Share
บทที่ 708
Related chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 709
“ทำไมฉันต้องกลัวคุณด้วย?” แองเจลีนถามชายคนนั้นจ้องไปที่เธอ “ถ้าผมบอกคุณว่า จริง ๆ แล้วผมมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมาก ผมสามารถเป็นคนควบคุมได้ว่าคุณสามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้หรือตายก็ได้และกระทั่งสามารถบดขยี้คุณให้ตายเหมือนมดด้วยซ้ำ คุณจะกลัวไหม?”แองเจลีนยื่นมือที่ไม่เป็นอันตรายของเธอออกไป ชายคนนั้นตกใจเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้กล้าดียังไงมาอยู่เหนือเขา?ในท้ายที่สุดแล้ว เขายังช่วยให้เธอยืนขึ้นมาได้อีกแองเจลีนเงยหน้าขึ้นมองเขา คิ้วของเธอแสดงถึงความเศร้าและดวงตาของเธอก็ดูงดงาม พวกมันดูเหมือนบทกวีที่เข้าใจยาก โดยมีความหมายที่ลึกซึ้งและซ่อนเร้นความน่าดึงดูดใจกับผู้คนอยู่มากนัก“หากคุณมีอำนาจมากขนาดนั้น ได้โปรด ช่วยบดขยี้ฉันให้ตายเดี๋ยวนี้เลย” เธออ้อนวอน ความโศกเศร้าปรากฏได้ชัดในน้ำเสียงของเธอรอยยิ้มบนใบหน้าของชายคนนั้นหยุดนิ่ง ทันใดนั้น เขาจำได้ว่าเธอได้วิ่งกระโจนตัวเองเข้าหารถของเขาโดยไม่เกรงกลัวเมื่อแปดวันก่อน“ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมลืมมันไปได้ ทั้ง ๆ ที่คุณเองนั่นแหละที่กำลังมองหาความตายอยู่แล้ว”แองเจลีนล้มตัวลงนอนบนเตียงโดยไม่สนใจเขาผู้ชายมักดูถูกผู้หญิงที่ไม่ชื่นชมชีวิตของพวกเธอเอง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 710
เธอและเจย์รักกันอย่างสุดซึ้งในช่วงสองชีวิตที่แล้วของพวกเขา เธอเคยคิดว่าแม้ว่าโลกทั้งใบจะยอมแพ้เธอ แต่เจย์จะไม่ทำอย่างนั้นแต่สุดท้ายแล้ว เจย์เป็นคนที่ทำร้ายเธอมากที่สุดชายคนนั้นยิ้มเบา ๆ “ผมจะตัดสินใจเลือกวันที่ดีที่สุดให้เราได้จัดงานแต่งงานขึ้น”รอยยิ้มของเขาช่างอ่อนโยน แต่คำพูดของเขาแสดงให้เห็นถึงอำนาจของเขาเธอพูดไม่ออก แองเจลีนจ้องมาที่เขา เขาไม่เข้าใจภาษาคนหรือยังไง?“แต่งงานกับผมนะ แล้วผมจะดูแลคุณจากคนที่ทำร้ายคุณเอง” ชายคนนั้นจ้องเข้าไปในดวงตาของเธอและพูดอย่างจริงจังแองเจลีนปฏิเสธเขาทันที “ฉันไม่ต้องการให้คุณมายุ่งเรื่องของฉัน”ไม่ว่าเจย์ อาเรสจะเป็นคนสารเลวขนาดไหน เธอก็อยากจะเป็นคนที่ดูแลเขาอยู่ดีผู้ชายคนนั้นดื้อรั้น “คุณจะเป็นภรรยาของผมทันทีที่คุณแต่งงานกับผม สิ่งเดียวที่ผมไม่สามารถให้คุณได้คือความรักที่คุณพูดถึง สำหรับส่วนที่เหลือ ผมทำให้คุณพอใจได้”ด้วยเหตุนี้ ชายคนนั้นจึงหันหลังและเดินจากไปแองเจลีน “...”ผู้ชายคนนี้มีชีวิตอยู่ด้วยการถือตัวเองสำคัญเป็นหลักสินะ?เขาคิดว่าเขาเป็นศูนย์กลางของโลกและทุกคนต้องหมุนรอบตัวเขาอย่างนั้นเหรอ?ในเวลาไม่นาน ซิมเมอร์ก็เข้า
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 711
แองเจลีนหลับไปอย่างรวดเร็ว แต่ในขณะนั้นได้ยินเสียงความโกลาหลจากข้างนอกแองเจลีนได้สะดุ้งตัวขึ้นมาทันที เธอดึงเข็มจากถุงน้ำเกลือออกจากแขน แล้วเธอก็ลุกขึ้นเดินโซเซลงบันไดนี่เป็นครั้งแรกที่เธอออกจากห้องนอน คฤหาสน์ได้รับการออกแบบเหมือนปราสาทในยุคกลาง ผนังที่สร้างจากหินอ่อนดูธรรมชาติอย่างงดงาม มีภาพวาดโบราณมากมายที่แกะสลักไว้ ผู้ที่มีความรู้ในสาขานี้จะรู้ว่ามีสัญลักษณ์พิเศษมากมายรวมอยู่ในที่นั่นคฤหาสน์นี้ดูเก่าแก่และลึกลับสำหรับแองเจลีนเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะจินตนาการว่าชายหนุ่มที่อายุน้อยและสง่าอย่างเขาจะมีรสนิยมที่ล้าสมัยอยู่ในอาคารเช่นนี้เมื่อเธอลงมาถึงชั้นล่าง เธอผลักประตูไปที่สวนหลังบ้าน ที่นั่น ตรงกลางคอกที่เลี้ยงสัตว์เล็ก ๆ เธอเห็นชายที่เหมือนผู้ไร้ความทุกข์กำลังต่อสู้กับฝูงไก่เขาไล่ตามไก่ที่วิ่งหนีเขา ขนมันกระจัดกระจายไปทั่วคอก ทำให้สุนัขที่อยู่ใกล้ ๆ เห่าด้วยความตื่นเต้นมันเป็นภาพที่ค่อนข้างตลกขบขันถึงกระนั้น เห็นได้ชัดว่าคนรับใช้ผู้ชายของนายท่านผู้สูงศักดิ์ไม่มีความรู้สึกอยากจะเข้าไปทำแบบนั้น พวกเขามองดูชายผู้นี้อย่างกังวลราวกับว่ากำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่อันตรา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 712
ชายคนนั้นรู้สึกถูกดูหมิ่น “คุณเรียกผมว่าคนไร้ประโยชน์งั้นเหรอ?”ดวงตาของเขากลายเป็นศัตรูขึ้นมาทันทีแองเจลีนพยักหน้า “แล้วคุณดูไม่ใช่เหรอ?”สายตาของเธอพบกับกลุ่มคนรับใช้ผู้ชายของเขา “คุณยังมีคนรับใช้จำนวนมากเพื่อบริการตัวคุณอยู่ นั่นก็ถือว่าเป็นคนไร้ประโยชน์สำหรับคุณว่าไหม?”ชายคนนั้นตกใจแองเจลีนนำไก่เข้าไปข้างใน เตรียมไว้ตามขั้นตอนการทำต่อไป เธอมุ่งหน้าไปที่ห้องครัวแล้วใส่ลงในหม้อต้มก่อนปรุงรสด้วยเครื่องเทศ จากนั้นเธอก็เดินขึ้นไปชั้นบนเพื่อทำการรักษาบาดแผลของเธอต่อแม้ว่าเธอจะใช้แขนของเธอได้ดีในการแล่เนื้อไก่ แต่เธอก็ใช้กำลังทั้งหมดไปกับการใช้มีดเฉือนมัน สิ่งนี้ทำให้บาดแผลของเธอถูกเปิดออกและมีเลือดออกอีกครั้งในไม่ช้า กลิ่นหอมของซุปไก่ก็กระจายไปทั่วบ้านตอนที่ซิมเมอร์กำลังจะเสิร์ฟซุปให้แองเจลีน ชายคนนั้นพูดอย่างกะทันหันว่า “ให้ฉันลองชิมก่อน”เขาไม่เชื่อว่าสาวสวยคนนี้จะทำอาหารได้ซิมเมอร์ส่งซุปชามเล็ก ๆ ให้เขา เมื่อเขาชิมด้วยท่าทางอย่างสุภาพ กลิ่นหอมของซุปทำให้เขารู้สึกสดชื่นและผ่อนคลาย“ซุปไก่นี้อร่อยมาก” เขาพูดยกย่องสิ่งนี้ทำให้ความตั้งใจของเขาที่จะแต่งงานกับเธอแข็งแกร่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 713
เธอต้องการที่จะลืมเกี่ยวกับ เจย์ อาเรสทุกครั้งที่เธอคิดถึงเขา หัวใจของเธอก็เจ็บปวดมากจนรู้สึกหายใจลำบากทุกครั้งโคลพูดเหมือนใช้อำนาจ “คุณเคยเกือบตายเพราะเขาไปแล้วครั้งหนึ่ง ถือว่าชีวิตของคุณได้กลับคืนมาแล้ว ซึ่งในตอนนี้ ชีวิตของคุณเป็นของผมเพราะผมเป็นคนช่วยชีวิตคุณ”แองเจลีนเริ่มชินกับนิสัยที่โคลแสดงออมาอย่างเอาแต่ใจ และนิสัยข่มขู่ ตอนแรกเธอเถียงกับเขา แต่ไม่นานนักเธอก็รู้แล้วว่าแม้ว่าเธอพูดจนเธอคอแห้ง เขาก็ยังจะทำตามสิ่งที่เขาพอใจอยู่ดีเธอเลยยอมปล่อยให้เขาพูดไปโคลกล่าวว่า “ผมจะพาคุณกลับบ้าน เมื่อผมทำเรื่องราวปัจจุบันนี้เสร็จเสียก่อน”แองเจลีนตกใจเล็กน้อย ผู้ชายคนนี้ทำเหมือนว่าเขากำลังจะลักพาตัวเธอไปเลยเธอยังคงดูอ่อนแอและนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้โทรศัพท์ของเธอได้หายไป เธอไม่มีเงินเหลือสักนิดเดียว เธอไม่รู้ว่าเธอจะแอบหนีไปได้อย่างไรถ้าชายคนนั้นจะพาเธอออกจากเมืองอิมพีเรียล เธอคงต้องพร้อมออกไปเมื่อเห็นว่าการแสดงออกของเธอเปลี่ยนไป เขายิ้มอย่างอ่อนโยนและเอื้อมมือไปขยี้ผมของเธอ “ไม่ต้องห่วงหรอกนะ ผมจะไม่ลักพาตัวคุณ ผมจะทำให้คุณเป็นอิสระ”“ฉันอยากกลับบ้าน” แองเจลีนโพล่งออกมา“ก็ได้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 714
“ฉันไม่ต้องการ” แองเจลีนไม่ต้องการให้เขาสะกดรอยตามเธอโคลตอบว่า “ถ้าคุณไม่ใช้โทรศัพท์เครื่องนี้ ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเปิดระบบโทรศัพท์คอยติดตามคุณตั้งแต่วันพรุ่งนี้ไป นี่จะเป็นทางเลือกของคุณ”แองเจลีนนึกภาพของบอร์ดี้การ์ดที่อยู่ชั้นล่างผุดขึ้นมาในจิตใจของเธอ ใบหน้าของพวกเขาดูแข็งทื่อและผิดธรรมชาติราวกับว่าพวกเขาฉีดโบท็อกซ์ทุกคนแองเจลีนยอมรับโทรศัพท์เครื่องนั้นทันที จริง ๆ แล้วเธอเลือกที่จะโยนโทรศัพท์ทิ้งไปที่ไหนก็ได้ที่ที่เธอต้องการ แต่มันจะยากยิ่งกว่าที่เธอจะเลือกกำจัดบอร์ดี้การ์ดเหล่านั้นโคลรู้สึกยินดีที่เห็นเธอรับโทรศัพท์ไปจากนั้น เขาก็เริ่มถอดแจ็คเก็ตของเขาออก แองเจลีนสูดหายใจเข้าและพูดหยุดเขา “คุณกำลังจะทำอะไร?”โคลมองออกไปนอกหน้าต่าง “ก็มันเป็นช่วงกลางคืนแล้วหนิ ได้เวลานอนแล้ว”จากนั้น เขาก็นั่งลงบนเตียงด้วยความตกใจแองเจลีนตกลงไปจากเตียงทันที เธอตกตะลึงขณะที่นั่งอยู่บนพื้นและมองโคลแล้วเธอเริ่มตำหนิเขาว่า “เรายังไม่ได้แต่งงานกันด้วยซ้ำ! ไม่มีใครบอกว่าฉันจะต้องนอนกับคุณ”โคลคลายคอเสื้อออก เผยให้เห็นกระดูกไหปลาร้าที่เซ็กซี่และน่าดึงดูด“คุณจะไม่สูญเสียอะไรจากการนอนก
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 715
ในวันรุ่งขึ้น แองเจลีนตื่นแต่เช้าหัวใจของเธอเต้นแรงอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อเธอจำได้ว่าโคลได้สัญญาว่าจะส่งเธอกลับไปยังเมืองอิมพีเรียลในวันนี้เมื่อเธอครุ่นคิดอย่างหนักเกี่ยวกับที่มาของความสุขของเธอในตอนนี้ แต่จู่ ๆ ดูเหมือนว่าเป็นเพราะเจย์ที่อยู่ในเมืองอิมพีเรียลทำให้คิดขึ้นมาได้แองเจลีนรู้สึกเศร้าอีกครั้ง“เขาไม่ชอบเธอแล้ว เธอไม่ควรคิดถึงเขาอีกต่อไป จากวันนี้เป็นต้นไปเธอต้องลืมเขาให้ได้ แม้ว่าเขาจะยืนอยู่ตรงหน้าเธอก็ตาม เธอต้องแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น เธอไม่สามารถปล่อยให้เขาดูถูกเธอได้อีกแล้ว” เธอคุกเข่าอยู่ข้างรั้ว ใช้นิ้วจิ้มหญ้าที่ขึ้นอยู่ข้าง ๆโคลเห็นที่เธอพึมพำกับตัวเธอเอง เมื่อเขาออกจากบ้าน เขาตั้งใจฟังมันอยู่นานก่อนที่เขารู้ว่าเธอกำลังบังคับใจตัวเองให้ขีดเส้นแบ่งระหว่างตัวเธอกับผู้ชายคนนั้น“แองเจลีน เราไปกันเถอะ” เขาเรียกพร้อมแสดงรอยยิ้มแองเจลีนก้มหน้าลงในขณะที่เธอเดินเข้าไปหาเขา“ทำไมล่ะ กลัวที่จะเจอเขาเหรอ?” เขากำลังจุดบุหรี่และพ่นควันออกมาหลายก้อนเขามีท่าทางสูบบุหรี่ด้วยทักษะที่ยอดเยี่ยม เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนชอบสูบบุหรี่มานานแล้วแองเจลีนเริ่มไอจากควันบุหรี่โคลร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 716
แองเจลีนตกตะลึงโคลหัวเราะอย่างเขินอาย “คุณควรรู้ไว้ว่าผมเป็นพวกชอบคนที่สมบูรณ์แบบ ผมก็แค่กังวลว่าผมจะจูบคุณไม่ได้ถ้าผมรู้ว่าคุณมีรอยแผลเป็นที่น่าเกลียดบนร่างกายของคุณ”ใบหน้าของแองเจลีนเริ่มแดงเมื่อเธอเบี่ยงหน้าหนี มีท่าทางแสดงออกบนใบหน้าของเธอ เธอกล่าวว่า “คุณและฉันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว”โคลถอนหายใจเมื่อมองดูระยะห่างระหว่างพวกเขา “มันเป็นเรื่องยากสำหรับผมอยู่แล้ว คนอย่าง โคล ยอร์ก ที่จะหาผู้หญิงที่ผมจริงจังด้วย ถึงอย่างนั้น คุณก็ไม่ชอบผมอยู่ดี”ใบหน้าของคนขับรถซีดทันที ขณะที่เขาเริ่มมีเหงื่อออกมามากเป็นครั้งคราว เขาได้แวบมองแองเจลีนผ่านกระจกมองหลัง ด้วยความกลัวแทนเธอผู้หญิงทุกคนที่ปฏิเสธนายท่านจะไม่ได้เจอเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นกับพวกเธออย่างแน่นอนแองเจลีนไม่รู้ตัวว่าเธอทำให้ใครขุ่นเคืองใจอยู่และเธอยังคงรู้สึกเขินอายโคลต่อไป “คุณส่งฉันทิ้งไว้ได้เลยนะเมื่อเราถึงเมืองอิมพีเรียลแล้ว ฉันคุ้นเคยกับสถานที่นี้ดีและจะไม่หลงทางอย่างแน่นอน”โคลจ้องไปที่เธอโดยไม่พูดอะไรมาก “คุณอยากไล่ผมไปขนาดนั้นเลยเหรอ?”แองเจลีนมองดูท่าทางที่ไม่พอใจ ซึ่งเขาทำเหมือนว่าถูกภรรยาทอดทิ้ง ความรู้สึกผิดชอบของเ
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
