤหาสน์เซเวียร์สิ่งของของตระกูลเซเวียร์มันดีมากเลยเหรอครับ?”จากนั้น เขาก็จำได้ว่านายน้อยเป็นอัจฉริยะในด้านโลกธุรกิจ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าการท
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 831
เมื่อเซ็ตตี้น้อยเห็นว่าแอนไม่ได้เคลื่อนตัวออกไป เธอจึงพูดว่า “คุณยายคอนเนอร์ คุณเป็นคนที่รีบขายบ้านหลังนี้ไม่ใช่เหรอคะ แบะตอนนี้คุณเป็นคนที่ปฏิเสธที่จะจากไปอีก คุณคิดว่าคุณจะอยู่ที่นี่ตลอดไปได้แม้ว่าเราจะขายบ้านหลังนี้ไปแล้วก็ตาม งั้นเหรอ? นั่นจะมีสิ่งดี ๆ บนโลกนี้ได้ยังไงกัน? แม้ว่าจะมี มันจะไม่เกิดขึ้นกับคนเจ้าเล่ห์และวางแผนไว้อย่างเห็นแก่ตัวอย่างคุณได้เลย เพราะมีคำกล่าวว่าความสำเร็จจะเกิดขึ้นได้เฉพาะกับคนที่ขยันทำงานอย่างหนักเท่านั้น”ใบหน้าของแอนเปลี่ยนเป็นมืดมนทันทีเธอวางแผนที่จะขายคฤหาสน์เซเวียร์มาเป็นเวลานานแล้ว แต่ในท้ายที่สุดนี้ เธอจะไม่ได้รับส่วนแบ่งของเงินด้วยซ้ำ แล้วเธอจะจากไปแบบนั้นได้อย่างไร?ดวงตาที่หลักแหลมของแอนจับจ้องไปที่จอร์จ “คุณท่าน ในเมื่อบ้านนี้ขายได้ 5 หมื่นล้านแล้ว ดังนั้นคุณควรแบ่งเงินบางส่วนกับเราเพราะได้เงินมากมาย จริงไหม?”เซร่าและเซธถึงกับดีใจ พวกเขามองจอร์จอย่างคาดหวังจอร์จกล่าวว่า “แน่นอน พวกคุณจะได้เงินบางส่วน”แองเจลีนมองไปที่แม่ของเธอ ริมฝีปากของคุณนายเซเวียร์เริ่มแยกออกจากกันหลายครั้งราวกับเธอมีอะไรจะพูดออกมา ทว่า เธอกลับหยุดพูดในที่สุดแ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 832
หลังจากนั้นไม่นาน เซร่าก็โวยวายขึ้นมาทันที “แม่คะ ทุกคนบอกว่าคุณต้องให้คุณค่ากับลูกทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน ในที่สุด ฉันก็รู้แล้วว่าคุณจะให้คุณค่ากับลูกเพียงคนเดียวและละทิ้งอีกคนหนึ่ง คุณควรเก็บเงิน 100 ล้านไว้เมื่อคุณแก่”เซร่าปิดหน้าและรีบวิ่งออกไปแอนรู้สึกตกใจ“ฉันจะให้เธอมากกว่านี้ ทำไมเธอต้องวิ่งหนีออกไปด้วย?”แอนหันกลับมาบอกเซธว่า “เซธ พาน้องสาวของนายกลับมาเดี๋ยวนี้”“ได้ครับ” เซธวิ่งตามเธอไปแอนและลูกสาวของเธอได้เข้าสู่การฟาดฟันกันอย่างน่าสยดสยองในทันที เธอจึงเริ่มรู้สึกอับอาย เธอรีบขึ้นไปชั้นบนเพื่อพักผ่อนด้วยใบหน้าที่มืดมิดเซ็ตตี้น้อยร้องเรียกเธอว่า “คุณยายคอนเนอร์ วันนี้ถึงตาคุณทำอาหารเย็นแล้วนะ”แอนยืนแข็งทื่อค้างอยู่บนบันไดและลังเล แล้วเธอก็พูดว่า “ฉันไม่กิน” หลังจากนั้นเธอก็เดินขึ้นไปชั้นบนพร้อมกับท่าทางบิดสะโพกคุณนายเซเวียร์มองไปที่คุณท่านเซเวียร์ด้วยใบหน้าที่ทำอะไรไม่ถูก เธอถามอย่างสุดซึ้งว่า “ตอนนี้คุณมีความสุขไหม?”คุณท่านเซเวียร์ถึงกับตกตะลึง เขาไม่แน่ใจว่าคุณนายเซเวียร์กำลังหมายถึงอะไรอยู่คุณนายเซเวียร์เดินไปตรงหน้าแองเจลีนและปลอบเธอว่า “แม่รู้ว่าลูกไม่ม
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 833
ดวงตาของเซร่าแดงก่ำและเธอหยุดร้องไห้ไม่ได้เลยแองเจลีนอยากจะยื่นทิชชู่ให้เธออย่างไรก็ตาม เซร่าจ้องมองเธอด้วยดวงตาที่แดงก่ำและพูดอย่างโกรธเคืองว่า “อย่าพยายามทำตัวเป็นนักบุญหน่อยเลยแองเจลีน ฉันจะไม่ขอบคุณเธอ ตรงกันข้ามด้วยซ้ำ ฉันรู้สึกรังเกียจ“ฉันอิจฉาเธอมาตลอดตั้งแต่ยังเด็ก ทำไมทุกคนถึงชอบเธอ? ในที่สุด ฉันก็รู้แล้ว เธอเป็นคนโชคดีมากที่ได้เกี่ยวข้องกับนายน้อยที่มีชื่อเสียงอย่างเจย์ และนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ตระกูลเซเวียร์เปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับเธอ”มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเซร่า เธอดูเหมือนกำลังระบายความโกรธของเธอ “ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียใจกับเธอ เพราะเจย์ไม่รักเธอแล้ว ในที่สุด เธอก็รู้ว่าการถูกดูถูกเหมือนฉันเป็นยังไงสินะ"“ฮี่ฮี่ ตอนนั้นฉันงี่เง่าเอง ฉันพยายามอย่างมากที่จะได้รับการยอมรับจากครอบครัวนี้ ในที่สุดฉันก็เข้าใจแล้ว ในโลกนี้ไม่มีความรักมาจากไหนได้เลย หากเธอต้องการให้พวกเขาเห็นคุณค่าของเธอ เธอต้องยืนให้สูงกว่าพวกเขา”หลังจากที่เธอพูดอย่างนั้น เธอก็มีแววตาที่เป็นลางร้ายและรอยยิ้มเยือกเย็นแสดงออกมาบนริมฝีปากของเธอจากนั้น เธอก็เดินจากไปแองเจลีนส่ายหัวและถอนหายใจเมื่อมองดูเธอจากไ
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
คุณท่านยอร์กหัวเราะดังลั่น “เจ้าหนูอย่าได้เอาเรื่องวันนี้ไปพูดกับใครเชียวล่ะ”“ทำไมถึงได้โหดร้ายขนาดนี้ คุณท่านยอร์ก…”คุณท่านยอร์กเอามือไขว้หลังและเดินอย่างสบาย ๆ ไปยังห้องสมุดในห้องสมุดตรงส่วน 48 นั้นดูเละเทะมาก บรรณารักษ์พยายามเก็บกวาดมานานมากและตอนนี้ก็กำลังหอบเพราะความเหนื่อยคุณท่านยอร์กพูดด้วยสีหน้าอึมครึมว่า “แค่มาขโมยหนังสือต้องทำให้ที่นี่เละเทะขนาดนี้เลยเหรอ? ดูสิว่าหมอนั่นทำให้ลูกศิษย์ของฉันต้องเหนื่อยแค่ไหน…”หลังจากแสร้งทำท่าเป็นห่วงเป็นใยเสร็จแล้ว คุณท่านยอร์กก็ถาม “มีอะไรหายไปบ้าง?”บรรณารักษ์ตอบอย่างสงบเสงี่ยม “สมุดบันทึกรายชื่อผู้อาศัยหายไปครับคุณท่าน”สีหน้าคุณท่านยอร์กเคร่งเครียดทันที “ดูเหมือนว่าเขาจะมาที่นี่เพราะองค์กรโลกาวินาศ”จากนั้นเขาก็เดินจากไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียดขณะเดียวกันเจย์ก็ตามมาอยู่กับเซย์นขณะที่เขากำลังขุดเม็ดต้นชุมเห็ดและรวบรวมดอกสายน้ำผึ้งก่อนที่จะมุ่งหน้ากลับทันทีที่พวกเขามาถึงสวนสายลมสดชื่น เจย์กับเซย์นก็โดนพวกคอร์เวตต์ของป้อม 48 ล้อมไว้“โคลเป็นคนสั่งเหรอ?” เจย์ถามนิ่ง ๆคาร์สันเดินออกมาจากกลุ่มคอร์เวตต์โดยที่มีมือหนึ่งกุมท้องไว้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
คาร์สันกลืนน้ำลาย เขารู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในถ้ำสิงโต เขาตอบไปด้วยเสียงสั่นเทา “พูดตามตรงนะครับคุณเซเวียร์ เรื่องโชคร้ายและการล่มสลายของตระกูลอาเรสเมื่อสามปีก่อน คุณเองก็อยู่ในรายชื่อที่ต้องโดนจัดการด้วยเพราะว่าคุณเป็นลูกสะใภ้ของพวกเขา แต่ว่านายน้อยนั้นหลงรักคุณหัวปักหัวปำจนเขายอมสละนิ้วก้อยของตัวเองเพื่อช่วยคุณไว้”“ส่วนลูก ๆ ของคุณนั้น นายน้อยก็ตั้งใจว่าจะหักนิ้วตัวเองสามนิ้วเพื่อช่วยพวกเขาไว้ แต่ต้องขอบคุณที่คุณบอกความจริงมาในตอนท้าย เพราะว่าในตัวของนายน้อยและคุณหนูพวกนั้นมีสายเลือดของยอร์กไหลเวียนอยู่ ทำให้พวกเขาได้รับการถอดชื่อออกจากรายการสังหาร”“ตอนที่นายน้อยจากมา เขาไม่ได้พาใครกลับมากับเขาด้วย”แองเจลีนสั่นสะท้านเมื่อได้ยินเรื่องที่เขาบอก“ถ้าเป็นแบบนั้น มีคนชื่อปีศาจอยู่ในป้อมตระกูลยอร์กไหม?” แองเจลีนถามอีกครั้งคาร์สันพึมพำ “ปีศาจ” เขาส่ายหน้าอย่างแรง “ไม่มีคนแบบนั้นในป้อมตระกูลยอร์กนะครับ คุณเซเวียร์”มือแองเจลีนที่ซุกอยู่ใต้แขนเสื้อสั่นเทา “ฉันเชื่อนายได้ใช่ไหมคาร์สัน?”คาร์สันสาบาน “ผมไม่มีความกล้าพอที่จะโกหกคุณหรอกครับคุณเซเวียร์ ใครจะรู้ว่าสักวันคุณอาจจะกลายเป็นนาย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
หากมีใครต้องการหาหนังสือสักเล่มแบบเฉพาะเจาะจงในนี้ก็คงไม่ต่างอะไรกับงมเข็มในมหาสมุทร โชคดีที่เจย์มีแผนที่ในหัวคอยนำทาง เขารู้ว่าสมุดบันทึกรายชื่อประชากรอยู่ในชั้นหนังสือส่วนของป้อม 48ตอนนั้นมีคนเหมือนตุ๊กแกตัวใหญ่เกาะอยู่ที่ชั้นหนังสือตู้ที่ 48 ขาของเขาเลือดไหลไม่หยุด เขาหยิบชุดปฐมพยาบาลที่พกติดตัวออกมาจากนั้นก็ทายาและพันผ้าพันแผลเพื่อหยุดเลือดเจย์เดินผ่านยามห้องสมุดและแอบเข้ามาด้านในเมื่อเข้ามาถึงตู้หนังสือส่วนของป้อม 48 เจย์ก็เริ่มมองหาสมุดบันทึกรายชื่อประชากรบนชั้นหนังสือ ทันใดนั้นก็มีร่องรอยสีแดงเลือดบนหน้าหนังสือที่สะดุดตาเจย์ เขาแตะรอยสีแดงบนหน้าหนังสือนั้นด้วยนิ้วมือและรู้สึกได้ถึงความชื้น เจย์ตื่นตัวระวังภัยทันใดนักฆ่าที่บาดเจ็บต้องซ่อนอยู่ข้างบนแน่เขาคาดเดาเช่นนั้นทันใดนั้นเจย์ก็มีความคิดดี ๆ แวบเข้ามาในหัว เขารวบรวมกำลังและฟาดมือใส่ชั้นหนังสือทันทีทันใด รังสีสังหารอย่างรุนแรงก็พุ่งตรงเข้ามาใส่เขาเจย์หมุนตัวด้วยความเร็วแสงและหลบพ้นคมมีดของนักฆ่าไปได้เจย์มองนักฆ่าที่ใส่ชุดพรางตัวสีดำพร้อมดึงหมวดฮู้ดขึ้นคลุมศีรษะ ทั้งปาก จมูก และตาต่างก็ปกปิดไว้มิดชิด ความคิดที่ว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
จู่ ๆ เซย์นก็ยกมือกุมหน้าผากและบอกว่า “ผมมึนหัว”จากนั้นเขาก็ทรุดลงตรงหน้าเจย์ดังตึงเจย์แหย่ว่า “ชาดีจริง ๆ ตาเฒ่า มันทำคนสลบได้เร็วมากจนผมแปลกใจเลย”ชายชรามองเจย์อย่างพิจารณา ชายหนุ่มคนนี้รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับน้ำชาแต่ว่ายังคงคุยกับตาเฒ่าต่อเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอที่คนกล้าเยาะเย้ยเขาอย่างไม่ร้อนรนในอาณาเขตของตระกูลยอร์กเช่นนี้ชายชราชื่นชมความใจเด็ดและกล้าหาญของเจย์“บุคลิกท่าทางของแกถูกใจฉันมากเจ้าหนุ่ม ฉันชื่นชม แกชื่ออะไร?”เจย์ยิ้มออกมาเล็กน้อย “เบ็น”ชายชราถามอย่างงงงวย “ไม่มีนามสกุลเหรอ?”เจย์พยักหน้าและตอบอย่างไม่แยแส “มี”เขาพูดต่อ “ผมนามสกุลยอร์ก”ชายชรามองเจย์อย่างไม่พอใจ “หากว่าแกอยากจะหลอกฉัน อย่างน้อยก็ต้องทำให้มันถูกหน่อย”เจย์เทน้ำชาเย็นชืดทั้งหมดในกาออก จากนั้นก็เติมเองจากนั้นเขาก็ทำท่าเอาอกเอาใจชายชรา “ชาที่ผมชงนี้สดชื่นกว่าของคุณ อยากจะลองชิมสักถ้วยไหม?”ชายชราคว้าใบชามาเต็มกำ ก่อนหยิบส่วนหนึ่งใส่ในกาน้ำชาและบอกว่า “นี่ไง สมบูรณ์แบบแล้ว”เจย์ยกถ้วยชาขึ้นมา “โชคชะตานำพาเรามาพบกันตาเฒ่า ขอชนแก้วให้กับโชคชะตาอันน่าทึ่ง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
เพื่อให้แน่ใจว่าโคลจะไม่เข้ามาขวางทาง แองเจลีนก็บอกกับคาร์สันอีกครั้ง “เข้ามาสิคาร์สัน เข้ามาคุยกันหน่อย”คาร์สันมองเจย์และเซย์นที่ตอนนี้เดินจากไปไกล หลังจากใจลอยไปชั่วครู่ เขาก็เดินตามแองเจลีนเข้าไปในบ้าน“โจเซฟิน ช่วยเอาชามาให้คาร์สันหน่อย”โจเซฟินใช้เวลาพักหนึ่งในการรินชาและส่งถ้วยให้คาร์สัน คาร์สันวางถ้วยชาลงบนโต๊ะและบอกว่า “คุณเก่งเรื่องหันเหความสนใจใช่ไหมครับ คุณเซเวียร์?”แองเจลีนไม่ได้รู้สึกร้อนรนอะไรแม้ว่าคาร์สันจะมองแผนเธอออก เธอบอกว่า “ฉันก็แค่อยากจะคุยกับเพื่อนเก่าเท่านั้นคาร์สัน นายวัดหัวใจของคนที่ยอดเยี่ยมด้วยหัวใจแสนทรามได้ยังไงกัน? ฉันเองก็คงไม่ได้คาดหวังกับคนกระจอกอย่างนายไว้สูงหรอก”คาร์สันทำปากง้ำ เขาคงลืมไหว้ขอความโชคดีก่อนออกจากบ้านมาเมื่อเช้าแน่ เพราะพอตื่นขึ้นมา เขาก็เจอแต่เรื่องแย่ ๆ และคำพูดทิ่มแทงของทั้งเบ็นและแองเจลีน“คุณเซเวียร์ ให้ผมบอกความจริงก็คือว่าในป่านั้นมีสัตว์ป่ามากมาย หากว่าไม่มีคนของผมนำทางไป บอดี้การ์ดของคุณก็อาจจะหาทางออกจากป่าไม่ได้เมื่อเข้าไปแล้ว”ในใจของแองเจลีนนั้นตื่นตระหนกไปวูบหนึ่ง แต่เมื่อเธอจำได้ว่าเจย์บี้มีแผนที่ของโคลอี้เป็นตั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
เจ้าชั่วโคลนั่นส่งคนมาคอยเฝ้าที่นี่ไว้โดยทำทีว่ามาคอยเฝ้ายามที่สวนสายลมสดชื่นเจย์เริ่มคิดหาหนทางจะหนีออกไปจากสวนสายลมสดชื่นเพื่อที่ว่าเขาจะได้ไปหาทะเบียนรายชื่อของผู้อาศัยในป้อมยอร์กแองเจลีนเรียกเขาเบา ๆ “เบ็น” เสียงเธอนั้นอ่อนโยนและแฝงความรักใคร่เจย์หันหลังมาและเดินเข้าไปหา“แองเจลีน”แองเจลีนจับสังเกตทิศทางจากเสียงและเดินเข้าไปหาเขาเจย์รีบเร่งฝีเท้าและคว้ามือเธอไว้พร้อมกระซิบว่า “จากที่ฉันเห็นตอนนี้ นายท่านยอร์กคงสงสัยว่าเรามีส่วนเกี่ยวข้องกับนักฆ่าเมื่อคืนนี้ เขาส่งคนมาคอยเฝ้าล้อมสวนสายลมสดชื่นไว้แล้วเช้านี้”แองเจลีนวิเคราะห์สถานการณ์และบอกว่า “นายท่านยอร์กนั้นรับผิดชอบส่วนหน้าของป้อมตระกูลยอร์กแล้วเขาก็ไม่มีเวลามาเฝ้าป้อม 48 หรอก ดังนั้นโคลยังเป็นคนรับผิดชอบที่นี่ ทำไมเราไม่ล่อเขาไปที่อื่นล่ะ? ฉันจะหาวิธีดึงไว้ให้โคลไม่ว่างมาสนใจตอนที่คุณออกไปทำทีเป็นว่าหาสมุนไพรมาให้ฉัน…”เจย์บีบแก้มแดงปลั่งของแองเจลีนเบา ๆ “เธอนี่มันฉลาดขึ้นทุกวันเลยใช่ไหมเนี่ย?”แม้ในใจเขาจะเห็นว่าเธอเป็นเพียงแกะน้อยไม่รู้เรื่องราวใด ๆ ในโลกนี้แองเจลีนยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณสอนฉันมาดีนี่คะ”
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
โคลรู้สึกใจคอปั่นป่วนขึ้นมาเมื่อเห็นแววตากระหายเลือดของสเปนเซอร์ “พ่อ แองเจลีนเป็นแค่ผู้หญิงอ่อนแอ พ่อก็เห็นว่าตอนนี้สายตาเธอมองไม่เห็นด้วยซ้ำ”ตอนที่เขาพูดเรื่อง ‘สายตามองไม่เห็น’ โคลก็อารมณ์ท่วมท้นจนสะอึก “มันเป็นความผิดของผมเอง ผมฆ่าสามีของเธอ แล้วเธอก็ร้องไห้จนตาบอด ผมติดค้างเธอมากเหลือเกิน”สเปนเซอร์พูดอย่างโกรธเกรี้ยว “แกมันใจอ่อนไป แกเองก็เห็นว่าบอดี้การ์ดของเธอไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน ดูจากทักษะของผู้ชายที่ชื่อเบ็นนั่น เขาสามารถก่อยิ่งกว่าหายนะให้กับป้อมตระกูลยอร์กแน่”โคลอธิบาย “เธอตาบอด เธอก็ต้องมีคนแบบนั้นไว้คอยปกป้องสิ”สเปนเซอร์บอกว่า “ฉันคิดว่าความรักทำให้แกตาบอดแล้ว ลองคิดดูสิ ผู้ชายชื่อเบ็นนั่นด้วยความสามารถของเขาสามารถไปได้ไกลมากแน่ แต่ทำไมเขาถึงเลือกที่จะอยู่ข้างกายผู้หญิงเหมือนพวกขี้ขลาดไร้ประโยชน์ด้วย?”โคลบอกว่า “ถ้าผมเดาไม่ผิด เบ็นอาจจะเป็นบอดี้การ์ดที่หลานชายคนโตของตระกูลอาเรส เจย์ อาเรส มอบไว้ให้แองเจลีน เจย์นั้นเป็นคนก่อตั้งหน่วยภูติผี หลังจากที่เขาตายพวกสมาชิกหน่วยภูตผีก็สาบานว่าจะภักดีและทุ่มเทให้แองเจลีน”สเปนเซอร์นั้นโมโหมากจนเขาคว้ากาน้ำชาปาใส่โคล “แก ไอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
พวกคอร์เวตต์หากันทั้งคืนแต่ว่าก็หานักฆ่าไม่เจอ ราวกับว่าเขาระเหยหายตัวไปในอากาศวันต่อมาสเปนเซอร์ก็มาที่ป้อม 48เขาเรียกโคลไปที่ห้องลับและถามด้วยสีหน้าจริงจังว่า “โคล นักฆ่าเมื่อคืนมันผ่านกับดักหลายชั้นที่เราติดตั้งไว้ในเขามุกเข้ามาได้ เห็นได้ชัดว่าเป็นนักสู้ที่ฝึกมาเป็นอย่างดี พอมาคิดเรื่องนี้แล้ว นักฆ่าโผล่มาทันทีหลังจากที่แองเจลีนมา เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาร่วมมือกันประสานจากด้านใน?”โคลยังคงนิ่งเงียบ…สเปนเซอร์ดูงงงวย “แองเจลีนก็เป็นแค่นักธุรกิจหญิงเก่งฉกาจจากเมืองอิมพีเรียล แต่ว่าบอดี้การ์ดของเธอก็เก่งพอที่จะคว้ามีดสั้นของฉันได้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเธอถึงต้องมีคนเก่งกาจขนาดนั้นอยู่ข้างกายด้วย?”โคลก็ยังคงนิ่งเงียบ…เมื่อสเปนเซอร์เห็นว่าโคลไม่ยอมพูดอะไรสักคำ ดวงตาเขาก็ยิ่งฉายแววสงสัย “นี่แกกำลังปิดบังอะไรฉันอยู่หรือเปล่าโคล?”มีแววอ่อนล้าในน้ำเสียงของโคล “ผมบอกเรื่องที่ควรบอกไปหมดแล้ว”สเปนเซอร์มองโคลอย่างไม่พอใจ “หมายความว่ายังไงที่ว่าบอกเรื่องที่ควรบอกไปหมดแล้ว? แกอยู่ที่เมืองอิมพีเรียลตั้งครึ่งปี แล้วพอแกกลับมาบ้านแกก็พูดแค่สามเรื่อง แกบอกว่าทำลายตระกูลอาเรสกับอสังหาริมทร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
เด็กหนุ่มซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเธอร็อบบี้น้อยก็ทำแบบเดียวกันเวลาที่เขาทำอะไรผิดมา เขามักจะกอดเอวเธอแน่นที่สุดเท่าที่ทำได้และทำท่าเป็นเด็กขี้อ้อนเอาแต่ใจ ‘ผมผิดไปแล้วแม่จ๋า อย่าโกรธผมเลยนะ’ เขาจะพูดแบบนี้จากนั้นเธอก็ตัดสินใจอย่างบุ่มบ่ามโดยการฉีกเสื้อเธอออกเผยให้เห็นหน้าอกเปลือยเปล่า เธอยื่นแขนออกมานอกผ้าห่มแล้วเธอก็แสร้งทำเป็นร้องถามเสียงงัวเงีย “เกิดอะไรขึ้นเหรอเบ็น?”พอเจย์ได้ยินเสียงแองเจลีน เขาก็เปิดประตูเข้ามาเมื่อได้เห็นหน้าอกและแขนของเธอยื่นออกมานอกผ้าห่อม เจย์ก็ปิดประตูอย่างรวดเร็วแต่ถึงอย่างนั้นโคลก็ยังแอบเห็นภาพน่าตื่นตาภายในห้องอยู่ดีเจย์จ้องโคลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อโคลครุ่นคิดว่าหากแองเจลีนไม่ได้ตาบอด เมื่อกี้เธอจะต้องกรีดร้องออกมาเพราะความอับอายเป็นแน่โคลถามอย่างสงสัย “เกิดอะไรขึ้นกับดวงตาเธอกันแน่?”“เธอร้องไห้มากจนตาบอด” เจย์ตอบห้วน ๆน้ำเสียงเขาแฝงโทสะและความรู้สึกโทษตัวเองโคลอี้งไปเล็กน้อย จากนั้นสีหน้าเขาก็ฉายความรู้สึกผิดจังหวะนั้นพวกคอร์เวตต์ที่ค้นหาบริเวณบ้านก็เดินส่ายหน้าออกมา “เราไม่เจออะไรผิดปกติ”โคลสั่ง “ไปหาที่อื่นต่อ”เมื่อพวกคอร์เ
