เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 37
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 38
เมืองนอร์ธ โรงเรียนอนุบาลซินซินในตอนที่เจนสันมาถึงโรงเรียนอนุบาล เขาก็ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากครูและเหล่าเพื่อนนักเรียน"ร็อบบี้น้อย ฉันเอาของเล่นใหม่มาวันนี้ล่ะ อยากเล่นด้วยกันกับฉันไหม?""ร็อบบี้น้อย เราเล่นเกมด้วยกันอีกรอบดีไหม?"...เจนสันอ้าปากค้างกับเด็กน้อยน่ารักเหล่านี้ เขาพยักหน้าให้เด็กเหล่านั้นอุปลักษณ์นิสัยของร็อบบี้น้อยนั้นมักเป็นที่ชื่นชอบ และเจนสันเองก็รู้สึกดีใจกับเขาจากใจจริงเจนสันนั้นอยากรู้มากว่าเด็กคนไหนที่เป็นน้องสาวของเขา เซ็ตตี้ เพราะว่าเขายังไม่เคยเจอเซ็ตตี้ เขาจึงสงสัยมากเกี่ยวกับน้องสาวปริศนาคนนี้"ร็อบบี้น้อย น้องสาวนายกำลังร้องไห้" ทันใดนั้น เด็กคนหนึ่งก็วิ่งมาดึงตัวเจนสัน แล้วพาเขาไปที่สวนดอกไม้ของโรงเรียนอนุบาลเมื่อได้ยินเช่นนั้น แววความกังวลก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเจนสันอะไรทำให้เธอร้องไห้?เขาพยายามที่จะไม่ร้องไห้มาตลอด คุณพ่อของเขาสอนเขา: ลูกผู้ชายจะไม่ร้องไห้กับเรื่องเล็ก ๆ!ดังนั้น เมื่อเจนสันได้ยินว่าเซ็ตตี้กำลังร้องไห้ เขาจึงคิดว่ามันต้องเป็นเรื่องร้ายแรงเมื่อเด็กคนนั้นพาเจนสันไปอยู่ตรงหน้าเซ็ตตี้ ภาพตรงหน้าก็ทำให้เขางงเป็นไก่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 39
เจนสันสะดุดเล็กน้อย ถ้าใครก็ตามที่มีนิสัยแบบเซ็ตตี้ เจนสันจะดูถูกคนแบบนั้นแน่นอน แต่เจนสันรู้สึกช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าน้องสาวของเขานั้นน่าเอ็นดูเอามาก ๆพี่ชายน้องสาวมาถึงห้องเรียนในที่สุด คุณครูได้แจกกระดาษวาดเขียนและดินสอให้แก่เด็ก ๆ เจนสันวาดภาพคุณแม่ของเขา เพราะถึงแม้ว่าบุคลิกของเจนสันจะค่อนข้างเงียบ แต่ทักษะการวาดของเขานั้นล้ำหน้าทั้งร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้ไปไกลตั้งแต่เด็ก ๆเมื่อมองดูภาพวาดคุณแม่ที่สวยงามไร้ที่ติอย่างชื่นชม เซ็ตตี้ก็ขอร้องเจนสัน "พี่ชาย รูปคุณแม่ที่พี่วาดสวยมากเลย พี่วาดหนูด้วยได้ไหม?"เจนสันพยักหน้า "อ่าฮะ"เมื่อถึงเวลาเก็บงาน คุณครูนั้นแปลกใจมากกับภาพวาดของเจนสัน "ร็อบบี้น้อย เธอพัฒนาขึ้นมากเลยนะเนี่ย"เพื่อเป็นรางวัล คุณครูได้มอบคุกกี้โอริโอ้ถุงใหญ่ให้ "ร็อบบี้น้อย"เจนสันส่งคุกกี้ให้เซ็ตตี้ทันที "น้องชอบมันไหม?"เซ็ตตี้รับมันมาอย่างดีใจ เธอฉีกถุงออก ก่อนจะยัดชิ้นแรกเข้าปากเจนสัน "กินก่อนเลย พี่ชาย"หลังจากนั้น เซ็ตตี้ก็แบ่งขนมให้เเพื่อนคนอื่น ๆ เมื่อวนมาถึงรอบของเธอ มันก็ไม่มีคุกกี้เหลือแล้ว แต่เซ็ตตี้ก็ยังอารมณ์ดี "คุณแม่บอกว่าเราต้องแบ่งปันสิ่งดี ๆ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 40
โจเซฟินเด้งขึ้นมาจากโซฟาด้วยความตกใจ เธอจับแก้มของร็อบบี้น้อยโดยไม่มีสัญญาณเตือน ทั้งบีบทั้งหยิก "เดี๋ยวนะ นี่ใช่เจนสันจอมเหยียดหยามและไม่ไว้ใจใครของพวกเราจริงเหรอ?"ร็อบบี้น้อยไม่ได้ดูโกรธหรือรำคาญอะไรกับการกระทำของโจเซฟิน ตรงกันข้าม เขาเผยรอยยิ้มอันใสซื่อให้เธอแทนโจเซฟินตะโกนออกมาด้วยความแปลกใจ "เจย์ ฉันมั่นใจว่าลูกชายของนายถูกลักพาตัวแน่"เจย์ตบเข้าไปที่หลังหัวของโจเซฟินและตำหนิเธออย่างเยือกเย็น "เธอควรหยุดอ่านนิยายไร้สาระพวกนั้นได้แล้ว สิ่งที่เธอพูดชักจะเพ้อเจ้อเข้าไปทุกวัน"แม้ว่าคุณปู่คุณย่าไม่สามารถยอมเชื่อการจับพิรุธแปลก ๆ ของโจเซฟินได้ พวกเขาไม่อยากจะคิดหากหลานของพวกเขาถูกพาตัวไปเมื่อพวกเขาเริ่มทานอาหาร คุณปู่คุณย่าตักอาหารจำนวนมากใส่ชามของร็อบบี้น้อย แต่เด็กน้อยก็ไม่ได้ปฏิเสธเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม เขาขอบคุณผู้อาวุโสทั้งสองอย่างสุภาพ "ขอบคุณนะครับคุณปู่ ขอบคุณนะครับคุณย่า"แม้ว่า "เจนสัน" จะน่ารักและเป็นมิตร เจย์พลันรู้สึกว่ามีอะไรผิดแปลกไปทั้งครอบครัวนั้นค่อนข้างชินกับความเฉยเมยของเจนสัน จึงเข้าใจได้ว่าทำไมตอนนี้พวกเขาจึงไม่รู้ว่าจะรับมือกับเด็กชายในตอนนี้ยังไง เจ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 41
เจย์แสดงจุดยืนของตัวเองโดยไม่ลังเล "พ่อ เธอมีครอบครัวใหม่และมีลูกด้วยกันแล้ว เธอไม่มีทางมอบรักของแม่ที่แท้จริงให้เจนสันได้ ได้โปรดอย่าบอกว่าเธอเป็นแม่ของเขา อย่าสร้างความหวังให้เขา สุดท้ายเขาจะผิดหวัง"ชายชราดูโกรธ เขามองหน้าลูกชายแล้วคัดค้าน "เจย์ ถึงแกจะเกลียดเธอ แต่เธอก็เป็นแม่ของเจนสัน สายสัมพันธ์แม่ลูกไม่มีวันถูกทำลาย แกจะไม่เปิดใจแล้วให้พวกเขารู้จักกันหน่อยหรือยังไง? นี่ก็เพื่อประโยชน์ของเจนสันนะ"เมื่อเจย์ออกมาจากห้องหนังสือของชายชรา เขารู้สึกสับสนมากกว่าที่เคยมันดึกมากแล้วในตอนที่พวกเขาออกจากบ้านของคุณปู่และคุณย่า เจย์เดินออกมาจากคฤหาสน์ อุ้มร็อบบี้น้อยไว้ด้วยแขนข้างเดียว ร็อบบี้น้อยโบกมือลาให้คุณปู่และคุณย่าอย่างกระตือรือร้น "ลาก่อนครับคุณปู่ ลาก่อนครับคุณย่า ลาก่อนครับน้าโจเซฟิน"หลังจากจบการร่ำลา ร็อบบี้น้อยก็กอดคอของพ่อ 'คุณพ่อแข็งแรง เขาอุ้มเราได้ด้วยมือข้างเดียว' เขาคิด ร็อบบี้น้อยมีความสุขกับความรู้สึกเมื่อมีพ่อ"คุณพ่อ ผมอยากขึ้น ขึ้นไป!" ร็อบบี้น้อยนั้นอิจฉาเด็กคนอื่นที่ขี่คอพ่อเสมอ ในที่สุด เขาก็จะได้รับประสบการณ์ด้วยตัวเองแล้วใบหน้าของเจย์จริงจังขึ้นเล็กน้อย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 42
เจย์รู้สึกเหมือนเขาเพิ่งได้ยินเรื่องตลกมาก ๆ อยู่ ใบหน้าหล่อเหลาแสนเย็นชาของเขาแข็งค้าง'โรสเป็นนักเรียนระดับท็อปของสถานบันที่หนึ่ง?''เธอไม่ได้ส่องกระจกมองตัวเองรึไง ก่อนจะพ่นอะไรไร้สาระออกมาน่ะ นักเรียนทุกคนของสถานบันที่หนึ่งล้วนเป็นคนที่น่าทึ่ง''เธอโกหกเจนสันแบบนั้นได้ยังไง?'"เจนสัน" เจย์บอกด้วน้ำเสียงที่เพิ่มระดับมากขึ้น "ต่อให้เธอจบมาจากสถาบันที่หนึ่ง ความรู้เฉพาะทางและความเชี่ยวชาญของเธอก็ยังไม่ถึงระดับพนักงานของแกรนด์เอเซียที่เราต้องการ คุณพ่อไม่สามารถยกเว้นให้เธอได้ แบบนั้นจะไม่ยุติธรรมกับผู้สมัครคนอื่น"เจย์นั้นผิดหวังมากกับคำโกหกอันไร้ยางอายของโรส แต่อย่างไรก็ตาม เขาไม่ค่อยอยากจะทำให้โรสขายหน้าต่อหน้า "เจนสัน"มันคือการปกป้องลูกของเขา—เขาไม่อยากเป็นคนที่ทำลายภาพของคุณแม่ที่งดงามในใจของลูกชายร็อบบี้น้อยนั้นมั่นใจกับความสามารถของคุณแม่เขามาก เขาย้ำและขอร้องเจย์ "คุณพ่อเชื่อผมเถอะครับ โรสน่ะเก่งจริง ๆ ได้โปรดให้เธอทำงานในบริษัทพ่อนะ? นะคร้าบ?"เจย์ถึงกับมึนงง "เจนสัน" ไม่เคยอ้อนวอนเขาเลย นี่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ยากมาก แล้วมันก็มีความจริงใจในน้ำเสียงของเขามากเหลื
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 43
เขาไม่ได้ตั้งใจจะทำให้แม่ของเขาร้องไห้ แต่เขาตกลงกับร็อบบี้น้อยแล้วว่าจะทำให้คุณแม่ยอมรับการทำงานที่แกรนด์เอเซียเจนสันไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไรดี เขาจึงพยายามใบ้นิด ๆ ผ่านการวาด พยายามสื่อว่าเขาต้องการแม่มากแค่ไหนเขาหวังว่าแม่จะเข้าใจข้อความที่เขาต้องการสื่อผ่านภาพวาดและตกลงรับการรับสมัครของแกรนด์เอเซียในตอนนั้น เจย์พยายามโทรหาเธอ โรสมองไปที่เบอร์ที่ไม่คุ้นบนจอมือถือของเธอและเมินมัน"คุณแม่ โทรศัพท์เข้า!" เจนสันแหกปาก แล้วส่งมือถือให้แม่ของเขาเบอร์ที่ไม่ระบุชื่อนี้เจนสันคุ้นเคยเป็นอย่างดี เขารู้อยู่แล้วว่าใครเป็นผู้โทรเข้ามา มันคือสายจากคุณพ่อของเขาเจนสันช่วยนำมือถือให้โรสและส่งมันเธอ เมื่อไม่อยากทำให้ลูกชายของเธอผิดหวัง เธอหยิบมือถือขึ้นมาแล้วรับสาย"โรส..."เมื่อเสียงเย็นยะเยือกของเจย์ผ่านเข้ามาในสาย โรสก็สะดุ้งเล็กน้อย"เธอสนใจจะทำงานในแกรนด์เอเซียรึเปล่า?" เสียงของเจย์นั้นราบเรียบ"ทำงานในแกรนด์เอเซีย?" โรสประหลาดใจ ถ้าเธอรับข้อเสนอนี้ในฐานะแองเจลีน มันจะไม่น่าแปลกใจเลยทว่า ตอนนี้เธอคือโรส! ในหัวของเจย์ เธอคือภรรยาป่าเถื่อนที่ไร้การศึกษา!"ท่านอาเรส คุณทำแบบนี้ทำไม?"
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 44
ดูเหมือนว่าโรสจะเลือกอยู่ภายใต้แผนกของเขาโดยตรง นั่นแสดงให้เห็นว่าเธอยังไม่เลิกนิสัยเดิมของเธอ"เยี่ยมมาก จำไว้ว่าต้องไปรายงานตัวที่แผนกทรัพยากรบุคลากรในศูนย์หลักของแกรนด์เอเซียสิบโมงเช้า ฉันจะทำให้มั่นใจว่าผู้สัมภาษณ์ในแผนกบุคลากรจะต้อนรับเธอเป็นอย่างยิ่งใหญ่" เจย์กัดฟันแน่นและเน้นคำว่า "ยิ่งใหญ่"โรสรู้สึกถึงความรู้สึกดูถูกอันรุนแรงจากผลายสาย "ขอบคุณมากค่ะ ท่านอาเรส!" แม้ว่าเธอจะกลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้น แต่เธอก็ยังคงทำตัวเข้มแข็งหลังจากวางสาย โรสแต่งหน้าบาง ๆแม้ว่ามันจะบางและเป็นการแต่งแนวธรรมชาติ ผิวขาวผ่องและใบหน้าอันนุ่มนวลของเธอผสมเข้ากับชั้นแป้งบาง ๆ ทำให้เธอยิ่งดูสูงศักดิ์ คู่กับผมของเธอที่มัดทรงบันสูง และกระโปรงลูกไม้สีม่วงสว่าง เธอกลายเป็นแฟรี่แสนสวยไปเลยเซ็ตตี้นำกระเป๋า Michael Kors ของแม่เธอออกมา ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เธอกล่าวเสียงหวาน "คุณแม่ กระเป๋าใบนี้เข้ากับเมคอัพวันนี้ คุณแม่ดูเหมือนแฟรี่เลย คุณแม่สวยมากค่ะ"โรสรับกระเป๋ามาและจูบเซ็ตตี้ เธอขยิบตาให้เซ็ตตี้อย่างหยอกล้อแล้วกล่าว "แม่ดูเหมือนคนทำความสะอาดเหรอ?"เจย์บอกว่าเธอเหมาะกับการเป็นพนักงานทำความสะอาดของแกรนด์
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 45
เจย์ประเมินเธอต่ำไปมันมีคอมพิวเตอร์มากมายในศูนย์ใหญ่ของแกรนด์เอเซีย คอมพิวเตอร์บนโต๊ะบริการที่ชั้นล่างนั้นไม่ได้มีระบบป้องกันที่หนาขนาดนั้น ด้วยระบบแบบนั้น แม้แต่เซ็ตตี้เองก็ยังสามารถเจาะได้อย่างง่ายดายในเมื่อเขาดูถูกเธอ เธอก็จะทำให้เขาเห็นว่าเขาคิดผิด...เจย์กำลังอยู่กลางการประชุมและกำลังอธิบายในขณะที่แล็ปท็อปของเขาที่ฉายภาพให้จอหลักอยู่พลันดับลง"เกิดอะไรขึ้น" ทีมบริหารระดับอาวุโสของแกรนด์เอเซียนั้นอยู่ในการประชุมด้วย ปัญหาทางเทคนิคนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่มันไม่ใช่สำหรับแกรนด์เอเซีย ทุกคนเริ่มตื่นตระหนกเล็กน้อยเกรย์สันกระวนกระวายและเริ่มเหงื่อไหล มันเป็นครั้งที่สองแล้วที่แกรนด์เอเซียถูกแฮ็คเกอร์เจาะระบบในเดือนเดียว คุณอาเรสแทบจะถลกหนังเขาทั้งเป็นครั้งก่อน เขาสั่นสะท้านเมื่อคิดว่าคุณอาเรสจะทำยังไงกับเขาเมื่อเกิดครั้งที่สอง"คุณอาเรส ผมจะไปตรวจสอบดูเดี๋ยวนี้ครับ!" เกรย์สันพูดอึกอักสายตาของเจย์จดจ้องไปที่แล็ปท็อป จุดสว่างพลันโผล่ขึ้นมาจากหน้าจอดำมืด มันดูเหมือนกับปรากฏออกมาจากขอบฟ้า ทันใดนั้น มันก็เข้ามาใกล้แล้วระเบิดออกกลายเป็นดวงดาวนับล้านดวงในกาลอวกาศ ดวงดาวนับพันกระพริบ
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
