LOGINShare
บทที่ 297
Related chapters
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 298
น้ำตาไหลออกมาในดวงตาของเจย์ เขารู้สึกประทับใจอย่างยิ่งกับหัวใจอันบอบบางของเด็กน้อย“คุณลุงจะไม่ตีเธอนะ ลุงจะไม่ดุเธอเช่นกัน เพราะลุงรักเธอ” เขากล่าวน้ำตาในขอบตาของเซ็ตตี้น้อยกลิ้งไหลลงขณะที่เธอพูดอย่างเศร้า ๆ ว่า “คุณลุงกำลังโกหกหนู”เจย์“…”“ตั้งแต่แม่กลับไปจีน คุณลุงมักจะทำให้แม่ร้องไห้ แม่มักจะร้องไห้ตอนกลางคืนเสมอ…”เจย์ “…”“คุณลุงเป็นคนไม่ดี”เจย์ “…”คำพูดของเซ็ตตี้น้อยทำให้เขารู้สึกหนักอึ้งโดยไม่มีเหตุผล ดูเหมือนว่าเขายังรู้น้อยเกินไปเกี่ยวกับความทุกข์ในใจของแองเจลีนเจย์อุ้มเซ็ตตี้น้อยไปชั้นหนึ่งแล้วสั่งซอนเดอร์ว่า “ซอนเดอร์ ทำอะไรอร่อย ๆ ให้เด็ก ๆ ทานด้วย”“ได้เลยค่ะ” ซอนเดอร์ตอบอย่างมีความสุขเธอรู้ว่านายท่านเป็นคนแค่ขู่ให้กลัวแต่ไม่ทำอะไรเจย์วางเซ็ตตี้น้อยลง แล้วเธอก็นั่งลงบนโซฟาตัวเล็ก มือทั้งสองข้างประคองแก้มและน้ำตาคลอเบ้าของเธอ เธอมองเขาอย่างน่ารัก“ทำไมหนูมองมาที่ฉันแบบนั้น?” เจย์ถามอย่างสงสัย“คุณลุงจะไม่ส่งหนูออกไปจากที่นี้เหรอคะ?” เซ็ตตี้น้อยถามอย่างน่าสงสารเจย์ตกใจมาก เธอเป็นลูกสาวของเขา มีเหตุผลอะไรที่เขาจะส่งเธอออกไป?เซ็ตตี้น้อยพูดด้วยความมั่น
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 299
ในคืนนั้นเซ็ตตี้น้อยมีไข้สูงอาจเป็นเพราะเด็กที่ป่วยจะมีความเสี่ยงง่ายเป็นพิเศษ หรืออาจจะเป็นเพราะเธอรู็สึกขาดความปลอดภัยที่พบหลังจากสูญเสียแม่ข้างกายไป เซ็ตตี้น้อยได้นอนขดตัวอยู่ข้างเตียง เธอเริ่มร้องสะอื้น“คุณแม่คะ คุณแม่อยู่ไหน? ทำไมคุณแม่ถึงไม่ต้องการหนูแล้ว?” เมื่อไข้ขึ้นสูงเซ็ตตี้น้อยจะตื่นขึ้นมามองหาแม่ทุกครั้ง แต่เมื่อเธอหมดสติไป เซ็ตตี้น้อยได้นอนอยู่บนเตียงและหลับสนิทไปเจย์แอบเข้าไปที่ห้องนอนของเธอในตอนกลางคืน เพราะเขาเหมือนได้ยินเสียงร้องของเซ็ตตี้น้อย เขาก็รีบเปิดประตูและเปิดไฟทันทีเขาเห็นว่าใบหน้าของเซ็ตตี้น้อยเปลี่ยนเป็นสีแดงจากพิษไข้ เธอมองเขาอย่างไม่วางตาด้วยดวงตาที่หรี่ลงเจย์เดินไปข้างหน้าและแตะที่หน้าผากของเซ็ตตี้น้อย เมื่อรู้ว่าเธอกำลังมีไข้ เจย์ก็ห่อตัวเด็กโดยไม่พูดอะไรสักคำ อุ้มเธอลงไปชั้นล่าง แล้วขับรถตรงไปที่โรงพยาบาล แกรนด์ เอเซีย ในทันทีเด็กน้อยอยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่เธอยังตะโกนด้วยความงุนงง “คุณแม่คะ กลับมาเร็ว ๆ เถอะนะ หนูคิดถึงคุณแม่แล้ว”เขาทำอะไรไม่ถูกกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนแสดงสีหน้าบึ้งตึงออกมาถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นที่ทิ้งลูกสาวไว้กับเขาและหนีไป
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 300
แม่ของเจย์รู้สึกใจสลายแทนลูกชายและโกรธเธอมาก ภายในใจคิดเพียงว่า “โรส ลอยล์ นี่เจย์ของฉันต้องดูแลลูกสาวที่เธอทิ้งไว้ที่นี่งั้นเหรอ?”เธอหยุดชั่วคราว แล้วพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “เจย์ ไม่ห่วงเซ็ตตี้น้อยเกินไปเหรอ? เธอไม่สบายงั้นเหรอ? เขากังวลแค่ไหนกันถึงได้ขับรถเร็วขนาดนั้น?”จอห์นกล่าวว่า “พี่สะใภ้ คุณไม่รู้เหรอเจย์ชอบโรส เป็นธรรมดาอยู่แล้ว ที่เขาปฏิบัติต่อเซ็ตตี้น้อยแตกต่างกันไป ถ้าหากเขาได้รักใครแล้ว เขาก็จะรักทุกคนที่เชื่อมโยงกับพวกเขาด้วย”ณ โรงพยาบาล แกรนด์ เอเซียเจย์ได้อุ้มเซ็ตตี้น้อยไปที่ห้องฉุกเฉิน เมื่อหมอเวรเห็นว่าท่านอาเรสมาที่นี่ด้วยตัวเอง สายตาของพวกเขาก็จ้องไปที่เขาด้วยความไม่น่าเชื่อนี่ท่านอาเรสผู้หยิ่งผยองของพวกเขาที่ปฏิเสธการช่วยเหลือกับผู้อื่นมาโดยตลอดไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามไม่ใช่เหรอ?แต่เขาอุ้มเด็กมารักษางั้นเหรอ?นี่คือท่านอาเรสที่อยู่ในโลกแห่งความจริงหรอเนี่ย มันรู้สึกไม่จริง!“คุณกำลังมองหาอะไรกันอยู่? รักษาเธอเร็วเข้า”“ครับ ท่านอาเรส”หมอได้ตรวจดูลำคอของเด็ก ตรวจวัดหัวใจและตรวจปอด จากนั้นมองไปที่ท่านอาเรสอย่างใจเย็น “ท่านอาเรส ต่อมทอนซิลของเด็กน้อยอักเสบ”เ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 301
เมื่อหมอเข้ามา เซ็ตตี้น้อยสังเกตเห็นรถเข็น เธอยืดและเหยียดแขนออก เธอพับแขนเสื้อขึ้นแล้วถามด้วยน้ำเสียงหวานว่า “คุณหมอคะ คุณจะพาหนูไปเจาะเลือดใช่ไหม?”เจย์พับแขนเสื้อลงและอธิบายให้เธอฟังอย่างนิ่มนวลว่า “ไม่จำเป็นต้องตรวจเลือด คราวนี้เราใช้ธรรมชาติบำบัด สิ่งเดียวที่หนูต้องทำคือร่วมมือและให้ป้าหมอคนนี้นวดหนูนะ”เซ็ตตี้น้อยเล็กน้อย “หนูไม่จำเป็นต้องใช้ยาอะไรเลยหรอคะ?”“ไม่ต้องเลย”“คุณลุงเจย์ เป็นเพราะคุณไม่ต้องการใช้เงินรักษาหนูหรอ? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคุณถึงไม่อยากให้หนูไปฉีดยาและกินยาใช่ไหม? หนูกำลังจะตายหรือเปล่า?” เซ็ตตี้น้อยถามอย่างไร้เดียงสาเจย์ “ ... ”หมออดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ “เซ็ตตี้น้อย การนวดบำบัดมีราคาแพงกว่าการฉีดยาและกินยาอีกนะ”เซ็ตตี้น้อยรู้ว่าเธอเข้าใจเจย์ผิด ดังนั้นเธอจึงพูดอย่างเขินอายว่า “หนูนขอโทษค่ะ คุณลุงเจย์”เจย์เงียบมีอะไรเพิ่มเติมอีกไหม? เหตุผลเดียวที่ความสัมพันธ์ของพวกเขาเปลี่ยนไป เป็นเพราะความผิดทางการะทำของเขาเอง เขาไม่แยแสและโหดเหี้ยมต่อเซ็ตตี้น้อยมาโดยตลอด ดังนั้นเธอจึงมีเหตุผลที่คิดว่าเขาเป็นปีศาจในวันต่อมาพาดหัวข่าว— ‘ประธานแกรนด์เอเซี
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 302
บอดี้การ์ดยืนอยู่ด้านหนึ่งติดต่อกันเพื่อปกป้องความปลอดภัยของท่านปู่อาเรสเขาใช้ไม้ค้ำยันของเขาเดินไปอย่างรวดเร็วมุ่งตรงไปยังห้องพักฟื้นที่เซ็ตตี้น้อยพักอยู่พร้อมทั้งลูกชายและลูกสะใภ้ทุกคนติดตามเขามาด้วยเจย์ขมวดคิ้ว เมื่อจู่ ๆ ประตูของห้องก็เปิดออก เขากลัวว่าเซ็ตตี้น้อยจะตื่นจากความสับสนวุ่นวาย เจย์จึงปิดหูของเซ็ตตี้ด้วยมือของเขาการกระทำนี้ทำให้ปู่ของเขากลายเป็นหินเช่นเดียวกับลุงและป้าทุกคนเมื่อพวกเขาเห็นมันในความประทับใจของพวกเขา คือเจย์ที่เป็นภูเขาน้ำแข็งเดินได้และนี้ยังมีน้ำใจต่อทุกคน“นายกำลังทำอะไรอยู่เจย์?” แม่ของเจย์เดินมาหาเขาพอดีเจย์ลุกขึ้นยืนจ้องมองอย่างเฉียบคมประณามห้องที่เต็มไปด้วยผู้คน “ออกไปก่อนครับ เซ็ตตี้น้อยต้องการพักผ่อน”ทุกคนในห้องมองสบตากัน พวกเขาได้ยินผิดหรือเปล่า?“นายไปไกลเกินไปแล้ว เจย์ นายเต็มใจที่จะไล่พวกเราผู้อาวุโสของนายไปเพื่อเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับอาเรสหรือ?” จอห์นอุทานดัง ๆเซ็ตตี้น้อยค่อย ๆ เปิดดวงตาที่เหมือนตุ๊กตาของเธอและเห็นว่าห้องนั้นเต็มไปด้วยผู้คน เธอลุกขึ้นนั่งพร้อมกับทักทายทุกคนอย่างสุภาพ “สวัสดีคะ คุณป
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 303
“คุณปู่!” เจย์เดินไปหาปู่ของเขาและเรียกด้วยความเคารพท่านปู่อาเรสเงยหน้าขึ้นและเหล่มองไปที่เขา ปู่ชี้นิ้วไปที่เขา มันสั่นอย่างต่อเนื่อง เนื่องจากความโกรธ “บอกฉันมาสิ มันคุ้มไหม ที่ทำทั้งหมดนี้เพื่อผู้หญิงคนเดียว?”การแสดงออกของเจย์ดูเคร่งขรึมและดุดัน เขาตอบทันทีว่า “คุ้ม”เมื่อเทียบกับสิ่งที่แองเจลีนทำเพื่อเขา สิ่งเหล่านี้ผมคิดว่ายังไม่สามารถคำนวณได้ว่าเท่าไหรกันเมื่อเทียบกับที่เธอทำไปด้วยซ้ำ?ท่านปู่อาเรสโกรธมากจนหายใจไม่ออก เขาแทบไม่สามารถพูดได้อีกต่อไป “แก แก… แกทำให้ฉันผิดหวังจริง ๆ”แจ็ค อาเรส พ่อของเจย์ รีบเดินเข้าไปตำหนิลูกชายอย่างรุนแรงทันทีว่า “เจย์ ดูท่าทีของนายตอนคุยกับปู่สิ”จอห์นซ้ำเติมทุกอย่างโดยพูดว่า “เจย์ดูอวดดีด้วยอารมณ์เขาตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงปฏิบัติต่อทุกคนอย่างเท่าเทียมกันด้วยอารมณ์นั้นของเขา พ่อจะไม่โทษเขาหรอก แจ็ค”เจย์ยิงแสงสะท้อนให้จอห์นอย่างไร้ความปรานี “บางทีลุงควรหุบปากซะ”จอห์นใช้มือลูบปลายจมูกของเขาอย่างเขินอายและนิ่งเงียบเมื่อเห็นว่าเจย์ไม่ได้ไตร่ตรองถึงทัศนคติของตัวเอง ท่านปู่อาเรสก็ยิ่งโกรธมากขึ้น เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เกรี้ยวกราด “เจย์ แกไม่เคย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 304
คนหนึ่งกดดันอีกคนหนึ่ง ในขณะที่อีกคนยังไม่ยอมท้อถอย!การเล่นลิ้นระหว่างสองคนนี้จะลงเอยอย่างไร?ท่านปู่อาเรสลุกขึ้นอย่างกะทันหัน และเมื่อเดินผ่านเจย์ไป เจย์ก็ยื่นมือออกไปเพื่อรั้งเขาไว้“โปรดแจ้งให้เราทราบอีกครั้งหากคุณเสียใจกับเรื่องที่ผมกระทำไป” ท่านปู่อาเรสมองไปที่ดวงตาที่แน่วแน่ของเจย์เจย์ประกาศกับคนอื่น ๆ ว่า“คุณพ่อครับ พาคนอื่น ๆ ออกไปก่อน ผมอยากจะพูดกับปู่คนเดียวสักพักหนึ่ง”ท่านปู่อาเรสตกใจ แต่เขาก็กลับไปที่เก้าอี้เขาชี้ไม้เท้าไปที่ประตูและสั่งคนอื่น ๆ ว่า “พวกเธอทุกคนไปรออยู่ข้างนอก”ดังนั้น คนอื่น ๆ จึงเชื่อฟังและเดินออกจากห้องไปพ่อของเจย์ปิดประตูให้หลังจากที่เขาเดินตามออกไปเป็นคนหลังสุดและปล่อยให้มีพื้นที่เงียบสงบสำหรับ คู่ปู่ - หลานชายท่านปู่อาเรสมองไปที่เจย์และชี้ไปที่ที่นั่งข้าง ๆ เขา จากนั้น เจย์ก็นั่งลง“ปู่ครับ ผมสามารถอธิบายเกี่ยวกับเรื่องพาดหัวข่าวสองเรื่องเกี่ยวกับตัวผมได้ แต่คุณต้องสัญญาว่าจะไม่ทำเรื่องยากให้โรสอีกต่อไป” เจย์กล่าวสายตาของท่านปู่อาเรสเย็นชา “เล่ามาเถอะ เกิดอะไรขึ้น?”เจย์ตอบว่า “เรื่องพาดหัวข่าวแรกที่คุณเห็นเกี่ยวกับรูปถ่ายที่สนิทสนม
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 305
“นั่นอาจเป็นเพราะความประมาทของผมเมื่อคืน ปาปารัสซี่จึงสามารถใช้ผลประโยชน์จากผมได้” เจย์แสดงใบหน้าที่เหมือนชั้นของน้ำค้างแข็งปกคลุมใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาบนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความยากลำบากใจของท่านปู่อาเรสปรากฏให้เห็นถึงความกระตือรือร้นที่สามารถอ่านใจที่กำลังเปลี่ยนแปลงที่เล็กที่สุดได้ “เจย์ นายใช้ชีวิตเงียบ ๆ มาหลายปีแล้ว ปาปารัสซี่ในเมือง อิมพีเรียล ไม่มีอำนาจใด ๆ หรอก ใครกล้าเหยียบนิ้วเท้าของนายกัน”“ผมเข้าใจครับปู่” ดวงตาของเจย์เต็มไปด้วยความมืด “ผมจะทำให้ความจริงกระจ่างเกี่ยวกับเรื่องนี้เองครับ”“ปาปารัสซี่เป็นคนที่น่าเกลียดอย่างแน่นอน แต่ในฐานะตระกูลอาเรส นายควรระมัดระวังคำพูดและการกระทำของตัวเอง อย่าให้ตัวหนอนที่ซ่อนอยู่เหล่านั้นมีโอกาสทำร้ายนายได้อีก” ท่านปู่อาเรสกล่าวต่อ“ฉันได้ยินมาจากแม่ของนายว่าโรสออกจากสวนคฤหาสน์ไปแล้วใช่ไหม?”“ใช่ครับ” เจย์พูดอย่างเสียใจท่านปู่อาเรสมองไปที่สีหน้าผิดหวังที่ไม่สามารถเข้าใจได้ของหลานชายของเขาและรู้สึกว่าตัวเองกำลังกลืนความโกรธของเขา “ตั้งแต่โรสออกจากสวนคฤหาสน์ จากนี้เป็นต้นไปนายควรตัดใจจากความรักที่ไม่เหมาะสมที่นายมีต่อเธออย่างเด็ดขาด
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
