Share
บทที่ 106
Related chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 107
เจย์เปลี่ยนความแค้นระหว่างเขากับโรส ให้กลายเป็นการลงโทษจาก แกรนด์ เอเซีย ต่อลอยล์ เอ็นเตอร์ไพรส์ แทน ซึ่งมันทำให้โรสโกรธมากเธออาจจะเกลียดรอยอันมากก็จริง แต่พนักงานของ ลอยล์ เอ็นเตอร์ไพรส์ นั้นไม่รู้เรื่อง คนมากมายกำลังจะตกงานถ้าหาก ลอยล์ เอ็นเตอร์ไพรส์ ต้องล้มละลายไปจริง ๆโรสเป็นคนใจดีโดยธรรมขาติ และไม่อยากจะสร้างกรรมไม่ดีนัก ดังนั้นเธอจึงไปที่แกรนด์ เอเซีย เพื่อพูดกับเจย์ เธอไม่คิดว่าจะพบกับน้องสาวต่างแม่เข้า ซิดนีย์ ผู้ซึ่งกำลังจะออกไปซิดนีย์มองที่ชุดถูก ๆ ของพี่สาวต่างแม่ของเธอ เธอยอมรับว่าโรสนั้นน่าดึงดูดในบางมุม แต่การใส่เสื้อผ้าราคาไม่กี่ร้อยหยวนมาที่แกรนด์เอเซีย ที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ระดับสูง โรสเหมือนบ้านนอกเข้ากรุง—ช่างน่าอับอาย"หล่อนมาทำอะไรที่นี่?" ซิดนีย์กอดอกพร้อมท่าทางที่ดูถูกโรสโรสเดาเหตุผลที่ซิดนีย์ปรากฏตัวที่ แกรนด์ เอเซีย ออก ดังนั้นเธอจึงเข้าหาซิดนีย์แล้วถามอย่างเป็นกันเอง "แล้วสรุปว่าเขายอมปล่อย ลอยล์ เอ็นเตอร์ไพรส์รึเปล่าล่ะ?"ใบหน้าของซิดนีย์เต็มไปด้วยความอับอาย เธอไม่กล้าแม้แต่จะมองตาของโรส โรสเล่นงานจุดสำคัฐที่สุดทันที ซึ่งมันเป็นความอับอายอย่างที่สุดขอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 108
โรสถีบประตูออก สร้างเสียงอันดังสนั่นออกมา เจย์ ผู้กำลังจดจ่อกับงานอย่างมาก รีบเงยหน้ามองอย่างรวดเร็วเมื่อเขาเห็นโรสและน้องสาวของเธอ สายตาของเขาพลันเย็นยะเยือกโรสแค่นเสียงอย่างโกรธเคืองแล้วเดินเข้าไปหาเขา...อีกด้าน ซิดนีย์ตัวสั่นเป็นลูกนก เธอแทบไม่ขยับไปข้างหน้า เธอสังเกตท่าทางของเจย์อย่างหวาดกลัว เมื่อไม่เห็นความเปลี่ยนแปลงอะไรมากมายบนใบหน้าหล่อเหลาของเขา ซิดนีย์จึงไม่อยากยอมแพ้โรส เธอรวบรวมความกล้าแล้วเดินไปด้วยเจย์ยกหัวขึ้นมา สายตาคมทรงเสน่ห์ของเขาจดจ้องที่โรส ก่อนที่เขาจะพูดอย่างมั่นใจ "โรส ลอยล์ มาเพื่อมอบสิทธิ์เลี้ยงดูร็อบบี้น้อยกับฉันเหรอ?"ความหงุดหงิดปรากฏบนสายตาของโรส "เจย์ นายมันสารเลว นายลงโทษ ลอยล์ เอ็นเตอร์ไพรส์ เพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิ์การเลี้ยงดูร็อบบี้น้อยได้ยังไง?"ชั้นน้ำแข็งหนาวเย็นก่อตัวบนใบหน้าหล่อของเขา เขาโยนปากกาลงจากมือ 'ฉันนึกว่าโรสจะยอมมอบสิทธิ์การเลี้ยงดูร็อบบี้น้อยให้ฉันเสียอีก กลายเป็นว่าเธอมาที่นี่เพื่อตั้งคำถามกับการกระทำของฉันซะงั้น''ช่างกล้าซะจริง'ซิดนีย์เสียใจที่ตามโรสมา เครื่องในเธอม่วงคล้ำหมดแล้ว! เธอคิดว่าเธอจะได้ผลประโยชน์บ้างที่ตามโรส
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 109
เจย์มองหญิงสาวที่จองหองตรงหน้า เขาบีบปากของเธอแน่นจนปากเธอบู้บี้ "ฉันจะกลัวปลาเค็มแบบเธอไปทำไม?"โรสหัวเราะ "แม้แต่ปลาเค็มก็ยังมีวันที่มันจะพลิกกลับมา ฉันรู้อยู่แล้ว มันเป็นเพราะเจาะระบบเว็บของกิเลนได้ นายถึงได้กลัวฉันขึ้นมา ใช่ไหมล่ะ? นายกลัวว่าฉันจะแข็งแกร่งขึ้นจนมากพอที่จะสู้เพื่อสิทธิ์การเลี้ยงดูร็อบบี้น้อยได้!"แม้ปากของเธอจะถูกเจย์บีบไว้ ดังนั้นคำพูดของเธอเลยฟังไม่ค่อยชัดเจน แต่ดวงตาที่หยิ่งผยองและความแข็งกร้าวของเธอนั้นชัดเจนมากเจย์มองผู้หญิงที่ไม่รู้จักขอบเขตอย่างหงุดหงิด เขาเย้ย "นี่เธอคิดว่าจะชนะฉันเพราะทักษะแฮ็คเกอร์เล็ก ๆ น้อย ๆ นั่นน่ะเหรอ? ความฝันโง่เง่า"โรสไม่ได้มีความฝันโง่เง่าใด ๆ เลยเธอไม่ใช่แค่แฮ็คเกอร์ เธอยังเป็นนายหญิงน้อยของตระกูลเซเวียร์ด้วย! เธอเรียนรู้การทำธุรกิจของตระกูลจากปู่ของเธอตั้งแต่เธอยังเด็ก อีกอย่าง เธอเป็นนักธุรกิจที่มีพรสวรรค์ท่ามกลางเหล่าพี่น้องของเธอ นั่นจึงทำให้ปู่ของเธอชื่ชมเธออย่างไม่รู้จบในเมื่อเธอมีความรู้ในการทำธุรกิจและทักษะของแฮ็คเกอร์ระดับท๊อป สิ่งที่เธอยังขาดก็มีเพียงเวลาและโอกาส ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามที่เธอต้องการ เธอจะสามารถสร้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 110
ก่อนที่ซิดนีย์จะได้กล่าวลาจบ เจย์ก็ตะโกนใส่เธอ "ไสหัวไป!"ซิดนีย์กลัวมากจนสะดุดล้มตอนออกไปทั้งห้องเหลือเพียงโรสและเจย์แล้วตอนนี้ ทั้งสองจ้องหน้ากันด้วยสายตาโกรธแค้น บรรยากาศทั้งห้องลดต่ำถึงขีดสุด"โรส กล้าดียังไงมาขู่ฉัน รู้ไหมว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอเป็นคนแรกที่กล้าขู่ฉัน?" เจย์กัดฟันโรสยิ้มอย่างมีชัย "นับเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ขอบคุณค่ะ!"ท่าทางของเจย์พลันดำมืดลง "ในเมื่อเธออยากจะออกจากเมือง อิมพีเรียล นัก ฉันจะจองไฟลท์ให้เธอกับลูกสาวเลย! สำหรับร็อบบี้น้อย เธอลืมเรื่องเอาตัวเขาไปด้วยได้เลย"โรสพลันหัวเราะ มันเป็นหัวเราะที่ดูข่มขื่นเจย์ทำกับเจนสันและร็อบบี้น้อยเหมือนพวกเขาเป็นอัญมณีล้ำค่า แต่เขากลับทอดทิ้งเธอและลูกสาวของพวกเธอเอง อย่างไรก็ตาม เซ็ตตี้ก็เป็นลูกสาวของเขา มันไม่โหดร้ายและไม่ยุติธรรมกับเซ็ตตี้เกินไปเหรอที่เขาทำกับเธออย่างเย็นชาและไร้หัวใจแบบนี้?""ท่านอาเรส ฉันจะไม่ให้ร็อบบี้น้อยกับนายหรอก" โรสกล่าวพร้อมกัดฟันกรอดเจย์กลับไปนั่งที่ของเขา กลับมามีท่าทีสง่างามและจองหองอีกครั้ง "ฉันจะรอ"โรสเย้ยก่อนจะกลับไปเมื่อโรสออกจากออฟฟิศของเจย์ เธอก็ได้รับสายจากแม่ของเธอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 111
เจย์ไม่ได้สนใจการยั่วยุของโรสแม้แต่น้อย แต่เขากังวลอยู่อย่างหนึ่ง 'ถ้าปลาเค็มอย่างเธอยุ่งกับการเป็นผู้ช่วยโลก แล้วใครจะเป็นคนดูแลลูกของเขา ร็อบบี้น้อย?'เมื่อคิดถึงร็อบบี้น้อยของเขาที่ถูกโรสอุ้มท้องมาสิบเดือน มันก็ทำให้ใจเขารู้สึกไม่ดีอย่างมากวันนั้นหลังจากทำงาน เจย์พาเจนสันไปที่เมืองงอกงาม โรสเปิดประตูออก ท่าทางของเธอดูตกใจมากเมื่อเห็นเจย์พวกเธอเพิ่งจะทะเลาะกันอย่างดุเดือดเมื่อกลางวัน ความเคารพในตัวเองของเขาอยู่ไหน ถึงได้มาหาเธอตอนนี้?เจย์ยอมเสียสละทุกสิ่งเพื่อลูกชายของเขา แม้กระทั่งมโนธรรมของเขาก็ถูกโยนให้สุนัขกิน ด้วยดวงตาเหมือนลูกพีชที่กะพริบไปมาของเขา เขายิ้มอย่างสุภาพบุรุรษให้โรสแล้วกล่าว "เจนส์คิดถึงน้องชายของเขา ฉันจะพาหนุ่ม ๆ ออกไปดินเนอร์ ไม่คัดค้านใช่ไหม?"โรสตะลึงในขณะที่ยืนนิ่งอยู่หน้าทางเข้า'หมอนี่เชื่อจริง ๆ เหรอว่า เขามีลูกชายแค่สองคน? ถ้าเขายังคงเมินเฉยต่อลูกสาวของเขาอย่างเปิดเผยแบบนี้ หัวใจที่บอบบางของเซ็ตตี้จะต้องแตกออกเป็นเสี่ยงเข้าสักวัน'โรสรู้สึกรู้สึกหดหู่มาก แต่ร็อบบี้น้อยก็พลันวิ่งเข้ามาแล้วกล่าว "คุณพ่อ พาน้องสาวไปด้วยนะครับ?"เจย์มองเซ็ตตี้ด้วยหา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 112
หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง โรสก็ยกเกี๊ยวหลายจานออกมาโต๊ะทานอาหารสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ นั้นเต็มไปด้วยจานลายสิงสาราสัตว์แบบเด็ก ๆ มันดูเหมือนสวนสัตว์เลยทีเดียวเจย์มองจานที่มีรูปมังกรตรงหน้าตัวเองด้วยความหงุดหงิด ทำไมเขาต้องมาใช้จานเด็กแบบนี้ด้วย?เด็ก ๆ ต่างมีความสุขเมื่อได้รับช้อนส้อมของตัวเอง พวกเขาแตะจานด้วยตะเกียบและมีด"นั่นเกี๊ยวเนื้อกับแครอทของโปรดของผม" ร็อบบี้น้อยดีใจมาก"นั่นก็เกี๊ยวกะหล่ำปลีของโปรดหนู" เซ็ตตี้ก็ร่าเริงอย่างนุ่มนวลเช่นกัน"และนั่นก็เกี๊ยวมันฝรั่งของโปรดผมเหมือนกัน" เจนสันก็กล่าวอย่างสุขุมเจย์มองจานที่เต็มไปด้วยเกี๊ยวที่กึ่งทึบแสงแต่ก็ยังเปล่งประกาย จากผิวของมัน เด็ก ๆ จะสามารถมองเห็นไส้ในของมันได้เลย พวกเขาต่างคาดเดาไส้ของพวกมันอย่างอารมณ์ดีเมื่อโรสนำจานเกี๊ยวใบสุดท้ายออกมา เจนสัน ผู้ซึ่งตอนแรกนั่งอยู่ข้างเจย์ ก็พลันลุกขึ้นแล้วออกจากที่ของเขา เขาไปหาโรสแล้วดึงมือแม่ของเขาแล้วพาเธอไปหาเจย์ "คุณแม่ นั่ง!"ร็อบบี้น้อยเองก็เชียร์ "เยี่ยมเลย คุณแม่กับคุณพ่อนั่งด้วยกัน ครอบครัวของเรารวมตัวกันอีกครั้งแล้ว"ประโยคที่ดูไม่ใส่ใจของร็อบบี้น้อย ทำให้ท่าทางของเจย์กลายเ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 113
”นี่นายต้องการพาร็อบบี้น้อยไปโฮไรซอน คอลเลอร์?" โรสถามเจย์พยักหน้า เขาคิดว่าโรสจะต้องทำให้เรื่องมันยุ่งยากแน่ แต่เธอพลันส่งกล่องเกี๊ยวให้เขา "มื้อเช้าวันพรุ่งนี้"เจย์ตะลึงและไม่ทันคาดคิดว่าเธอจะยอมตกลงง่ายขนาดนี้โรสมองสายตาที่สงสัยของเขาแล้วอธิบาย "อย่าตัดสินใจหัวใจของชายใดด้วยไม้วัดของตัวเอง ฉันจะไม่มีวันลากเด็ก ๆ เข้าไปในข้อพิพาทของเรา"เจย์พยักหน้าเห็นด้วยที่พบได้ยาก "มันดีที่เธอคิดแบบนั้น"โรสพูดไม่ออก เธอไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาเลยแม้ว่าเจย์จะสำเร็จเป้าหมายของเขา แต่เขากลับไม่ได้มีท่าทางจะกลับไปเลย เขายังคงยืนอยู่ที่หน้าประตู มองโรส"มีอะไรอีกรึเปล่า?" โรสถามเจย์ดูจะประมวลความคิดเป็นคำพูดลำบากในตอนที่เขาตอบ "ฉันพาเซ็ตตี้ไปด้วยได้ไหม?"โรสลังเลเมื่อได้ยินแบบนั้นเจย์ไม่รู้ว่าเซ็ตตี้นั้นเป็นลูกสาวของเขา และทัศนคติของเขาต่อเซ็ตตี้ก็เย็นชาและเมินเฉยต่อเธอเสมอ ที่เขาแสดงความรักต่อเซ็ตตี้ในคืนนี้บ้าง ก็เพราะร็อบบี้น้อยไม่อยากจากน้องสาวของเขาไปดังนั้น ถ้าเขาไม่พาเซ็ตตี้ไปด้วย เขาก็จะไม่สามารถพาลูกในไส้ของเขา ร็อบบี้น้อย ไปด้วยเช่นกันเจย์และเซ็ตตี้ต่างเป็นศัตรูตามธรรมชาต
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 114
"เซ็ตตี้นั้นน่ารักมาก" เจนสันโพล่งออกมาร็อบบี้น้อยและเจนสันนั้นเหมือนผู้พิพากษาสองคน สายตาที่เหมือนหมาป่าทั้งสองคู่นั้นจ้องตรงมาที่เจย์เจย์เอียงคอแล้วคิดในใจ 'ทำไมทุกคนถึงชอบเซ็ตตี้ แล้วทำไมฉันถึงหาความชอบในตัวเธอไม่ได้เลย?'หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง เขาก็ได้ข้อสรุปในที่สุด 'ฉันไม่ชอบทั้งหมดนั้นเป็นเพราะสิ่งเดียว เพราะใจฉันเกลียดโรสมาก ฉันเลยไม่มีความประทับใจใดกับลูกสาวเธอเช่นกัน'อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถพูดแบบนั้นกับลูกชายของเขาได้ เจย์โกหก "คุณพ่อน่ะเหรอ? คุณพ่อไม่ได้ไม่ชอบเธอ เธอต่างหากที่ไม่ชอบคุณพ่อ"ร็อบบี้น้อยโพล่งออกมา "ผมเห็นนะว่าคุณพ่อก็ไม่ชอบเซ็ตตี้"เจย์เริ่มเคร่งขรึมเจนสันกล่าวอย่างเย็นชา "คุณพ่อ สักวันคุณพ่อจะเสียใจ"เจย์มองลูกทั้งสองที่แทบจะเหมือนคนเดียวกัน ดวงตาของเขากระตุก'เหตุผลที่เจ้าหนูสองคนนี้ชอบเซ็ตตี้ มันตรงข้ามกับเหตุผลที่ฉันไม่ชอบเซ็ตตี้... พวกเขารักในสิ่งเดียวกัน เพราะความรักที่มีให้แม่ขอพวกเขา พวกเขาจึงรักน้องสาวที่แม่เขาให้กำเนิดเช่นกันหลังจากร็อบบี้น้อยและเจนสันขึ้นชั้นบนไป เจย์ก็นั่งลงบนโซฟา ใบหน้าหล่อเหลาทว่ายะโสของเขามองขึ้นไปบนเพดาน สันกราม
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
