บทที่ 679

“ครอบครัวอาเรสทำผิดพลาดอย่างร้ายแรง เจย์ มีสิ่งหนึ่งที่อาจเป็นอันตรายต่อครอบครัวของนายอย่างไม่ต้องสงสัย หากมีความลับดังกล่าวปรากฏขึ้น ฉันเกรงว่าแม้แต่สมาชิกในครอบครัวที่ไม่สำคัญที่สุดของนายก็จะไม่ได้รับการยกเว้นจากการนองเลือดที่กำลังจะเกิดขึ้นภายใน อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนอย่างแน่นอน”

“ได้โปรดเถอะ ถือว่าฉันขอร้องแล้วกัน คืนแองเจลีนให้เราด้วย”

ท่านปู่เซเวียร์คุกเข่าลงบนพื้นต่อหน้าเจย์

ร่างกายของเจย์สั่นสะท้าน รู้สึกเหมือนเป็นเรือลำเล็กที่ถูกโยนลงกลางมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ รู้สึกหลงทางและไม่แน่ใจในทิศทางของเขาเองได้เลย

ท่านปู่เซเวียร์ไม่ได้กดดันเขาต่อ แต่ให้เวลาเขาในการประมวลผลข้อมูลทั้งหมดนี้

หลังจากผ่านไประยะหนึ่ง เจย์ก็พูดเบา ๆ ว่า “ผมรู้ว่าผมต้องทำอะไร”

เมื่อพูดจบ เขาก็หมุนรถเข็นแล้วเข็นออกไป

ท่านปู่เซเวียร์มองดูข้างหลังของเจย์และพูดว่า “เจย์ ฉันหวังว่านายจะเดินออกจากป่าหมอกและมองเห็นแสงสว่างได้นะ”

‘อย่าเดินตามรอยพ่อของนาย’

เมื่อเขาเปิดประตู แองเจลีนก็มองเขาอย่างน่ารักราวกับลูกสุนัขตัวน้อย “ที่รัก ฉันรอนายมานานแล้ว อะไรกันที่ทำให้นายใช้เวลาอยู่นานมาก?”

เจย์ดึงเธอเข้ามา สายตา