บทที่ 769

โคลเดินไปที่ห้องทำงาน ในห้องนี้ของเขามีหนังสือไม่มากนัก แต่มันแสดงให้เห็นว่ามีอาวุธแปลก ๆ อยู่ทุกประเภท

โคลนั่งบนเก้าอี้สูงที่หมุนได้และดวงตาของเขาก้มลงที่รูปปั้นบนโต๊ะ มันเป็นรูปปั้นปูนปลาสเตอร์ที่เขาปั้นขึ้นมาและปั้นมันเมื่อคืนนี้หลังจากที่ไม่ได้นอน

จากนั้น คาร์สันเข้ามาและเห็นว่านายน้อยของเขากำลังจ้องมองรูปปั้นปูนปลาสเตอร์ด้วยความงุนงง เมื่อเขามองดูรูปปั้นอีกครั้ง เขาสังเกตเห็นว่าเป็นผู้หญิงที่สวย ผมยาว ดวงตาคู่โต และสันจมูกสูง

คาร์สันตกตะลึง เขายอมรับว่าหญิงสาวที่แสดงในประติมากรรมนี้สวยงามจริง ๆ แต่นายน้อยได้เห็นผู้หญิงที่น่าทึ่งนับพันคน ข้อเท็จจริงได้พิสูจน์แล้วว่านายน้อยเป็นคนเย็นชาอยู่เสมอ

เขาไม่มีความรู้สึกต่อผู้หญิงคนไหนเลย

อย่างไรก็ตาม...

คาร์สันขยี้ตา ‘นี่ฉันดูผิดไปหรือเปล่า? ดวงตาของนายน้อยเมื่อเขามองดูประติมากรรมชิ้นนี้ช่างแตกต่างไปจากตอนที่เขามองผู้หญิงคนอื่นอย่างชัดเจน’

มันเต็มไปด้วยความรักและหลงใหล แต่ยังเต็มไปด้วยความอ่อนโยนอีกด้วย

“อะไรกันที่สูงส่งและสง่างามแบบนี้ และสาวน้อยคนนี้ นายน้อย?” คาร์สันเป็นคนติดตามโคลมาตลอดตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก สิ่งเดียวที่เขาได้เรี