เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 404
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 405
ดวงตาของเจย์หม่นหมองขณะที่เขาพูดว่า “ฉันเชื่อในตัวนาย”เซย์นค่อนข้างรู้สึกประทับใจกับความมั่นใจที่มืดบอดของเขา ตลอดชีวิตของเขานี่เป็นครั้งแรกที่มีคนยกย่องเขา นอกจากนี้ ใครบางคนเคยเป็นที่กล่าวชมคือทายาทของเมือง อิมพีเรียล ซะด้วยเซย์นรู้สึกว่าไม่ควรอยู่ตรงนี้ “จะเกิดอะไรขึ้นถ้า…จะเป็นอย่างไรถ้า… ผมล้มเหลว?”การจ้องมองของเจย์ทะลุผ่านเขาไป “ถ้าฉันบอกนายว่าโรสคือแองเจลีนล่ะ? ตอนนี้ นายยังต้องการลิ้มรสความล้มเหลวอยู่ไหม?”ชายอีกคนยืนตัวแข็งราวกับรูปปั้นหลังจากหยุดไปนาน เซย์นก็ถอดสีหน้ากับศักดิ์ศรีที่มีอยู่บนหัวออกไปอย่างตื่นเต้นและจับมือของเจย์ “คุณสามารถหาข้ออ้างง่อย ๆ แบบนี้มาหลอกล่อให้ผมค้นหาใครสักคนก็ได้สินะ ฮะ?”เจย์ตอบว่า “นี่คือความจริง”แม้ว่าเซย์นจะคิดว่าเรื่องนี้ไร้สาระ แต่เรื่องนี้ก็สำคัญเกินไป เขาลดตัวลงและถามเจย์ว่า “คุณให้เหตุผลที่ดีกว่านี้ที่จะเชื่อได้ไหม?”“ความแตกต่างระหว่างโรสก่อนและหลังเกิดอุบัติเหตุนั้นทำให้น่าสงสัย โรสที่เรารู้จักตอนนี้มีทักษะและความสามารถทั้งหมดเหมือนของแองเจลีน”เซย์นมองไปที่เจย์ ด้วยความประหลาดใจ “คุณกำลังบอกว่าแองเจิลฟื้นคืนชีพในร่างของโรส
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 406
เจย์ได้มาถึงบริเวณที่ไฟไหม้และออกคำสั่งให้ตัดไฟฟ้าทั้งหมดเพื่อช่วยเหลือผู้คนที่ติดอยู่กลางกองไฟจากนั้นเขาก็เข้าไปในที่เกิดเหตุและนำทางแขกทุกคนในงานที่ตื่นตระหนกออกไปได้อย่างเป็นระเบียบจอห์นก็ทำตามคำสั่งเช่นกัน แต่เขาดุว่า “เจย์ นายบ้าไปแล้ว นายอยากตายหรือไง! นายจะเข้ามาและออกคำสั่งด้วยตัวเองแบบนี้ได้ยังไง? ชีวิตคนอื่นที่นี่สำคัญกว่าของนายหรือไง?”ทว่า ไม่มีใครรู้ว่าเจย์กำลังคิดอะไรอยู่ขณะที่เขาพุ่งเข้าไปในกองเพลิง“นายกำลังมองหาอะไรกันแน่? นายอยากตายหรือไง?” จอห์นกระชากสายยางจากเจ้าหน้าที่ดับเพลิงที่อยู่ใกล้ ๆ และฉีดไปที่เจย์ในไม่ช้า เจย์ก็โผล่ออกมาจากเพลิงไฟในขณะที่แบกใครบางคนไว้บนหลังของเขาควันหนาปกคลุมที่เกิดเหตุจอห์นพาเขาออกจากพื้นที่หลังจากการเผาไหม้ประมาณ 40 นาที ในที่สุดเปลวไฟก็ดับลงเจย์ให้คำแนะนำกับจอห์นเกี่ยวกับวิธีจัดการกับผลตามหลังของเรื่องนี้ “ช่วยตรวจสอบที่มาของไฟหน่อย ไม่ว่าจะเป็นแขกที่อยู่ในห้องที่ได้รับผลกระทบจากไฟไหม้ก็ตาม และ…จับคนที่ลอบวางเพลิงคนนั้นให้ได้ด้วย” เจย์กล่าวขณะที่เขากัดฟันด้วยประโยคนั้นจอห์นตอบตกลงอย่างรวดเร็ว สายตาของเขาจ้องไปที่แผ่นหล
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 407
หัวใจของโรสท่วมท้นไปด้วยฉากสยองที่เจย์ต้องการทำร้ายเธอ...เขากำลังทดสอบเธอหรือเปล่า?โรสยังคงใช้น้ำเสียงของเธอ “แม้ว่านายจะเอาแม่เหล็กมาวางบนตัวฉัน ฉันก็ไม่สามารถหนีจากการจับกุมของนายไปได้”ขณะที่เธอยกข้อมือขึ้นมา ตัวจับเวลาของเธอก็หายไป โรสร้องลั่นด้วยความบ้าคลั่ง “อ๊ะ ตัวจับเวลาของฉันอยู่ไหน?”เธอจ้องมองเขาด้วยความโกรธและพูดว่า “นายหลอกฉัน นายเอาตัวจับเวลาออกไปจากฉันแล้ว นั่นหมายความว่านายไม่ได้ช่วยตัวของนายเลย?”ไม่ได้ช่วยร่างกายของเขา? เจย์กระตุกอย่างแรงเธอคว้าผ้าขนหนูข้างตัวมาพันตัวเธอเอง แล้วลุกจากอ่างก่อนจะรีบวิ่งออกไปข้างนอก โดยไม่ทันสังเกตว่ามีสีหน้าอำมหิตโผล่ขึ้นมาบนใบหน้าของเจย์อย่างช้า ๆด้วยความโกรธ เขาจึงชกไปที่ผิวน้ำอย่างกะทันหันทำให้เกิดคลื่นน้ำนับไม่ถ้วน น้ำจึงกระเซ็นสาดใส่ใบหน้าของเขาบางทีสิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นอาจอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับโรส เขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมากเธอความจำเสื่อม!โรสรีบวิ่งลงไปชั้นล่าง นั่งบนโซฟา และถือถ้วยน้ำชาและยกดื่มมันอย่างสั่น ๆหลังจากที่เขาแต่งตัวเสร็จ เจย์ก็เดินลงไปชั้นล่าง ด้วยอารมณ์ของเขาที่สงบลงมาก เขาเห็นร่าง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 408
ใครต้องการอยากให้มันเตือนกันเล่า?โรสรีบใส่ชุดนั้นแม้ว่าชุดจะดูตัวเล็กไปหน่อย มือของเธอล้วงเข้าไปในแขนเสื้ออย่างยากลำบาก เจย์จึงเดินเข้าไปช่วยเธอรูดซิปด้านข้างของแขนเสื้อใบหน้าของเธอแดงก่ำอย่างเห็นได้ชัดในขณะที่เธอรู้สึกไม่เหมาะสมพอสำหรับผู้หญิงที่ไม่คุ้นเคยกับชุดดังกล่าวเท่าที่เขาต้องการเขาค่อย ๆ จับทุกชิ้นส่วนของชุด จากนั้นเขาก็มองไปที่เธอ ดวงตาคู่ที่เย็นชและลึกล้ำของเขายิ้มให้กับเธอ...สำหรับเธอดูเหมือนว่าเขายังคงเป็นชายหนุ่มที่ไร้เดียงสา และชายหนุ่มผู้ร่าเริงที่ดูเป็นคนไม่มีพิษไม่มีภัย“ครั้งต่อไป อย่าลืมทานอาหารให้ตรงเวลาด้วยล่ะ”เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น โรสก็ตัวสั่น แน่นอนว่าเขามีเจตนาชั่วร้ายอยู่เบื้องหลังสิ่งนี้!“วันเกิดปีที่ 83 ของคุณปู่ในวันนี้ งานเลี้ยงวันเกิดจะจัดขึ้นที่ อิงแลนด์ คลับเฮ้าส์ ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามถนน งานครั้งนี้อารองของเจย์ได้เชิญสื่อมวลชนจำนวนมากให้ถ่ายทอดสดงานเลี้ยง”เจย์วางมือบนไหล่เรียวของโรส จ้องมองเธอ และพูดอย่างจริงจังแต่อ่อนโยนว่า “สัญญากับฉันนะว่าสำหรับวันนี้ เธอจะทำทุกอย่างตามที่ฉันบอก ตกลงไหม?”เธอพูดด้วยดวงตาที่เปล่งประกายว่า “ถ้านายขายฉ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 409
ขณะที่เธอเดินออกจากหอท่าเรือหอมหวน โรสมองไปที่ถนนยางมะตอยที่เปียกอยู่และกลับมามองที่ชุดเดรสยาวของเธอ มันเหมือนมีร่องรอยของการต่อสู้พาดผ่านคิ้วของเธอเจย์เดินไปตรงหน้าเธอแล้วก้มลงตรงหน้าเธอ “มานี้สิ ฉันจะพาเธอไปเอง”ดวงตาของเธอเบิกกว้างถึงแม้ชุดจะดูล้ำค่า แต่ก็ต้องมีใครสักคนเป็นคนพิเศษที่จะขี่หลังของท่านอาเรสได้!“ท่านอาเรส ฉันคิดว่าฉันจะเดินเอง” เธอพูดขณะยกชุดขึ้น เผยให้เห็นน่องสีขาวราวกับหิมะของเธอ“ขึ้นหลังฉัน” เสียงของเขาเย็นลงเล็กน้อยโรสงุนงง ผู้ชายคนนี้มีอะไรผิดปกติไปหรือเปล่า? ทำไมวันนี้การกระทำของเขาถึงอ่านใจยากจังไม่เหลือทางเลือกอื่นแล้ว เธอค่อย ๆ ปีนขึ้นไปบนหลังของเขา โดยที่ไม่แน่ใจว่าควรวางมือไว้ที่ไหนดี เมื่อเจย์ยืนขึ้น เธอก็ตัวโยกไปมา“โอบตัวฉันไว้สิ” เจย์สั่งจากนั้นโรสก็วางมือบนไหล่ของเขาอย่างระมัดระวังวันนี้เขาสวมสูทที่เป็นทางการมากโดยมีเสื้อเชิ้ตสีฟ้าเหมือนมหาสมุทรติดกระดุมที่ด้านบน เน็กไทลายทางสีเทา และสูทสีดำรุ่นลิมิเต็ดมันเป็นรูปลักษณ์ที่ธรรมดาที่สุดของเขา แต่วันนี้เขาดูเหมาะสมเป็นพิเศษราวกับว่าเขากำลังไปร่วมงานแต่งงานของเขาโรสคิดกับตัวเองว่านี่เป็น
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 410
ดวงตาของโรสเบิกกว้างขณะที่เธออุทานว่า ‘เขานิสัยเหมือนเด็กเลยสินะ?’เขาควรจะเปลี่ยนชื่อเป็นเบบี้เจย์ได้แล้ว!เมื่อมองไปที่ทางเข้าคลับเฮ้าส์ มีบอดี้การ์ดหลายสิบคนสวมเครื่องแบบพร้อมปืนไรเฟิลในมือยืนอย่างเป็นระเบียบอยู่ที่ประตูบานใหญ่ทั้งสองด้าน“ว้าวเครื่องแบบเท่จัง” โรสแลบลิ้นออกมาอย่างซุกซนเจย์จ้องมองเธออย่างเย็นชาในทันทีนั้น เธอตอบด้วยความจริงใจว่า “พวกเขาดูดีจริง ๆ นี่นา!”เขาดึงเธอเข้ามาใกล้และพูดว่า “จากนี้ไป เธอไม่ได้รับอนุญาตให้ละสายตาจากฉันอีก”“แล้วถ้าฉันต้องการเข้าห้องน้ำล่ะ? ท่านอาเรสต้องการติดตามฉันไปห้องน้ำผู้หญิงด้วยไหม?”เขาโต้กลับ อย่างหงุดหงิด “เธอจะตามฉันไปห้องน้ำผู้ชาย”โรส "..."ขณะที่พวกเขาเข้าไปในคลับเฮ้าส์ โรสรู้สึกประหลาดใจกับจำนวนคนที่สามารถรองรับได้ในที่นั่นเสาโรมันทำจากหินอ่อนสีขาวเต็มพื้นที่ และบนผนังเป็นรูปแกะสลักที่เหมือนมีชีวิต มีซุ้มประตูและโคมไฟระย้าจำนวนนับไม่ถ้วน สถานที่แห่งนี้มีชื่อเรียกว่า อิ้งแลนด์ คลับเฮ้าส์แม้ว่าจะมีแขกหลายพันคนอยู่ในคลับเฮ้าส์แห่งนี้ แต่จำนวนนั้นก็ดูเป็นคนแคระตัวเล็ก ๆ จำนวนมหาศาลที่คลับเฮ้าส์บรรจุไว้ได้อย่างง่ายดา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 411
“ซาเวียร์ อาเรส!”เจย์ถามอย่างไม่เป็นทางการว่า “เขาเป็นใคร?”จอห์นดุอย่างโกรธ ๆ “นายไม่มีหัวใจ! นายสามารถจำชื่อจริงของพี่น้องในตระกูลอาเรสได้กี่คนกัน?”เขาตอบอย่างเย็นชาว่า “นายปล่อยเรื่องนี้กับฉันสักเรื่องไม่ได้เหรอไง?”จากนั้นจอห์นก็พูดว่า “เขาเป็นลูกของภรรยาคนที่สองของอานายไง เขาเคยเป็นโรคโปลิโอตอนเด็ก ขาเขาไม่ดี และเป็นคนปัญญาอ่อนตั้งแต่เกิด สำหรับไฟเมื่อวานนี้ คนปกติทุกคนจะหนีไปทันที มีแต่คนพิการที่น่าสงสารเท่านั้นที่เสียชีวิตในเปลวเพลิงนั่น”หลังจากได้ยินข่าวนี้ เจย์ก็จมดิ่งลงไปในห้วงความคิด “อืม เขาจะเป็นตัวหมากรุกที่ดี”“ตัวหมากรุกเหรอ?”“เกี่ยวกับการตายของเขาจะมีคนร้องขอความยุติธรรมให้เขา ถ้าเป็นคนนอกครอบครัวอาเรส จะต้องจ่ายเงินชดเชย ทว่า เนื่องจากเขาเป็นสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัวอาเรส จึงมีวิธีที่เฉพาะเจาะจงในการจ่ายค่าตอบแทนดังกล่าว”จอห์นสับสนกับสิ่งที่เจย์เพิ่งพูดออกมาเจย์กล่าวต่อว่า ดูจากการเลิกลากันแล้ว “ผู้หญิงที่รุกล้ำหล่านี้อันที่จริงจะใช้เด็กที่ไร้เดียงสาเพียงเพื่อเข้าร่วมเหตุการณ์นี้ นี่เป็นเรื่องผิดปกติ”จอห์นมองไปที่การแสดงออกที่มืดของเจย์ ซึ่งสั่นสะท้านก
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 412
โรสพูดอย่างเป็นธรรมชาติว่า “แม้ว่าสมาชิกในครอบครัวของอาเรสจะไม่ได้ขาดแคลนทรัพย์สมบัติทางวัตถุ แต่ของขวัญชิ้นเล็ก ๆ ก็แสดงถึงความจริงใจของฉันได้! ถ้าเราอยู่ข้างนอก บางทีฉันยังสามารถซื้อการประดิษฐ์ตัวอักษรหรืองานศิลปะสำหรับท่านปู่อาเรสได้”“ตามฉันมานี่”เจย์พาโรสขึ้นไปที่ห้องศิลปะบนชั้นสามของคลับเฮ้าส์ แล้ววางกระดาษและปากกาให้เธอตรงหน้า และพูดว่า “ฉันคิดว่าเธอสามารถเริ่มเตรียมของขวัญของเธอได้แล้วนะ ใช่ไหมล่ะ?”โรสใช้นิ้วชี้วางไปที่จมูกของเธอแบบครุ่นคิดขณะจ้องมองไปที่เขา โรสถามว่า “นายอยากให้ฉันวาดอะไรเป็นของขวัญสำหรับวันเกิดของท่านปู่อาเรสดี?”เขาพยักหน้าอย่างยินดีเธอไม่รู้ว่าอยากจะหัวเราะหรือร้องไห้กันแน่ “หนึ่งอย่างที่จะบอกคือ ฉันไม่ใช่ศิลปิน สองคือ ฉันไม่ใช่นักประดิษฐ์อักษรภาพวาดและฉันไม่มีค่าใด ๆ บางทีท่านปู่อาเรสอาจจะโยนของขวัญของฉันออกไปนอกประตูก็ได้”“ใครกล้าแตะต้องหรือทำร้ายเธอแบบนั้นในขณะที่ฉันอยู่ใกล้ ๆ?”เมื่อได้ยินเช่นนี้เธอจึงนั่งอยู่หน้ากระดานวาดภาพและครุ่นคิดอยู่นาน ในที่สุด เธอก็มาพร้อมกับคำอวยพรวันเกิดที่เป็นบทกวี“ท่านอาเรส สิ่งนี้เหมาะเป็นของขวัญหรือไม่?”เจย
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
