เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 292
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 293
ในตอนเย็น เจย์กลับบ้านพร้อมกับลูกน้อยที่น่ารักทั้งสามคนซอนเดอร์รีบเดินเข้ามาแจ้งอย่างใจจดใจจ่อถึงการออกไปของโรส “นายท่าน นายหญิงลอยล์ออกไปแล้ว”เจย์พยักหน้าด้วยสีหน้าสงบและตอบว่า “โอเค”ในเวลานั้น เขาไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่า ‘ออกไป’ ที่ซอนเดอร์หมายถึงคือการแยกทางกันในระยะยาวเขาคิดว่าถ้าโรสตั้งใจที่จะจากเขาไปอย่างถาวร อย่างน้อยเธอก็ควรพาลูกสาวของตัวเองไปด้วยดังนั้น เขาจึงคิดว่าโรสเพิ่งออกจากสวนคฤหาสน์ไปชั่วคราวเพื่อออกไปพบเพื่อนหรือไปช้อปปิ้งเมื่อเห็นว่านายท่านไม่ได้ดูแปลกใจ ซอนเดอร์คิดว่าเขาได้รับทราบอย่างดีเกี่ยวกับการจากไปของโรส ดังนั้นเธอจึงไม่พูดอะไรอีกใครจะคิดว่าในตอนเย็น เซ็ตตี้น้อยเริ่มร้องไห้หาแม่เพราะเธอไม่เห็นแม่?เจย์ไม่มีทางเลือกอื่นจริง ๆ เขาจึงโทรหาโรสเมื่อเขาโทรออก เขาพบว่าโทรศัพท์ของโรสถูกปิดเครื่องไว้หลังจากนั้น เจย์ก็รู้ว่า “โรสออกไปแล้ว” หมายถึงอะไรทันใดนั้น ก็รู้สึกเหมือนท้องฟ้ากำลังแตกสลาย เจย์อ้าปากและตะโกนว่า “ซอนเดอร์ โรสไปไหน?”ซอนเดอร์จ้องมองไปที่นายท่านที่กระวนกระวายใจอย่างว่างเปล่า ด้วยความตกใจนายท่านฉลาดเป็นพิเศษมาโดยตลอด แล้วทำไมวันนี้เขาถ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 294
เจย์พูดเสียงแหบ “ทุกคนไปเข้านอน คุณพ่อจะหาวิธีให้คุณแม่กลับมาให้ได้”เซ็ตตี้น้อยยังคงร้องไห้และเสียงดังโวยวาย “ไม่ หนูไม่อยากนอน หนูต้องการแม่…”“เด็กคนนี้…ทำไมเธอถึงไม่เชื่อฟัง?” เจย์สูญเสียทัศนคติที่ยึดติดกับเซ็ตตี้น้อยจนทนไม่ไหว“ถ้าเธอร้องไห้อีก เธอจะไม่สามารถเห็นคุณแม่ได้อีกต่อไป” เจย์ขู่เซ็ตตี้น้อยโกรธ แต่เธอไม่กล้าพูดและจ้องมองเขาอย่างเศร้า ๆตอนนี้ไม่มีแม่ช่วยเธอแล้ว เซ็ตตี้น้อยก็ตกใจกลัวเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเธอจะต้องคล้อยตามการบีบบังคับโดยที่ไม่ได้ถูกปลอบโยนใด ๆ เจย์จึงเพิ่มการข่มขู่ของเขา “คุณแม่ของเธอไม่ต้องการเธออีกต่อไปแล้ว ดังนั้นเธอต้องฟังลุงต่อจากนี้ไป ไม่อย่างนั้น ลุงก็ไม่ต้องการเธอเช่นกัน”เซ็ตตี้น้อยหยุดสะอื้น แต่ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอเต็มไปด้วยความกลัวร็อบบี้น้อยจับมือน้องสาวตัวน้อยของเขา “เซ็ตตี้น้อย อย่ากลัวเลย ยังไงพี่ก็ต้องการเธอ!”ในที่สุด เซ็ตตี้น้อยก็หยุดร้องไห้และเจย์ก็สงบลงได้ เขาสงสัยว่าการหนีออกจากบ้านครั้งนี้ของโรสเป็นเรื่องที่เธอตัดสินใจเองอย่างเด็ดขาดหรือแค่ถูกถูกยุยงเขารู้สึกเสมอว่าเธอรักลูกมาก แม้ว่าเธอจะได้รับความเจ็บปวดจากสมาชิกในตระกูลอา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 295
ทันทีที่เจย์มาถึงประตูสู่ แกรนด์ เอเซีย เกรย์สันก็ยืนรอด้วยความเคารพพร้อมกับถือโฟลเดอร์เอกสารข้อมูลบางอย่างในมือ หน้าผากของเขามีเหงื่อออกการจ้องมองที่มุ่งร้ายของเจย์กวาดมองไปที่เกรย์สัน ทำให้เขาร่างกายสั่นสะท้านเจย์พูดด้วยอารมณ์ไม่ดี “นายทำอะไรผิดอีกแล้ว?”เกรย์สันกล่าวด้วยความกลัวและกังวลใจมากจริง ๆ “นายท่านอาเรสครับ คราวนี้… ไม่ใช่ผมที่ทำอะไรผิด แต่เป็น…คุณ”เจย์สะดุ้งเล็กน้อย สายตาของเขาจ้องไปที่เอกสารซองสีชมพูในอ้อมแขนของเกรย์สัน ขณะที่ดวงตานกอินทรีของเขาหดลง “นี่คืออะไร?”“นายท่านอาเรส นี่คือรายงานการทดสอบทางพันธุกรรมของเซ็ตตี้น้อย” เกรย์สันกล่าวเมื่อเจย์เดินเข้าไปในห้องทำงานของเขา เขาสั่งเกรย์สันว่า “ฉันไม่ได้สั่งให้นายร่างบันทึกลำดับวงศ์ตระกูลของเธอหรือไง? มันออกมาแล้วใช่ไหม?”เกรย์สันหัวเราะน่าเกลียดมากกว่าที่เขาร้องไห้อีกคราวนี้ “นายท่านอาเรส ผมใช้วิธีทางลัดสรุปผลทั้งหมดนี้ครับ”ถ้าท่านประธานรู้ว่าเขาขโมยข้อมูลต้นกำเนิดลำดับวงศ์ตระกูลอาเรส การแสดงออกของเขาจะมีสีสันมากกว่าสายรุ้งที่สับสนในตอนนี้เสียอีก“อ่านให้ฉันฟังหน่อย” เจย์กล่าวเกรย์สันมองไปรอบ ๆ เป็นชั่วโมงที
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 296
เจย์หยิบเอกสารข้อมูลและตรงเข้าไปชิดตัวเกรย์สัน “นายใช้ทางลัดงั้นเหรอ? บ้าเอ๊ย นายกล้าหลอกฉันเหรอ?”เกรย์สันหมอบอยู่ที่มุมลิฟต์ในอ้อมแขนของตัวเอง เขามองไปที่ประธานด้วยสีหน้าอย่างน่าสงสาร “นายท่ายอาเรส ตอนนี้ผมได้รับการปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมอยู่ ฟังผมก่อน จากเท่าที่รู้มา ลำดับวงศ์ตระกูลนี้ เป็นเรื่องจริง ถ้าคุณไม่เชื่อผม คุณดูรายงานการทดสอบทางพันธุกรรมของเซ็ตตี้น้อยเอาเองเลยครับ”เจย์เห็นว่าเกรย์สันยังคงดื้อดึงแม้ว่าความตายจะมาเยือนเขาก็ตาม ซึ่งหมายความว่ามีข้อมูลบางอย่างยังบอกมาไม่หมดเขาขว้างเอกสารใส่เกรย์สันอย่างรุนแรง “เปิดมาดู”เกรย์สันยืนขึ้นดึงรายงานผลการทดสอบทางพันธุกรรมของเซ็ตตี้น้อยและส่งให้เจย์ในขณะนี้ ประตูลิฟต์เปิดออกอย่างกะทันหันและเจย์ก็เดินเข้าไปในห้องทำงานพร้อมกับรายงานผลการทดสอบของเซ็ตตี้น้อยระหว่างทาง เกรย์สันสาปแช่งอย่างเงียบ ๆ ด้วยความหวาดกลัว ถ้าประธานรู้ว่าเซ็ตตี้น้อยเป็นลูกสาวแท้ ๆ ของเขา เขาจะต้องเสียใจกับพฤติกรรม ‘ทารุณกรรม’ กับเซ็ตตี้น้อยในอดีตอย่างแน่นอน!เจย์เข้ามาในห้องทำงาน ถอดเสื้อโค้ทและนั่งบนเก้าอี้หนังสีดำหมุนได้ของเขา เขากำลังศึกษารายงานการทด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 297
รถโรลส์ - รอยซ์ กำลังเร่งความเร็วอย่างดุเดือดบนเส้นทางจากเมืองไปยังชานเมืองความน่ากลัวของเขาเมื่อผู้คนมองเห็นเข้าไปในรถจากที่นั่งคนขับมีอ่อร่าหยิ่งยโส รูปร่างมีแสงแห่งความมืดออกมาที่ทำให้ผู้คนกลัวเกินกว่าที่จะเข้าใกล้เขาเมื่อรถโรลส์ - รอยซ์ เลี้ยวเข้าสู่เส้นทางถนนที่ตัดเข้าถนนยางมะตอยนำไปสู่สวนคฤหาสน์ของเขาเอง เมื่อถึงบ้านพักเจย์ก็เห็นหัวเล็ก ๆ สองสามหัวโผล่ออกจากระเบียงหินอ่อนสีขาวที่เปิดโล่งจากระยะไกลเหมือนมีการวิ่งเล่นกันอยู่เมื่อเห็นรถเขาเข้ามา ร่างเล็ก ๆ หลายคนก็วิ่งหนีไปทันที“พ่อกลับมาแล้ว เซ็ตตี้น้อยรีบเข้าไปเร็ว”เซ็ตตี้น้อยยัดช็อกโกแลตโดฟใส่มือของเจนสันแล้ววิ่งเข้าไปในห้องมืดเล็ก ๆ ในพริบตาซอนเดอร์รีบล็อคประตูห้องมืดอย่างรวดเร็วเมื่อเจย์เข้ามาในบ้าน เขาเห็นซอนเดอร์นั่งอยู่บนโซฟาโดยมีเจนสันและร็อบบี้น้อยกำลังช่วยกันต่อเลโก้ที่ยังต่อไม่เสร็จกองอยู่บนโต๊ะ“คุณพ่อครับ ทำไมกลับมาเร็วจัง?” ร็อบบี้น้อยวางเลโก้ลงในมือของเขาแล้ววิ่งไปหาเจย์เพื่อขอสิ่งที่อยากได้จากเขา“คุณพ่อครับ ลืมเอาของบางอย่างมาหรือเปล่า? ให้ผมไปเอาให้ไหมครับ?เจย์เหลือบมองไปที่ห้องด้านข้างชั้นสอง เน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 298
น้ำตาไหลออกมาในดวงตาของเจย์ เขารู้สึกประทับใจอย่างยิ่งกับหัวใจอันบอบบางของเด็กน้อย“คุณลุงจะไม่ตีเธอนะ ลุงจะไม่ดุเธอเช่นกัน เพราะลุงรักเธอ” เขากล่าวน้ำตาในขอบตาของเซ็ตตี้น้อยกลิ้งไหลลงขณะที่เธอพูดอย่างเศร้า ๆ ว่า “คุณลุงกำลังโกหกหนู”เจย์“…”“ตั้งแต่แม่กลับไปจีน คุณลุงมักจะทำให้แม่ร้องไห้ แม่มักจะร้องไห้ตอนกลางคืนเสมอ…”เจย์ “…”“คุณลุงเป็นคนไม่ดี”เจย์ “…”คำพูดของเซ็ตตี้น้อยทำให้เขารู้สึกหนักอึ้งโดยไม่มีเหตุผล ดูเหมือนว่าเขายังรู้น้อยเกินไปเกี่ยวกับความทุกข์ในใจของแองเจลีนเจย์อุ้มเซ็ตตี้น้อยไปชั้นหนึ่งแล้วสั่งซอนเดอร์ว่า “ซอนเดอร์ ทำอะไรอร่อย ๆ ให้เด็ก ๆ ทานด้วย”“ได้เลยค่ะ” ซอนเดอร์ตอบอย่างมีความสุขเธอรู้ว่านายท่านเป็นคนแค่ขู่ให้กลัวแต่ไม่ทำอะไรเจย์วางเซ็ตตี้น้อยลง แล้วเธอก็นั่งลงบนโซฟาตัวเล็ก มือทั้งสองข้างประคองแก้มและน้ำตาคลอเบ้าของเธอ เธอมองเขาอย่างน่ารัก“ทำไมหนูมองมาที่ฉันแบบนั้น?” เจย์ถามอย่างสงสัย“คุณลุงจะไม่ส่งหนูออกไปจากที่นี้เหรอคะ?” เซ็ตตี้น้อยถามอย่างน่าสงสารเจย์ตกใจมาก เธอเป็นลูกสาวของเขา มีเหตุผลอะไรที่เขาจะส่งเธอออกไป?เซ็ตตี้น้อยพูดด้วยความมั่น
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 299
ในคืนนั้นเซ็ตตี้น้อยมีไข้สูงอาจเป็นเพราะเด็กที่ป่วยจะมีความเสี่ยงง่ายเป็นพิเศษ หรืออาจจะเป็นเพราะเธอรู็สึกขาดความปลอดภัยที่พบหลังจากสูญเสียแม่ข้างกายไป เซ็ตตี้น้อยได้นอนขดตัวอยู่ข้างเตียง เธอเริ่มร้องสะอื้น“คุณแม่คะ คุณแม่อยู่ไหน? ทำไมคุณแม่ถึงไม่ต้องการหนูแล้ว?” เมื่อไข้ขึ้นสูงเซ็ตตี้น้อยจะตื่นขึ้นมามองหาแม่ทุกครั้ง แต่เมื่อเธอหมดสติไป เซ็ตตี้น้อยได้นอนอยู่บนเตียงและหลับสนิทไปเจย์แอบเข้าไปที่ห้องนอนของเธอในตอนกลางคืน เพราะเขาเหมือนได้ยินเสียงร้องของเซ็ตตี้น้อย เขาก็รีบเปิดประตูและเปิดไฟทันทีเขาเห็นว่าใบหน้าของเซ็ตตี้น้อยเปลี่ยนเป็นสีแดงจากพิษไข้ เธอมองเขาอย่างไม่วางตาด้วยดวงตาที่หรี่ลงเจย์เดินไปข้างหน้าและแตะที่หน้าผากของเซ็ตตี้น้อย เมื่อรู้ว่าเธอกำลังมีไข้ เจย์ก็ห่อตัวเด็กโดยไม่พูดอะไรสักคำ อุ้มเธอลงไปชั้นล่าง แล้วขับรถตรงไปที่โรงพยาบาล แกรนด์ เอเซีย ในทันทีเด็กน้อยอยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่เธอยังตะโกนด้วยความงุนงง “คุณแม่คะ กลับมาเร็ว ๆ เถอะนะ หนูคิดถึงคุณแม่แล้ว”เขาทำอะไรไม่ถูกกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนแสดงสีหน้าบึ้งตึงออกมาถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นที่ทิ้งลูกสาวไว้กับเขาและหนีไป
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 300
แม่ของเจย์รู้สึกใจสลายแทนลูกชายและโกรธเธอมาก ภายในใจคิดเพียงว่า “โรส ลอยล์ นี่เจย์ของฉันต้องดูแลลูกสาวที่เธอทิ้งไว้ที่นี่งั้นเหรอ?”เธอหยุดชั่วคราว แล้วพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “เจย์ ไม่ห่วงเซ็ตตี้น้อยเกินไปเหรอ? เธอไม่สบายงั้นเหรอ? เขากังวลแค่ไหนกันถึงได้ขับรถเร็วขนาดนั้น?”จอห์นกล่าวว่า “พี่สะใภ้ คุณไม่รู้เหรอเจย์ชอบโรส เป็นธรรมดาอยู่แล้ว ที่เขาปฏิบัติต่อเซ็ตตี้น้อยแตกต่างกันไป ถ้าหากเขาได้รักใครแล้ว เขาก็จะรักทุกคนที่เชื่อมโยงกับพวกเขาด้วย”ณ โรงพยาบาล แกรนด์ เอเซียเจย์ได้อุ้มเซ็ตตี้น้อยไปที่ห้องฉุกเฉิน เมื่อหมอเวรเห็นว่าท่านอาเรสมาที่นี่ด้วยตัวเอง สายตาของพวกเขาก็จ้องไปที่เขาด้วยความไม่น่าเชื่อนี่ท่านอาเรสผู้หยิ่งผยองของพวกเขาที่ปฏิเสธการช่วยเหลือกับผู้อื่นมาโดยตลอดไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามไม่ใช่เหรอ?แต่เขาอุ้มเด็กมารักษางั้นเหรอ?นี่คือท่านอาเรสที่อยู่ในโลกแห่งความจริงหรอเนี่ย มันรู้สึกไม่จริง!“คุณกำลังมองหาอะไรกันอยู่? รักษาเธอเร็วเข้า”“ครับ ท่านอาเรส”หมอได้ตรวจดูลำคอของเด็ก ตรวจวัดหัวใจและตรวจปอด จากนั้นมองไปที่ท่านอาเรสอย่างใจเย็น “ท่านอาเรส ต่อมทอนซิลของเด็กน้อยอักเสบ”เ
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
